Spór o ... jedzenie... - Netkobiety.pl

Twój instynkt dobrze ci podpowiada. Dzielenie się jedzeniem to jeden z obiawów wzajemnej troski, empatii, otwartości etc. Jeżeli komuś jest dobrze, to chce się tym podzielić z kochaną osobą (no i z bratem się dzieli ;P ) U twojego faceta jest to w zaniku w stosunku do ciebie - wniosek z tego jasny...

Założę się, że wktótce podobne zachowanie pojawi się w seksie 

Wygląda na pozamiatane...

Facet 6,5 roku bez seksu, to weź mu daj chociaż pojeść...
Sorry, ale nie kumam, Wy w ogóle w związku jesteście, czy tylko tak, współlokatorzy?

Hm, zachowuje się inaczej gdy jesteście tylko we dwoje i inaczej gdy jesteś Ty, On i jego mama albo brat ?
Bo to nie wróży nic dobrego...

to może z nim...porozmawiaj???? Powiedz jemu dokładnie to co nam tu napisałaś. Po 6,5 latach związku powinnaś już wiedzieć, że w związku szczerość i zaufanie to kluczowe sprawy. Skoro od 6,5 lat tak robi to może nie widzi w tym nic dziwnego? Ludzie wynoszą różne nawyki i zachowania z domu rodzinnego, często nie zdając sobie sprawy z tego, że dla innej osoby mogą one być dziwne, bądź im przeszkadzać/ranić. Z drugiej strony popatrz...on przez tyle lat toleruje brak seksu...to świadczy o tym, że musi Cię naprawdę kochać...

Sorry,  wyslalo mi sie przez przypadek

Ale generalnie zgadzam sie z tym.

Ty sie nie troszczysz o jego potrzeby (nie bo nie) to nic dziwnego, ze on odczuwa wieksza wiez emocjonalna ze swoim bratem niz z toba.

Jest tak na twoje wlasne zyczenie.

Jesteście parą, tak?
Od ponad 6 lat, tak?
Mieszkacie razem? tak?

No to następnym razem po prostu wstań, podejdź do lodówki i weź swoją porcję

W związku ludzie się nie "częstują". W związku ludzie się DZIELĄ tym, co mają.

A On wie dlaczego przestaliście uprawiać seks?

Częściowo ze względów religijnych, częściowo - po prostu nie chcę...

Przepraszam za wścibstwo, ale jak można nie uprawiać seksu częściowo ze względów religijnych?

I co On na brak seksu?

Kto do Kogo się wprowadził?

Ja się przeniosłam do jego miasta i wprowadziłam do niego.

Tak, wie, dlaczego nie ma seksu, wolałby, żeby był, chce, żeby był, ale respektuje mnie.

Nie chodzi mi o to, aby rozwiązać przez forum wszystkie problemy między nami - chodziło mi o Waszą opinię odnośnie wątku, który opisałam powyżej. Uważacie, że skoro nie ma seksu to się na mnie mści sprawiając mi ból? Że kobieta ma dawać, kiedy pan sobie zażyczy, a jak już nie da, to może być traktowana bez szacunku?

Proszę o Wasze opinie odnośnie opisanego wątku i z góry dziękuję.

A ja w tym nie widzę za bardzo czegoś chamskiego. Stało jedzenie w lodówce, można sobie było wziąć, a nie oczekiwać, że ktoś poda... A nie bywało tak przypadkiem, Autorko, że kręciłaś nosem na jedzenie od "teściowej"? To i wtedy nic dziwnego, że facet nie proponuje, skoro myśli, że nie lubisz...

Jednym z powodów, dla którego nie ma seksu jest to, że oddaliłam się emocjonalnie. A oddalam się za każdym razem, kiedy występuje problem z jego rodziną, kiedy czuję się jakby wykluczona, kiedy on staje po stronie rodziny, a nie mojej lub kiedy mam wrażenie, że żałuje mi jedzenia.

