Grupa Wsparcia dla KOBIET kochających za bardzo - Netkobiety.pl

Anhedonia, ja tylko podalam przyklad ze sa tez takie zony sa tez zony meneli i zony bezdomnnych. Chodzi mi o to ze czesto nie mamy wsparcia w wymiarze sprawiedliwosci i faceci czuja sie bezkarni. Pobije Cie ale jak nie masz swiadkow to masz problem itd.

Ja stoje na ziemi i wole podawac za przykład lepsze wzorce niz to ze kobieta w bezsilnosci musi przechodzic transformacje, obcina włosy, przestaje o siebie dbać, zaczyna myslec jak mezczyzna. Tak wiem poradniki wskazuja na to, ze nareszcie mozesz objadac sie lodami, robic z siebie straszydlo, chodzic w podartych gaciach ale to jest na krotka mete, bo przyjdzie dzien gdzie spojrzysz w lustro i stwierdzisz cholera nie dziwie sie ze jestem sama.

Dobrze wiec ja sie pytam dlaczego wiekszosc z nas tu na tym forum ma poczucie tego ze przegrała?

Wiesz dlaczego? dlatego ze oprocz tego ze zostalysmy pozucone, bozbawione godnosci, czesto zadłuzone, czesto tez walczac z soba odrzucamy resztki kobiecosci, staramy sie byc silniejsze niz natura nas stworzyła, nie mamy wsparcia oprocz kilku wspanilych kobiet wspierajacych sie tu wzajemnie i grona przyjaciolek.

Ja chcialabym zebysmy mogly powiedziec wygralam! zaplacil mi za to co mi zrobil, bo zostal bez niczego.

No dobrze, to apropos tej przyjazni:)
Ja z moim ex mowilismy sobie wszystko, wspieralismy sie, wlasciwie na tamten czas moglam stwierdzic ze to moj przyjaciel, no coz ta przyjazn nie przetrwala.
Moja przyjaciolka jest ze swoim mezczyzna on wie o niej wszystko ona o nim tez. W klutni zdarza sie ze wyciagaja na wierzch wszystkie rzeczy ktore powiedzieli sobie w sekrecie a ktore nie powinny byc nigdy uzyte jako karta przetargowa w klutni.
I cala masa moich znajomych ktorzy maja udane zwiazki. Tak sa przyjaciolmi ale nie do konca. Zaufanie i szacunek to podstawa zwiazku, parterstwo tez chociaz to pobozne zyczenia ale niech i tak bedzie. Zycze Wam kochane i niekochane zebyscie tez czasami zeszly na ziemie i znalazly tych facetów moze i ja zmienie zdanie. Poki co trzymam sie tego ze jedyna przyjazn jaka istnieje jest pomiedzy kobietami a u mezczyzn pomiedzy mezczyznami.

Poczucie przegranej maja te, które nie mają siły i motywacji do walki. A dlaczego? Bo zbyt długo pozwalały na takie a nie inne traktowanie siebie.

Kochana, natura sprawiła, że to my jesteśmy silniejsze psychiczne - dlatego właśnie chodzimy w ciąży, karmimy piersią i opiekujemy się dziećmi. Podnosimy się z kolan tyle razy, ile trzeba.
A to, czy mamy wokół siebie przyjaciółki - wynika z naszego zachowania i z tego jakimi osobami się otaczamy. Ww bogate panie raczej na siebie nie mogą liczyć, bo mają priorytety umiejscowione w portfelu. Ja nie mam tego zmartwienia, bo wiem, że np Anhedonia ma głęboko w d... jak ja wyglądam, ile mam w portfelu i czy umiem grać w golfa. I vv.

Oczywiście, że sprawy finansowe są istotne, ale ja uważam, że karanie kogos za to, że mnie zostawił "karą finansową" jako bonusem jest słabe. Bo kim wtedy jestem? Prostytutką z którą trzeba sie rozliczyć za spędzony czas? Niech rozliczenie będzie uczciwe. Bo to Ty, ja, i inne kobiety trwałyśmy przy takich uszkodzonych osobnikach. Parwo do "bezradności" miały te, którym w takiej sytuacji przystawiono pistolet do głowy.
Mnie nikt nie przykładał - sama przesuwałam powoli granicę tolerancji coraz dalej, sama tłumaczyłam wszelkie rzeczy, których nie powinnam tłumaczyć. Aż doszłam dotąd, gdzie teraz jestem. I zapewniam Cię, że ja wiem, że WYGRAŁAM. Wygrałam normalną resztę swojego życia.

