Kłotnia , czy odezwać sie pierwsza? - Netkobiety.pl

A jakie w podstawowce ma sie egzaminy? Od razu moglas wyczuc. Ech to zakochanie.

Nie odzywaj sie za cholere! Nawet o tym nie mysl!!! Mozesz najwyzej przez wasza wspolna kolezanke (jest z 4 klasy - prawie dorosla) przekazac mu, ze chcesz z powrotem czerwone wiaderko w grochy i lopatke ze slimakiem. Mozesz tez na lawce przy piaskownicy wydlubac scyzorykiem "Marek jest gupi"

Jak 19 lat? To ile mozna siedziec w 3 klasie?

I to nie ironia a prawda. Ty potrzebujesz rady czy kopa w dupe? On zreszta tez. Tez ironicznie?

Przeczytaj co nagryzmolilas w swoum poscie, sama sobie odpowiedzi dalas.

A jak potrzebny Ci kop to moge Cie skopac do nieprzytomnosci. Pomysl dziewucho teraz co ludzie mysla o sobie jak sie nie odzywaja do siebie: Jestem dla niej wazny. Prawda? Albo: Fajnie, ze tak potrafimy rozmawiac, nie jestesmy malostkowi,  male problemy potrafimy obgadac i zalatwic od razu. To fajno rokuje na przyszlosc.

Szczerosc, rozmowa...bla bla bla...pomysl jakie sygnaly sobie wysylacie? Widac, ze Ci zalezy a pytasz oszolomow na forum co robic w prostej sytuacji zyciowej, laj? Bo znasz chyba jedna osobe, z ktora powinnas to obgadac. Znasz sytuacje kiedy milczenie zbliza ludzi? To opowiedz Ludzie przestaja rozmawiac i sie oddalaja od siebie a proste sprawy urastaja do niewiadomo jakich rozmiarow a pozniej tylko zal dupe sciska...

Już sama nie wiem w którym momencie mówisz serio, a w którym z sarkazmem.Wiem, że błahe sprawy powinniśmy załatwiać od razu, ale myślałam, że napisze pierwszy przeprosi i może da  się z tego jeszcze coś posklejać normalnego.
To co mam sie nie odzywać i czekać aż on pierwszy napisze? Dodam, że ja nie chce wyciągać do niego pierwsza ręki tylko wyjaśnić, że zachował sie jak dupek i jestem na niego za to wkurzona, chciałabym wygarnąć wszystko i później niech robi co chce.Po prostu jest mi ciężko, łzy same napływają mi do oczu, już sama nie wiem czy w ogóle to wszystko ma sens, skoro po małej sprzeczce on nawet nie raczy zapytać co u mnie.Może tobie może to sie wydawać jakieś głupie i proste , ale z mojej perspektywy wygląda to inaczej.
Nie wiem może potrzebuje kopa, po prostu, żeby ktoś mi podpowiedział co mam zrobić.Olać go czy jednak wygarnąć wszystko?

FwB powiadasz

Skoro nie jest twoim chłopakiem, mężem, bratem, synem ani kuzynem a zwyczajnym kolegą do spotykania się to mógł sobie pójść na tą imprezę bez spowiadania się tobie ze swoich planów. Widocznie impreza ważniejsza niż nauka no bywa no

Namazu, niezmiennie mnie bawisz, jakby jednak Twoja dziewczyna się już nigdy nie odezwała (hehe) to zapraszam na kawę.
Zgadzam się z Harveyem, nie masz prawa niczego od niego oczekiwać, ja bym na Twoim miejscu nawet się nie ujawniała z tym, że masz o to focha bo tylko zrobisz z siebie idiotkę. Napisz do niego przed egzaminem, że życzysz mu powodzenia i tyle, a na przyszłość na razie daruj sobie większe inicjatywy i zaproszenia jak zauważyłaś, że on się miga, może nie jest tak tobą zainteresowany jak ty nim.