Nie sądzę, żeby wziecie sobie z lodówki było dobrym rozwiązaniem. W końcu przywiózł z domu jego brat, z którym nie mam najlepszych relacji. Pokłóciliśmy się kiedyś - w zasadzie o pierdołę. Ja się wobec niego zachowałam nietaktownie, ale zanim to wyszło, przedstawiłam sprawę i go przeprosiłam. Dało mu to powody, by po mnie jeździć. i pokazywać, tam gdzie mógł, swoją pozycję władzy. Mój K. nie reagował. Po długim czasie wróciłam do tematu, przeprosiliśmy się wzajemnie i niby miało być ok. Ale ... poskarżył się mamusi (brat K.), że do tematu wróciłam. I mamusia się między nas wtrąciła, bez uprzedzenia mojego K. Bronił mnie przed mamą.
Niesmak pozostał, że rozmawiasz z dorosłym facetem (bratem K.), dochodzicie do jakiejś tam zgody, a  on idzie i włącza we wszystko mamusię.
I mimo, że mój K. bronił mnie wtedy przed mamą i że w całej sprawie nie chce zajmować niczyjej strony (bo później bronił też i brata) to czuję, że raz mnie nie wyklucza, raz wyklucza. Czuję, że kiedy jest wybór: "będę się bratał z bratem lub moją dziewczyną" - wybierze brata. Wydaję mi się, - i to szczególnie w tej drażliwej sytuacji - że powinien dążyć do tego, żeby wszyscy się dobrze czuli. Jeśli ja wchodzę z pracy do mieszkania, a oni siedzą sobie w kuchni i brat zajada wędlinę mamy, uważam, że powinien mnie mój chłopak poczęstować.
Jak ma t pierogi, które stoją dwa dni w lodówce i znikają, jak nie widzę - powiedzieć chociażby - reszta dla ciebie.
Ale może ja chcę za dużo - może jak niektórzy z was piszą - to takie normalne, że każdy powinien widzieć swoje i mieć w ... poważaniu drugą stronę, sama nie wiem....

Santapietruszka - nie, nie kręciłam nosem na jedzenie teściowej. Zawsze chwaliłam, a pierogi - czyje by nie były - uwielbiam. I on o tym wie. I dlatego czuję się zdołowana, że tak mnie traktuje. Gdyby to była zupa pomidorowa, nie zwróciłabym nawet uwagi.

Kilo - no właśnie, może jestem dziwna, ja to widzę tak, że najpierw powinna być ta bliskość w życiu, bez murow, a dopiero później ta w łóżku. PRzyznam, że nie jestem też super usatysfakcjonowana z seksu (plus do tego poczucie winy dochodzi, cóż, takie "kościelne" wychowanie) jak już jest, ale wiem też, że jeśli poza łóżkiem będę szczęśliwa i czuła się jak równy z równym - będzie mi łatwiej.

Nie jest to dziwne podejście, tylko jak najbardziej naturalne, że oddalenie od siebie w życiu codziennym rzutuje na życie seksualne. Jednakże zamiast wyjaśnić partnerowi swoje zahamowania wynikające z wychowania i to jak wasze codzienne relacje przenoszą się na sferę seksu, Ty po prostu zrobiłaś bana na seks i już. W ten sposób tylko oddaliliście się od siebie bardziej i spowodowałaś, że powstało pewnie więcej nieporozumień między wami. Mury są w związku, ale budujecie je razem. Fundamentem tych murów jest nieumiejętność komunikowania swoich potrzeb i swojego stanowiska. Więcej w tym co piszesz jest tego co powinien się on domyśleć, niż tego co w sposób jasny mu przedstawiłaś.
Co do samego faktu, że w tak zaborczy sposób podchodzi do jedzenia, to przyznam żałosne i tak jak wskazała Iceni, jest to jeden z prostszych wskaźników, dzięki którym można poznać czy ktoś troszczy się o Ciebie i czy ktoś uważa Cię za "swojego"
Wydaje mi się poza tym, że oprócz jedzeni i seksu to pewnie w waszym związku uzbierałoby się jeszcze trochę tzw. "trudnych spraw"...

Jak dla mnie katastrofa. Tyle lat razem i takie rzeczy...a gdyby było dziecko, to kto by je żywił? On je sam od mamusi, ty dla siebie i małego, a on czasem dla małego, jak będzie jego kolej? Gdyby po 6 latach razem mój facet jadł żarcie od mamusi razem z bratem, wyrzuciłabym to za drzwi razem z nimi. Ale to jest moje zdanie. Dziewczyny ciągną wątek seksu, który niestety jest bardzo wazny, chociaż autorka wyrażnie się odcina i bagatelizuje. Oboje jesteście siebie warci, tak myslę. On jak chce to da i ty jak chcesz , to dasz...super.

