Prośba o spojrzenie z boku - Netkobiety.pl

Dla mnie to jest prosty świat.
Spotykasz się z wieloma osobami, dopóki nie poczujesz, że naprawdę chcesz z nim być.
Tak robią kobiety.
Mężczyźni mieszają w tym świecie sami sobie, bo jie wsłuchują się w swoje emocje, tylko kalkulują.
Np autor, ja jie jestem przekonana, że uważa tę dziewczynę za najlepszą opcję, ona ma schudnąć na rowerze, o ile nie pomyliłam wątków:)
W życiu hy mi nie przyszło do głowy, że mam sobie faceta ztuningować, i dopiero sie nada.
Takie podejście ma natomiast wielu mężczyzn, co jest bez sensu, z dużą szansą na rozpad relacji.
Sam napisał że nie mierzy za wysoko. A to się zawsze mści.

Nie spodobałeś się i tyle. Next.
Nie ma co rozkminiac czy randka powinna była trwać krócej, czy dłużej, czy trzeba było ją pocałować, czy nie. Jakby poczuła miętę, to nawet po 10 godzinach randki byłaby chętna na dalszy kontakt.
Czasem tak po prostu jest. Tobie też nie wszyscy się podobają. Nie bierz tego do siebie i szukaj dalej. W końcu trafisz na swoją osobe.
W międzyczasie warto się zastanowić dlaczego wcześniej wybierałeś takie, a nie inne kobiety.
Te postawy, które reprezentowały sobą Twoje byle partnerki świadczą o tym, że idziesz jakimś kluczem, który ewidentnie nie przynosi tego czego naprawdę chcesz. Warto się nad tym pochylić.

Z drugiej strony, jakby była zainteresowana, to nawet w nawale pracy znalazłaby chwilę. Byłam w delegacji za granicą na wczesnym etapie obecnego związku, wolny czas miałam tak naprawdę wieczorem jak wracałam do hotelu i padałam na pysk ze zmęczenia, a i tak znalazłam 10 minut, żeby sprawdzić co mój partner napisał i się do niego odezwać.
Jak komuś zależy, to znajdzie sposób. Po prostu dziewczyna nie wkręciła się tak jak on.

No przeciez mu odpisywala.

"Odjeżdżając miałem przekonanie, że randka była udana. Tamtego dnia wieczorem jeszcze chwilę popisaliśmy i pośmialiśmy się. Na drugi dzień się przywitałem z rana i trochę pomarudziłem o zadaniu w pracy, o którym ona wiedziała, że nie lubię, wbiła mi żartobliwie szpileczkę i od tego momentu nastała cisza... Wieczorem tylko napisałem z pytaniem czy wszystko w porządku, bo jakaś taka cicha dziś. Odczytała na drugi dzień i dopiero wieczorem odpisała, że zapracowana przed wyjazdem i po pracy też mnóstwo zajęć, a teraz siedzi z koleżanką. Opisałem swoje popołudnia z dwóch ostatnich dni i życzyłem miłych ploteczek. Odczytała tego samego wieczoru i dalej znowu cisza przez kolejne 2 dni. Dzień przed jej wylotem, gdy z nudów przeglądałem pewien portal na T, to natknąłem się na jej profil, którego tam wcześniej nie było (albo dopiero wtedy algorytm portalu mi go pokazał), ale ani słowem się do niej nie zająknąłem, że go widziałem. Ona do tego portalu na T ma bardzo negatywne nastawienie i uważa go za płytki, bo ludzie tam szukają się nawzajem tylko w jednym celu. W dniu wylotu napisałem SMS taki neutralny z życzeniem spokojnego lotu i udanego pobytu związanego z pracą oraz niezapomnianych wrażeń ze zwiedzania. Odpisała na naszym komunikatorze, pogadaliśmy dosłownie 5 minut o tym jak wyglądał jej dzień wylotu i jak bardzo zmęczona przez to jest, oraz co robi dnia następnego. Szła sobie na miasto, zobaczyć najbliższą okolicę przy hotelu, więc poprosiłem w żartach o jakieś 2 fajne zdjęcia. Parę godzin później dostałem zdjęcia, razem z jej śmiesznym komentarzem, odpisałem i nawet tego nie odczytała... Minęły 2 dni i wypadałoby wysłać jej życzenia urodzinowe..."

