Związki a introwertyk, czy takie osoby mają szanse na miłość? - Netkobiety.pl

Introwertyzm nie stanowi istotnej przeszkody w zawieraniu związków czy ogólnie w rozwijaniu kontaktów międzyludzkich. Owszem, przychodzi to trudniej i "wyjście do ludzi" wymaga poświęcenia większych zasobów energii niż u osób ekstrawertycznych, nie przychodzi to "samo-ot-tak". Ale jest jak najbardziej możliwe.
Tym bardziej, że.... jak sam piszesz, byłeś już w relacjach co również w dosyć jaskrawy sposób przeczy postawionej przez Ciebie tezie, cyt: "Żadnych relacji, związków bo po prostu nikt takich osób nie chce?" . Ktoś Cie jednak "chciał" i był z Tobą.
Jak poznałeś te dziewczyny? Może ten sam sposób (sposoby) zadziała po raz kolejny?

Czyli spoko, jasno określiła czego chce i w na tym polu się rozmijacie.
Więc szukasz dalej

P.S ile masz lat?

A jakie masz zainteresowania? Może spróbuj na grupie dyskusyjnej w jakimś konkretnym temacie?
Uważam, że najlepsze rozmowy to te sytuacyjne. Iść na randkę i gadać nie wiadomo o czym - mnie też byłoby ciężko.
Introwertyk to ktoś, kto ładuje samotnie baterie, a nie ktoś, kto nie ma nic do powiedzenia, jak już tu zauważono.

A więc może dla Ciebie taka droga poznawania znajomych jest bardziej odpowiednia, będziesz czuł się z tym lepiej a więc będziesz bardziej pewny siebie. Spokojne znajdowanie w gronie znajomych lub np w grupach ludzi o takich samych, co Twoje, zainteresowaniach.
Chociaż nie odpuszczałbym również portali randkowych.
Kolejne pytania - przez 8 lat były tylko te dwa spotkania z tych portali, które opisałeś?

Podejdź do tego z innym nastawieniem - jasne postawienie sprawy sprawiło, że uniknęliście rozczarowań już na samym początku, co pozwala Ci swobodnie szukać dalej.
A czy 90%? Może 90% ale tylko na portalach?

Unikanie zatłoczonych miejsc i problemy z nawiązywaniem znajomości to jakieś fobie, a nie introwertyzm.
I jak najbardziej można być intro, ale np nie mieć problemów z nawiązywaniem znajomości, przebywaniem w tłumie ludzi czy np zajmowaniem kierowniczych stanowisk (co samo w sobie wymaga również chociażby niezłych zdolności komunikacyjnych, umiejętności rozwiązywania konfliktów etc.). Zdziwiłbyś się, ilu ludzi tak funkcjonuje.

Introwertyk to nie jest osoba, która zachowuje się jak własny cień i boi się odezwać.

P.S. uruchomiłem właśnie szklaną kulę i pokazuje mi, że zaraz temat opanują forumowi incele

Dziewczyny byly jakiej natury?
Spokojne czy szalone ekstraqertyczki?
Zastanów się jakie wybierasz.
Czasami przeciwieństwa się przyciagają.
Jeśli zniesiesz gadanie takiej i to że ciągle gdzieś pędzi.
Ja nie chciałabym mieć na stałego partnera kogoś ekstrawertycznego, bo byłoby tego za dużo w parze.
Ktoś taki jak ja odpada
Natomiast częsc introwertycznych cech pozwala mi na zrozumienie tego,  że mój introwertyk chce czasem spokoju od wszystkiego.
Nie oczekuję też od niego mojej energii,  bo po co? Swojej mam wystarczająco.
Raczej tego, by mnie tonował, uspokajał.
Wiec potrafię z nim parę godzin chodzić po lesie gdy fotografuje motyle i wcale się nie nudzić I prawie nie gadać;) i mi to ładuje akumulator
O co bym siebie nie podejrzewała, ani sama na taką wyprawę bym nie poszła..
Więc może wybierasz zbyt spokojne dziewczyny, które oczekują, że uzupełnisz ich braki w ekstrawetycznosci, czy towarzyskości, bo wcale nie są takie, na jakie pozują?
To nad czym introwertyk musi pracować to komunikacja. Bo estrawertycy słabo ogarniają  " domyśl się"
I w krótkiej znajomości nie chce się im domyślać i czekać.
Postaraj się też pokazać jej juz na pierwszych randkach kawałek swojego świata,  bo jak napisano wyżej słusznie,  kobieta nie będzie chciała, by tylko ktoś jej słuchał wydobywając z siebie yhmm...
Więc może krótka kawa a potem spacer po mieście?
I może nie szturchanie łokciem, bo to chyba nastolatki robią, ale barierę dotyku też warto przełamać dość szybko, chociażby przytuleniem czułym na koniec, czy całusem w policzek.
Coś tam siebie pokazać trzeba w każdym razie kobiecie,  zaryzykować

