Grupa Wsparcia dla KOBIET kochających za bardzo - Netkobiety.pl

Nie tytuł tej ksiązki będzie brzmiał: "Socjopata w moim sercu".
Szkic już mam.

jasne, Tarantella, piszę się na taką opcję, najważniejsze to mieć dużo kluczy i nie przegapić żadnych ważnych drzwi

A on go wkłada ... do czyjejś innej dziurki

Może, spoko.
Ja już chyba jestem w tym penthausie i czekam na Was...

Jestem cierpliwa, tu jest bardzo ładnie. Urok miejsca dopełniony nieziemskim spokojem. To musi być widok na raj. Bo jak pięknie by tam nie było, to musi być spokojnie. Żeby się nie bać, nie rozglądać, z której strony tym razem nadejdzie atak.
Pewność, że nic Ci nie grozi, to raj. Podążaj, Tarantella, warto. Odpoczywam.

A na "Kobiecych Sercach" są psychotesty i w jednym z nich (psychotest "Czy kocham samą siebie") jest takie pytanie:

Czy nie potrafisz powiedzieć partnerowi ?Kocham cię? bez oczekiwania na odpowiedź ?Ja ciebie też??

No to ja jeszcze nie potrafię, chociaż już za sukces poczytuję sobie, że nie każę im pisać "Kocham Julkę". Chociaż jeszcze niedawno ...

Nie wiem, dlaczego wygrażałam, to mi naprawdę nie pasuje. Jeszcze bardziej nie wiem, dlaczego w samochodzie.
Prawo jazdy sobie zrobiłam niedawno, ale nie korzystam. Poszłam na kurs, żeby przekonać się, że nie jest to moje powołanie (bycie kierowcą). Zdałam (również nie wiem dlaczego), ale nie jeżdżę. Uważam, że społeczeństwo jest w niebezpieczeństwie, kiedy siadam za kierownicą. Aby oszczędzić ewentualnego nieszczęścia sobie i innym, chodzę na piechotę.
Miłej niedzieli Dziewczyny!

siem wtroncem

Kazdy czlowiekzaraz po zdaniu egzaminu czuje, ze jazda samochodem nie jest jego powolaniem
To normalne. Oczywiscie, ze zdobywanie doswiadczenia jest bolesne i trwa. Ale nie poddawaj sie tak lekko.
Przemeczysz sie torszke, postresujesz, bedziesz zawalidroga, beda Cie wyzywac (moj ex na pewno), nalejesz do disla benzyny, bedziesz dzwonila po znajomych z zapytaniem co to oznacza jak pali Ci sie swiatelko z takim pudelkiem z otwartymi klapkami i z "+" i "-".. albo kubek z parujaca kawa..... ale nadejdzie taki moment, ze poczujesz sie swobodnie.
Kazdy odczuwa ten strach, niepewnosc, nie nadawanie sie.... ale nie kazdy sie poddaje. Niektorzy nabieraja doswiadczenia mimo strachu
Zawsze sobie powtarzalam... ok teraz sie boisz ale za dwa lata ten strach bedzie juz przeszloscia..
Pomysl o tym.

Przy okazji opowiem historyjke, ktora spowodowala zamarcie miny na twarzy z zaprzestaniem mrugania wlacznie.
Na imprezce rzucilam tekst: W naszym miescie jest strasznie duzo kobiet za kierownica,wiecej niz mezczyzn. W Polsce chyba nie ma az takiej dysproporcji.
Na co amerykanski kolega odpowiada: Moze u nas jest biedniej i  wszystkich ludzi nie stac na dwa samochody w jednym gospodarstwie...

i tu wlasnie nastapilo zamarcie miny na twarzy.. slychac tylko bylo lekki szum danych przemierzajacych w nieokreslonym kierunku w czaszce.

Potem, duzo pozniej przyznalam sie koledze, ze w moim kraju ludzi nie stac na dwa samochody, wiec dlatego mezczyzni maja auto a kobiety nie 
Na co kolega odpowiedzial: A ja tam wole, zeby zona miala auto, bo to ona robi zakupy i odwozi dzieciaki do przedszkola. Gdybym ja mial to bym musial robic to sam...
Powiedzialam oczywiscie ze jest patentowanym leniem.... ale w duchu pomyslalam sobie, ze polskie kobiety to auta nie maja, ale te dzieciaki i zakupy to i tak na ich glowie. Na pewno nie zawsze i u wszystkich ale wydaje mi sie, ze jednak ogromna wiekszosc

Znacie dowcip o pijackim wzorze na wszechświat?