To od kilku lat nie ma także przeszłości.
Dwoje dorosłych ludzi, gdzie jedno z partnerów(?) obawia się reakcji drugiego na udział tego pierwszego we wspólnym gospodarstwie.
Moim zdaniem, rodzina chłopaka nie ma z tym nic wspólnego. Obecnie przynajmniej.
Związek rozpadł się już dawno. Teraz pozostało "stare małżeństwo", którego podmioty nie wiedzą, co z tym zrobić. Nawet szukanie nowych kandydatów na partnerów nie jest w nim rozważane.
Oboje nie mają pomysłu na życie i tak w tym dziwnym "związku" bez intymności fizycznej, lecz w kotle wzajemnych zarzutów, tkwią.

Czyli sex był na etapie zdobywania go ale teraz jak masz już gdzie mieszkac to się nawróciłaś?
Co jeszce oprócz mieszkania cię przy nim trzyma?

Iceni, bardzo trafnie to ujęłaś.. Ja ciągle mówię mu, że chciałabym więcej bliskości emocjonalnej z nim, a on mi odpowiada, że nie wie, o czym mówię. Dla niego "bliskość" = seks.

To prawda, że trochę boję się znowu angażować w pełni - boję się kolejnych zawodów, choćby w stylu: "to moje, a to twoje".

Krejzolko, takie lub podobne sceny z jedzeniem w sumie były "prawie" od początku, powiedzmy są od jakiś 4 lat, na samym początku dzielił się wszystkim. To nie jest zawsze, tak, od czasu do czasu: albo czuję jego niechęć podzielenia się czymś, albo przywiezie lub dostanie coś, je nawet czasem na moich oczach i nawet nie zaproponuje. Kiedyś raz (ale to już dawno) miał pretensje, że wróciwszy wieczorem jadłam nieco samego mięsa (bo przecież powinnam wziać z ryżem). Heca polega na tym, że ... sama wszystko kupiłam i przyrządziłam.. Innym razem, od czasu do czasu, proponuje mi swoje jedzenie.

Po prostu mam już dosyć tego. Czuje się wykluczona i niegodna tego jedzenia.  Ostatnia taka akcja miała miejsce ok. 3 tygodnie temu, kiedy właśnie stał przede mną i zajadał jakieś śliwki marynowane (wcześniej dawno takich nie mieliśmy).

Wspólne zakupy .... praktycznie nie istnieją. K. nie chce jechać samochodem do sklepu..woli po pracy wskoczyć i coś kupić. Tak raz on wskakuje i kupuje, raz ja.

Rozmawiałam dziś z K. na ten temat. Powiedział, że nawet nie zauważył i nie pomyślał, że mógł zaproponować. Ja po prostu nie wiem czy to rzeczywiście, czy to tylko taka wymówka. Do tej pory zawsze wierzyłam we wszystko co mi mówił i tłumaczyłam sobie, ze on taki jest, że chce dobrze, itp. Ale od pewnego czasu chodzi mi po głowie taka myśl, że często, gdy moje zarzuty są słuszne, on szuka wymówki. I trochę mam wrażenie, że tak jest i tym razem.... sama nie wiem... po prostu nie wiem.

A ja ciągle nie mogę zrozumieć, jak to jest mieszkać razem, mieć wspólną lodówkę i oczekiwać, że ktoś mnie czymś poczęstuje, a jak nie, to będę rozkminiać...
Częstuje się gości - logiczne, przecież nie przyjdą i nie wlezą do lodówki (aczkolwiek ja czasem takich miewam ). Częstuje się współlokatorów, jeśli każdy ma osobną półkę w lodówce (abstrahując od tego, że zdarzają się lokatorzy bezczelni i częstują się sami). Ale mieszkać z kimś parę lat i czekać, aż ktoś mi zaproponuje jedzenie - no, sorry, Autorko, ja tego nie kumam. Tak jak Krejzi napisała - "Przywozi jedzenie od Mamusi i od tej pory jest to Wasze wspólne jedzenie, bez pytania, bez proponowania, po prostu jedzenie dla Was i tyle"

Brat przyjeżdża do Was z wizytą,idzie do mamusi a ta szykuję mu "wałówkę".Bo co? Bo inaczej biedaczek będzie głodował?
Matka Twojego faceta traktuje Cię jak współlokatorkę-mieszkasz z jej synem-trudno ale wiadomo,że jedzenie,opłaty macie osobne.
Więc szykuje synkowi jedzonko,dla drugiego także by chłopaki nie głodowały.
Jestem mężatką i czasem dostajemy jakieś dobre jedzonko od mojej mamy lub od mamy męża.Ale to nie jest regularna wałówa.Bo zarówno moja teściowa jak i moja mama wiedzą,że my z głodu nie umrzemy.
Myślę,że Twój facet kiepsko prezentuje Cię w swoim rodzinnym domu i chyba stąd takie sytuacje.

