Narzeczony i jego szał na punkcie dziecka a mój sprzeciw... - Netkobiety.pl

SonyXperia napisał/a:

Cynicznahipo napisał/a:

Jezu, dajcie jej już spokój, ileż można o jednym i tym samym...

Cyniczna, ale może do niej coś dotrze, może chociaż jakieś wykształcenie sobie wywalczy, o ile jest ambitna oczywiście... Tu chodzi o to, żeby ta sytuacja, ten układ,  w którym się znalazła kiedyś się na niej nie zemściła. Ona ten temat omija szerokiem łukiem, nic tylko miłość, miłość i miłość, ale życie z drugim człowiekiem przecież nie składa się z samej miłości.

Ale co ma do niej dotrzeć, jak jest przekonana, że wszyscy się mylą?
Jest już w ciąży i to się nie zmieni.

SupportforOscar napisał/a:

Nie odpuścisz z ta nastolatką Nie jestem juz licealistką i za kilka lat ta róznica sie zetrze no ale Ty wiesz lepiej bo siedzisz w jego głowie No faktycznie to bardzo podejrzane, że facet zakochuje sie w młodszej od siebie dziewczynie. Ale nie, zapomniałam, ze Ty nie przyjmujesz do wiadomości, ze to może być miłośc a jedynie co ? Spisek? Co wg Ciebie trzyma go przy mnie? I nie rób z niego desperata bo móglby mieć każdą a juz na pewno taką w wieku 22+ z ktora nie miałby tylu problemów jesli chodzi o rodziców.

Nie spisek Zwykła chęć imponowania, a przez to kompletnej kontroli nad kimś, kto ze względu na wiek i brak doświadczeń życiowych łyknie każdą śpiewkę i każdy kaprys, a w dodatku będzie się wpatrywał w niego z cielęcym zachwytem. Ładne opakowanie jako bonus. No, po prostu niebo narcyza

SupportforOscar napisał/a:

Cynicznahipo napisał/a:

Ale co ma do niej dotrzeć, jak jest przekonana, że wszyscy się mylą?
Jest już w ciąży i to się nie zmieni.

Tu nie chodzi Cynicznahipo o przekonanie, że wszyscy sie mylą ale o to, że wszyscy wiedzą lepiej ode mnie. Najpierw zadaja pytaia a potem jaką odp. nie usłysza to i tak wiedzą swoje.
Sony pisze bym sobie wywalczyła wykształcenie a ja przecież zdałam mature, dostałam sie na studia więc o co jej chodzi?

Dostałam na studia a skończyłam to różnica.
Poza tym w sytuacji, w jakiej sie znajdujesz pogodzenie macierzyństwa, pracy i nauki może okazać się nierealne. Pewnie z czegoś trzeba będzie zrezygonować i będą to albo studia albo praca, wiadomo, że nie dziecko   No i w takim układzie, w jakim jesteś wszystko, ale to dosłownie wszystko, będzie zależało od Twojego faceta. Support, to nie jest wymądrzanie się, to są realia życia. Jakiekolwiek studia by to nie były, uczyć sie trzeba, na naukę potrzeba czasu, dziecko będzie Cie absorbowało maksymalnie a gdzie w tym wszystkim czas na pracę?

A to już dziewczynie 20+ nie można zaimponować? Musial koniecznie wyrwać sobie 19 latke bo taka 20 paro latka to stara babcia, która juz nie łyknie żadnej śpiewki wg Ciebie ? Idąc Twoim tokiem rozumowania to mój partner chce mieć w domu ładną, bez wyksztalcenia(bo przecież zamknie mnie w domu) zonę?
Tylko, ze ja nadal pracuje i robie to co lubie i jakos mi pozwala na wyjazdy, wychodzenie z domu a i wie, że będę studiowała więc może w końcu przyjmiesz do wiadomości, ze sie mylisz co do niego??

SupportforOscar napisał/a:

Ale widzieć samo zło w moich decyzjach, postanowieniach to przesada.

Ależ ja nie widzę w tym żadnego zła. A rób sobie z nim co chcesz, mnie to absolutno wsio rawno.

Dla mnie ten temat jest po prostu zabawny.

Nie rozumiem jednego: czemu ten temat nadal się wlecze? Czemu większość osób próbuje przekonać SupportforOscar, że podjęła złą decyzję?

CatLady napisał/a:

Nie rozumiem jednego: czemu ten temat nadal się wlecze? Czemu większość osób próbuje przekonać SupportforOscar, że podjęła złą decyzję?

