Czy takie zachowania są normalne? - Netkobiety.pl

Chciałabym opisać Wam moją krótką historię i poznać Waszą opinię na temat mojego zachowania i osobym, której dotyczy wątek. Poznaliśmy się ponad pół roku temu na portalu randkowym. Dzielą nas 300 km. Wówczas spotkaliśmy się kilka razy. Na spotkaniach na żyw czułam brak większego zainteresowania, nieobecność jego. W trakcie pisania lub telefonowania było wszystko okej. Z czasem zauważyłam, że on nie ma zamkniętej przeszłości związanej ze swoją ex. On twierdził, że ma.  On twierdził, że mu zależy, że jestem ważna itd. Po niedługim czasie on stwierdził, że nie wie czego chce (29 lat ma ten chłopak) i że zakańcza nasz kontakt. Była cisza (oprócz kilku wiadomości, że tęskni). W tym czasie widziałam, że wrócili do siebie z ex. Odezwał się po kilku miesiącach z informacją, że zamknął przeszłość, że mnie przeprasza, że się zmienił itd. Mi wtedy na nim zależało i ciężko było się pozbierać po tym zerwanym kontakcie i gdzieś chodził mi po głowie. Postanowiłam dać mu drugą szansę. Spotkaliśmy się, wyjaśniliśmy sobie pewne sprawy. Powiedział, że wrócił do ex, ale to nie wypaliło. Ten etap jest kompletnie zamknięty. Ja mu powiedziałam o swoich oczekiwaniach nawiązując do przeszłości, że potrzebuję czuć zainteresowanie. On obiecał, że tak będzie. Po spotkaniu przez kilka dni było super, rozmowy, pisanie itp. Widziałam, że stara się okazać zainteresowanie w rozmowie. On jest egoistą i tylko jest ja, ja i ja. Było okej do momentu kiedy zaproponowałam, że przyjadę do niego pomóc mu posprzątać w nowym mieszkaniu. Pomyślałam, że fajnie zobaczyć sie na kilka godzin i spędzić razem czas, robiąc coś pożytecznego. Jemu ten pomysł się nie spodobał. Stwierdził, że nie ma sensu się spotykać na "chwilę", że ma spotkanie i nie wie ile będzie trwać. Zrobiło mi się na prawdę przykro. Dziewczyna daje facetowi drugą szanse i chce mu jeszcze pomóc ogarnąc chatę, a ten nie chce. I nastała cisza do dnia następnego (po takich sytuacjach, tak jak wcześniej o jednej godzinie codziennie dzwonił, następnego dnia już nie), gdzie napisał, że jest z tego wszystkiego chory. I znowu cisza. W dniu, w którym chciałam przyjechać dzwoniłam do niego kilka razy, aby zapytać się jak się czuje. Nie odbierał. Późnym wieczorem odpisał, że cały dzień spał i nie miał telefonu przy sobie. To normalne, żeby nie napisać drugiej osobie 1 zdania (osobie, której zapewniał jaka jest ważna, istotna, że jestem jego prawie dziewczynę)? Mamy 21 wiek, mamy telefony przy sobie 24/h. Czy ja dużo wymagam? Znowu cisza do kolejnego wieczoru, aż do rozmowy tel - wszystko super, pozytywnie. Kolejne dwa dni na plus, rozmwy, pisanie, aż do czasu kiedy to poruszyłam temat noclegu, bo miał przyjechać. On chciał u mnie nocować, ja wolałam, żeby urodziny. On to uszanował - tak powiedział. W dniu walentynek otrzymał ode mnie śmieszną kartę, a ja przeczytałam wiadomość, że on przeprasza ale dzisiaj nie jest zbyt rozmoweny, że tak ma czasami, że nie odzywa się do ludzi. Z tego co mówił ma zdiagnozowaną depresję. Przykro mi było z tego powodu, bo nawet nie napisał jednego zdania z głupimi życzeniami, albo wirtualnej kartki. Znowu cisza. Kolejny dzień też. Więc postanowiłam, że napisze co myślę na temat jego zachowania. Że moim zdaniem się nie zmienił, że funduje mi emocjonalną sinusoidę. On na to odpisał, że jestem niewyrozumiała, że on się nie zmieni w tydzień i że widzi, że nie ma to sensu. Chciałam na ten temat pogadać jeszcze, ale nie odp ani nie odbierał. Na drugi dzień dzwonił, ale nie mogłam odebrać, jak ja zadzwoniłam to on nie odbierał. I cisza. Nie przyjechał. W tym momencie, najbardziej dotyka mnie to, że ja na prawdę się starałam, byłam bardzo wyrozumiała na jego zachowania, ciszę, a on sobie z tego nic nie zrobił. Nawet nie "zawalczył", aby coś wyjaśnić, cokolwiek.