Poza tym brat Twego faceta jest u Was z wizytą,korzysta z wszystkiego co jest u Was więc nie widzę powodu byś Ty nie korzystała z tego co jest w Twojej lodówce:)

Nie bardzo rozumiem-nie uprawiasz seksu ze względów religijnych? Znaczy,że wcześniej uprawiałaś ale zmieniłaś religię?
Od prawie siedmiu lat nie czujesz bliskości ze swym facetem i z nim jesteś? A po co? Czekasz aż się odmieni?

Gojka, to ze ma mamunia daje walowke moze byc tez dowodem nad jej nadopiekunczosc. Syn dorosly, ale ona ciagle go traktuje jak malego dzieciaka, a dziewczyne jak wroga numer jeden, ktory chce jej odebrac syneczka. Tylko problem jest w tym, ze ten stary kon daje sie tak traktowac, zamiast grzecznie mamusi podziekowac za kulinarny prezent i jasno zakomunikowac, ze oni maja co w domu jesc (nie zeby ja obrazic, ale zeby dac do zrozumienia, ze okazjonalny sloiczek jest milo przyjmowany, ale dokarmiania nie potrzebuje).

Santa, ale przeciez nie o to chodzi, ze mamusia tam mu raz na tydzien przywiezie specjalna kielbaske czy pierogi- to byloby jak najbardziej normalne. Ona go praktycznie ZYWI, tak ze facet nigdy prawie razem z wlasna kobita nie je. Tez bym sie wkurzyla, gdyby moj mezczyzna wolal codziennie jesc sloiczki od mamusi, a nie porzadna kolacje w domu. To jasno wskazuje na to gdzie go pepowina ciagnie...

No, ale to ja bym się zastanowiła nad umiejętnościami kulinarnymi Autorki, skoro on potrafi sam ugotować, a od niej jakoś nie chce...

Szczerze? Z początku mnie to faktycznie wkurzało, ale później, jak już np. były dzieci i ogólnie więcej obowiązków, to mnie to bardzo cieszyło, że zostaje mi obiad na następny dzień i mam z głowy Zwłaszcza, że moja była teściowa używa nieziemskich ilości kminku, którego ja nie cierpię, więc ogólnie nie widziałam żadnego problemu

Ale ja nie wyczytałam, że on się stołuje u mamusi codziennie? Może źle zrozumiałam, ale wydaje mi się, że to jest raz na jakiś czas? Autorka napisała natomiast, że on potrafi sam coś przygotować i jedzą razem - więc chyba faktycznie problem leży gdzie indziej, o ile to w ogóle problem (pomijając inne kiepskie rzeczy w tym związku), bo ze słów Autorki wynika, że gość faktycznie nie rozumie, o co jej chodzi, nie proponuje jej jedzenia od mamy, bo pewnie wychodzi z takiego samego założenia, co ja - jest w lodówce, masz ochotę, to se weź... Przecież są 6 lat parą, na rany boskie. Herbatę też jej ma "proponować" zamiast po prostu postawić więcej wody?

Wydaje mi się, że z tym jedzeniem to najmniejszy problem... jak dla mnie to oni w ogóle nie są w związku, po prostu wspólnie mieszkają... zero komunikacji, zero seksu, zero bliskości...

A mogę wiedzieć czemu masz ze względów religijnych niechęć do seksu?

Zachowujecie się jak studenci walczący o jedzenie z lodówki a nie jak para po 6 latach związku;/

Zwróćcie uwagę na zdanie z pierwszego postu: autorka twierdzi, że ona zawsze częstuje jak przywiezie coś smacznego. Mam wrażenie, że to słowo podkreśla sedno współlokatorskich układów, jakie panują w tym "związku".
Tu nie ma wspólnej żywności. Tu można co najwyżej poczęstować kogoś, lub czekać na zaproszenie do poczęstowania się.

Aż się wypowiem, bo temat mi bliski - wałówę z domu wożę co jakiś czas, faceta mam, doświadczenie jest

Jak przywożę coś z domu, to partnerowi mówię, co przywiozłam i pewnie nawet dodaję jakieś "częstuj się, jak masz ochotę". Zawsze przywożę "nam" - wie o tym facet, bo tak mówię, i mama też wie, robi podwójne porcje. Generalnie, jak jem (albo idę tę przysłowiową herbatę robić), to pytam faceta, czy też ma ochotę. Ale z drugiej strony, jak coś leży w lodówce, to on albo sam sobie weźmie, albo ewentualnie zapyta czy się do czegoś może dobrać.

