Moja dziewczyna ma dziecko z innym? - Netkobiety.pl

Zostawilbym ja... to proste... wole zaczynac od 0 wszystko a nie brac kogos z bagazem. Za mlody jestem na laske z dzieckiem. Swojego dzieciaka jeszcze nie chce miec a co dopiero czyjes...

Rafik25 napisał/a:

Zostawilbym ja... to proste... wole zaczynac od 0 wszystko a nie brac kogos z bagazem. Za mlody jestem na laske z dzieckiem. Swojego dzieciaka jeszcze nie chce miec a co dopiero czyjes...

To oczywiście twoja sprawa, ale w takim razie nie jesteś wart jej uczuć. Skąd wiesz jak to dziecko przyszło na świat? Oczywiście, masz prawo do każdej decyzji. Ty nie jesteś za młody na dziewczynę z bagażem, tylko za młody na związek. Takie moje zdanie.

Jak ktos kocha to nie kłamie.   O ile to rzeczywiscie NIE jest jej dziecko, to ok. Ale jezeli rzeczywiscie stara sie na poczatku ukryc, że  takowe posiada (na zasadzie jak sie facet zakocha to zaakceptuje)

O jakiej "czystosci serca" tu mogła by byc mowa?

przemo_polo napisał/a:

Jak ktoś chce być z kimś z czystości serca to z nim jest, bez względu na bagaż. Bo kocha się po prostu a nie w imię zasad.

Bardzo naiwne podejscie.

Ja im starsza, im wiecej widze i doswiadczam (uczac sie tez na czyichs bledach), tym lepiej wiem jakie bagaze skreslaja potencjalnego kandydata.

Nie, ale istnieje takie prawdopodobienstwo.

Zakladam, ze podejrzenie autora co do prawdy nie wzielo sie z powietrza.

przemo_polo napisał/a:

A jeżeli jest nawet jej, to jest to jakiś dramat?.

Jeśli nie wyjdzie im w związku to dla niego może być, bo sąd po dłuższym czasie będzie mógł nakazać jego wychowywanie. W takich sytuacjach, nieszczerość tej babki nie powinna występować.

przemo_polo napisał/a:

Iceni napisał/a:

Jak ktos kocha to nie kłamie.   O ile to rzeczywiscie NIE jest jej dziecko, to ok. Ale jezeli rzeczywiscie stara sie na poczatku ukryc, że  takowe posiada (na zasadzie jak sie facet zakocha to zaakceptuje)

O jakiej "czystosci serca" tu mogła by byc mowa?

Proszę ciebie, bez idealizacji świata. Za chwilę mi napiszesz że ty nigdy nikogo nie okłamujesz. Póki co, to nie widzę aby autor kochał.

Dziecka ta dziewczyna (zakladajac, ze jest jego matka) tez nie kocha?
Owszem, mozna oklamac faceta, ale robic cos takiego, posuwac sie do takiej manipulacji... w stosunku do wlasnego dziecka?

O to tu chodzi. Ja nie znam prawdy, ale gdyby rzeczywiscie ta dziewczyna byla matka, to ta jej postawa oznaczalaby koniec jakiejkolwiek wspolnej przyszlosci.

Miłycham napisał/a:

przemo_polo napisał/a:

A jeżeli jest nawet jej, to jest to jakiś dramat?.

Jeśli nie wyjdzie im w związku to dla niego może być, bo sąd po dłuższym czasie będzie mógł nakazać jego wychowywanie. W takich sytuacjach, nieszczerość tej babki nie powinna występować.

Ja widzę jak na razie problem autora. Dziecko tutaj jest najmniejszym kłopotem. Jeżeli gość by ją pokochał, to dziecko nie stanęłoby na drodze do szczęścia.

Iceni napisał/a:

przemo_polo napisał/a:

To znaczy że także nie kochasz, bo przecież jak ktoś kłamie, to nie kocha. Sama się zapędziłas w kozi róg.

Nie oznacza tez, ze jest slepy, gluchy i glupi.

I co to znaczy, ze "takze nie kochasz" ? Mnie nie ma w tym zwiazku, dla mnie to tylko kolejna forumowa zagadka...

Jesteś w innym, w którym na przestrzeni czasu pojawiło się kłamstwo. Nie ma i nie było w historii ludzkości związku, w którym ktoś by kogoś nie okłamał, czegoś nie przemilczał, o czymś nie powiedział - słowem, jest nie szczery a więc kłamie. Szczerość u ludzi jest bardzo subiektywna. Więc, nie kochasz.

