Banalny, oklepany, szablonowy romans z żonatym - piszę, bo się boję. - Netkobiety.pl

Kroteczka niby "zakończyła" romans, ale zrobiła to tylko formalnie - serduszko nadal nastawione jest jak odbiornik radiowy, idealnie łapie fale wysyłane na dawnej częstotliwości 'kochanka'
Nadal ważne jest jak się spojrzał, co pomyślał.. albo co mógł pomyśleć -to jest równie ważne i wymaga rozważenia..

Excop,  w przypadku romansu u kobiet każda "lepi się' i marzy o Love Story.. I dla takiego "love story" gotowe są wliczyć wszelkie koszta. Jeśli kosztem są ułuda i brak urealnienia tematu przez codzienność (w 90% przyp.) to nie przeszkadza by dalej wspominać, tęsknić i marzyć.

Kroteczka niby "zakończyła" romans, ale zrobiła to tylko formalnie - serduszko nadal nastawione jest jak odbiornik radiowy, idealnie łapie fale wysyłane na dawnej częstotliwości 'kochanka' ;)
Nadal ważne jest jak się spojrzał, co pomyślał.. albo co mógł pomyśleć -to jest równie ważne i wymaga rozważenia..

Ale czy mi szkoda jej męża? Kiedyś, na początku wątku krotki - bardzo. Teraz? Kiedy on o wszystkim wie, a mimo to tkwi w tej dziwacznej relacji z krotką 'w połowie drogi' zawsze..myślę, że sam taki los dla siebie wybrał.

kociamama napisał/a:

Przeraża mnie istnienie ludzi, którzy potrafią tak manipulować i tak ranić innych .
Jesteś fałszywa- mówisz,że cenisz prawdę a żyjesz w kłamstwie.
Wejść w romans z żonatym mężczyzną  DLA ZABAWY - nie potrafię chociaż w niewielkim stopniu wytłumaczyć Twojego zachowania.
Zaczynam podejrzewać,że jsteś TROLEM.

mnie tez przeraża, ze istnieje, nigdy nie napisałam, ze cenię prawdę, chcę prawdy, staram się ją mówić
ale czy prawda ma dla nas jakąś realną wartość?
Chcemy być mamione i oszukiwane, bo łatwiej jest żyć w kłamstwie, albo byc na tyle głupim, zeby nić nie rozumieć.
Prawda, wiedza, mądrość to cierpienie. Wiesz wolałabym żyć w ułudzie, że moje małżeństwo jest dobre, że to jest szczęście i miłość. Załuję, ze dowiedziałam się jak to jest naprawdę kochać jak to jest pożądać kogoś tak mocno i jak to jest być tak idealnie dopasowanym do kogoś. Lepiej byłoby nie wiedzieć skoro bycie z kimś takim jest praktycznie niemożliwe.
Nie rozumiesz ochoty na flirt, na zabawę? To jak ochota na ciastko - ciastko też ma swoje konsekwencje - zatyka tętnice i rośnie od niego tyłek (mąż zaczyna oglądac się za szczupłymi a dziecko traci ojca itd.), ale pewnie jadasz prawda?
Nie widze nic złego w zabawie do czasu kiedy domy się nie walą. Dla mnie zło to rozwód jeśli są dzieci, bo one są częścią układów i podmiotem, a nikt ich nie pyta o zdanie, wszyscy wiedzą lepiej co dla nich dobre.
jak wygodnie to ciagnijmy małżeństwo udając, jak wygodnie to sie rozstańmy. Jak komu pasuje.
Jakie to ma znaczenie nawet gdybym byla trollem? Myslisz, ze moja historia jest nierealna? Chciałabym!

majkaszpilka napisał/a:

[

Toorank...powiedz mi szczerze,czy Ty zastanawiasz się co piszesz,czy tylko tak bezmyślnie klepiesz w klawisze?Bo ja również zaczynam podejrzewać,że jesteś trollem.

Tylko dlatego, że mam inne poglądy na życie muszę być albo bezmyślna albo być trollem, a najlepiej jedno i drugie?
Może dla Ciebie jestem zbyt mało inteligentna, ale nie zmyśliłam tej historii, żeby zrobić wrażenie na forum i piszę to co myślę. Jestem anonimowa, nie mam powodu Was oszukiwać.

