przeprowadzka z miasta na wieś - stres i zmiany - Netkobiety.pl

dla kobiety ktora zostawila prace w miescie i  pasje,znajomych, rodzine to trudne zycie

nie wiadomo czy byś wróciła do pracy gdyby pojawiły się dzieci, kto by się nimi opiekował? teściowa?na wsi chyba nie łatwo zoorganizować opiekę?
Także poczucie bezpieczeństwa mogłoby ulecieć a to bardzo istotna sprawa dla kobiety!
ogólnie dobrze się stało, na pewno byś żałowała że za nim poszłas, że nie jestes na pierwszym miejscu i żyjesz w obcym środowisku, z którego raczej już nie ma ucieczki... oni potrzebowali żony, synowej do wypełnienia pewnej roli, której Ty nie chciałaś grać, nie było tu miłości tylko kalkulacja z ich strony...
to że dobrze wyglądał i można się było z nim pokazać... wiesz sama że to nie najważniejsze

dziś wspominasz...tak to jest że jak czlowiek jest sam to też nieszczęśliwy, samotny
nie zamykaj się na znajomości a sytuacja jest jak to w życiu zmienna i kto wie co będzie za rok, dwa
może będziesz już nawet mężatką albo szykować się do ślubu:)

Myślę że gdyby on poszedł za mną to nie byłby szczęśliwy, gdybym ja poszła za nim też nie byłabym szczęśliwa więc w tej sytuacji może to najlepsze rozwiązanie że nasze drogi się rozeszły...bo właśnie nie wiadomo co życie jeszcze przyniesie...

nie wiem jak mam go oceniać bo mimo że zmienił na portalu randkowym profil że jest w związku małżeńskim to dalej się loguje i wszedł na mój profil - więc nie wiem czy to ściema że się ożenił czy po prostu tak bardzo mu zależy abym weszła na jego profil to zobaczyła...ja nie wchodziłam na jego profil w inny sposób sprawdziłam że zmienił status konta...

to prawda, trochę za dużo tu piszemy o byłym Calineczki, było nie ma

inny portal i nowe perspektywy to niezła opcja, potrzeba świeżej krwi;) a nie odgrzewanego kotleta

ja też mam 31 lat, stan na dzień dzisiejszy mąż pochodzący ze wsi, właściciel domu na wsi, mieszkający w mieście
jedno dziecko, to ono sprawia ze jest dla kogo życ jak to sie mowi

''A Jeżyka jak nie było tak nie ma

Ja od miesiąca znowu mieszkam na wsi po 13 latach spedzonych na śląsku, maż " miastowy " ale bardzo chciał na wieś.
Nie mamy gospodarstwa, mąż ma działalnośc ja czekam na telefon od pracodawcy.

Czytam dziewczyny wasze historie i to cała prawda o wsi co piszecie.

malina ale przecież jeżeli nie będziesz chciala tam mieszkać, to nie zamieszkasz.
proste.
a może wyjśc w końcu na to, że za 20 lat trafi do was do miasta jedna, jedyna teściowa ktorej udostepnicie pokoik u siebie.

2dzieci i dom to zachrzan.
temat jeżyka to legenda.
dla mnie 2letnia.

oj malina widzę ze i ty dostałaś po dupie, tez sie trzymasz. silne jestesmy my, kobiety!

malina ja nie chcę się na razie wyprowadzać bo moja mama nie jest złym człowiekiem, mi nie jest tu źle mój wpis miał raczej na uwadze podkreślenie że starsze osoby mieszkające na wsi mają swoje priorytety, dla mnie ważniejsze jest aby w domu było czysto a dla mamy aby nie było chwastów na ogrodzie i tak jest że ja zajmuje się domem ale nie dotykam się do prac polowych i to jest tak że ja posprzątam i czasem mama przyjdzie z pola brudna pójdzie do łazienki i nie ma znaku po mojej pracy i wtedy się załamuję...

nie ma co wymagać że np jeżyka teściowa się zmieni to tak się nie stanie i inne dziewczyny które idą do teściowej na wieś muszą mieć tą świadomość że taka teściowa nie będzie stała w domu i kurze wycierała, jak chcemy mieć czysto trzeba po prostu biegać za wszystkimi i sprzątać..
ja poniekąd rozumiem teściową jeżyka i rozumiem jeżyka - po prostu zderzyły się dwa światy to tak jak ze zderzeniem ciepłego i zimnego powietrza - jest wyładowanie. Jeżyk kochała swojego męża więc poszła za nim nie można jej za to krytykować a że w gratisie dostała jeszcze teściową - sami wiecie jak to jest z gratisami.