Mozna odpisac raz na jakis czas, ile ona ma odpisywac? Poleciala tam w podroz sluzbowa a nie siedziec w telefonie.

Z pierwszą miłością nie miało, bo ta zdarzyła się w zerówce jak miałem 6 lat

Ja sobie zdaję sprawę, że teraz jest bardzo zajęta i nie męczę jej. Napisałem dwa razy w ciągu ostatnich 5 dni, w dniu wylotu i z życzeniami urodzinowymi. Pogadaliśmy dosłownie 5 minut przy każdej z okazji. Po prostu mój mocno analityczny i racjonalizujący sobie wszystko mózg ma dysonans poznawczy, że przed spotkaniem nie mogliśmy przestać ze sobą rozmawiać, a po spotkaniu i przed wylotem nastała głucha cisza, z jedną tylko informacją, że ma dużo na głowie. Ja nie wymagam takiego samego kontaktu jak przed spotkaniem, sam też mam całe dnie wypełnione od 6:30 do 20... Ale takie właśnie max 3-4 minuty rano i wieczorem, żeby wymienić dwa - trzy zdania odnośnie dnia i planów na kolejny, pokazują że mimo zabiegania, to jednak się myśli o tej drugiej osobie i w jakiś sposób chce się utrzymywać relację. Teraz czekam do jej powrotu i wtedy zobaczę co dalej z tego wyniknie. Chociaż z drugiej strony to jest dobra rzecz taki sporadyczny kontakt... W jednej z poprzednich relacji codziennie wieczorem, gdy pani wracała do domu po pracy wisieliśmy po 1-1,5 godziny na telefonie i cały dzień na komunikatorze. Dopiero po czasie jak się to rozleciało dotarło do mnie jakie to jest ogromne zło, bo z jednej strony szybciej się poznaliśmy i wszystko związane z fizycznością poszło bardzo szybko. A z drugiej strony później na spotkaniach nie było o czym za bardzo rozmawiać, bo wszystko przegadaliśmy poprzednimi wieczorami przez telefon i zostawało tylko albo leżeć obok siebie jak kłody oglądając film, albo się seksić...

Kiedy ona w ogóle miała wrócić??

Bo zauroczenia nie ma.
A gadanie że sobą w dobrej atmosferze nie ma tutaj nic do rzeczy, bo można tak i z kumplem.
Co więcej, ja mam kolegów z którymi mogę przegadać parę godzin, a mój partner i ja na pierwszym spotkaniu na żywo nie byliśmy w stanie wydobyć z siebie za dużo słów, tylko się na siebie gapiliśmy przez pierwsze 15 minut w kawiarni, a po wyjściu z niej on powiedział daj mi rękę, nie mogę pozwolić byś mi się zgubiła.
Nie było ani jednego dnia przerwy w kontakcie, jak bylisny zapracowani, to można zawsze wysłać jakąś emotkę, zdjęcie z miejsca gdzie jesteśmy.
Jeśli nie zerwała kontaktu całkowicie, to znaczy ze są na etapie friends, z takiego etapu też można wyjść na relację mężczyzna kobieta, czyli na taką jak w przedszkolu  bo właśnie o to chodzi, nieważne  czy przedszkole czy dom seniora
A teraz dać jej zatęsknić, nie odezwie się sama, nie napisze, to zapomnij o niej i tyle.
Niestety  po to, by zbliżyli się do siebie obcy ludzie, potrzebna jest ta iskra, tylko  długimi konferencjami się jej nie wykrzesze moim zdaniem.
Więc po tym nie zgadniesz na jakim etapie jest relacja i w którym kierunku zmierza.
A ponieważ docelowo ma być realna, to po krótkim czasie trzeba takie relacje do reala przenosić, bo już po zamianie paru zdań wiesz, czy człowiek jest na Twoim poziomie intelektualnym czy nie, więc jak jest, nie szkoda  czasu na spotkanie.

