mężatka zakochana w innym - Netkobiety.pl

wyszłaś za maż za faceta, bo był dobry i gotowy zaopiekować się taką biedną sierotką Marysią, która cierpiała na deficyt uczuć i jak najszybciej chciała się wyrwać z toksycznego domu. Klasyczne małżeństwo z rozsądku. On może nawet bardzo Cię kochać i bardzo mu się podobasz, jako kobieta. Ale co z tego. Do tanga trzeba dwojga. On Cię nie pociąga, ani go nie kochasz, więc było tylko kwestią czasu, kiedy inny zawróci Ci w głowie. Gdybym wyszła w ten sposób za mąż też by mnie mąż nie interesował jako mężczyzna. Traktowałabym go bardziej w kategorii ojca i dobrego wujka. Czy kiedykolwiek miękły Ci nogi na widok Twojego męża zanim stał się nim? Nie, to oczywiste.
Nie mam dla Ciebie dobrych wieści. Prawdopodobnie będziesz nieszczęśliwą i samotną żoną przy boku dobrego, kochającego męża. Taki paradoks. Szkoda bardziej  męża. Bo jeśli rzeczywiście jest taki dobry i kochajacy to nie zaslużył na taki los. A Ty zgotowałaś i jemu i sobie taką rzeczywistość. Bo odejść, pewnie nie odejdziesz. Taka decyzja wymaga odwagi i determinacji a Ty raczej dalej masz naturę sierotki Marysi, która jest bierna wobec życia i pełna obaw co do przyszłości. Będziesz więc płakać do poduszki u boku męża za każdym razem, ilekroć spotkasz na swej drodze faceta, który będzie w Twoim typie i z powodu którego będą miękły Ci kolana.
Moje kondolencje dla obojga.

Oczywiście, że mąż pociągał mnie fizycznie. Nie wyszłam za niego tylko dla opieki. To prawda cierpiałam na deficyt uczyć i chciałam wyrwać się z domu. Kto by nie chciał?Ale nigdy nie zrobiłabym tego w ten sposób.Nie jestem bierna wobec życia i wszystko co mam wywalczyłam sobie sama- studia, dobra praca. Jestem samodzielną kobietą, która jest w stanie sama się utrzymać  i nie jest tak, że jestem z mężem tylko dla poczucia bezpieczeństwa.  Nie chcę od niego odchodzić, nie dlatego, że się boję, ale dlatego, że go kocham i nie wyobrażam sobie życia bez niego. Temu koledze też nie pcham się do łóżka, opowiadam mu o moim mężu, daję jasno do zrozumienia, że jestem mężatką. On też ma dziewczynę i mówi o niej w superlatywach. Ale mimo wszystko coś nas do siebie ciągnie. Nawet nie wiem, jak to wytłumaczyć.

Hmmm.... to nie jest tak, że on mnie podrywa, w sensie proponuje jakieś wyjścia razem, dotyka czy coś w tym stylu. Uśmiecha się do mnie, żartuje ze mną jak połowa współpracowników, pożyczy książkę itp. Nie chcę być dla niego niemiła, to fajny facet, nie zasłużył na to i to nie jego wina, że tak na mnie działa.

A co do męża - od poniedziałku wyłączam służbowy telefon, biorę dłuuugi załegły urlop i spróbuję go namówić na jakiś wyjazd, a jeśli  się nie uda, to przynajmniej spędzę trochę czasu z dala od tego "drugiego".

Tak tutaj opisujesz, że przez 3 lata udajesz przed mężem, że jesteś spełniona w łóżku, żeby go nie ranić.
To może ciekawa jesteś jak to będzie z innym, czy może przy kimś innym osiągniesz zadowolenie.

Adiaphora, osoby z rodzin alkoholowych potrzebują (nie jest to najtrafniejsze słowo, ale coś w ten deseń) w życiu huśtawki emocjonalnej i dlatego czasem łatwiej ulegają zauroczeniom, i zdecydowanie częściej niż inni kierują się impulsem. Taka jest książkowa teoria, a że sama jestem z takiej rodziny, to potwierdzam regułę. Przechodziłam zauroczenia ze dwa, czy trzy razy będąc w poprzednim związku, nikt o tym nie wiedział, nic z tego nie wynikło i jakoś po dwóch, trzech tygodniach przechodziło. Nie zaszkodziło to mojemu uczuciu do partnera. Zatem broniłabym Autorki, bo wcale nie musi być kiepski jej związek a jej miłość słaba. W dodatku pewnie sama kiepsko się czuje z tymi uczuciami, więc nie podkopywałabym jej wiary w jakość jej wierności. Moim zdaniem pozostanie wierna, zauroczenie przejdzie a ona bardziej doceni męża.