To niezupełnie tak. Już dawno przestało chodzić o decyzję Support. Teraz chodzi o jej styl prowadzenia rozmowy i zakamuflowane przekonywanie ludzi, że są głupkami

Support pokazuje wszystkim opis zielonego trawnika i zaciekle tłumaczy, że trawa jest różowa. A jak ktoś twierdzi, że jest zielona to niech się nauczy czytać. Bo ona ma rację, a inni nie chcą uwierzyć.

Zeznań było wiele: dziecko po ślubie, po studiach, starania po wakacjach - Support zmontowała sobie dziecko w lipcu i uszami tupie, że wszystko zgadza się z jej wcześniejszymi założeniami.

Narzeczony postawił na swoim, zrobił jej dziecko, a Support zapiera się rekami i nogami, że to wynik jego zrozumienia jej obaw

Gdyby napisała: "ok, zobaczymy jak będzie, mam nadzieję, że się ułoży" - nie byłoby o czym dyskutować. Ale kiedy Support mówi, że trawa jest różowa, bo ona tę trawę widzi a my nie - no to trudno powściągnąć irytację i chęć przekonywania, że jednak jest zielona. Ja w każdym razie takiej dojrzałości nie osiągnęłam jeszcze, żeby obojętnie podchodzić do tego, że ktoś bzdury opowiada i zarzeka się, że nie umiem czytać

Znalismy sie rok, spotykalismy sie rzadko w tym czasie i po roku namówił mnie na ślub. Miałam 20 lat. W przeciagu 2 lat zaszłam w ciąże, ale trwało to tyle czasu, bo pojawiły się problemy z zajściem. Nie byłam jedyną studiującą mamą. Kazda skończyła studia.
Tak naprawdę to  , jeśli kobieta chce mieć rodzine i pracować to nigdy nie ma idealnego momentu na urodzenie dziecka. Po czasie uwazam, że ciąża na studiach wcale nie jest najgorszym wyjściem z sytuacji. Tylko trzeba byc pracowitym i z determinacją chcieć też się uczyć.
Wiadomo, czasami potrzeba kogos do opieki nad dzieckiem. Niania lub rodzice. Ponadto mąż musi utrzymać rodzinę, bo dziecko, praca i studia to już jest baaardzo ciężko, choć i takie osoby znam.
Nie ma reguły, kiedy lepiej. Tylko, ze Ty już jestes w ciązy, więc po co się nad tym zastanawiać. Teraz wazne aby zaliczyć na studiach , co można jak najszybciej, najwazniejsze są przysłowiowe cegły i nie polecam dziekanek. Jesli się da to nie korzystaj z nich jak najdłuzej.
Plusy takiej ciąży to moim zdaniem, wakacje trwają 3 miesiące, zajęcia nie zawsze sa codziennie, niektóre wykłady mozna ominąć, jest się młodym i w świetnej formie fizycznej, dziecko w wieku przedszkolnym, kiedy wchodzi się w życie zawodowe.
Minusem na pewno jest brak ciągłych imprez, ale nie kazdy to lubi, ale to tez nie jest tak, że nic nie można. Innym minusem jest szybkie zamknięcie sobie szansy popróbowania życia i związków z innymi , ale jak się kocha to tej potrzeby nie ma.

Co najważniejsze, po co tak ranić dziecko? Jestem ofiarą takiego eksperymentu, kiedy mną zajmowała się niania, a matki nigdy nie było widać. Efekt łatwy do przewidzenia. Mamy świetne stosunki, ja i mama- nieistniejące

Ciagniecie tego tematu tylko sprawi, ze kiedy sie okaze, ze co niektore czarne scenariusze sie sprawdza, to sie dziewczynie wstyd bedzie przyznac, ze cos jest nie tak w tym idealnym zwiazku zeby nie uslyszec "A nie mowilam!" Powtarzanego przez kolejne pol roku.

No widzisz, gdyby Support napisala, ze chce byc matka i zona jak z lat 50, to ja bym sie tak nie bulwersowala- jej malpy i jej cyrk. Ale ona nam na sile wciska jak to LATWO bedzie dzielic role matki i studentki i jak bez problemu dostanie prace. Przecie to mrzonki oczywiste, ktore tylko niedoswiadczona nastolatka moze snuc. I wkurza mnie, ze nie slucha osob, ktore takie rzeczy przezyly.

Typowa postawa zaprzeczenia.