Odnośnie kobiecości - ja tam nie narzekam. Mam piękne piersi, kształtną pupę i długie nogi. Nie wyglądam jak wieszak z wybiegu, ale ja nie przykładam do siebie żadnej miarki. Ważne, jak się z tym co mam czuję. I jak czuję się świetnie - inni też tak mnie postrzegają. Osobną sprawą jest to, że dopełnieniem mojej fizycznej kobiecości jest moja czułość, empatia, serdeczność - i to jestem cała kobieca JA.   

Anitko, twoi znajomi nie są przyjaciółmi, pomimo iz tak siebie nazywają. Przyjaźń nie polega na mówieniu sobie wszystkiego. Poza tym co to za chory układ, że "oni wiedzą o sobie wszystko" - a po co? To gdzie tu zaufanie?
I co ma znaczyc wywlekanie sekretów? Na to nie ma miejsca w przyjaźni. Powierzony sekret wędruje do grobu razem ze mną. A jak nie wiem, że nie umiem ich dochować - mówię, żeby mnie nimi nie obarczać.

Dziubas, ale wiesz, że teraz wściekasz się na mnie, a nie na niego? Jestem taki "produkt zastępczy".
Tak łatwiej, wiem. Ale się nie obrażę i nie skrzywdzę. Ale i też nie będę potakiwać, że świat jest zły, że wszyscy są źli i nie będzie lepiej. Bo to nieprawda.
I oczywiście, ze przejdziesz przez ten etap. Z przyjemnością zauważam, że bardzo ładnie go sama nazwałaś. Każda z nas go przeszła - i żyjemy.
Jesli masz ochotę, to wygoogluj sobie DDD - i poczytaj historie osób, które tam się wypowiadają. Mnie osobiście bardzo pomaga takie poczytanie na stronie DDA. Wiem, że nie jestem jedynym popieprzonym egzemplarzem na tym świecie. I widzę, że inni się podnoszą i ratują swoje życie. Ja też tak robię. I namawiam CViebie, żebyś też spróbowała. A co Ci szkodzi?

Kochana, to gdzie Twoim zdaniem jest miejsce na zaufanie? Jeśli chcę wiedzieć wszystko, to znaczy, że nie ufam.
Moja córka jest teraz na wyjeździe u koleżanek i ja dzwoniąc wieczorem pytam "Wszystko OK?" a nie "Mów mi wszystko, co robiłaś" bo mam do niej zaufanie, że gdyby wydarzyło się coś istotnego, to mi o tym sama powie.
Tak samo jest w przyjaźni i związku. Nie musimy mówić sobie wszystkiego, ba - każdy z nas musi mieć jakieś "swoje" sprawy. Ważne, żeby się nie okłamywać i nie zatajać spraw istotnych.

Co do tych zon z portwelami. To nie wiem jakie maja priorytety ciezko mi powiedziec czy one sa gorsze czy lepsze. Kazdy ma swoj sposob na zycie a najwazniejsze jest to zeby umiec cieszyc sie tym zyciem. Wiec jezeli im to sprawia przyjemnosc i jezeli realizuja sie w tych zwiazkach czuja sie kochane, obdarowywane prezentami maja udany sex maja to co chca to dlaczego od razu mowic o tym ze sa w jakis klatkch skoro im to odpowiada. Ja sie moge zadowolic schabowym ona homarem. To sa tylko przyklady.
Ja czuje ze przegralam bo za duzo czasu poswiecilam na cos co nie mialo sensu, zapominalam o sobie, dawalam cala siebie, wiem ze przegralam i nie wmowie sobie ze wygralam. Bo tamta walke przegralam.
Natomiast to jak mi sie dalej zycie potoczy to zobaczymy.

