Symptomy przemocy ekonomicznej? - Netkobiety.pl

I czego to dowodzi? Sama Smutna ostatnią edycję posta wrzuciła po kolejnych 10 minutach, a jak sobie przypomni że jeszcze zapomniała komuś czegoś dopierdolić, to i więcej czasu jej to zajmuje; Jackie rekordowo chyba ostatnią z kilku edycji swojego posta wrzucał po trzech kwadransach. Jak więc robisz już listę plączących się w zeznaniach, to rób ją rzetelnie

To mogłoby być prawdziwe w XIX wieku czy w pierwszej połowie XX w niektórych krajach i to w obecnie byłych imperiach kolonialnych. Nie w Polsce. Tam liczył się biznes i zatrzymanie pieniądza u siebie, więc rola kobiety była ograniczona do rodzicielki następcy. I to w niezbyt dużej liczbie, aby nie doprowadzić do podziału majątku. W Polsce liczyło się przetrwanie w czasie zaborów i po kolejnych nieudanych powstaniach, czystkach, ludobójstwach i dwóch wojnach światowych, w kraju, który pierwotnie był bardziej multi-kulti niż USA kiedykolwiek w swojej historii, bo to na naszych ziemiach żyli Żydzi, Ormianie, Cyganie i tak dalej. Oznaczało to przymus sytuacyjny współpracy na rzecz przetrwania narodu polskiego i naszej tożsamości. Dlatego też jedyną dwukrotną noblistką z dwóch osobnych dzień (jak dobrze kojarzę wciąż jedyny taki przypadek w historii ludzkości) była Polka. Skłodowska z dwoma noblami w grobie się przewracała jak w USA kobietom nie wolno było biegać maratonów. Mieliśmy kobiety w służbach specjalnych w czasach, kiedy w USA kobiety mogły co najwyżej w służbach być sanitariuszkami, maszynopisarkami czy sekretarkami.

Dlatego przykładanie zachodnich tez i ich realiów do sytuacji w Polsce i naszych problemów jest absurdalne.

Z ust kolesia bez kasy, klasy i polotu brzmi to dość komicznie. Zwłaszcza, że jeszcze nie tak dawno temu pisałeś jak to była traktowała cię w sumie...bez nawet odrobiny szacunku ostatecznie puszczając cię kantem. Ja nie wiem jak bardzo zaburzonym trzeba być,  aby nazwać takie coś 'wysoką półką'.

Biorąc pod uwagę co ogólnie napisałeś do tej pory, to te słowa można interpretować tylko w jeden sposób:

"ex była ładna i mnie zdradziła, to teraz wezmę brzydule bez perspektyw, której nikt inny nie będzie chciał'.

Gdyby to było prawdą, to nie płakałbyś tu swego czasu, że nie możesz nikogo znaleźć i czy wszystkie babki 'takie' są.

O jezusie nazareński.....

Ty sobie z uwielbieniem godnym masochisty strzelasz w kolana co chwila. Jak możesz w jednym poście podkreślać jak to WYGLĄD się liczy i to on cie podnieca, a potem pisać o swojej partnerce, że w sumie to jest brzydka, ale ma przydatne cechy? Bo to 'cenienie' tak wygląda. Skoro drzemka wygrywa z randką, to nie da się tego inaczej rozumieć. Związek oparty w 100% na twoich kompleksach i wygodzie pod tytułem "może i brzydka, ale niewymagająca.

Strasznie mi.....szkoda tej twojej babki.

Jest takie dobre powiedzenie, które troszeczkę zmienię: mądra Polka po szkodzie. Wiele kobiet mówi, zaczęłam żyć po 40-tce. Niektóre po 50-tce. Bo w końcu uwolniły się od tych, o których piszesz. A za młodu świata poza takimi nie widziały.