Horses, o jakiej nauce Ty mówisz?
Studia są już dla Support jedynie bliżej nieokreśloną przyszłością, któa nigdy nie nastąpi jeśli dziewczyna nie przestanie żyć swoimi iluzjami i nie zacznie dostrzegać rzeczywistości. Ona tylko zamierzała iść na studia, tak jak zamierzała robić dziecko po nich. Wszystko sie zmienia w przeciagu kilku dni, ponieważ ona nie ma żadnej decyzyjności w sprawach swojego życia. Ona realizuje cudzy pomysł na własne życie, a całą energię skupia na udowadnianiu (przede wszystkim sobie). że nadal wszystko idzie zgodnie z jej planem...

Sama wiecznie coś ze sobą łączyłam. Najpierw dzienne studia z pracą, później magisterkę z pracą i ciążą, później niemowlaka z pracą. Dobrze to wspominam. Ale...ja tego chciałam. Realizowałam WŁASNY pomysł na życie, co dawało determinację, motywację i satysfakcję. Support rezygnuje po kolei z KAŻDEGO swojego wcześniejszego planu. Ile czasu jedyną motywacją człowieka może być uszczęśliwianie ukochanego?

horses napisał/a:

Znalismy sie rok, spotykalismy sie rzadko w tym czasie i po roku namówił mnie na ślub. Miałam 20 lat. W przeciagu 2 lat zaszłam w ciąże, ale trwało to tyle czasu, bo pojawiły się problemy z zajściem. Nie byłam jedyną studiującą mamą. Kazda skończyła studia.
Tak naprawdę to  , jeśli kobieta chce mieć rodzine i pracować to nigdy nie ma idealnego momentu na urodzenie dziecka. Po czasie uwazam, że ciąża na studiach wcale nie jest najgorszym wyjściem z sytuacji. Tylko trzeba byc pracowitym i z determinacją chcieć też się uczyć.
Wiadomo, czasami potrzeba kogos do opieki nad dzieckiem. Niania lub rodzice. Ponadto mąż musi utrzymać rodzinę, bo dziecko, praca i studia to już jest baaardzo ciężko, choć i takie osoby znam.
Nie ma reguły, kiedy lepiej. Tylko, ze Ty już jestes w ciązy, więc po co się nad tym zastanawiać. Teraz wazne aby zaliczyć na studiach , co można jak najszybciej, najwazniejsze są przysłowiowe cegły i nie polecam dziekanek. Jesli się da to nie korzystaj z nich jak najdłuzej.
Plusy takiej ciąży to moim zdaniem, wakacje trwają 3 miesiące, zajęcia nie zawsze sa codziennie, niektóre wykłady mozna ominąć, jest się młodym i w świetnej formie fizycznej, dziecko w wieku przedszkolnym, kiedy wchodzi się w życie zawodowe.
Minusem na pewno jest brak ciągłych imprez, ale nie kazdy to lubi, ale to tez nie jest tak, że nic nie można. Innym minusem jest szybkie zamknięcie sobie szansy popróbowania życia i związków z innymi , ale jak się kocha to tej potrzeby nie ma.

A mieszkaliscie razem przed slubem?

Beyondblackie napisał/a:

Horses, po pierwsze, Wy nie znaliście się parę minut ale rok. Po drugie, dziecko Wam nie wskoczyło w życie po paru minutach, ale po dwóch latach małżeństwa. Po trzecie, Twój mąż nie był od Ciebie 10 lat starszy. Może jestem pedantyczna, ale wszystkie te fakty są istotne w zakładaniu rodziny. Poza tym Ty miałaś zaparcie, realizm i chęć ciężkiej pracy, której naszej Autorce kompletnie brakuje.

Nie mam na celu przekonania Support, bo to jest jak rzucanie grochem w ścianę. Sparzy się dziewczyna, doświadczy życia, to zrozumie. Ale pociesza mnie myśl, że forumowiczka w podobnej sytuacji, poczyta i się zastanowi nad tym co robi.

Pobrali sie po roku znajomości a my pobierzemy się po 9 miesiącach i naprawdę mysliesz, ze te 3 miesiace robi wielka roznice?? Dziecko pojawiło sie u nich pozniej ale z powodu problemów z zajśćiem w ciąże. Nie widzisz, ze chwytasz sie takich szczególów a tak naprawdę to u nich potoczyło sie to wszystko tak samo szybko? Tym bardziej, ze w przeciagu tego roku znajomości spotykali się rzadko a nasz zwiazek od początku był intensywny. Podejrzewam, ze nie mieszkali ze soba.. Ale nie, moja sytuacja jest inna bo facet starszy i rozwodnik co nie ?

