Moja żona się zmieniła. Co dalej, proszę o pomoc - Netkobiety.pl

Znam ten stan rezygnacji, bezsilności. Ale w pewnym momencie przychodzi ściana. Człowiek jak sie z nią zderzy już wie co ma robić. Nie ma sentymentów i miłości . Jest siła do działania.Są konkretne kroki.

Wbrew pozorom u mnie konkretne kroki: Prawnik , wniosek rozwodowy sprawiły ze uratowaliśmy małżeństwo. Nie wiem czy u Ciebie Kemot tak będzie ale mi te konkretne kroki pozwoli pójść jakoś do przodu i nie trwać w niewiadomej .

Witajcie,

dwa dni wzajemnego obwiniania się, u mnie połączone z ogromnym żalem. Żona zaproponowała żebyśmy się wstrzymali z ostatecznymi krokami przez miesiąc i porozmawiali za miesiąc jak wzmocnię się psychicznie. Idę do psychologa i psychiatry ( ja taki twardziel- ale życie zaskakuje). Robię to dla dzieci- przez tydzień olałem tak pracę że w głowie się nie mieści.

Co do rozwodu- nigdy nie zgodzę się na orzeczenie winy, jeżeli nie będzie miała parteera to podział majątku też będzie ok - wszystko pójdzie na dzieci.

Po miesiącu mamy spróbować terapii.

Mam swoją ocenę tego stanu rzeczy ale na chwilę obecną jestem zbyt zmęczony aby cokolwiek dalej robić

Walimy do siebie takie teksty że żal słuchać

Oczywiście w razie mojej wyprowadzki ona wbrew temu co twierdzi ma więcej do stracenia.

Kemot,jako ze moje rady dla ciebie już napisałem ,bo raczej nic wiecej nie przychodzi mi do głowy,ale po dalszym przeczytaniu tego co piszesz..postanowiłem pokazac twój wątek mojej kobiecie,poprosiłem  ją o opinie jak to wygląda z jej kobiecego punktu widzenia,a że moja kobieta ma pewne cechy tzw. wyrachowania;). to może dla ciebie ta opinia będzie pomocna.

Otóż ona twierdzi że twoja żona już na 100 % cię skreśliła,a teraz wszystko co robi to jest misternie ułożony plan...wydojenia cię ze wszystkiego co można,chodzi tu o finanse,oraz o sprowadzenie waszej sytuacjii do punktu gdzie to ty będziesz winny rozpadowi małżeństwa. Te gierki i teksty o twojej niedojrzałosci,ta bezsensowna propozycja o poradni,te jej ,,niby nieszkodliwe,, wyjscia z domu..mają na celu własnie zdołowanie cię psychicznie..byś ciągle nie wiedział o co chodzi,byś ciągle był w takiej rozterce.Twoja żona przeciez mogła by sama sie wyprowadzić zabrać dzieci i cię olać...ale wtedy by wszystko straciła na czym jej zależy,więc próbuje tak odwrócić sytuację byś to ty był i czuł się winny.
Zauważ że twoja żona robi  dwie nieobciąząjące jej rzeczy: mówi ci ze cię nie kocha - no zmieniły sie jej uczucia to ogólnie nie jest karalne, i drugie ze sobie wychodzi ze znajomymi -to też jest dozwolone i niekaralne:)..ale ona nie zrobi nic...co potem może być wykorzystane jako jej wina:),stąd próbuje to przykryć tym pozornym mówieniem o poradni małżenskiej. To sprytne.
Chyba najlepszym wyjsciem byłoby poczynić juz teraz kroki prawne,potem pozew o rozwód i czas chyba zacząć pilnować własnej dupy,bo potem może być za póżno. O dzieci sie tak nei martw ...rozpad związku nei jest z twojej winy, one zrozumieją to predzej czy pozniej i bedziesz wygrany takze w tej kwestii,a teraz i tak nie mozesz juz nic zrobic byscie byli jedną rodziną.
I całkiem możliwe że ona ma już dawno kogoś na boku...i po prostu twoja kobieta przygotowuje już grunt pod nowego partnera i nowy związek...bo inaczej zachowywała by sie zupełnie inaczej.
I myślę że nie powinienes odgrywać roli uczciwego męża który odstępuje od orzekania o winie,przecież twoja żona własnie do tego dąży zebyś to ty był winny. Czy ma kogoś to nie sprawdzisz...zabierz jej majątek i zadbaj o dzieci,one cię kochają i będą kochać a twoja żona jak widzisz cię tylko dręczy,gdyby była osobą uczciwą i w porządku to nie pozwoliła by zebys sie zadreczał do tego stopnia zebys zaniedbywał pracę itd. tak nei robi osoba która chce dobrze .Można przestać kochać,ale przy tym można być uczciwym.
pozdrawiam

kemot
a Ty znowu swoje. Fajnie, Elle napisała na innym wątku co się też tyczy Ciebie-pora PRZYKLEIĆ JAJA.

