Mam dosyć POMOCY - Netkobiety.pl

JuliaUK33 napisał/a:

MagdaLena1111 napisał/a:

Dokładnie. Współczuję kobietom, które są skazane na łaskę i niełaskę dziada, który im rozwodem grozi, bo a to obiad nie ugotowany, a to nogi nie rozłożone jak pan sobie życzy. Każda kobieta powinna umieć zadbać o siebie, aby być samodzielną i niezależną, żeby kopnąć w zadek takiego szowinistycznego dziada, jak przyjdzie mu do głowy wykorzystywać sytuację.
To forum jest wciąż dla mnie skarbnicą wiedzy, jakimi dziadami potrafią być niektórzy faceci i faktycznie tylko współczuć ich partnerką.

Dokladnie byc na utrzymaniu faceta to najgorszy koszmar,  ja bym sie poszla powiesic honorowo

To zależy od mężczyzny. Np mojemu mężowi nie robi czy mu zrobię obiad czy nie. Czy jest posprzątane czy nie. Czy rzeczy dziecka są ogarnięte, czy nie. Ja sama z siebie "siedząc w domu" (nie bez powodu w cudzysłowie, bo każdy wie, że to nie siedzenie) mam potrzebę to wszystko ogarnąć. Doceniam jego rolę i wkład w naszą rodzinę- pieniądze. JA takich nie zarobię. Dlatego nie uważam by mi umniejszało posprzątanie, ugotowanie obiadu i jego dobro, by mu było dobrze i wesoło, wygodnie. On ma gorszy orzech do zgryzienia- walkę biznesową, ciągłe decyzje biznesowe od których wiele zależy, dywagacje, decyzje co dalej. A ja sobie siedzę zadowolona i wygodna i tylko muszę sprzątnąć i ugotować. Faceci maja gorzej. Mają przed sobą większą walkę niż kobiece role. Odpowiedzialność, bezpieczeństwo, zabezpieczenie finansowe... a ja co? Ugotuje mu ten obiad i jestem uciemiężona?

JuliaUK33 napisał/a:

MagdaLena1111 napisał/a:

Dokładnie. Współczuję kobietom, które są skazane na łaskę i niełaskę dziada, który im rozwodem grozi, bo a to obiad nie ugotowany, a to nogi nie rozłożone jak pan sobie życzy. Każda kobieta powinna umieć zadbać o siebie, aby być samodzielną i niezależną, żeby kopnąć w zadek takiego szowinistycznego dziada, jak przyjdzie mu do głowy wykorzystywać sytuację.
To forum jest wciąż dla mnie skarbnicą wiedzy, jakimi dziadami potrafią być niektórzy faceci i faktycznie tylko współczuć ich partnerką.

Dokladnie byc na utrzymaniu faceta to najgorszy koszmar,  ja bym sie poszla powiesic honorowo

Na szczęście dopóki działa brytyjski socjal, to nie musisz się wieszać ani honorowo, ani bez honoru :-D
I dobrze, bo byłoby tu nudno bez Ciebie, Julka :-D ;-)

Dobra, olać ludzi, którzy niemowlaki to widzieli tylko u przyjaciół i na zdjeciach.

Dziewczyny, czy macie jakies rady na bolesne ząbkowanie? Bo zęba jak nie było tak nie ma, a dzisiaj mamy takie jazdy, że umieram (o ile mi wolno, bo przecież przy dziecku nie mozna być zmeczonym). Jutro idziemy się szczepic Bexsero i juz się boje tej kombinacji XD

Pedicetamol poszedł w ruch, żel na dziasła też mam.

Dobra, olać ludzi, którzy niemowlaki to widzieli tylko u przyjaciół i na zdjeciach.

Dziewczyny, czy macie jakies rady na bolesne ząbkowanie? Bo zęba jak nie było tak nie ma, a dzisiaj mamy takie jazdy, że umieram (o ile mi wolno, bo przecież przy dziecku nie mozna być zmeczonym). Jutro idziemy się szczepic Bexsero i juz się boje tej kombinacji XD

Pedicetamol poszedł w ruch, żel na dziasła też mam.

