Życie z pedantem - Netkobiety.pl

Powiedzcie coś do tego... :-(

Marvie, proszę postaraj się uspokoić choć na chwilę i spojrzeć trzeźwo na jego zachowanie.
On działa schematycznie, jak każdy psychopata wykańczający swoją ofiarę, wiesz ?
Doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że kiedy się boisz i jesteś zastraszona, to czujesz się słabsza i zwyczajnie nie możesz działać rozsądnie.
Tylko kiedy Cię zastraszy - Ty osłabniesz na tyle, że będzie mógł się z Tobą zmierzyć. Teraz gnojek wie, że jesteś zwyczajnie za silna.
Radzisz sobie wspaniale i tak daleko już zaszłaś !
On się zwyczajnie boi konsekwencji jakie realnie się dla niego zaczynają pojawiać ...

Taka jest prawda. Dokładnie taka, Marvie.
Skoro już dostał zakaz zbliżania, to znaczy, że jesteś traktowana poważnie, że ludzie Tobie wierzą, wiedzą, że mówisz prawdę.  Urzędnicy słyszeli tysiące razy historie pt. "Ona jest chora psychicznie, nie słuchajcie jej" i nie dadzą się na to nabrać.
A teraz miej przy sobie telefon/ aparat : nagrywaj, jeśli będzie Was nachodził. Nagrywaj ewentualne rozmowy telefoniczne. Na wszelki wypadek. Wszystko będzie dobrze, ten trudny czas minie. Jeśli zaweźmiesz się na to, to tym szybciej wybrniesz z bagna.

Marvie sledze Twoj watek od jakiegos czasu i naprawde Cie podziwiam. Masz "jaja". Wiele kobiet w podobnej sytuacji jeczy by jeczec a nic nie robi by zmienic sytuacje. Ty ta sile w sobie znalazlas. A to ze sie boisz...tylko glupiec nie czuje leku wiec to normalne. Jedyne co to nie pozwol by ten strach Toba zawladnal. Wygrasz to Kobieto! Masz dowody na pobicie przez meza, wspominalas ze jego byla tez może zeznac ze ja psychicznie maltretowal no i znajomi zapewne tez zaswiadcza o jego delikatnie mowiac dziwnych zachowaniach. On Cie probuje zastraszyc bo tylko to mu pozostalo. Sam ma zapewne pelne gacie. Takze badz dzielna bedzie dobrze

U mnie narazie spokojnie... Nikt mnie nie nachodzi, ale i tak jakos nie czuje sie bezpiecznie... Wspominalam juz, ze w czwartek mam pierwsza rozprawe sadowa o pozwolenie na 2-tygodniowy wyjazd na swieta... Jak tylko pomysle, ze bede musiala sie tam z nim spotkac, to lzy staja mi w oczach... w styczniu czeka nas druga rozprawa o ustalenie widzen z Mala... Nie wiem, czym on teraz bedzie walczyl... Bedzie probowal mnie zniszczyc... Nie dam sie... Jest tak cholernie ciezko i tak cholernie wszystko boli... Ale nie dam sie... Bede walczyc do konca... :-(

Dzisiaj otrzymałam list od jego adwokata. Wiecie o co on walczy??? On chce, żeby Mała mieszkała tydzień u niego, tydzień u mnie i tak na zmianę... Ten człowiek jest chory psychicznie!!! Czy on świadomie chce skrzywdzić nasze dziecko???... Od razu zadzwoniłam do mojej adwokatki... Powiedziała, ze jest pewna, ze sąd się na to nie zgodzi... Nie w przypadku dwuletniego dziecka. Zawsze można zasięgnąć tez opinii psychologa dziecięcego, który tylko potwierdzi, ze to może negatywnie odbić się na psychice takiego Malucha... Powiedziała, ze będziemy walczyć. A gdyby sąd nie poszedł za nami, będziemy odwoływać się do sądu wyższej instancji...
W chwili, kiedy jego adwokat wysyłał do mnie list, ja siedziałam na policji i składałam zeznania w sprawie pobicia... adwokatka mówiła, ze to, ze ma z Jugendamtu zakaz kontaktu z nami i całe to pobicie jest moja mocna kartą... :-)
Od wczoraj chodzę z kartka pod pachą i spisuje wszystkie jego "zagrywki" w stosunku do mnie i Małej. Żeby nie zabrakło mi argumentów w sądzie i Jugendamcie...
Uffff... Nie dam mu sie... będę walczyć o dobro mojego Maleństwa do utraty sil... nie pozwolę, aby ten psychopata ja skrzywdził...

BINGO!