Twoja żona ma Cię gdzieś, już się dla niej nie liczysz, dokładnie tak jak Robert napisał, mogę potwierdzić. Ona chce ugrać coś, pewnie kasę, alimenty, bo na samym końcu liczy się tylko kasa. Pomyśl o tym zanim wszystko oddasz bo taki jesteś dobry i z klasą, Twoje miejsce pewnie zajmie zaraz ktoś inny.

Po pierwsze adwokat, po drugie naucz się stawiać granice. A ani myśl o wyprowadzce.

Pewne rzeczy w pełni rozumiemy i godzimy się z nimi dopiero po upływie właściwego czasu

I co dalej ?? Co dalej zamierzasz robić ??
Masz plan konkretnych działań ??
Czy tak będziesz sobie wisiał i czekał w dalszej niewiadomej ??

Jaka masz pewność ze ona na terapii będzie szczera ?? Gdyby chciała abyś wiedział o "chłystku" nie potrzebna jest do tego terapia .Powiedziałaby Ci to w oczy razem z tym że Cie Nie Kocha.

Sam sie skazujesz na tą niewiedze.

dam wam znać - zobaczymy.

Miłość ma różne oblicza- ona mówi jedno a robi co innego. Tak więc zaczynam wątpić czy ona prawidłowo to nazywa. Mocno zatopiłem się w lektury psych. sam zacząłem chodzić do psych. i on podobnie jak ja wątpi w prawdziwość oświadczeń żony.

Dajmy jej szansę

Słuchajcie, dajcie spokój, facet musi się przekonać i niech się przekona. Czasem trzeba upaść na samo dno, utaplać się w tym szambie żeby się z tego podnieść. Nie życzę tego oczywiście.

Autorze, powodzenia, to Twoje życie, rób jak uważasz.

witajcie,

nie wszystko piszę na forum ale - zrobiłem małe szpiegowanie i ewidentnie żona weszła w niezdrową relację z innym gościem. Twierdzi, że to zakończyła ale jej nie wierzę. Zresztą jakie ma to znaczenie jak i tak mnie nie kocha.

Korzystam z porad psychologa ale widze, że to strata kasy. Uczciwość w związku jest najważniejsza. Szykuję się do kupna mieszkania - kasy jej nie oddam bo potrzebuję na dzieci. Na nią nie chcę już nawet złotówki przeznaczać.

Trzymajcie kciuki

pozdrawiam

Czytałam twój wątek od początku... i spodziewałam się takiego finału...
Żona zdradza Cię od dłuższego czasu... i żeby jak najwięcej ugrać dla siebie robi takie przedstawienia...

Ogarnij się zanim zostaniesz weekendowym tatusiem... a Twoje dzieci będzie inny facet na co dzień wychowywał !

I z tym mieszkaniem mają rację - bez rozdzielności wszystkie Twoje zakupy są współwłasnością żony...

To pozostaje mi tylko Trzymać kciuki

A dlaczego się wyprowadzasz????
Zonie tylko zabawa w głowie, nie daj się chłopie odseparować od dzieci... nie daj się wyprowadzić z równowagi!!
chce żyć jak singiel to niech idzie i ona widuje dzieci w weekend!!! człowieku , to ona dokonała wyboru !!!
Idź do dobrego adwokata- Ty sam pomimo wykształcenia nie dasz sobie rady bo tu emocje biorą górę  .... to zona i matka funduje dzieciom traumę ... znajdź  psychologa ... może małżeństwo przegrałeś ..ale nie przegraj rodziny i dzieci !!

A papiery rozwodowe z jej winy ..  niech ona się broni... niestety to teraz Twój wróg... szykuj się do wojny... bo przegrasz życie.

kompletnie nie wiem co robić. Ona jest tak nieprzewidywalna. To ciągle ona uważa że jest ofiarą- ona mnie nie kocha a musi ze mną mieszkać, spać w jednym łóżku.

Ale to wszystko jest p.....e. Na moje urodziny nie poszła ze znajomymi tylko przyjechała do domu z prezentem. Dwa dni później byliśmy w kinie. Nie dotyka mnie, ale też nie wzdryga się jak ją dotykałem ( do dzisiaj).