W ogóle gdyby młodzi po ślubie mieszkali oddzielnie to by było dużo mniej rozwodów i dużo więcej szczęśliwych małżeństw...więc z urzędu powinni dostawać mieszkanie...

malina wszystkiego najlepszego dla Twojego synka - sama widzisz wszystko dobre co się dobrze kończy.

a tak w ogóle to polecam książkę "dlaczego mężczyźni kochają zozy"

przepraszam że dalej napiszę o swoim ex ale mam już sprawę jasną - ożenił się to wiem na 100% i wiecie co z dziewczyną z miasta, z nauczycielką i ona poszła za nim na wieś. Ja jestem ze wsi i nie chciałam hmmmm. Będzie musiała dojeżdżać do pracy jakieś 30 km. W swoim profilu napisała że jest kobieca i delikatna. Co o tym myślicie czy będzie tam szczęśliwa z ukochanym w obcym domu na wsi i teściami?

a co tam nokiaaa u Ciebie się dzieje że masz zły humor?
ja jednak żałuję że nie spróbowałam, nie mogę się z tym pogodzić, teraz mogę całe życie żałować, nie wiem jak mi się ułoży życie, jeżeli będę sama to do końca życia będę o tym myśleć, że nie dałam sobie szansy aby mieć rodzinę a ta chyba ważniejsza niż praca. Wiem że jeżyk spróbowała i.... ale naprawdę sytuacja u mojego ex nie była zła, dom piętrowy, oddzielne wejścia, oddzielne kuchnie, łazienki, dom w remoncie, zwierzęta jakieś były ale to bardziej jego rodzice się nimi zajmowali i z czasem myślę że je zlikwidują. Zostaną same pola a tam ex robi maszynami wszystko. Poza tym chodzi do pracy. Wiele razy mnie namawiał abym poszła za nim, przekonywał tylko że ja takiej opcji nie dopuszczałam i nawet nie rozmawialiśmy jak by to wszystko miało wyglądać. Skoro ożenił się z dziewczyną z miasta to raczej ona krów doiła nie będzie (a mają tylko jedną) Może dla wartościowego człowieka warto poświęcić się bo ja wiem że tego kwiatu pół światu tylko że do żadnego z nich nie czułam niczego takiego, mieliśmy podobny system wartości, oboje pochodzimy ze wsi więc może byśmy się dotarli...niestety rządziły mną emocje a nie rozsądek i to był błąd...

bardzo żałuję tego co się stało, że nie poszłam za nim, teraz przeżywam coś w rodzaju żałoby, nie mogę sobie z tym poradzić, wiem że straciłam wartościowego chłopaka, skoro ożenił się z nauczycielką to nie wierzę że ona pójdzie krowy doić więc pewnie nie szukał kobiety na wieś, po prostu nie miał jego tego zostawić, pole sam obrobi a dziewczyna będzie dojeżdżać do pracy, mają dom, nie będą bali się o kredyty więc to nie było złe rozwiązanie ale my po prostu nie rozmawialiśmy o tym bo ja kategorycznie powiedziałam że na wieś nie pójdę pomimo że na wsi i się urodziłam i do dziś mieszkam i chyba nie miałabym problemów z zaaklimatyzowaniem się i teraz jest piękna słoneczna pogada a ja sobie siedzę w domu bo nie mam z kim gdzie wyjść.... i może się skończyć tak że zostanę sama i wtedy będę miała swoją pracę i 4 puste ściany, no może z telewizorem sobie pogadam...

