Kobiety, czy jest Wam lepiej po rozstaniu? - Netkobiety.pl

Nie wiem czemu głupie. W życiu mamy różne towarzystwa, bliższe i dalsze. I tak było , że nie piłam z tymi którzy zawsze mi cisnęli że nie pije, bawiłam się świetnie ale to było i jest za mało, że bawię się dobrze bez alko, no bo mogłabym chociaż drinka, łyka piwa, co mi szkodzi, co jestem uparta, czy przez cały wyjazd zamierzam nie pić?? Może łaskawie chociaż wypije jedna banie? W ogóle to żałuję, że się tyle lat z kimś takim zadawałam. Ale to inna bajka.

Oj głupstewka piszesz Ela na podstawie obserwacji
to żaden drogowskaz jeżeli chodzi o potencjalny problem z alko u faceta, raczej błądzenie po omacku we mgle
i wprowadzanie siebie samej w błąd i pozór samouspokojenia
Niewielka cząstka facetów mających problem to osoby o których piszesz wcale nie najbardziej toksyczna i niebezpieczna
żadna intuicja nie ochroni i nie zabezpieczy bo to o wiele bardziej skomplikowane
a uproszczenia to tylko taka próba kontroli rzeczywistości,moim zdaniem słabo skuteczna
Jedyne co jest bezpieczne to to że alkoholików jest mniejszość i niewiele więcej

Paslawek, ha mam prawo do swoich obserwacji,  Ty do swoich.
Ja tego typu problemu z mężczyznami nie mam.
Możesz twierdzić że nie ma czegoś takiego jak powiązanie osobowości że skłonnością do nałogów,  ja mam inne obserwacje. Ale wagi badania naukowego nie mają, jak pisałam
A o toksycznosci i niebezpieczenstwach nie pisałam, bo bynajmniej nie wyklucza się to zw słabością i chwiejnoscią.

Słabość, chwiejność to mały pikuś jest
To czego się boją kobiety najbardziej w potencjalnych partnerach ?
Nie ma takich powiązań
każdy rodzaj osobowości i charakteru może być narażony na uzależnienie to wynika z badań
obserwacji też bo jak inaczej ,ale ze stereotypami nie ma co walczyć bo są wygodne i tyle
nadaremna to walka

Ludzie ogólnie jak ich poptasz to niemal każdy powie, że nie chce być z osobą uzależnioną albo taka, która cały czas pije, ale u Ciebie to już skrajność . Piwo na działce, czy wino do obiadu, czy drink w pubie-to już pisałam, dlaczego to u Ciebie skreśla od razu faceta, założywszy, że nie jest nalogiwcem, nie biję po alkoholu, nie wyrzucaja go z pracy za każdym razem z tego powodu, albo przez picie popadł w długi, czy sprzedaje meble by mieć za co pić i tak dalej.
Czemu masz aż takie reakcje?

Pisałam, na jednym końcu będą uzależnieni na drugim całkowicie nie pijący  . Reszta, czyli znaczna większość będzie po środku. A to wypije z kumplem browara. A to podrinkuje w klubie raz na jakis czas I na tym się skończy. Nie będzie robiła awantur, nie pobije Cię, nie zawali pracy, ani nie popadnie w długi orzez alko.

Ale się porobiło znowu inny temat wyszedł od pierwotnego
Dajcie sobie spokój każdy i tak prawdopodobnie pozostanie przy swoim
to już chyba lepiej narzekać na facetów tak ogólnie

Dokładnie, Jack Wszystkowiedzący wie, jak ja się czuję po drinku.
Jakbyś chciał wiedzieć, syropy bywają też bezalkoholowe.
Dobrze, kończymy gadkę na temat alkoholików i nie-alkoholików, bo nie o tym jest wątek.

