Witam
Postaram się opisać krótko i zwięźle całą historię. Rozstaliśmy się z dziewczyną jakieś dwa miesiące temu. Wiadomo, wielki ból, cierpienie, ale z czasem przeszło, tyle tylko, że myśli nadal są przy niej. Wzięliśmy sprawę w swoje ręce i nie chcieliśmy skreślać swojej znajomości. Postanowiliśmy spróbować, aby wrócić do siebie. No i wszystko było dobrze, ale do czasu. Nie będę mówił z jakiego powodu się rozstaliśmy, według mnie jest to mało istotne. Powiem jedynie tyle, że ja zawiniłem i ona również. Ja naprawdę starałem się ze wszystkich sił, aby to miało ręce i nogi. Podejmowałem jakieś kroki, aby wszystko było dobrze. Jednak, ona nic nie zrozumiała. Zachowywała się tak samo jak kiedyś. Dodam, że mnie kocha i ja ją również. W pewnej chwili powiedziałem dość, że nie chcę być jakimś pantoflem, że nie będę się płaszczył przed nią. Skoro ja robię wszystko, aby było dobrze, a ona po prostu stanęła w miejscu i zachowywała się tak jak pod koniec naszego związku, gdzie naprawdę miałem tego dość. Głupie teksty, nerwowe, czasami nawet przykro mi się robiło. Napisałem do niej, co mnie boli, to ona jak zawsze odebrała to jako atak na swoją osobę i kazała nie pisać do siebie, ale ja tak wiem, że tego nie chcę. Sądziła, że to co jej powiedziałem, to koniec naszej relacji. Uważałem, że miłe słowa nic by nie zmieniły, trzeba to inaczej powiedzieć. Wtedy mi nie dała skończyć, to co chciałem do niej napisać. Stwierdziłem, że to nie ma sensu, aby ją bardziej denerwować. Napisałem krótki list, w którym powiedziałem co i jak, dlaczego, ale zaznaczyłem, że to nie ma na celu skończyć naszej znajomości i relacji. Dodałem, że potrzebujemy czasu, aby do mnie nic nie pisała, bo mojej decyzji na razie nie zmieni, a z tych rozmów na ten czas nic dobrego nie wyniknie. W ten sam dzień co dostała ten list, napisałem krótką wiadomość. Napisałem: Mam nadzieję, że dostałaś list i pozwoli Ci zrozumieć mnie choć troszkę. Wiadomość odczytała i wyświetliła, gdzie uważam, że gdyby nie chciała nic już ze mną tworzyć, to pewnie by napisała spadaj lub coś w ten deseń. Moje pytanie brzmi, tak jak w temacie. Czy dobrze zrobiłem?
Pozdrawiam i zapraszam do dyskusji.
- zabpth
- Net-facet
- Nieaktywny
Moje pytanie brzmi, tak jak w temacie. Czy dobrze zrobiłem?
Pozdrawiam i zapraszam do dyskusji.
Tak, nie wiem.
- Gary
- Net-facet
- Nieaktywny
Jeśli przeczytała, to zrobiłeś już wszystko co mogłeś zrobić. Możesz jeszcze dać jedną szansę. Ale obawiam się, że skoro ona nie pisze, to ustawisz się w sytuacji bycia jednak tym pantoflem.
Moja rada -- jak myślisz o niej, to napisz co myślisz, ale się nie staraj o nią, nie namawiaj, nie przepraszaj. Zacznij się oddalać i idź swoją drogę. Dziewczyna się ogarnie i przybiegnie do Ciebie, albo pójdziesz sobie w siną dal.
Właśnie nie wiem, jak mam to odbierać. Powiedziałem, że ona nad pewnymi rzeczami musi się zastanowić, bo jednak jeśli będziemy teraz chcieli coś robić z tym, to nie wyjdzie po prostu. Nie chcę pisać, bo jak powiedziałem odnośnie tego czasu, to tak głupio teraz się odezwać. Uważam, że za mało minęło, aby napisać. Jeżeli bym teraz odpowiedział, to byłoby tak, że nie potrafię wytrzymać, a ja nie chcę się jedyny starać, ona też musi.
- Gary
- Net-facet
- Nieaktywny
A ja piszę kiedy chcę i co chcę. Nie prowadzę gierek.
Nie znam Was, brzmisz rozsądnie, tylko kapryśna Marysia Tobą manipuluje.