tak nokiaaa, wiem to na 150 % że ożenił się z nauczycielką matematyki która pracuje w liceum, wiem kiedy, wiem że jest u niego zameldowana. Do tej pory wiedziałam to tylko z profilu i jeszcze miałam nadzieję, nie wierzyłam w to. Ale teraz już nie mam nadziei dla nas. Pomimo to że ma żonę to loguje się na tym portalu randkowym na którym poznał żonę i my się poznaliśmy i wczoraj dalej wchodził na mój profil. Zablokowałam jego profil i teraz nie będzie mógł mnie odwiedzać. Nie wiem czy robi to z ciekawość, złości czy chęci zemsty że za nim nie poszłam, nie pozwala mi o nim zapomnieć...

masz prawo do żałoby, dajcie czasowi czas.

czy on cie kochal? milosc to bezgraniczne poswiecenie?zartujesz chyba calineczko! szukal kobiety do życia, nie zależało mu akurat tylko i wylącznei na tobie skoro go nie ma. ma byc zapewne pracowita, usmiechnieta, ma zając się domem i urodzic mu dzieci. ty czy inna. wsio!bez różnicy! nie pasowalaś do stereotypu, to cie nie ma.znalazł ja to się mówi pasujący mu but. nieuwierający, niewymagający...
znajdzie się ktos kto z tobą wytrzyma-uslyszalam w 2005. znalazl się 5lat pozniej.
czytam twoją historię i powiem ci: że to historia jeżyka, ktory podjął zły wybór. ty podjęłaś trafny. życie ci pokaże, że te godziny spędzone na płaczu, cierpieniu poświęcone były czemuś co było nie warte kichniecia.

wczoraj bylam na wsi. piekne widoki, wieś, szóstka dzieci bawiąca się z kurami a do tego balagan,5 psów. psy zalatwialy sie na przyklad na spacerówkę dziecięcą, ktora stala za domem. a za chwilę dzieci biegały z nią po podwórku.
zadnego ogodzenia, pelno maszyn za domem, dzieci nawet te starsze biegały w pampersie...
straszne.

chaber synowa nie mogła chyba pobierać tego zasiłku, a tylko dzieci, jednak wiadomo jak jest na gospodarstwie- syn weźmie na siebie, synowa odwali robotę, on matki nie odda-bo to jego matka!
nie martw się calineczko, jak poświęci się 7 lat swojego życia dla własnej teściowej to ludzie ci tego nie zapomną, będa stawiac cie na wzor dla innych synowych! opowiadac" jak to obchodziła,dochowala, wytrwala". nie jest ważne żę siądzie jej kręgosłup, albo zaniedba dzieci. w naszym społeczeństwie matka to świętość, synowa tez doczeka się swojego, za kilkadziesiąt lat!

Nokiaa nie rozumiem twojego oburzenia po opisaniu wizyty na wsi.

Sama mieszkam na wsi tu gdzie się urodziłam. Świat był wtedy inny beztroski ale nie mniej niebezpieczny ale zato jakie to było dzieciństwo.

Chodziliśmy ubłoceni po kałużach,bywało że w samych majtkach i nie spaczyło mi to mózgu. wpadało sie do domu brało pajdę chleba posypało cukrem i znów gdzieś gnało.
Mój ojciec tez miał maszyny i zwierzęta i tez trzeba było uważać ale nikt nie ograniczał nas w zabawie.

Mam porównanie mój brat ma córkę ponad dwa latka , dziecko ma na podwórku ciocie i wujka i babcie plus rodziców ale ciągle jest chuchanie dmuchanie ..
Zabawa w pisaku nie bo bakterie uważaj  tu nie chodź , tam nie chodź. ..

Ostatnio mała chciała pobawić sie zerwanymi do wiadra wiśniami, podkreślam pobawić .Mamusia z krzykiem opieprzyła pół rodziny, bo ona nie będzie do dziecka w nocy wstawać jak ją brzuch rozboli.

Dziecko nie może przez matkę niczego nowego posmakować bo zaraz jest straszone chorobą.

Dzieciństwo na wsi potrafi być cudowne, można bawić się z innymi dziećmi w rozwijające zabawy tworzyć przyjaźnie wakacyjne.
Mój brat był rok młodszy jeden  wymyślił raz zabawę w sklep, sprzedawał mi żywice z drzewa jako cukierki.
Jedliśmy to wspólnie w jakimś bawisku i nic nam się nie stało. Teraz bym tego nie zjadła a jak byłam dzieckiem czemu nie.
Dzis mam za to wspaniałe wspomnienia tego co wtedy robiłam.

