Moja mama i oświadczyny - czy to normalne ? - Netkobiety.pl

To nie jest normalne, Twój chłopak nie musi tłumaczyć się Twojej mamie ze chce Ci się oświadczyć, a w zabobony nie wierz...masakra bo nie było po jej myśli to od razu niechęć poznawać rodziców narzeczonego głupia i niedojrzała sytuacja, ze strony Twojej mamy. Sprobuj z nią jeszcze porozmawiać wytłumaczyć a jeśli nie da sobie nic powiedzieć nie draz tematu przejdzie jej za jakiś czas.

Nie jest normalne, ze 30 latkowie potrzebują do wzięcia slubu akceptacji rodzicow. Poza tym, czy twoja mama nie jest trochę zabobonna? (chodzi mi o ten pierścionek kupiony w niedziele, hmmm)?

Mama w zabobony wierzy... Ty 30-latka nie możesz samodzielnie o życiu decydować... Twój narzeczony odstawia teatralne gesty...
Taki świat Wasz, więc i takie masz dylematy różne.

Odpowiadając na pytanie tematu - NIE to nie jest normalne. Rozwiązanie - dorośnij.

No dramat, a poza oswiadczynami nie próbowała Ci od zawsze ustawiać życia?

Im bardziej będziesz mamie pokazywać, że jej zachowanie robi na Tobie wrażenie, tym dłużej będzie odstawiać swój teatrzyk.

Mój tata również poczuł się dotknięty faktem, że mój ówczesny chłopak, a dzisiejszy mąż, oświadczył się bez jego obecności, przy czym byłam od Ciebie młodsza. Głównie chodziło o staromodne pytanie, a właściwie jego brak, i poproszenie o zgodę na małżeństwo. Dla mnie było to dziwne, niedzisiejsze, ale tata wyraźnie chciał poczuć się ważny. Sytuacja miała miejsce po "naszych" oświadczynach, kiedy to kupiliśmy szampana i pojechaliśmy przekazać informację rodzicom, moim zdaniem zachowaliśmy się w pełni w porządku, dlatego nikt się tym nie przejął. Potem jeszcze z nim na ten temat porozmawiałam, wyjaśniłam, że nie ma racji, bo ani ta decyzja nie należy do niego, ani nikt nie potraktował go lekceważąco, po prostu takie niespodziewane oświadczyny tylko we dwoje mają swój niepowtarzalny urok i nie ma to nic wspólnego z brakiem szacunku do rodziców. Sądzę, że zrozumiał, a przynajmniej takie stwarzał wrażenie.

Im bardziej będziesz tłumaczyć i kombinować tym będzie gorzej, olej, to samo przejdzie wczesniej czy pozniej.

W takim razie nie pozostaje Ci nic innego, jak przejść nad tematem do porządku dziennego. Jeśli matka zauważy, że jej histerie nie przynoszą pożądanego skutku, to jeszcze przez jakiś czas będzie się miotać, ale kiedyś musi w końcu przestać. Najgorsze co moglibyście zrobić, to się ugiąć. To Twoje życie, Twój związek i Twoje wybory, matki władza nad Tobą skończyła się już lata temu. Rozumiem, że jest Ci przykro, że chciałabyś inaczej, ale spróbuj wytłumaczyć to sobie w ten sposób, że nie robisz nic złego, zatem to ona ma problem, a Ty, jeśli nie bedzie w niej dobrej woli, poza pogodzeniem się z sytuacją nic więcej nie jesteś w stanie zrobić.

A czym jej jego rodzice zawinili??

Twoja matka chyba próbuje zrobić szum dookoła siebie. Chciałaby być w centrum zainteresowania mimo, że to Twoje zaręczyny a nie jej. Jest taki typ toksycznej matki, która zawsze musi skupić się na sobie, zawsze musi chodzić o nią, zawsze musi być brana pod uwagę. Czy Twoja matka wykazywała wcześniej takie objawy? To mogą być sytuacje typu: Ty jako dziecko dostajesz 5-tkę w szkole, ale ona uważa, ze to jej zasługa? Albo przyprowadzasz do domu znajomych/chłopaka, a ona usiłuje skupić na sobie uwagę wszystkich?

Bo ta sytuacja z zaręczynami jest wypisz-wymaluj jak z książki Matki, któe nie potrafią kochać. Tam jest opisana taka sytuacja, gdy matka udaje omdlenie po tym jak córka ogłosiła że jest w ciąży - po to, by uwaga była skierowana na nią.

