Cześć. Możecie poradzić coś na mój strach przed pobraniem krwi? Od dziecka za tym nie przepadam, a mam wrażenie że z wiekiem jest coraz gorzej. Przy każdym pobraniu robię się blada, oblewa mnie zimny pot, prawie mdleje. Nawet jak piszę tego posta i o tym myślę to pocą mi się dłonie. Zawsze w czasie pobrania kwi musi mi ktoś towarzyszyć, ale to i tak nie zmienia moich reakcji. Zauważyłam nawet, że jeśli ktoś dłonią dotknie moich żył (tzn tego miejsca z którego pobierana jest krew) to się stresuje. Macie jakieś rady..?
- Rising_Sun
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Temat: Lęk przed pobraniem krwi
Zobacz podobne tematy :
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Co jest twoim problemem? Reakcja organizmu? spada ciśnienie, zaczynasz odpływać, pielęgniarka nie może znaleźć żyły i cię kuje do skutku? czy w drugą stronę - skacze ci do góry ciśnienie?
Ja mam problem z za niskim ciśnieniem - pomaga ściskanie i otwieranie dłoni, uginanie w łokciu, ruch - coś co pobudza krążenie, co ułatwia zadnie pielęgniarce 
. No i dobrze pomyśleć, że nie jest to największy ból (czasem depilacja może być bardziej bolesna, jeśli ją robisz w delikatnych miejscach 
)
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Nie lubisz tego, bywa.
Nie znam nikogo, kto lubi mieć pobieraną krew.
Tłumacz sobie po prostu, że to potrwa tylko chwilkę i musisz być dzielna.
- CatLady
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Ja też nie lubię - od dziecka. Mam jakieś niewidzialne żyły chyba, bo jako dziecko, jak pobierano mi krew to zawsze mi sitko z rąk robili. Pamiętam, jak mi wenflon chcieli podłączyć w szpitalu, najpierw kłuli jedną rękę w łokciu, drugą, po kilka razy - nic. W końcu podpięli się w okolicy nadgarstka/kciuka - niewygodne to było. Albo innym razem prawie zemdlalam... brr. Nie cierpię - ale jak trzeba to trzeba.
Może lepiej idź z kimś? Doda Ci otuchy i w razie omdleń itp, będzie dodatkowym zabezpieczeniem?
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Jeśli idziesz na badanie z kimś staraj się z nim rozmawiać o czymś innym i absolutnie nie patrz w stronę zastrzyku. Ja gdzieś od 15 do 22 roku życia mdlałam w trakcie/po każdym pobraniu. Z wiekiem się trochę odwrażliwiłam, staram się skupiać na czymkolwiek innym (nawet roletą w gabinecie) i oddychać, ostatnie kilka razy udało mi się nie odpłynąć .
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Na szczęście nie pobiera się krwi co 2 dni.
- Rising_Sun
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Zawsze chodzę z kimś, śpiewam sobie w głowie piosenki, żeby się skupić na ich tekście, a i tak jest mi bardzo słabo. Ja się nie boje bólu, ani krwi, ale stresuje mnie fakt przekłuwania skóry igłą. Na szczęście żyły mam bardzo widoczne, więc odpada problem z poszukiwaniami ich przez pielęgniarkę Boje się, co będzie jak będę w ciąży i będę musiała chodzić do pobrania krwi regularnie. Z całego porodu najbardziej przeraża mnie wenflon..
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Rising_Sun napisał/a:
Zawsze chodzę z kimś, śpiewam sobie w głowie piosenki, żeby się skupić na ich tekście, a i tak jest mi bardzo słabo. Ja się nie boje bólu, ani krwi, ale stresuje mnie fakt przekłuwania skóry igłą. Na szczęście żyły mam bardzo widoczne, więc odpada problem z poszukiwaniami ich przez pielęgniarkę
Zaczną się skurcze, to zapomnisz co to wenflon ;-p
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
ja nie patrzę jak pielęgniarka pobiera, zamykam oczy i myślę o czymś przyjemnym. Dla mnie to trochę dziwne, żeby dorosły się bał takich rzeczy. Przecież to ukłucie trwa może ze dwie, trzy sekundy…?
- iryd
- Zbanowany
- Nieaktywny
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Przy mnie na oddział szpitalny przyjęli młodego, przed trzydziestką chłopaka, wysoki zdrowy facet. Przywieźli go ratownicy po tym jak zupełnie stracił przytomność i upadł na podłogę. Pewnie był za ciężki dla pielęgniarki. Przyznał się lekarzowi , że miał problemy w czasie pobierania krwi ale nigdy takie. Przez kilka dni robili mu wszelkie badania i stwierdzono że jest całkowicie zdrowy. Zlecono mu tylko żeby uważał w czasie pobierania krwi. Chyba i ty uważaj.
- Lady Loka
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Można pobierać na leżąco, wiecie?
