Brak czucia zeby założyć rodzinę - Netkobiety.pl

Nic nie robić.
Skoro nie chcesz zakładać rodziny i nie szukasz dziewczyny to po co chcesz się na siłę zmieniać i dopasowywać?

Wszystko samo przychodzi

Jak chcesz zakładać rodzinę, to spróbuj kogoś poznać, kto też chce. A jak nie chcesz, to nie zakładaj i nie zawracaj gitary. Nie wszyscy muszą się rozmnażać, na tej planecie jest na tyle homo sapiens, serio. Wymyślanie problemów z tyłka i nic więcej. I jeszcze ten koziorożec... aż strach pomyśleć, że mamy XXI wiek,a  ludzie wierzą w takie rzeczy.

... a gdyby urodził się jako Indianin w Ameryce Południowej, powiedzmy gdzieś w centrum Amazonii, to miałby kilka żon i dmuchawkę.
To taki trochę Matrix. Jak nie pasuje do "jedynej słusznej Radziec... tfu...." wersji, to pewnie powinien odwiedzić terapeutę i "znormalnieć". Jak jest zadowolony to nie ma problemu.

visionbios, być może nie masz "takiej empatii" bo nie trafiłeś jeszcze na odpowiednią dziewczynę. 32 lata to nie 42. Naprawdę, wyluzuj.

Nie zrozumiałeś w ogóle o co mi chodziło. Napisałam przecież wyraźnie, że "bywa tak", a nie że "zawsze tak jest". I ten przykład był tez podany po coś, jako przykład przeciwny do wcześniejszego i odnoszący się do tego, co na samym początku pisałam, a nie wyrwany z kontekstu. Chodziło mi o to, że proces nabywania wzorców z zewnątrz może dotyczyć tak samo bycia z kimś, jak i bycia samemu. I teraz, trzeba się dobrze zastanowić, jakie konkretnie akurat autor miał wzorce - czy bardziej zachęcające go, czy zniechęcające, do założenia rodziny. Bo skoro tak się waha, sam nie wie czego chce, to być może ma własnie problem w dojściu do tego, co on sam by w głębi serca chciał, podczas gdy "naciski" z zewnątrz mogą byc tu dwojakiego rodzaju. Nie znam jego i jego sytuacji, więc napisałam o obydwóch możliwych przykładach takiej sytacji.
A ten drugi przypadek może i nie jest tak częsty, jak pierwszy, ale też się zdarza. Są osoby, które się boją związków. Bo w rodzinie były niefajne wzorce. I rzeczywiście, po uświadomieniu sobie tego, można z tymi swoimi lękami powalczyć.

Myślę, że podświadomie zbudowałeś mur dookoła siebie po tamtym rozczarowaniu z przeszłości.

Zastanów się, co Cię zraniło i dlaczego. Przepracuj to.
Druga sprawa jest taka, że być może nie spotkałeś jeszcze tej odpowiedniej osoby.
Daj sobie czas, wychodź do ludzi.

Tak masz racje co do tego muru, dotychczas sam tego nie widzialem ale przez to stalem sie aspoleczny i wogole nie smialy. Niby jestem introwertykiem choc zawsze z latwoscia nawiazywalem kontakty. A teraz od dluzszego czasu nie potrafie normalnie z ludzmi rozmawiac bo mnie denerwuja. Wogole zauwazym ze mam problem ze zloscia, wystarczy ze cos nie idzie po mojej mysli a potrafie wpasc w szal , nie wiem jak sobie to wszystko poukladac , najchetniej to bym rzucil moje dotychczasowe zycie i wyjechal ale wiem ze klopoty nie znikna

Staraj się nie szufladkować, że jesteś zimny, że znak zodiaku nie taki. Jesteś bardzo surowy wobec siebie samego. Twoje intuicja Ci coś podpowiada, że chciałbyś mieć kogoś bliskiego do kochania, rodzinę, ale pewne "demony" z przeszłości nadal w Tobie tkwią i Ci w tym przeszkadzają.

Zastanawiam się, czy nie masz może początków depresji?

Nic na siłę ale czas płynie, napisałeś tutaj - miałeś powód aby tu pisać i szukasz rozwiązania. Jak długo po rozstaniu jestes ?

Sto lat temu liczba ludności nie dobijała jeszcze do dwóch miliardów. Za lat sześć osiągniemy 8.
Ludzie rozmnażają się jak króliki. I prędzej króliki znikną z tej planety niż my zaczniemy racjonalnie podchodzić do zakładania rodziny.

