Kobiety, czy jest Wam lepiej po rozstaniu? - Netkobiety.pl

Dobrze powiedziane, Salomonko.

A co fajnego jest ze strony faceta?

Oprócz naturalnie tego co sami sobie przypisują.

Otwieram listę i niech panie wpisują, co takiego naprawdę budującego, wspaniałego doświadczyły od mężczyzn. Co zrobili panowie, że panie uważają swoje życie za niespełnione bez nich. Oprócz zapłodnienia ich oczywiście, ale to chyba dla wszystkich zrozumiałe.

1.

2.

3.

4.

5.

Itd.....

Szeptem,
Niemiecki pisarz Hans Krailsheimer powiedział kiedyś: "Musieć być samemu jest najtrudniejszą rzeczą, móc być samemu — najpiękniejszą". Tym krótkim zdaniem podsumowuje różnicę między samotnością a byciem samemu. Samotność jest stresująca, gdy brakuje interakcji społecznych lub poczucia przynależności. Ale samotnymi czują się też czasami ci, którzy przebywają wśród ludzi, ale są ignorowani, niezauważani, ranieni. Ty wciąz jesteś właśnie taką.

Ja kiedyś byłam taka jak ty, teraz jestem najszczęsliwsza na świecie, bo sama. Przemyśl wszystko co napisałam

Dokładnie tak. Pisałam o tym wcześniej, jakieś kilka wpisów wcześniej.

Jednak wybór bycia samej nie oznacza że masz się zaszyć w jaskini i nie mieć kontaktów z ludzmi.

To wielka sztuka którą musisz opanować. Dbanie o siebie jest ważne dla zdrowia psychicznego. Higiena psychiczna odnosi się do środków, które podejmujemy, aby utrzymać lub odzyskać zdrowie psychiczne. W ten sposób uczymy się chronić siebie lub rozwiązywać istniejące już problemy. Pierwszym krokiem jest rozpoznanie, co nam przeszkadza lub jak chcemy przygotować się na przyszłe zagrożenia. Możemy to uzyskać w cichych chwilach, w których skupiamy się całkowicie na sobie. Bo ograniczając rozproszenie uwagi, tworzymy przestrzeń dla naszych potrzeb. Pewność, że możemy polegać na sobie i nie jesteśmy zależni od innych, pozytywnie wpływa na pewność siebie. Nie bądź dostępna dla innych ludzi, dbaj o siebie.
Szeptem, po prostu pomyśl o sobie przede wszystkim. Jeśli zakomunikujemy innym, że w pewnym momencie nie jesteśmy dostępni, bo poświęcamy czas sobie — zyskamy u nich szacunek. Nawet jeśli początkowo może się to spotkać z niezrozumieniem czy zazdrością.

Sama dla sibie jesteś najlepszym przyjacielem, nie masz innego.

To dokładnie jak mnie

Tylko ja miałam ułatwione zadanie bo rodzina sama mnie spisała na straty i wylądowałam w domu dziecka a później w rodzinie zastępczej a później znowu w domu dziecka

Do teraz mnie rozśmiesza do łez gdy ktoś mi pisze, że mam jakieś kompleksy życiowe Matoł, bo jak go nazwać? Ja ze swoimi kompleksami jakoś funkcjonuję a on, żeby się na mnie nie mógł wyżyć to pewnie by go rozsadziło i to taki "spelniony" , z pełnej rodziny.

Smutno mi czasem, bo było tu kilku fajnych gości do dyskusji, rozgarniętych i na poziomie a teraz niestety nie ma z kim pogadać.

Miałam napisać dłuższą wypowiedż,  ale skrócę ją do zdania:
Gdy kobieta jest samodzielna, radzi sobie po rozstaniu finansowo sama dobrze, lepiej jej samej: więcej wolność i i możliwości dla siebie.
Ale jeśli przy tym nie wygasły potrzeby seksualne i mężczyżni są wabikiem pod względem  erotyki,  męskiej energii itd, a na dodatek ona ich czymś przyciąga, jest ciężko pozostać w tym singielstwie, bez poczucia,  że brakuje jakiegoś elementu ważnego jednak.
I tylko nie piszcie drogie koleżanki, że można mieć seks bez zobowiązań łatwo, bo chociaż nietrudno o chętnego, to im dalej w las,  tym bardziej sprawy się komplikują, bo i kobiety i mężczyżnk mają emocje, a kobietom społeczeństwo mniej wybacza, niewiele się tu zmieniło, wbrew pozorom.
Więc bycie w związku ma plusy i minusy.
Każdy sam ostatecznie definiuje gdzie jest jego szczęśliwa równowaga i w którym miejscu jest skłonny podjąć ryzyko.

