Toksyczna? Kochająca za bardzo? - Netkobiety.pl

Mam podobnie tzn tez jestem w toksycznym zwiazku. Jak Cie zostawil to moze nawet i dobrze. U mnie jest inna sytuacja bo on mnie zostawiac nie chce. Radze zaczac pracowac, zajmowac sie soba. Wiem latwo mowic, ale mi to pomaga. Jesli chodzi o twoje poczucie wartosci to musisz w nie znowu uwierzyc. On cie niszczyl by poczuc sie lepiej,wyssysal z cb energie i chec do zycia. Mysle ze bedzie Ci lepiej samej.

To, że będzie mi lepiej samej to ja też wiem. A z tym zostawieniem, to też nie tak, że on zostawił.  Zostawiłam go ja, bo już nie wytrzymałam tego wyzywania, popychania itd.. traktował mnie jak nic nie warte ście**rwo, ale tak na prawdę nie chciałam się z nim rozstawać. Chciałam mu tylko jakoś uświadomić, że to jak on mnie traktuje, nie ma prawa bytu. Po tym on przez prawie trzy lata zawracał mi głowę i wmówił, że wszystko moja wina i to ze mną coś nie tak.
Ahh to wszystko ciężkie do opisania jest. Jest mi lepiej jak nie mam z nim kontaktu, ale emocjonalnie jestem dalej w tym całym bagnie. Boli mnie fakt, że tak niby mnie jeszcze kochał we wrześniu, a teraz za innymi lata.

Do Sonia2012:
Problem w tym, że ja się wstydzę iść do psychologa, nie przed innymi, ale sama przed sobą. Bo to dla mnie oznacza, że na prawdę jestem psychicznie chora, tak jak on mówił.
Nie da się jakoś samemu z tym poradzić?

Dziękuję za odpowiedzi.

Większość tego typu toksycznych związków tworzą zaburzeńcy, osoby, które mają zaburzony obraz świata, reakcje i postrzeganie. To się nazywa zaburzenia osobowości i jest to jakieś zawsze 5% społeczeństwa. Nie da się jednego dnia kochać, a drugiego już nie. Z Twoim mężem an pewno nie jest wszystko ok. Niestety, aby być z taką osobą, trzeba mieć w sobie pewną predyspozycję do zależności. Jaka cześć w tobie nie stanowi o sobie i zawsze chce się oddać w niewłaściwe ręce, choć widzi, że jest to zgubne.

Z tobą wszystko jest ok, tylko jak poprzedniczka mówi, musisz na terapii wzmocnić swoją samoocenę, poczucie wartości i dopiero wtedy będziesz mogła uwolnić się totalnie. Wysoka samoocena powoduje, że ufasz sobie, wiesz, że sobie poradzisz, i nie potrzebujesz w życiu żadnych wsporników, a już na pewno nie pozwolisz na taki brak szacunku wobec siebie.

Powodzenia!

Mamelinka - Tobie wystarczyłby półroczne sesje-konsultacje z terapeutą, gdzie ustawiasz sobie cel: rozpracowanie mechanizmów zależności, które tkwią w tobie, wzmocnienie swojej wartości, stanięcie na nogi i samodzielne kierowanie własnym życiem. I tyle. Żadnych głębokich terapii nie wymagasz.

A co do świrów, wiem co mówię, bo kilka lat żyłam z takim zaburzeńcem . Nikt normalny w ciągu dnia, tygodnia tak się nie zmienia, tylko świr .

Trzymaj się i dasz radę .

Dziękuję za odpowiedzi. (: Jakoś samo to, że tu napisałam daje mi kopa do tego żeby bardziej się starać z tego wszystkiego wyrwać.

staramalenka86, nawet nie wiesz jak mi jest wstyd z tego powodu, że właśnie tak prosiłam itd. Przez to szacunek sama do siebie straciłam, a poczucie wartości, które on mi przez lata związku zrównał ze ziemią, spadło poniżej zera.

