Trudny zwiazek - najwazniejsi sa koledzy - Netkobiety.pl

Przeciez Ty sie meczysz a nie cieszysz tym zwiazkiem.Mysle ze skoro on w wiekszosci przypadkow woli towarzystwo kolegow jak twoje to niech sobie z nimi zostanie a nie tobie w glowie zawraca.Patrz na siebie a nie na niego bo cos ciezko to widze.

Nie zmusisz go do zmiany priorytetów, bo tak mu dobrze i już Chyba, że on potrafi rodzielić związek z Tobą od relacji z kumplami, a Ty jestes zaborcza.
J.w. jeżeli ten związek nie daje Ci szczęścia, to spróbuj odłożyć na bok porywy serca, a przywołać rozsądek.
Nie napisałaś, jak często się spotykacie, czy te spotkania Cię satysfakcjonują, bo może niepotrzebnie przeżywasz jego spotkania z kumplami. Faktycznie, bezustanne wydzwanianie, gdy wiesz, że on jest z kolegami, jest dość żałosne.
Niepokojące jest to, że on Cię okłamuje, a także lekceważy, jeśli  "nawet gdy jest ze mna pisze z nimi".
Wyjeżdża z nimi  na 3-tyg. wakacje, rozumiem, że nie wyjeżdżaliście wspólnie?
Jeśli np z nimi spotyka się znacznie częściej niż z Tobą, czujesz się jak piąte koło u wozu, jeśli z nimi imprezuje i robi inne fajne rzeczy, a Ciebie nigdy w tej kwestii nie bierze pod uwagę, jeśli na ten wyjazd jego koledzy (przynajmniej niektórzy) zabierają osobę towarzyszącą, a Ty takiej propozycji nie otrzymałaś, to masz jasny sygnał, że służysz dla zabicia czasu i do rozładowania napięcia seksualnego.
Odpowiada Ci taka rola, nie? To nie trzymaj się go na siłę, jakby był jedynym facetem na świecie.

po prostu patrze na sytuacje obiektywnie a nie tylko z jednej strony

Kasiu jeśli oczekujesz, że ktoś da ci rady mające na celu zmienić Jego podejście to niestety - takich nie ma. On żyje jak chce żyć i m do tego prawo. Jeśli nie odpowiada Ci Jego podejście do związku (do czego masz prawo) to wiesz co zrobić.
Właśnie dlatego nawet kilku letnie związki się rozpadają - z powodu niedopasowania priorytetów życiowych i podejścia do życia. Ty aktualnie chcesz żyć bardziej rodzinnie, Jemu zdecydowanie nie w głowie ustatkowanie się.
Twoje życie i Twój wybór co z tym zrobisz . Ale wiem jedno - On widzi, że może sobie na to pozwolić, bo Ty będziesz wiecznie ustępować. Głupi nie jest to korzysta.

Jezu Ty go jeszcze przepraszasz, tak jak poprzednicy. On ma inne priorytety, dla niego nie jesteś najważniejsza, to widać od razu, daj sobie z nim spokój, po co męczyć się w relacji która jest jednostronna.

Przeproś to jeszcze za to, że żyjesz.

Szanuj się, dziewczyno.

Kasiu,

wiedziałaś od samego początku, jaki to jest człowiek, jaki to typ faceta. Nie każda kobieta ma to szczęście, wiele przekonuje się po czasie. Ty miałaś jasno, jak na tacy podane wszystkie informacje. Mimo to nalegałaś na związek. On się zgodził z jakichś powodów. Teraz Ty próbujesz przerobić zwierzę imprezowe w domatora w papuciach, chcesz, by się zmienił i był całkowicie inny niż jest.

Od razu Ci mówię: to sie nie uda.

Dlaczego nie znajdziesz sobie takiego faceta, jakiego potrzebujesz? Tego domatora a papuciach? Dlaczego próbujesz zmieniać dorosłego, ukształtowanego człowieka?

Dlaczego w ogóle tyle kobiet tak robi?

W teorii masz rację, ale w praktyce nie, a to dlatego, że u niego od początku nie było podstaw, by wierzyć, że się o 180 stopni nagle zmieni, nie rokował od początku.

Trochę chodzi o zmienianie, bo on nagle z dnia na dzień musiałby stać się kimś zupełnie innym niz jest. A tak się nie da. To dorosły, dojrzały człowiek.

Chyba jest trochę tak jak mówisz - on widzi jakieś korzyści z bycia w związku, ale nie chce poświęcać korzyści z bycia singlem. A tak się nie da.