Tak sobie mysle,szkoda,ze niemowlaki nie sa jak male kotki.  Kumpela ma kociaka-spi faktycznie z 15 godzin dziennie, w 3 dni nauczyl sie zalatwiac do kuwety, jest czysty, je bezproblemowo,  miauczy tylko gdy czegos potrzebuje,sam sie potrafi bawic, nie miauczy, ze chce na rece... czemu ludzkie dzieci takie nie sa

Szeptuch napisał/a:

Ale droga Rito, ja nie umniejszam.
Wręcz przeciwnie, w poście 20 jasno zrównuje pracę zarobkową męża i pracę kobiety w domu Jasno też dodając, że opieka nad dzieckiem, powinna być dzielona po połowie. Cały ten wściekły atak nam mnie te po prostu kłamstwa o narzucanym przeze mnie podziale ról, czy o tym że żona jest na moim utrzymaniu, wynikają tylko z tego, że ktoś śmiał powiedzieć że żona ma obowiązku.
Wiele razy pisałem tutaj o obowiązkach męża, w tedy było głaskanie po główce, ale tylko napiszesz w tym kontekście o kobietach, to już jest wycie.
Zbudowali sobie potwora, z którym bohatersko walczą.
A sama dobrze wiesz, że w domu to ja gotuję , ja robię zakupy i ja sprzątam kuchnie.

Wiem

Kobiety faktycznie stworzyły sobie sztucznego wroga w postaci MĘŻCZYZNY, który ich uciska, cos wymaga i umniejsza zamiast skupić się na współpracy  i tym w czym są najlepsze. A przecież związek to wymiana. Wymiana dóbr, wymiana umiejętności. Mój mąż zajebiście zarabia pieniądze jako dyrektor, ja zajebiście mu gotuje i opiekuje się dzieckiem- i nie uważam, że to mi umniejsza. UZUPEŁNIAMY SIĘ. Nie zarobię takich pieniędzy jak mój mąż, a mój mąż nie wytrzyma cały dzień z córką bo jest narwany. I mamy świadomość swoich wad/braków/cech. UZUPEŁNIENIE. A autorka wątku chciałaby wszystko...

MagdaLena1111 napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Jeżeli kobieta przy jednym dziecku nie ogarnia tak podstawowej czynność jak ugotowanie obiadu, to współczuje partnerowi.
Ja bym sie rozwiódł.

Czyli do rozłożonych nóg na życzenie męża, dorzucamy ugotowany obiad przez żonę dla męża w wolnej chwili, gdy akurat nie zmienia pieluch, nie pielęgnuje bobasa, nie karmi go, nie usypia lub nie utula trosk i bóli brzuszka, nie bawi go, żeby się rozwijał, nie zbiera się na spacer lub spaceruje, żeby dziecko miało dostęp do świeżego powietrza, nie sprząta, nie pierze, nie prasuje, nie robi zakupów choćby na ten nieszczęsny obiad, nie czyści butelek, laktatorów itd. itp.

Szeptuchowe warunki funkcjonowania małżeństwa, niczym pańszczyzna :-D

Naprawde nie przesadzajcie dziewczyny. Idzie wszystko zrobic z malym dzieckiem. Obiad mozna gotowac "na raty", przykladowo ziemniaki obrac, potem miesa przyprawic, co tam sie gotuje. Najlepiej zupe na dwa dni, tez idzie i dziecko moze sprobowac od pol roku, nawet wczesniej.

Odpusc prasowanie, a ogarnij chate i zrob obiad "na raty". Czyszczenie butelek... jak ja to czytam, to naprawde uwierzyc nie moge co te matki robia przy jednym dziecku, ze nie potrafia nic innego zrobic oproc kreceniem sie wokol malucha

Kobiety też są różnie zorganizowane, niektórych macierzyństwo przerasta psychicznie, więc porównywanie do siebie jest nieporozumieniem.

Produkty maczne nie sa wskazane w trakcie odchudzania. Tym bardziej chleb tostowy.