Dokładnie.
Ja niby po drugiej stronie barykady, ale nigdy wprost nie zażądam od kochanka żeby był ze mną... może dlatego, ze boję się, że wybrałby żonę...
mówi, że  z nią nie sypia od miesięcy, to pantoflarz boi się jej jak ognia i robi co zona mu każe i mimo, że rozum mówi mi nie bądź naiwna on i w łózku robi co co zona każe, to łapie się na tym, że myślę, ze faktycznie on czeka na mnie facet kilka miesięcy bez seksu... litości
łudzę się, że mnie kocha
że jestem ważna, ale do Grecji pojedzie z żoną itd... itd...
gdybym posłuchała rozsądku doszłabym do wniosku, że drań kocha tylko siebie i nas obie ma gdzieś, tylko najgorsza łajza zdradza rodzinę
gdybym posłuchała rozsądku ale wolę żyć iluzją
do czasu kiedy nie dostane takiego kopa, że wysadzi mnie na księżyc
będę wtedy tutaj skamlała jak serce mi peka, jak starsznie sie czuję, że nie chce mi się żyć
i to juz niedługo
bo kop frajera, który za nic ma rodzinę jest pewny jak w banku

Majka ależ oczywiście, że jestem egoistką. Uważam się za złego człowieka właśnie dlatego, ze kocham żonatego. Może nie dlatego, ze kocham, dlatego, ze mu to powiedziałam.

Kroteczka
zarejestrowałam się na forum z twojego powodu
jedyne co widzę w twojej opowieści to prawdziwą miłość kobiety i mężczyzny
jeśli wybrałaś co innego, to twoja sprawa
on z tego co pisałaś był gotów być z tobą
może za mało zdecydowanie, ale jednak
sama wiesz, że to nie jest takie proste
cóż uważam, że jesteście sobie na koniec winni szczerość

Kroteczka
każdy wybiera swoją drogę
to co uważa za najlepsze rozwiązanie
może chociaż mu napisz jak to z twojej strony wyglądało

jestem w podobnej do ciebie sytuacji
ale na etapie flirtu
nigdy nie wejdę w romans, bo nie pozbierałabym się potem
ale gdyby się zdeklarował, to zdecydowałabym się na zmiany
i też mam dzieci
trudne to wszystko

Tak jak napisałam, nie wejdę w romans, bo też by mnie to zniszczyło
On zresztą do tego tak wprost nie dąży.
Raczej okazuje tylko, że mu zależy.

Ciekawa jestem dlaczego uznałaś, że nie byłabyś szczęśliwa.
Ja czuję odwrotnie, myślę że wszystko by się jakoś poukładało.

czemu myślisz, że nie dalibyście rady
bycie wrażliwym w tym nie przeszkadza
nie rozumiem czemu go przekreśliłaś

rozmawialiście w ogóle na taki temat?
wspólnego życia?

w takim razie, to trochę nieuczciwe, że pozwoliłaś mu się tak zaangażować...

ja nie lubię igrać z niczyimi uczuciami
można pozwalać na adorację i komplementy dopóki nie jest to na poważnie
jeśli czułabym, że to dla kogoś staje się czymś więcej
to pozwoliłabym na to, tylko gdyby dla mnie też było to ważne
w przeciwnym uczciwie jest dać do zrozumienia, że nic z tego nie będzie

to dość dziecinne, zakładać, że zakochanemu facetowi wystarczą spojrzenia

w moim przypadku też zadałam sobie pytanie czy chcę dalszego ciągu
inaczej bym w to nie brnęła

życie nie jest proste
ale zawsze ponosimy konsekwencje swoich decyzji
może dobrze zrobiłaś, może tak ci podpowiadała intuicja
ale strasznie smutna ta historia

nie chciałabym zostać tak porzucona bez żadnych wyjaśnień
to wydaje mi się okrutne