Często edytuję posty, ale nie treść,  tylko literówki słownika, jak siebie sama przeczytam
Piszę z telefonu i często zmienia słowa.:)
Jak ktoś mnie czyta, to pewnie zauważył
Nie jestem perfekcjonistką, która ślęczy nad ostateczną wersją

Ps właśnie edytowałam: perfekcjonistką a nie perfekcjonistą,  jak chciał szowinistyczny słownik Samsunga

A co do tematu, czyli off topu..
Nowe Otwarcie,  bez sensu jest byś był z tą kobietą.
Bo będziesz zdradzał, jak nabierzesz pewności siebie,  z powodu kasy. zapewne..A masz czas jeszcze nie zrobić komuś swinstwa:)

Nie musiał.

Ja nie jestem w stanie napisać nic obiektywnego o urodzie mojej żony czy byłych partnerek, bo emocje jakie czułem (lub czuję) zaburzają osąd. One mi się podobały. A najbardziej moja obecna > czyli moja żona. To ona najbardziej mnie podnieca, najbardziej na mnie działa i jestem najszczęśliwszy. Nie jestem w stanie obiektywnie powiedzieć czy to 4/10 czy 2/10 czy 8/10. Ona jest dla mnie 10/10. Bo ją kocham i jest najważniejszą osobą w moim życiu. To ona mnie uszczęśliwia. To dzięki niej czuję się spełniony.

Jak jesteś w stanie publicznie napisać, że twoja ex jest ładniejsza od obecnej (i to jeszcze zauważ, że to pada w kontekście podniecenia, dopasowania i 'chemii' w związku), to coś z tobą mocno nie teges. Takie swoiste przyznanie się, do świadomego i celowego łapania się za ochłapy bez perspektyw. W strachu. Bo jak babka nie ma opcji, to nie będzie miała z kim go zdradzić. Tak to dla mnie wygląda w ujęciu całościowym jego postów o aktualnym i poprzednim związku. Także nie odnoszę tylko i bezpośrednio do tych słów, z tego konkretnego posta, ale w kontekście do całej jego postawy względem jego partnerki i związku.

Oczywiście. Ale to są w stanie powiedzieć inni, ale nie da się tego ocenić samemu, o ile jest się pogodzonym z rozstaniem i związkowi faktycznie towarzyszą silne (pozytywne) emocje. Bo babka nie musi być obiektywnie ładniejsza. Ale ma podobać się bardziej. Wymieniasz na coś lepszego dla siebie. A nie gorszego, prawda?  I jak jesteś z obecnym partnerem to nie wspominasz, że poprzedni podobali ci się bardziej, nieprawdaż? Zwłaszcza tłumacząc jak to wygląd odpowiada u ciebie za podniecenie. To jest potwarz dla partnerki. Podstawowy brak szacunku i lojalności.

No właśnie. Wykalkulowana decyzja podyktowana wygodą. To jak tym 'ale jej nie lubisz?' Trafione w 10tkę. Bo najpierw N_o tłumaczył jak to wygląd go podnieca, jak to jest ważny za iskrzenie w związku, a o obecnej partnerce napisał, że jest brzydsza od ex, ale 'ma inne cechy za które ją ceni'. I to w kontekście tych drzemek jeszcze.

Powiem szczerze, że jak czytam takie tezy od faceta, to krew się we mnie gotuje. Bo o ile można jakoś popatrzeć na to przez palce u rozczarowanego pierwszymi niepowodzeniami 20stolatka, o tyle nie da się tego przemilczeć u dojrzałego faceta i OJCA. To jest policzek wymierzony w dumę i godność partnerki.

Nikt tego nie pominął. Zostało ci to wytknięte, że ten proces trwał długo, bo niemal 2 lata. I że wiele zachowań mogło ci ująć płazem, ale PO zamieszkaniu to się zmieni.

Pierdolololo.