Tylko przy wejściu trzeba powiedzieć o tym, że robi Wam się słabo i wtedy na leżance pielęgniarka pobiera. Teoretycznie sama powinna zapytać, ale jak ma kilkadziesiąt pacjentów dziennie, to czasami wylatuje z głowy. Warto coś takiego zgłaszać, naprawdę 
- truskaweczka19
- 100% Netkobieta
- Nieaktywny
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
Może w jakimś stopniu pomoże skategoryzowanie czego dokładnie się boisz. No i np powiedzenie sobie, że to tylko parę sekund, że dużo nie poczujesz. Jeżeli jednak jest to tak fobia, to wtedy warto porozmawiać z psychologiem. Wiadomo jeżeli coś jest fobią to sami możemy sobie nie poradzić. Też tego nie lubię, ale daję radę, to wszystko zależy też od pielęgniarki. Ja mam słabo widoczne i wyczuwalne żyły chyba i praktycznie za każdym razem jest problem lub może trwać to chwilę dłużej. To jest już bardziej denerwujące Jednak zauważyłam, że jak jest dobra pielęgniarka, wprawiona w tym, to nawet u mnie szybko daje radę, robi to wtedy z ogromnym wyczuciem, szybko i konkretnie, tak że naprawdę dziwię się, że tak dobrze jej to poszło Także zależy na kogo się trafi. Za to jak miałam 2 dni robione różne badania hormonalne i nie tylko w szpitalu, wiele razy nakłuwali, to wtedy już było nieprzyjemnie, bo i robiły się siniaki, a i tak mam do nich tendencje, a wiadomo wiele wkłuć, więc pewnie ciężko ich uniknąć i były, potem trochę bolały. No a potem jak nie mieli chyba gdzie się wkłuwać to też brali mi z nadgarstka, bo niby też można
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
ja zaczynam się bać dopiero teraz chociaż nie miałam z tym problemu, pochowały mi się wszystkie żyły i pielęgniarka szuka ich długa bezradna, tłucze mnie po dłoniach, łokciach nadgarstkach, ponakuwa to i tam i to powiem wam jest bardzo teraz dla mnie stresujące a ostatnio z tych nerw mi się już słabo zrobiło 
- Olinka
- Redaktor Naczelna Forum
- Nieaktywny
Odp: Lęk przed pobraniem krwi
partisu napisał/a:
ja zaczynam się bać dopiero teraz chociaż nie miałam z tym problemu, pochowały mi się wszystkie żyły i pielęgniarka szuka ich długa bezradna, tłucze mnie po dłoniach, łokciach nadgarstkach, ponakuwa to i tam i to powiem wam jest bardzo teraz dla mnie stresujące a ostatnio z tych nerw mi się już słabo zrobiło
Żeby żyły było dobrze widać, warto, a wręcz należy, użyć dłoni jak pompki i kilka razy ścisnąć ją, a potem szybko rozluźnić.
Osobiście nie mam problemu z pobieraniem krwi, pod warunkiem, że nie pobierają mi jej jednorazowo zbyt dużo, bo wówczas zaczyna robić mi się słabo. Jednak sam fakt wkłucia w żyłę i upuszczenia jednej czy dwóch fiolek nie robi na mnie najmniejszego wrażenia. Niemniej wiele osób boi się nie tylko pobierania krwi, ale nawet jej widoku i to w pewnym sensie rozumiem, bo do najprzyjemniejszych na pewno to nie należy, ale raz, że - jak wspomniała - Lady Loka - można poprosić o wykonanie wkłucia na leżąco, a dwa - może dobrze sprawdziłyby się słuchawki w uszach? Nie mówię, że dwie naraz, bo przecież trzeba się jakoś komunikować z pielęgniarką , ale dźwięk muzyki dochodzący w jednym uchu może pomóc odwrócić uwagę.
Truskaweczka19 napisał/a:
Za to jak miałam 2 dni robione różne badania hormonalne i nie tylko w szpitalu, wiele razy nakłuwali, to wtedy już było nieprzyjemnie, bo i robiły się siniaki, a i tak mam do nich tendencje, a wiadomo wiele wkłuć, więc pewnie ciężko ich uniknąć i były, potem trochę bolały. No a potem jak nie mieli chyba gdzie się wkłuwać to też brali mi z nadgarstka, bo niby też można
A idź! Kiedy leżałam przez trzy dni w szpitalu właśnie na badaniach hormonalnych, to miałam już naprawdę dosyć. Nie dość, że upuścili mi tyle krwi, że wydawało mi się, że nie mam jej już wcale , to jeszcze - jak napisałaś - bolały wszystkie żyły, bo na przykład jedno z badań wymagało pobierania krwi w ciągu całej doby regularnie co dwie godziny. Mało tego, przez 24 godziny nie wolno było nic jeść, co dodatkowo ma wpływ na spadki poziomu cukru, a to z kolei "lubi" wywoływać omdlenia.