Jesteś w innym, w którym na przestrzeni czasu pojawiło się kłamstwo. Nie ma i nie było w historii ludzkości związku, w którym ktoś by kogoś nie okłamał, czegoś nie przemilczał, o czymś nie powiedział - słowem, jest nie szczery a więc kłamie. Szczerość u ludzi jest bardzo subiektywna. Więc, nie kochasz.

przemo_polo napisał/a:

Jesteś w innym, w którym na przestrzeni czasu pojawiło się kłamstwo. Nie ma i nie było w historii ludzkości związku, w którym ktoś by kogoś nie okłamał, czegoś nie przemilczał, o czymś nie powiedział - słowem, jest nie szczery a więc kłamie. Szczerość u ludzi jest bardzo subiektywna. Więc, nie kochasz.

Zakładając, że to kłamstwo. To nie drobne nieszczerości. Ciężar takiego kłamstwa jest ogromny i niesie ogromne konsekwencję (finansowe, emocjonalne) dla dziecka, matki oraz mężczyzny. Ludzie to nie zabawki. Lepiej z góry wiedzieć do jakiego lasu się wchodzi i to dla każdej ze stron.

Jak sam napisales, miłość sama w sobie jest idealna.

Zauroczenie to tylko jedna z wypadkowych miłości.

Ta prawdziwa miłość przychodzi z czasem i dopiero wtedy widzisz czy kochasz na serio czy tylko ci się wydaje. Nie ma w tym żadnego idealnego świata. Jest to proste. Jeżeli coś się rozwala, bo kredyt, bo nagle ona się garbi, on chrapie... To nigdy nie była miłość. W jednym masz rację, miłość musi być doświadczona aby ją dostrzec. Nie ma tu żadnej wielkiej filozofii. Ty nie zacząlbyś z panią która pali... A może ona by wtedy rzuciła.

Każda rzecz w związku ma swój ciężar. Tylko od ciebie zależy czy chcesz to dźwignąc czy nie. Pytanie czy osoba której to dotyczy, kochasz naprawdę i ją przytulisz czy powiesz aby spadała.

przemo_polo napisał/a:

Jak sam napisales, miłość sama w sobie jest idealna.

Nigdy czegoś takiego nie napisałem.

przemo_polo napisał/a:

Zauroczenie to tylko jedna z wypadkowych miłości.

Zauroczenie to nie miłość. Bardziej przypomina to fascynację. W miłość może się przerodzić, ale nie musi.

przemo_polo napisał/a:

Ta prawdziwa miłość przychodzi z czasem i dopiero wtedy widzisz czy kochasz na serio czy tylko ci się wydaje. Nie ma w tym żadnego idealnego świata. Jest to proste. Jeżeli coś się rozwala, bo kredyt, bo nagle ona się garbi, on chrapie... To nigdy nie była miłość. W jednym masz rację, miłość musi być doświadczona aby ją dostrzec. Nie ma tu żadnej wielkiej filozofii. Ty nie zacząlbyś z panią która pali... A może ona by wtedy rzuciła.

Jeśli się wali z jakiegoś powodu to się wali. Człowiek ma odporność na pewien stopień stresu. Wcale nie musi tak być, że nie było miłości. Miłość nie jest uczuciem bezwarunkowym i nieskończonym.

Otóż właśnie, ta prawdziwa miłość jest bezwarunkowa i nieskończona.  Trudna, ale nie niemożliwa.

Jak się coś wali, to jeżeli prawdziwie kochasz, nigdy nie uciekniesz.

Wiem coś o tym. Człowiek ma przede wszystkim, problem ze zrozumieniem pewnych spraw. Ja również do takich się zaliczam. W takich przypadkach o wiele częściej następuje ucieczka. A więc nie było nawet zauroczenia.

Ja nigdy nie nazwę zauroczenia, miłością.

przemo_polo napisał/a:

Otóż właśnie, ta prawdziwa miłość jest bezwarunkowa i nieskończona.  Trudna, ale nie niemożliwa.

To tylko reakcje chemiczne. Zależy od stopnia uzależnienia, podatności na stres jednostki ect. Nie znam pojęcia nieskończony w przyrodzie w odniesieniu do reakcji emocjonalnych, wśród zwierząt czy ludzi. Kwestia przekroczenia pewnej granicy. Ludzie po nieudanym związku w takim przypadku, nigdy by się nie pozbierali, a z czasem uczucie po prostu mija.

przemo_polo napisał/a:

Jak się coś wali, to jeżeli prawdziwie kochasz, nigdy nie uciekniesz.

Wiele osób rezygnuje ze związku mimo miłości. Szczególnie tej toksycznej.

przemo_polo napisał/a:

Wiem coś o tym. Człowiek ma przede wszystkim, problem ze zrozumieniem pewnych spraw. Ja również do takich się zaliczam. W takich przypadkach o wiele częściej następuje ucieczka. A więc nie było nawet zauroczenia.