Otóż pewnego razu pewien facet się upił w trupa. Po przebudzeniu uświadomił sobie, że w pijackim zwidzie przyśnił mu się wzór na wszechświat. Za cholerę jednak nie mógł go sobie przypomnieć. Myślał, myślał i nic. Stwierdził, że musi się znowu upić, żeby odtworzyć ten wzór w mózgownicy. Jak postanowił tak uczynił, ale tym razem przygotował sobie kartkę i długopis. Po pijaństwie wstaje i biegnie do owej kartki, żeby zobaczyć, jakiż to jest to jest ten wzór - epokowe odkrycie, gotowy materiał na Nobla.
A na kartce stoi napisane: "Jak postawię na stole taboret, potem stanę na taborecie, to mogę dotknąć sufitu".

I niniejszym ja też dziś w nocy doznałam olśnienia - co prawda nie pijackiego tylko wynikającego z bezsenności i kotłowania się w łóżku. Wymyśliłam wzór na kobiety kochające za bardzo:

KKB to istoty, które od dziecka miały dojrzałość dorosłych kobiet, a teraz, mimo upływu lat zachowują wrażliwość dziecka.

Dotknęłam sufitu?

Kochaniutka, ale ten wzór to tylko do czasu osiągnięcia świadomości.
Potem to musi taka KKZB przejść etap "zimnej suczy". I potem już widać światełko w tunelu

Tak, kochana. A więc znów powracamy do wątków "pociągowych"? Ehh.... ten maszynista Mężczyzna z moich snów

Hm... powiem szczerze, że nie zastanawiałam się nad wyglądem fizycznym. Skupiłam się na tej potencjalnej gotowości rozjechania moich problemów

Chyba dopiero weszłam w etap zimnej suczy, bo światełka nie widzę ... albo już mnie rozjechało.

Czy Wy też macie problem z realizacją mądrych rzeczy, które mają być pomocne w wychodzeniu ze wszelkich dołów?
Ja już tyle przeczytałam o wszelkich pomocnych trikach, spodobały mi się, oceniłam wysoko ich potencjał naprawczy dla mojego mózgu ... i nie robię nic, oprócz siedzenia na forum. No nie, sorry, kupiłam sobie dziś ładny notesik, w którym (najprawdopodobniej) będę zapisywać pozytywne zjawiska, myśli oraz dziękczynienia w danym dniu. Sama wyliczanka w głowie mi nie wychodzi - albo tych fajnych rzeczy jest za mało albo skupić się nie potrafię, bo moje myśli natychmiast biegną w kierunku kur*stwa moralnego, które mnie oblepiło przez prawie pięć lat.

Pozytywna myśl: botwinka mojej mamy była smaczna. KONIEC pozytywnych myśli. Notesu chyba starczy mi na długo.

ja też mam taki problem, czytam różne rzeczy - ksiązki, artykuły w necie, fora, ostatnio to forum, ale wczesniej odwiedzałam inne, dużo czytam o rozwoju osobistym, notuję wiele ciekawych i pouczających myśli, piszę o swoich emocjach, ale nie robię nic co wymaga ruszenia tyłka, mam jakąś niemoc w sobie, nie chce mi się, nie mam wystarczającej motywacji
zła jestem przez to na siebie, bo wiem, ze gdy chodziło o zorganizowanie czegokolwiek dla nas lub dla mojego eks to nie brakowało mi energii, a teraz, gdy mam zrobic coś tylko dla siebie to mi się nie chce, nie wiem jak się zmobilizować, wiem co powinnam zdrobić, co chcę zrobić ale odkladam to w jakąś nieokreśloną przyszłość - chodzi mi o takie rzeczy jak odnowienie i utrzymywanie kontaktów koleżeńskich (nie tylko internetowo, ale i osobiście), jakiś wyjazd samej lub ze znajomymi, jakiś teatr czy koncert, a nawet wyjście na spacer, nawet do ogrodu nie che mi się wyjść (nie mówiąc o tym, żeby coś w nim robić... aż wstyd się przyznać jaki jest zaniedbany)
usprawiedliwiam się przed innymi tym, ze mam dużo pracy zawodowej, a przed sobą, że muszę dojść do siebie, że muszę czytać, uczyć się i zmieniać się i zdrowieć.... tylko cały czas to jest teoria, a praktyki nie za wiele, choć zdaję sobie sprawę, że własnie działanie dla swojego dobra może przynieść największy efekt, a nie samo czytanie i myślenie

jak się zmotywować do działania?