Anitka ja nie akceptuje przyjazni z kims kto mowi w wymieniony przez Ciebie sposob. Nie wyobrazam sobie przyjazni opartej na szacunku i zyczliwosci. Przyjaciel moze Ci zjechac tylek rowno, ale nie za plecami, powie Ci o tym uczciwie prosto w oczy i z troski o Twoje dobro. Facet, ktory na spotkaniu, spazerze czy zwyklych zakupach oglada sie ostentacyjnie za innymi kobietami daje mi wyraznie sygnal, ze jest ze mna bo "z braku laku i kit dobry"... tak samo zona, ktora z ekscytacja w glosie truje mezowi glowe o "cudownosciach" meza pani Kazi dodajac na koniec "A ty to nigdy taki nie jestes" Dla mnie jest to to samo. Podalam drugi przyklad zeby bylo sprawiedliwie.
Moj zwiazek nie przerodzi sie w nic trwalego z obiektywnych przyczyn, ktorych nie podam bo byscie mnie udusily. Dla tych co maja wyobraznie na podkreconych obrotach.. wyjasniam: On nie jest zonaty
Mam soje ZASADY i sie ich trzymam. Pewnej zasady jednak sobie jescze nie wypracowalam, nie wymyslilam i dopiero teraz ustalam sobie kryteria.

Co do placenia za siebie w restauracji. Gdy mezczyzn chce za mnie placic czuje jak trace moja niezaleznosc. Gdy jednak nie chce zaplacic czuje sie zrobiona "w balona".
Dlatego najbardziej odpowiada mi gdy on naturalnie chce zaplacic, bez pytan... ot po prostu prosi o rachunek i wyciaga karte. Wtedy mowie, ze chcialabym zaplacic za siebie , bo to daje mi poczucie niezaleznosci.

Piraci z Karaibow-jedyna rola Johnny Deep, ktorej nie potrafie przetrawic.

Witam serdecznie !
Jestem  w kropce.Walcze sama z soba .Pogonilam lajdaka ,a sama cierpie.Znamy sie krotko, 4 miesiacy.Sama sie dziwilam co ja wyprawiam.Rudy brzydal,biedny jak cerkiewna mysz,kiedys bezdomny.Dal mi duzo ciepla i zrozumienia,chcialam mu pomoc stac na nogi,ale przewidzialam ze gdy doprowadze go do porzadku  w tedy sie zjawia chcentne na taka zdobyc.Staralam sie ,stawalam na glowie zaczynajac od luzka kon
czac obiadkami,mam wlasny biznes.A ten cham prosze wyobrazic sobie potajemnie sie spotykal z inna.Wylapalam przypadkowo w jego aparacie fotograficznym jego wycieczke tuz po wielkanocy z cizia.Zdalam sobie sprawe jak mi klamal zbierajac wszystkie fakty:kontrolniaki,telefony,rozmowy na gg.Jest mi tak przykro ze taki lajdak nie docenil tego co mial.Ja tez jestem dobra.Zaglaskalam go.Sadze ze im wiecej robimy dla nich tym mniej ich interesujemy.Moja mama mowila:coreczko,patrz ze by on szalal za toba a nie ty za nim.To on powininen stawac na glowie i myslec co zrobic ze by byc z toba.Dziewczyny,nikt nas nie nauczyl szanowac samych siebie??Ja wiem w czym blad.Sek w tym ze my wszystko zrobimy ze by objekt naszego porzadania z nami byl,a on nas olewa.My szukamy jemu10000 USPRAWIEDLIWIEN.GDY GO PRAGNIEMY ,NIE WIDZIMY,NIE CHCEMY WIDZIEC WAD.Zejdzmy na ziemie.Jest mi ciezko,ale nie upokorzalam sie.Tak go zjechala ze mieso lecialo na lewo i prawo.Jezeli ktos ma literature pomocna prosze mi przeslac wersje elektroniczna,bede wdzieczna o pomoc.
Moja rada ktora mi pomogla wyjsc z podobnego zwiazku choczaz latwo nie bylo.
Wyrzuc jego dane kontaktowe.
Nie szukaj z nim spotkania.
Jest tysiac zajec,zacznij wszystko wylewac na papier lub forum.
Wyobrazaj o nim najgorsze rzeczy:ze ma hemoroidy---bleeeeeeeeeeeeeeee
wyobraz jak robi kupe,jest czerwony i smierdzacy,
przypomnij jego wady(brudne skarpetki,puszczanie bakow,niemyty tylek,lub przykry zapach z ust.
Przypomnij  o nim to na co zamykalas oczy  bo GO KOCHALAS.
Wez kartke i napisz po jednej stronie zalety po drugiej wady,przeanalizuj i zobaczysz ze tak na prawde zal ci pupe sciska,obraz nedzy i rozpaczy,Gdzie byly twoje oczy.
Bede wdzieczna za pomoc z literatura .
Pozdrawiam.