Wczoraj byliśmy na kolacji ale wiecie atmosfera ciężka- ciągłe zale z dwóch stron. Jak sytuacja się uspokaja to w rozmowach dom rozbudowuje rozmawiamy o dzieciach.

Ale.......... dwa dni temu znalazła moją rozmowę na facebooku z kolegą- kolega pisze o swojej żonie per. stara więc pewnie wszedłem w tą konwencję - zarzuciła mi że jestem nieszczery w intencjach.

Uznała za swoją psycholog, że jest mi wygodnie z nią i dlatego się starałem.

A od tygodnia robi mi śniadanie do pracy.

ps. mam wrażenie że jej psycholog jest średnio normalna - moja zona jutro idzie na 4 całonocną imprezę. Oczywiście ja z dziecmi zostaję, ja za wszystko w domu płacę,ja ogarniam odbieranie dzieci i zawożenie. Tak więc chyba jej jest wygodniej ale co tam

już nie wiem o co chodzi. Oświadczyłem, jej że się rozwodzimy ale synek podłuchiwał to chu...rozmowę. Ma 7 lat i trochę już wie o świecie. Rozbiło go totalnie. Teraz on jeszcze chodzi do psychologa. Kolacyjka to mój błąd chciałem w miłej atmosferze ustalić kwestie podziału majątku i dzieci. Ona na wszystko się zgadza.

Ale jak pisałem wcześniej robi mi jazdy, obwinia mnie ale kanapki pierwszy raz od 10 lat robi.

wiesz szukam rady- tutaj generalnie wypowiada się sporo osób ale rady są często sprzeczne. Chciałbym coś zrobić, cały czas mam nadzieję, że jeszcze będzie dobrze. Tak to jest jak jedna osoba kocha a druga ma w dupie. Powiedziała mi że jakbym się nie dopytywał czy mnie kocha to by to trwało lata - czyli żyli byśmy tak jak dotychczas.

Może za dużo ją zamęczałem tymi rozmowami

A ja Ci powiem tak - teraz nic nie zmienisz!
Bo ona ma motyle z kim innym, inne sprawy powodują u niej radość ..

Tylko zimny prysznic może coś dać.... czyli -  Twoja decyzja i stanowczość .
Ty chcesz ratować coś na czym pani nie zależy.. ona Ciebie zna i wie że nie musi się liczyć z Tobą bo jesteś miękki.. zawsze kręciła Tobą jak chciała ...

Jak wygodne życie  z Tobą  i dziećmi się skończy - i przyjdzie szarość dnia - to wtedy może zrozumie .
Nie można ciągle żyć na balandze.... ale na wszystko może być miejsce ... można mieć kumpli singli i rodzinę ... ale trzeba mieć granice i priorytety !

Ty się nie zastanawiaj nad nią tylko ratuj siebie i dzieci !
Chyba że opcja tatusia bankomatu i weekendowego Ci odpowiada .... a i pani jeszcze ofiarę z Ciebie zrobi i zabierze Ci co się da !

ten jej związek też jest dziwny ale wydaje mi się, że motyle poleciały juz do niego. Natomiast wszystko inne wychodzi poza schemat. Ona wcale dla mnie nie jest lepsza. Teraz ma jedynie odwagę- nie pyta się , czy może wyjść tylko oświadcza. Ma w d... czy mi się to podoba. Nie interesuje jej nic związanego z moją osobą. Czasem tylko gesty: śniadanie do pracy, obiad.

I tyle.

Romansu się wypiera. Ale jak tylko tym wspomnę to agresja na potęgę. Teraz robi wszystko, żeby mnie do siebie zniechęcic.

Ludzie to nędzne istoty jednak- kuźwa tyle fajnych lat ze sobą, nic złego jej nie zrobiłem a nawet o przyjacielskie stosunki nie dba

Drogi Kemocie,nie pozostaje ci nic innego jak szczerze z zona porozmawiac-o tym koledze zwlaszcza.Mysle,ze prawda jest lepsza,nawet jak bedzie bolalo.Nerwy i klotnie nic nie pmoga.W rozmowie z nia,uzylabym argumentu,ze sama na poczatku zwiazku skasowala Ci kilka kontaktow z ludzmi.Obserwuj co Ci bedzie mowila,czy jest szczera.Opisales ja dosc lakonicznie,wiec trudno mi wywnioskowac jaka jest osoba.pzdr.

przeczytalam tylko pierwszego posta,pozniejszych juz nie.Odnioslam sie wylacznie do pierwszego...pzdr.

