Zakochanie - Netkobiety.pl

A seks jest ?
Szansa, że może się zakochać z czasem zawsze jest, ale niewielka. Lepiej dla siebie nie rób sobie nadziei.

Powiedział też, ze na te chwile jest cos glebszego miedzy nami ze jestesmy przyjaciolmi i ciagnie nas do siebie fizycznie. Chce ze mna spedzac czas, coraz wiecej ale nie jest w stanie okreslic sie na te chwile. Lubi mnie i szanuje, nie chce skrzywdzic slowem czy gestem.
Zastanawiam sie czy nie chce sie we mnie na sile zakochać.
Ale czy uczucie z czasem moze sie pojawiac?

Nie jest gejem. Calowalismy sie itp. prawie wyladowalismy w łóżku ale stwierdzil, ze nie chce być jak typowy samiec i ze zrobimy to gdy bedzie pewny swoich uczuć. Potym wlasnie wydarzeniu postanowilam ze nie chce czegos tak na siłę... No i ta nasza proba sie rozmyla i znow jestesmy przyjaciółmi. Ja jednak w glebi siebie chcialabym by cos w nim jednak obudzilo ale nie na sile.

Normalnie nam sie to nie przydarza. Jest czysto to byla taka "proba".
Byl w zwiazkach, ostatni bardzo nie fajny ale od 2 lat jest sam. Ja tez sama. Oboje juz doswiadczeni po 30, a toporni jak dzieci.
Nie wiem co zrobic czy kontakt ochlodzic by zatesknic mógł i wtedy sie okreslil sam w sobie czy co... No dziwne to.
Uwaza mnie za wartosciowa kobiete, ciagnelo go fizycznie wiec costam sie podobam. Nie wiem co jest nie tak. Motyli nie czuje czy co.
Wiem ze to smieszne... Stad moje pytanie czy moze poczuc cos z czasem czy to juz przepadlo?

Czy cos moge w takim razie zrobić?

Tu nie ma kwestii tego co wypada i co jest lepsze. Jesteście dorośli i jeśli nie jesteście jakimiś niewolnikami konwenansów, albo tradycjonalistami to nie ma żadnego problemu w tym, że kobieta przejawia jakąś inicjatywę. Mnie jest trudno cokolwiek powiedzieć, bo kompletnie nie wiem jacy jesteście, a dużo też zależy od charakteru, osobowości itd. Jeśli czegoś pragniesz to lepiej to wyrazić i dostać choćby "kosza", niż tkwić długo w jakimś zawieszeniu, a potem i tak się rozczarować. Jeśli on ucieknie przed tym uczuciem to dla Ciebie też lepiej, żeby uciekł wcześniej, niż później. Nie ma jakiegoś przepisu na zdobycie jego serca. On się musi chcieć otworzyć na Ciebie, a tu decyzja należy do niego. Bądź po prostu szczera i bądź sobą. Nie kryguj się, nie udawaj, że nie czujesz czegoś co czujesz. I bądź świadoma, że tu nie wszystko zależy od Ciebie.

Trudno mówić o potencjalnym zakochaniu, gdy nie ma namiętności.

To też nie jest reguła. Całowaliście się tak na "zimno", żeby sprawdzić jak to jest, czy właśnie to był poryw namiętności ? Albo coś wisi w powietrzu, albo nie. To się czuje.

No u niego coś stoi na przeszkodzie.

Tyle tez ze po ostatnim wspolnym wypadzie napisal smsa ze mial chec mnie przytulać. To czemu tego poprostu nie robi.

Nie idzie do przodu, bo nie chce. Nie kocha Cię i nie ma zamiaru się z Tobą wiązać. Ale jesteś fajnym czasoumilaczem więc Ci pokadzi czasem, wyśle tekst, jak mu się zechce to pomizia. I tyle. Jak mu pozwolisz, to i z wyrka nie wygoni.

Tracisz czas.

Są szanse. Bywają pary, małżeństwa, które na początku znajomości nawet się nie lubią, a potem coś się zmienia. Ale to się nie zdarza często. Nie rób sobie wielkich nadziei. Jeśli ta cała sytuacja już Cię boli to się wycofaj, bo będzie boleć coraz bardziej. Postaw sprawę uczciwie. Może on musi poczuć, że coś może stracić, żeby zrozumieć czy to jest dla niego ważne.

Bo mowil ze cos jest ale nie na tyle silne by sie zadeklarować. Ochlodze troche kontakt, moze mu to pomoże a jak nie to chociaz mi bedzie lzej pomalu sie wycofywać.

Sa inni ale ja chce tego

No to pewnie jak on zechce mnie to jego już nie:)

Bo poruszyla moje serce i chcialabym z nim być a nie obojetnie z kim. Ale jak on nie chce to nie

Właśnie próbuję cię skłonić do zastanowienia się, co wywołało twoje emocje?
Na razie dla mnie to wygląda tak, że ktoś, kto cię przyciąga i odpycha jest dla ciebie interesujący, niby blisko, ale jednocześnie za szybą, niby na wyciągnięcie ręki a jednak ma opory wobec ciebie.
Lubisz taką niepewność? Kręci cię takie bawienie się twoimi uczuciami?

