Ja mam pytanie do matek które wyjechały ? - Netkobiety.pl

Bo szkoła źle uczy. Była i jest i będzie nic niewarta. Póki jest podstawa programowa oceny numeryczne i zrównywanie w dół.  Dziecka się nie uczy tak w ten dzień uczymy się wszystkich  słówek na temat na temat wyposażenia domów. Tak nie uczysz dziecka języka ojczystego. Kup rozmówki naucz się podstawowych zdań. Oglądaj filmy po angielsku. Im więcej bodźców z różnych stron tym lepiej wyjdzie. Jak już troszkę poznasz  trochę język to najlepiej wejść  na głęboką wodę i zacząć czytać książki w języku obcym co wyłapiesz umysłem to ci błyskawicznie zakoduje się w głowie. Ja tak robiłem.

żonkil309 napisał/a:

SmutnaDziewczyna007 napisał/a:

Nie potrafisz nauczyć się angielskiego, ale spekulujesz na temat rozwoju AI i zakładasz że trafnie przewidzisz jej rozwoj w ciagu najblizszych 20 lat? Fajny trol. taki genialno-głupi.
niech dziecko uczy się w szkole w chmurze i elo. chociaż wiem że to trol

Trafnie na najbliższe 20 lat nie da się niczego przewidzieć, można tylko spekulować. Jeszcze 5 lat temu nie wiedziałaś nawet co to jest Al dzisiaj Al jest w stanie pisać prace magisterskie czy robić grafiki na reklamę wykorzystując osoby które nie istnieją w świecie realnym czyli żadna osoba nie zgłosi się że został wykorzystany jej wizerunek. Oglądałam kiedyś na tiktoku fotografa który zadał jedno pytanie, mianowicie kazał nam odróżnić które zdjęcie zostało zrobione przez niego a które przez Al i wniosek był taki że nie dało się tego odróżnić. PS Wszystkie portrety zostały zrobione przez Al.

W takim razie twoją prostą pracę też zastąpi AI.

żonkil309 napisał/a:

Jasne że trzeba bo inaczej nie odniesiesz żadnej radości z nauki, a jeżeli nie odniesiesz radości to ci do głowy tak łatwo nie wejdzie. Nie lubisz malować ? Czyli mam ci wciskać pędzel i farby aż namalujesz Bitwę pod Grunwaldem ? No taka logika.

Jak nie lubisz uczyć się języków to się naucz jeździć na rowerze. Grunt to robić rzeczy które sprawiają przyjemność. Potem ten rower dogada się za Ciebie w aptece i po kłopocie, co nie?

żonkil309 napisał/a:

Jasne że trzeba bo inaczej nie odniesiesz żadnej radości z nauki, a jeżeli nie odniesiesz radości to ci do głowy tak łatwo nie wejdzie. Nie lubisz malować ? Czyli mam ci wciskać pędzel i farby aż namalujesz Bitwę pod Grunwaldem ? No taka logika.

Jak nie lubisz uczyć się języków to się naucz jeździć na rowerze. Grunt to robić rzeczy które sprawiają przyjemność. Potem ten rower dogada się za Ciebie w aptece i po kłopocie, co nie?

Żonkil, powiem szczerze ze przestaję rozumieć o co ci chodzi? Zadałaś pytanie jak sobie poradzić w obcym kraju gdy się nie zna języka, czy posyłać tam dziecko do szkoły czy wracać do Polski. Dostałaś bardzo dużo odpowiedzi, najwięcej takich, że żeby żyć w obcym kraju i czuć się w miarę bezpiecznie i nie zależeć od nikogo obcego kto włada tym językiem, trzeba się po prostu tego języka nauczyć. Nie musisz czytać poezji ich narodowego wieszcza ze zrozumieniem, ale podstawy aby się dogadać np. z nauczycielem jakie dokumenty musisz przynieść i czy w ogóle dziecko przyjmą ci do szkoły, to naprawdę nie jest wyczyn, dla nikogo. Oburzyłaś się na to, że ty tego języka się nie nauczysz, nie bo nie i cześć jak czapka. Zgoda, twoje życie twoje wybory, nikogo ani zubożysz ani nie wzbogacisz tą decyzją, sama będziesz się męczyć ale jak tak wolisz, twoja sprawa.
Dostałaś informacje jak ew. zacząć się starać o przyjęcie dziecka do szkoły, ale jakoś to cię nie zainteresowało, bardziej zajęłaś się udowadnianiem, że nie musisz się uczyć języka, bo masz translator, obracasz się w środowisku samych emigrantów i coś tam jeszcze już nie pamiętam dokładnie, i teraz walczysz jak lwica żeby tylko obronić swoją tezę że języki obce są niepotrzebne nikomu a tobie szczególnie. Daj sobie już spokój, dobrze? Zajmij się kompletowaniem dokumentów dla dziecka jeśli chcesz je wysłać do szkoły w Holandii, bo trochę ci zejdzie gdy nie znasz języka. Skoncentruj się na tym, a innym podziękuj że starają się jakoś ci pomóc, choć właściwie jest to mission impossible na odległość, kiedy ty ignorujesz najprostsze i najlepsze rady, abyś zaczęła się uczyć.

