Awantura o rosół, głupia wpadka czy On za dużo wymaga? - Netkobiety.pl

...że bedzie tylko gorzej ;P

rosół niezgody.
dlaczego nie dałaś im tych udek?:P

ja się spotkałam z opinią, ze to mięso z rosołu to takie resztki i nie powinno się ich dawać
(ja uwielbiam i zawsze dodaję miesko do rosołu )

ale wątek rzeczywiście odczapny - jak w podstawówce:)

Niby gównoburza, ale wiele się dowiedziałaś o partnerze i jego rodzinie. Chcesz do tej rodziny wejść?
A czy pożałowałaś, bo szkoda Ci było kasy, czy nie, Ty wiesz najlepiej.

Czy ty ich zapraszałaś na obiad? Mówiłaś, żeby nie jedli dużo przed przyjazdem, bo szykujesz małe przyjęcie na ich powitanie? Pytałaś się ich co sobie życzą zjeść, jak do ciebie przyjadą? - NIE

Czy oni zapowiedzieli, że fajnie byłoby razem coś ugotować i wspólnie zjeść, więc przywiozą jakieś składniki i będziecie pichcić coś razem w kuchni? Albo, że nie będą mieli gdzie zjeść po drodze, więc fajnie jakbyś zrobiła obiad, a następnym razem oni cię zapraszają na obiad do siebie? - NIE

Sama od siebie ugotowałaś rosół, poczęstowałaś ich, było również ciasto - czyli przybyli goście, zgodnie z obyczajem zostali poczęstowani !!

W związku z tym ich późniejsze komentarze są kompletnie bezzasadne, nie na miejscu, chamskie, roszczeniowe i obraźliwe dla gospodarza - czyli dla ciebie.

Komentarz siostry, z którego wynika,  iż sympatię swoją warunkuje ilością makaronu, jest co najmniej cudaczny. Infantylne i prostackie zachowanie. W ramach kulturalnego zachowania mogła się ewentualnie zapytać, czy jest może więcej makaronu, jeśli tak, to ona by poprosiła, bo lubi rosół akurat z większą jego ilością. Jeśli nie ma, to trudno. Takie pytanie może wprawić gospodarza w zakłopotanie, jeśli owego makaronu by faktycznie więcej nie było, toteż osoba z obyciem towarzyskim  raczej takiego pytania by nie zadała. Gdyż miałaby na uwadze zachowanie dobrej atmosfery. Czyli siostra jest bezmyślna lub celowo chciała doprowadzić do jakiegoś konfliktu, a więc od samego początku nie była ci życzliwa. Może chciała jakąś popisówkę przed swoim narzeczonym zrobić? Żeby wykazać się jaka to z niej świetna kucharka i jak dba o swojego "misia"? Kosztem twojej osoby podnieść swój wizerunek w jego oczach? A więc osoba z kompleksami. Do tego manipulantka.

Partner twój ma tendencje do urojenia sobie czegoś i krytyki, jeśli się to nie spełni. Ma jakieś wyobrażenia,  którymi się nie dzieli, nie komunikuje ci, co by oczekiwał. Za to obarcza cię winą za jego niespełnione plany, fantazje, marzenia, pomysły niewyartykułowane.  Do tego obraża. Nie wiemy, czy siostra jego faktycznie powiedziała to i owo, czy tylko on to wymyślił na potrzebę tej sytuacji, aby bardziej ci dopiec - tzn że 2 osoby uważają tak i tak, czyli mają rację. Oni mają rację, dobrze się zachowują, ty jedna źle. Bo ogół ma rację, a jednostka, która się wyłamuje racji owej nie posiada. A najciekawsze, że się Wielki Pan teraz obraził i cię w ten sposób karze, za twoje nieodpowiednie zachowanie. Próbuje cię tresować, żebyś odczuła swoją winę i przeprosiła. Chce wzbudzić u ciebie poczucie winy. Żebyś starała się o jego względy. Pomiata tobą. TOKSYK