To samo uwazam jak ktos mowi ze potrzebuje przerwy to albo juz ma kogos innego albo po prostu chce zerwac szkoda tylko ze zamiast to powiedziec wprost to daje drugiej osobie falszywe nadzieje ze taka przerwa jest tymczasowa

Jakby ktoś czuł zauroczenie do każdej napotkanej osoby, to oczywiście, byłoby to niedojrzałe.
Niemniej nie sugerowałabym, że tysiące ludzi jest nienormalnych, bo Ty masz inaczej. Jak się trafi na kogoś naprawdę fajnego, czuje chemię, rozmowy są super, to nie ma nic dziwnego w tym, że się o tej osobie dużo myśli, szuka kontaktu i bliskości. To, że brak wzajemności wzbudza lekki niepokój, również nie dziwi, bo nie czarujmy się, najczęściej oznacza to, że ktoś chce subtelnie wyciszyć znajomość. Rzadko kiedy jest to jedno, precyzyjne cięcie. Zwykle jest jak w przypadku autora. Najpierw wiadomość raz na dwa dni, potem raz na tydzień, aż ktoś całkowicie przestaje się odzywać. Dużo ludzi tak robi.

Bywają takie osoby, które nawet po jednym spotkaniu czy kilku rozmowach/pisaniu stają się na swój sposób atrakcyjne. Pomijając nawet zwykłe fizyczne pożądanie, to sam miewałem takie odczucia, kiedy kobieta zwyczajnie przyciągała jak magnes na skutek swojej otwartości, życzliwości i serdeczności, okraszanej prawie nieschodzącym z twarzy uśmiechem. Część ludzi ma taki styl bycia i w takiej osobie, moim zdaniem można się zauroczyć dość szybko. Ułatwia to dodatkowo dzielenie wspólnych zainteresowań, spojrzenia na życie itp. To swego rodzaju aura, jeśli można to tak nazwać.

historia pokazuje, ze te ich zwiazki sa w wiekszosci przypadkow zajebiscie pokrzywione, niedopasowane i rozpadaja sie po czasie. Nie wiem co jest z tym ale serio kazda osoba w tym wieku z jaka kiedykowiek mialam doczynienia jest jakas pokrzywiona w tym aspekcie. Oni niby powinni byc bardziej ogarnieci a wydaja sie jakby byli niedojrzali bardziej niz nastolatki. Zero myslenia crytycznego, logicznego analitycznego - wszystko oparte na emocjach, wyobrazeniach, projekcjach i niedopowiedzeniach. Do tego cale to pokolenie ma ogromne problemy z komunikacja i ogarnieciem tych swoich emocji. Ale to nie przeszkadza im zgrywac ogromnych medrcow zyciowych i czuc sie madrzejszymi od wszystich innych, z jakiegos powodu mysla, ze to, ze udalo im sie epicko spierdolic prawie kazdy zwizek w zyciu czyni ich autorytetami w tej dziedzinie. Nwm ale bardzo mnie to dziwi.

Serio masz 40 lat..? To jeszcze nie wiesz że gdy kobieta mówi 'nie interesuje mnie szybki seks' to najczęściej właśnie ją interesuje..?
Kobieta kompletnie straciła Tobą zainteresowanie i tego już nie zmienisz, nie poniżaj się i nie błagaj ją o spotkanie tylko odpuść sobie...

A dlaczego ma być beznadziejna,  skoro podobna ilość kobiet i mężczyzn jest w podobnych środowiskach?
Może ktoś tu jednak jest za bardzo wybredny?.
Skoro wśród obu płci panuje względna równowaga,?