Beyondblackie napisał/a:

No widzisz, gdyby Support napisala, ze chce byc matka i zona jak z lat 50, to ja bym sie tak nie bulwersowala- jej malpy i jej cyrk. Ale ona nam na sile wciska jak to LATWO bedzie dzielic role matki i studentki i jak bez problemu dostanie prace. Przecie to mrzonki oczywiste, ktore tylko niedoswiadczona nastolatka moze snuc. I wkurza mnie, ze nie slucha osob, ktore takie rzeczy przezyly.

Typowa postawa zaprzeczenia.

Ja wam takie rzeczy wciskam? Nikt nie powiedział, że bedzie łatwo alez wsparciem partnera uda mi się i uczyc i dziecko wychowywać jednoczesnie. On ma taki zawód gdzie może i w domu pracować i bez problemu poświęcić sie rodzinie tak bym ja mogła te studia skończyć. A jak sama pisze horses-dla chcącego nic trudnego. Pracującej mamie tez pewnie trudno pogodzić kariere i dziecko ale ma męża, pomoc opiekunek itp.
I nic więcej sensu nie ma pisać bo Ty i tak znajdziesz wytłumaczenie swoich racji a Twoje racje sa takie, ze ja sobie nie poradzę bo tak i już.

O tym tez juz pisałam i tłumaczyłam. To bylo w maju  a wtedy nie dogadywałam sie z nim. Teraz jest teraz i chce rej ciązy i nawet sie ciesze. Zreszta ja zawsze chciałam urodzic w mlodym wieku bo kocham dzieci i tylko urodzona mama moze mnie zrozumiec a nie taka co dzieci nie lubi. Wole teraz urodzic, odchowac i miec a nie trafic na czlowieka który po 7 latach nie potrafiłby sie okreslic badz dla ktorego potomek byłby zlem koniecznym. W wolnej chwili podczytuje forum a takie smutne tematy pomagaj jesli wiesz o co mi chodzi. I jestem szczesliwa..

Tak, chciałam po studiach a pozniej zachciałam po slubie zacząc starania a zaszlam w lipcu przez nasza nieostrozność i nic Ci do tego chyba?!!Jeszcze może mam Cie przepraszać za to co postanowiłam? 
A jesli chodzi o jego ex to rozstali sie nie jedynie przez to, ze zmieniła zdanie odnosnie posiadania dzieci ale z innych powodów o których pisalam a teraz nie chce do nich wracać a Ty to nawet nie masz prawa tutaj tego pisać bo tamtem temat dotyczył moich rodziców ale zamiast mnie tam wspierać i pomóc w ulepszeniu relacji  to was interesowala najbardziej jego ex...

SonyXperia napisał/a:

SupportforOscar napisał/a:

Wiesz, myślę, że dziecko wcale nie musi mnie uzależnic od partnera. Wszystko zalezy od silnej woli. Po prostu nie wierzę, ze on mnie zostawi z tym wszystkim samą bo wiem jakim jest człowiekiem a do tego nie trzeba znać sie od lat by byc pewnym. Jego priorytetem jest rodzina. I to wiedziałam od poczatku. Miało byc inaczej ale jesli sie zgodze to on chce wziąc slub cywilny a potem jak bedziemy mogli to kościelny. Ten kościelny jest tak czy inaczej pod znakiem zapytania bo uniewaznienie malżeństwa nie jest proste i nieraz niemozliwe. On uwaza, że może sie udać ale nie musi. Myslę, ze ciąza teraz nie musi byc dosłownie teraz-dzisiaj ale po wszystkich sprawach. Chce najpierw dostac sie na studia  i latem wyjechać na sesje wiec tak czy inaczej dziecko nie pojawi sie szybciej niz po roku

Pierwszych trzech zdań nie skomentuję, bo to już nie ma sensu. Co do końcowego wpisu - dziecko nie pojawi się wcześniej niż po roku -  ale  Twój narzeczony obraża się na amen o to już teraz? Support, ogarnij się dziewczyno!

aha Twoim zdaniem ja nie mam nic do gadania tak? Sama ciąza jak mi wiadomo trwa 9 mcy więc w czym sie gubię? Pisałam, że latem chce wyjechac by zarobić więc skoro uważasz, ze nie zgodzi sie poczekac te kilka miesiecy to sie mylisz.

Taaaak, wmawiaj innym swoje lęki, swoje obawy.

SupportforOscar napisał/a:

(...)postaraj sie go zrozumiec. (...)

Rozumiem go doskonale. Chce mieć dziecko TERAZ, robi wszystko, byś zmieniła decyzję. Już mu się to udało - przeczytaj swe posty z ostatnich dwóch dni.

SupportforOscar napisał/a:

(...)On do niczego mnie nie namawia i sila nie zapłodni więc to mój wybór i to co zdecyduje nie bedzie żadnym przymusem. (...)