Paslawek, nie znam nikogo z problemem alkoholowym, kto by sobie dobrze radził że stresem, nawet jak pozornie tak to wyglada
Dla mnie jest to rys osobowości właśnie, że skłonnością do ucieczki. Ja widzę powiazanie
Nie całkiem nie ma temat ten wątek  jeśli rezygnacja że zwiazku wynika że zniechęcenia.
Może statystyka ma znaczenie? Z mojej wynika że może 1 z 10 mężczyzn z ktorymi wchodzę świadomie w znajomość którą ma doprowadzić do ewentualnej relacji nadaje się dla mnie  wstępnie, więc niewielu.wiec jest jakaś praca do wykonania, zwłaszcza w dojrzałym wieku,  to nie studia  czy liceum,  gdzie większość to wolni ludzie.

Ja znam cała masę osób z problemem alkoholowym radzących sobie znakomicie ze stresem -
sprowadzanie problemu alkoholowego tyko do nie radzenia sobie ze stresem to błąd,
to znacznie szerszy problem a nie takie duperele jak worek do wszystkiego i do niczego zwany stresem,taki sam błąd,
jak doszukiwanie się prostych płaskich  prymitywnych  powiązań pomiędzy rysem charakteru a uzależnieniem
częsty i powszechny błąd niestety
wynikający z tego że to bardzo skomplikowana sprawa
a wiedza w społeczeństwie bardzo nikła i słaba beznadziejnie wręcz 
opierająca się na tym, że ktoś miał wujka co pił albo męża,ojca, matkę,kolegę w pracy, czyli na czymś bardzo bardzo subiektywnym
nie jest to wszystko co można mieć do dyspozycji w tej dziedzinie
ale obowiązku nie ma i takiej konieczności żeby to ogarniać
do szczęścia to małej liczbie ludzi bywa tylko potrzebne a reszta klepie i powtarza trzy po trzy para piętnaście takie pierdoły sorry  żeby uprościć i ułatwić sobie życie i widzenia świata lub jego wycinku
to dość prosta zależność z przekonania które mówi że alkoholicy nie radzą sobie ze stresem dlatego tylko takich się widzi innych się nie widzi, bo nie ma takiego przekonania w głowie wzorze, a to implikuje skutek i doświadczenie, na odwrót ponieważ widzisz tylko takich utwierdzasz się w przekonaniu i tak abarot w kółko

Ni soory,  Paweł, wiesz że masz prawo uznać Twoje doświadczenie za większe, ale jakimś cudownym przypadkiem każda że znanych mi osób powróciła do nałogu  nie z nudów, ale z sytuacji, która była nagła i stresująca. Dla nich.
Nawet jak na twarzy był sukces i świetne relacje .
Baaa.. Nawet awans,  który jest sukcesem jest stresem, zmianą,
Nawet jak jest za dobrze, to może być stres, że tak jest..Za normalnie.
Widziałam awans dyrektorski który skończył się powrotem do nałogu na starcie. .
Ja się zgadzam z Jackiem, że Szeptem na takich nie trafia, tylko takich wybiera. 
Tak jak ja długo "wybieralam" mężczyzn do wspierania dobrocią i zrozumieniem, aż przestałam i chwała Bogu.

Też się dołączę

Co do DPS.

Mam tatę którego stan zdrowia mocno się pogorszył. Od pewnego czasu już tylko leży. Dobrze że moja mama jest sporo młodsza od ojca bo daje radę, ale jako że wymaga opieki 24 godzinę na dobę jest tragicznie.
Miejsce w DPS to od 4000-6000zł miesięcznie. Do tego inne koszty. Inny problem że ilość miejsc jest tak mała że czasami czeka się na miejsce ... KILKA LAT !
Czasami DPS to jedyne miejsce gdzie profesjonalnie zajmą się osobą.

Co do samotności ...

Ja byłem żonaty 16lat. Byliśmy razem 18lat. Mam 2 córki.  Rozstaliśmy się w zgodzie. Nie było żadnej zdrady, awantur, przemocy. Po prostu nasze drogi się rozeszły. Każdy z nas był winny.
Moja była mimo że ma ponad 40lat znalazła sobie nowego faceta.

Co do mnie. Też jestem w dużym stopniu introwertykiem. Mieszkam w domu w lesie. Mam spory ogród. Lubię sie nim zajmować. Lubię spokój. Lubię robić to co lubię, ale no właśnie ...