żonkil309 napisał/a:

Agnes76 napisał/a:

Jak nie lubisz uczyć się języków to się naucz jeździć na rowerze. Grunt to robić rzeczy które sprawiają przyjemność. Potem ten rower dogada się za Ciebie w aptece i po kłopocie, co nie?

Wyobraź sobie że na świecie istnieją osoby głuchonieme te osoby normalnie żyją wśród nas. Co byś nie powiedziała tym osobom one i tak cię nie zrozumieją ponieważ cię nie słyszą, a mimo wszystko te osoby normalnie kupują leki w aptece.

Wyobraź sobie, że miałam bardzo bliskie kontakty z osobami ( nie jedną osobą) głuchoniemymi. I te osoby znały język, bo bez znajomości języka nie mogłyby się porozumiewać ani między sobą ani z osobami normalnie słyszącymi i mówiącymi.
Te osoby albo posługiwały się językiem migowym albo pisały na kartce treść, jaką chciały przekazać. Tak przy okazji, bo może nie wiesz - język migowy w różnych krajach też jest inny, podobnie jak język mówiony. Więc osoba migająca po niemiecku nie porozumie się z migowym francuskim, też się musi nauczyć "obcego" miganego.
Z tą apteką dałaś dobry przykład . Pojechałam sobie kiedyś na urlop za granicę i poproszono mnie abym tam w aptece kupiła lekarstwo. Miałam napisaną na karteczce nazwę, a sprawa ceny to nie problem - wystarczyło na migi pokazać na kalkulator aby mi wpisano cenę. Co prawda w aptece wpisano mi na kartkę cenę, ale zamiast leku dostałam dość długą wypowiedź, której zupełnie nie zrozumiałam. No i tyle było z zakupu. Wróciłam do apteki z osobą, która mogła mi służyć za tłumacza, i wtedy się dowiedziałam, że leku nie ma od kilku miesięcy i nie wiadomo kiedy się pokarze w sprzedaży. Nikt w aptece nie będzie wpisywał klientowi tekstów w translator, zwłaszcza gdy za nim stoi kolejka. Też mam translator gdy wyjeżdżam za granicę i potrafię się nim posługiwać, tylko to nie jest narzędzie do stałego porozumiewania się w urzędach czy szkole.

Ja rozumiem, że komuś język może sprawiać trudność, tylko w życiu jest tak, że trzeba się nauczyć akurat tego co jest nam najbardziej potrzebne. Jak chodziłaś do szkoły to wymogiem była historia czy biologia. Teraz wymogiem jest znajomość języka jeśli chcesz żyć w innym kraju. Nikogo nie obchodzi czy Ty masz doktorat z historii albo magistra z psychologii gdy idziesz załatwiać jakieś sprawy w banku. Albo się dogadasz albo nie. Jak się nie dogadasz to nikt inny oprócz Ciebie nie będzie ponosił konsekwencji, niezależnie od tego, jak bardzo będziesz przekonująca w wymienianiu trudności jakie sprawia Ci nauka języka.

A Ty sobie zdajesz sprawe z tego, ze translatory tłumacza przez angielski? Czyli nie bezpośrednio np. polski-holenderski, tylko polski-angielski-holenderski

Sila rzeczy do poprawności to temu daleko.

No to z czym problem? Bierz telefon i szykuj papiery, zeby zapisać corke do placówki.

Agnes76 napisał/a:

Otwartość na dostęp jest łatwosza, kiedy sami jej doświadczamy. Taką myślą o szkoleniu się z nami nasza rekruterka Anna Choszczewska . Uczestniczyła w wybranej edycji targów pracy w Łodzi przez Fundację Aktywizacji dodatkowej osoby z niepełnosprawnościami. To był dzień pełen cennych spotkań z instytucjami wspierającymi inkluzywny rynek pracy. Dodatkowe dodatkowe rozmowy z niezależnymi osobami o różnych umiejętnościach. A także przestrzeganie zaleceń dotyczących usunięcia na co dzień się mierzą. Pomogła w tej strefie uczestnictwa, w której każdy uczestnik może być dostępny i wyposażony w sprzęt, który zawiera różne elementy nie objęte m.in. nie badania wzroku, niepełnosprawność neurologiczna, ruchową czy słuchową. Różnorodność do naszej siły.

Przykładowy tekst z tłumacza - prymusa

A to wersja poprawiona przez darmową (uboższa) wersję chatu GPT.

Otwartość na dostęp jest łatwiejsza, kiedy sami jej doświadczamy. Taką myślą kierowała się nasza rekruterka Anna Choszczewska, uczestnicząc w wybranej edycji targów pracy w Łodzi organizowanych przez Fundację Aktywizacji Osób z Niepełnosprawnościami. Był to dzień pełen cennych spotkań z instytucjami wspierającymi inkluzywny rynek pracy. Dodatkowo odbyła wiele rozmów z osobami o różnych umiejętnościach, niezależnie od ich sytuacji życiowej. Przestrzeganie zaleceń dotyczących usunięcia barier, z którymi na co dzień się mierzą, było kluczowym elementem tego wydarzenia. Anna pomogła w stworzeniu strefy uczestnictwa, w której każdy mógł czuć się swobodnie i był wyposażony w odpowiedni sprzęt, dostosowany do różnych potrzeb, takich jak problemy ze wzrokiem, niepełnosprawność neurologiczna, ruchowa czy słuchowa. Różnorodność jest naszą siłą.