Sosenek, może i masz rację nie będę więcej wychodziła z inicjatywą, bo po co potem sie denerwować, że ktoś cie zrobił w konia.Najdziwniejsze jest to, że na samym początku naszej znajomości to właśnie on bardzo o mnie zabiegał, raz nawet specjalnie dla mnie przyjechał z drugiego końca miasta, żeby się spotkać bo akurat  byłam w centrum na zakupach.Potem odprowadził mnie pod same drzwi.I naprawdę miałam wrażenie,że sie zmienił dla mnie, mniej imprez, wolał wtedy pisac ze mną. A teraz nie wiem czemu sie nagle tak zmieniło, może to ma jakiś związek z tym, że co jak co, ale w pewnym sensie dałam mu kosza, chociaż tak naprawdę to mi na nim zależy. Jedynie chciałam, żeby wszystko nie działo się tak szybko.Ale dobra dosyć tej historii.
Napisze do niego jutro z rana pożyczę mu powodzenia przed egzaminem i zobaczę jaka będzie reakcja.Jeśli później dojdzie do tematu tej nieszczęsnej imprezy to postaram mu sie wszystko wytłumaczyć już bez nerwów i bez focha o co mi chodzi.
Namazu i to jest chyba najgorsze jak ludzie nie odzywają sie do siebie z błahych powodów.Tym bardziej jeśli druga strona nawet nie chce tego kontaktu utrzymać.Dlatego też ja właśnie wole szczerze porozmawiać wyjaśnić wszystko, bo takie czekanie tylko oddala ludzi.Chyba, że jednak jemu na mnie nie zależy to mnie będę się narzucać.Każdy pójdzie w swoja strone. Ehh

Nooo...najgorsze jeśli ktoś Cie nie traktuje. Jak dla niego nie istniejesz. Po prostu, jak go nie ma i Ty też dla niego nie istniejesz. To jest najgorsze.
Trenuje sztuki walki i już wolę dostać solidny wycisk i wpiernicz (często:D ) niż nie walczyć (a takie tam, na urodziny)

Po tej naszej rozmowie ja już więcej nic nie pisałam, nie odzywałam się. Zrobiłam można powiedzieć taki pierwszy krok i czekałam na jego reakcje. Napisał dopiero dziś. Co prawda ta nasza rozmowa była dosyć krótka no i ja byłam może trochę chłodna w stosunku do niego, ale też nie chce wybaczać mu tego od razu, żeby nie poczuł, że jest za łatwo.
Tak naprawdę to do końca nie wiem co myśleć, bo na samym początku bardzo zabiegał, a potem nawet mnie nigdzie nie zaprosił i trochę mi przykro, bo mieszkamy niedaleko siebie.Ogólnie to wcześniej się spotykaliśmy nawet często, ale było to jedynie w większym gronie, razem ze znajomymi. Nigdy nie zaprosił mnie na randkę czy nawet na zwykłe spotkanie na mieście, no oprócz tej jednej sytuacji co opisałam wcześniej.Teraz nie widziałam go może z 2 tygodnie.
I nie wiem czy nasza znajomość ma jakiś sens. On mi co prawda wyznał, że się zakochał i jestem dla niego ważna, ale ja nie przyznawałam się do swoich uczuć, bo boję się  rozczarowania i tego, że potem będę cierpieć.

Wybacz autorko tematu ale jak Cię czytam to nie wiem czy się śmiać czy płakać. Bez urazy.
Wgryzmy się więc w to co napisałaś... poczekaj wezmę tylko łyk kawy.

Jeśli JA po góra miesiącu nie widzę zaangażowania albo możliwości przejścia na "wyższy poziom" to albo olewam tę znajomość albo pakuję ją do friend zone.