Marvie autentycznie mnie zaskakujesz W życiu bym się nie spodziewała, że osoba która jeszcze niedawno dawała się okładać jakiemuś  popaprańcowi, tak szybko odzyska jasność myślenia i chęć działania ! Dobrze kombinujesz z tym oświadczeniem byłej dziewczyny... a może ona zna jeszcze jakąś byłą ? Im więcej takich byłych zechciałoby Tobie pomóc, tym korzystniej dla Ciebie. Nie twierdzę, że wszystkie zebrane dowody przeciwko niemu musisz wykorzystać, ale jakby chłopina miał świadomość tego, że takie "papiery" na niego  masz i ewentualnie nie zawahasz się ich użyć... to mogłoby lekko przytemperować jego tupet.  Zeznania byłych partnerek mogłyby być niezłym dla niego straszakiem...

Mnie też się wydaje, że były widząc Twoje konkretnie działania zdecydowanie spuszcza z tonu. On doskonale zdaje sobie sprawę, że ma nieczyste sumienie, tyle tylko, że nie spodziewał się takiej Twojej postawy...

Super , kibicuje ci od samego poczatku Marvie GO GIRL!!!!!!!!!!!!!!!!

Przyszedł. Chyba źle zrozumiałam to pismo, ale to dobrze, bo się nie stresowałam tak bardzo ;-) Do Polski jechać mogę, bez jego warunków. Ale ta sędzia tez mnie denerwowała... Mówiłam jej, ze on się prawie wcale dzieckiem nie zajmował. A ona mi na to, ze to może przez to, ze w naszym związku już oddawana dobrze się nie działo... Potem coś znów mówiłam, ze on mnie bil i się boje o dziecko. A ona, ze bil mnie, to nie znaczy, ze będzie bil dziecko. Ze Mała jest ze mną bardzo związana, ze tylko ze mną zasypia itd. A ona na to: a w przedszkolu to jak jest? Tez jest bez pani. A ja mówię, ze ja prawie miesiąc przyzwyczajalam do miesiąca. A ona na to, ze te przyzwyczajanie to bez sensu jest, powinno sie dziecko zostawiać z dnia na dzień, popłacze i przestanie... Wkurzyła mnie na maxa...
Ale nawet adwokat jego powiedział, ze ten jego pomysł z pół tutaj pół tutaj jest niemożliwy. Teraz będę walczyć o widzenia jeszcze w mojej obecności... Mam nadzieje, ze uda mi się wszystko wywalczyć. A jemu nie chodzi o dziecko tylko o alimenty... on nie chce płacić pieniedzy, dlatego tak walczy...

Tak mi ciężko i źle... Boję się kolejnej rozprawy, tego, co postanowi sąd... Tego, ze on bedzie mógł widywać Mała częściej niż na to zasługuje.... Boje się spotkań z nim, tego co przyniesie przyszłość... :-(

Jutro spotkanie w Jugendamcie... Dam rade, dam rade, dam rade... Opowiem o wszystkim, o tym, jak nas traktował, jak Mała budziła się w nocy z płaczem i krzyczała: haja zabrał zabawki. Jak stała przed zamkniętymi drzwiami do pokoju i mówiła: nie, nie trzeba, haja będzie krzyczal... Jak się wściekał, kiedy podczas nauki jedzenia jeden płatek kukurydziany spadł jej na podłogę... o tym jak zakleił taśma klejąca kran, żeby mała nie mogła uczyć się myć raczek... o tym jak płakała w samochodzie bo była już głodna a on kazał czekać aż dojedziemy na miejsce, żeby ja nakarmić... :-( jak mnie kopał w tyłek, kiedy ja ja trzymałam na rękach i szlam do schodach do góry... o tym jak mnie bil... a on będzie się wszystkiego zapierał... nigdy się do tego nie przyzna... :-(

Marvie, życzę Ci w te święta spokoju i choć chwilę oddechu! Spróbuj tak naprawdę odpocząć. To jest Ci bardzo potrzebne! Trzymam kciuki, aby wszystko ułożyło się po Twojej myśli!

Jestem w domu, w Polsce. Tylko tutaj czuję się bezpiecznie. Nie rozmawiam z nikim na jego temat. Odpoczywam. Ładuję akumulatory przed następną rozprawą... Nabieram sił. Nie będzie łatwo, ale dam radę. Na pewno dam radę! Muszę dać radę! Dla mojego maleńkiego Skarba!