Byłem wiele lat w związku i byłem naprawdę szczęśliwy w małzeństwie. Jedyne sam koniec małżeństwa był dla mnie traumatyczny ..

Ja w samotności wręcz usychałem i wariowałem. Sam do siebie mówiłem. Mimo że bardzo lubię podróżować i zwiedzać i przez kilkanaście lat sporo podróżowaliśmy i zwiedziliśmy to samemu ... nie chciało mi sie.
Raz wybrałem się zwiedzić urokliwy romantyczny Nessebar to szczerze mówiąc kiepsko to wspominam. Nie było z kim porozmawiać. Z kim wypić kieliszka wina. Porobić wspólnie zdjecie czy poprzytulać się.

Próbowałem przez dłuższy czas znaleźć ponownie kobietę do "związku" ale wiele prób było nieudanych , ale od pewnego czasu sie spotykam z pewną kobietą i szczerze mówiąc odżyłem.

Byliśmy już na dwóch wyjazdach. Było świetnie. Czuje sie wspaniale mimo że niestety nie spędzamy tyle czasu ile bym chciał razem.
Jest też w dużym stopniu intrtowertyczką i też musi mieć czas dla siebie.

Więc ja sobie nie wyobrażam samotności dla mnie jest nieznośna.

Tyle że ja nie miałem żadnych traumatycznych przeżyć. Moja kobieta chyba miała bo nie chce opowiadać o przeszłości ale układa nam się dobrze ...

Sądzę że gdyby osoba która rozpoczęła ten wątek trafiła na kogoś i poczuła by "chemię" to może by się okazało że jednak samotnosc wcale nie jest taka fajna

PS.
Co do matek samotnie wychowujacych dzieci ...

Każde dziecko powinno być wychowywane przez matkę i ojca. Tylko wtedy nabierze odpowiednich wzorców i zachować które potrzebne sa w jego normalnym rozwoju.

Spotykałem sie chwilę z kobietą która samotnie wychowywała syna i córke. Córeczka (młodsza) była traktowana jak królewna. Wszytko co chciała to dostawała.  Jak nie to był krzyk i wrzask. Starszy brat zawsze musiał jej ustępować. Chłopak to był już przygotowany "pantofel" czy "podnóżek". Bez własnego zdania, ustępujący zawsze siostrze.  Popychadło z którego śmiali sie w szkole.
Dosłownie masakra. Dzieciak wręcz potrzebował męskiego autorytetu.
Wiem że dzieci tej kobiety w przyszłości założą patologiczne rodziny albo żadnych nie założą.
Kobieta oczywiście problemów nie widziała i uważała że wszystko jest ok

Ale oczywiście rozumie że czasami nie ma możliwości, ale myślę że czasami warto też pomyśleć o ... dobrze dzieci a prawda jest taka że dzieci poprawnie nie wychowa ani samotny ojciec ani samotna matka ...
Do poprawnego wychowania dzieci i nadania im odpowiednich wzorców zachowań potrzebnie sa oboje rodzice ..

Nie chcę wmawiać autorce że MUSI być z kimś, bo wcale nie musi.
Jakoś kobiety często lepiej sobie radzą jako singielki  niż mężczyźni, to moje obserwacje, znowuż subiektywne!.
Paslawek pisałam o sukcesach i piciu: to samo źródło stresu: zmiana.i pytanie jak sobie poradzę.niepewnosc.
Dlatego pisałam Szeptem by znalazła sposób na unikanie niepewnych siebie mężczyzn, a mam wrażenie, że ją ciągnie do "wrażliwych romantykow" ) najwieksza pulapka  w szukaniu zwiazku wg mnie.

Nie chodzi mi o nałogi ...

Dzieci potrzebują wychowania zarówno przez mężczyznę jak i kobietę. Kobieta przekazuje pewne wzorce i wartości dzieciom i to samo robi facet.
Mają zupełnie inne podejście i inne wzorce. Kobieta nie nauczy chłopca być mężczyzną i tak samo facet nie nauczy dziewczynki bycia kobietą

To że dzieci studiują i wyglądają na normalne wcale nie znaczy że nie mają wielkich problemów z psychiką i wartościami.

