pozbawcie mnie zludzen, mam 36 lat - Netkobiety.pl

Przeraża mnie w jakiś sposób ta Twoja taka dziwna nieobecność jak gdyby, Ross.

Ależ wręcz przeciwnie, historie są przednie i mogą być bardzo pouczające na przyszłość.

Poczytałam trochę, to co pisaliście wczoraj i każdy z Was według mnie ma trochę racji. Chyba najbliżej było mi do Adeli i Bagiennika w opiniach. I teraz:
1. tak Ross, bez seksu związku nie ma, zgadzam się w 100%. Seks daje te emocje, które napędzają, kręcą relację. I myślę, że nie ma większego znaczenia częstotliwość.
2. Seks chyba podzieliłabym na: pożądliwy i szybki (jedno i drugie nakręcone i niech się dzieje co chce i gdziekolwiek chce), czuły i spokojny (typu romantic, kolacyjka, świece itp.), usługowy (nie chodzi o płatny, tylko, dający drugiej stronie realizację potrzeby jednostronnie) i uważam, że w długiej relacji powinny być te wszystkie. W krótkiej wchodzimy bardziej w pożądliwy
3. Ross, dlaczego seks tylko z zaangażowaniem? Musi być jakaś deklaracja lub zakochanie? Ja bym wyróżniła coś takiego jak pragnienie - Bagiennik chyba pisał o tej wersji
4. Co odróżnia zwykłą relację od poważnego związku? Chyba plany i ich realizacja, wzajemne zaangażowanie w sprawy drugiej strony, wspólne budowanie przyszłości, finanse, mieszkanie itd. I na pewno, będąc z kimś kilka miesięcy uznaję, że jesteśmy już w jakimś relacjo-związku, bo jeśli nie, a tylko się bawimy i nie angażujemy, to szkoda prądu. No i teraz, jeśli to układ randkowy (czyli widzimy się w weekendy, wyjeżdżamy razem, nie mieszkamy ze sobą) to raczej typ: relacja i ok jeśli obie strony od takich ustaleń zaczęły i się na nie zgadzają. I pewnie coś takiego mogłoby trwać latami. To nie znaczy, że zezwalam aby druga strona bawiła się z innymi panienkami na boku, bo ja trzymałabym się tego wybranego i czekała na to spotkanie
5. Jeśli mamy związek, to nie wyobrażam sobie, żebyśmy nie byli ze sobą szczerzy, nie mówili o swoich uczuciach i były tematy tabu. Znaczy jakaś forma przyjaźni w związku musi być. Oczywiście, że facet raczej nie zrozumie Cię tak jakby to zrobiła przyjaciółka tej samej płci, ale w męsko-damskiej relacji określiłabym to wspólnym frontem, identyfikacją poprzez związek, określenia "my".
6. Zakochanie może trwać i trwać latami, Bagiennik, a może nie być go wcale, ale aby wytrwać trzeba relację podgrzewać cały czas. Nie ma opcji veni vidi vici i leżymy na kozetce z wieńcem laurowym na głowie i zajadamy winogrona. Jak nie ma emocji w związku to związek się rozłazi, czy strony zorientują się i coś z tym zrobią to już inna sprawa. Nieustanna harówka. Ale tu masz rację zakochanie się kiedyś się kończy i potem jest proza życia. Ale chyba Adela mówiła, że w etapie zakochania już tworzymy związek i nie czekamy na głośne PYK, że bańka pękła, to nie jest takie schematyczne, przecież, przechodzi płynnie. A sama miłość uważam nie powinna się "wypalać". Zawsze jest jakaś przyczyna (zdrada, zmiana w życiu, fascynacje, kryzysy osobowościowe, choroby psychiczne itp.), bo jeśli ktoś traci emocje i nic z tym nie robi, to znaczy, że tak naprawdę nie był zaangażowany, nie brał odpowiedzialności za związek i drugą osobę.
7. Zgadzam się z Szeptuchem, że niezależnie czy jest dobrze czy źle, pozostajemy przy sobie, bo zadeklarowaliśmy swoją odpowiedzialność za siebie. I jeśli partner się roztyje, bo nawet się zaniedbał (ma prawo mieć gorszy czas, a może i nawet na stałe tak zostanie, no i co z tego), bo tu tez wspominaliście o tym, to co z tego, pokochaliście człowieka, a nie jego kilogramy, portfel czy coś widocznego.