Tu sie zgadzam z koleżanką. Chyba wisisz mu wyjasnienie, ze to nie byla tylko zabawa itp. ze byl badz jest wazny dla Ciebie.
Ja wchodząc w romans od razu powiedziałam ze nie traktuję tego jak zabawy, jak odskoczni od dnia codziennego. On wie ze jest dla mnie bardzo wazny - choc oficjalnie nie powiedziałam mu ze go kocham. Dobrze wie że nie miałabym zadnych wątpliwości by z nim być ( a tez ma dziecko i wiem ze nie byloby łatwo zapewne ) Krotko Idziesz do pracy - prosisz go na słowo by poczekała po pracy na Ciebie bo chcesz chwilkę porozmawiać Powiedz mu ze masz mętlik w glowie, że zle sie czujesz z tym ze juz nie rozmawiacie ze sobą tak normalnie jak przyjaciele itp i ze chcesz zeby wiedział że nie był dla Ciebie nigdy zabawką, ze masz wrazenie ze ma zal do Ciebie i takie tam - zycie jest takie krotkie - nigdy nie wiemy czy nastepny dzien bedzie Nam dany - schowaj dume do kieszeni    Ja gdybym była na Twoim miejscu sprobowalabym zyc z nim. Tak jak kolezanka wyzej napisala - nie wchodzilabym w romans gdybym wiedziala ze nie bede chciala zmienic swojego życia.

Życie mdle i nijakie, ale spokojne - no własnie sama widzisz. Spokojnie to wiesz kiedy bedziesz miała .... Nie szkoda zycia na takie mdle spokojne zycie ?

a własnie jeszcze coś   - Hmmm co do tej Twojej miłości do Niego - pisalas ze go kochalas itp , ze dopiero przy nim zrozumialas wiele rzeczy.
Ja tez tak mam.  Z zadnym facetem nie bylo mi tak dobrze jak z nim - gdyby mozna bylo cofnac czas o te pare lat  - bo znamy się o wiele wiecej niz trwa ten romans. No ale nawet jesli z wielkim bolem serca zdecyduję się odejsc z tej relacji  bo miewam takie mysli czasami - to nie przestane go kochać - tak sie chyba nie da. Albo sie kogos kocha albo nie - a nie na zasadzie jak z nim jestem to go kocham a jak z nim nie jestem ( z jakichs tam powodów) to juz go nie kocham. Moze po prostu  mylisz Milość z Zauroczeniem, albo po prostu nadal go kochasz i sie sama oszukujesz - tylko po co ?

Tak czy inaczej ja Tobie kibicuję od poczatku i to tak sie skończyć nie może

Piszesz ze byl dla Ciebie wazny - to niech wie o tym - bo moze mysli ze sie pobawilas pobawilas i do domciu. Ja bym tak nie mogla - oni tez mają uczucia Krotko   Masz teraz od Nas zadanie - przeprowadzić z nim rozmowę - i zadnych wymówek nie Chcemy słyszeć ))))))

Nikt32 - przerażona jestem Twoimi radami dla Krotki.
Normalnie szok!

Nikt32 napisał/a:

smallangel napisał/a:

Nikt32 - przerażona jestem Twoimi radami dla Krotki.
Normalnie szok!

Czym ? Tym żeby mu wyjaśniła ze nie byl tylko zabawką dla niej ?
Czy tym by była szczęśliwą kobietą ?

Większość trzyma się kurczowo swojego życia ( a bo maż a bo dziecko) i tkwią w nieszczęśliwych związkach bo wypada itd.
Jeśli Krotka jest teraz szczęśliwa to super ale jeśli tylko udaje przed samą sobą to gorzej.

Nikt za nikogo życia nie przeżyje.

Piszesz tak, by siebie samą usprawiedliwić.
Piszesz to wszystko z własnego punktu widzenia.
Piszesz to co Ty sama byś zrobiła.
Może dla Ciebie to odpowiednie wyjście - niekoniecznie dla innych.

A Ciebie co trzyma przy Mężu?

Nikt32 napisał/a:

smallangel napisał/a:

Piszesz tak, by siebie samą usprawiedliwić.
Piszesz to wszystko z własnego punktu widzenia.
Piszesz to co Ty sama byś zrobiła.
Może dla Ciebie to odpowiednie wyjście - niekoniecznie dla innych.