Tak i jeszecze przerazajace jest to jak ludzie bagatelizuja krzywe zachowania np jak u zony autora w innym watku nie widza w nim nic strasznego. Znaczy sami pewnie przyzwalaliby na takie zachowanie albo nawrt je stosuja. Ja bym sie z takiego zwiazku ewakuowala w predkoscia swiatla, bo to bylyby toruty psychiczne w czyms takim tkwic. Tragedia.

Tu nie o to chodzi. Chcesz postawić sprawę tak jak cie wygodnie.
Takich wątków na forum jest bardzo duzo. Przykład ale, żeby było łatwiej na kobiecie. A nawet na Tobie. Zaponałaś się przystojnym facetem, między wami jest chemia, rozmawiacie codziennie, iskrzy. Spotykacie się, też jest suoper. Nie wiadomo kiedy leci wam kilka godzin. W końcu dochodzi między wami do seksu. Czujesz się jak w niebie. Bo jest tak jak to ma być. No może z tyłu głowy czujesz, że może to idzie trochę za szybko. Upewniasz się rozmawiacie poważnie. Ten facet deklaruje, że to poważny związek. Ze on chce budowac rodzinę, a ty jesteś najpiekniejsza kobietą na świecie.
No i z dnia na dzień cisza. Zbywanie kontaktów. A po jakimś czasie dowiadujesz się, że on ma już inną kobietę.
Czy dojdziesz do takich wniosków jak w Twoim cytacie? Czy jednak stwierdzisz, że coś tu jest nie halo?

No właśnie. Przerażające dla mnie są te wieloletnie (!) związki, gdzie praktycznie ludzie ze sobą nie rozmawiają w ogóle. Na to wychodzi.
Bo skoro nie potrafią rozmawiać otwarcie o niezaspokojonych potrzebach czy potrzebach w ogóle, a jak wychodzi ten temat w wielkich bólach, to sędziwa baba przewraca oczami jakby ten temat to było coś o poziomie ważności brudnej szklanki w zlewie, z której facet próbuje zrobić TEMAT... no to o jakich związkach my mówimy. To po prostu kontrakty z dziećmi.
Zawarte na zasadzie: ona piękna posągowa, on - dawca nasienia. Poza tym zero ich łączy, bo co może gdy nie ma czegoś tak podstawowego jak komunikacja.

Już mi się wątki pj..ą, ale to nie ma znaczenia, bo rozmawiamy o kwestiach emocjonalnych tu i tu, więc chyba nikomu to już nie przeszkadza i każdy zna oba te wątki XD

Potwierdzam:  z konta Giaa i obecnego Giaa2 dziękowałam ci pięknym za nadobne i obiecuje dalej to robić
Ale nie zrozumiałeś przekazu tego co napisałam. Kompletnie.
Nie żeby to było coś nowego

Chlip chlip.

Dokładnie.
Dlatego ja wykorzystywali, a ja skaczę takim ja ty po łbach i mam się z tym dobrze

Pomijając niepotrzebne moim zdaniem docinki, to generalnie zgadzam się z tym, co napisałeś.
Jak się raz zagłębi w ten temat, to nabiera się naprawdę dużo pokory i zrozumienia.

Po prostu wojna dla wielu z nas wydaje się czymś mocno odległym. Historią. Nie myślimy, że w rzeczywistości minęło dopiero kilkadziesiąt lat. Tamtejsi ludzie musieli na co dzień mierzyć się z problemami, o jakich nam się nawet nie śniło, a przetrwanie kolejnego dnia często równało się z zepchnięciem emocji w jak najdalsze odmęty umysłu, by zwyczajnie nie zwariować. I potem te skrzywione, emocjonalnie upośledzone osoby wychowywały własne dzieci. Jakie wzorce miały im przekazać?
Zresztą, w jak wielu domach teraz rozmawia się otwarcie o uczuciach? Ile osób nie potrafi nawet odpowiednio nazwać tego, co czuje?
Pod tym względem jako społeczeństwo jesteśmy wciąż na etapie raczkowania.