Niby głupia i śmieszna sytuacja, tzn nie na tyle poważna, aby z powodu rosołu zerwać i zakończyć ten związek. Ale bardzo malownicza i pokazująca charakter, zachowanie i twojego partnera i jego siostry, czyli najbliższych mu osób. Ja bym do takiej rodziny nie chciała wejść. Postawa siostry nie jest do końca jasna, intencji jej nie znamy, możemy sobie gdybać. Chociaż mi się na pierwszy rzut oka nie podobają. Ale może są jakieś "okoliczności łagodzące". Natomiast dla niego usprawiedliwienia nie ma. I możne ktoś powie, że jestem histeryczka i zbyt impulsywna, że taka "sytuacja obiadowa" jest dla mnie powodem do zerwania, ale ja bym na twoim miejscu w tym momencie ten związek zakończyła. Mniej nerwów na przyszłość. Dla mnie jest to ewidentnie ta czerwona lampka, która się powinna włączyć w toksycznej relacji. To jest taki moment, który jeśli się przegapi, to potem będziesz zamieszczać kolejne posty: partner się obraża, nie szanuje mnie, zniszczył moje poczucie wartości, ubliża mi, ale tak mnie od siebie uzależnił, że kocham go nad życie i nie potrafię od niego odejść....

Włosi nazywają to "spaghetti incident". Czyli.. wojna o nic, o błahostki. I chcesz wejść w taką rodzinę? Zastanów się...

I tak będzie wyglądało Twoje życie z nim...

On chyba uważa ze mi można powiedzieć wszystko i nie powinnam się z tego powodu obrazić, bo z jego strony to krytyka bądź rada. Jeżeli ja stanowczo mówię ze to i to ni nie psuje, on znowu twierdzi ze przy mnie człowiek nie może czuć się swobodnie.

Racja
I w te same gacie próbuje ubrać Ciebie- masz być jego przedłużeniem, będzie Cie poprawiał i strofował, abyś mu pasowała. Pewnie przed wspólnym wyjściem dostajesz mnóstwo rad w co sie ubrać i jak się zachować.
Masz kompensować jego braki- jego dziewczyna ma być swietną gospodynią i już. Inaczej plama na jego honorze, która będzie ścierał Tobą jak ścierą..

stosuje podwójne standardy.
szkoda każdego kolejnego dnia jaki z nim spędzisz bo taki charakter kompletnie nie nadaje się na partnera na całe życie.

Wypad z nimi. Nie przjemuj się tym, bo nie mają racji. Powinni podziękować, a tu takie chamstwo.

Ideałem nie jesteś. Jak każdy. Ale czepianie się o makaron, i fochy jego siostry.. Nie, no, sory, wybacz.
Jak by ktoś tak wypominał... to bym się przyczepił. Bronami w czyjeś plecy.
Zasada kultury - jak idziesz w gości, to ich szanuj. A jak masz kobietę, to jesteś po jej stronie.

Jestes Marto malo asertywna. Jesli opisalas w 100% prawdziwie ten "incydent" to osoba szanujaca siebie, po przemysleniu sprawy bo emocje istotnie bywaja zlym doradca, zerwalaby jakikolwiek kontakt z tym chlopakiem, jego siostra i cala reszta tej toksycznej menazerii.

Mój facet stwierdził ze ja potrzebuje psa a nie partnera. Ja oczekuje podobno od faceta bezwzględnego posłuszeństwa a jak coś odbiega od mojej normy albo coś nie jest po mojej myśli to ja się wykłócam...

Pięknie to ukazałaś dziękuje

Wylałabym mu ten garnek z rosołem na łeb, oczywiście po wyjęciu z niego udek.

Powiedz królewiczowi, że jak mu nie pasuje - niech następnym razem sam siostrę ugości 3-daniowym obiadkiem.

Ja tu głodny siedzę a Ty tak ten rosół byś sponiewierała... szkoda rosołu Udko też bym wciągnął...