Od sierpnia baaardzo duzo sie wydarzyło ...

Nie uwierzyłbym, że można mieć brak szacunku do siebie, jak Autor wątku. Gdyby nie to, że znam takie związki, gdzie zarówno facet czy kobieta, dają się sponiewierać przez tą drugą osobę. Niestety mam wrażenie, że ta historia w tym wątku będzie ciągnęła się w nieskończoność i do żadnego rozwodu nie dojdzie. Mogę założyć się, że za jakiś czas będzie znowu jakiś "fajny" wyjazd, rozmowa, "romantyczna" kolacja, sex (jak kość dla psa za lojalność w wolnym związku - tak jak te kanapki do pracy) ... i znowu powrót do punktu wyjściowego - od taka huśtawka. Zwyczajnie Autorowi i jego żonie tak jest wygodnie. On - sam TU przyznał się do tego po konsultacji psychologa, ona - przyznała się mężowi, że ciągnęłaby to latami, zresztą nie uwierzę, że to skończyła, stąd negatywne i zgryźliwe jej wypowiedzi. Dlaczego Ona nie chce zostawić męża, skoro ma motylki do innego? Z tego co zaobserwowałem najczęstszym powodem jest to, że kochanek też ma partnera z którego nie zamierza rezygnować - więc dalej uzupełniają wygodne życie w pseudorodzinie z motylkami na boku ... .

Autorze pisałeś, że nie możesz uwierzyć, że nie można rozstać się w ewentualnej przyjaźni. A ja Tobie tego nie wróżę, tak jak już napisałem. Zobacz chociażby na definicję przyjaźni, wziętą z pierwszego lepszego słownika PWN:

"Przyjaźń  - ?bliskie, serdeczne stosunki z kimś oparte na wzajemnej życzliwości i zaufaniu; też: życzliwość, serdeczność okazywana komuś? "

Powiedz czy spełniasz chociażby jeden warunek na przykładzie zachowania Twojej żony w stosunku do Ciebie? Moim zdaniem w pierwszą kolejność Tobą musi zająć się naprawdę dobry terapeuta aby w pierwszą kolejność odbudować u Ciebie zdrowe ego, szacunek do siebie, byś poradził z kompleksem Twojej żony. Może wtedy pojawi się światełko w tunelu na rozsądne i uczciwe rozwiązanie. Bez tego nie będzie więcej między wami przyjaźni.

Wiesz, Kemot, wyekspediowanie jej z chałupy radziliśmy Ci już na 1 stronie Twojego wątku.
Odnoszę wrażenie, że nie robisz tego z obawy, że ona się na Ciebie pogniewa...
A Ty tego nie chcesz, prawda?

Excop
i rozbiłeś bank, o to chodzi żeby nie wkurzyć żony, która zdradza, bo przecież rozstać się należy w przyjaźni ))

No ale to z nim znowu będzie na 4-tej rocznej firmowej imprezie (czy jak tam to nazywa się), a Ty w domu - po raz kolejny zresztą. I tak jak słusznie Stokrotka powiedziała jej inwestycje idą w niego.

Sam sobie zaprzeczasz - masz twarde dowody, a i tak je próbujesz negować. Może zwyczajnie nie chcesz w nie wierzyć, bo dalej Ci wygodnie. Zresztą wszystkiego nie wiesz, tylko szczątkowe sms'y. Masz okazję przekonać się w tym naocznie, jako niespodziewany gość na tej "wielkiej imprezie".

Ostatni okres to tylko pozory.

Inwestować w siebie budując na nowo swoje ego, tym samym też w swoje dziecko. Odzyskać s powrotem swoje cojones. Plan napisz sobie sam.

- Odwetowa zdrada, jest niżej dna.
- Nie rozumiem dlaczego to Ty miałbyś opuszczać dom, skoro to ona rozwaliła rodzinę? Znowu bo tak wygodniej?