Kpisz sobie.
Przypomnę Twoje własne słowa:

SupportforOscar 2015-05-25 napisał/a:

(...)Niestety codziennie wraca temat dziecka. Zawsze gdy sie przytulamy pyta sie dlaczego tak sie boję ciąży i co by było gdybym zaszla w nieplanowaną ciąże itp. (...) Gdy mu mowię, że sama milośc i chęć do dziecka nie wystarczy, ze jemu tak latwo jest chcieć bo to nie on będzie chodził w ciąży a tylko ja to sie denerwuje i twierdzi, ze go nie doceniam bo on rowniez by w tym wszystkim uczestniczył i nie zostawilby mnie samą. I zaczyna prawic morały do tego stopnia, że mam poczucie winy...(...)

Zacytowałam Twe słowa tylko z pierwszego posta, napisałaś to nie zmuszana przez użytkowników. To na ich podstawie powstał ten wątek. Nie możesz więc oskarżać nikogo. To, że gubisz się w swych własnych wypowiedziach może świadczyć albo o potwornym Twym zaślepieniu, albo o celowym wprowadzaniu użytkowników w błąd.
Niezależnie od przyczyn zmian Twego zdania rezygnuję z udzielania się w Twoim wątku. Jeśli jesteś zaślepiona, niczego więcej nie mogę zrobić. Jeśli jesteś trollem - nie chcę.

Te literówki... .

w pierwszym poscie Support piszesz ze on pyta ciebie ciagle ze co by było gdybys zaszla w ,,nieplanowaną,, ciąże,
manipulator jest niezły, lepiej ty pilnuj zabezpieczenia bo ona nieplanowana ona będzie ale tylko przez ciebie
np. taki zdesperwoany facet może przebic prezerwatywę,
pisalas ze używasz urządzenia co oblicza dni płodne, a to jest podobno idealne urządzenie dla tych co planują zajście w ciaze, bo wiedza kiedy jest największe prawdopodobieństwo zajścia w ciaze

Powiem Ci alpengold, ze jestes niesamowicie złośliwą osóbką-taka lubiąca mieć swoje racje i stąd te wszystkie przytaczane przez Ciebie wczesniejsze posty. Chce Ci się? Masz na to czas?
Myslisz, ze jak wrzucisz link albo fragment mojej wypowiedzi sprzed dwóch miesięcy to juz wiesz lepiej ode mnie jak to było z ta moją decyzją o dziecku? Zrozum dziewczyno, ze Ty w naszych glowach nie siedzisz i to co pisałam-te obawy itp. mogły ulec zmianie bez żadnego nacisku z jego strony! Więc daj sobie spokój juz z tym grzebaniem w postach bo to bez sensu. Ja wiem jak było wtedy i co jest teraz...
Co do wpadki to odniosłam sie do tego słowa ponieważ nie planowałam ciąży w lipcu a dopiero po wakacjach, po slubie. A to, ze wiedziałam o dniach płodnych to juz inna sprawa.

P.S nie musisz mi odpisywać

Niektórzy tutaj są bardzo złośliwi... jakby naprawdę mieli powód.

Nie słuchaj,  że nie dasz sobie rady. Znam przykłady z mojej uczelni ( dzienne studia !), gdzie dziewczyny godziły wczesne macierzyństwo, naukę i pracę.

Dbaj o siebie. Opuść to forum, bo stres nie jest Ci potrzebny, a tym bardziej  analizowanie w głowie czarnych scenariuszy. Jeszcze  przyciągniesz do siebie te wszystkie 'przepowiednie'
Myśl pozytywnie.  Życzę, żeby Ci wszystkiego dobrego.

bela4444 napisał/a:

Niektórzy tutaj są bardzo złośliwi... jakby naprawdę mieli powód.

Nie słuchaj,  że nie dasz sobie rady. Znam przykłady z mojej uczelni ( dzienne studia !), gdzie dziewczyny godziły wczesne macierzyństwo, naukę i pracę.

Dbaj o siebie. Opuść to forum, bo stres nie jest Ci potrzebny, a tym bardziej  analizowanie w głowie czarnych scenariuszy. Jeszcze  przyciągniesz do siebie te wszystkie 'przepowiednie'
Myśl pozytywnie.  Życzę, żeby Ci wszystkiego dobrego.

Nie słucham Dziękuję za miłe słowa :* Podczytuję to forum czasami ale mało się udzielam bo wiem, że ludzie potrafą szczerze dokopać... Przekonałam sie na własnej skórze. Taki pozytywny post jak Twój to tutaj rzadkość Pozdrawiam!