Autorko, zastanawia mnie w sumie jedna rzecz... Wy się tam nie kontaktujecie ze sobą? Nie rozmawiacie? Nikt nie zapytał co by księciunio z dworem objazdowym opycholił na ciepło jak przyjadą? Jakoś tak współpracy między wami tu nie widać. Ja zapowiadając się z wizytą u może mojej przyszłej narzeczonej, żony, matki moich dzieci bym wybrał odpowiedni numer w tel i z nią pogadał, zapytał, poprosił, dorzucił się finansowo do zakupów, a jak by nie było takiej możliwości to bym zaproponował obiad "na mieście"... ale zwyczajnie bym pogadał.

I na litość boską... kurczaczka z rosołu wyjmować? To jak kupić kurczaczka z rożna i skórkę zostawić... no tak się nie robi!

Zgłodniałem jeszcze bardziej... dzięki, wiesz?

On się nic nie zainteresował tym. Była rozmowa ale akurat nie na ten temat. Moglismy nawet na pizzę pojechać ale on celowo nie wziął z domu portfela. Zamiast mnie wesprzeć on zrobił ze mnie idiotkę i skąpca w towarzystwie.

On, on, on, on i znowu on, on on... Marta, ubezwłasnowolniona jesteś?

Czasem trzeba być egoistą w życiu i powiedzieć "rosołek nie smakował? Ojj tak mi przykro... na pewno mój "mężczyzna" był przygotowany na tą ewentualność i przygotował coś adekwatnie do szanownego Państwa aspiracji kubków smakowych"

Marta, masz 25 lat. Pora zacząć wymagać więcej od siebie niż nauczyciel w podstawówce...

Otóż to, tak samo pomyślałam.
Gdy brat z lubą miał przyjechać i to dość niespodziewanie, to zapytałam czy zjedzą z nami obiad, bo to pora dla nas obiadowa. Mało mięsa miałam, więc dogotowałam ziemniaków,  brokuła i dorobiłam surówki. Zapytałam czy zjedliby gofry na deser, bo tak niespodziewanie wpadają, że ja nieprzygotowana jestem.
Na szybko trudno mi było coś wykombinować. Goście na wszystko się zgodzili, wszystko zjedli i nawet za gofry dziękowali, bo dawno nie jedli i zapomnieli ich smaku . Brat oczywiście poprosił w czasie obiadu o solniczkę, bo jemu zawsze za mało słone, ale żeby się ktoś o coś obrażał i wymówki robił?
Ja zawsze staram się gości pytać, a oni i tak najczęściej się na wszystko godzą... nooo może poza moją mamą . To jest jednak ewenement rodzinny.

Jesli tak ci powiedziala, a potem obgadala i zwracala uwage, to oni obydwoje sa niezrownowazeni psychicznie. Kłamią, manipulują, sa dwulicowi. Ale siostre mozna jeszcze olac. Mi sie rozchodzi o niego. Facet jest zimny emocjonalnie, brak mu empatii, ma cechy socjopatyczne, stosuje przemoc psychiczna, uwaza sie za ideal, kazdy inny poglad/zachowanie inne niz jego oczekiwania - sa zle. To dopiero poczatki, jeszcze sie nie rozkręcil, pogrywa z toba i sonduje na ile jestes mu ulegla i jak daleko moze sie posunac. Z biegiem czasu bedzie coraz gorzej, nic w tobie nie bedzie mu pasowac: ani wyglad, ani zachowanie, ani sposob mowienia, bedzie krytykowal twoj stroj, wmawial ci flirtowanie z innymi, twoja rodzina i znajomi beda glupi i w jego mniemaniu beda cie nastawiac przeciwko niemu. Wszystko co bedziesz robila bedzie nie tak, bedziesz wg niego zle gotowac, nieumiejetnie sprzatac, glupie filmy ogladac. Itp itd. Mowisz, ze jestes za tym, zeby relacje naprawiac, nie chcesz sie odrazu rozstawac. Ale uwierz, tu nie ma co naprawiac... Jego nie naprawisz. Ty mu mowisz co o tym sadzisz, lecz on nie rozumie i nie zrozumie. To ty masz go sluchac, a nie on ciebie. Jego gowno obchodzi twoje zdanie, zdrowie, szczescie, samopoczucie. Jego obchodzi tylko jego własna osoba. Takich ludzi jak on nie ma sensu probowac zmienic, bo tylko traci sie swoj czas i nerwy. Takie osoby sie zostawia dla wlasnego komfortu psychicznego. Dobrze zauwazylas, ze jemu nie mozna zwrocic uwagi, bo sie obraza. W jego mniemaniu on ma pelne prawo do zlosci, obrazy i krytykowania innych. Tobie tego nie wolno robic. Jeslli zwracasz mu uwage, to znaczy ze ty jeates winna, nie znasz sie na zartach, probujesz go na sile zmieniac, osaczasz go, nie dasz mu normalnie zyc, ktos cie podpuscil, chcesz mu wejsc na glowe. I kazde twoje zachowanie odbiegajace od jego noemy bedzie karal: teraz milczeniem, a pozniej moze cie uderzyc, szantazowac i zniszczyc twoje poczucie wlasnej wartosci. Zatem KOPA MU W D...

