Nerwowa i wybuchowa żona - Netkobiety.pl

Twoja żona potrzebuje pomocy i odpoczynku.
Czasem opieka nad jednym dzieckiem wykończy człowieka, a co dopiero nad czwórką...

Wcale się nie dziwię Twojej żonie. Ile lat mają wasze dzieci?
Kobieta jest przemeczona i zrezygnowana.  Stara się a ciągle bajzel,  zero spokoju i myśli tylko o sobie-choc na chwilę.
Sama mam troje dzieci (poki co małe-2letnie trojaki) ale też kocham porządek. I o tyle co po dzieciach sprzątnę to zostaje ogolny syf,  ktory mnie dobija czasami.
Dajcie zonie i matce odetchnąć (pomozcie,  ogarnijcie), niech wyjdzie i nie myśli o was tylko egoistycznie o sobie.

Z perfekcyjną panią domu to akuratnie zły przykład do tam był nie ogar totalny tych pań.
A ja mam wrażenie ,że tej Pani to tylko ,,porządki "zostały i jak lubi sprzątać czy też musi to jest to jedyna ,rzecz , której się oddała bezgranicznie bo nic poza tym domem dla siebie nie ma.
Też mam koleżankę taką sfrustrowaną.Jest na takim etapie ,że cokolwiek się do niej powie to nerwowo krzyczy.Mają trójkę chłopaków,idealny porządek w domu nawet pruszka nie ma ale kobieta nie ma kompletnie czasu dla siebie. Nie pracuje, mąż za granicą albo w delegacji i te  chłopaki jak to chłopaki włażą jej na głowę. Facet jak wraca z delegacji  to też nie chętnie bawi się w wychowanie no bo po co jak po pracy ma święty spokój i albo zabiera się z domu albo ma w nosie co te chłopaki wyprawiają.
Także wypisz wymaluj sytuacja jak powyżej tylko nie wiadomo jak autor jest zaangażowany w życie rodziny.

Przemęczenie i sfrustrowanie są ludzkie i normalne, niemniej nie dają NIKOMU  prawa  do wyżywania się na bliskich, zwłaszcza na dzieciach.
Pani Żony chyba nikt do posiadania czwórki dzieci nie zmusił. To, czy ma w domu odpowiedzialnego męża i ojca, czy tylko wymagający obsługi bankomat wiedziała już najpóźniej po drugim dziecku. Przy czarnym scenariuszu rozumna kobieta wstrzymuje rozmnażanie i radzi sobie jak umie, a nie beztrosko rodzi sobie kolejne a potem je obwinia i karze nerwowym i wybuchowym zachowaniem. Dzieci nie wymagają mega czystego domu czy obróbki do upadłego. One potrzebują przede wszystkim miłości, szczęścia i spokoju. I mądrego wychowania, w tym zaangażowania także w dostosowane do wieku i możliwości obowiązki.  Jeżeli babsko chce być ofiarną Matką Polką,  to niech przynajmniej ponosi tego konsekwencje i nie narzeka.
Co można  w tym wypadku zrobić? Uświadomić jej spokojnie, że takie postępowanie jest złe,  że z perfekcjonizmem i brakiem umiejętności panowania nad gniewem trzeba walczyć. Bo żaden normalny człowiek nie ma obowiązku znosić takiego kogoś, a dzieciom taka matka niszczy dzieciństwo i ma destrukcyjny wpływ na ich ewentualne związki. Jeśli to nie dotrze, traktować ją dokładnie  tak samo jak ona traktuje bliskich. Bez złości, ale i bez pobłażliwosci.
A najlepiej nauczyć się całą rodziną jak najczęściej robić coś przyjemnego, np. wypady do kina, w góry, do zoo. Coś, co relaksuje i odrywa od szarej codzienności.

A potem po miesiącach wojen czekać na pozew rozwodowy

Pytasz jak pomóc żonie, która ma 4 dzieci na głowie?

W bardzo prosty sposób. Zamiast siedzieć na babskim forum i się użalać nad sobą, jaki to nieszczęśnik z ciebie po prostu przejmij część obowiązków domowych.

Ciekawa jestem, jaki jest twój realny udział w opiece nad tą wspolną gromadką dzieci. A jaki żony.

Szkoda, że żona nie może się tutaj wypowiedzieć.

Bo zaczęła się już nagonka na nią.

Gagatka0075, ty jako żona, która zdradzała męża z hipokryzją mi tu nie wyjeżdżaj. "Mega zaburzenia i niedojrzałość" ... Długo by o tym pisać. Jednak nie o tym temat.