Nawet nie przyszło mi do głowy, że nas zaatakowałaś I przyznam się, że ja też zwróciłam uwagę na ten zwrot "walka" i nawet napisałam coś na ten temat - ale wykasowałam. Mnie osobiście chodziło o to, że nie będzie dobrze, póki związek będzie Ci się kojarzył z walką.
Anitka, a mam takie pytanie. Sama sobie na nie odpowiedz, ja nie muszę jej znać. "Czy to, co teraz kojarzy Ci się ze słowem przyjaźń jest spełnieniem Twoich oczekiwań? Czy dostosowałaś to pojęcie do tego, co mogłaś otrzymać? Czy gdybyś mogła opisać cechy, które miałby posiadać Twój idealny przyjaciel, to jak bardzo różniły by się od tego, co teraz nazywasz przyjaźnią?"

P.S. A złość się kochana, mnie to nie przeszkadza. Jak wielokrotnie pisałam - ja "na złości" podejmowałam wiele decyzji, których wcześniej się bałam.

Cytat dla mnie samej, do zapamiętania jak wpadam w otchłań strachu:
"By pojąć najważniejsze lekcje w życiu, każdego dnia musimy przezwyciężać strach".
Do zapamiętania dla mnie.

Tak, kochana, tak Zawsze byłam fighter'ką - na pewien czas zapomniałam o tym Ale już nie zapomnę, nigdy.

Oj kochana, wcale nie! Chyba żadna z nas już nie jest w związku z psychofagiem? Przepraszam, jeśli się mylę, ale chyba nie.
Jesteśmy na różnym etapie otrząsania się z resztek gówna, które jeszcze się przykleiło, ale pomykamy do przodu :D Każda w swoim tempie, bo każda z nas jest inna.
Nie oczekuj jakiś błyskawicznych zmian, bo to po prostu niemożliwe. Jak mogę oczekiwać szybkich efektów, skoro pracowałam na to, co mam całe życie? Indoktrynacja sączyła się powoli, ale skutecznie. Teraz potrzeba czasu, żeby ją wyplewić i zastąpić nowymi postawami. Dopóki nie wywalisz "starego", nie będzie miejsca na nowe.
Zacytuję z "Być kobietą i nie zwariować" coś na temat naszej sinusoidy nastrojów:
"To ważny moment, kiedy jedną nogą jesteśmy jeszcze w starym, a drugą w nowym. Pamiętajcie, proszę, potrzeba wtedy szczególnej uwagi, szczególnej delikatności. Jeszcze tyle nam się myli, jeszcze nie jesteśmy pewne. Aż tu przychodzi zakochanie w sobie, skrzydła niosą nas ku niebu, a potem znów trzeba wrócić do ludzkiej postaci, na lekko trzęsących się nogach. Potem nam te nogi zmężnieją, ale teraz co jakiś czas trzeba usiąść i odpocząć, rozetrzeć guzy nabyte po drodze.  Najważniejsze, że coraz lepiej rozumiemy, skąd i po co to wszystko, i coraz lepiej sobie radzimy, i lubimy siebie. Duże doły stają się średnimi, a średnie małymi; coś, co zabierało nam miesiąc, teraz boli przez tydzień, a potem już tylko przez dwie godziny."