Samirek nie daj się, jak masz poukładane życie, to sobie nie psuj :-). Na ogół pracowe romanse przynoszą więcej szkód niż pożytku. Poza tym kryzysy w związkach się przechodzi razem i to normalne, że po kilku latach miłość wymaga odświeżenia.

Dla mnie na plus jest to, że Samirek nic nie zrobiła w kierunku rozwijania romansu. Na etapie myśli o tym drugim zwróciła sie o radę ma forum. Nie po spotkaniu z nim sam na sam, nie po pocałunku, nie po gorącym flircie. To świadczy o tym, że jest przeciwna zdradzie, także emocjonalnej. A jesteśmy wszyscy niedoskonali, więc ktoś może nam zawrócić w głowie niezależnie od wszystkiego. Od nas zależy, jak z tego wybrniemy :-).

Tak, jestem ciekawa, czy przy kimś innym osiągnę zadowolenie.

saramirek... ja bym powiedział mężowi że jest beznadziejny. I dodał, że może coś z tym zrobić. Przecież zaraz 'nieszczęście' gotowe. Powiedz, że kochasz, że chcesz z nim być i jak on kocha Ciebie to posłucha i się postara. Może trochę właśnie braku udawania to nie będzie się facet gubił, że taki dobry w łóżku i przejrzy na oczy, bo chyba nie widzi potrzeby tego specjalisty jak dobrze udajesz. Może nie zaczynaj od razu z całym rozpędem ale powiedz, że coś się zmieniło u Ciebie i coś inaczej czujesz niż dotychczas podczas seksu. Wybrnij jakoś z tej sytuacji tylko już nie udawaj bo się zmęczysz i męża zagonisz w kozi róg. Jak piszą tutaj nie wiesz co z tym facetem będzie i czy w łożku dogodzi i on. Jak Ci dogodzi to dopiero będziesz miała jazdy. Ty męża masz wporzo i starasz się chyba być w porządku. To bądź, nie przechodź granicy. Fantazjuj sobie ale nie wbijaj w głowę tego faceta. Bo Ty możesz doprowadzić do romasu a nie on. Popracuj nad mężem, jemu nie odpuszczaj. Planuj, knuj intrygę aby męża naprostować! Podstęp, dialog, ultimatum - nie wiem co, ale twardo i do przodu... Przynajmniej jakiś kompromis na początek. Widzisz, on czegoś nie może i Ty czegoś nie możesz, jak napisałaś, więc nie przeceniaj i męża i siebie i realnie po ziemi. Do przodu jednak, on Twój mąż, ma prawa ale i obowiązki. Zwolnij go z wynoszenia śmieci ale ma iść z Tobą do specjalisty. Jak naciśniesz mocniej to pójdzie.

To jest tylko ciekawość, a nie zamierzony cel. Jestem ciekawa również, czy istnieje życie po śmierci, ale to nie oznacza, że chcę popełnić samobójstwo. Od forumowiczów potrzebuję nie rady jak uwieść kolegę z pracy, ale jako nim zapomnieć  i jak ratować swoje małżeństwo. Potrzebuję również po prostu się wygadać.

A co tutaj tłumaczyć? Jesteś zakochana i tyle. Jeśli będziesz miała z nim kontakt, uczucie będzie trwało jakiś czas, aż wygaśnie, albo przerodzi się w miłość. Co powinnaś robić? W zasadzie nic to się w nic nie rozwinie.

saramirek, zawsze najpierw jest ciekawość, od niej się zaczyna Wszystkie mówią, że tylko myślą, że nie chcą... Zadna przecież nie powie wprost, że to zrobi. Bo autentycznie w tej chwili wierzy i ma nadzieję, że nie.  Zresztą w przypadku facetów jest podobnie. Każdy zaprzecza, a potem jest tłumaczenie: nie chciałem, tak wyszło. I zawsze wychodzi, gdy człowiek jest emocjonalnie chętny na takie doświadczenia, gdy w związku odczuwa deficyt w tej sferze i nie tylko. No chyba nie muszę tłumaczyć oczywistości. Zdrada nie odbywa się tak hop siup, znienacka.

Ale co to zmienia? Po prostu przestań... Facet myśli, że jest dobry chyba w te klocki ale nie wychodzi mu i to może chodzić o Ciebie nawet. Nic to nie zmianie aby iść do kogoś kto się w tym specjalizuje i coś poradzi. Nawet sama idź na początek. Specjalista też nie zawsze dobry w tym co robi. Znajdź takiego, co będzie Ci pasował i będziesz mu ufała, że dobrze i naukowo a głównie życiowo mówi. Nawet jak tylko coś Ci poradzi to jak zadziała to masz dowód, żeby i mąż poszedł. Popraw sobie jak możesz, kurczę!