Nie dam się wciągnąć w bezsensowną dyskusję z tobą.

Jeszcze raz autorowi powtórzę- wyjdź z babskiego forum, na którym się nakręcisz wypowiedziami takimi jak gagatki0075 i po prostu żonie pomóż, szczególnie rano i wieczorem, kiedy ona jest najbardziej przeciążona.

I_See_Beyond,  gratuluję argumentów brakło bardziej a'propos...? 
I tak przekornie na koniec, bo co się będę z nielogicznym murem solidarności jajników bić:
Jeśli problem jest w braku pomocy od męża to się na niego denerwuje i wymaga. Jeśli w ilości dzieci, to do siebie. Jeśli w braku wolnego czasu dla siebie, to się robi rewolucję w rodzinie i się go egzekwuje,  niech się wali i pali. Choć odpowiedzialność za powołanie dzieci do życia to także rezygnacja z czegoś własnego aż do ich usamodzielnienia, czy choćby ograniczenie wolności. Wiadomo,  że rodzicielstwo to niewdzieczna fucha, dlatego apeluję: mnożyć się należy bardzo świadomie! 
Ale  żaden powód nie jest wytłumaczeniem wyładowywania się na dzieciach.
W tym przypadku ojciec zobligowany jest do chronienia dzieci przed irracjonalnym zachowaniem żony.
Howgh

Pietruszka, nie, oczywiście,  czwórkę nie, bo ja myślę zanim zrobię. Ale wiem jak to jest mieć matkę złą od rana do wieczora,  wiecznie niezadowoloną i krzycząca. I wiem, jak to jest  być taką matką. Na szczęście w porę otworzyłam oczy i się ogarnęłam. Tez lubię porządek, ale bardziej wolę szczęśliwe dzieci. Jeśli nie da się tego bezkonfliktowo pogodzić,  to priorytet był jeden.
Współczuję dzieciom takich  matek.

Co tu więcej dumać, nawet nie trzymając się schematów na temat facetów

Problemy się eliminuje, a tak naprawdę powinno rozwiązywać, w związku wspólnie

Logika gagatka w zwiazku, nie rozbawiaj mnie
Z dziećmi na pokładzie, u to już Masakra

Nie znam Cię ale sądzę że dzieci nie masz

Tu nie chodzi o wskazywanie winnego, tylko rozwiązanie problemu, winnego najłatwiej wskazać, coś to zmienia??? Oprócz, umycia rąk, i poczucia to nie ja, bierność jest tak samo do D py jak Nadaktywność

Gdzie tu logika

Oscako, w Twoim małżeństwie od dawna źle się dzieje. Co najmniej od 2013 roku, kiedy to pisałeś o internetowym romansie swojej żony. Tamtą sprawę załatwiliście? Od tamtej pory wszystko się poukładało czy problemy narastały?  Nadal pracujesz za granicą? Humory żony nie wzięły się z powietrza. Coś musi być na rzeczy. Może jest przemęczona i potrzebuje pomocy. Przy czwórce dzieci łatwo nabawić się nerwicy. Trzeba jej pomóc w odzyskaniu równowagi. Trzeba zrobić wszystko, żeby dzieciaczki miały spokój i żeby żona Ci nie zwariowała. Skoro zwracasz się z prośbą o pomoc to znaczy, że chęci do pomocy Ci nie brakuje.

Z twojego drugiego wątku wynika że najmłodsze dziecko ma minimum 7 lat.  że to ty tyrasz na całą 6.
i że żonka Lubi sobie poromansowac na boku.
ja myślę że ona się drze od rana do wieczora, bo was po prostu nie lubi.
Juz 3 lata temu cię nie szanowała.

Wytłumaczeniem to od biedy jest, tyle, że nieakceptowalnym

A tego przypadku to nie mamy wyjaśnionego obustronnie

Tylko że właśnie chodzi o to, że przeciwdziałanie nie polega na siedzeniu na babskim forum i pytaniu, co zrobić, żeby żona do psychologa poszła Powinien zacząć od pomocy przy ogarnianiu dzieci, a jakoś nie widać, żeby mu to przyszło do głowy. Ja zdania nie zmieniłam, dla mnie teksty "cóż, życie", "jak to dzieci" czy inne tego typu oznaczają wzruszenie ramionami i trwanie na pozycji obserwatora z luzackim "czym tu się przejmować"...

Co wcale nie oznacza, że ja pochwalam zachowanie żony, żeby nie było. Po prostu nie uważam, że wyłącznie ona jest winna...