Myślę że sama wiesz o co chodzi. Jak wychowaływałaś się pełnej rodzinie to wiesz że inne wartości przekazuje ojciec a inne matka i dopiero te wspólne wartości kształtują poprawnie młodego człowieka.

Ja miałem do czynienia z kobieta która miał dwójkę dzieci. Dziewczynę i chłopca.
Widziałem że chłopiec wręcz potrzebował męskiej ręki i autorytetu bo chłopak mimo że był grzeczny i dobrze się uczył psychicznie był wrakiem.
Popychadłem, kimś kogo można kopnąć a on jeszcze przeprosi osobę która go kopnęła, kimś który wręcz potrzebuuje męskiego wzorca.
Zawsze ustępował młodfszej siostrze a siostra to wykorzystywała na maxa. On się bawił jakąś zabawką to nagle ona chciała się bawić. Oczywiście potem jak juz zdobyła to nie bawiła się.
A jak było coś nie po jej myśli to był krzyk i wrzask. Normlanie zanosiła się krzykiem i aż siniała ...
Chłopak widziałem jak się klei do mnie i jak potrzebuje ojca.

Czytałem kiedyś że często takim matką/ojcom pomagają znajomi którzy uczestniczą w wychowaniu ich dzieci.
A to zabiora na weekend i uczą pewnych cech i wartości które może przekazać tylko płeć przeciwna albo innych cech.

Ja podziwiam kobiety które same wychowują i mam do nich szacunek bo wiem że to olbrzymia praca i wysiłek.
Ale po prostu pewnych rzeczy mimo że nie wiem jakby się starały nie dadzą dzieciom dać.

Po prostu pewne wartości, wzorce i zachowania przekazuje dzieciom ojciec a inne matka i dopiero one łącznie odpowiednio "formują" dzieci ..

Elu, nie szukałam nigdy wrażliwych romantyków, wręcz przeciwnie, wolałam facetów męskich, silnych - inna sprawa, że ciężko takich znaleźć. Sama będąc artystką nie związałam się nigdy z artystą, bo oni właśnie tacy wrażliwi są. Nie lubię takiego typu.

Co do rodzicielstwa to nie o tym mamy wątek. Powiem jedynie, że skoro ex się na dzieciaka wypiął i widuje go 2 - 3 x do roku (choć mógłby częściej, gdyby chciał - ale nie chce), to ja nic na to nie poradzę. A wiązać się z kimkolwiek, byle mieć faceta jako wzór dla dziecka też nie będę, bo jeśli już mieć wzór, to dobry. Jak na razie nie spotkałam odpowiedniego kandydata, niestety.

widac, ze jestes bardziej wymagajaca, niz ja

A później zdziwienie że nikogo nie można znaleźć

Prawda jest taka że KAŻDA kobieta która chce znaleźć faceta i chce być w związku znajdzie takiego faceta.
Jest mnóstwo samotnych facetów, także takich po rozwodach którzy szukają kobiety do normlanego związku.

Tylko trzeba chcieć ....

Jak ktoś wybiera samotność to ok, ale jak "wybiera" a tak naprawdę chciałby być w związku ale nic nie robi aby do tego doszło tylko zamiast tego narzeka ?
To ciężko nazwać to świadomym wyborem a raczej strachem przed tym że może sie udać ...

Znałem jedną taką kobietę która wychowywała dwójkę dzieci. Wszędzie mówiła że jest feministką i facet jej nie potrzebny i itd. Ciagle dawała do rozumienia to. Jak zobaczyła że jednak nie jest niezastąpiona i facet też potrafi zajac sie wieloma rzeczami i dziećmi to nastąpiła wręcz agresja i torpedowanie znajomości.
Zapewne po to aby mieć satysfakcje że znów "facet zawiódł" i że jej nie potrzebny ...

