Kompleks wykluczenie społeczne niepełnosprawność . - Netkobiety.pl

Tamiraa napisał/a:

niski1996 napisał/a:

Pracuje dorabiając jako pomocnik.

A jakiej pomocy spodziewasz się na forum?

Pomocy w postaci rozmowy.

A jakie masz granice/

Raczej nigdy się nie usamodzielnie .

Czy ten autystykvma niskie IQ bo ja naprawdę w badaniach wyszło mi że jestem w dolnej granicy normy.

niski1996 napisał/a:

A jakie masz granice/

Mam ich dużo. Wszystko zależy o jakich granicach mowa, czyli w odniesieniu do kogo i do czego. Niemniej uogólniając, dotyczą one zarówno braku zgody na krzywdzenie mnie i to pod każdą postacią, w tym braku zgody na wszelkiego typu próby ograniczania mojej swobody i prawa decydowania o sobie, manipulacje, szantaże emocjonalne, jak i prób wykorzystywania i czerpania z zasobów mojej dobrej woli i czasu, zwłaszcza jeśli czuję, że nie działa to na zasadzie wzajemności. Nauczyłam się, że nic nie muszę, ale mogę, dlatego jeśli z jakiegoś powodu uznam, że jest to dla mnie dobre, to daję sobie prawo do odmowy, które inni powinni po prostu uszanować.
Oczywiście staram się działać z wyczuciem, brać pod uwagę również emocje i potrzeby drugiej strony, ale jeśli coś mnie niepokoi albo czuję, że czegoś z określonego powodu na pewno nie chcę, to mówię „stop”.

Olinka napisał/a:

niski1996 napisał/a:

A jakie masz granice/

Mam ich dużo. Wszystko zależy o jakich granicach mowa, czyli w odniesieniu do kogo i do czego. Niemniej uogólniając, dotyczą one zarówno braku zgody na krzywdzenie mnie i to pod każdą postacią, w tym braku zgody na wszelkiego typu próby ograniczania mojej swobody i prawa decydowania o sobie, manipulacje, szantaże emocjonalne, jak i prób wykorzystywania i czerpania z zasobów mojej dobrej woli i czasu, zwłaszcza jeśli czuję, że nie działa to na zasadzie wzajemności. Nauczyłam się, że nic nie muszę, ale mogę, dlatego jeśli z jakiegoś powodu uznam, że jest to dla mnie dobre, to daję sobie prawo do odmowy, które inni powinni po prostu uszanować.
Oczywiście staram się działać z wyczuciem, brać pod uwagę również emocje i potrzeby drugiej strony, ale jeśli coś mnie niepokoi albo czuję, że czegoś z określonego powodu na pewno nie chcę, to mówię „stop”.

niski1996 napisał/a:

Raczej nigdy się nie usamodzielnie .

Jeśli tak będziesz do tego podchodził, to zapewne tak będzie.

niski1996 napisał/a:

Czy ten autystykvma niskie IQ bo ja naprawdę w badaniach wyszło mi że jestem w dolnej granicy normy.

Nie wydaje się, żebyś miał tak niskie IQ. Nie wydaje się również, żeby to był Twój największy problem.

Ale IQ jest problemem bo słabo się uczę .Zawsze byłem słaby w nauce .Naprawdę nie wychodziło mi nic.

Nie raz od dziewczyn słyszałem w szkole jak miałem 17-18 lat ty kurwo mała.Smiali się ze mnie że niski i wątły facet .

Wielokropek napisał/a:

Ludzie, także niepełnosprawni, są różni; niepełnosprawni intelektualnie w lekkim stopniu (o takim napisałeś) nie są też jednorodną grupą i funkcjonują różnie. To, że nie znasz nikogo, kto będąc niepełnosprawnym intelektualnie był osobą samodzielną, nie oznacza, że takich osób nie ma. Zapewniam Cię, że są; są samodzielni i dają sobie radę w życiu.

U Ciebie zbiega się kilka spraw, między innymi: bardzo kiepskie myślenie o sobie, niepełnosprawność intelektualna, autyzm.