JuliaUK33 napisał/a:

Gosiawie napisał/a:

Produkty maczne nie sa wskazane w trakcie odchudzania. Tym bardziej chleb tostowy.

Mnie pomaga, bo jak zjem jeden tost ,to nie mam apetytu przez dlugi czas, wiec chudne

Bardzo zdrowo

KoloroweSny napisał/a:

JuliaUK33 napisał/a:

Mnie pomaga, bo jak zjem jeden tost ,to nie mam apetytu przez dlugi czas, wiec chudne

Bardzo zdrowo

Ja po takim chlebie zaraz jestem glodna

(...) gostek zapieprza jak Murzyn, a paniusia faktycznie jeszcze wydziwia. Kiedy on ma się zatroszczyc o siebie (tak, powinien, ale kiedy?!)? Bo ja po zapieprzaniu od 6 do 17 też nie chciałbym już pewnie ręką ani nogą ruszyc. Jak dziecko podrośnie na tyle by je upchnąc do żłobka, to niech autorka upchnie dziecko do tego żłobka, odciąży finansowo faceta i WTEDY wymaga od niego zabrania się za siebie. Niech da mu przestrzeń do tego, bo póki co faktycznie (jak słusznie zauważył Szeptuch) widac u niej jedynie roszczeniowość.

Do tej pracy chodzi już od kwietnia.
(...)
ale jest typem osoby dla której pieniądze są bardzo ważne (tak został wychowany).
Rodzice dużo nam pomagają, nie musimy płacić za mieszkanie, prąd, a jedyne wydatki jakie mamy to mleko modyfikowane dla małej
(...)
[on] chce kupić sobie nowy samochód

Tak czytam te komentarze i widzę, że niezłą burze wywołałam. Piszecie o wychowaniu noworodka, że da się z nim dużo zrobić, a czy ktoś wie jak wygląda wychowywanie dziecka urodzonego w 31 tygodniu ciąży? Najpierw spędziłam 5tygodni w szpitalu walcząc i odciągając mleko dla małej, żeby szybko przybierała na wadze (w skrajnym przypadku ważyła 1300g). Po powrocie do domu jazda 2-3x w tygodniu po lekarzach, miała traaaagiczne kolki, problemu z jedzeniem, 2-3x w miesiącu byłyśmy w szpitalu bo była odwodniona.... dopiero teraz się to ustabilizowało. Także ja w tamtym okresie nie mogłam nawet zrobić obiadu i nie dlatego że byłam leniwa, ale dlatego, że dziecko wymagało 3x więcej mojej uwagi niż zwykły noworodek. Kiedyś pediatra mi powiedział, że wcześniak to inny pacjent niż niemowlę. Teraz jest trochę lepiej, kolki się skończyły, a co robie ja? Zanim miałam dziecko pracowałam i studiowałam. Mama aktualnie wyjechała za granicę, więc mam na głowie 2-pietrowy dom do ogarnięcia. Siostra ma gdzieś pomoc w domu uważa, że ma dużo lekcji (ma 18lat i nic nie pomaga), taty nie ma ciągle w domu bo pracuje cały czas. Więc ja od rana do wieczora albo ogarniam dom albo zajmuje się małą i tak da się to wszystko zrobić tylko, że jestem tylko człowiekiem i również potrzebuję potrzebuję odpocząć. Małej wychodzą ząbki także bardzo dużo marudzi, a ja wychowując ją samą już nie daje rady. Czuje się przebodzcowana. Co do chłopaka, że wymyślam, że chłopak pracuje po 12h a ja się jeszcze na nim wyżywam. Widzę w tym problem, ale niestety mam taki charakter spróbuję nad tym popracować. Tylko, że co z tego że pracuje po tyle godzin jak szef spóźnia się z wypłatą i koniec końców musi pożyczać od mamy pieniądze, a zdarzało się nawet i tak że ON pożyczał nawet i szefowi..... ale przecież nie pójdzie do roboty za 3 tysiące (:
Co do jego wagi to prosiłam i mówiłam że ma dużo problem. Mała niedługo będzie raczkować, a jak on za nią nadąży? Widzi to chce się za siebie wziąć, płacze, że dużo waży po czym na drugi dzień je po 2 kebaby a ja muszę w domu słodycze chować bo zjadłby wszystkie na raz. Przestał się o mnie starać jakby już mnie miał. Doskwiera mi to bardzo. Ja również nie siedzę na dupie i nic nie robię tylko staram się jak najwięcej robić. Baaaardzo przeszkadza mi to, że jestem finansowa od kogoś zależna (od 15 roku życia pracowałam), a jeszcze jak widzę, że jego całymi dniami nie ma w domu i pieniędzy jak nie było tak i nie ma to dostaje szału. A uwaga idzie zima i pewnie pauza w pracy....
Chłopak małą nie potrafi się zająć, bo z nią nie przebywał także nawet nie mogę się w spokoju wykąpać bo słyszę jak ciągle mu płacze. W nocy wstaje ciągle ja do małej bo on jej nie słyszy, także od kilka miesięcy nie przespałam całej nocy.