Proponuję jednak czytać artykuły, które linkujesz na poparcie swoich wypowiedzi.
Nic tam nie ma na temat chociażby problemów z nawiązywaniem znajomości, jedynie jest wzmianka, że into najlepiej czuje się w samotności oraz ze w większej grupie ludzi nie potrafi się odnaleźć.
To nie są pojęcia tożsame.

Dokładnie.

Introwertyk nie musi być neurotykiem pełnym fobii społecznych, ani domatorem. To jest coś zupełnie osobnego. To są głupio powielane mity.

Za jednym z portali psychologicznych:

KILKA MITÓW:

W punkt. Mam prawie idealnie tak samo, tylko że ADHD w tle i ogólnie jestem gadułą, ale gadki o niczym mnie nudzą, za to na jakiś ciekawy temat to mogę godzinami z wypiekami na ryju, bo mam też ogromną ciekawość i lubię 'gonić króliczka'. Ale na pytanie czy wolę iść na koncert czy samotnie spłynąć kajaczkiem Wisłą, to u mnie zawsze wygra to drugie, bo tłumy, czy ogólnie nadmiar bodźców mnie męczą (i napędzają moje ADHD) i muszę potem odzyskać energię, dojść do wewnętrznej równowagi gdzieś w osamotnieniu lub jedynie w towarzystwie żony.

Po pierwsze bierz poprawkę na to że to laski z Tindera.
One nie szukają tam miłości, związku czy małżeństwa.
Szukają atencji albo bolca.
A najlepiej jednego i drugiego.
Dla nich facet jest od zabawiania ich, dostają po 100 wiadomości dziennie jakie to one nie sa piękne/wspaniale itp itd
Jeżeli nie zjeżdżasz w poniedziałek na nartach z mount everestu, to jesteś kolejnym nudnym facetem dla nich.
Musi sie dziać, takie typowe emocjonalne ćpuny.

Co do reszty to dobrze ci tu napisano, ze nie ma to za wiele wspólnego z introwertyzmem.
W mojej bance o wiele więcej jest introwertyków niz ekstrawertyków.

I jak słusznie Ela napisała, raczej lepiej szukać po przeciwieństwach.
Moja zona jest ekstrawertyczka, i swietnie to do niej pasuje jako nauczycielki, cały dzień cos sie dzieje, zebrania, rady, wycieczki wykłócanie sie z roszczeniowymi rodzicami.
Ale potrafi po prostu pójść ze mną na cały dzień na spacer, zrobić te 50km wymieniając kilka słow i kontemplować otaczające nas piękno przyrody. 

Ja z kolei jestem intro, ale nie mam problemu walczyć o swoje racje i przepychać swoje założenia  na zebraniu w firmie, czy wyjechać na kilkudniowy festiwal.
Choć wole pojsc do lasu i porobić zdjęcia grzybom.

Tak btw pojawił sie juz krasnoborowik ceglastopory.

Gdy miałam konta na portalach, pisałam właśnie że szukam introwertyka, nerda, a ekstrawertycy i głośni faceci mnie przerażają. Więc są takie kobiety.
No ale też zależy jaki intro. Bo spotykałam się z facetem totalnie zamkniętym emocjonalnie, przez ponad rok nie mówił o uczuciach, nie mówił o swoich przemyśleniach, życiu, o niczym. Ogólnie mało mówił, był cichy. A jednocześnie był bardzo "do ludzi", lubił podróżować itd. I kompletnie mi ten typ introwertyzmu nie odpowiadał.
Lubie introwertyków którzy potrafią (z czasem) mówić o uczuciach, ale są mili, spokojni, lubią miejsca gdzie nie ma ludzi.  Czyli tacy jak ja.