Dziewczyny pomóżcie.Jestem na tym forum od jakiegoś czasu nawet napisałam dwa posty,ale jakoś tak bez echa.Nie moge sobie poradzić ,chodze do psychologa ale jakoś nie daje rady.Mój pan mąż ma kochankę od roku ciągle sie z nia spotyka ,piszą do siebie sme,(ostatnio znalazłam telefon i zaczełam czytać)wyłam z bólu i rozpaczy,mam ich zdjęcia jak są w łóżku,powinnam go nie nawidzieć a ja nie moge o nim zapomnieć ,mieszkamy razem i tak narazie będzie.Mamy dzieci,ale ja już z sobie z tym wszystkim nie radzę ,raz jestem zuch i niczego się nie boje a innym razem mam takiego doła że coś strasznego ,może to to ,że 18 maja mija rok jak się o tym dowiedziałam pomóżcie jak z tym żyć.Boje się

Nie wiem czego tu się bać. To on już podjął decyzję za ciebie więc teraz kolej na twój ruch. I co znaczy

ty nie masz gdzie iść czy boisz się go wygonić z domu? Bo jeśli to drugie to chyba nie masz na co czekać. Masz dowody, wiesz że kogoś ma to działaj kobieto bo On układa sobie życie a Ty je sobie marnujesz myśląc że może się zmieni na lepsze. Gdyby to był przelotny romans, nie byłabyś pewna ale zdjęcia jak są razem w łóżku to już chyba wystarczający strzał w pysk! (upsss sorry ale tak jakoś mnie poniosło). A co na to twój psycholog? Napisz coś więcej, jak wygląda wasza sytuacja rodzinna i materialna. Pamiętaj, że nie ma sytuacji bez wyjścia.

ella widzisz, chcieć to nie zawsze znaczy móc. Dobrze ci powiedziała koleżanka, nie zmusisz go do NICZEGO nawet do bycia ojcem. To świadczy tylko o tym kim tak naprawdę jest. I nie obwiniaj się tym, że wyszłaś za byle kogo bo chyba dosyć już odgrywania przez naszą słabą płeć matek Teresek. Oni mają chu**e a my mamy jaja i trzeba im je pokazać!
Niech spada na drzewo. Jak dziecko ma gdzieś to żaden z niego ojciec tylko dawca spermy.

Dzięki dziewczyny ,że mnie zauważyłyście.Niestety mieszkamy razem bo ja nie mam dokąd iść to jest tylko jego mieszkanie,wiecej zarabia itp.boje się że może zabrać mi dziecko.Ja nie mam nikogo On ma rodzinę,zresztą dla niego sie tak odizolowałam od wszystkich.Jemu ten stan odpowiada,przydziecku udajemy ze jest wszystko w porządku a jak ono pójdzie spać to każdy w swoim pokoju.On z telefonem i sms do niej nawet wie co to za kobieta jego dawna milość nawet z nią rozmawiałam( kultutalnie bez zadnych brzydkich słów ,chciałam tylko prawdy) Żadne z nich nie ma tyle odwagi by sie do tego przyznać mój pan mąż mimo że mam dowody ciągle twierdzi ze to mój wymysł.Nie daje rady

Gdyby czlowiek wiedzal co bierze, to nawet by tego nie tknal.
Kazdy kogos gra, a brudy wychodza w praniu.

Najbardzej szkoda mi syna jest cholera nadwrazliwy.
Ciagnie strasznie go do ojca. Potrzebuje po prostu jakiegos kontaktu z nim.
Jak umowi sie z ojcem a ten na przyklad odwola, bo nie ma pieniedzy,
zeby przyjechac (tramwaje, autobusy w jedna i druga strone 5 zl) to juz wiem, ze w szkole cos sie wydarzy.
Do tego dokuczaja mu dzieciaki ze szkoly i nie mozna przetlumaczyc, zeby sie nie przejmowal, serce mi peka.
Dzwoni, placze, ze go nie lubia, ze nie chce chodzic do szkoly, ze ma dosyc wszystkiego.