Dziecko musi nazbierać własnych przeżyć, wspomnień  czy smaków , musi obedrzeć sobie kolana by wiedzieć co wolno a co nie.
Nie można usadzić dziecka grzecznie i kazać mu być mini wersja dorosłych.

Można pozwolić dzieciom być swobodnymi , jeszcze ciut brudu nikomu nie zaszkodziło,można tez z daleka kontrolować czy dziecku nie dzieje się krzywda.
Nadmierne troska może tylko zaszkodzić.

Dzieci dzielą sie na dzieci czyste i na dzieci szczęśliwe
Moje dzieci na wsi są przeszczęśliwe a mieszkamy tu od 2 miesięcy, opalone wiecznie głodne.
Córka złamała rękę na rowerze ale bez paniki okazało sie że i lekarze są i szpital ok.
Nie widzę zaniedbanych dzieci w mojej miejscowości.
Mentalność ludzi jest taka a nie inna i czasami mam ich podziurki w nosie ale z drugiej strony są tak pomocni.
Dobrze mi tutaj tyle że to nie wioska zabita deskami gospodarstw coraz mniej a młodzi pracują na etacie.

Calineczko, mam pytanie. Dlaczego ty ciągle wałkujesz temat swojego byłego? Dlaczego tego nie zostawisz w diabły i nie zaczniesz żyć naprawdę, realnie, dlaczego nie wypełnisz swojego życia treścią, która nie ma nic wspólnego z eks? Dręczeniem siebie i kręceniem się w kółko wokół tego samego tematu nic nie zdziałasz. To cię do niczego nie doprowadzi. Nic nowego, dobrego i pięknego w twoje życie nie wniesie. Ułożyło się tak, jak się ułożyło. Trudno. Zostaw to i idź dalej.

a mnie jednak zastanawia co u jeżyka słychac.
calineczko-dziekuje za takie dary i za takiego dziedzica z ciemnej dupy. stracilas czlowieka bez charakteru, bo nie umiał odejsc od rodziców. tescie pewnie charakterni-brrrr. cie minęło-gnojówka pełna much i bardzo cięzkie życie.
przepraszam, że chamska jestem ale może taki plaskacz cię trochę otrzeźwi z dola? masz 31 lat to nie koniec swiata, wejdz na internet i poszukaj moze jakiejs kolezanki(rozwódki, panny,wdowy) z która bedziesz mogla wyjsc do kawiarni. albo przyjaciół. a potem myśł o męzu i dzieciach.wyzwól się z depresji.
kurs, aerobik, silownia?piesek i do parku na spacer, uwierz mi łatwiej kogos poznac. zwlaszcza szwęda się pełno rencistów i emerytów, którzy za 5 minut rozmowy z kimś sa gotowi oddać wszystko.

Calineczka, nie dobijaj sie gdybaniem i wspomnieniami
znajdz sobie jakąś inną pasję, hobby, coś co zajmie Ci czas
nie zatruwaj sobie życia

te dyskusje sytuacji nie zmienią
ta osoba nie byla Ci po prostu pisana

i to wszystko co mogę Ci poradzić
Jeżyku co z Tobą??

Tak i teściów.
Nie żałuj.