Niestety nie stać mnie na fitness, ale wychodzę z domu sama, a raczej z koleżankami. Mam na szczęście wspaniałą rodzinę (rodzice + rodzeństwo), którzy bardzo mi pomagają w opiece nad dzieckiem.
Ja wiem, że podobam się mężczyznom, i wiem że gdybym chciała to już dawno bym kogoś miała. Ale przez to jak on mnie traktował w czasie trwania związku i ten czas po zakończeniu, sprawił że czuję się nic nie warta. Bo dużo robiłam i wiele poświęciłam, a nawet w małym stopniu nie zostało to docenione. Do tego teraz już nawet nie podobam się sama sobie, a wcześniej byłam taka pewna siebie, czułam że mogę wszystko. Cóż, po części jestem sama sobie winna, ale wyciągnęłam z tego wnioski na przyszłość. W końcu każdy błędy popełnia, prawda?

Lillka, Ty sama chodziłaś na jakąś terapię? Dzisiaj sprawdzałam listę psychologów w okolicy i znalazłam nawet panią, która pochodzi z polski, więc chyba zrobię termin właśnie u niej. Zawsze lepiej wszystko w ojczystym języku wyrazić.

Cześć, a próbowałaś naprawić relację z rodziną? Rozmawiałaś z rodzicami/mamą o tym jak on cię traktuje? W końcu przecież na świat ma przyjść ich wnuk, na pewno nie chcą, żeby dzieciątko wychowywało się w takich warunkach.

Życzę wszystkim, wszystkiego najlepszego w Nowym Roku i aby ten był lepszy niż poprzedni!

CatLady:

Staram się go nie śledzić na żadnych profilach, i nawet mi się to udaje, ale raz na jakiś czas wejdę na jego instagrama, mimo że nie chcę, ale to jakiś taki ciąg. Sama nie mam żadnych profili społecznościowych, pokasowałam po rozstaniu,  żeby właśnie nie widzieć co on tam dodaje, bo będąc jeszcze razem, często na złość mi, pisał tam czy różne takie dodawał innym dziewczynom. Ale jak ktoś coś o nim wspomni, to jednak no patrzę. Boli mnie fakt, że mi mówił ostanim razem właśnie, że on za młody jest na związek, że nie chce być z nikim, że nie chodzi o mnie, a teraz jakimś gów**niarom dodaje "serduszka, buziaki".. pewnie nawet żadna nie wie, że ma żonę i dziecko. Tak wiem, że jest wolny i staram się to akceptować, nie wypisuję do niego, i dałam mu spokój. Ale skoro mnie nie chciał, co da się zrozumieć, mogę przecież nie być taka jakiej on pragnie (wiem, że się dużo zmieniłam, w końcu mam dziecko), to po co mi tyle czasu jeszcze głowę zawracał i moimi uczuciami bawił? W tej chwili go nienawidzę i mam wiele żalu, do niego i do siebie, bo dopiero teraz widzę jaka głupia byłam, on mi bajki opowiadał, jak to mnie kocha i tak dalej, a ja w to naiwnie wierzyłam i jeszcze każde jego złe zachowanie tłumaczyłam, przed sobą i przed innymi.
Moje postanowienie noworoczne to właśnie zerwanie tej nici całkowicie, nie patrzenie na jego profil i jeżeli się jeszcze tak zdarzy, co wydaje mi się teraz już mało prawdopodobne, ignorowanie go jak będzie próbował nawiązać kontakt.
Uff, napisałam trochę chaotycznie, ale mam nadzieję, że da się zrozumieć, co chcę przekazać.
Szkoda, że nie da się od tak zapomnieć i wymazać tego wszystkiego, życie byłoby wiele łatwiejsze. pozdrawiam (:

Ps. Mam jeszcze pytanie, skąd u mnie taki ciąg wziął się do niego? Mój dom rodzinny był normalny, nie było wyzwisk ani tym bardziej szarpania, nawet w kłótniach. Czy to możliwe, że to przez zaniżone poczucie własnej wartości? Które sumą sumarów, przez niego mam zaniżone, wcześniej byłam pewna siebie.

A i co do przyjaźni, znajomości, po rozstaniu z nim znowu mam znajomych, wbrew temu co on mi zawsze mówił, jestem dość lubiana. Kontakty z przyjaciółką też są lepsze, ale nie tak jak kiedyś, ją bardzo zabolało to że wybrałam jego, tym bardziej że ona wcześniej widziała, że to palant i mi szkodzi.