I na bazie tych osobistych doświadczeń mam taką myśl - że nie o żarcie chodzi w problemie Autorki. ono jest tylko symptomem, że ten związek jest ogólnie w kiepskim stanie. Bo w normalnej, dobrej relacji nikt nie robi problemów o wałówkę z domu - ten, co wozi nie ma problemów z częstowaniem i z tym, że druga osoba weźmie sobie sama, a druga osoba nie ma problemu z bramiem lub ewentualnie z pytaniem, czy może. Żadna możliwa konfiguracja nikomu wtedy na honor nie wjeżdża i wszystko jest cacy.

A jak w związku emocjonalna pustynia, jak pretensje, niespełnione oczekiwania, zawody, zero bliskości - to można i z braku zaproszenia do konsumpcji pierogów zrobić potwarz.

Także, Autorko, zamiast fiksować się na tych pierogach, czy nawet na szerzej pojmowanych sprawach żywieniowych, zacznij szukać ŹRÓDEŁ problemów, a nie OBJAWÓW. Bo jak wiadomo, leczenie objawowe to ujdzie przy przeziębieniu - przy poważniejszych sprawach tylko może ewentualnie odsunąć agonię, ale jej nie powstrzyma.

Autorka też mi nie wygląda na zbytnio zaangażowaną w związek, jeśli mam być szczera. Nie wiemy, co było wcześniej, czy nagła zmiana religii przez Autorkę, czy oddalanie się faceta - w sensie, że przestał np. proponować jej jedzenie - ale w sumie, czy to ważne, które pierwsze zaczęło... ważne, że teraz żadne z nich nic z tym nie robi i coraz bardziej się oddalają...

Ja rozumiem samą ideę przygotowywania wałówki. Mieszkam za granicą, jak zajadę do Polski, to moja mama też wypycha moją walizkę pierogami i bigosem. Ja nie umiem ich robić, jak moja mama zrobi ruskie pierogi, to nikt takich nie robi. ale jak już je przywiozę do UK, to oczywiste jest, że jemy je razem z partnerem, one są dla NAS. Nie ma częstowania, po prostu jemy razem obiad. Nie wyobrażam sobie opychać się pierogami, a jemu kazać by ugotował sobie swój obiad. Absurd jakiś.

A co do seksu, wygląda to tak, jakby autorka na początku związku współżyła, a potem jak juz faceta złapała, zamieszkali razem, to nagle nawrócenie - częsty scenariusz...

W sumie racja, Beyondblackie.
Wszystko rozbija się o komunikację. Gdyby mój facet żałował mi jedzenia, byłaby albo rozmowa, albo awantura - ale zawsze to jakaś forma komunikacji - a u nich tego brak. Gdy piszę komunikacja, nie chodzi mi tylko i wyłącznie o jedzenie, chodzi też o wrogo nastawioną rodzinę, której on nie umie ustawić i o jakąś taką ogólną wzajemną niechęć. Nie wiem, co ich trzyma razem, nie widzę tu tego.

Nie zajarales jednego- oni sa para. To nie jest przypadkowa kobieta, ktora z nim mieszka, ale jego 6 letnia partnerka.

Byl seks i zwiazek dopoki jej nie zaczelo wywalac na jego jedzenie mamusinych sloikow i stawianie szlabanow pomiedzy nia i rodzina. Bo tego zadna zdrowa kobita by nie wytrzymala.

On nie potrafi tworzyc wiezi, a ona jest sfrustrowana i do tego ma slabe umiejetnosci komunikacyjne.

Tylko idiota skonczony moze napisac, ze mam jakas nieuzasadniona nienawisc do mezczyzn.

Nie napisalam, ze rozpad tego zwiazku to wylacznie jego wina. Napisalam, ze rowniez jego kobieta nie potrafi sie komunikowac i stawia szlaban na seks zamiast gadac o sprawach w ich zwiazku. Tylko, ze on tez nie gada i za to ucieka w mamusie i brata. Oboje sa winni tej sytuacji.

Ludzie, ktorzy planuja ze soba przyszlosc nie odprawiaja takich cyrkow. Oni rozumieja, ze sa razem. Tutaj tego NIE MA.

Dokładnie to samo mnie zastanawia.
manipulacja sexem, roszczeniowość, nadęte ego.....