Tarantella, coś w tym jest. Nie widzę go w swojej przyszłości. Zawsze gdy myślę o założeniu rodziny to wyobrażam sobie mojego przyszłego męża jako kogoś bez twarzy. Po prostu jeszcze go nie poznałam. Tak więc mój żołądek podskakuje gdy myślę że mogłabym z nim być "do końca życia" (bardziej wywraca się do góry nogami), skóra się wzdryga przed dotykiem. Nie chcę uczestniczyć w jego "dalej". Ale wiem dobrze że teraz jestem twarda- wkurzona. Nie chcę go słyszeć i widzieć i chcę zacząć życie bez niego. Ale w rzeczywistości wiem że potrwa to kilka dni, może tygodni, a potem znowu dam się złapać. Kretyn ze mnie. Kiedyś prawie mi się udało od niego uwolnić, ale po miesiącu braku kontaktu z nim, a raczej kontaktu bliskiego z mężczyzną zaczęłam dosłownie wariować.  Moje przyjaciółki nazwały to CHOROBĄ DWUBIEGUNOWĄ. Z euforii i radości, ciągłego gadania wpadałam w stan przygnębienia, z nikim nie rozmawiałam, nic nie chciałam, płakałam. Mi to aż tak nie przeszkadza, ale wiem że to bardzo dotykało moje otoczenie. Bez kija nie można było do mnie podejść, bonie wiadomo na jaki humor dziś wypadło.

Boję się że właśnie moje wielkie plany i ta idylla potrwają max tydzień. Szkoda że nie wiem jak temu zapobiec....

Jeny mam pomysł! Zaszantażuję go:) Tzn ok- wiem, że to złe. Ale jeśli się będzie uporczywie do mnie odzywał i będzie chciał przyjechać to zaszantażuję go że jego rodzina się dowie o tych małolatach. Albo coś jeszcze gorszego. To straszny tchórz więc się wystraszy i mnie zostawi.... geniusz zła. Ale cel uświęca środki, prawda...?

anitka77- na twoim miejscu nie zgodziłabym się na taki wyjazd. Pomińmy twoje uczucia, jego uczucia, pomyślmy o uczuciach dziecka. A skoro nie jesteś pewna czy chcesz się z nim spotykać i na czym stoisz to po co podejmować takie poważne kroki jak wyjazd że tak to nazwę "rodzinny".... W sensie nie mieszaj w głowie dziecku. Jeśli rzeczywiście będziesz chciała z nim być - to czemu nie- owszem. Możecie coś razem zbudować. Ale jeśli teraz będziecie razem wyjeżdżać a potem zdasz sobie sprawę, że to nie to?  Wstrzymaj się z tym....Przecież możecie dalej się spotykać we dwójkę. najpierw chyba też musisz rozwiązać swoje sprawy a on swoje.

niekochana72- wolę go zmusić by się nie pojawił w tych drzwiach, bo jeśli pojawi się- to nie umiem mu jeszcze odmówić. Może to i złe, ale do cholery nie mam siły na jakieś "honorowe" rozwiązania. Albo będę walczyć z zamykaniem mu drzwi przed nosem albo nie dopuszczę do tej sytuacji. Umiem ocenić swoje siły i jedno jest pewne- to nie jest etap mówienia mu "nie, odejdź". Stosuję to już od kilku miesięcy- nie działa. Wtedy kłamie że porozmawiamy itd. Czas na trochę drastyczniejsze rozwiązania. Jeśli nie będzie miał do mnie dostępu to przestanie zatruwać mi umysł. Może to gówniarskie, ale nikt nie mówił że mam grać czysto skoro on tego nie robi....

A nie chcę wpaść w nic podobnego. Zdaję sobie sprawę z sytuacji. I chcę już z nim skończyć, ale nie będę się z nim bawić w kotka i myszkę. Same mówiłyście że powinnam się odciąć..

Britelka, odnosnie wyjazdu, nie pojade wlasnie ze wzgledu na siebie i na dziecko, on bardzo nalega na to abym poznala jego corke, ja natomiast uwazam ze to jest za wczesnie.
Tu juz nie chodzi o nas ale o dziecko, ktore nie powinno byc narazone na poznawanie tzw "cioć" chociazby z tego wzgledu ze nasza znajomosc jest na etapie raczkowania i ja ze swojej strony nie moge nic od siebie teraz dać, ani jemu ani dziecku.
Mialam na mysli raczej to czy powinnam zaczac spotykac sie z takim mezczyzną a o związku tu jeszcze mowy nie ma.
Sptykac sie na zasadzie, wyjscie do kina, na kolacje na spacer.