Wyjaśnij mi proszę jaki ten facet ma obowiązek być wobec Ciebie fair, skoro fizycznie nie jesteście razem? Posprzeczałaś się ze znajomym a nie chłopakiem/partnerem. To jest kolosalna różnica. Jaki on ma obowiązek odzywać się pierwszy...?
Zrobiło Ci się strasznie przykro bo Twój ZNAJOMY zrobił coś nie tak jak chciałaś...? Bywa. Jedni są naszym tylko znajomymi, inni przyjaciółmi jeszcze inni partnerami/partnerkami. Ty jak widzę nie potrafisz rozgraniczać tych grup i stosujesz jeden szablon dla wszystkich.
Niby z facetem w związku nie jesteś ale chcesz żeby traktował Cię wedle zasad partnerstwa - cóż nie z każdym to działa...

Poważnie...?

Koleżankom równie konsekwentnie "wygarniasz" w temacie denerwujących Cie u nich zachowań...?

Pytam po raz kolejny, jaki on ma obowiązek Ci się tłumaczyć/spowiadać...?

Co Ty chcesz sklejać skoro między wam nic poważnego nie ma...? Nawet za rączkę/pod rączkę nie chodzicie...
Gadka z cyklu "wiem, że powinnam załatwić to inaczej ale mimo wszystko miałam nadzieję, że to on wyjdzie z inicjatywą, przeprosi mnie za to że żyje oddycha i podbuduje mojego ego..."
Chryste... dobrze Ci kolega napisał powyżej że kopa solidnego potrzebujecie. Najlepiej po jednym na każdy pośladek.

Z cyklu: chce mu jednocześnie kulturalnie wytłumaczyć, dać w gębę ale boję się, że jak zrobię jakikolwiek krok to inni uznają, że w jakis sposób mi zależy...
Moim zdaniem - siedzisz w emocjonalnej podstawówce.

Ja cały czas mam wrażenie jakbyś mówiła o chłopaku albo partnerze a nie znajomym/koledze... z którym się wszak "tylko spotykasz".

Moim zdaniem to Ty go olewasz niejako od kilku miesięcy, pytanie czy jesteś tego świadoma...?

A ja bym wolał żeby kobiety tyle nie kłamały, nie bawiły się w gierki i potrafiły kulturalnie bez kłamstw i gierek dawać kosza... miałbym mniej pracy z ludzmi.
Nie każdego stać na uczciwość i bezpośredniość. A Ty?
Jaki sens jest w przeciąganiu tej znajomości i wymagania od gościa, skoro nawet nie jesteście razem...? Może robić co chce i nic Ci do tego. Ty miałaś odwage mu powiedzieć że chciałabyś czegoś więcej albo że nic więcej jak przyjazń z tego nie będzie? Myślę, że nie.
Klasyka, dużo wymagam od faceta - nic od siebie.

Niebywałe, przebłyski świadomości...

Kilka miesięcy się spotykacie, gościu Ci w końcu wybełkotał że chce czegoś więcej a Ty mu mówisz, że to dla Ciebie za szybko... i że chcesz trochę czasu.
Patrząc na całokształt -> myślę, że w analogicznej sytuacji potraktowałbym to jako delikatną olewkę albo zacząłbym się zastanawiać czy stanowię opcję zapasową.
Żadne z powyższych nie  byłoby dla Ciebie korzystne. Pozostałabyś znajomą i poszedłbym dalej...

Słuchaj przedmówców... moim zdaniem po wcześniejszych tekstach, facet albo traci zainteresowanie albo już je stracił po tej całej gadce o "za szybko".

Srsly...?

Bingo...

Zdajesz sobie sprawę, że spławiając faceta który się dla Ciebie ( i o Ciebie) wymiernie stara - zachowujesz się jak delikatnie powiedziawszy niedojrzała dziewczynka...?

Rzeczywiście, kilka miesięcy to za mało tutaj trzeba lat.
Twój przypadek jest bastionem tematu dlaczego faceci tak nienawidzą "friend zonu".

Przecież już generalnie faceta odstrzeliłaś wcześniej więc co Ty chcesz wyjaśniać. Zabawne, że mówisz o czekaniu a kilka miesięcy nie potrafiłaś podjąć decyzji w materii tego czy ewentualnie dac mu szansę czy nie...