Masz dwa wyjscia - albo akceptujesz, jaki jest - ale to wyjście chyba już odrzuciłaś, albo szukasz sobie faceta o podobnych priorytetach.

jak obu osobom pasuje i ma sie do siebie zaufanie to oczywiscie ze mozna

Jak się nie ma zaufania to co to za związek?

Tak to czytam teraz po kolei te twoje dalsze wypowiedzi i widze ze ty najbardziej boisz sie zostac sama.Dla Ciebie on by mol byc dalej i robic swoje,olewac cie i dalej moglibyscie sie sprzeczac ale wazne ze by byl.Uwierz mi ze pelno jest facetow ktorzy roznia sie od twojego jeszcze chlopaka i napewno znajdziesz sobie kogos kto doceni cie taka jaka jestes a nie jak mu sie zachce tak jak to wyglada z twoim obecnym.Musisz sobie dac z tym wszystkim spokoj bo sie zameczysz.Tutaj kobitki dobrze Ci radza a ja jestem facetem i uwazam tak samo.Lepiej teraz kiedy nic was nie laczy jak kredyt czy dzieci niz pozniej kiedy bedzie o to duzo trudniej.Masz jedno zycie i nie zmarnuj tego.

Problemem nie jest, że teraz trafiłaś na tego typu mężczyznę. Tylko takiego wybrałaś i pomimo zauważenia poważnego problemu na linii - podejście do życia nie potrafisz/nie chcesz podjąć drastycznych kroków.
Na pewno wiesz dlaczego.

Tak, boje sie podjac ta decyzje. To wszystko nie jest takie proste
My spotkalismy sie w jednym miescie za granica, ale ponad rok temu firma zaproponowala relokacje do innego kraju. On i kilku naszych WSPOLNYCH znajomych skorzystali, ja chcialam zmienic prace i dopiero sie przeniesc. W efekcie moi znajomi tutaj = jego znajomi. Nie znamy tutaj wielu osob poza ta grupa. I tak, boje sie, bo w sytuacji kiedy sie z nim rozstane, zostane tutaj praktycznie sama.

Dziewczyno naprawdę posłuchaj ludzi którzy naprawdę dobrze ci radzą  odejdź od niego i znajdź sobie innego wartościowego a nie takiego jak ten typ. Zejdź na ziemię a nie bujaj się w fałszywych przekonaniach póki nie jest za późno.

Ci ktorzy mi pisali ze powinnam sie rozstac... wszyscy mieliscie racje

wlasnie sie z nim spotkalam. od tygodnia byl bardzo dziwny, prawie sie nie odzywal, a dzis powiedzial mi... ze tak naprawde nie wie czy chce byc ze mna. ze obawia sie ze marnuje moj czas, a tak naprawde nie wie czego chce od zycia. ze za bardzo go zmienilam (bo wczesniej nikogo nie szanowal, liczyly sie tylko imprezy) i tak naprawde juz siebie w ogole nie poznaje. tak wiec, nie jestesmy juz razem.....

Wreszcie normalnie? Bez stresu, bez kłótni, bez domysłów? Wiem, że żyjąc tak przez jakiś czas człowiek zapomina jak to było. Gdy byłam szczęśliwa i później mogę trafić jeszcze gorzej. Zbyt bardzo się różnice - macie kompletnie inne priorytety.

Kasiu, czy Ty naprzawdę łudziłaś się, że on Cie kocha?
Przecież jego zachowanie świadczyło o czymś wręcz przeciwnym. Współczuję Ci, bo cierpisz, ale uwierz, to rozstanie jest dla Ciebie szansą na nowy związek, z kimś, komu naprawdę będzie na Tobie zależało.
Daj już sobie z nim spokój, nie walcz, nie kontaktuj się, on chce spokojnie wyjechać z kumplami (albo i w wiekszym towarzystwie) na wakacje, nie chce już, żebyś czekała, wymagała, osaczała go  swoją miłością.
On Cię nie kocha i właśnie uwolnił się od problemu (przykro mi, ale prawdopodobnie taka jest prawda), a chętną do seksu zawsze znajdzie.
Pogódź się z tym.

Dlaczego chcesz wracać, przecież chyba masz tam pracę, jakieś grono znajomych. Dlaczego uzależniasz swoje życie od związku z nim?
Nie koncentruj swoich myśli na nim, on nie jest jedyny na świecie. Poszukaj innej płaszczyzny, innego odniesienia, zawalcz o siebie, a nie o ten związek, który od dawna był na siłę.