Jak pomóc mamie? - Netkobiety.pl

Witam wszystkich. Często czytam posty na tym forum. Wiem, że wypowiada się tu wiele mądrych osób i dziś postanowiłam zwrócić się do Was w mojej trudnej sprawie, licząc, że uzyskam podpowiedzi.
     Moja najbliższa rodzina to obecnie mama oraz brat. Tata umarł w czwartek. Był alkoholikiem. W związku z tym moje dzieciństwo i czas do wyprowadzenia się do innego miasta raczej nie był szczęśliwym okresem. W zasadzie nie było totalnej patologii, a bywały kilkutygodniowe lepsze okresy, które może nawet można byłoby nazwać okresami normalności. Było jednak bardzo dużo złych dni. Bardzo, bardzo dużo. Pomimo regularnych awantur domowych, przeważnie nocnych, czułam się kochana przez oboje rodziców.
     Problem polega na tym, że mój brat zachowuje się jak ojciec i dokucza mamie. Pije alkohol po pracy, a jak ma kilka dni wolnych od pracy, nie trzeźwieje w ogóle. Po alkoholu, jak ojciec, wykrzykuje mamie różne jej "winy" sprzed wielu lat. Bywa, że przez klika dni jest obrażony nie wiadomo o co i w ogóle się nie odzywa.
     Ja nie mieszkam z nimi od blisko 10 lat. Przyjeżdżam w odwiedziny raz na kilka miesięcy. Nie ciągnie mnie do tego domu prawie w ogóle, gdyż nawet kiedy ojciec zachowywał się normalnie, nie nadużywał alkoholu przez jakiś dłuższy czas, to i tak czułam dyskomfort, niepewność, kiedy zaczną się krzyki.
     Jest mi bardzo szkoda mojej mamy. Wiele wycierpiała przez ojca, a teraz jej syn nie okazuje jej szacunku. Choć tak naprawdę brat od może dwóch czy trzech lat zaczął pić więcej z ojcem i stał się nieprzyjemny dla mamy. Tak bardzo chciałabym, żeby mama miała wreszcie spokój... I zaczęła naprawdę normalnie żyć. Wydaje mi się, że ona ma depresję. Ogólnie funkcjonuje normalnie, ma dużo znajomych, dobrych koleżanek, rodzinę, udziela się w kółku przykościelnym - czerpie siłę z modlitwy. Jednak nie promieniuje z niej radość życia... Dowiedziałam się, że kiedyś była w tak złym stanie, że o mało nie skoczyła z mostu. Przeraziło mnie to. Martwię się o nią. I jeszcze jedno. Od pewnego czasu mama regularnie pije piwo wieczorami. Obawiam się, że być może już się uzależniła.
     Ja wyjadę za kilka dni, a ona zostanie z bratem... Jak jej pomóc? Co mogę zrobić? Dla mnie najlepszym wyjściem z sytuacji, kiedy jest mi źle z kimś mieszkać, jest wyprowadzka, swego rodzaju ucieczka.
     Mama miała dość trudów życia z ojcem i a to chciała się rozwieść, a to być w oficjalnej separacji, a to podzielić dom i zrobić osobne wejście. Jednak jakoś nic z tego nie doszło do skutku. Z różnych powodów jakoś to się rozmywało, zakładała sprawy i wycofywała, przeważnie przez okresy jego normalności i wiarę, że on się zmieni.
     Mama nie chce wyprowadzać się z domu. Brat tym bardziej. Rzuciła bratu propozycję, że jak ją spłaci, to wyprowadzi się, ale on powiedział, że nie ma pieniędzy. Zaproponowała, że podzieli dom, zrobi oddzielne wejście, ale on absolutnie się na to nie zgodził.
    Nie wiem jak można to prawnie rozegrać. Ale po pierwsze to w ogóle nie podoba mi się opcja walki w sądzie... Aż czuję ból na myśl, że ich konflikt zaostrzyłby się do tego stopnia. Ja radzę mamie uciec od tego, jak sama zrobiłam, bo szkoda nerwów, szkoda zdrowia. Czy ktoś ma jakiś pomysł? Czy ktoś mi coś doradzi, patrząc na to z boku? Od razu dodam, jakie podejście do alkoholu mają moi bliscy. Brat mówi, że chce żyć krótko, a dobrze, zaś mama, że piwo pomaga jej zasnąć, nie widzi w tym problemu i nie zamierza z tego rezygnować.
    Jak pomyślę, że mama przez kolejne lata miałaby żyć w niepokoju, to słabo mi. I aż mam ochotę wyjechać na koniec świata i całkiem odciąć się od tych problemów... Wiem, że to nie jest rozwiązanie. Trudno jest mi myśleć racjonalnie. Jestem pod wpływem emocji. Proszę o rady.