EDIT: acha i jak chcesz, to podstawa, ofkorse

Radziłabym Ci poukładać sobie w głowie na jakiejś terapii. Przecież wychodząc z toksycznego domu nie masz pojęcia jak wygląda normalny związek. Z miłością to nie ma nic wspólnego. A mąż nie jest od tego by zaspokoił potrzeby których nie zaspokoili matka czy ojciec. Zmierzasz ku katastrofie i wciągniesz w to inne osoby, które będą mieć pecha trafić na Ciebie. Żadne rozmowy tu nie pomogą, dopóki nie zdasz sobie sprawy ze swoich motywów i będziesz szukać niezaspokojonej przez ojca akceptacji i poszanowania dla  Ciebie.
Byłaś molestowana? Jak masz być zadowolona z pożycia bez przepracowania tego?

Samirku, ale związek nie składa się z satysfakcji seksualnej. Nawet jeśli z innym byłoby Ci dobrze, to czy warto zdradzać tylko po to, żeby to sprawdzić?
Zobacz:
- jeśli z innym w łóżku będzie również niedoskonale, to zdradziłaś męża, czujesz się źle i dalej nie wiesz, czy kochanek był słaby, czy problem jest w Tobie, i nic nie zyskałaś. Będziesz szukać dalej kochanka idealnego?
- jeśli z innym w łóżku będzie super, to czy zostawisz męża dla orgazmów? W jakim świetle to Cię postawi? Czy będziesz prowadziła wtedy podwójne życie?
- jeśli zostawisz męża dla kochanka, to czy nie zadręczą Cię wyrzuty sumienia i czy jesteś pewna, że związek z kochankiem będzie trwalszy, lepszy i że on Cię nie zostawi dla innej mężatki?
W ogóle orgazmy są przereklamowane. Kolorowe pisemka każą kobietom być takimi wampami w łóżku i opisują orgazmy z fajerwerkami a kobiety (generalizując) się na to łapią i potem są rozczarowane swoim życiem seksualnym. Czy to naprawdę takie ważne, żeby dojść?

Inna sprawa, że Twojemu mężowi należałoby wyjaśnić, że Twój brak orgazmu nie ujmuje jego męskości. I wyłożyć jednak kawę na ławę, bo udawanie prowadzi tylko do Twojej i jego frustracji. Nie wiem, w jaki sposób powiedzieć prawdę, bo wydaje się, że jest tak przeczulony, że i tak go to zrani. Albo może specjalnie tak gada, żebyś go podbudowała, że jednak jest super. Widać, że dla obojga z Was seks jest ważny, więc może powiesz mu tak, jak tu piszesz, że udawałaś, bo nie chcesz go zranić, że przepraszasz za to kłamstwo, że obecny seks Ci nie odpowiada i chcesz, żeby on stosował się do Twoich wskazówek a nie robił po swojemu. Dla równowagi zapytaj, co Ty możesz polepszyć u siebie, żeby jemu było lepiej.
Skup się na poprawie Waszego seksu, bo na bank to pomoże Ci na fantazjowanie o tym koledze z pracy.

Ps. Saramirek, przepraszam za przekręcanie  Twojego nicka

Niestety mówi to z doświadczenia przeczytania na tym forum, historii wielu zniszczonych małżeństw. Twoje wypowiedzi są dość typowe, dla tych co zdradzą. Przykład: zapewniasz nas, że kochasz męża - a jaki dałaś tytuł wątku? Nie masz tak ułożonego wszystkiego jak się Tobie wydaje.

Powiedzieć mu prawdę i oczekiwać, że przyjmie ją jako dojrzały mężczyzna. Jak nie będzie nadal chciał udać się wspólnie do specjalisty powiedz, że poważnie się a nim zawiodłaś i skorzystaj z porad sama. Nie chce trudno, ale sobie nie zabieraj możliwości rozwiązania problemów. Trochę wyłania się tutaj taki egocentryk jeśli chodzi o sfery seksualne. On musi zostać zaspokojony i musi być w stanie zaspokoić partnerkę - wszystko w swoich oczach. Niestety zaczynam się zastanawiać czy przypadkiem nie miałaś być dla niego formą zaspokajania ego/leczenia kompleksów. Tutaj największym problemem jest twoja uległość wynikająca z dobrego serca. On poprzez wyrzuty sumienia ugra co chce i nie ma możliwości spojrzeć prawdzie w oczy. Odpowiedz sobie, czy zaklinanie przez ciebie rzeczywistości coś dało? Co więcej nie rozumiem jeśli się kocha to chce się dawać wszystko co najlepsze, a nie być w swoich oczach najlepszym.
Zobacz na horyzoncie pojawiają się zauroczenia, czyli wasza miłość już powoli wygasa. Wasze problemy łóżkowe mogą okazać się czubkiem góry lodowej z której nie zdajesz sobie jeszcze sprawy, ale czujesz że gdzieś głęboko tam jest. Dlatego nie chcesz zaostrzać sytuacji obawiając się, że zakończy się rozstaniem. Tylko próbujesz łagodzić.