Lady Loka napisał/a:

Ja mam dziecko z 28 tygodnia
Dlatego wiem, jak ze wczesniakiem jest. Czasami zastanawiam sie, jak wygląda wychowywanie dziecka bez wizyt lekarskich 4x w tygodniu. Pewnie deficyt bliskości tez Wam wjechal tak, jak mogł

Pamietaj, ze wieku korygowanego to córka ma dopiero 2 miesiace i na tyle pewnie ma rozwój, to zupełnie zmienia perspektywę.

4 x w tygodniu, ale nie 4 x dziennie.. i podejrzewam, ze nie jezdzilas na konciec pl czy do innego Panstwa...

Jak bys sobie poradzila gdybys miala wiecej maluchow? Otoz czlowiek daje rade zrobic tyle ile w danej sytuacji musi/ile jest zmuszony zrobic. Dalas rade, mam nadzieje, to czemu narzekasz? I reszta mam?

Ugotowanie obiadu, max godzinka, nikt nie kaze ci robic rolad codziennie. No i na raty naturalnie czyli w ciagu dnia,  przykladowo wstajesz 8 rano, to do 16, mimo pobytu u lekarza powiedzmy 3 godziny poza domem, niech bedzie 4 godziny, to chyba godzinke zorganizujesz/zorganizowalas? nie musisz w tym dniu prasowac kto wlasciwie prasuje, jesli dziecko wymaga poswiecenia wiele czasu??

Lady Loka napisał/a:

A nie prasuje nikt. Bo i po co.

Jesli masz czas przy wczesniaku... to prasuj

Ty dostosowujesz swoje slowa i swoje mozliwosci do danej sytuacji.
Nie sledze cie tu, ale pewnie w innym watku dalabys rade ogarnac cala chate, zrobic rolady na obiad i ogarnac dzieciaka/wczesniaka...

Nie.

Z wcześniakiem jest o wiele inaczej niż z donoszonym dzieckiem. I to mi mówią wszyscy znajomi i przyjaciele, którzy mają dzieci i mogą porownac zachowania i reakcje. I potrzeby dziecka. W zadnym temacie nie opowiadałbym podobnych bzdur, bo uważsm je zwyczajnie za szkodliwe.

MagdaLena1111 napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Jeżeli kobieta przy jednym dziecku nie ogarnia tak podstawowej czynność jak ugotowanie obiadu, to współczuje partnerowi.
Ja bym sie rozwiódł.

Czyli do rozłożonych nóg na życzenie męża, dorzucamy ugotowany obiad przez żonę dla męża w wolnej chwili, gdy akurat nie zmienia pieluch, nie pielęgnuje bobasa, nie karmi go, nie usypia lub nie utula trosk i bóli brzuszka, nie bawi go, żeby się rozwijał, nie zbiera się na spacer lub spaceruje, żeby dziecko miało dostęp do świeżego powietrza, nie sprząta, nie pierze, nie prasuje, nie robi zakupów choćby na ten nieszczęsny obiad, nie czyści butelek, laktatorów itd. itp.