A Ciebie co trzyma przy Mężu?

Nie usprawiedliwiam siebie- nigdy tego nie robiłam. Wiem ,że jestem egoistką.
No tak pisze to co ja bym zrobiła gdybym była w sytuacji Krotki, ale to ona decyduje o sobie.
Nic mnie nie trzyma i zastanawiam się nad odejściem.

I to jest właśnie ten błąd - nie wiesz ile Krotkę ten romans "kosztuje"/"kosztował".
Ona go zakończyła.
Piszesz ze swojego punktu widzenia, kiedy jesteś zafascynowana dorabianiu rogów Mężowi nie widząc w tym nic złego.
Uważasz, że to adekwatne do historii Krotki?
Uważasz, że jesteś odpowiednią osobą to udzielania Jej rad?
W swoim  romansie nie widzisz NIC złego.
Więc nie jesteś obiektywna, bo fruwasz cały czas w obłokach.

Mnie gdyby NIC nie trzymało przy Mężu - nie zastanawiałabym się czy odejść, tylko bym odeszła.

Nikt32 napisał/a:

smallangel napisał/a:

I to jest właśnie ten błąd - nie wiesz ile Krotkę ten romans "kosztuje"/"kosztował".
Ona go zakończyła.
Piszesz ze swojego punktu widzenia, kiedy jesteś zafascynowana dorabianiu rogów Mężowi nie widząc w tym nic złego.
Uważasz, że to adekwatne do historii Krotki?
Uważasz, że jesteś odpowiednią osobą to udzielania Jej rad?
W swoim  romansie nie widzisz NIC złego.
Więc nie jesteś obiektywna, bo fruwasz cały czas w obłokach.

Mnie gdyby NIC nie trzymało przy Mężu - nie zastanawiałabym się czy odejść, tylko bym odeszła.

Wiem ile ja kosztował bo czytałam jej cały wątek.
Nie jestem zafascynowana dorabianie rogów - nikt chyba nie jest kto znajduje się w takiej sytuacji. Mi nie jest łatwo wcale jak sobie myslisz.
Nikt nie jest odpowiednia osoba do udzielania rad nikomu bo nikt nie wejdzie w psychikę drugiej osoby. To nie są rady raczej wyrazanie swojej opini na dany temat a to chyba mozna

Nie fruwam w oblokach - ja akurat jestem realistką.

Czytać, a czuć to kolosalna różnica.
I nikt kogo dotyczy historia - nie wie lepiej niż on sam.

/.../

Wlasnie dlatego do tej pory z nim nie rozmawialam powaznie, nie poznal moich uczuc.
Ale ja wlasnie tego nie robie zeby nie zachecac go do jakiegos dzialania. Nie zawiode juz zaufania mojego meza.

Wiem, powinnam zmienic prace, to by bylo najlepsze dla wszystkich, ale poki co to niemozliwe.

Nikt32 napisał/a:

Ja mam taki staz jak Ty - tyle, że wiem że on nie odejdzie od żony ( ze wg na dziecko ) - nawet nie nalegam , ale strasznie mnie to męczy. Ja akurat chciałabym z nim być i nie przeraża mnie myśl codzienności z nim ,

wiesz co...
ja tez tak myślałam, ze jestem gotowa na wszystko dopóki nie dochodzi o sytuacji w której on nie napisał, że chce się wyprowadzić z domu
jak do mnie dotarło, ze to może naprawdę się zdarzyć natychmiast włączyła mi się chęć ucieczki
niby to było coś czego pragnęłam do czasu kiedy nie daj boże miałoby się ziścić
tak, że Nikt nie mów hop, bo różnie bywa... Ci którzy gadają, ze odchodzą a Ci którzy mówią, ze nie odejdą kto wie
życie bywa zaskakujące
a może one ich pognają i dostaniemy te nasze resztki w całości na własność
może to byłaby najgorsza kara

