Mam wyjątkowo dziwną żonę - Netkobiety.pl

Jesteś fanem napojów energetycznych? O matko, a to się nie wyklucza ze sportem i zdrowiem? Pytam bez złośliwości.

Generalnie nie możesz traktować związku jako coś  stałego. 5 lat to w pytę czasu żeby się coś pozmieniało. Ludzie się zmieniają. Lubią porządzić, lubią puścić kierownice, lubią morze, potem góry, waniliowo,  ostro, imprezę w lokalu, wieczór przy netflixie. Ludzie się zmieniają.

Dobre jest to że zona mowi Ci co ja boli. To ważne. Nie wszyscy tak maja. Ale Ty do cholery zareaguj. Nie pisz ze zawsze byłem taki owaki, posłuchaj jej. Jej czegos wyraznie brakuje. Nie musisz stać się alfą ale do cholery zaistniej w ogóle w jakims stopniu. Było Ci wygodnie i właśnie się skończyło. Teraz musisz przestać byc bezdennie leniwy (w zaangazowaniu) i ruszyć odwłok. Albo niech się dzieje wola nieba. A nie skończy się to dobrze dla Ciebie.

Wykaż do cholery inicjatywę. Nie mogę słuchać Twojego "zawsze taki bylem". Nie musisz być alfa zeby zaciągnąć ja do łóżka, pokierowac zabawą tak żeby to ona mogłaby być czasem leniwa, zorganizować weekend od A do Z (zeby mogła być leniwa), nie możesz być bezdennie bierny. Nie chodzi o wykonywanie czynności ktore uznasz za zaangażowanie. Pozwol jej czasem być bierna a Ty weź kierownice.

Ja zaliczyłem podobny stan ale z drugiej strony. Miałem tak z żoną (na 100% problem nie jest zażegnany). Niby fajnie każdy idzie przez życie jak lubi i w czym sie czuje dobrze. Ja kieruje ona jedzie na fotelu pasażera. Ale z czasem to męczy. I zaczynasz wątpić czy drugiej stronie na czyms zależy. Wyjedzmy na weekend? - OK. Schrupię Cie dziś  - OK. Jedzieny na urlop tu - OK.
OK, OK, OK ,OK. Do zrzygania OK. W końcu zaczynasz czekać żeby ta druga strona cos zrobiła. Żebyś przestał być tą kobyłą pociągową w związku.

Skoncz z tym wytrychem " jestem ulegly". Przepraszam nie chce Cie urazić ale ja mam wrażenie że nie chodzi tu o uległość (bo to byłoby normalne) tylko o lenistwo i wygodę. Moja zona jest raczej uległa ale potrafi w łóżku zagrać swoją rolę bardzo aktywnie.

Dla mnie to bardzo dziwny układ, cały związek ciągnięty w zasadzie przez jedną osobę.
Jako kobieta nie mam problemu z tym, by zrobić pierwszy krok (zdarzało mi się np. wyciągać na kawę introwertycznego kolegę), ale nie wyobrażam sobie bym miała ciągle sama wychodzić z inicjatywą, gdy partner nie robi tego samego.
Nie dziwię się, że ta kobieta ma dosyć.
Dziwię się tylko, że dopiero po takim czasie.

Jak już to oboje jesteście równie dziwni.

Autorze zależy Ci w ogóle na niej i na tym związku? Czy jesteś w tym związku z wygody? Prawda jest taka, że nawet jak w początkowej fazie jedna osoba przejmuje inicjatywę i pcha związek do przodu, bo bardziej jej zależy, to tak na prawdę każdy chce wzajemności.
Dorobiłeś sobie teorię usprawiedliwiającą swoją bierność. Pasuje Ci, że to ona się dostosowuje do Ciebie, Twoich pasji, zabiega o Ciebie, Ty jesteś w centrum. Nie dziwię, że po jakimś czasie kobieta może być tym zmęczona czy sfrustrowana. Też chce, abyś okazywał zaangażowanie i chce czuć się kochana.

Oj dejta chopu spokój...
Żyją sobie zgodnie, on jako informatyk pewnie sporo przynosi do domu, żona ogarnia chałupę i jest git.
Ale - tak już było tu pisane - niech nie zapomina powiedzmy co 2-3 dni mocniej docisnąć ją w nocy.
Bo będzie źle, ona po prostu sobie poszuka kogoś na boku, a potem w ogóle się z tego wszystkiego wypisze.