Być może też Twój introwertyzm generuje "dziwactwa", a tego dziewczyny nie znoszą. Jakieś dziwne zachowania typu nagle milczysz kilka dni, albo nie odpowiadasz na pytania, albo kelner oblał Cię kawą a Ty płacząc uciekłeś

Jesteś pewny, że kliknąłeś w link czy po prostu jak coś ci do teorii nie pasuje udajesz, że tego nie widzisz?

"Unikasz głośnych i zatłoczonych miejsc, ponieważ źle się w nich czujesz?
Masz trudności w nawiązywaniu nowych znajomości?"

O jezu jak zwykle przylazi incel i szuka na co zwalic swoje issues byle nie wziac odpowiedzialnosci za siebie i swoje niepowodzenia, to juz jest tak przewidywalne, ze serio moglibyscie wymyslec cos nowego. Tu akurat zwalanie na introwertyzm. Tak, akurat introwertyzm jest wszystkiemu winien, bo jakas laska z neta cie olala jak okazalo sie, ze na zywo jestes nudny i udawales kogos kim nie jestes przez neta.
Nic nie ma do rzeczy to, ze zalatuje od ciebie byciem aspolecznym i problemami w komunikacji. Jedynie zle laski wola przebojowych, bogatych i przystojnych. A, i wysokich. Introwertykiem pogardzaja. Chuj, ze nie da sie z nim dogadac, jest wycofany, na maxa niesmialy i ma milion innych probemow z ktorymi sobie nie radzi i nawet nie chce zaczac sobie radzic, bo po prostu nie widzi nawet probemu w sobie a jedynie w tych kobietach. Chuj w to, ze majac 32 lata typ mial doswiadczenia jedynie z dwoch krotkich zwiazkow i to w czasach wczesnej mlodosci a od 8 lat zadnych nowych doswiadczen. Na bank to przez introwertyzm.
Jakos miliony introwertykow radza sobie w zyciu i w zwiazkach. Dobieraja sie w pary ze soba i zyja.
Ja bym oszalala jakbym milala byc z introwertykiem i sie z nim cackac i z jego potrzebami w stylu zamykanie sie w pokoju i "ladowanie baterii" w samotnosci, przyjaznic sie moge ale w takim zwiazku dostalabym kurwicy. Ale sa miliony lasek introwertyczek i chyba takie nie mialby problemu z byciem w zwiazku z introwertykiem. Tylko introwertyzm to nie oznacza, ze ktos jest aspoleczny, wiec to jest strasznie slaba wymowka na to, zeby nad soba nie pracowac.

Wiesz co, ja mam paru kumpli introwertyków/aspergerowców, oczywiście są totalnie z szablonu czyli klepią kod w IT i są w tym świetni, ale bardzo trudno na co dzień się z nimi funkcjonuje, bo są jak Forrest Gump. I introwertyk introwertykowi nierówny.

Wiesz, to są takie niuanse życia codziennego jak na przykład ten - czy Ty się zalogowałeś na tym forum swoim imieniem i nazwiskiem???

Piszecie tutaj wiele razu że jestem nudny, co to znaczy?
Jeśli nie mówimy o introwertyku w moim przypadku, to może jest to coś innego, potrzebuje po prostu czasu, rozbiegu żeby się do kogoś przywiązać, bardziej oswoić, ośmielić itp.
Ja nie mam problemów w komunikacji, z relacji z ludźmi, dwa dni temu pod sklepem podeszła dziewczyna że jej coś nie styka przy akumulatorze chyba bo nie może odpalić, no to pomogłem, normalnie rozmawiałem, a nie uciekłem.
W pracy to samo, z tym że nowo- poznane osoby traktuje na dystans, z lekka nieśmiało podchodzę, ale po tygodniu znajomości np w pracy, po miesiącu, pól roku jest zupełnie inaczej.

Ja robię złe pierwsze wrażenie a ono jest tylko pierwsze jak sama nazwa wskazuje. Taki typ charakteru. Przy czym nie biję, nie wyzywam, czy coś, tylko drętwa normalna, nudna pewnie tak - rozmowa.

Porażką u mnie są spotkania typu kawa..spacer, park, jakaś ławka i gadanina.
Lepiej wypadały spotkania na bilardach, kręglach, gokartach, w klubach, czy na koncertach, ale znowuż nie każda osoba pójdzie od razu gdzieś, zawsze jest ta podręcznikowa kawa. Czyli nuda, czyli porażka na wstępie.