Szeptuchowe warunki funkcjonowania małżeństwa, niczym pańszczyzna :-D

Naprawde nie przesadzajcie dziewczyny. Idzie wszystko zrobic z malym dzieckiem. Obiad mozna gotowac "na raty", przykladowo ziemniaki obrac, potem miesa przyprawic, co tam sie gotuje. Najlepiej zupe na dwa dni, tez idzie i dziecko moze sprobowac od pol roku, nawet wczesniej.

Odpusc prasowanie, a ogarnij chate i zrob obiad "na raty". Czyszczenie butelek... jak ja to czytam, to naprawde uwierzyc nie moge co te matki robia przy jednym dziecku, ze nie potrafia nic innego zrobic oproc kreceniem sie wokol malucha

Gosiawie napisał/a:

MagdaLena1111 napisał/a:

Czyli do rozłożonych nóg na życzenie męża, dorzucamy ugotowany obiad przez żonę dla męża w wolnej chwili, gdy akurat nie zmienia pieluch, nie pielęgnuje bobasa, nie karmi go, nie usypia lub nie utula trosk i bóli brzuszka, nie bawi go, żeby się rozwijał, nie zbiera się na spacer lub spaceruje, żeby dziecko miało dostęp do świeżego powietrza, nie sprząta, nie pierze, nie prasuje, nie robi zakupów choćby na ten nieszczęsny obiad, nie czyści butelek, laktatorów itd. itp.

Szeptuchowe warunki funkcjonowania małżeństwa, niczym pańszczyzna :-D

Naprawde nie przesadzajcie dziewczyny. Idzie wszystko zrobic z malym dzieckiem. Obiad mozna gotowac "na raty", przykladowo ziemniaki obrac, potem miesa przyprawic, co tam sie gotuje. Najlepiej zupe na dwa dni, tez idzie i dziecko moze sprobowac od pol roku, nawet wczesniej.

Odpusc prasowanie, a ogarnij chate i zrob obiad "na raty". Czyszczenie butelek... jak ja to czytam, to naprawde uwierzyc nie moge co te matki robia przy jednym dziecku, ze nie potrafia nic innego zrobic oproc kreceniem sie wokol malucha

Chyba nie załapałaś w czym rzecz. Tu nie chodzi o gotowanie obiadu, my akurat z mężem nawet jeszcze bez dziecka gotujemy na zmiany i nie planujemy tego zmienić, ale i tak z tym czasami różnie bywa, bo albo któremuś się nie chce albo jest zawalony czymś innym i wtedy się coś zamawia, a nawet na moim odludziu są takie możliwości, albo jemy jakiś szybki makaron, więc nie w tym rzecz.

Chodzi o bzdurne postrzeganie rodzicielstwa i oczekiwania faceta, który wyobrażenia na temat opieki nad małym dzieckiem i tego, jak funkcjonować ma małżeństwo (rozkładanie nóg przez żonę na życzenie pana męża :-D) nie wiadomo skąd bierze, ale na pewno nie z XXI wieku :-D

MagdaLena1111 napisał/a:

Gosiawie napisał/a:

Naprawde nie przesadzajcie dziewczyny. Idzie wszystko zrobic z malym dzieckiem. Obiad mozna gotowac "na raty", przykladowo ziemniaki obrac, potem miesa przyprawic, co tam sie gotuje. Najlepiej zupe na dwa dni, tez idzie i dziecko moze sprobowac od pol roku, nawet wczesniej.

Odpusc prasowanie, a ogarnij chate i zrob obiad "na raty". Czyszczenie butelek... jak ja to czytam, to naprawde uwierzyc nie moge co te matki robia przy jednym dziecku, ze nie potrafia nic innego zrobic oproc kreceniem sie wokol malucha

Chyba nie załapałaś w czym rzecz. Tu nie chodzi o gotowanie obiadu, my akurat z mężem nawet jeszcze bez dziecka gotujemy na zmiany i nie planujemy tego zmienić, ale i tak z tym czasami różnie bywa, bo albo któremuś się nie chce albo jest zawalony czymś innym i wtedy się coś zamawia, a nawet na moim odludziu są takie możliwości, albo jemy jakiś szybki makaron, więc nie w tym rzecz.