Trochę mu się nie dziwię...

No chyba sobie jaja robisz...

Strzelasz sobie coraz bardziej w kolana żeby nie powiedzieć wbijasz gwozdzie do trumny...

Trochę kulawo z jego strony, co nie zmienia faktu, że z jego perspektywy to może wyglądać na olewkę z Twojej strony i brak zainteresowania.

Powiem więcej, to nie tylko kwestia, że mężczyzni widzą coś inaczej a kobiety inaczej. Po prostu każdy człowiek jest osobną jednostką i nieco inaczej patrzy na pewne zagadnienia i zachowania. Każdy ma prawo do własnego zdania i osądu.
Zgodzę się jedynie z kwestią, że mógł się trochę lepiej zabrać za randkowanie, bo to mu wyszło troszkę niemrawo.
Żaden facet nie będzie zabiegał o Ciebie w nieskończoność, trzeba dawać ludziom właściwe sygnały i w kluczowych momentach umieć podjąć właściwe decyzje.

Każdy ma tego rodzaju obawy, nie każdy się do nich przyznaje. Jakieś 95% facetów ma obawy podchodząc do dziewczyny w stylu "że go oleje" idąc dalej że pózniej tez go oleje albo że ona jest dla niego zbyt dobra itp pierdoły.
Ludziom trzeba dawać szansę jeśli na to zasługują, dając szansę ludziom - dajesz ją również sobie-> na szczęscie.
Pamiętaj, że nawet pary z długim stażem związkowym rozstają się z różnych powodów. Nie ma uniwersalnej recepty. Można się tylko starać i obserwować. Czasem trzeba szczerze porozmawiać, czasem uderzyć pięścią w stół a czasem się rozstać, trzeba również wiedzieć kiedy schować dumę i fochy do kieszeni i kiedy odpuścić.

Niektórzy ludzie tego nie wiedzą pomimo, że tkwią w związkach latami...
Wiek tu niestety nie ma znaczenia.

To nie zmienia postaci rzeczy.

Możesz kogoś znać i 10 lat a i tak potrafi Cię mile bądz niemile zaskoczyć. Nie przekonasz się jaki ktoś jest dopóki go bliżej nie poznasz. Codzienność weryfikuje wiele rzeczy...

Ludzie nie stają się chłodni/zdystansowani/oziębli bez powodu...

Było co było ale widać zabrakło kropki nad "i". Generalnie po kłótni ten kto nie ma racji powinien pierwszy odezwać się z inicjatywą - co nie znaczy, że to zrobi. Popatrz jak zachowuje się wiele kobiet po kłótni, które nawiasem mówiąc same czasem wywołują z bzdurnych powodów. Przepraszają i przyznają się do błędu..? Nie, bawią się w gierki żeby to facet kupił kwiaty i przeprosił mimo, że doskonale wiedzą że wina leżała w 90% po ich stronie. Jak to nazwiesz...?
Tak się robi z faceta kapcia.

Zgodzę się, że mógł Cię zaprosić na kilka randek z prawdziwego zdarzenia - bo słowa bez czynów wiele nie znaczą. Wina lezy po obydwu stronach - mało kiedy po jednej. Jedna dygresja: w związku tez można się lepiej poznawać. Generalnie temu całe to chodzenie za rączkę służy - by lepiej się poznać, jeśli wstępnie się akceptujecie.
Potraktuj to jako doświadczenie.
Wiesz, już że pewnych tematów nie można za długo przeciągać. Wiesz już co u faceta akceptujesz a co nie i wstępnie wiesz jak chcesz żeby facet się o Ciebie starał. Zapamiętaj na przyszłość a na błędach się ucz.
Wbrew pozorom całą tą sytuację można spróbować uzdrowić i wybadać na czym stoisz ale to będzie od Ciebie wymagać inicjatywy. Prosta sprawa.