Absolutnie nie mówiłam o takiej sytuacji. Wiadomo, że jeśli ktoś nas zwodził, kłamał w żywe oczy, byle tylko wykorzystać i porzucić, to on postąpił źle. Dla nas to powinno być po prostu lekcją, by ostrożniej podchodzić do pięknych obietnic, może nie rzucać się od razu na głęboką wodę. Oczywiście nie da się uchronić przed każdym złem tego świata, więc nie warto też zamykać się w swojej skorupie i pluć jadem na cały świat, bo jedna, czy dwie osoby zachowały się wobec nas nie fair.

Mi chodziło o takie początkowe fazy znajomości.
Bardzo dużo tu uprzedzeń i generalizacji, a ja się z Waszymi stwierdzeniami po prostu nie zgadzam.
Nie każda kobieta chce od razu wskakiwać facetom do łóżek.
Nie każda spotyka się z wieloma jednocześnie.
Nie każda patrzy na mężczyzn jak na dostarczycieli rozrywki i pieniędzy.

A jak bycie kobietą na portalu randkowym wydaje się takie wspaniałe, to polecam założyć konto z fejkowymi zdjęciami i sprawdźcie.
200 wiadomości dziennie, z czego 50% to bezpośrednie propozycje seksu, jakieś perwersyjne opisy albo zdjęcia penisów, 10% to zawoalowane propozycje seksu, kolejne 10% to różne świry, jak na przykład gość, który proponował mi, bym na spotkaniu go pobiła, bo on bardzo lubi jak go czasem dziewczyny porządnie skopią. Oczywiście my też chcemy, żeby partner podobał nam się fizycznie, więc odpadają nieatrakcyjni. I nagle z 200 wiadomości zostaje garstka. Przy czym fakt, że nie są zboczeńcami, albo wszelkiej maści psycholami, nie sprawia z automatu, że fajnie będzie się z nimi rozmawiało.
Już nie brzmi tak kolorowo, prawda?
Po paru tygodniach tej niesamowitej przygody naprawdę można wypaczyć sobie spojrzenie na mężczyzn i stracić wszelką nadzieję na związek.

Wniosek?
Tak, mężczyznom jest ciężko, zwłaszcza, że to Wy zwykle inicjujecie kontakt i tym samym częściej narażacie się na odrzucenie, ale kobietom wcale nie jest tak super łatwo. 
Na pewno nie tym, które szukają prawdziwej relacji, a nie wyłącznie szybkiego numerku.

Świat portali rządzi się niestety swoimi prawami, gdzie wszelkiej maści wykolejeńcy mają się nadzwyczaj dobrze. Sytuację kobiet mogę sobie jedynie wyobrazić, choć kilka razy dostawałem analogiczne propozycje ze strony Pań, co oczywiście wzbudziło we mnie jedynie uczucie politowania.
Osobiście zawsze robi mi się jednak żal właśnie tych osób, które szczerze i otwarcie pragną poznać kogoś, będąc zwykle na etapie, gdzie już w momencie zakładania konta oczekują konkretów a nie spotykania się na tzw. luzie bez zobowiązań. Przykład użytkownika z sąsiedniego wątku dotyczącego portali pokazuje, jak bardzo trzeba się wysilić, żeby od razu na wstępie kogoś do siebie nie zrazić. Osoba pragnie się zaprezentować z jak najlepszej strony, ale być może nie ma w sobie "tego czegoś", co z kolei posiadają wszystkie te przebojowe "osobniki", ściągające całe tabuny wielbicielek/li żądnych wrażeń, co dopiero potem przerodzi się w ewentualnie w relację. Wszyscy tzw. przeciętni ubolewają nad swoim losem, że nie mogą nikogo znaleźć czy nawet mają żal z powodu faktu, że nikt im w ogóle nie odpisuje. Trudno im się dziwić, bo przecież każdy zasługuje na szczęście a jednak poza wyglądem, bajerą i dostarczaniem emocji czy atencji, warto mieć coś jeszcze do zaoferowania.