Chodzi o bzdurne postrzeganie rodzicielstwa i oczekiwania faceta, który wyobrażenia na temat opieki nad małym dzieckiem i tego, jak funkcjonować ma małżeństwo (rozkładanie nóg przez żonę na życzenie pana męża :-D) nie wiadomo skąd bierze, ale na pewno nie z XXI wieku :-D

ja nic do rozkladania nog nie pisalam, nie jestem w stanie wszystkiego przeczytac.

Narzekanie mnie wkurza i usprawiedliwianie sie brakiem czasu, przy malym dziecku, JESLI SIE CHCE TO DA SIE RADE!

Lady Loka napisał/a:

Gosiawie napisał/a:

Sa rozne sytuacje w zyciu i roznie sobie z nimi radzimy. Poradzilabys sobie lepiej z gromadka dzieci w podobnym wieku i w tym jednym niemowlakiem, lepiej niz z "tyko" jednym wczesniakiem? Tego mi jeszcze nie odpowiedzialas.

Ja nie potrafie wyobrazic sobie wychowywania blizniakow, a co dopiero piecioraczkow (obojetnie czy wczesniakow czy nie).
Przy piecioraczkach bym sie nie czepiala niczego.

A skąd mam to wiedzieć? Nie zajmuję się gromadką dzieci i w tym jednym niemowlakiem. Nie mam doświadczenia w zajmowaniu się zdrowym dzieckiem.

A mogę podpytać Loka jak teraz stan zdrowotny synka? poprawiło się znacznie, jest dobrze czy jak to wygląda? Sorry za ciekawość, ale lubię temat dzieci a pamiętam twój temat i sie interesowałam.

MagdaLena1111 napisał/a:

Gosiawie napisał/a:

ja nic do rozkladania nog nie pisalam, nie jestem w stanie wszystkiego przeczytac.

Narzekanie mnie wkurza i usprawiedliwianie sie brakiem czasu, przy malym dziecku, JESLI SIE CHCE TO DA SIE RADE!

Teks o rozkładaniu nóg to już forumowy klasyk, który zaczerpnięty został od naszego forumowego snafcy od funkcjonowania małżeństw i wychowywania malutkich dzieci :-D

Wszystko się da, ale zawsze są koszty i wybory.
Niektórzy wolą zamiast skupić się na dziecku, żeby czuło się zaopiekowane i dobrze się rozwijało, a najwiecej „traum” łapią dzieci do 2 r.ż., to wolą skupić się na gotowaniu obiadków. Ich wybór. Okaże się w dorosłości tego dziecka, czy lepiej było inwestować w miłość do niego, czy w gotowanie obiadków dla pana ;-)

Chcesz powiedziec, ze nie kocham/kochalam moich dzieci, bo im i mezowi gotowalam obiady?

Milosci mialy i maja pod dostatkiem i z wzajemnoscia. Syn ma 25 lat i czesto mowi, ze mnie kocha, mala coreczka - prawie 8 lat - mowi mi to kilka razy dziennie.
Skonczyly dobre szkoly, mowia w conajmniej 4 jezykach (starsze), sa dobrze wychowane, empatyczne, nigdy sie jeszcze za nich nie wstydzilam. Sa lubiani i chwala sie jak wczesnie zaczely siadac, chodzic i sikac do nocnika? Czyzbym uczyla ich tego tak wczesnie, bo ich nie kochalam?

Nic nie zepslulam tym, ze gotowalam obiad i ze dzieci mialam na oku 24 godz na dobe.

Chcesz powiedziec, ze nie kocham/kochalam moich dzieci, bo im i mezowi gotowalam obiady?

Milosci mialy i maja pod dostatkiem i z wzajemnoscia. Syn ma 25 lat i czesto mowi, ze mnie kocha, mala coreczka - prawie 8 lat - mowi mi to kilka razy dziennie.
Skonczyly dobre szkoly, mowia w conajmniej 4 jezykach (starsze), sa dobrze wychowane, empatyczne, nigdy sie jeszcze za nich nie wstydzilam. Sa lubiani i chwala sie jak wczesnie zaczely siadac, chodzic i sikac do nocnika? Czyzbym uczyla ich tego tak wczesnie, bo ich nie kochalam?