To ze zostala z nim sam na sam to nie jest plus dla niego. Zabawki nic tu mu nie pomaga. Dziecko do Cb jest przywiazane, bo tylko ty sie nia opiekowalas. On teraz bedzie probowal zrobic z siebie idealnego tate. Obserwuj go i mala, bo ten czlowiek jest niezrownowazony i nie jestes pewna czy malej nie zrobi krzywdy.

  nie masz sie czego bac, bo juz bardzo duzo zrobilas. On teraz wie, ze jestes silna i gdyby cokolwiek zrobil malej czy Tb to jest spalony. Przyzwyczail sie latami, ze zawsze bedziesz i on bedzie mial worek trenigowy do swoich frustracji a tu niespodzianka i odeszlas i jeszcze stawiasz warunki. Pewnie jest wsciekly i tez sie boi, bo doskonale wie ze to on jest psycholem a nie ty. A mala chce milosci jak dziecko, on jest jej tata wiec jak okazuje jej zainteresowanie to dziecko sie cieszy. Mimo to staraj sie by dziecka nie zabieral do siebie, bo on jest nienormalny i tylko Ty go znasz i wiesz czy odwazylby sie dziecku cos zrobic.

Warto poczytać czasem więcej niż pierwszy post, przy czytaniu wątków i dodawaniu komentarzy hurtem   

Opcjonalnie, jak się czuje przemożną potrzebę postowania, to zawsze można powtórzyć sens ostatniego posta, nie? @m.kolimska93 ?

Jestem rozdarta. Siedzę w Jugendamcie, za drzwiami. Słyszę jak pedant biega i śmieje się z Małą. Gra idealnego tatuśka. Wszyscy widzą i wszyscy słyszą, jaki jest wspaniały. On dalej walczy o to swoje "pół na pół": tydzień u mnie, tydzień u niego. Jemu chodzi tylko o to, żeby nie płacić alimentów... Nie walczy tym sposobem o dziecko tylko o pieniądze.... :-( Co ja zrobię, jeśli sąd się na to zgodzi?... Co ja wtedy zrobię?... :-( Oby do czwartku...

Przeczytałam cały wątek... Tytuł jest zwodniczy - to się powinno nazywać "Moje życie i walka z potworem" !
Jesteś wielka dziewczyno!! Po 10 latach prania mózgu i płaszczenia sie przed chorym człowiekiem dałaś radę się wyrwać -to jest niesamowite!!!
Bardzo ,bardzo Ci kibicuję,trzymam kciuki i cała sobą jestem z Tobą!!!

Oczywiście ,ze będzie dobrze!!!
Pamiętaj - tylko pozytywne myślenie, tylko dobre myśli!!!
To prawda ,ze ludzie na tym forum potrafią zdziałać cuda - mnie też pomogli.
Teraz trzymam kciuki za Ciebie <3

Co na temat opieki naprzemiennej mówi Twój prawnik ? Jakie szanse ma ojciec tak małego dziecka na uzyskanie tego rodzaju opieki ? Pewnie w każdym kraju ten temat wygląda inaczej... ale jakoś intuicyjnie nie czuję tego "pomysłu" w Waszym przypadku. Nie jestem prawnikiem, nie jestem również psychologiem, ale jak taka opieka może się sensownie sprawdzić w przypadku rodziców nie szanujących siebie nawzajem ? Jeżeli do tej pory nie udało się Wam wypracować kompromisu wychowawczego wobec córki, to jak mielibyście to osiągnąć  teraz po rozstaniu ?  Przecież wyznajecie zupełnie różne modele wychowawcze, więc jak niby mielibyście zapewnić córce swego rodzaju"stabilność" wychowawczą ? Szczerze mówiąc nie widzę szans, żeby u Was taki system opieki się sprawdził i był tym dobrym dla córki. Dwa domy i przerzucanie tak małego dziecka między nimi raczej nie przejdzie...

Volver, moja adwokatka oczywiście walczy o to, co ja chce. Czasem mam wrażenie, ze za mało czasu poświęca mojej sprawie, ale ufam jej, jest doświadczonym prawnikiem w sprawach prawa rodzinnego. Na ostatniej sprawie w sądzie sędzia powiedziala, ze w naszym przypadku 50:50 kiepsko wyglada. Nawet - o dziwo - adwokat pedanta miał podobne zdanie. Kuratorka wysłuchała obie strony i poleca nam "tradycyjny podział ról". Tak, pewnie powiecie, ze niepotrzebnie panikuje... W głowie mam mętlik, bo niby wszystko powinno pójść dobrze... Ale dlaczego jego adwokat w każdym liście walczy o 50:50? Mimo, ze w sądzie sam powiedział, ze to nie ma w naszym przypadku szans, ciagle o to walczy...
Snake, oczywiście jest to NASZE dziecko. Dlatego nawet po rozstaniu nigdy nie zabraniałam im spotkań. Nawet sama zawozilam Mała do jego rodziców dwa-trzy razy w tygodniu. Zawsze wtedy, kiedy pedant miał na to czas i ochotę. Jego nie nazwę nigdy dobrym mężem. Ale czy można kogoś nazwać dobrym ojcem, kto tydzień przed nasza wyprowadzka mówi: "kiedy wy się w końcu stad wyniesiecie" tylko dlatego, ze dziecko chciało otworzyć szufladę? Czy można kogoś nazwać dobrym ojcem, kto zabronił dziecku jeść, gdyż jeden platek kukurydziany spadł mu na podłogę, gdy dziecko uczyło się samodzielnie jeść? Kiedy dziecko budziło się w nocy z płaczem i krzyczało: haja zabrał zabawki, haja zabrał mazaki... Kiedy stało przed zamkniętymi drzwiami pokoju i bało się wejść mówiąc: nie trzeba, haja będzie krzyczał... Kiedy w samochodzie chciałam dać jej banana, mówiła: nie, nie, boimy się... Aż ciarki mnie przechodzą, kiedy znów myślami do tego wracam...

