Zwiazek toksyczny - Netkobiety.pl

Straciłam grunt pod nogami... ale tez znienawidzilam go.

Dodałam ogłoszenie w którym zaznaczyłam, że szukam kogoś kto mógłby mnie wspierać finansowo. Poznałam Jego. Nazwijmy go P.
Mieliśmy pierwsze spotkanie zapoznawcze, fajny facet... z tym,ze żonaty. Od razu podkreslil, że chce mi pomóc, a nie tylko "płacić za seks".  Bardzo bogaty... i przystojny, tez mu się nie układa w związku. Chce mnie zabierać na wycieczki, obiady,  na zakupy.

A ja ciągle myślę czy powinnam... i mam dola, tysiąc myśli.

Niestety. Jest to prawdziwa.. moja terazniejszosc.

Myslalam,ze ktos mnie tutaj wysłucha... doradzi... a mylilam się.  Faktycznie,jest się z czego nabijać

Wracam tutaj po paru dniach.

Okazuje się, że nie tylko mój związek to fikcja, mojego przyszłego sponsora również. Przyszlego, napisalam celowo. Jeszcze nie spaliśmy ze soba, mieliśmy już 3 spotkania, poświęca mi 100% swojej uwagi w ciągu dnia.  I co najlepsze... nie daje mi odczuć, że właśnie chcę być moim sponsorem.
Dostałam od Niego prezent na święta, już planuje gdzie mnie zabierze.. i stwierdzam,że chyba braknie mi czasu aby wszystko zrealizowac.. mam go przeciez bardzo mało. Dużo pracuje, uwielbiam swoją pracę,  jest tylko trochę mało płatna.

Druga sprawa.. powiedziałam mu jak wygląda mój związek, odpowiedział "nie pozwolę Ci tam zostać, wiesz o tym ? Daj tylko znać kiedy będziesz gotowa zaczac wszystko od nowa ".
Dba o to abym była uśmiechnięta.
Ostatnio zrobił mi miła niespodziankę, o 5 rano wstał by zrobić mi śniadanie... i przywiózł. Chciał mi przywieźć tez obiad ale... nie jestem przyzwyczajona.. - żaden facet nigdy mnie tak nie traktował. A już na pewno nie spodziewałam się tego po takiej znajomości.

Jest jak w bajce. I zwraca się do mnie tak pieszczotliwie "misia"..

Czy tak powinna wygadać znajomość ze sponsorem? To ja jestem na TAK!

Mniej optymistycznie jest u mnie w domu. Wigilia całkiem ok, natomiast pierwszy dzień świąt... foszek strzelony od tak sobie, bo przecież dawno nie było. U rodziców byłam sama.... a później gdzieś pojechał i byla cisza.. aż do teraz. Brak zainteresowania z Jego strony, a jeszcze uslyszalam znów wiele gorzkich słów o których nawet nie chce pisać... i myśleć.

Odpowiadajac na pytanie : nie mam gdzie się wyprowadzić,  u rodziców nie ma dla mnie miejsca. Pracy nie zmienię, bo mimo,że jest kiepsko płatna to jednak mam stały dochód i nie muszę się martwić co przyniesie jutrzejszy dzień. Choć i tak się martwię. Ale wtedy martwilabym się bardziej.