Dziewczyny jak patrzę na te Wasze ostanie wpisy i na te narzekania na wieś,to mi sie włosy na głowie stają.Szkoda,ze nie ma jeżyka,bo z całą pewnością miała słuszność myśląc,że jak się przeprowadzi na swoje,to wszystko sie zmieni /mąż też/.
Czytałam wszystkie wpisy Jeżyka.Moje życie zaczęło sie identycznie.Przyjechałam do teściowej do domu,gdzie był syf nad syfami.Identycznie jak pisała Jeżyk.Przeprowadziliśmy się do nowego domu:my na górę teściowa na dół /osobne wejścia i podwórka/.Czekałam jeszcze kupę lat,żeby maż przestał najpierw chodzić do teściowej na obiad,a potem do żony,omawiać problemy najpierw z Nią potem ze mną.W tej chwili mąż nie może nic zjeść u Niej,bo gotuje ohydnie /tak twierdzi mąż/,a jak idzie do Niej to się wiecznie z Nią kłóci i ani On tam nie lubi chodzić,ani Ona nie lubi jak On przychodzi.
Jak się przeprowadzaliśmy,to teściowa zaczęła mi doradzać w sprawie umeblowania.Powiedziałam krótko:mamo masz na dole pole do popisu,a ja u góry jestem panią,więc ja tam sobie urządzę po swojemu.Ja mam u góry czyściutka,a teściowa na dole swoje mieszkanie przerobiła w graciarnie.Wszystkie śmieci typu:zepsute buty,podarte ciuchy,które noszę do kotłowni ona przegląda i leżą u niej w pokoju.Mało tego jeszcze w nich chodzi.Tak wiec np.bieliznę to wrzucam prosto do pieca.
Mój mąż,a właściwie życie z Nim było gehenną.Nie będę się dziś rozpisywać.W tej chwili jest sielanką,a jesteśmy małżeństwem 16 lat.
Teraz wrócę może do mieszkania na wsi.Ja też wróciłam z miasta i dziś nie wyobrażam sobie życia w mieście.U nas na wsi są 2 sklepy spożywcze,kościół,szkoła i trzech fryzjerów,którzy są bogaci.Kobiety chodzą w pięknych fryzurach,w kościele jest rewia mody,dzieci w szkołach poubierane w firmowe ciuchy.Na podwórkach place zabaw,baseny,trampoliny,ogrody.W gospodarstwach dziewczyny są teraz maszyny.Tak jak mówiła Jeżyk praca na wsi to teraz sielanka.W szkole komputery,co drugi dom to jest jakiś student.W mojej córki klasie było 12 dzieci.Siedmioro skończyło podstawówkę ze świadectwem z paskiem.Wszyscy w przyszłym roku zdają matury.Syn skończył teraz gimnazjum.Ze wsi było sześcioro dzieci w tej klasie w gimnazjum /chodzili obok do miasteczka/.Pięcioro dostało się do technikum /informatyczne,geodezyjne,elektryczne/i jedno do liceum.
Wieś nie jest teraz zacofana.Wieś ma dopłaty,maszyny i możliwości rozwoju dzieci.Teraz już nie ma syfu w chałupach.Teraz są wille,gdzie obijasz się o marmury.Teraz ludzie ze wsi jeżdżą za granicę i pracują w miastach.Ja mam sklep i zamierzam otworzyć drugi i chociaż mam ziemię,to w niej nie robię,bo od tego są maszyny.Uprawiam sobie mały ogródeczek,żeby pokazać dzieciom,że warzywka to rosną na polu,a nie sprowadza się ich z fabryki.
Kobiety się spotykają,są festyny dla dzieci,jeżdżą na wycieczki,kolonie,wczasy.
To jest dzisiejsza wieś.
Odezwę sie jeszcze,ale za tydzień,bo jadę z córką na tydzień nad jezioro.Też jestem ciekawa co słychać u Jeżyka i też myślę,ze się przeprowadziła i dlatego nie pisze,bo wszystko układa się wspaniale.

Szkoda,ze Jeżyk się nie odzywa.Fajnie byłoby pogadać z bratnią duszą.
Wróciłam zadowolona i wypoczęta.Mam jeszcze jeden wyjazd we wrześniu z moją najmłodszą córką na turnus rehabilitacyjny nad morze.Tak więc moje wakacje się jeszcze w tym roku nie skończyły.
Dziś pakuję też moich nastoletnich dwóch panów na obóz harcerski nad morze.Tak wiec trochę roboty przede mną tym bardziej,ze obiecałam Im dziś wyjazd na zakupy do najbliższego pasażu.To wszystko zaś dopiero ok.18 jak wrócę z pracy i zjem obiadek.

W planach miałam ponarzekać na okres dojrzewania do rodzicielstwa i małżeństwa mojego męża,ale stwierdziłam,że po co się powtarzać.Po prostu moje życie to dokładne odbicie życia Jeżyka.Jak czytałam Jej opisy,to jakbym wydarła kartki z mojego pamiętnika.

Będę tu zaglądała z nadzieja,ze Jeżyk się odezwie i opowie co u Niej słychać.Internet mam i w pracy i w domu,tak więc jestem tu codziennie.