Rossanka, chyba tylko " z tego co tu się pisze " Można stwierdzić, że faceci nie zwracają uwagi na wykonywany zawód. Otóż zwracają i to bardzo, mam wrażenie że to główny wyznacznik dalszych spotkań czy relacji w ogóle. Nie wspomnę o pytaniu na drugiej / trzeciej randce ile zarabiam.
Także jest to jeden z kilku powodów który wpłynął na całkowita rezygnację z portali randkowych itp.
Idąc na randkę z gościem z portalu to będzie przyspieszona rozmowa kwalifikacyjna. Włącznie z klasycznym pytaniem gdzie się widzę za 5 lat zawodowo xD

To jest zwykła ściema i kłamstwo z tym, że facetom wszystko jedno gdzie kobieta pracuje czy tam ile zarabia.

Karma mówi dobrze, i ja będąc 40+ spotkałam się niejednokrotnie z "rozmową kwalifikacyjną" i to na pierwszej randce - włącznie z wypytywaniem, ile m2 ma moje lokum i gdzie dokładnie się znajduje.
Sądzę jednakże, że to tyczy się kobiet starszych, dojrzałych - że faceci patrzą na ich dorobek, zarobki, mieszkania, zawody itd. Nie ma to miejsca w wypadku kobiet młodych, czyli po prostu płodnych. Tu liczy się uroda, seksapil, wygląd. Biologia po prostu...
Pisałam już też o kolesiu z jakim się spotykałam kilka tygodni (trzy lata temu), i kiedy w końcu wyszło przy pewnej okazji jaka jest moja sytuacja materialna - tego samego dnia odciął się ode mnie. Mimo iż kilka dni wcześniej wyznawał miłość. Po prostu zniknął. Tak, panowie, tak było.
Pewnie niechcący sprawiam wrażenie majętnej

Niekoniecznie chodziło o Ciebie. Mogło chodzic o niego, może ma nieciekawą sytuację finansową, słabo płatną pracę, albo długi, alimenty czy zobowiązania finansowe, którym mnie jest w stanie sam podołać  i szuka sobie sponsora. A  ze z mężczyzną w relację nie wejdzie, no bo jak by to wygladało "ej stary kumplujemy sie, pospłacaj mi długi, bo jesteśmy przyjaciółmi" - widzisz, to nie przejdzie, to szuka kobiety. Równosześnie może korespondować z kilkudziesiecioma i wybierze wtedy najmajętniejszą, z która znajomośc da mu nadzieję na poprawę swojej sytuacji finansowej, jak już na początku pisałam.

To właśnie nie jest świadome rezygnowanie, tylko po prostu nikt Ci sie nie trafił. A reszta do dorabianie ideologii.
Co to za rezygnacja ze związku, jabys rezygnowała ze związku z damskim bokserem albokims, z kimś nawet nie masz  o czym porozmawiac bo jesteście z dwóch róznych bajek, a jedyne jego pozytywne dla Ciebie cechy to to, ze jest wolny i mieszka niedaleko.

Gosiawie, super, fajnie czytać takie szczęśliwe historie
Masz rację Rossanka ogólnie ma to sens co piszesz. Myślę, że jak się jest kobieta która jednak cisnie żeby było lepiej to też wybiera się podświadomie (albo świadomie) podobnych mężczyzn a oni zwracają uwagę na jakim etapie tego "ciśnięcia" się jest.

Wracając do wątku, gdybym spotkała mężczyznę który spełnia moje wymagania i nieb chrapie to oczywistym raczej jest, że wolałabym być w związku niż sama. Nie lukruje rzeczywistości singielskiej ale wyspać się lubię, a jak mam być z kimś kto mi odpowiada w 50 procentach i jeszcze chrapie to ciężko.
W ogóle, czemu mężczyźni chrapią? Co jest z nimi nie tak? ; )

Nie no rzeczywiscie, po co facet, jak kobieta potrafi zrobic wszystko sama? To myslicie, ze facet jest od tego, zeby np. naprawic zlew, wyniesc smieci, posprzatac w garazu, zrobic ogrodek itd. ale nie, wy potraficie zrobic to same to facet nie jest wam potrzebny..