Kolejny strzał w kolano. Wspólne zamieszkanie jako 'cena' ? Ja pierdole. Normalni ludzie nie mogą się tego doczekać skoro decydują się na związek i wspólne zamieszkanie. Nikt normalny nie traktuje tego w kategoriach przykrych konsekwencji.

Trzeba było nie pisać o robieniu zakupów spożywczych 2x pod rząd w kontekście 'gestu' i 'hojności'.

Akurat małżeństwo oznacza PRAWNĄ wspólnotę - nie tylko majątkową. I o ile prawo do prywatności dotyczy pierdół, to nie dotyczy rzeczy tak kluczowych i istotnych dla trwania jak finanse. Zdrowy egoizm nie polega na wydzielaniu, ale na dbaniu o siebie i swoją atrakcyjność dla drugiej osoby w związku. Zdrowy egoizm polega na zadbaniu o byt. A nie na marazmie i tworzeniu barier moja-twoje.

Nie bez sensu. Bo jakkolwiek w kilku kwestiach ustępuje mojej ex (nieco urodą, ale ex naprawdę wysoko zawiesiła poprzeczkę; poza tym ex na pewno była bardziej ambitna, choć u niej to częściej była chora ambicja, niszcząca nie tylko wszystkich wokół, ale i po części ją samą; może mój stosunek wynika z tego że mi nie imponuje tak jak wydawała się imponować na początku; nie jest też aż tak zaradna i przebojowa jak na początku się wydawało, ale sobie radzi),natomiast naprawdę ZNACZNIE bardziej nadaje się do związku niż moja ex, świetnie potrafi rozwiązywać konflikty (a nie generować je jak moja ex), ma w sobie dużo ciepła, optymizmu... i wbrew temu, co mały pierdoli, także poczucia własnej wartości; może za bardzo za mną od początku latała, ale to nie było tak że ona mnie podrywała na portalu: nie, nie podrywała tam żadnego, po prostu czekała i wybierała. Do mnie niemało babek pisało, ale faktycznie ona miała (łagodnie mówiąc) większe zainteresowanie, więc rozumiem pasywność.

I jeszcze jedno: nie zdradzałem i nie zamierzam zdradzać. Zawsze gdy byłem z jedną kobieta i obie strony oficjalnie uznawały to za związek, to był to związek i to monogamiczny. I tu też nie planuję niczego "w bok", tym bardziej że naprawdę cholernie ciężko by mi było znaleźć kobietę mającą tyle atutów "wewnętrznych", być może do końca życia bym nie znalazł.

Daty się zgadzają: jest po rozwodzie? Jest. To nie jest koniec małżeństwa czy sam rozwód. To już było PO, gdzie jak sam pisałeś, samo małżeństwo rozpadło się o wiele wcześniej i to była jedynie finalizacja. Nigdzie nie zająknąłeś się o tym, że jesteś rozbity, że nie możesz się pozbierać czy cokolwiek. Jedyne co w tej formie padło, to to, że do wakacji chcesz zrobić formę fizyczną, bo lubisz słodycze i jesteś zapuszczony. Pisałeś o pierwszych doświadczeniach i wrażeniach z poszukiwań nowej partnerki i były to jednoznaczne wpisy.

A kluczowy nie jest czas, ale treść. A ta jest właśnie jednoznaczna. Pierwsza weryfikacja już wtedy nastąpiła kiedy te posty pisałeś.

Jack, ty niegramotny matołku... to JA dostałem propozycję wyjazdu do Norwegii i to JA byłem praktycznie zdecydowany na jej przyjęcie, tylko  to ONA mi na to powiedziała że jak wyjadę, to z małżeństwa nie będzie co zbierać!

I nigdy nie twierdziłem że jestem idealny, natomiast bzdurą okazała się moja "wycena" dokonana tutaj przez pewne forumowiczki.

