Znalazłam papierosy u córki :( - Netkobiety.pl

Pewnie pali aby zaimponować znajomym czy coś w tym stylu. Duża szansa, ze jej przejdzie z wiekiem, kiedy skończy się okres 'buntu młodzieńczego' i potrzeby imponowania znajomym itp, ale może się też stać tak, że się 'uzależni' i będzie paliła dalej z przyzwyczajenia.

Nie dramatyzowałabym, a spokojnie porozmawiała z córką. Rozumiem, że czasem takie "odkrycia" układają nam w głowie czarne scenariusze, że oto zaczynają się prawdziwe problemy, ale wcale tak być nie musi. Ktoś może się ze mną nie zgodzić, ale osobiście uważam, że jeden wypalony przez piętnastolatkę papieros, czy nawet cała paczka, to nie jest koniec świata, za to jest to ten moment, kiedy powinniśmy z dzieckiem nawiązać dialog. Raz jeszcze powtarzam: dialog, czyli nie moralizować, nie zrzędzić, a tym bardziej nie krzyczeć, za to postarać się poznać motywy, które spowodowały, że nastolatek sięgnął po używkę.
Czasem powód jest banalny - ciekawość, a czasem poważniejszy, jak choćby wynikający z niskiego poczucia własnej wartości lęk przed odrzuceniem przez grupę, czasem jest to wyraz buntu albo chęć poczucia się bardziej dorosłym. To wszystko jest złudne, ale nastolatek ma prawo tego nie wiedzieć, za to naszym zadaniem jest pomóc mu zrozumieć. Bywa, że to nie jest proste zadanie, zwłaszcza jeśli przez lata nie wypracowało się skutecznego modelu komunikacji, ale jest to najwyższa pora, aby zbliżyć się do dziecka na tyle, żeby w końcu zacząć z nim o takich tematach normalnie rozmawiać.

Trochę rozumiem autorkę, bo też bym pewnie była w szoku. Ja nie paliłam, nie piłam i nie ćpałam w tym wieku. Niech mi nikt nie mówi, że to normalne . Ja jestem zdania, że nie jest normalne, że coś młodzież do tego skłoniło. Sama ciekawość to nie jest dla mnie uzasadnienie, bo jeśli jestem ciekawa jak to jest skoczyć z dachu wieżowca, to znaczy, że mam skoczyć? Heloł... chyba każdy ma rozum, więc powinien go używać.
Co innego jeśli młody człowiek ma niską samoocenę, nie jest asertywny i brak mu wiary w siebie. Tu rola rodzica jest kluczowa.
poza tym tak dygresyjnie trochę:
Zawsze mnie zastanawiało, że rodzic niepalący nie wyczuwa u dziecka palenia. Ja ten smród wyczuwam z daleka. Moja matka-jako paląca- nie wyczuła u brata, bo sama tak śmierdziała fajkami. Ale niepalący rodzic żeby nic nie czuł??? Dziś młodzież często pali elektrony, nawet na lekcji i nauczyciel stojący tyłem do klasy wcale o tym nie wie. To rodzic też może nie wiedzieć.

To jest szok. Jednak wiadomo - kiedyś musiało to nastąpić. Najważniejsze to porozmawiać, uświadomić, jakie to świństwo i nie dawać pieniędzy na jego zakup.

to, ze Ty czegoś nie robilas nie znaczy, ze inni tez. Okres dojrzewania to czas na różne eksperymenty. Nie znaczy to, ze zaraz jest się nałogowym palaczem, gdy rodzic znajdzie papierosy w plecaku czy menelikiem gdy poczuje alkohol. Często robi się pewne rzeczy dla szpanu, towarzystwa, z ciekawości, dla zabawy, jak napisała wyżej Olinka. Nie każdy czega grzecznie do osiemnastki, aby na legalu  posmakowac nikotyny czy alkoholu. Ja w ósmej klasie podstawówki pierwszy raz w życiu się upilam, ze aż rzygalam jak kot.  Chcialam sprobowac jak smakuje wodka i jak to w ogóle jest po alkoholu, co się czuje, czy jest fajnie, czy szumi w glowie... U koleżanki zwedzilismy z barku flaszke i  się raczylysmy pod nieobecność rodzicow, głównie ja. Wódka w smaku była ohydna i po pierwszym kieliszku poza obrzydliwym smakiem w ustach byłam zaskoczona, ze żadnej reakcji. Wypilam wiec drugi. Zrobiło mi się ciepło i jakoś tak inaczej, ale dalej byłam zawiedziona, ze nic specjalnego. Chyba miałam jakieś wysokie oczekiwania, ze będę skakać ze szczęścia pod sufit, nie pamiętam juz, ale na pewno, ze będzie odlotowo, wesolo a nie było, przymulilo mnie troche, wypilam wiec kolejny i kolejny... I w tym oczekiwaniu na fajerwerki nie zauważyłam, jak nie mogłam ruszyć się z kanapy. Wszystko wirowalo, było mi niedobrze a droga do łazienki wydawała się ciągnąć w nieskończoność... szlam i szlam obijając się o meble i nie mogłam dojść. Gdy to mi się udało, rzygalam jak kot. Koleżanka zrobiła mi mocnej kawy do której wsypala chyba z pol paczki kwasku cytrynowego mówiąc, ze to mi pomoże wytrzeźwiec a musialam, bo za 2 godziny miałam stanąć przed obliczem żandarma czyli wrócić do domu i zameldować się matce.   Gdybym przyszła zataczając się, powyrywalaby mi chyba z d..y nogi. Pilam wiec te kwasna kawe az mnie wykrecalo i rzygalam i tak przez 2 godziny. Ale do domu dotarłam na prostych nogach i o raznym głosie z dwoma mietowkami w ustach. Matka tylko dziwnie popatrzyła, ze jakąś wymieta jestem, ale  powiedziałem, ze brzuch mnie boli i  schowalam się w pokoju. Udało mi się. Czy to była jakaś patologia? Nie. Gdybym codziennie pila to byłoby to nienormalne. A tak, można to potraktować w kategorii nowe zyciowe doświadczenie

Generalnie to normalne ale musisz z nią spróbować porozmawiać i nic na siłę bo będzie robić na przekór.

Ja na Twoim miejscu to bym usiadła w fotelu i zapaliła te jej szlugi, jak się spyta 'ooo mamo co Ty robisz' to odpowiedz, a se znalazłam i teraz tak se popalam, chcesz też córcia' ?