Najlepsza rada - ignorować. JAk zobaczy, ze na nikim jej miotanie się nie robi wrażenia, to przestanie, znudzi jej się.

To jej problem, nie wasz. Nie chce się spotkać z rodzicami narzeczonego, to nie, trudno. Wy zajmijcie się sobą i przygotowaniami do ślubu, w przyszłości to jej będzie głupio, że się na Was i teściów "wypięła'.

Jedna rzecz tu sie i tak nie zgadza. Nawet, gdyby chcieć zorganizować "tradycyjne" oświadczyny, to narzeczony prosi o rękę ojca panny, a nie matkę, więc jej pretensje są całkowicie bez sensu

Czy Twoja matka jest taka jak opisałam w poście 18?

Zapomniałam dodać, że wypomina mi że mnie wychowała a ja Jej tak odpłaciłam za Jej dobro... i tak jest w kółko. Do niej nic nie dociera. Tak jakbym rozmawiała po polsku z  chińczykiem , oboje byśmy się nie dogadali.Tylko skąd to wynika ....szok, wolałabym być w domu dziecka kiedyś.

Moja mama jest rozwódką, nie utrzymujemy kontaktu z ojcem. Rozumiem, że chciała, ale czasy się zmieniły. Ona nie rozumie że chcieliśmy inaczej.Czuje się bardzo dotknięta i bardzo silnie zareagowała.Mój narzeczony chciał Jej kupic kwiaty, spytać, przyjechać z rodzicami ale pozniej.Najpierw sami załatwiliśmy no i afera ! a Ona nie chce znać Jego rodziców. Przykre

A ja wogole nie rozumiem calej afery. W ktorym wieku my zyjemy?? Oswiadczyny sa skierowane do zainteresowanej i jej dotyczą. Po fakcie ladnie jest poinformowac faktycznie rodzicow, kupic kwiaty dla mamy i flaszke dla przyszlego tescia i tyle. Potem zwykle jest oficjalne przyjecie zareczynowe na ktorym rodziny sie poznaja itp a i to nie zawsze. Z jakiej racji matka ma byc przy klekaniu? Ma tu cos do powiedzenia tak naprawde? Przeciez to nie jej decyzja i nawet jesli powiedzialaby "nie zgadzam sie na ten slub" to nie powinno to w zaden sposob zmienic dojrzalej decyzji dojrzalych ludzi.  Moj maz oswiadczyl mi sie kameralnie a nie w obecnosci rodziny i uwazam ze tak bylo ok, nikogo nie przepraszalam za to ani nikt nie mial pretensji a gdyby nawet mial to stwierdzilabym ze chyba na glowe upadl. Od bycia swiadkiem zlaczenia sie dwojga ludzi w zwiazek to jest slub. Ciekawe czy szanowna mamusia przy nocy poslubnej tez przewiduje swoja nieodzowna obecnosc
Autorko wiem ze Ci przykro ale chyba sama trzezwo oceniajac sytuacje wiesz ze mama nie ma racji.

Eh, dziękuję wszystkim. Poza tym skrytykowała mój pierścionek, wyśmiała go, ma granitowy szafir oczko i 12 brylancików, wg niej to bardzo brzydki kolor, oczko ma być czerwone. Już się krzywiła na myśl, że nie chcemy grubej obrączki, a taka wg niej jest najlepsza i najpiękniejsza. To trochę dziwne i smutne
Nie wiem , myślałam żeby mój ukochany przywiozł Jej kwiaty mimo wszystko, może to załagodzi sytuację, ale z 2 str czy zasłużyła na to? i czy serio warto? czy to ma sens? szok normalnie , czuję się naprawdę zle

Kochani , mniej więcej tak wygląda ten pierścionek , znalazłam podobny :

                                            (źródło: oficjalna strona Apart)

czy naprawdę Waszym zdaniem granat jest zbyt ciemny i takich pierścionków w takim kolorze na zaręczyny się unika?(tak twierdzi moja mama) i czy ma znaczenie kolor? i dzień w którym się go kupuje?
dla mnie to chore. Przecież liczy się kto jaki jest a nie co i kiedy. Napiszcie proszę szczerze czy Wam się podoba ?czy powinien być jasny np niebieski?