Czy ty umiesz skorelować daty z postami? Bo widzę że jednak nie...
bardzo niedługo po rozwodzie (gdy jeszcze byłem w rozsypce) zarejestrowałem się tu i na Kafeterii, gdzie po kilka skrzywionych bab wkładało sporo wysiłku by mi przekazać że bez minimum 10 koła na rękę moja wartość dla kobiety wynosi praktycznie zero, że nie mam prawa mieć żadnych oczekiwań wzgledem przyszłej partnerki i tak dalej (ot, takie bezinteresowne skurwysyństwo). W moim ówczesnym stanie takie "krople" były w stanie drążyć skałę i nie aż tak wiele brakowało bym w to pierdolenie zaczął wierzyć. Jak się nieco pozbierałem i ogarnąłem, to postanowiłem zweryfikować to co pierdoliły powyższe forumowiczki i tak się składa że nie do końca się to pokryło z ich "wyceną"

Człowieku... wtedy byłem zaraz po rozwodzie. Akurat w tym czasie spotkałem się z tym kumplem, który mieszka daleko ode mnie i po czasie mi powiedział że wtedy wygladałem jak wrak człowieka: nie fizyczny. 
Tych kilku miesięcy potrzebowałem na to by ogarnąć się fizycznie i psychicznie: jak mam energię, wiarę w lepsze jutro i motywację, to to co trzeba potrafiłem spokojnie w dwa miechy ogarnąć. Ale że właśnie byłem zaraz po rozwodzie, to nie czułem wystarczającej gotowości i pewności siebie. Wiata przystankowa... dobre. Rozmiarów wiaty przystankowej nigdy nie miałem, choć rekordowo potrafiłem zrzucać sednio po 7 kg miesięcznie (takie tempo jest potrzebne, bo też i z reguły tak silną motywację miałem przez circa 2 miechy; ale warunkiem było pełne przekonanie że po tym wysiłku będzie "nagroda"). Serio, najczęściej te dwa miechy intensywnego zrzucania kończyły się nawet lekką przesadą, ale spoko.
Tak więc choć raz przeczytaj ze zrozumieniem zanim znów zaczniesz pierdolić.

No nie głupolu. Wyprowadziła się w lipcu (aż do otrzymania pozwu nie myślałem że mówi serio), pozew dostałem jak jeszcze była u mnie. Do listopada walczyłem i starałem się ją przekonać (tak naprawdę nie byłem w stanie wtedy walczyć: gdyby mnie wtedy chciała dojechać z pełną mocą, to praktycznie jej "nóż" wszedłby jak w masło), na rozprawę (była jedna; to nie chodziło nawet o to że zagroziła że mnie wykończy finansowo jak będę przeciągał rozwód; po prostu wtedy dopięła unieważnienie - tam też w ogóle nie walczyłem, więc praktycznie walkowerem - i dotarło do mnie że przy takiej determinacji nie zdołam nic wskórać) poszedłem dosłownie jak zombie; w tym momencie byłem dosłownie w takim stanie że o mało nie rozsypałem się podczas zakupów w Biedrze tylko dlatego że w tle leciała akurat smutna melodia). Nie mów więc o rozwodzie, bo strona porzucona, której zawalił się cały świat, znacznie dłużej dochodzi do siebie niż porzucająca. W momencie kiedy się tu rejestrowałem trzymała mnie na powierzchni jedynie myśl że po prostu musi być lepiej niż wtedy; nie wiedziałem jak, myślałem tylko o tym że właśnie po prostu MUSI być lepiej. Nie pisz więc o finalizacji rozwodu, bo tego dnia to ONA go sfinalizowała.