Bardzo różne i to jest ten problem, spokojnie i szalone, gwiazdy sezonu i szare myszki, takie co to lubią być w weekend na salonach czy imprezować i takie, które z dala od miasta siedzą w małym domku gdzieś na wiosce. Podróżniczy./turystki jak i domatorki, po studiach i niekoniecznie. W podobnym wieku jak i młodsze, ale i starsze.
Czyli nie ma reguły, dlatego to nie jest jeden typ kobiet, tylko wiele.

Dlatego zanim wyślecie mnie na leczenie do Szpitala Psychiatrycznego, to powiem tylko tak, że ja nie mam problemów ze znajomościami, rozmawiam z kobietami też np narzeczona kolegi, ALE! najpierw gdy ją poznałem to tak na dystans, po jednym zdaniu, ale teraz już ją 2 lata znam więc to jest zupełnie coś innego.
Prawdopodobnie gdyby te kontakty z kobietami z tych apek, portali ciągnęły się przez 5..6 a może i 10 spotkań w końcu by ruszyło, ale nie że od razu 10-15 min pierwszego spotkania gdy kogoś widzę 1 raz na oczy.
Tu jest u mnie problem, pewnie stąd może ta nuda (?), nie wiem jak co, można robić, ale ten typ charakteru tak ma.

Randek jest dużo,  więc cos robisz źle.na spotkaniu.
Umawiaj się na krótka  kawę a potem dziewczynę gdzieś zabierz.
Kawa rozumiem  że to trudne tak siedzieć dla Ciebie, ale spacer? Przecież wtedy możesz skupić uwagę na rzeczach na zewnątrz, o czymś opowiedzieć,  wziąć za rękę.
Ćwicz interakcje , eksperymentuj.
Jak Ci się podoba ekstrawertyczka to w sumie wystarczy żebyś sluchal z zaangażowaniem, i od czasu do czasu do czasu powiedział: mów dalej,  słucham Cię i przytulił na pożegnanie..

No tak tylko nie każdy będzie chciał iść do kina, powie dziewczyna jedna z druga że woli spacer, albo kawa wystarczy na początek i co zmuszę ją? Albo powiem że jak nie - kino to dziękuję? :-)
Kino, klub, koncert, wspinaczka, bilard, kręgle, gokarty...to wszystko zawsze fajnie przebiegało, no ale z osobami które chciały tam iśc.

A na jakiej podstawie sądzisz że nigdy nie byłem autentycznie ciekawym drugiego człowieka, czyli tych dziewczyn np?

Wydaje mi się, że introwertyzm nie jest u Ciebie problemem. Myślę, że to mogą być aplikacje i ten niekończący się przemiał możliwości które sa za rogiem - tzn takie sztuczne stworzone poczucie u użytkowników.
Introwertycy są najlepszymi ludźmi do spędzania czasu, nie kłapią niepotrzebnie dziobem, nie komentują wszystkiego co popadnie, nie gadają o sobie, często dużo ludzi ich lubi i chcą się z nimi spotykać ale intro raczej mają ich w dupie co powoduje jeszcze większe nimi zainteresowanie. Także nie daj sobie wmowic, że to trzeba leczyć. Można być z intro w związku.

skoro masz teroretycznie niedaleko na takie randki,czemu by nie..?

Czyli kolejna dziewczyna, która uczciwie postawiła sprawę wie (chyba ) czego szuka i od razu to wyszczególniła. A więc bardzo dobrze, masz nowe doświadczenie, było fajnie a Ty możesz bez przeszkód szukać dalej. Np innego typu osobowości niż Ona
"Czy tak każdy chce być z introwertykiem" - no nie każdy. Tak samo jak nie każdy chce być z ekstrawertykiem.

....może być tez introwertyk

No może poza tym samcem alfa/beta/gamma "czy inne ypsilon" - to już zalatuje podziałem ze słowniczka black/red czy tam innych pillów i proponuję nie wchodzić w te tematy dla zachowania dobrej kondycji psychicznej i zrównoważonego obrazu otaczającego nas świata.

Może tutaj jest właśnie u Ciebie kwintesencja "problemu" - brak decyzyjności i przede wszystkim pewności siebie?