Facet i kobieta tworza sie w pary, bo wzajemnie siebie potrzebuja, ale nie do codziennych obowiazkow. Najwazniejsze w zwiazku jest partnerstwo i te same cele w zyciu i oczekiwania. Jesli facet jest leniem to odpusc, ale nie kazdy len jest facetem.

Kobiety sa idealne? Kazda z was (ktore nie potrzebuja faceta) szuka w sobie cech meskich czy umiejetnosci, z ktorymi sobie daje rade, to facet juz nie jest wam do niczego potrzebny? Ja wam odpowiem - jest potrzebny do milosci

Nie, mylisz się, decyzja o byciu samej już zapadła. W pewnym momencie (i wieku) już się to po prostu wie. Zresztą nie oszukujmy się - ok 50 i dalej jest naprawdę trudno spotkać kogoś sensownego. Kogoś z kim będzie (wzajemnie) lepiej, a nie gorzej niż solo. I tak, żałuję że nie wyszło mi życie osobiste, ale cóż, trzeba cieszyć się tym, co się ma.

Nigdy nie mów nigdy i nie myśl negatywnie. Wszystko jest możliwe.

Wiem, że ludzie poznają się i w wieku zaawansowanym 50+, jednakże jest to z różnych względów dużo trudniejsze niż wcześniej. Jak będziecie w tym wieku same się przekonacie
Ja mam jedno ważne kryterium, które deklasuje na wstępie większość mężczyzn - facet powinien, tak jak ja, pić alkohol max kilka razy do roku po symbolicznej lampce, lub wcale nie pić (ale nie być niepijącym alkoholikiem). Inne używki, hazard itd. oczywiście też nie wchodzą w rachubę. Jak dotąd nie spotkałam nikogo takiego.

Szeptem a gdzie poznawalaś tych mężczyzn? Przez aplikacje?

To prawda. Ja od lat nie pije na imprezach, na wyjazdach i w ogóle nie lubię, bo mam problemy ze snem a alkohol pogarsza jakość snu, pomijam już że wielokrotnie byłam obiektem kpin najlepszych koleżanek, których warunkiem było że mogę z nimi iść jak będę pić. O mężczyznach nie wspomnę którzy zaczynali pić w piątek kończąc swoją porządną pracę i nawet w niedzielę do śniadania musieli mieć szampana czy coś, nie wiem czy nie pijacy ludzie istnieja i ja sobie ten obszar darowana, jak będzie pił to trudno ja nie.

Odpowiem Wam zbiorczo -

Elu, dziękuję za komplement, tak to byłam ja
Nie rozumem jednak dlaczego "chcenie" niepijącego miałoby przynieść mi wynik odwrotny? przecież nie zwiążę się z kimś takim, choćby i skały srały (za przeproszeniem). Opisywałam moją ostatnią historię na ten temat, gdzie fajny facet mnie okłamywał z premedytacją w żywe oczy, że nie cierpi alkoholu a okazał się ciężko uzależnionym, czynnym alkoholikiem. Liczył, że już "łyknęłam" przynętę i to zaakceptuję i wtedy mi to wyznał - przeliczył się srogo, bo urwałam od razu kontakt. Na szczęście cała znajomość trwała niecałe 1,5 m-ca. I od razu na początku próbowałam drążyć interesujące mnie tematy (z nim i poprzednikiem), ale sądzisz że oni byli szczerzy? nie, nie byli. Zresztą z drugiej strony wywalanie kawy na ławę i wypytywanie o zarobki czy stosunek do picia na samych początku znajomości nie jest mile widziane przez nikogo. Pewne rzeczy po prostu wychodzą z czasem, i tyle. Dlatego już mam dość. Serio.

Smutnadziewczyno, Karmo - mam awersję do alkoholików, bo pochodzę z domu gdzie go nie brakowało. Niestety. Jestem DDa, po terapii i terapeutka absolutnie popiera moje wybory (że chciałabym być z kimś niepijącym albo wcale). W ogóle w mojej bliższej i dalszej rodzinie było, jest mnóstwo alkoholików, powiedziałabym że prawie każdy facet nim był. To samo sąsiedzi, otoczenie... ech wiele by gadać. Niedawno znajomy 52-latek zmarł z powodu picia. Dlatego cenię ludzi, którzy nie trują swoich organizmów i głów używkami, sama taka jestem. Założyłam kiedyś wątek o niepijących z wyboru facetach, możecie poczytać. Ponoć są gdzieś tacy, kilku się odezwało, co jest budujące - ale oczywiście zwykle są zajęci - co mnie nie dziwi.