Jestem w szoku, jak bardzo dokładnie go opisałaś. Nie wszystkie wymienione cechy występują u niego, ale jemu jest strasznie ciężko przyznać się do błędu. On ma tendencje do wyolbrzymiania problemów. Ja nie mogę powiedzieć nic ostrzej bo zaraz okazuje się ze ja się kłócę i jestem osoba bardzo kłótliwa. Czasem sytuacja wymaga podniesienia głosu, on potrafi sobie dopowiedzieć słowa których ja nie wypowiadałam. Faktycznie ze nie interesują go moje uczucia, czy coś mnie zrani czy nie. Potrafi przeprosić ale jak ma w tym jakiś interes np kiedy widzi ze ja nie chce z nim być. Wtedy zmienia się na jakiś czas.

Jest to całkiem możliwe. Jak pisałam wyżej, ma on tendencje do wyolbrzymiania, czasem dodaje sobie wiele i podkoloryzowuje sytuacje. On potrafi coś mi w oczy powiedzieć a następnie kiedy ja pytam czy naprawdę tak sądzi, on twierdzi ze to ja nie umiem słuchać i on nic takiego nie mówił.

Jesteśmy ze sobą prawie rok czasu. Nigdy nie spotkałam osoby, kora aż tak silnie byłaby mną zainteresowana. Widać ze strasznie jemu na mnie zależało na początku. Nawet jak było jakieś małe spięcie, on potrafił je szybko rozwiązać. Teraz natomiast mam wrażenie ze nie zależy mu aż tak bardzo jak wtedy. Momentami jest wycofany a ja ciagle jestem taka sama osoba jak i na początku. Ja mam własne zdanie i nie boje się tego wyrazić. Czasem powiem co uważam o jego zachowaniu.on odbiera to w ten sposób ze jestem bardzo kłótliwa. Ja już w pewnym momencie przestałam postrzegać rzeczywiśc taka jaka ona jest. W tym związku to zazwyczaj ja się czepiam i ja jestem ta złą. Są dni kiedy można z nim porozmawiać normalnie ale to są jedynie dni. Powiedział ze on się stresuje, on nie jest swobodny przy mnie. Twiedzi ze mi nic nie pasuje. Rodzice mi mówią ze nie wyglada aby ten facet był zakochany we mnie po uszy. To coś strasznego...

Odezwał się do mnie jakby nigdy nic się nie stało. Co zamierzam zrobić? Sama nie wiem. Chyba będę musiała to skończyć, nigdy nie było mi tak przykro.

Co konkretnie jest takie straszne?

Jak w temacie : TAK, On za dużo wymaga. co więcej urabia Cię pod swoje potrzeby. Niech zwróci Twoją uwagę zachowanie obojga : i brata i siostry - ostrożnie na przyszłość z wstępowaniem do takiej rodziny (mimo, że sprawa wydaje się błacha ale jeśli teraz urasta do rangi problemu wywołującego milczenie to co będzie z czymś poważniejszym...)