1. Tu się zgadzam.

2.Tu też zgoda.

3. Musi być jakas emocja (oczywiście nie nienawiść czy po prostu gdy kogoś nie lubie). Jak kogoś nie znam, ale fizycznie mi sie spodoba, to nie jestem w stanie iść z nim do łóżka, np ide do pubu, podoba mi się facet, zaczynamy rozmawiać, jest miło, ale go zupełnie nie znam, nie mam żadnej emocji do niego - seks odpada. .

Ale miałam kiedyś dalszą znajomą, była ewenementem, mogła iść do łóżka z facetem poznanym 10 minut wcześniej, dla mnie to było niewyobrażalne, nie w znaczeniu "jaka ladacznica", tylko, że to był zupełnie obcy gosć poznany pare minut wcześniej. Czasami był to numerek w pokoju, toalecie, czasami zabierała go do domu, jak dziecko było u babci. Ale co kto woli. .

4. Tu nie do końca się zgodzę. Zobacz, plany na przyszłość, cod ślubu, dzieci, wspólnego życia, zamioeszkania - to sie pojawia po jakimś czasie. Do tej porey zaczyna się od spotykania, randek, lużnego spędzania czasu, a to na spacerze, a to w kinie, a to icdzie się potańczyć czy na kajaki, odwiedza się w domu, uprawia seks, ale przecież w tej fazie nikt z nikim nie robi planów małżeńskich czy nie planuje dzieci i kredytu na budowe domu. To jest to związek czy nie? Czy będąc w takiej relacji mogłabym teoretycznie spotykać się z innymi, bo "ten" przecież nie obiecywał mi pierścionka, nie oświadczał się, nie planował razem wspólnej przyszłości - teoretycznie więc jest to związek czy koleżństwo z seksem?
Dopóki ktoś się nie oświadczy - to mogę to luźno traktować w znaczeniu, że ktoś podchodzi lekko i niezobowiązująco do mojej relacji? - Podałam dosyć przewrotny przykład a jednak.

5.To oczywiste.

6. Zakochanie jest na początku i nie trwa wiecznie. Potem pryska i albo nie ma nic, para się rozchodzi, albo przeradza się stopniowo w miłość i to na lata co u niektórych..

Nie zgadzam się jednak, ze to harówka. Kiedyś myślałam, ze właśnie dobry udany związek to harówka, ciągła praca nad związkiem,

poswięcenie i kompromisy

Po 40stce myślę, że to błąd w myśleniu. Coś na zasadzie, jak ludzie powtarzają cierpienie uszlachetnia - bzdura

albo co cię nie zabije to cięwzocni - bzdura, może cię złamać, ze żyjąc prawie nie żyjesz

7. Tu już wybiegasz w przyszłośc, co będzie za ileś lat jak partner się zestarzeje i roztyje. Na razie to trzeba mieć tego partnera, aby sie ktoś mógł roztyć i zestarzeć

Ross, a Ty zauważyłaś przez tyle lat, że Ty się chcesz angażować gdy 2 strona nie chce? A jak facet chce, to Ty nie za bardzo? Toć to znaczy, że po prostu boisz się tych relacji...chyba...

Be. napisał/a:

Ross, a Ty zauważyłaś przez tyle lat, że Ty się chcesz angażować gdy 2 strona nie chce? A jak facet chce, to Ty nie za bardzo? Toć to znaczy, że po prostu boisz się tych relacji...chyba...

Niezupełnie. Jak widzę od razu, zedruga strona nie jest zainteresowana to od razu odpuszczam, jeszcze mi się ani razu nie udało tak zauroczyć.
Tylko,że jakchyba źle coś odbieram, bo odbieram niektórych tak, że widzemjestem pewna zainteresowania a w pewnym momencie coś staje w miejscu i okazuje się, że Pan zainteresowany nie jest. Cholera wie  o co im chodzi

rossanka napisał/a:

Be. napisał/a:

Ross, a Ty zauważyłaś przez tyle lat, że Ty się chcesz angażować gdy 2 strona nie chce? A jak facet chce, to Ty nie za bardzo? Toć to znaczy, że po prostu boisz się tych relacji...chyba...