=====

Rozumiem co Autor chce przekazać, tym że chce rozstać się w przyjaźni. Oni mają za sobą kawałek wspólnego życia, wynikiem którego są dzieci. Chcąc nie chcąc nie przekreśli tego. Zwyczajnie chciałby zakończyć to normalnie, bo tak czy inaczej te dwie osoby są skazane obcować ze sobą do końca swojego życia. I rozumiem jego, że chce jak dojdzie do ew. rozwodu, normalnego funkcjonowania (prawdopodobnie pozornego), a nie użerania się. Z tym dostrzegam, że nie dojdzie do żadnej normalności, dopóki sam Autor nie popracuje nad sobą.

kolejna trafna psychoanaliza- dokładnie tak jest jak piszesz. Autor po miesięcznym okresie żałoby dostrzega, że musi sam ze sobą coś zrobić ale w łebie ma mętlik. Na razie od jutra wracam na siłownię. Mam ogromne wsparcie przyjaciół- naprawdę ogromne. Stawili się błysawicznie, mimo że mieli po 300 km do przyjechania. Cóż każdy radzi mi co innego. Natomiast twoja ocena jest najbliższa z jednym zastrzeżeniem - autor chciałby aby wszystko było jak dawniej ale jak nie to chce się rozstać w normalności. Mamy dwóch synów a o nowym związku to ja nawet myśleć nie chcę

Dokonałem takiej analizy. Na pewno czegoś żonie brakowało i na pewno coś przeoczyłem. Byłem przy niej zawsze, każdego dnia. Może zaczęła się dusić w małżeństwie? Z czasem zaczęła wychodzić z domu. Początkowo zgadzałem się na to - w imię miłości. Zreszta mówiła, że wtedy jest szczęśliwa to w małżeństwie będzie lepiej. Ona się oddalała co raz dalej. i dalej. Teraz wychodzi co weekend  i ma daleko gdzieś - w końcu nie musi się pytać- oświadcza. Nie widzę, żeby była jakaś szczęśliwsza. Chyba ją też to przerosło. Myślała, że mi powie, że mnie nie kocha a ja będę klaskał uszami. Nie spodziewałą siię, że tak się załamię.

Ja zauważyłem, że z każdym wyjściem jest gorzej. Z perspektywy czasu widzę, że jak zaczęła wchodzić w relacje z kolegą to było najgorzej.

Nie jestem mężem i ojcem od wielkiego świeta. Z dziećmi spędzam masę czasu, zapieprzam w robocie a zawsze czas na rodzinę znajdowałem. Na pewno ją nudziłem- mam nudną pracę bez czasu na znajomych. Nasze ostatnie rozmowy były tylko o mojej pracy. A tam miałą raj. Nie jest tak że z nią nie chodziłem. Ale k... nie jestem singlem i nie jestem w stanie dać jej tego co daje jej ten gość. Mam dzieci, kredyty na głowie. Ona chce pojechać sobie buty to jedzie i wydaje 1000 zł co ją to stać ją. Fajnie mieć jelenia w domu który zarobi zaopiekuje się dziećmi ale czas sprzędza ze znajomymi.

Oceniam ja jako dobrego człowieka ale z problemami emocjonalnymi. Jej matka przez całe życie nie powiedziała że ją kocha. A rodzice żyją w jednym domu od 30 lat oddzielonym ścianą

Była wielka miłość jest wielka kupa.

U mnie jest raczej ten problem ze nie moge w to uwierzyc. Psycholog stwierxzila ze zonie sie tylko tak wydawalo. Ale minal miesiac i jest gorzej. Ona do slow ktore powiedziala buduje sobie stan faktyczny. O ile przed tym oswiadczwniem bylem pewny ze mnie kocha to teraz wiem ze nie. Nie oceniam zycie jest pojebane ale wiem ze wcale nie jest jej latwiej niz mi a moze trudniej. Ma dzieci i miszka z gosciem do ktorego nic nie czuje. Sama w to nie moze uwierzyc ale tak jest. Stad to wspolne spanie zgoda na dotykanie. Ale Ona sie nakreca- jak ja caluje to nic nie czuje i to jej przekonanie jeszcze narastalo. Ludzka natura wypiera to co zle- mzg mi podpowiada inne rozwiazania. Wiem ze mieszkajac z nia, starajac sie o nia tak naprawde ja trace. Ale to cholerne serce

Tak boje sie cholernie ale co mam robic? Dlaczego to ja mam sie wyprowadzac. Ja jej zaproponowalem wyprowadzke ale nie chce o tym slyszec

Skoro ona nie chce się wyprowadzić, Ty to zrób.
Dopiero wtedy, po jakimś czasie będziesz mógł realnie ocenić, kim dla niej jesteś oprócz tego, że ojcem i opiekunem Waszych dzieci podczas jej wojaży.

może i masz rację- ale .... synowie nie będą analizować naszego związku tylko stwierdzą ,że ten ich super tata jest super dupkiem- zostawił ich i mamusię. Dalej będę musiał zabiegać o spotkania z dziećmi i znowu będę się przed nią płaszczył albo będzie wykorzystywać mnie na potęgę i dzieci będą ciągle ze mną a ona będzie się bawić.