Hm. Ja nie umiem w punktację, ale przecież mimo że mój partner jest jedynym obiektem mojego pożądania i całej reszty, że dla mnie będzie 10/10, to mogę się od tego odciąć i stwierdzić, że istnieją gdzieś obiektywnie (jeśli można tak powiedzieć o wyglądzie) przystojniejsi. Tyle że to nie oznacza bycia atrakcyjnymi dla mnie, nie oznacza żadnych emocji, chęci na cokolwiek itd.
I w drugą stronę tak samo. Wiem, że akurat jestem bardzo "w typie" mojego partnera, ale oczywiste jest dla mnie, że umiałby wyobrazić sobie piękniejszą. Gdyby z taką kiedyś był, no to jego eks byłaby atrakcyjniejsza pod względem wizualnym ode mnie. Co z tego? Przecież mi to nie ujmuje, nie upokarza mnie to, nie muszę wierzyć, że jestem najpiękniejsza na świecie. Mam być najlepszym dla niego całokształtem, a nie najładniejszym obrazkiem.

Z tą chemią to faktycznie słabo, ale też można zakładać, że to kwestia wieku. Znaczy, że już nie jest na etapie dzikiego ognia w sypialni, że nie byłby nawet z laską pokroju eks (tylko że tego nie sprawdzi), ale porównać to umie. I może w jakiś sposób nawet wyolbrzymia. Tu dla mnie byłby problem chyba ogólnie z tym, że ta eks jest wciąż obecna jako materiał porównawczy, niezależnie od wyniku analizy. Taka stała/częsta obecność w myślach? Dlaczego?

Podobać bardziej - tak, ale jako całokształt, nie że więcej punktów za wygląd.

Z pierwszą częścią się zgadzam, z drugą... No tak, nie chciałabym być tą, której się pragnie mniej, bo to już ma większy związek z emocjami i tym całokształtem właśnie. Ale odchodząc już od NO, niech będą teoretyczne rozważania...

Co w sytuacji, jeśli np. ktoś miał eks super zainteresowaną seksem, urozmaiceniami, kreatywną w tym względzie? Striptiz, przebieranki, gadżety, inicjatywa, co im tam pasowało... No, takie rzeczy, które nie są związane tylko z "być", ale z "robić". Czy gdybym ja tego nie robiła i robić nie chciała, powinnam się czuć upokorzona, jeśli była robiła i partnerowi się podobało? Nawet jeśli już nie chciałby ani do niej wrócić, ani z nią sypiać, ale zapytany musiałby przyznać, że z tamtą większy ogień? Chyba trochę głupio byłoby z mojej strony oczekiwać w takiej sytuacji, że nie będzie umiał tego porównać, jeśli ja np. tylko pod kołderką, w jednej pozycji i przy zgaszonym świetle.

Versus:

No i najważniejsze:

Na co odpowiedziałeś tak:

aby w kolejnych postach dyskusji podkreślić:

Od dłuższego czasu dyskutujesz sam ze sobą.

Okeeej, ale to już naprawdę źle brzmi. Mniej ładna, mniej imponuje, a z zalet - umie w związki. O.o I nie zdradzisz, bo zasady, a poza tym nie znajdziesz odpowiedniego zamiennika. To już naprawdę jest straszne.

Nawet nie takie trochę....

No ja tego nie rozumiem. Bo jak pisałem - czym innym jest dla mnie stwierdzenie, że czegoś było więcej lub mniej, a czym innym jest stwierdzenie, że coś było lepiej. Tak samo jak rozmawiam o aktualnych potrzebach, to mówię czego mi teraz brakuje, a nie, że kiedyś tam z inną babką miałem czegoś tam więcej. Bo to bez sensu. A wiesz czemu? Bo nie bez przyczyny poprzedni związek się zakończył. I przedkładanie doświadczeń z przeszłości na aktualny związek to droga donikąd. Wnioski trzeba wyciągać - to prawda. Ale nie można żyć przeszłością.

Każdy związek ma swoją dynamikę, a my zmieniamy się też z czasem. To, że moja szkolna sympatia lubiła być w seksie traktowana jak niewolnica, której robiło się mokro jak jej szeptałem do ucha 'zrób mi loda - teraz' wywierając fizyczną presję i co miało swój urok wtedy, w tamtym konkretnym czasie, to nie znaczy, że tego samego oczekuję teraz ~20 lat później z kompletnie inną osobą. I wracanie do tego przez pryzmat 'była fajniej się wypinała' to szybka droga do klinczu nóg i rozpadu związku. Bo nie da się z takimi ludźmi żyć (nawet w koleżeństwie).