Cieszę się Szeptuchu że nie pijesz (mamy podobne domy rodzinne widzę), i Ci się udało mieć niepijącą rodzinę. Ale sam przyznasz, że o ile kobietę niepijącą jest znaleźć stosunkowo łatwo (wg mnie), to odwrotnie jest bardzo ale to bardzo trudno. Facetów niepijących z wyboru, lub minimalnie, po prostu prawie nie uświadczysz. Bywają jak te rodzynki w cieście, rzadko. I tyle. taka prawda.

Tego nie napisalam. Ale na pewno  nie jest to dla Ciebie temat neutralny.
Ja jednak patrzę na wszelkie idee fixe w taki właśnie sposób, że jest tam jakiś problem.
Jak nie chcesz faceta alkoholika, nie szukaj abstyneta, nie chcesz kobieciarza, nie szukaj takiego, ktory przy Tobie nie spojrzy na żadną kobietę.itp itd.

Normalnego, takiego co napije się ma imprezie, albo i nie ale nie musi się przejmować  co jego kobieta na to powie, o ile nie przegina.
Ty nie musisz pić,  tak jak ktoś np nie pije soku pomidorowego, bo nie lubi.
Chodzi o to, by nasze doświadczenia nas aż tak nie ukierunkowywaly.
Ja bym na Twoim miejscu po prostu zaczynała od zabrania takiego Pana na imprezę i obserwowania jak się zachowuje

Rozumiem Cię Szeptem, bo jakbym mogla wybrac to wolałabym kogoś kto nie pije. Nie jestem taka kategoryczna jak Ty, ale rozumiem że tak masz i w sumie warto trzymać się swoich zasad.

Bardzo, bardzo trudno być w towarzystwie osoba nie pijącą, traktuje się takich ludzi jak ból tyłka. A nawet na imprezach nieraz ja która nie piłam bawiłam się najdłużej tańcząc, więc to nie tak że ludzie którzy nie piją zamulaja.
Ogólnie to mega ciężki temat, dlatego teraz unikam wyjść, żeby się nie spinać o to picie. Poza tym nikt nawet nie zaprasza, bo wiadomo ze tu moje imię z nami się nie napije )

Wtedy jeszcze nie wiedział zbyt wiele, myślę że chciał po prostu zrobić dobre wrażenie.

Nie. Po prostu nie robią tego przy tobie i nie poruszają tego tematu w twojej obecności. Też mam takiego jednego znajomego rodzynka, który wierzy w takie bajki.

Masz rację.
Nie należy dorabiać filozofii do niepicia również. Ktoś może.nie lubić po prostu alko, tak jak ja homara i tyle
Ale jednak z jakiegoś powodu Szeptem trafia na Panów z takimi problemami, mimo odpowiedniego anonsu, jak rozumiem.  mi się na przykład nie zdarza. Więc to nieprawda, że większość  mężczyzn ma taki problem.
Chyba że za problem uznaje się sam fakt sięgnięcia przez kogoś po drinka.
Tak z moich prywatnych obserwacji, żeby nie wchodzić w  relację z dużym prawdopodobieństwem problemów alko, trzeba omijać z daleka mężczyzn niepewnych siebie, rozchwianych emocjonalnie, na dużą dawkę romantyzmu na początku  znajomości zanim wejdzie on w fazę intymną też bym uważała.
Ale jak piszę,  to moje obserwacje, nie prawda objawiona.

I wywiązała się wielka wojna damsko- męska. Są babki ktore cenią sobie samotność, są również tacy faceci. Pytanie dla kogo jest to świadomy wybór a dla kogo ucieczka i lek przed porażka, odrzuceniem itd. Bo się w jakimś związku nie udało albo pochodzi sie z gow...nej rodziny przemocowej czy alkoholowej i tak postrzega zwiazki. Bez szans na wspolne szczęście.