He, he, he.... Już tak nie robię A dlaczego? Boś mi kochana siostrzyczko mało delikatnie wywlekła to w jednym z mail'i przed oczęta    A ja już się rwałam, już zaczęłam się rozgrzewać do pochwalenia....
A tu trzask - po pysku od siostry i rozum wrócił

Najbardziej to bym chciała pokochać sama siebie,wierzyć że jetem cos warta ,że jetem dobrym człowiekiem a tej wiary we mnie brak.Pani psycholog powiedziała ,że przez te 20 lat zachowywałam sie jak plastelina przywarłam w każdy walny zakamarek jego ciała i teraz tak trudno mi sie z tego wyzwolić,może jak byśmy mieszkali osobno to bym jakość dała sobie z tym rade a tak ciągle go widze i nadal kocham za bardzo nie widze wad.Cholera

dzięki Niekochana ale już mi ją przesłąłyście i zaczełam czytać,ja wiem co należy zrobić i jak ale nie potrawie tego przeprowadzić,za bardo boje się tego co może nastąpić,że zabierze mi dziecko,że sobie nie poradzę bez niego(chociaż i tak jestem sama)ja nic już o nim nie wiem ta kobieta wie wszystko co powinnam wiedzieć ja.Mieszkamy pod jednym dachem ale jesteśmy obcymi sobie ludzmi(a kiedyś niby tak bardzo mnie kochał)Nie mogę sobie darować że nie widziałam ,że coś jest nie tak(a może nie chciałam widzieć nie wiem)Wiem ,że powinnam zamknąć ten rozdział życia i zacząć żyć ale jakoś nie mogę,powiedziałam że moja nadzieja umarła ale to chyba nie prawda jak by tak było to by było mi lżej.Wiem że pisze bez składu sorry ale to natłok myśli i emocji.

Jak byłam w podstawówce, jeszcze chyba w jakiejś 4tej klasie miałam wychowawczynię, uczyla nas też ruskiego. A że zasuwałam do szkoły przez całe miasto, od połowy drogi często dołączała do mnie facetka i szłyśmy sobie we dwie. Po jakimś czasie zaczęłyśmy rozmawiać sobie na różne temty nie związane ze szkołą (jakoś tak instynktownie), no i zeszło na tematy damsko męskie. Dorosłe.

No i facetka zaczęła podpytywać a co robi tata a co robi mama. Zeszło na tatę. A były to czasy kiedy każdy tatuś pił i zalany wracał do domu. Nie miałam w klasie ani jednej koleżanki której stary by nie pił, więc było to dla mnie absolutnie normalne zjawisko nie wymagające uwagi.

No więc idziemy sobie, facetka pyta o tatusia, no więc tatuś wrócił po pracy pijany, zarzygał kuchnię i poszedł spać. Na minę pani nawet nie zwracałam uwagi - niby po co, mówilam prawdę i rzecz zwyczajną. Pytam więc kurtuazyjnie co jej mąż porabia, ona mi na to że musiał dzisiaj bardzo wcześnie wstać o czwartej, bo jechał w delegację. A ja na to, że pewnie awantura była, bo jak tak wcześnie to pewnie miał kaca. Facetka, że nie, jej mąż nie pije. A ja: dlaczego?
Ona w śmiech (wtedy nie wiedziałam czemu) i mówi: bo ma chore nerki. Aha. No tak. Chory, to pewnie z przepicia, biedny facet - te myśli zachowalam dla siebie.

Nawiązałam, że pewnie jest zmęczona, bo jak mąż w delegację, to musiała wcześnie wstać i mu poprasować ubrania? A ona: nie, mój mąż sam sobie prasuje. Byłam w kompletnym szoku. Facetka śmiała się i mówiła: przecież prasowanie to nic trudnego. Wtedy żaden ze znanych mi mężczyzn nie umiał prasować, ba do głowy by mu to zajęcie nie przyszło. Facetka od ruskiego zasiała we mnie chęć poznania innego świata. I to bylo niebezpieczne.

Mnie też urzekła Ale się uśmiałam Od razu przyszły mi na myśl czasy "szczytowego Gierka" chociaż ja wychowywałam się już u Jego schyłku, to pamiętam jeszcze te czasy "wysokiego łokcia".

Kriss,
Tu się będzie literatura pisać ... jak się podniosę z bagna, w którym leżę, i zbiorę tutejszy zespół redaktorski, i wymyślę początek i zakończenie, i przekaz, i pointę, i morał, i wydawcę, i sponsora a potem zgodę wszystkich dziewczyn na sklecenie z naszych postów czegoś, co niosłoby pomoc innym kalekom emocjonalnym takim jak my - dzieciom alkoholików, wychodźcom z dysfunkcyjnych rodzin i dysfunkcyjnych psychopatów.

A może właśnie nie powinnam czekać aż się z tego bagna podniosę, tylko działać na odtrutkę ... Jestem świetna organizacyjnie, logistycznie i lingwistycznie. Może to ten moment. Jak się podniosę mogę już nie mieć tywacji

Nie ważne, jednym słowem zapraszam do współautorstwa, bo Ty żeś się dziewczyno z powołaniem minęła ... chociaż co ja godom, nawet nie wiem, jaką masz pracę Może właśnie jesteś felietonistką, pisarką ... albo przynajmniej łamiesz teksty do druku.