Tak jakby czym innym są oczekiwania własne i świadomość pewnych spraw, a czym innym bycie dojeżdżają przez partnera, który domaga się, żebyś mu robiła tea bagging i głębokie gardło, bo była mu tak robiła i strasznie go to jarało.

Otóż to. I to się dokładnie rozchodzi. O to co jest teraz, w tym momencie. O to poczucie bycia NAJ dla swojego partnera. A zobacz jak to wygląda u N_o: wygląd ponad wszystko, bo to buduje faceta, jego ego, podniecenie i uroda partnerki jest odzwierciedleniem jakości związku, jego iskrzenia. A potem bez kozery przyznaje, że była miała więcej urody. No to z automatu ustawia pozycję aktualnej partnerki o kilka oczek niżej jako po prostu słabszy materiał. Nie tyle mniejszej urody, ale właśnie niższej jakości.

Ok, ale dla mnie to cokolwiek nielogiczne. Skoro w opowieści N_o żona jeszcze w czasach studiów popychała go, aby osiągnął sukces i większe zarobki, i ten jej ciąg do sukcesu i pieniądza wypomina jako materializm, to gdzie w tym sens?  Ostatnie lata ich małżeństwa to kompletna posucha, a ostatnie miesiące nawet nie mieszkali ze sobą. Dlaczego zatem miałaby się sprzeciwiać jego wyjazdowi? Skoro największym problemem ich relacji były jego niskie zarobki? Nielogiczne to, bo właśnie przez jego pasywność pod tym kątem rozpadł się ich związek.

To troche jak w zdaniu: "jestem proktologiem, miałem palec w dupie' wnioskujesz, że to był palec proktologa w czyimś zadku, a nie odwrotnie, prawda?'

Nie ma żadnego znaczenia, czy akurat ty widzisz teraz w tym logikę czy nie. Dyskutujemy o tym, co napisał NO. Ty twierdzisz, że on napisał, że żona sprzeciwiła się jego pozostaniu w kraju. Nie masz racji. I to wszystko. Nie brnij już w to dalej, bo albo nie rozumiesz zbyt dobrze języka polskiego, albo manipulujesz.

Ależ rozumiem doskonale. I jak widać nie tylko ja tak zrozumiałem jego wpis. A niestety to jest TYLKO forum. Więc siłą rzeczy większość rozumie się poprzez kontekst całej historii, bo ludzie walą byki językowe co chwilę.

Także nie - nie manipuluję. Tylko historia przestaje mi się kleić. Bo albo jestem w błędzie i jego żona faktycznie nie chciała żeby wyjechał, co jest kompletnie niespójne z jej wizerunkiem tu przedstawianym jako zimnej materialistki, co waliła go kakałko wiele lat i tylko patrzyła jak go wycyckać...

albo jednak mam rację co byłoby logiczne i spójne z tym co N_o pisze o samym sobie i jak opisywał swoją żonę.

Bo w tym momencie - tej różnej interpretacji wyjazdu do Norwegii - wszystko się zaczyna rozpadać w jego historii. I co w sumie straszniejsze - opcja z tym, że jestem w błędzie jest gorsza dla N_o. Bo jednak wychodzi z tego, że jego żona taką materialistką nie była i dostał od niej szanse na poprawę związku, ale kompletnie zjebał.

NO nie zrobił żadnego błędu.Ty zrobiłeś.

Spekulacje, spekulacje ...

Nie znasz motywacji żony, nie wiesz co chciała uzyskać. Nie wiesz, kto i w czym zawinił mniej lub bardziej.