---------------
Zgodnie z regulaminem wklejanie linków do obcych stron internetowych jest zabronione, dlatego powyższy zamieniłam na zdjęcie. Bardzo proszę o zapoznanie się z naszymi zasadami i stosowanie do ich zapisów.
Z pozdrowieniami, Olinka

Dzięki, mnie też się podobał, tylko wieczorem jest bardzo ciemny, zależy od światła.

Nikomu nie życzę takiej sytuacji - czyli toksycznej matki.Boże co się dzieje na tym świecie. Tak mało normalnych, zdrowych rodzin.Jak nie pijak to toxic towarzystwo.
Dla mnie to mega trudne jest - z jednej strony radość -miłość swojego życia , a z 2 str dramat z matką .Coś zyskuję -coś tracę, a raczej kogoś. To jak zły sen.
Nie potrafię się już cieszyć, myślę żeby przetrwać. Najgorsze że sprowadziłam się na wakacje do domu, pracowałam w szkole i zawsze tak robię tzn od kilku lat wracam na wakacje, zawsze były do bani, ale to to już w ogóle porażka. Nie mam stałej pracy. Mój kochany radzi mi wyjazd, też tego chce, ale co jeśli wynajmę mieszkanie  i nie znajdę pracy? z problemu w problem....eh tak mi zle
Dlaczego to mnie spotyka?

P.S. Dziękuję Wam za każdy koment, jesteście wspaniali :*

Oburzenie matki trwa, jest rozżalona i rozczarowana okropnym dzieckiem czyli mną - jak mówi.
Nic a nic nie dotrze do Niej. Szkoda sił. Nawet nie wiem jak mam zNią rozmawiać, ciężko, rozmawiamy krótko i oficjalnie tylko, bardzo mnie zraniła i rani wyzwiskami, poniżaniem, między nami zima. Zastanawiam się nad wyprowadzką na ryzyk fizyk , do mojego wymarzonego miasteczka i tam szukać pracy, zawsze szukałam mieszkania jak miałam pracę na oku, ale nie wiem już sama. Trochę mam poczucie wuny, to ciężkie że ją zostawiam, ale nie powiem jej ze od niej uciekam-to by pogorszyło sprawę, nie zadzieram z tak chorą osobą, po prostu powiem że wyjeżdżam do pracy , nie wiem co robić, ale niszczy mi życie nic z tego nie rozumiejąć, żyuje w przekonaniu ze ja jestem zła, a ona nic złego nie robi, po prstu wyraża swoje zdanie , a że w sposób chamski, wulgarny, przedmiotowy to już nieważne

Wybacz Ariadna ale im dluzej Cie czytam tym bardziej dochodze do wniosku ze albo jestes trollem albo mega niedojrzala osoba. Dramatyzujesz na potege. Kobito masz 30 lat i musisz wymyslac powody dla ktorych sie wyprowadzasz od mamy?  To kiedy przepraszam zamierzalas sie usamodzielnic? A argument ze zostawiasz ja sama...no wybacz ale jesli zaiste traktowala Cie od dziecka tak jak traktowala to juz dawno zapracowala na to zeby ja zostawic sama ze soba. Jej sie zycie nie ulozylo to Ciebie rowniez chciala sciagnac na dol zebys nie miala czasem lepiej niz ona. Szlag ja trafia ze sie zareczylas nie dlatego ze jej przy tym nie bylo tylko dlatego ze jej sie wymykasz z rak i nie daj boze odzyskasz  w malzenstwie poczucie wartosci ktore z takim trudem Ci odbierala przez lata. Przeciez Ty dobrze wiesz ze nawet gdyby byla obecna na zareczynach to do czegos innego by sie przyczepila byleby Ci to zepsuc. Niestety masz toksyczna matke i albo to przyjmiesz do wiadomosci i zaczniesz robic swoje wbrew jej widzimisie (a ona widzac ze swoimi fochami nic  nie zdziala sie ogarnie troche) albo  od razu zrywaj zareczyny i idz do mamusi possac cyca i zyj w takim marazmie do starosci byleby mama byla zadowolona. Ale nie rob z siebie ofiary bo nie masz 15 lat zeby byc uzalezniona od tej kobiety w jakis sposob i przez to skazana na zycie z nia. Jestes dorosla wiec sie tak  zachowuj bez dramatycznych wstawek.

Dzięki za te głosy, bo myślałam, że ze mną jest coś nie w porządku, bo nie łapię tej dziwnej histerii i dramaturgii, która wydaje mi się na wyrost i nieadekwatna do sytuacji a tym bardziej do wieku autorki.
Albo troll, albo córeczka mamusi