Nic nie zepslulam tym, ze gotowalam obiad i ze dzieci mialam na oku 24 godz na dobe.

Szeptuch napisał/a:

Gosiawie napisał/a:

Chcesz powiedziec, ze nie kocham/kochalam moich dzieci, bo im i mezowi gotowalam obiady?

Milosci mialy i maja pod dostatkiem i z wzajemnoscia. Syn ma 25 lat i czesto mowi, ze mnie kocha, mala coreczka - prawie 8 lat - mowi mi to kilka razy dziennie.
Skonczyly dobre szkoly, mowia w conajmniej 4 jezykach (starsze), sa dobrze wychowane, empatyczne, nigdy sie jeszcze za nich nie wstydzilam. Sa lubiani i chwala sie jak wczesnie zaczely siadac, chodzic i sikac do nocnika? Czyzbym uczyla ich tego tak wczesnie, bo ich nie kochalam?

Nic nie zepslulam tym, ze gotowalam obiad i ze dzieci mialam na oku 24 godz na dobe.

Nie tłumacz się.
Umiejętności poznawcze  pewnych ludzi nie pozwalają im zrozumieć tego, że rodzina to mąż i żona + dzieci. Dla wielu pań, rodzina to ona, jej dzieci i jej rodzice.
Oczywiście będą szlifować krawężniki wózkami, zamiast ugotować obiad dla męża, bo bąbelek potrzebuje świeżego powietrza i tylko szowinista by  im tego zabraniał.
Będą"  inwestować "w  miłość do dziecka, bo inwestowanie w miłość do męża już nie jest potrzebne, więc po co mu ugotować obiad.
Zrobił swoje, teraz niech przynosi pieniądz i nie domaga się niczego. Przecież pani jest zajęta inwestowaniem w miłość do dziecka.

No nie wiem, ale dziecko bez ojca rozwija się znacznie gorzej i ma nie porównywalnie więcej problemów w życiu, niż te z którym nie szlifowano krawężników na spacerach.

Jedyną osobą z ograniczonymi możliwościami poznawczymi jesteś chyba Ty.
Wskaż cytat gdzie ktoś pisze o zaniedbywaniu miłości do męża lub że ta miłość nie jest nikomu potrzebna?
Wskaż cytat, w którym ktokolwiek twierdzi, że rodzina to kobieta + dziecko + jej rodzice?
W którym miejscu ktoś napisał, ze mąż jest od przynoszenia kasy? Chyba że mowa o ritce, bo reszta tutejszych kobiet to kobiety zdrowe na umyśle, zaradne i pracujące, więc chyba coś Ci w główce nie styka.

To wszystko powyżej to są Twoje pokraczne wizje rzeczywistości, która istnieje tylko w Twojej głowie i nie ma zadnego odzwierciedlenia w tej dyskusji.
Tak samo jak tylko w Twojej głowie jest Twoja żona, z która się rozwodzisz, bo nie ugotowała Tobie obiadu.
I tak samo jak tylko w Twojej głowie są małżeństwa, w których żony na rozkaz męża cytat dosłowny „rozkładają nogi”.

To jest dla mnie patologia, jak Ty przedstawiasz związek kobiety i mężczyzny. Kobieta od rozkładania nóg i gotowania obiadków, bo ważny jest obiad a spacer z dzieckiem to frywolne szlifowanie chodnika, a obdarzanie dziecka uwagą i reagowanie na jego potrzeby to zbytek.