Twoje spekulacje są szczególnie agresywne: insynuujesz, atakujesz, nie ma w tym niczego pomocnego, jesteś w tym szczególnie zajadły i rozwalasz w ten sposób cudze wątki. Są też inne osoby, które tak robią, to prawda. Ale nie każdy na tym forum tak robi. Większość robi inaczej. A to, że nie jesteś jedyny, w żaden sposób cię nie usprawiedliwia.

Lucy, to męska rozmowa
Mi się wydaje że związek NO nie ma zdrowych podstaw.
Bo jak się gość podniesie i w swojej opinii zasługiwać będzie ma więcej,  to przyciągnie atrakcyjniejsze dla niego I według niego kobiety,  a ratowniczka pójdzie w odstawkę.
Niezależnie od deklaracji.
Jak kobieta to zrozumie, to już nigdy nie pomyli faceta z kotkiem że złamaną łapką:)
I dopiero wtedy uda się stworzyć  coś zdrowego.

A kto powiedział, że jestem lepszy?

Jestem wulgarnym nonkonformistą, sceptykiem o pasywno-agresywnym stylu wypowiedzi i bycia. Lubię prowokować i tak dalej i tak dalej. Nie od dziś jestem na forum i chyba wszyscy wiedzą jaki jestem. Nigdy się z tym nie kryłem i nie udawałem kogoś innego. Ja wiem jaki jestem. Nie neguję tego. I tak samo moja żona też mnie zna. Zna moje motywacje, marzenia, lęki. I wie, że jest moim numerem jeden, a moje byłe nie dorastają jej do pięt. To jest różnica między mną, a N_o. To powiedziawszy nie uważam się za lepszego, a mój związek za lepszy. To jest kwestia subiektywna. Bo kto jest w stanie powiedzieć, ze jego szczęście jest....szczęśliwsze? Przecież to niedorzeczne. Jeśli N_o lubi budować relacje na kłamstwie, kompleksach i wyparciu i podobne podejście ma jego obecna partnerka, to nikomu nie dzieje się sumarycznie krzywda. I jak oboje są szczęśliwi to spoko. To jest tylko i wyłącznie sprawa między nimi.

Moja opinia jest tylko taka, że ich związek nie ma ani zdrowych, ani silnych podstaw. To typowy, porozstaniowy plasteruch i w mojej opinie to jebnie w kilka miesięcy, max 2 lata od zamieszkania razem. Ale to jest moja OPINIA. Nie prawda objawiona.

Na jakiej podstawie tak twierdzisz? Bezos ma tyle kasy że mógłby uznać że może mieć najbardziej "reprezentacyjną" laskę w okolicy, a wziął sobie (w powszechnej opinii) mniej urodziwą od swojej byłej żony kobietę.

A jeśli chodzi o moją byłą, to nigdy tego nie kryłem że... niektórzy uważają że jak jedna strona jest urodziwa, charyzmatyczna i dobrze sytuowana, to ta druga leci tylko na kasę . Na podobnej zasadzie goście typu Jackie'go też spłycają rolę i oddziaływanie kobiety.  Tak więc w moim przypadku (jeśli chodzi o moją ex) było JEDNOCZEŚNIE silne uczucie, ale jako "bonus" podnosiła mi poczucie własnej wartości i być może status. Podobnie to mieszkanie w centrum dużego miasta. Do tego stopnia że te 10 lat temu mając ją, córkę, moją chatę i zarobki na poziomie 1,5-2 średnie krajowe praktycznie czułem że mam co chciałem mieć. Teraz wygląda to inaczej, ale to nie znaczy że mam nie budować niczego nowego, zwłaszcza że do czasów sprzed dekady nie ma już powrotu. A z byłą mam kontakt symboliczny i jedynie telefoniczny, ograniczony wyłącznie do kwestii związanych z naszą córką (i to notabene ONA znacznie częściej do mnie dzwoni w tych kwestiach niż ja; nie zmienia to faktu że i tak to "znacznie częściej" to nie jest często; myliłby się więc ten, kto by pisał że np. próbuję nawiązać kontakt z byłą; na żywo w ciągu ostatnich 2 lat widziałem ją raz, gdy przypadkowo wpadliśmy na siebie na ulicy... i nawet wtedy z mojej strony skończyło się na "cześć").