Tu jest jeszcze inna płaszczyzna problemu, która może uciec.
Oczywiście jest tak jak tu piszemy. Jednych to spotkało, innych nie. Ale są w stanie postawić się w sytuacji kogoś kto ma za duże powodzenie i kogoś, kto tego powodzenia nie ma. Problemów z tego wynikających.
Ale też jest coś takiego jak nazwę to próżność. Dotyka to obu płci, ale u mężczyzn, to łatwiej dostrzec. Piszą: ja nie mam powodzenia u kobiet, chciałbym tak jak ci co mają powodzenie, mieć wianuszek kobiet. Czyli nie szukają kogoś do związku. W liczbie pojedynczej. Szukają zaspokojenia swojej próżności.

Jedni nakrecaja popyt, drudzy - podaz. Finalny bilans konczy sie na wiekszym lub mniejszym zyciowym debecie.

Z tego co pisali chłopaki o swoich doświadczeniach, to twój opis jest jakieś milion razy bardziej przyjemny od doświadczeń facetów.

Ja osobiście nie wiem, nie próbowałem. Powołuję się jedynie na doświadczenia innych w tej materii.

Osobiście, mogę powiedzieć, że nawet spotykając się z ludźmi z tego forum (wiele lat temu) to spokojnie mogę powiedzieć, że 90% kobiet inaczej kreowało się na forum, a co innego przedstawiały w rzeczywistości. Tutaj - wręcz świętojebliwe, idealne kandydatki na żony. W praktyce się wypinały po jednym piwie i garści podrzędnych komplementów typu 'masz ładne oczy i takie głębokie, przenikliwe spojrzenie, w którym można się utopić". Nie mam nic przeciwko ruchaniu w cenie piwa, ale to naprawdę słabe jak babka na forumowe spotkanie przychodzi ze swoim kolegą 'Tomkiem', a zaczepia mnie przy kiblu o numer z chęcią spotkania sam na sam. Ładna, zabawna i dobrze się wyginała, ale dopiero po szybkim numerku się okazywało, że ów 'Tomek' nie był jedynie kolegą, a życiowym partnerem. W ówczesnym czasie mi to kompletnie nie przeszkadzało, ale.....jak ktoś chce w takich realiach budować związek to można się porzygać z obrzydzenia. A co by nie gadać - to nie jest przypadkowe miejsce spotkań kurwiszonów, prawda? Teoretycznie to ta 'lepsza' część społeczeństwa.

Więc tak - że ktoś ci od razu wyskakuje ze zdjęciem pindola to powinno być akurat w twoim wypadku powodem do zadowolenia, bo od początku wiesz na czym stoisz.

Mam też jedną taką koleżankę. Samotna mama przed tuż po 40stce, ze sporą nadwagą i pierdylionem innych problemów ze zdrowiem (tak fizycznym, jak i psychicznym), a wymagania ma takie, że książę z bajki może się schować. I też wiecznie narzeka na brak odpowiednich kandydatów i dopytuje gdzie ci wszyscy porządni faceci się podziali. I nie dociera do niej, że problem nie są faceci wokół niej, ale ona sama.

Jak facet nie ma brania - narracja jest, ze to rynek go weryfikuje.

Jak babka nie ma brania - narracja jest taka, że to faceci są chujowi.

Wiele kobiet ma bezpłatne konta na Sympatii. Te co sa tak latami głównie takie.

Kiedyś robiłem test na Sympatii.

Wysłałem do wszystkich chyba kobiet w intersującym mnie wieku (chyba 150) taką samą wiadomość i nie bylo to hej
Dość długa była.

Odpowiedziały mi 3.  Z tych 3 zrobiła się jedna bo reszta jakoś "zaniemówiła"
Byłem na spotkaniu z 1.

Okazało się ,że zdjęcia to chyba kilkanaście lat temu zrobione. Osoby zupełnie nie poznałem na żywo.
Powiedzmy że pani delikatnie mówiąc się przytyło i to delikatnie mówiąc.

Prawda jest taka że na Sympatii w większości kobiety same nie piszą do mężczyzn.