Są osoby które nie chcą być szczęśliwe.

Jako ciekawostkę do głównego tematu napiszę dlaczego kobietom sprzyja bycie singielką. Bo jest to lepiej postrzegane społecznie, kobieta singielka jest silną i niezależną kobietą, mężczyzna singiel to nieudacznik albo ma za duże wymagania. Ona pewnie uwolniła się z toksycznego związku więc jest sama z wyboru. On pewnie nie potrafi zdobyć kobiety i jest przegrywem. Oczywiście to spore uogólnienie ale jednak dość często można się spotkać z takim myśleniem, nawet tu na forum się zdarzało. Wielu mężczyzn woli tkwić w nieszczęśliwym związku niż długo być singlem bo inaczej nie będzie nawet uznawany za mężczyznę. Wiele kobiet woli być singielkami niż tkwić w nieszczęśliwym związku bo jeszcze je za to pochwalą.

Jakie ty herezje kobieto głosisz.
Przecież u kobiet świat wygląda prosto:

jak zdradził facet, to winny rozpadu rodziny jest facet
Jak zdradziła kobieta,to widocznie facet ja zaniedbywał, źle traktował, tłamsił i dusił, i biedna musiała zażyć świeżego powietrze, ergo: winny jest facet

Te związki, które da sie naprawić - uważam, ze sa właśnie naprawiane i te małżeństwa trwaja nadal. A rozwody dotycza związków ktorych nie da sie już naprawić, gdy małżonkowie już nie dbają jedno o drugie i życią w zasadzie mentalnie osobna. Wtedy nie ma co naprawiać.
Myśłę odwrotnie, ze jest jeszcze wiele związków, które już powinny sie dawno rozpaść, ale ludzie sa ze sobą jeszcze z wygody i z powodów, których sami nie chcą zauważyc i się do nich przyznać. Np kobiecie żle w małzeństwie, ale mąż dobrze zarabia, wybudował dom, po rozwodzie status materialny jaki miała dotychczas nie będzie już istniał. Albo mężczyzna tkwi w małżeństwoe, bo żona dobrze ogarnia dom, posprzątane, ugotowane, dzieci dobrze zaopiekowane, ale oni, jako małzeństwo w zasadzie już razem od dawna niezyją i niewiwlw ich łaczy jeśli iodciąć dzieci i wspólny dom.
Może też być odwrotnie, to żona dobrze zarabia, to jej mieszkanie a mężczyznie nie opłaca się odchodzić ze wzgledow finansowych... i tak dalej. Podałam tu tylko przykłady pierwsze lepsze z brzegu,żeby nie było, ale powody są różne.

A życie i tak kiedyś minie. Jak już widac, ze ze związku nic nie będzie, lepiej sie rozejść i najbliższe 30 lat spędzić z kimśc innym , może szcześliwiej, niż do 80 ki siedziec w małzeństwoe niewiadomo czemu skoro oboje skaczą sobie do oczu, nie szanują się, albo żyja już jak współlokatorzy.

Z resztą często drugie małzeństwa bywają już szczęśliwsze i na lata, choć i tu nie ma reguły.

Co innego jeszcze , gdzy ktoś ma 80kę na karku, rozwód w jego sytuacji rzeczywiście nie jest zbyt fortunnym posunięciem.

ALe gdy mamy 30 czy 40 latka? Albo 50 latka? TA ostatnia osoba może spokojnie ułożyć sobie z kimś innym życie na pozostałe 30 lat.
A 30 latek na 50 lat

Nie są naprawiane.
Gdy jest młoda kobieta, to idzie do prawnika i szybko dostaje rozwód. Nie chce pracować nad związkiem.

Poszedłem się do prawnika z jedną sprawą i zanim powiedziałem o co chodzi, to pierwsze pytanie było dlaczego chce się pan rozwieźć

Jego rada (jak pożartowaliśmy) była: niech się pan nigdy nie żeni.

Młoda kobieta, to do związku, a nie jako żona.

Leonardo daje przykład od lat.