[/quote=MagdaLena1111] Okaże się w dorosłości tego dziecka, czy LEPIEJ  było inwestować w miłość do niego, czy w gotowanie obiadków dla pana ;-)

Dziękuję, do widzenia
Nie trzeba czegoś napisać wprost.
Choć tu jasno i klarownie napisałaś że lepiej inwestować w miłość do dziecka niż do męża .
Reszta to czytanie pomiędzy wierszami.
Zabawne jak najbardziej złośliwa osoba na forum, oburzyła się, bo ktoś śmiał byś złośliwy w stosunku do niej

No to teraz wskaż mi gdzie ja napislem że obdarzanie dzicka uwaga  to zbytek?
Hipokryzja pełną gębą, i to w jednej wypowiedzi.
Klasa

[/quote=MagdaLena1111] Okaże się w dorosłości tego dziecka, czy LEPIEJ  było inwestować w miłość do niego, czy w gotowanie obiadków dla pana ;-)

Dziękuję, do widzenia
Nie trzeba czegoś napisać wprost.
Choć tu jasno i klarownie napisałaś że lepiej inwestować w miłość do dziecka niż do męża .
Reszta to czytanie pomiędzy wierszami.

Skoro jest przejawem miłości do niego, to przecież sama napisałaś że lepiej inwestować w miłość do dziecka niż w miłość do męża( gotowanie obiadku).

Powikłań wcześniactwa żadnych poważnych nie mamy (poza samym wcześniactwem, które może wywoływać "skutki uboczne" później), ale masę kontroli. Za każdym razem, kiedy mam wrażenie, ze już lądujemy i zostaje nam tylko rehabilitacja raz w tygodniu, to leci kolejna fala wizyt. Nauczona doświadczeniem staram się nie upychać wiecej niz 3 wizyty w tygodniu, wiec mam już zajety cały październik i początek listopada.

To się tak mówi, ze co tam wizyta, że tyle czasu zostaje, ale ciężko zrobić dziecku rutynę w ciągu dnia, kiedy się co chwilę gdzieś z nim jedzie. Jak siedzimy 2-3 dni w domu, to jest fajnie. Robi się rutyna, nie spieszymy się nigdzie, są fajne drzemki, a ja faktycznie mam możliwość na to, zeby coś w domu porobić. Powolutku przejmuję coraz wiecej rzeczy i tak szczerze mówiac to nie mogę się doczekać, aż Mały usiądzie i będzie sam sięgał po zabawki, a ja wreszcie poukładam sobie kuchenne szafki po swojemu

Jak te wizyty lekarskie się kumulują, to potem wjeżdża odreagowywanie. Tez trzeba pamiętać, że to nie jest dziecko, które się zbada i luz, nara, nic się nie stało. To jest dziecko, które 3 miesiące leżało w szpitalu z wenflonami, co 2 dni przekłuwanymi w inne miejsce, z pobraniami krwi regularnie, leżało tam samo w inkubatorze (bo ja mogłam początkowo wchodzić na godzinę dziennie), miało przejazd obcych ludzi codziennie, inne zapachy, dotyk, który nie koi a boli i teraz dla niego wizyta lekarska, nawet będąca zwykłą kontrolą, przywołuje konkretne skojarzenia.
Strasznie sie cieszyłam, jak nam odpadły wizyty u okulisty, to była trauma dla mnie jak oglądałam rozwieranie oczu na siłę, żeby zbadać dno oka. I tak co tydzień. Potem tylko miał naczynka popękane czasem w oku, czasem na powiekach.

Aktualnie zęby i szczepienie dały mieszankę "będę na Tobie lezał i nie dam się odłożyć, dealuj z tym". No to leżymy. Liczę na to, że potem uda się go odłożyć na tyle, żeby wyskoczyć na spacer, ale czasami wózek jest poniżej granicy tolerancji.

Ostatnio urządzaliśmy imprezę. I tez można powiedziec, co tam, 17 osób łącznie, większość Dzidziul znał, a odreagowywać przestał we wtorek i dopiero wtedy dało się go zabawić. Tak wygląda niedojrzałośc układu nerwowego. Nie przeskoczę tego, chociaż jak ktos tego odreagowywania nie doswiadczy sam, to nie zrozumie do końca, jak to jest ciężkie i dla dziecka i dla rodzica.

Wiem, że dla Ciebie to niewyobrażalne, że facet może gotować obiady.