Ja miałem konto premium ale stwierdziłem że nie ma sensu bo i po co ? Mogę spokojnie wysłać 1 wiadomośc a szansa że kobieta odpisze i tak mała.
Pozałem kilka kobiet przez Sympatię. Nawet kobieta z jaką byłem 1,5 roku też z Sympatii.

Na stronach typu Baddo czy Tinder do większosci nie napiszesz bo musisz płacić po kilkaset złotych miesięcznie minimum abyć móc napisać.
Sympatia jest tania ale w większosci są tam fakekonta albo osoby które tam są bo są i niczego nie szukają i nikomu nie odpisują, no chyba że bym czymś zaimponował ($$$).

Więc Ela rzeczywistośc meżczyzny na portalu a rzeczywistość kobiety na portalu cięzko porównać ...

Wystarczy wejśc na Sklep Play i poczytać komentarze pod Baddo, Sympatia czy Tinder

W tych portalach kobiety są uprzywilejowane i często otrzymują za darmo konta premium albo mogą więcej niż mężczyźni.

Więc naprawdę , punkt widzenia zależy od punktu "siedzenia"

85-90% kobiet o sobie mówi dokładnie to samo (niezależnie czy tu, czy na portalach randkowych, czy w spotkaniu na żywo). Lubią kino i muzykę, podróże i choć wyznają wartości tradycyjne, to nie są nudne i lubią dobrze się zabawić od czasu do czasu jak na nowoczesną kobietę z klasą przystało.

Realia są takie, że kino ogranicza się do papki z TV, muzyka do tego co akurat jest forsowane za 'przebój', a podróże to są albo palcem po mapie i w krainie wyobraźni albo last minute raz w roku i generalnie są nudne jak flaki z olejem. Zero realnych pasji i zainteresowań, a wiedza o świecie na poziomie Cosmopolitana, Przyjaciółki i tego, co u Zięby czy innego szura przeczytają.

Sorry Ela - jesteś podstarzałą babką szukającą faceta.

Załóż konto jako jako przeciętny 25-35 latek i sama się przekonaj. Współcześni ludzie o połowę młodsi od ciebie są jak korporacyjny wyrób produkcji wielkoskalowej.

Akurat wysłanie tej samej wiadomości do wielu osób nie wydaje mi się dobrym pomysłem. Po prostu każda osoba jest inna, więc ciężko oczekiwać, że jeden i ten sam tekst wszystkich zainteresuje. Każda osoba to inny profil, odmienny charakter, sylwetka i osobowość, obdarzona odmiennymi cechami i przejawiająca różne wartości.
To zwyczajnie inny człowiek, więc hurtowe przesyłanie jednej wiadomości w stylu "kopiuj-wklej" mija się dla mnie z celem. Nawet, jeśli uznamy, że w danej grupie czy wśród jednej płci większość osób przejawia zbliżone oczekiwania, to z reguły taka wiadomość od razu wydaje się podejrzana.

Większość osób na portalach randkowych ma bardzo zbliżony profil.

Chujowo, co?

-edit-

Za psychologytoday, art m.in o tym czego kobiety szukają na portalach randkowych. Wszystkie chcą tego samego.

A to już za forbsem:

To weź to zestaw teraz z tym, że kobiety nie piszą co mogą zaoferować, tylko czego same szukają. One publikują nie reklamę siebie, ale zestaw wymagań.

A czego szukają to jest oczywiste, bo wszystkie chcą - mniej więcej - tego samego.

Dlatego przyjęcie strategii ilości nad jakością nie jest aż tak pozbawione sensu. Tym bardziej, że gdzieś tam chyba Tinder publikował, ze sporą część kobiet na apce stanowią mężatki lub babki zajęte, które mają profile jedynie dla atencji, żeby wciąż czuć się pożądaną przez innych.

Dlatego mnie to nigdy nie kręciło. Zawsze wolałem interakcję na żywo.

W SPA tak, ale już np. na kajakach, na rowerze czy na żaglach jak najbardziej