Rzeczywiście On tak mnie omotał, ze coraz częściej myśle ze to ja psuje ten związek. Uwagi zwrócić mu nie mogę i nie mogę tez powiedzieć nic ostrzej, bo zaraz jest ze jestem osoba kłótliwa. Raz w lipcu była taka sytuacja ze nie mogłam z nim normalnie pogadać, chciałam wytknąć jemu to, czym mnie uraził. Tłumaczyłam ze związek to jest praca dwóch osob, rozmowy, kompromisy, nawet jakieś małe zmiany w sobie. On stwierdził ze ja dzień w dzień mam do niego pretensje. Dałam sobie spokój. Wtedy obudził się, przyjeżdżał pod dom, nawet dzwonił do mojej mamy aby z nią wyjaśnić sprawy. Zabrał mnie na kolacje, powiedział ze wie co robił zle i będzie trochę inny.Ale to nie potrwało długo. Raz siedząc na kanapie powiedział mi „Marta widzę ze po ostatnim incydencie się teoche zmieniłaś, bardzo dobrze, ja jestem taki sam jak byłem” wyszło na to ze on nie pamięta tego co mówił na kolacji. Do mojej mamy powiedział ze mam okropny charakter a ze względu na wygląd nie będzie ze mną. Jestem osoba bardzo niemiła i oczekuje bezwzględnego posłuszeństwa przez faceta... jak coś idzie nie po mojej myśli to robię awanturę. Moja mama stwierdziła ze napewno nie jest to opis jej córki. Po tej rozmowie moja mama była już „be”.

Moim zdaniem zdecydowana przesada. Ocenili cie od gory do dołu po jednym obiedzie. Facet skoro zna swoja rodzine i wie ze sa np. wybredni powinien powiedziec ci wczesniej co ewentualnie "dobrze by było przygotowac" i Tobie pomóc a nie jeszcze zjechać. Niefajnie się zachowali i nic dziwnego ze jest ci przykro. Niech sie nie odzywają ale i ty się nie odzywaj bo jak teraz przeprosisz albo bedziesz sie kajac bo nie wpasowalas sie w ich gust to zawsze tak bedzie. Niestety Liczą się chęci, ze bylas miła, goscinna. To powinni docenic a nie jak to niektore osoby robia narzekac ze czegos za mało. I przez takie słowa to ty cierpisz ty sadzisz ze zle zrobilas a oni maja to gdzies bo po prostu chcieli wiecej sie najesc. Paranoja Z reszta zawsze Twoj facet mogl wyskoczyc do sklepu jak widział co się dzieje i cos dokupic na szybko co za problem.

Mało tego jestem nauczona tak, że jak JA idę gdzieś w gości to też biorę coś ze sobą: ciasto, wino, ciastka czy sałatkę. Zeby jak to sie mowi nie isc na sępa. Po prostu lubię tak.

On przede mną nie miał nikogo. Strasznie boi się zostać pantoflarzem, mimo ze ja nie oczekuje tego od niego. Boi się zrobić coś dobrego dla kobiety, boi się samoistnie pokazać uczucie (o ile umie) bo wyjdzie na mięczaka. Ten strach przed byciem „pantoflem” jest tak wielki ze on nie wie kiedy można zrobić coś z miłości i dla drugiej osoby a kiedy jest to już podporzadkowanie. On ma trochę takie poglądy ze kobieta to trochę jest „niżej”niż facet. Dla niego nie liczą się moje uczucia lub to ze sprawia mi przykrośc. Kiedy ja tłumacze mu ze mnie to boli on uważa ze „kobiety to maja za duże wymagania”. Ciężko jest to rozwiązać. Ja nie chce nikogo urobić n swoją stronę.

Wg niego nic się nie stało. Nie przeprosił. On mnie nigdy nie przeprosil za nic. Słyszę teksty „o może jeszcze będę musiał przepraszać? żarty”. Dla niego słowo przepraszam to poniżenie się. To ja powinnam przepraszać.