Nawet z imieniem trafiłeś 
Dobrze, jeszcze chwilkę poczekam i napiszę 
- Gary
- Net-facet
- Nieaktywny
Tylko pisz o sobie, nie naciskaj jej, nie pytaj, nie przepraszaj, rozładowuj z siebie energię. Ty idź prostą drogą, a jak ona kluczy na boki, to niech się wyprostuje. Hardkor możesz poczytać na "bracia samcy", ale oni mają przegięcie w drugą stronę.
Nie no, przepraszać nie mam za co, za dużo tego ostatnio było. Masz rację, zeszła z toru, chyba zabłądziła.
- Gary
- Net-facet
- Nieaktywny
Zeszła z toru, dobra fraza -- zapamiętam 
.
Ty sobie tym torem dalej powolutku jedź, do przodu, ale powolutku, aby dać jej szansę. Niech się dziewczę ocknie, gdzieś tam w lesie, że zbłądziła. Noooo... chyba że lubi las, wtedy niech tam zostanie, a Ty i tak jedziesz dalej swoim życiem.
Zeszła z toru, dobra fraza -- zapamiętam
Ty sobie tym torem dalej powolutku jedź, do przodu, ale powolutku, aby dać jej szansę. Niech się dziewczę ocknie, gdzieś tam w lesie, że zbłądziła. Noooo... chyba że lubi las, wtedy niech tam zostanie, a Ty i tak jedziesz dalej swoim życiem.
Pewnie, nic na siłę. Zresztą, głupia nie jest, ale nerwus straszny. Jednak każdy ma się prawo denerwować, ale żeby jakiś umiar w tym był Idę przed siebie, zobaczymy co dalej
11 2017-09-20 16:37:19 Ostatnio edytowany przez zabpth (2017-09-20 16:58:47)
- zabpth
- Net-facet
- Nieaktywny
Edit
A na jak długo zaplanowałeś tą przerwę.
Ja trochę inne mam zapatrywanie na ten temat, choć o dziwo nie koniecznie w stronę zakończenia.
Ciężko tu się nie zgodzić z @Garym, widać że wymiana postów przebiegała jak rozmowa młodego adepta z mentorem.
Uspokoiło Cię troszkę, emocje opadły, światło w tunelu, ale głównie dla tego iż mimo założenia że może nie wyjść to główny kontekst jego wypowiedzi jest ukierunkowany w stronę dalszej relacji. Dla tego radosny spokój.Zawsze w sytuacjach problemowych założenie że będzie ok, bardzo pomaga, ale nie powinno nieść ze sobą, zakładania jedynej możliwej opcji.
Nie tylko w relacjach damsko męskich,zawsze warto ułożyć różne scenariusze, byle nie dać się zdominować tym najczarniejszym. Zawsze warto zakładać że będzie ok i się uda, ale dobrze jak to jest poparte jakimiś rozważaniami. Inaczej to pozytywne myślenie zbliża się do zwykłej naiwności, i różnie może być, jak w porę się nie zareaguje w odpowiedni sposób. A przerabiając różne możliwości to pewne zagrożenia można wypłać wcześniej i przeciwdziałać.
Wow, filozoficznie. I jak się ma to do twojego problemu.
A tak że gówno z tego może wyjść, a twoje kombinacje okażą się przekombinowane, ja lubię zawsze trochę postraszyć, znając potencjalne przyczyny zagrożeń, że tak to ujmę, łatwiej walczyć z "wrogiem".
Pamiętaj że to co robisz w celu naprawienia relacji waszej, jest obliczone na kogoś kto odwzajemnia uczucia z podobną mocą.
Dużo osób przejechało się w ten sposób, do tego iluzje i projekcje które masz w głowie, nie pomagają.
Chcesz coś naprawić, a nie chcesz widzieć swoich błędnych założeń, czy całkiem obiektywnego postrzegania, a przecież kierujesz się tym w swoim postępowaniu.
Pozdrawiam
Nie wiem na ile planowałem. Ostatnio bardzo podupadłem na zdrowiu i w pierwszej kolejności, to chcę załatwić. Dopiero jak ogarnę się zdrowotnie, to miałem zamiar się odezwać. Tak, masz rację, jestem ukierunkowany na dalszą znajomość. Tylko taka prawda, że ja sam nic nie zrobię. Też muszę widzieć, że ona również się stara. Tak, masz rację, zawsze lepiej mieć jakieś argumenty, że się uda, ale czasami może nic z tego nie być. Jednak, nic nie kombinuję, wydaje mi się, że do pewnych rzeczy trzeba podejść na spokojnie, aby przemyśleć swoje zachowania, bez udziału osób trzecich.