Niezupełnie. Jak widzę od razu, zedruga strona nie jest zainteresowana to od razu odpuszczam, jeszcze mi się ani razu nie udało tak zauroczyć.
Tylko,że jakchyba źle coś odbieram, bo odbieram niektórych tak, że widzemjestem pewna zainteresowania a w pewnym momencie coś staje w miejscu i okazuje się, że Pan zainteresowany nie jest. Cholera wie  o co im chodzi

Ale, ross, od zainteresowania do zaangażowania to daleka droga.

rossanka napisał/a:

Be. napisał/a:

Ross, a Ty zauważyłaś przez tyle lat, że Ty się chcesz angażować gdy 2 strona nie chce? A jak facet chce, to Ty nie za bardzo? Toć to znaczy, że po prostu boisz się tych relacji...chyba...

Niezupełnie. Jak widzę od razu, zedruga strona nie jest zainteresowana to od razu odpuszczam, jeszcze mi się ani razu nie udało tak zauroczyć.
Tylko,że jakchyba źle coś odbieram, bo odbieram niektórych tak, że widzemjestem pewna zainteresowania a w pewnym momencie coś staje w miejscu i okazuje się, że Pan zainteresowany nie jest. Cholera wie  o co im chodzi

No ja pamiętam, że na wcześniejszych stronach pisałaś co innego...

Praktycznie każda kobieta budzi ogromne zainteresowanie, ale Ty niby jakoś tak nie do końca itd....nie mówisz prawdy, zresztą co kilkanaście stron zmieniasz nieco te swoje opowieści...

Bo taka kobieta co się uwiesza na facecie i żyje jego życiem oraz czeka aż on podejmie każda możliwą decyzję zaczyna po czasie kojarzyć się z córką a nie kobieta. To jest mega odpychające...

KoralinaJones napisał/a:

rossanka napisał/a:

Na początku nie ma przecież zaangażowania. Ludzie się nie angażują w dwa dni. Czekałam, aż się rozwinie.

No i? U Ciebie się rozwinęło a u niego nie?

Koraliwakarolino no właśnie.

rossanka napisał/a:

Be. napisał/a:

Bo taka kobieta co się uwiesza na facecie i żyje jego życiem oraz czeka aż on podejmie każda możliwą decyzję zaczyna po czasie kojarzyć się z córką a nie kobieta. To jest mega odpychające...

Ale z drugiej strony, jakbym mowila:  czy traktujesz mnie poważnie, chciałabym abyśmy mieszkali razem, chciałabym abyśmy codziennie rozmawiali, nie podoba mi się co się dzieje po seksie- to by było źle, bo baba ma muchy w nosie o wymaga.

Nie, nie byłoby. Taka to rozmowa...

Może brak Ci własnego życia właśnie i okres samotności miał być czasem byś o siebie zadbała.

KoralinaJones napisał/a:

rossanka napisał/a:

Koraliwakarolino no właśnie.

Bywa. Życie toczy się dalej. Tego kwiatu pół Światu.

To chyba odwiedzam nie te kwiaciarnie co trzeba

adela 07 napisał/a:

rossanka napisał/a:

Tak. Podskoczyłaby, miała wymagania to by mnie jeszcze szybciej zostawił. Jak chcesz być w związku, musisz siedzieć cicho albo on znajdzie inną.

TO na pewno nie jest związek. Przynajmniej zdrowy.

Ale to prawda. Z resztą w domu masz to samo. W skrócie jak dziecko jest grzeczne i posłuszne jest kochane. Jak ma swoje zdanie, to nie jest kochane. Dopóki nie nagnie się do zdania rodziców, wtedy oni dają miłość znowu.
Tak wiem, powinno być inaczej, czytałam o tym, terapeuta tak mówiła, ale tego nie czuję, co poradzisz, ludzie mają swoje " zawirowania".
A wiesz Adela, że tem mój zwiaze- niezwiazek trwałby do dziś pewnie w takiej formie jak trwał tylko pod warunkiem, żebym nie fikała, albo nie miała swojego zdania?
Chociaż może się mylę, bo na koniec powiedział, że byłam za dobrą i na wszystko się zgadzałam a on chciałby się kiedyś pokłócić.
I zrozum tu faceta. A jakbysmy się kłócili, to by pewnie odszedł z powodu kłótni i że się nie dogadujemy. W sumie każdy powód był dobry.

rossanka napisał/a:

adela 07 napisał/a:

TO na pewno nie jest związek. Przynajmniej zdrowy.