Zazdrość chce świat zarażać. Przyłączmy się. Jakoś, cholera, trzeba uskładać na ten domek dla wesołych staruszek w Górach ... już nie pamiętam, w jakich to miało być?

Ja na razie mam ochotę na połamanie czegoś zupełnie innego niż mądry tekst
Ale czuję, że słońce rozprasza czarne myśli. No i jeszcze - w ramach odreagowania naprawdę smutnego przebudzenia w dniu dzisiejszym - zakupiłam piękne szpilki bez palców.
Teraz będę jadła do końca miesiąca ziemniaczki i kefir - ale moim wałeczkom z pewnością to się przyda

Kefirek i ziemniaczki pyszna sprawa, do tego ze swareczkami.
Tylko ile takich dan w miesiacu, zeby takie szpilki kupic?
No coz, jak sad przyzna alimenty i psychofog bedzie placil, zakupie i ze dwie pary. A co zaszaleje.

Tarantela jak bedzie trzeba to podjade i pomoge Ci przewiesc samochodem te reklamowki.

Dzięki Niekochana za słowa otuchy wiem że muszę walczyć dla siebie i dla moich dzieci.
A tu to chyba zagoszczę na dłużej.
Fajnie mi tu.
Paradoks właśnie mój pan mąż pokazał mi kiedyś,że może być inny świat.
Ale  i też on mi go zniszczył.

Oj te budżety Kobiet, Które Przestały Kochać za bardzo. Jak utrudniają dojście do siebie. Mój były psychofag znowu nie zdołał całosci alimentów naskładać na czas. Przysłał trochę, "reszta później". A rachunki TERAZ.
Ale co tam, umówiłam się ze sobą, że to nieważne, spokój ważny i stan "bezpsychfagowy".
Tarantella, z tym pisaniem to dobry pomysł. Może jakiś zbiorek "Opowiadań z sieci"? Każda coś z życia podrzuci i literatura grozy na miarę Kinga będzie. Albo filozoficznie, jak Paulo? Albo różnie, bo różne są nasze historie.
Coś można posklejać. Wydać, zrobić piękny wieczór autorski i after party z grillem i kaszanką, i karkówką, i kiełbaską. A z tantiem zakupić chałupkę w Górach Świętokrzyskich i urządzić Dom Autorek - Weteranek. Najweselszy dom kombatanta na świecie. Ja w to wchodzę, mam co opowiadać, nawet na powieść trzytomową wystarczy.

Ależ mam ostatnio huśtawkę nastroju
Powoli uczę się "oswajać" dołki, nie dać się wciągnąć w czarną dziurę. Niestety, sytuacja finansowa (pięknie to opisałaś marynareczko)  nie sprzyja
Nigdy nie przypuszczałam, że będę kiedyś w stanie tak rozkładać emocje na czynniki pierwsze, tak je analizować. Zawsze byłam w gorącej wodzie kąpana - a teraz coraz bliżej mi do oazy spokoju. Kolejna "wartość dodana" wynikająca z obiektywnie ch***wej sytuacji

dziewczyny, jesli mozna, zglaszam swój akces w przedsięwzięciu, nawet tekst juz mam, ponoć czyta się z zapartym tchem (bo jakże by inaczej, skoro był pisany na najwyższych obrotach emocjonalych), a jakby trzeba było to inne teksty też by się znalazły, całe zycie coś tam sobie piszę wylewając emocje...

skoro mamy tak duzo do opowiadania to moze cala seria wyjdzie

ech, bardzo bym chciała, zeby coś się z tego "urodziło", plissssssssss zróbmy to !!!!

kiedy spotkanie organizacyjne grupy roboczej???

ps.
a propos zawodów, ja jestem inżynierką

No widzisz, a naszych eksów pewnie nikt tak nie trenował, a skakanie po cudzych lalach (niekoniecznie dmuchanych) opanowali do perfekcji.

dobrego dnia Aisa

jaką przyjemność na dzisiaj sobie zaplanowałaś?

ja idę na masaż moich spiętych od siedzenia przy kompie i od stresu plecków
masażysta - rehabilitant jest młody, bardzo sympatyczny i straszna gaduła, no i "przyjemny w dotyku", hehe
poza tym jest profesjonalny, swego czasu "naprawił" mi rękę, która odmówiła współpracy i poszła na "chorobowe" - ciężki przypadek, przez pół roku mnie z tego wyciągał, a ile się przy tym nagadaliśmy