Mógłby mi ktoś wytłumaczyć dlaczego ta pewność siebie jest aż tak ważna i dlatego w ogóle uznaje się ją za cechę pozytywną? Decyzyjność jeszcze rozumiem choć w przypadku tego SMS zacytowanego przez autora to brzmiało bardziej jakby tej dziewczynie chodziło o faceta, który wszystko za nią ogarnie.

ale przecież Lukasz miałes *(tak podejrzewam))swoje konkretne zdanie np na dany temat..bez przesady..

albo pojde sobie w skrajnosc chyba zetrafiałeś na taki typ człowieka/kobiety najchętniej związalaby się na stale JEDYNIE  z panem mundurowym od razu najlepiej ze służb specjalnych xd to by chociaż było jednym z wyjaśnien,ale pewnie nie jedynym

Dla mnie pewność siebie zawsze znaczyła to samo co arogancja. We wszystkich filmach, anime czy grach, w których występował schemat jakiejś walki zawsze ten pewny siebie przegrywał bo nie doceniał przeciwnika. Zawsze mi się to kojarzyło z jakimś wywyższaniem się i patrzeniem na innych z góry. Z drugiej strony niepewność czy wahanie jest moim zdaniem na plus bo to znaczy, że ktoś myśli, że patrzy szerzej i bierze pod uwagę, że może się nie udać. Jedyne czego można być pewnym rzeczy tak oczywiste jak śmierć. Przykładowo mogę być super przygotowany do zawodów w jakimś sporcie, mogę być pewny złotego medalu, a w drodze na zawody może się wydarzyć coś przez co nawet nie dotrę na miejsce.

Ja nie widzę w tym nic seksownego i nie rozumiem dlaczego kobiety uznają to za pożądane. Dla mnie pewność siebie u kobiety wcale nie dodawała by jej atrakcyjności.

"Potrzebuję bardzo decyzyjnego mężczyzny" to brzmi jakby chciała kogoś kto będzie za nią podejmował wszystkie decyzje czy inicjował cokolwiek. Jeśli chodzi o kompatybilność ze sobą to co innego i to jest w porządku.

Wcale mnie nie dziwi, że Cię nie pociąga pewność siebie. Wydajesz się być osobą nieogarniętą, zakompleksioną i niepewną siebie, to pewna siebie kobieta tylko by Ciebie przytłaczała. Słaby facet pożąda jeszcze słabszej od siebie kobiety, bo w pewnym sensie chęć zdominowania jest wspólna dla większości mężczyzn, podobnie jak chęć bycia zdominowana dla większości kobiet. Dlatego silna, pewna siebie kobieta szuka jeszcze silniejszego faceta.

Wyrwałeś jedno zdanie z kontekstu, a to błąd.
Ale chyba wiem, jakie masz obawy. Trochę projektujesz, bo sam boisz się życia, spędzasz dnie na kobiecym forum przed ekranem i szukasz kogoś, kto Cię z tego wyciągnie, nada Twojemu życiu kierunek i bieg, więc to samo widzisz u innych. Jedno zdanie wyciągniesz z kontekstu, bo pasuje do Twojego patrzenia na świat.

Dlatego właśnie pytam o wytłumaczenie. Nie musisz mnie przekonywać wystarczy, że wytłumaczysz co to znaczy według ciebie.

Właśnie takiego wytłumaczenia oczekiwałem, dzięki.

To jest ciekawe bo ja mając te trzy opcje do wyboru bez zastanowienia wybrałbym trzecią. Pierwszej bym nie wybrał z oczywistego powodu, bo problem pozostaje nierozwiązany. Druga opcja brzmi zbyt dobrze, zbyt łatwo. Nie ufalbym osobie, która by mi powiedziała, że "nie mam się czym martwić bo ona to ogarnie". I nienawidzę mieć długów więc nie chciałbym zrzucać na kogoś mojego problemu. Z kolei trzecia opcja jest neutralna, bez niepewnych gwarancji, bez długu, bez zdejmowania odpowiedzialności. Tu jest pomoc bez ryzyka dla pomagajacego i ta opcja brzmi dla mnie najlepiej. Wolałbym żeby ktoś mi pomógł z moim problemem, a nie rozwiązał go za mnie. Zresztą już wielokrotnie różne osoby mi tu pisały, że nie ma nic gorszego niż zrzucanie na kogoś swoich problemów.

Skąd wzięłaś te 32 lata? Mam 28 lat.

To autor, nie ja i post nr 7 też był jego.

Shini, to Twój drugi problem, dwójka ludzi rozmawia a ty się wcinasz w środek dyskusji i przekręcasz reflektor na siebie... Sporo to mówi o twojej metodzie komunikowania się.