Według divorcestatisticsorg liczba małżeństw w samych USA wyniosła w 2014r.
2,140,272 a liczba rozwodów 813,862
To znaczy że ponad jedna trzecia formalnych związków się rozpadła, nie wspominam o nieformalnych.

Piszę to wyłącznie dlatego, że nic nie rujnuje psychiki dziecka tak jak rozstanie rodziców.
Już tu mamy podobny wątek w sekcji 'Miłość Związki Partnerstwo' zatytuowany 'Niegrzeczne dziecko i mój partner'.
Takich przykładów jest od groma.

Jeśli nie czujesz to się nie pchaj tam gdzie inni poszli bo to co kładziesz na szali to nie jest wyłącznie Twoja przyszłość i przyszłość partnerki.
To PRZEDE WSZYSTKIM życie dziecka które zasługuje by mieć ojca i matkę którzy nie mogą się go doczekać i którzy poświęcą się mu bez reszty.
W przeciwnym razie wyrządzasz mu niewyobrażalną krzywdę.

Nie wiem czy ktos jeszcze czyta moj watek ale napisz cos co dzis sie wydarzylo, niektórzy uznaja to za smieszne

Wracam sobie z pracy ide do domu i juz mam isc ta droga co zawsze gdy nagle postanowilem zmienic trase i isc przez centrum miasta, no po prostu tak sam od siebie i tak gdy sobie szedlem zobaczylem z nadprzeciwka ze ktos do mnie macha a byla to moja ex z jej siostra. Weszły obie do jubilera ja przechodzac wszedlem do srodka i co zobaczylem ze moja ex jest w ciazy...porozmawialsimy chwile dowiedzialem sie ze jest w 6 miesiacu ze bedzie miala coreczke i da jej na imie Laura. Najsmieszniejsze ze jest to kiedys jak bylismy razem i tak sobie mysleslismy jak damy wlasnie córce na imie to bylo to imie Laura .A dzis jeszcze jest 16 , a zawsze 16 świętowaliśmy nasz dzien w ktorym postanowiliśmy byc razem...po krotkiej rozmowie jeszcze dowiedzialem sie ze wychodzi za maz i wlasnie byla obrączki przymierzac, no nic pozegnalem sie wrocilem do domu i sie poplakem....jak nigdy dotąd a minęło chyba z 7 lat jak sie rozstalismy , no po prostu rozwalilem sie emocjonalnie ale tez poczulem jakas dziwna ulge. Takie uczucie ze tez chce miec kogos u boku , przekazac moja milosc nastepnemu pokoleniu nie wiem czy to przeznaczenie ale zamiast smutku czuje spokoj...dziwne

W Tobie chyba wszystko szczelnie zamknięte. Jeśli tak bardzo poruszyło Cię to spotkanie to chyba powinieneś rozpoznać w sobie czego pragniesz, bo jakoś sprzeczne mi się wydają Twoje opisy.
Hm... może tak - odsuń myśli o bliskich, nie zastanawiaj się nad typowymi rozwiązaniami i :
- co w TEJ chwili chciałbyć poczuć ?
- jak myślisz w jakim stanie będziesz za 5 lat jeśli nie zaczniesz działać ?

Wyglada na to, ze nie pogrzebałeś do końca przeszłości, choc możesz mysleć inaczej. Nie płacze się przez byłych partnerow, którzy już dla nas nic nie znaczą. Sama "przygoda" ze spotkaniem,  to jakis psikus losu, albo znak dla ciebie, abyś się pożegnał na zawsze ze swoją już byłą żoną. Taki liścik od anioła - stróża.

Może teraz będzie ci łatwiej wejść z kimś w związek i dokładnie się określić, jakie masz pragnienia?

Jak nie zaczne dzialac to za 5 lat bede przed 40 i na wszystko juz bedzie za pozno, jak mam odsunac mysli o bliskich?
A w tej chwili chcialbym poczuć Szczęście

Tak masz racje , tez to odbieram za znak bo jak juz wspominalem dosyc czesto takie rzeczy mi sie sprawdzaja. Nie wierze ze to czysty zbieg okolicznosci tak to po prostu musialo byc , nic nie dzieje sie bez przyczyny.

Szkoda, że autor porzucił wątek, bo jestem ciekawa, co z tego wynikło.