Jesli chodzi o Twoja sytuacje i szantaz, no cóż hmm, ja tez to zrobilam.
Chcialam zeby moj ex sie ode mnie odczepił raz na zawsze i zadne moje "nie chce" nie docierały do niego.
Powiedziałam mu ze jesli sie ode mnie nie odczepi to wydam jego najwiekszy sekret. Tu nie moge powiedziec co i jak ale bylo to cos na miere być albo nie być.
No i sie odczepił ale w tak podłym stylu i tyle przykrych słów usłyszałam, ze wolalabym poprostu trzasnąc mu drzwiami przed nosem tak jak radzi niekochana, bo moj cel uświecił srodki ale ja tez za to oberwałam toksycznymi slowami.

Boze, by mi sie wydaje, ze kazdy inny jest lepszy od mojego ex. On ma te cechy charakteru ktore mi odpowiadaja, oprocz jednego faktu, jego obecnej sytuacj zyciowej.

Buziaki kochana - brakowało tu Ciebie. Ściskam Cię mocno.

witaj w domu Arnika
nie prawda, mój był najlepszy ...w kazdym razie w moim umysle ale do czasu... minęło ponad 7 miesięcy od rozstania i juz tak nie myślę
wiesz co mi pomoglo ściągnąc go z "ołtarza" ? zrobiłam listę jego wad, bardzo się nad tym skoncentrowałam i wyszło mi tych wad około trzydziestu, nie masz pojecia jak to pomaga w chwilach "nawrotu choroby"
moze jednak uda Ci się znaleźć choćby kilka wad u niego, co???

7 miesięcy???? Karen!!!!!!!!!!! Toć to dla mnie teraz jak kosmos!!
Pewnie, że miał wady, nawet dużo, ale cóż znaczą wady, jak tyle zalet wokół!!!!

Śmieję się oczywiście. Ale kurczę, już tak go sobie "obrzydzam", a wciąż wychodzi na to, że gdyby nie odległość, gdyby nie moje "przyciskanie" do muru, gdyby nie... to nadal bylibyśmy tak "niby razem", ale chociaż z szansą na dalszy ciąg.
Najbardziej mnie dobija, że nie mam z nim żadnego kontaktu, ZERO, NIC, żadnego maila, smsa, nie mówiąc już o telefonie. Nawet idiotka weszłam dziś na facebooka, może coś się na jego profilu dzieje, ale NIC. Głucho wszędzie, cicho wszędzie, co to będzie? Co to będzie...

Podobno to lepiej. Szans spotkać go chociażby w sklepie też nie mam, bo mieszka kilka tysięcy kilometrów stąd. Ale, cholerka, odległość wcale nie jest przeszkodą, by przestać myśleć, czuć, wspominać...

Pan automacik    -  bo"go" teraz tak    nazwałam,nadal sterowany bateriami zewnetrznymi ,czyli jest pod wpływem...podszeptów :  mamusi, przyjaciółki,która na pewno udziela mu mnóstwa rad , comazrobic, jakma mówic, na jaki temat milczec. .hehe.Mówią  co ma zrobic, układaja mu nawet pisma ,co mamówic,jak ma mówic,  ech ....Niech wlepia kolejne cwietuszki.  mało mnie to interesuje.   Ocknie sie,ocknie.....w swoim czasie....

Ja bym to porównała do snu niedzwiedzia...starego niedzwiedzia...z dziurawymi kieszeniami......,zalanego w sztok  od nadmiaru rad..i wizjii......hihi...

Tak są tacy i nazywają się NIEBOSZCZYKI :D:D

I widzisz, jak on wygląda?

Nie no przepraszam- muszę to napisać. Mój psychofag napisał że mnie kocha i nie chce się rozstawać. Nic nowego Ale argument mnie powalił "wiesz że sobie nie dam rady bez ciebie, tylko ty mi zostałaś". Boże jak on dobrze mnie mną manipulować. On cholera wie co robi! On się bawi!

tak, to lepiej, że nie masz kontaktu, szybciej Ci przejdzie, ja miałam kontakt i dopóki go miałam to się bez sensu łudziłam, gdyby nie ten kontakt, byłabym juz dużo dalej, więc ciesz się, ze szybciej zapomnisz, szybciej wyzdrowiejesz i szybciej będziesz mogła ukladać sobie szczęśliwe życie 