Ja też myślę, że chodziło o seks. Kiedy zorientował się,  że nic z tego zaczął żyć swoim życiem.  Jeśli zaczniesz się z nim spotykać co najwyżej doprowadzi do tego, że oddasz się mu i wtedy odejdzie na zawsze. Seks jako zemsta za to co zrobiłaś. Daj sobie spokój. Masz tak mało lat, że nie warto. Nie trać na niego czasu bo z tego będą tylko łzy i żal do siebie, że byłaś taka naiwna. Chłopak niedojrzaly i juz teraz kręci. Zresztą jak komuś zależy to na głowie staje, żeby być z tą osobą. W wieku 19 lat jest taki jaki jest, jeszcze nie nauczył się niczego udawać. Chciał czegoś od ciebie, nie dostał tego to poszedł w swoją stronę. A ty gdy go zaczęłaś tracić to włączyło ci się za bieganie o niego. Trochę żuraw i czapla. Ale naprawdę myślę, że nic dobrego z jego strony cię nie spotka.

Pardon za poślizg. Nie mam ostatnio zbytnio czasu do wysiadywania na forum

Z tym czekaniem to śliska sprawa jest... Facet owszem może pewien czas poczekać.. ale jak się sprawy zaczynają miesiącami przeciągać to nie wróży nic dobrego.
Każdy w pewnym momencie ma dość stanu zawieszenia i tego że druga strona nie potrafi podjąć stosunkowo prostej decyzji.

To raczej nie jest kwestia wiary. Można sobie oczywiście kupić trochę czasu ale im szybciej podejmie się decyzję na tak lub na nie tym lepiej.

Owszem, tylko widzisz - facet musi widzieć ( i wiedzieć) że drugiej stronie również zależy na tej relacji i jego starania są odwzajemnione. Sporo kobiet popełnia 2 poważne błędy w swoich relacjach - skutkiem czego nierzadko kończą się one na dobre jeszcze zanim się zaczną.
1. Granie niedostępnej - żeby facet się starał i starał a ona nie daje nic od siebie. Po krótszym lub dłuższym czasie facet ma dość i myśli, że albo jest nachalny, albo ktoś sobie z niego robi jaja, albo ma do czynienia z manipulantką.
2. Nieumiejętność podjęcia decyzji co do dalszego kształtu relacji. Niektóre dziewczyny chowają się za wymówkami, że nie wiedzą co czują, potrzebują czasu itp bzdety skutkiem czego trzymają faceta w czymś na kształt friend zone z jednej strony korzystając z tego że facet się stara ale z drugiej mające jakieś obawy co do "potencjalnego" związku. Przeciąganie takiej sytuacji i nie podejmowanie konkretnej decyzji zazwyczaj spowoduje  u faceta rozterki identyczne jak opisane powyżej.

Czym jest dla Ciebie wejście w związek i dlaczego tak chronicznie boisz się odrzucenia..?
Masz problemy z samooceną..?
Pewnych rzeczy nie przewidzisz, można tylko dać szansę i zweryfikować...

A co ma powiedzieć facet, który ma pełne portki ale mimo wszystko podchodzi do dziewczyny i zagaduje...?
Co ma powiedzieć kiedy usłyszy w odpowiedzi: "Facet zaczyna się od 180 cm" albo sarkastycznie "Sam to wymyśliłeś czy ktoś Ci pomógł"?
(Żeby nie było mam na myśli kulturalną  i naturalną zaczepkę/rozmowę)

Takich sytuacji nie unikniesz, możesz się co najwyżej nauczyć rozpoznawać sygnały i stosownie reagować.

To się ogarnij dziewczyno...

Nie spróbujesz to się nie dowiesz. Postaw sprawę jasno.. jak tak to tak jak nie to nie. W jednym i drugim przypadku będziesz do przodu a nie w stanie zawieszenia jak teraz.

Sama sobie odpowiedziałaś. Czekają to księżniczki w wieżach.
Poza tym jak wezmiesz sprawy we własne ręce to podniesiesz pewność siebie - ciągłe czekanie to domena ludzi niepewnych... moim zdaniem.