Potem babka napisze: bo faceci to tylko z piwem przed telewizorem, bo nie pomagają w domu, bo to i tamto

A facet napisze: bo to krowa dla której jestem rozpolodowcem potrzebnym dla stworzenia bombelka a potem marudzą jęczą i nie dają d..py, bo to i tamto

Jeśli ktoś woli być sam to jest ok. Ale bez nieuczciwych racjonalizacji bo powyższe argumenty babek i facetow w moim odczuciu nie są wystarczające żeby się poddać. Wiadomo że trudną sztuką jest stworzenie udanego związku, że to ciezka tyra z obu stron, że wymaga wysiłku, kompromisu, dawania i brania. Niewielu się udaje. Wydaje mi się że do szczęśliwego związku potrzeba 2 rzeczy: odpowiedniego partnera/partnerki i ciężkiej pracy w połączeniu z akceptacja wiecznych kompromisów. Jeśli dla kogoś to za dużo to niech będą sami bo to się nie uda. I rzeczywiście sami beda szczęśliwsi. Nie ma nic za darmo

Szeptem, rozumiem, że nie chcesz isoby uzależnionej od alkoholu. A czy pocie okazjonalne np drinka jak ktoś się bawi w pubie, picie w sylwestra, na weselu czy piwo do grilla  też odpada?

Gdy picie alko ogranicza się do takich, towarzyskich sytuacji, a nezczyzna nie jest agresywny jak się napije, czy to też nie przejdzie?

Dobrze. Wypije jedno piwo na grilu. W sobotę. Nie będzie pijany, mize zaszumi nu tylko w głowie i to będzie naprawdę tylko picie przy takich okazjach (grill, imieniny, pub, sylwester itd), dlaczego takie sytuacje to problem dla Ciebie?
Rozumiem, że picie codzienne do lustra, albo chodzenie z piersiówką w ciągu dnia i w zasadzie cały czas bycie pod wpływem, czy upijanie się ciągle do nieprzytomności odpada. Zrozumiale.
Ale picie okazjonalne tez? Zwłaszcza, że grill czu imieniny nie są co tydzień?

Ja zdawalam duzo pytan panom od razu na poczatku, jak nie mial prawo jazdy od razu odpadal, nie mial pracy, od razu odpadal, z piciem alkoholu nie pytalam, bo nie mialam takich problemow z ex mezem, oczywiscie pilismy w towarzystwie na iprezach, ale nie bylo to dla mnie problemem, bo nie upijal sie do nieprzytomnosci i nie mial kaca, w  poniedzialek normalnie do pracy.
Jednego mialam partnera, co wlasnie oklamal, ze ma prawko i go wozilam (raz zabral do auta piwo i pil, kiedy ja prowadzilam),klamal, ze auto swoje pozyczyl, okazalo sie ze prawko mu zabrali. Okazalo sie tez ze za duzo pil, przy kasie pakowal na tasme piersiowki... Ogolnie byl czlowiekiem bardzo problematycznym. Z tego co sobie przypominam, to na poczatku byl niepijacy... Zerwalam z nim jak bylam w ciazy. Dzis nie mam z nim kontaktu ani corka. Postawilam mu wiele razy ultimatum co do odwiedzin, nie wywiazal sie, przestalam odpowiadac i tak jest do dzis. Corka mojego nowego partnera traktuje jak ojca i wie, ze inny jest jej biologicznym. Co bedzie dalej to nie wiem, pewnie jak bedzie miala nascie lat, bedzie chciala go poznac.

to akurat glupie, bo jak wczesniej pisalas, przeciez dobrze sie tez bawilas bez alkoholu, ja tez nie zawsze napije sie przy kazdej okazji i tez dobrze sie bawie.

Rossanko wiem o czym piszesz, ja sama jeśli w ogóle piję to właśnie tak, okazjonalnie, a że nie jestem mocno towarzyska to robi się z tego dosłownie kilka x na rok, i to mi wystarcza. Ostatnio napiłam się na wakacjach, w sierpniu, 1 drinka. Na drugi dzień bylam chora, ból głowy, wymioty. Klasyczny kac. Sadzę że gdyby nie spotkania towarzyskie, nie piłabym wcale. Ty proponujesz mi takiego faceta - owszem mówiłam że ktoś pijący jak ja mógłby być. Ale powtarzam - nigdy nie spotkałam takiego człowieka. Tym bardziej wolnego i w odp. wieku. Szanse, że to się wydarzy teraz sa... wiesz, jakie. Bliskie zeru. Badźmy realne.