Ale to prawda. Z resztą w domu masz to samo. W skrócie jak dziecko jest grzeczne i posłuszne jest kochane. Jak ma swoje zdanie, to nie jest kochane. Dopóki nie nagnie się do zdania rodziców, wtedy oni dają miłość znowu.
Tak wiem, powinno być inaczej, czytałam o tym, terapeuta tak mówiła, ale tego nie czuję, co poradzisz, ludzie mają swoje " zawirowania".
A wiesz Adela, że tem mój zwiaze- niezwiazek trwałby do dziś pewnie w takiej formie jak trwał tylko pod warunkiem, żebym nie fikała, albo nie miała swojego zdania?
Chociaż może się mylę, bo na koniec powiedział, że byłam za dobrą i na wszystko się zgadzałam a on chciałby się kiedyś pokłócić.
I zrozum tu faceta. A jakbysmy się kłócili, to by pewnie odszedł z powodu kłótni i że się nie dogadujemy. W sumie każdy powód był dobry.

Masz rację i nie masz racji. Powiem okrutnie. W związkach gdy masz dominanta i podwładnego, to jeśli podwładny staje się ścierą, to dominant ścierę rzuca. Jeśli ściera się odzywa, to dostaje w pysk i też się ją rzuca. Tutaj kluczem jest NIE zostanie ścierą, od początku relacji i GRANICE. Jeśli ich nie będzie to po Tobie i będziesz 10 lat przeżywać, że żyły wypruwałaś, a on i tak poleciał w świat. I ty zostajesz jako zero totalne, z osobowością tej ściery, a on fruwa jak ptaszek z nakarmionym brzuszkiem. Proszę się nie poświęcać! Nie jesteś w stanie robić roboty za dwoje.

Może i ten związek trwałby do dziś, Ross, ale nie byłabyś już Ross, którą jesteś obecnie, na to masz gwarancję (syndrom ściery). A i tak po tych 5 latach związku nadal masz jakieś głębokie rany, które cały czas liżesz, mimo wszystko.

A jakbyście się kłócili, to byłyby emocje i związek mógłby również trwać (to są te rozpałki związku również), ale tak musiałoby być od początku, a nie po 5 latach nagle.

Wygląda na to, że ten partner Twój to z takiego patriarchalnego domu wyrósł i tak sobie chciał wszystko pod to ustawić.

"Chodzi o to żeby nie chcieć za bardzo. Dawać, ale i brać."
Umiarkowanie w miłości? To w tedy to tylko relacja biznesowa: coś dostaje w zamian za coś. Zwykłe kupczenie.

"Pamiętaj - mężczyźni kochają zołzy"
Zwykłe brednie.
Na tym samym poziomie, co ze wszystkie kobiety kochają bad boyow

Serio coraz bardziej się przekonuje do tego ze mężczyźni muszą  uczyć kobiety co to miłość.

To bo w przeszłości. Wiem, że mam trochę złe wzorce rodzinne, ale ile isob ma dobre? Cos tam kazdy wynosi z domu. Na tej zasadzie miliardy ludzi mogą się tłumaczyć, że coś tam było, bo w domu było tak i tak i wszyscy oni będą mieć rację.
Teraz tego wzoru nie powtarzam, bo się pilnuje( naxterapii przerobilam), tylko do tej pory nie było na kim tego zastosować i to był problem o którym tu pisałam tyle lat. Jak czytam watki zdrad, kłótni w związkach, niedomówień, problemów z partnerem- to mam mieszane uczucia, bo u mnie nie było żadnych problemow, bo najzwyczajniej od 10 lat nie było z kim. Przez ten czas niektórzy zdążyli się rozwieźć i ożenić ponownie. Moja kolezanka przez okres 10 lat urodziła 4ke dzieci. Ojcem został parę dni temu facet, który pamietam jak się urodził, leżał w rożku, a ja przyszłam do jego rodziców w odwiedziny ( w liceum wtedy byłam). A te niemowlak to dziś 30letni facet, który został ojcem.
U mnie w sprawach zwiazkowo- dzieciatych nie działo się dosłownie nic.