W tym miesiącu nie będzie efektów chudnięcia,bo na wyjeździe sobie pozwoliłam na wakacje od diety i dużo było słodyczy i był alkohol.Co zrzuciłam,to przybrałam z nawiązką.Jednak nie powiedziałam diecie nie i wróciłam.

Co do zmiany miasto na wieś,to wszystko zależy od tego w co się wchodzi.Jeżeli z bloku wejdziesz w nowoczesny dom,to jest extra i wszystko na plus.Ja weszłam w drewniany dom bez centralnego,bieżącej wody i gotowanie na kuchni.Jak przeprowadziliśmy się na swoje,to miałam dokładnie to samo,ale byłam na swoim.Powoli najpierw była kuchnia gazowa,potem bieżąca woda,a na końcu centralne.To ostatnie było najpóźniej,bo centralne mamy od 4,5roku.To wszystko było przy gołych murach.Od dwóch lat mam panele na ścianach i tapetę natryskową.Od dwóch lat mieszkamy w suchym domu,bo wdała się wcześniej wilgoć.Walczyliśmy z tym wszystkim jednak razem z mężem.Było lepiej i gorzej między nami.
Teraz jest lepiej.Jednak wiem,że to nasz wspólny wkład,a też moja postawa.Mąż wie,ze jestem silną kobietą i już nie da się mnie zwinąć w kłębek i rzucić do kąta.Mam swoje zdanie i potrafię je wypowiadać i się go trzymać.Potrafię jednak ustąpić,ale mąż też.
Mąż dba o podwórko i jest czysto.Ja tylko je ozdabiam.W domu jest odwrotnie ja dbam o czystość,a mąż mi pomaga.
Gdybym teraz poszła do bloków,to chyba bym się udusiła.Moje podwórko,moja ziemia,to też jest mój dom.Dbam o to na ile mi czas starcza i jest to dla mnie przyjemnością,ale też uczyłam się tego przez lata.Uczyłam się też pozytywnego myślenia.Dlatego więcej mi się teraz udaje i łatwiej jest mi żyć.

Teściowa starowinka zaś mieszka sobie na dole dalej w brudzie.Jak próbowaliśmy z mężem im czasem posprzątać to kończyło się to krzykiem i kłótnią.Dlatego już dawno zrezygnowałam.

Przed drzwiami wejściowymi ma starą studnię betonową,przykrytą dechami,a na niej stoi moja stara popękana,wyszczerbiona miska,którą wyrzuciłam,a w niej posadzone kwiaty.Przed furtką jest ogródek ogrodzony starymi dechami.Dobrze,że mamy osobne podwórka.
W domu w kuchni na stole stoi wszystko co możliwe,a stołu chyba wcale nie wyciera.Na szafkach jest lepiący brud.Gdyby tylko były opakowania po bombonierkach,to by było pięknie.Szklankę jak kiedyś próbowałam domyć dla córki,to męczyłam się kilka minut.Naczynia,chociaż jest woda bieżąca i zlew,to wyciera zamoczona ścierą,która jest aż sztywna od brudu.Łazienka,to kiedyś w tych szaletach miejskich było czyściej.

Hej kobietki, dajecie mi chęć do życia. Po przeczytaniu wszystkiego to własna teściowa stała się lepsza w moich oczach. Boże dzięki, że trafiłam właśnie na nią. Pozdrawiam

Nokia nie gniewaj się,ale znajdź drugą taką gospodynię jak moja i teściowa Jeżyka.Wiesz mi u nas na wsi,a jest to zwarta duża wieś nie ma drugiej takiej.

Trudno to nazwać bałaganieniem jak ktoś brudem sie otacza i sam śmierdzi.
Byłabym jednak niesprawiedliwa gdybym powiedziała,że to zła kobieta.

Boże kochany wczoraj przeczytałam znowu cały wątek i mam łzy w oczach!!!

wiesz co bulinka, ty jesteś starsza i mądrzejsza: gdzie leży prawda, czy to my się zmieniamy czy tylko w złych okolicznościach wychodzi nasze prawdziwe "ja"-jak w przypadku jeżyka i jej męża?