A dlaczego mloda nie jakos zona? Skad taka teoria glupia?

Po pierwsze Ross, wielu mężczyzn już jest ojcami i wcale nimi zostać  nie chcę, wręcz przeciwnie.
Po drugie, spora część mężczyzn w różnym wieku, którzy ojcami.nie są, nie może nimi być, nawet jak chcą.
Po trzecie, jak już temat ojcostwa schodzi na dalszy plan, odsłaniają się różne potrzeby i dopasowania ludzi i naprawdę nie dajmy się zwariować że mężczyzn w różnym wieku kręcą tylko kobiety do 40, bo to bzdura.
Po kolejne: jak Kaszpir napisal że nie musi zajmować się ojcem, bo on ma od tego młodszą żonę, to zapala się alarm na związki z różnicą wieku i motywacje do takich.

Ross ale po co ???

Media od wielu lat promują rozwody. Bo to modne i postępowe.

To jak stary telefon. Jak się znudzi to wymienić na nowy

Jak ja brałem rozwód to prawniczka mi powiedziała że obecnie prawie wszyscy u nich zajmują się rozwodami. Bo tych spraw jest najwięcej. Pani sędzia jaka nam została przypisana okazuje się że codziennie od rana do wieczora "macha rozwody". Zapewne w ciągu miesiaca ona sama daje rozwody setkom ludzi ...

Obecnie ludzie nie chcą "walczyć" i "naprawiać". Zupełnie im nie zależy. Dodatkowo przepisy i prawo jeszcze często mocno zachęca do rozwodu.
A jak są dzieci i jakiś majątek to juz tym bardziej jest o co "walczyć".

Rozwód to porażka obu stron. A największa porażka jest wtedy jak choć jedna strona chciała by ratować te małżeństwo i widzi szansę a druga nawet nie myślała aby ratować bo juz wcześniej zaplanowała inne życie i ma inne plany ...

PS. Co do kobiet
Dziś za pomoca mojej córki odezwała się moja była żona po 23 miesiącach od rozwodu. Przypomniało jej się że mielśmy w domu taką karkimatę (matę) do ćwiczeń. Leży sobie w szafie.
Zapytała czy mogę jej ją oddać (pożyczyć) bo jej potrzebna ...

Nie ukrywam że mnie zamurowało że po 23mc była pyta się o matę wartą kilkanaście złotych ...
Oczywiście dam bo mi nie potrzebna ale delikatnie mówiąc się wręcz załamałem.

Dałem jej kilkaset tysięcy a tej przypomniała się mata za kilkanaście złotych ...

Dokladnie ja tak samo juz to dawno zauwazylam, ze pary sa w zblizonym wieku do siebie, a nie z 20 letnia roznica wiekowa-a nawet jesli sa to jest to maly %... moi ex jest tylko 4 lata starszy ode mnie. I sam mowil "ze nie szuka kobiet mlodszych niz 30 lat" zreszta nie tylko on,bo od wielu facetow 35-45 lat slyszalam "ze nie brali by na powaznie zwiazku z 20 kilku latka.... jedynie na tym forum zaczarowany swiat istnieje magi i fantazji, gdzie 40 latkowie podrywaja studentki,a te zamiast mlodych,przystojnych rowiesnikow leca za 40 latkiem

Może wcale nie chodzi o mate, a obczajenie jak ci się żyje i obejrzenie sobie z bliska twojej obecnej partnerki? Czy nie jest ładniejsza i czy za dobrze ci się nie powodzi? A mata, to wiadomo że musi podjechać do ciebie do domu, bo nikt nie bedzie sie fatygował zeby wyslac kurierem taka pierdołe. Jak twoja obacna partnerka nie ma nic przeciwko takim wizytą kontronlym to okej, ale uważaj żeby jej nie weszło w nawyk takie wpadanie do ciebie.

48 i 41 lat to nie jest duża różnica, tego az tak nie widać. Dla mnie młodsza pratnerka którą opisują wszyscy pillowcy to tak ponad 10 lat różnicy, najlepiej z 15 bo wiadomo facet jest jak wino, a kobieta jak sprite. tak mowia pilowcy.