Evergreen napisał/a:

EDIT: no dobra jeszcze jedna anegdota bardziej neutralna, a może dobrze zadziała: siedzimy przy planszówkach w grupie, gra kooperacyjna, na stole rozłożone plansze, karty, żetony, klejnoty, monety itd. Pytam się kolegi:"a słuchaj, a co ty z tymi swoimi klejnotami robisz?". Chwila ciszy, wszyscy wybuchają śmiechem, ja płonę na twarzy i mówię: "przepraszam, cofam pytanie, nie chcę tego wiedzieć...". Jak mówi to ktoś inny to nie ma jakiegoś takiego wydźwięku i podwójnego dna, mimo, że nie takie niuanse erotyczne miałam na myśli, a wyszło jak zwykle. Może to jest taki, no nie wiem, czynnik x, może to, że w mam wolność w tej łepetynie. Może to jest to, co u Ciebie Ross trzeba odblokować.

Żarcik dobry
Takie małe faux paus, to chyba się każdemu zdarzyło..

Dawno bigosu nie było
Koralinę albo Ross wydać za mąż to by było coś
ale nie musi być koniecznie Koralina lub Ross

No tak ja to tak się tak strasznie "skutecznie" ukrywam i udaje  że większość z was wie gdzie i  wie co i jak
niestety mój tajny znak tajnej służby wszyscy znają - niby

przyzwoitką hmmm też mi coś

rossanka napisał/a:

W związku chciałam być, ale nie od razu za mąż, bez przesady. To by było stresujące i musiałabym się zastanowić. To poważna decyzja.

Tiaa tylko zdalnie, to ja nie wiem jakby to miało wyglądać. Siedzisz tu Rossanka od wieków na tym forum, widziałaś kogoś interesującego? Da się tak w ogóle na samym pisaniu coś wyhaczyć? Bo ja sama nie wie wiem, nie śledzę tu nikogo.
Tak naprawdę, to nie mówiłaś jaki wiek czy styl preferujesz. No jaki Ross?

Evergreen napisał/a:

rossanka napisał/a:

W związku chciałam być, ale nie od razu za mąż, bez przesady. To by było stresujące i musiałabym się zastanowić. To poważna decyzja.

Tiaa tylko zdalnie, to ja nie wiem jakby to miało wyglądać. Siedzisz tu Rossanka od wieków na tym forum, widziałaś kogoś interesującego? Da się tak w ogóle na samym pisaniu coś wyhaczyć? Bo ja sama nie wie wiem, nie śledzę tu nikogo.
Tak naprawdę, to nie mówiłaś jaki wiek czy styl preferujesz. No jaki Ross?

Ja tu siedziałam I siedzę aby się wygadać, a nie szukać męża:O
Jeśli już to preferuje real a nie internet. I w realu poznałam, ale nie wyszło, jak pisałam.

Koralina musiałaby się mocno napracować, żeby urobić Kolegę R. To wyzwanie z kategorii tych (prawie) niemożliwych..

KoralinaJones napisał/a:

bagienni_k napisał/a:

Koralina musiałaby się mocno napracować, żeby urobić Kolegę R. To wyzwanie z kategorii tych (prawie) niemożliwych..

Litości!!! W co Ty chcesz mnie ubrać ?

Worek pokutny zadziała!!!!

Koralina musiałaby się mocno napracować, żeby urobić Kolegę R. To wyzwanie z kategorii tych (prawie) niemożliwych..

Evergreen napisał/a:

rossanka napisał/a:

Ja tu siedziałam I siedzę aby się wygadać, a nie szukać męża:O
Jeśli już to preferuje real a nie internet. I w realu poznałam, ale nie wyszło, jak pisałam.

He, no ja też ten real ukochałam, co robić...
No, ale skoro czas marnujesz na tych pogawędkach netowych, to może tu też spojrzeć... no nie wiem. Ale intymności nie ma i dziwnie jakoś... Ale jeśli słowo, to Twój konik i ekscytacja, to czemu nie spróbować?

Wolę na żywo, to zupełnie co innego. Widzę to przez ostatni rok. A tak sobie można pisać i pisać a potem okazuje się, że po drugiej stronie siedzi ktoś inny kogo się spodziewałaś.
Albo mieszka na drugim końcu świata i zostaje tylko kontakt przez internet, co na to samo wychodzi. Ja musze mieć na żywo mezczyzne z krwi i kości, a nie jakieś pogaduchy przez klawiaturę.