Człowiek może zauroczyć się nawet będąc w związku z inną osobą. Nawet na tym forum można o takich przypadkach przeczytać. Czy w takim razie ucieczka wyklucza występowanie zauroczenia? Można nawet kochać dwie osoby i więcej.

przemo_polo napisał/a:

Ja nigdy nie nazwę zauroczenia, miłością.

Nieco wyżej pisałeś, że zauroczenie jest składową miłości.

Tak samo jak wodór jest składem wody. Sam bez reszty jednak wodą nie będzie. Zauroczenie samo w sobie jest tylko zauroczenie. Daleko jeszcze do miłości. Więc nie nazwę zauroczenia miłością.

To że ktoś się zauroczy inną osób jeszcze nie oznacza że musi pokochać, co nie?

Oczywiście że można kochać nawet więcej osób. Ale nie jest to ta sama miłość jak żony do męża. Kocham dzieci ale nie oznacza to że obejmuje ta miłość sferę cielesną jak pomiędzy małżonkami. Kochasz rodziców również inną miłością.

Nie można kochać z kolei dwóch osób tak jak kochają się mąż i żona. Dlaczego? Sam sobie odpowiedz.
Jeżeli ktoś stwierdza że kocha dwie osoby, to kłamie.

Po co dopisuje cię tutaj coś, co nie nazywa się miłością. Toksyczne związki nie są oparte na miłości. To chyba oczywiste.

Jeżeli uczucie mija, to nie nazywaj tego miłością. W dalszym ciągu jest to zauroczenie. Może i zaawansowane, ale tylko zauroczenie. W przyrodzie występuje takie zjawisko jak nieskończona miłość. Przykład? Łabędzie. Ale nie tylko one.

Wiesz akceptowac mozna wiele rzeczy jak sie kocha. Ja jej jak narazie nie kocham. Czemu? Sam nie wiem... Ogolnie jest mi z nia dobrze, nie narzekam na nic. No ale niestety milosci z mojej strony nie ma. Jestem bardzo nie ufny i ciezko mi sie przywiazac do kogos. Poprzednio to bylo tak ze gdy do kogos sie przywiazalem to zaraz po tym tracilem ta osobe...

przemo_polo napisał/a:

Tak samo jak wodór jest składem wody. Sam bez reszty jednak wodą nie będzie. Zauroczenie samo w sobie jest tylko zauroczenie. Daleko jeszcze do miłości. Więc nie nazwę zauroczenia miłością.

Woda nie istnieje bez wodoru. Miłość bez zauroczenia może

przemo_polo napisał/a:

To że ktoś się zauroczy inną osób jeszcze nie oznacza że musi pokochać, co nie?

Nie wiem po co powtarzać to co napisałem wyżej i z dodanym pytajnikiem?

przemo_polo napisał/a:

Oczywiście że można kochać nawet więcej osób. Ale nie jest to ta sama miłość jak żony do męża. Kocham dzieci ale nie oznacza to że obejmuje ta miłość sferę cielesną jak pomiędzy małżonkami. Kochasz rodziców również inną miłością.

Zgadza się.

przemo_polo napisał/a:

Nie można kochać z kolei dwóch osób tak jak kochają się mąż i żona. Dlaczego? Sam sobie odpowiedz.
Jeżeli ktoś stwierdza że kocha dwie osoby, to kłamie.

Nie musi kłamać, bo taka miłość jest możliwa do więcej niż jednej osoby równocześnie.

przemo_polo napisał/a:

Po co dopisuje cię tutaj coś, co nie nazywa się miłością. Toksyczne związki nie są oparte na miłości. To chyba oczywiste.

Jak najbardziej w toksycznym związku może występować miłość, choćby jednostronna. Przerwane tego typu związki również świadczą o tym, iż wszystko ma swoje gracę. Zdarza się też, że agresywni mężczyźni pod wpływem oksytocyny stają się bardzo zaborczy i niezbyt przyjemni dla partnerki.

przemo_polo napisał/a:

Jeżeli uczucie mija, to nie nazywaj tego miłością. W dalszym ciągu jest to zauroczenie. Może i zaawansowane, ale tylko zauroczenie. W przyrodzie występuje takie zjawisko jak nieskończona miłość. Przykład? Łabędzie. Ale nie tylko one.

Co do pierwszego zdania odp. wyżej. To nie przykład nieskończonej miłości tylko monogamii tych ptaków. Większość ptaków jest monogamicznych, mimo to  samiec niekoniecznie płodzi potomstwo z jedną samicą. Często wiele piskląt w gnieździe pochodzi od różnych samców. Gdyby uczucia nie mogły przeminąć. Ludzie po nieudanych związkach nigdy nie dochodziliby do siebie, a jak wiemy tak się nie dzieje.

