Obsesja? inna choroba? - Netkobiety.pl

Idź na terapię.

Kolego mam podobny problem. W żaden racjonalny sposób nie umiem bo przetworzyć w swojej głowie. Stoję z tym w miejscu od co najmniej 5lat

Zapisałem się prywatnie do psychologa na środę. Powiem szczerze, że jestem trochę wystraszony tym, że będę się "wstydził" otowrzyc i powiedzieć o wszystkim.
Myślałem zeby może spisać sobie te swoje wszystkie myśli i poprostu przeczytać je Pani psycholog ?

Wiem,że muszę iść bo męczy mnie to bardzo. Wczoraj np zauważyłem że ta ostatnia moja znajoma, idzie na imprezę w sobotę do pewnego klubu. Wiem że to jest chore, ale od razu mnie tam ciągnie ! Ona nawet nie chce ze mną rozmawiać, słyszeć mnie czy widzieć, a ja chciałbym ją zobaczyć

Wiem że to zachowanie typowe dla stalkera i wiem że jest to karalne, ale uwierzcie mi. To jak narkotyk. Jeszcze bym zrozumiał gdybym ją kochał, tęsknił lub był z nią związany jakoś mocno emocjonalnie związany, ale serio nie.
Druga sprawa, mam powodzenie u kobiet, nie mam problemów z ich poznawaniem, a i tak w głowie mam myśli o niej. Coś jak jakaś chora obsesja.

Czy ktoś z was miał podobnie?

Zgadzam się, ale z tym mam problem największy. Myślę logicznie i mówie sobie "ona ma Cie dość, daj jej spokój", ale wystarczy impuls i już sprawdzam fb, instagram itd. Wczoraj przypadkowo spotkałem ją w klubie, nawet się nie przywitałem, bo wiem, że ma mnie za psychola itd i nie chce jej wkurzać.
Sam jej widok popsuł mi nastrój do imprezy, od razu obserwowałem ją, patrzyłem czy nie tańczy z kimś itd. Do tego szukam na fb, instagramie itd, pomimo że poblokowała mnie.

Gdyby jeszcze to była wielka miłość, a to nawet nie był związek jakiś, a i tak działam jak psychol, jeden impuls i jade do niej pod dom, szukam na fb itd.
Nawet na tej imprezie wyglądała słabo w porównaniu do innych kobiet i pomimo, że wcześniej bawiłem się z fajną kobietą, to jak ją zobaczyłem to odrazu klapki na oczy.

Moim problemem jest fakt, że ja chce mieć możliwość dowiedzenia się co u niej, wiem, że to mnie niszczy, ale i tak to robie. Jak logicznie pomyśle, że jak wsadzę ręke do ognia to się oparze, to tutaj w momencie jakiegoś impulsu, od razu działam, bez zastanowienia

Mam nadzieje, że terapia mi pomoże, bo to już nie pierwszy raz tak mam

Zapisze sobie, bo muszę wszystko wyrzucić z siebie. Co do złości, jestem miłym gościem, raczej przystojnym, mam powodzenie, ale i tak nie umiem stworzyć nic poważnego od wielu lat.
Nie mam złości w stosunku do kobiet, szanuję je, ale nie radzę sobie z odrzuceniem. Wpadam w zły nastrój, szukam na siłę rozwiązania problemu, na słowa "spadaj, daj mi spokój" ja pytam dlaczego, co się stało? Itd. za wszelką cenę na siłę szukam kontaktu.

Problemy z akceptacją odrzucenia mogą być na tle niskiego poczucia własnej wartości.
Niech zgadnę. Jak jesteś w związku to nie dajesz przestrzeni, starasz się kontrolować, jesteś "bluszczem"?

Dobrze Ci radzą, kłania się terapia, to nie boli, może pomóc i zmienić Twoje życie i przyszłe związki.

Bycie może mechanizm niskiej samooceny włącza Ci się dopiero, gdy odczujesz odrzucenie - jego poczucie jest tak silne, że nie jesteś w stanie go zaakceptować. Tracisz grunt pod nogami, poczucie bezpieczeństwa, własnego ego.
To jest sytuacja do przepracowania na terapii.