Jakiekolwiek teksty w jakimkolwiek wieku typu "nie jestem pewien/pewna swoich uczuć ", "nie chcę cię skrzywdzić", "jestes dla mnie zbyt ważna/ważny" mozna podsumować jednym zdaniem:

"Zwlekam, bo mam nadzieję, że trafi się ktoś lepszy"

Amen.

Bo NA RAZIE na horyzoncie nie ma nikogo lepszego, z braku laku, na bezrybiu i rak ryba.

Boli ale dzieki...

Czyli musze jakos kontakt ograniczyc... Tylko jak jak to on sie odzywa

Tak... Tylko on mi duzo pomaga i co teraz tak mam poprostu kontakt urwac.

Oczywiscie, ze nie jedyna. Zauroczylam sie tym facetem i chcialabym zeby sie rozwijało. On tez mowil ze chcialby ale nie jest w stanie sie tak przestawic z kolezanki na cos wiecej. Ze zawsze traktowal mnie jak przyjaciolke ( poczatkowo nie moglam nawet myslec by z nim byc przez swoja sytuacje) i ze tak sie przyzwyczail. Stad nie wiem czy to wymaga czasu by cos bylo czy jest juz pod tym wzgledem stracone i zawsze bedzie tylko kolega i nic nie poczuje. Wiem ze naciski z mojej tro y tylko zaszkodza, ja tez nie chce by ktos ze mna byl na siłę. Tyle.

Jakoś tak za dużo analiz wszystkiego, za dużo tłumaczenia - za dużo słów i za mało czynów.
Fajny ten twój znajomy, żee traktuje poważnie cię jako przyjaciółkę. Przynajmniej tyle i aż tyle.
Czy z tego coś będzie - nie wiadomo. Na mój gust za dużo analiz.
I myślę, ze nie ma najmniejszego sensu, abyś łapała się tanich sztuczek z ucieczką, aby zatęsknił. Po prostu musisz sama siebie jeszcze raz przeczytać, przeanalizować twój opis i stwierdzić, że na razie nie ma żadnego sensu się nastawiać. Wówczas zelżejesz nieco i to zelżenie już będziepewną formą ucieczki Jeśli natomiast w tej sytuacji kontakt z nim cię rani po twoich uczuciach, to musisz się odseparowaś na jakiś czas, ale - jak powyżej - nie dla niego w ramach sztuczki, tylko autentycznie dla siebie i własnego dobra.

Wracając do pytania z pierwszego postu - czy zakochanie może przyjść dopiero z czasem. U mnie było tak, że gdy poznawałam delikwenta, to od razu była między nami jakaś czysta sympatia, jakieś pozytywne koleżeństwo (wtedy jeszcze bez żadnego romantyczno-miłosnego tła). Iskrzenie przychodziło z czasem, al wówczas to się od razu wyczuwało, od razu było takie jasne, że to już teraz możnaby w sumie wskoczyć do łózka i zostać parą, bo na co tu czekać.

to fajnie.
A dziewczyny powyżej, stety lub niestety, ale też mogą dobrze pisać o tych czasoumilaczach itp. Wiem, ze brzmi to strasznie, boleśnie i nieprzyjemnie, ale w tej chwili nie możesz niczego wykluczać.
Z tego co piszesz, to facet Cię na pewno lubi, ale z drugiej strony - no za dużo analiz pada z jego ust. To też w sumie dziwne. Wiec, jak uważasz - jeśli potrzebujesz od niego się odseparować, to się odseparuj, dopóki się nie pozbierasz z tym uczuciem. Jeśli separację uważasz za zbyteczną, to powiedz mu, że jest fajnym kumplem i na tym poprzestaniecie, a o przeszłosci właśnie zapominacie. I zobacz, jak będziesz się czuła.

Bo sytuacja z jednej strony wydaje się być oczywista, czyli - czasoumilacz, z braku laku, itd. Ale z drugiej, może, jak ktoś tu pisał - pierwsze skrzypce grają tu jakieś kalkulacje związane z wiekiem czy innymi czynnikami niezależnymi od ciebie (choć piękne opcje niestety na ogół są tylko w bajkach).
Kto wie.

Nie mam coś szczęścia w miłości...
Być może mu sie fizycznie nie podobam kto to wie... Choc nie wydaje mi sie bym byla nieatrakcyjną osobą.
Mial juz duzo czasu by mnie zauważyć. Milosci na sile nie chce. Chce byc ta jedyna, chce byc wyborem a nie opcja czy kolem zapasowym

E tam, nie masz...
Ale masz fajnego znajomego.

I tak zasługujesz na "pochwałę", ze sama coś dostrzegasz i że sama chcesz być w fajnym związku, a nie w związku na siłę.
Trzymaj się cieplutko, zobaczysz, beęzie dobrze. Jesteś na dobrej drodze

Nie ma między Wami chemii prawdopodobnie. Fizycznie możesz mu się podobać i możecie się dogadywać jako przyjaciele.

No zdaje sobie sprawe z tego, ze powinnam dac sobie spokój ale no cóż na chwile obecna nie jest to takie łatwe.