Oto (powyżej) cała prawda o kochankach i ich WIELKIEJ MIŁOŚCI, którą się usprawiedliwiają...
Wycofasz się? Dobrze, że w międzyczasie, zanim się nie znudziłaś, nie rozbiłaś rodziny, nie rozwaliłaś psychiki dzieciom... chociaż, kto to wie? ile osób skrzywdziłaś, zanim przestało już Cię to bawić.
Teraz się wycofasz?
Zastanawiasz się, czy go będziesz chciała, jak mu żona walizki za drzwi wystawi?
Myślałam, że szczytem egoizmu jest to co robicie - wdawanie się w romans z żonatymi facetami... ale to jest szczyt szczytów...
Jesteście nie tylko puste... ale i koszmarnie wyrachowane...

Zorija napisał/a:

Oto (powyżej) cała prawda o kochankach i ich WIELKIEJ MIŁOŚCI, którą się usprawiedliwiają...
Wycofasz się? Dobrze, że w międzyczasie, zanim się nie znudziłaś, nie rozbiłaś rodziny, nie rozwaliłaś psychiki dzieciom... chociaż, kto to wie? ile osób skrzywdziłaś, zanim przestało już Cię to bawić.
Teraz się wycofasz?
Zastanawiasz się, czy go będziesz chciała, jak mu żona walizki za drzwi wystawi?
Myślałam, że szczytem egoizmu jest to co robicie - wdawanie się w romans z żonatymi facetami... ale to jest szczyt szczytów...
Jesteście nie tylko puste... ale i koszmarnie wyrachowane...

zorija, ja już to od dawna wiedziałam,że kochanki takie są A najgorzej jak panu przydarzy się jakieś małe potknięcie w życiu, o wtedy kochanek nie ma Zostaje ta zła, pogardzana żona, która choćby z poczucia obowiązku jakoś tam postara się pomóc wiarołomnemu. Chociaż wg kochanek małżeństwo to tylko papierek Komedia.

I piszą o nich "te resztki"... ehhhh... komedia to fakt!
I że największą karą byłoby dla nich, gdyby żona pogoniła takiego męża a one dostałyby te resztki w całości na własność...
No czytam i oczom po prostu nie wierzę...
Dla nich to po prostu zabawa!
One nie wiedzą jaki dramat urządzają innym osobom, często dzieciom na całe życie...
I tak - nie daj Boże, gdy facetowi np. coś się stanie... straci pracę... dostanie zawału... raka odbytnicy... (wymyślam? nie! tak jest w życiu...). Wtedy wielka miłość natychmiast się zweryfikuję, jak sądzę, po tym co własnie przeczytałam...
Majko, do trzeciej nad ranem Wczoraj ledwo łaziłam cały dzień
A Ty wybiegałaś żarełko (i emocje?? - też to "ćwiczyłam")? Pozdrawiam i ściskam

oj dziewczyny dziewczyny.

Jesteście po drugiej stronie dlatego te złośliwości - no ok macie prawo.

Wyciągacie mało przemyślane wnioski tylko dlatego ze sobie troszkę pożartowałyśmy z Toorank. Wczoraj miałam kolejny zły dzień i potrzebowałam troszkę pożartować z kimś kto mnie rozumie.

Dla wyjaśnienia:

Kochanka Kochance nie równa !!!!   Szablonowo podchodzicie do Kochanek - ale to jest dla Was po prostu łatwiejsze.

Zostawiłabym wszystko by z  Nim być!!!!

Nie zostawię go w sytuacji gdy zona go wyrzuci !! Wie on on tym - rozmawialiśmy już o tej sprawie.
Za dużo dla mnie znaczy- to nie jest znajomość roczna.

Co do kwestii wycofania - to nie wynik ( jak to zrozumiałyście ) znudzenia czy coś w tym stylu.
Właśnie cholernie mi zależy na Nim i coraz ciężej mi jest z tym, że nie mogę być z Nim codziennie, żyć tak normalnie - i to mnie właśnie bardzo boli - dlatego pojawiają się myśli o wycofaniu.
Ale drogie Panie zrozumiecie Nas jak kiedyś może przydarzy się Wam coś takiego - i odwrotnie.

Żadna Kochanka na siłę nie trzyma nikogo.