Miłycham odniósł się jedynie do emocji zwanej zauroczeniem, a nie do samej miłości.

Zalecam więc tobie poczytanie filozofów, niekoniecznie religijnych ( nie teologów), ale filozofów, którzy wyjaśnią tobie dlaczego nie masz racji jeżeli chodzi o definicję. Łabędzie akurat obdarzają się uczuciem, a fakt wierności jest dowodem na istnienie w przyrodzie miłości bezwarunkowej. Możesz próbować doarbiać ideologię ale nie dorobisz.

Oczywiście że musi kłamać jeżeli uważa że kocha dwie osoby. Jedną z nich musi oszukać.

Niestety, ale w istnieniu człowieka, w tzw. normalnej relacji, jest miejsce dla pary, dwojga ludzi. Jeżeli ktoś ma z tym problem, to nie może powiedzieć że kocha dwie osoby tak samo. Jedna zawsze będzie poszkodowana.

Przykład pierwszy z brzegu. On "kocha" żonę i dzieci więc nie odejdzie do kochanki, bo ją rzekomo "kocha"... Mówisz o czymś takim? To nie jest miłość, ale właśnie zauroczenie, które powoduje że komuś się wiele wydaje.

Myślałem że jednak masz szersze pojęcie o tzw. toksycznej miłości. Nie jest to miłość. Jest to uzależnienie, paniczny strach, obawa, o to że coś się stanie.

Żadne z powyższych nie wchodzą w definicję miłości. Każda terapia, w każdej książce, nieznanego autora, o tym się dowiesz. Nie występuje tutaj miłość. Miłość bez zauroczenia nigdy nie występuje. Bo miłość jest finałem zauroczenia. Jeżeli zauroczenie nie przechodzi w miłość, pozostaje zauroczeniem. Niestety. Również przeciętne podręczniki filozofii się kłaniają. I nie tylko one.

Również przeciętne podręczniki filozofii się kłaniają. I nie tylko one.

Na jedno dziecko 500+ chyba nie przysługuje.

przemo_polo napisał/a:

Jeżeli bagaż ma przekreślić kogoś to znaczy że że facto, nie zależy osobie x na osobie y. Bagaż jest tylko wymówką.

Może mi zależeć na kimś, ale jednak bardziej zależy mi na niedodawaniu sobie problemów. A chcesz czy nie chcesz problemy partnera w końcu stają sie Twoimi problemami.

przemo_polo napisał/a:

Co widzisz naiwnego w tym że kocha sięz bo się kocha? Nic.

Ty pytasz, czy odpowiadasz?

Mi Twoje podejście trąci wiarą w powiedzenie "Miłość wszystko pokona". Ja uważam, że nie pokona, do tego nie należę do idealistów i nie potrafię wyłączać rozumu, choćbym nie wiem jak kochała.

Poza tym bagaż bagażowi nierówny. Myślę, że dziecko mogłabym zaakceptować, ale nie sądzę, że zaakceptowałabym np. nałóg alkoholowy, albo jazdy zazdrosnego faceta, który węszy wszędzie podstęp, bo kiedyś został zdradzony.

  Nie uważasz tak, bo takie doświadczenie widocznie jeszcze przed tobą.

O wiele więcej jest świadectw ludzi, że miłość jednak potrafi pokonać wszystko, niż przegrać.

    Jakikolwiek bagaż by nie był, to w przypadku osoby, która obdarza drugą, prawdziwą miłością, to uniesie wszystko. Cokolwiek by to nie było.  (...) Dodam może żę owa prawdziwa miłość to nie wspomniane motylki w brzuchu, tylko twarde stąpanie po ziemi. Trzeźwe spojrzenie na związek, na partnera.

Z alkoholizmu ludzie wychodzą, a zaufanie również można zbudować.

Skoro uważasz że problemy partnera to tylko jego sprawa, no to sorry, jego sukcesy tyn bardziej są tyko jego, a ty nie powinnaś oczekiwać żadnych profitów z tego tytułu. Podam na przykładzie. Twój partner popada w długi. Podejmujesz decyzje że to jego problem, ale zostajesz "razem".

Miłycham odniósł się jedynie do emocji zwanej zauroczeniem, a nie do samej miłości. W podanych przez ciebie przypadkach trudno mówić o miłości, prawda? Widać, kto pisze jak 14 latek. Jeżeli ty widzisz w osobie maltretującej drugą, miłość, to trudno z tobą dyskutować.
Jak chcesz dyskutować o uczuciu, o miłości, to rozmawiaj o miłości, która sama w sobie zawiera że nie krzywdzimy w żaden sposób osób, które się obdarza tym uczuciem. Proponuję doczytać, ZROZUMIEĆ i dorosnąć do treści.