Adwokat byłego wnioskuje o opiekę naprzemienną z nastawieniem, że i tak jego klient nic nie starci. Podejście tatusia do tej całej sytuacji też jest w moim odczuciu wielce wymowne, bo facet zachowuje się tak jakby interesowały go jedynie korzyści własne. Nie słucha kuratora... prawnika... mimo sugestii nie zastanawia się jak tego rodzaju opieka może negatywnie wpłynąć  na psychikę jego dziecka. Dla mnie interesuje go jedynie dopieczenie Tobie i ewentualne zaoszczędzenie na alimentach na dziecko. Mam nadzieję, że w takich instytucjach pracują doświadczeni ludzie, którzy nie takich aktorów już widzieli...
Nie panikuj ! Na to masz jeszcze czas

Tak się składa, że czytałem cały. O ile się orientuję, to zaburzenia psychiczne diagnozują lekarze, a nie małżonkowie. Z tego co słyszałem niemieckie służby związane z opieką na dziećmi są dość restrykcyjne, a tu jakoś dały się nabrać? Musi facet dobrze udawać ale skoro potrafi tak udawać kiedy mu zależy, to powiedziałbym, że kontaktuje prawidłowo, potrafi się kontrolować itd. No ale zapewne on jest zły, system jest zły...

Ciągle pedant i pedant, rozumiem, Autorka sama narzuciła takie nazewnictwo, ale zastanówcie się chwilę. Czy Waszym zdaniem każdy pedant zachowuje się agresywnie i bije żonę?

Jest tylko jedna metoda aby taką sprawę załatwić czyli droga formalna. Musi być zgłoszenie, że facet stanowi zagrożenie, jakiś materiał dowodowy, który to uwiarygadnia. Stosowne służby zajmą się sprawą, wyjaśnią, skierują na badania itd.

Kierując się empatią mogę wyrazić swoje współczucie ale jak mi się wydaje tym współczuciem to ona nic nie załatwi. Jeśli formalnie z facetem jest wszystko w porządku, to ma on jako ojciec takie samo prawo do opieki nad dzieckiem jak matka.

Zabawna historia, bo świadczy o tym, że facet jest słowny i honorowy. Nie wiem czy 12 lat, to nie jest wystarczający okres czasu aby się wymigać przedawnieniem. To raz, a dwa znam ludzi, którzy w takiej konkretnej sytuacji powiedzieli "a masz jakiś papier, że ci jestem winny pieniądze? Nie? To s..........."

Skrzywdzi, nie skrzywdzi, jak na razie jest to tylko twoja subiektywna opinia. Dopóki taką pozostanie twój mąż będzie miał prawo do opieki nad dzieckiem, współdecydowaniu o jego wychowaniu, nauce itp.

Nie sil się fałeczko, na mnie to nie działa...

No właśnie, a na razie to czytałem o interpretacji jednej strony co uważa, że będzie lepsze dla dziecka. Rozumiem kobiecą skłonność do wzajemnego poklepywania się po pleckach i wypłakiwania żalu ale świecie dorosłych ludzi liczą się udokumentowane fakty, a nie przekonania i emocje. Co jak widać z ostatnich relacji lepiej rozumie pan ojciec i świetnie to rozgrywa. A pani mama jak nie opanuje emocji to jeszcze wyjdzie na tą gorszą stronę.

O jej, a ty dostałaś na mejla kopię umowy jaką zawarli obaj panowie? Znasz warunki na jakich dokonywali pożyczki? Ubóstwiam takie rzucanie się na ludzi na podstawie kilku słów...

Kto wie, może chce zostać ulubieńcem mediów zapraszanym jako honorowy gość na kongresy feministek?

Snake, jeszcze brakuje teraz, żebyś mi napisał, ze pedant dobrze robił, ze mnie bił, ze i do tego miał prawo...

Wielokropek, dziś udaje mi sie to doskonale. Jestem twarda, jestem dzielna, dam rade, nie wiem, co to strach. Nawet komentarze Snake'a dodają mi siły :-) Myśle teraz: ja wam wszystkim pokażę!!! ;-) Ale nie wiem, co będzie jutro...