Co racja to racja. Ale jak po powiedzeniu mu że to koniec i że już nie działają na mnie jego sztuczki to powiedział, że szkoda że się nam nie udało, że próbował. Przecież to jest śmieszne!!!!! Mówi że kocha i żeby go nie zostawiać, a 10 min później że ok, że rozumie itd. Mój schemat teraz każe mi go przeprosić i powiedzieć że możemy rzeczywiście spróbować. Ale nie tym razem....nie tym razem. Miarka się przebrała.
Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr...... wściekłość. Rozszarpałabym go na kawałki. Jak można być tak bezczelnym!!!!!!!!
Faceci są podli. Cholera. Nie wierzę że istnieją tacy normalni którzy kochają, nie zdradzają, przynoszą śniadanko do łóżka. Głupie filmy romantyczne zawyżyły moje wymagania, kiedy tak naprawdę każdy facet nie jest lepszy od przeciętnego psychofaga! Jak jaiś w tramwaju do mnie mruga, albo zagadnie to od razu sobie myślę "ty popaprańcu życiowy- na pewno masz dziewczynę, ale sobie poflirtujesz, co?!". Ci z obrączkami w moich oczach zdradzają, a ci bez obrączek są jeszcze gorsi bo na pewno mają żony ale nie noszą obrączek by je łątwiej zdradzać.!Nie na widzę mężczyzn!!!!!!!!!!!!!!

Przepraszam za wylew agresji.....

Wylewaj! Ile masz ochotę. To forum jest niezwykłe, bo tu spotykają się osoby, które mają podobne przezycia.
I każda kobieta Cie zrozumie i przyjmnie "na klatę" Twoją agresję.

Oni nie są podli, przynajmniej nie wszyscy. Oni są po prostu INNI.
Ja dopiero teraz, po obecnym porzuceniu, po przeczytaniu tysiącu rzeczy, po setkach rozmów (też z terapeutą) dopiero zaczynam rozumiec, że sposób myslenia kobiet i mężczyzn jest zupełnie inny! I nie ma sensu z tym walczyć!
Dotąd oceniałam ich swoją miarą, teraz widzę, że tak po prostu nie można. Sa różnice, których nie da się przeskoczyć. Nie wiem, geny, budowa mózgu, wychowanie...?

Zaczelam czytać najnowszą książkę Kalicińskiej "Zwyczajny facet". Byłam wkur..na juz od poczatku. Biedny facet, którego zła żona nie rozumie. Ale gdy czytam to wszystko z JEGO punktu widzenia, nagle okazuje się, że ja też byłabym zła na "taka babę". Histeryczkę, pokreconą emocjonalnie, skomplikowana, nie wiadomo czego chcąca. Czasem postawienie się w sytuacji tej drugiej strony bardzo wiele uczy.

Pamietaj, że ludzie potrafią wspaniale grać. Trzymaj się przy SWOIM, a zwyciężysz. Zwyciężysz SIEBIE.

Małgorzata Kalicińska pisze w oparciu o rzeczywiste zdarzenia. Fikcji w jej powieściach jest niewiele, jedynie dla "celów kosmetycznych".
Też się nad tym zastanawiałam, dopóki gdzies przypadkiem nie przeczytałam Jej historii. Ten facet z książki, inzynier statków, to w dużej mierze jej obecny partner, który jest konstruktorem statków w Korei. Człowiek po przejściach.
Sądzę, że Ona oparła swoją powieść na relacjach jej partnera. Napisała niejako jego językiem. Ponoć wiele miesięcy pisali tylko ze sobą maile. Tam był ogromny materiał na powieść.
Nie oceniam, uważam, że takie pisanie jest jak najbardziej prawdziwe. I dobrze, że tak to zrobiła. Dzieki temu powieśc ma nie tylko prawdę literacka, ale i dotyczy relanego życia. Nie jest "wymyslona".

to by wiele wyjasniało
ja tez mam ogromny materiał na powieść nawet na kilka

inne kkzb, moze by im się oczy otworzyły

Dzis mam piekny dzien )

http://www.youtube.com/watch?v=h6KYAVn8ons&feature=fvwrel