Na pocieszenie ci dodam że od jazdy na rowerze dostaje się hemoroidów i raka prostaty. Szczególnie jak ktoś ma prace siedziącą, to potem sport siedzący przez kilka godzin tygodniowo to zabójca.

I tak to właśnie wygląda. Niby rozstanie i rozwód, bo się wypaliło, tylko dziwnym trafem tuż po rozwodzie hop od razu nowy facet/kobieta. Jak widać, jak ktoś prze jak taran do rozwodu, nie chce terapii, to to rzekome wypalenie jest najczęściej zwykłą zdradą i ma konkretne imię i nazwisko. W sumie dobrze, że sobie uzmysłowiłeś, jaka była prawda.

Nie bądź ścierwojadem

Lepiej wypytaj się córek co tam u żony. Może będzie się z czego pośmiać.

Nie teoria tylko praktyka. To, że teraz w społeczeństwie zachodnim tego za bardzo nie widać, to nie znaczy, że tak nie było przez setki, jak nie tysiące lat i że w wielu kulturach dalej tak nie jest.

Od metra i jeszcze trochę. To się nazywa modą. Tak jak moda była na bycie emo, moda była na bycie metro, tak teraz kreuje się modę na bycie randkującą singielką. Tak samo jak jest wieczna moda na wystawne wesela, chrzciny i komunie. Bo to ogromny biznes, który napędza specyficzne rynki.

Przecież nawet tutaj, nie tak dawno temu jedna z wieloletnich samotnych mamusiek latami płakała na forum w kolejnych zakładanych przez siebie wątkach, jak to chujowo jest jej samej. Jak trudno jej przywyknąć do abstynencji seksualnej, jak to samotna się czuje, odrzucona i niedoceniona. A teraz wypisuje jak to jej fantastycznie być samej, bo nie musi się z nikim liczyć i może robić co chce, bo żaden facet jej nie ogranicza.

Problem w tym, że takie podejście powoduje, ze młode dziewuszki zaczynają wierzyć, ze lepiej jest samemu i tylko od czasu do czasu poumawiać się na seks i to wszystko.

Sama robisz dokładnie to samo. Jesteś stara i przewrażliwiona na tym punkcie (wieku i samotności) do tego stopnia, że piany dostajesz na punkcie memów, latami płakałaś na tym forum jak to nie możesz nikogo do związku znaleźć i pierdolisz te same farmazony: teraz to ludzie mądrzejsi, bo kiedyś to....i podajesz przykład skrajnej patologii, która dotykała wąski odsetek społeczeństwa. Bo reszta normalnych ludzi żyła w jako-takim szczęściu.

Oczywiście - trzeba umieć zachować godność, nie zatracić się i zwyczajnie wiedzieć kiedy powiedzieć 'dość'. Bo czasem najlepszą opcją jest rozejść się. Ale to nie znaczy, że to powinna być pierwsza opcja, co obecnie się kreuje niemal wszędzie > żeby przy pierwszych większych problemach spierdolić. Bo po co pomóc wyjść małżonkowi z nałogu? Po co pomóc walczyć z chorobą? Przecież łatwiej zwiać przed problemami i poszukać kogoś kolejnego. Żona roztyła się po porodzie i życie seksualne przestało istnieć? Po co rozwiązać ten problem, jak przecież można latami ciągać się po sądach w sprawach opieki nad dzieckiem i wysokością alimentów, w tym samym czasie szukając sobie już kogoś kolejnego.....

Tutaj Kaszpir ma całkowitą rację.

No oczywiscie, ze w sredniowieczu najczesciej wiek pary byl zblizony tym bardziej, ze srednia dlugosc zycia wynosila  30 lat ,wiec ZADEN facet by nawet nie zdazyl dozyc do 40,zeby sobie szukac mlodej 20 latki. Tylko nieliczni zyli dosc dlugo, ale napewno nie chlopy tam od brudu i smrodu i chorob to jak jakis dozyl 25 lat to byl cud