I po co to pie...nie o "pomyleniu faceta z kotkiem ze złamaną łapką"? OK, mam świadomość że nie jestem w stanie dać jej wszystkiego na co by naprawdę zasługiwała, ale to nie znaczy że ją cynicznie wykorzystuję, bo jednak staram sie jej dawać jak najwięcej z tego co by potrzebowała i wie że nikogo innego nie ma, a jedyną "rywalką" do mojego czasu jest moja córka.

Bezos? Nie znam zyciorysu czlowieka, był niepewny siebie i żoną pomagała mu z tego wyjść.?

?

-edit-

Szukanie zewnętrznej walidacji własnej wartości i odczucia pewności siebie zawsze kończy się fuck upem jak zmienia się życie in minus. Tak jak z byłą zaliczyłeś zjazd psychiczny w dół, tak i z obecną zaliczysz taki sam zjazd z pierwszymi problemami. Bo ów dobrostan (materialny i emocjonalny) jest ci niezbędny do budowania ego. I jak go brakuje, to wszystko wali się jak domek z kart.

Męskie poczucie wartości jest budowane przez pryzmat posiadanych kompetencji i znajomość siebie (z jakimi sytuacjami sobie radzimy, a z jakimi nie). No i przez pryzmat wiary we własne wartości, w słuszność swojego wewnętrznego kodeksu. Bo to pozwala na radzenie sobie z przeciwnościami losu, a nie uleganie im. W końcu facet ma być częścią rozwiązania, a nie problemu.

Tanie otwarcie to alpha widow. Raz mu się pofarciło i przestrzelił lige, więc teraz do końca życia ma co wspominać u boku zakompleksionej brzyduli.
Nawet nie chce mi się punkotwać kolejnych wypowiedzi Taniego Otwarcia, bo to jak rozmowa ze schizofrenikiem. Nowa jest lepsza bo jest gorsza i bezpieczniejsza, więc dostanie więcej czyli mniej niż ex, bo teraz anie zmadrzal i już nie kieruje się uczuciami a wygodą Tanie zachęcaleś żeby zabierać 2 połówki na forum, czy nowa zna już twój nick i sobie scroluje twoje wypociny czasem?

Ela też moim skromnym zdaniem wciąż przerabia problem eksa, bo mimo wszystko wciąz on we wpisach jej sie przewija, choć to sprawa z 2017 czy 2018. Mnie to nie dziwi, bo ja sama długo przerabiałam problem rozwodu i czasem odnoszę się do eks, jego monogamii seryjnej, no i obecnego partnera też zdarza mi się porównać z eks. To takie ludzkie - ocenianie siebie przez pryzmat siebie.

Tak, twoja opinia została odnotowana (gwoli ścisłości: mam ją z d..., ale odnotowałem że ją wyraziłaś)

A odnotowałeś, że w podobny sposób wszyscy cię widzą i odbierają, na co notorycznie reagujesz buńczucznym 'gówno prawda' lub innym 'mam to w dupie'  ?

Nic w dyni nie dzwoni, że jednak inni mogą mieć rację, a nie ty? I że twoje wyobrażenie o samym sobie różni się od tego, jak postrzega cię otoczenie?

Ja wiem, że jestem wulgarny, gadatliwy, uszczypliwy, arogancki, słoma z butów i tak dalej. Ale ja akceptuję siebie i dzięki temu potrafię te cechy modelować i wykorzystywać do osiągnięcia określonych celów. Ty natomiast na każdą uwagę reagujesz...nerwową negacją podszytą poczuciem wyższości moralnej.