Narzekanie, złorzeczenie, obwinianie, w niczym Ci nie pomoże, ale sprawi, że na swej pochylni będziesz coraz niżej.

Jestem osobą wykluczona społecznie żaden psycholog nie przyjmie mnie do gabinetu ani prywatnie ani państwowo bo się nie da ze mną rozmawiać .Nie mam żadnej zalety .Żadnych zalet nie potrafię się nigdzie odnaleźć .Pewnie powienen być ubezwłasnowolniony przecież nie jestem w stanie sobie w życiu poradzić a mam już 26 lat .Nie raz waliłem głową o ścianę bo miałem już dosyć swojej bezradności .Nikt nie chciał mi pomoc .Nie mam żadnego wykształcenia nikt nie chciał mi wcale pomoc .Osoby z upośledzeniem umysłowym są wykluczeni że społeczeństwa.
Funkcjonuje jak dziecko nigdy nie będę dojrzały umysłowo ani psychicznie nigdy.Zawsze umysłowo będę dzieckiem.

Lady Loka napisał/a:

niski1996 napisał/a:

Jestem osobą wykluczona społecznie żaden psycholog nie przyjmie mnie do gabinetu ani prywatnie ani państwowo bo się nie da ze mną rozmawiać .Nie mam żadnej zalety .Żadnych zalet nie potrafię się nigdzie odnaleźć .Pewnie powienen być ubezwłasnowolniony przecież nie jestem w stanie sobie w życiu poradzić a mam już 26 lat .Nie raz waliłem głową o ścianę bo miałem już dosyć swojej bezradności .Nikt nie chciał mi pomoc .Nie mam żadnego wykształcenia nikt nie chciał mi wcale pomoc .Osoby z upośledzeniem umysłowym są wykluczeni że społeczeństwa.
Funkcjonuje jak dziecko nigdy nie będę dojrzały umysłowo ani psychicznie nigdy.Zawsze umysłowo będę dzieckiem.

Jakoś tutaj piszesz normalnie.
Ci psycholodzy i psychiatrzy Ci mówili wprost, że Cię nie przyjmą? Czy to byli terapeuci specjalizujący się w prowadzeniu ludzi z autyzmem?

Czy zadzwoniłeś do ośrodków, do których dostałeś tu namiar, żeby poszukać dla siebie zajęć/terapii?

Nie mają ludzi którzy zajmują się autyzmem .Z tego co wiem to trzeba mieć studia podyplomowe,żeby wiedzieć o tym schorzeniu .

Zobaczymy co powie skoro jestem wykluczony że społeczeństwa oraz zawodowo .

Fo normalnej pracy nigdy nie pójdę.

Jestem osobą z autyzmem mam 26 lat i nigdy nie byłem samodzielny .Naprawdę nigdy nie powodziło mi się w życiu .Jestem wykluczony ze społeczeństwa skreślony przez ludzi z tego powodu ,że nie umiem się wyuczyc żadnego zawodu oraz mam iloraz inteligencji stwierdzony na poziomie 74 IQ .Dwa razy przesiadzialem w psychiatryku i mnie wypuścili .Nigdy nie dostałem żadnej pomocy ze strony urzędników państwowych .W szkole kiedyś byłem nie raz gnębiony, bo słabo się uczyłem z nauka .Ludzie mnie skreślali z powodu tego,że jestem upośledzony umysłowo oraz mam autyzm.Taktowali mnie jak czubka, gebili, bili .
Nie wiem czemu urodziłem się na tym świecie skoro do niczego się nie nadaje.
Stwierdziłem ,że Bóg mnie opuścił bo naprawdę nigdy nie spotkałem dobrych ludzi.Ludzie są naprawdę źli i podli .
W szkole byłem też złe oceniany z góry że nie radziłem sobie z nauka ,że tępy jestem.
Mam kompleks na punkcie niskiego wzrostu mierze marne 177 cm w szkole nkiedys niski wzrost mi przeszkadzał bo byłem gnębiony a nie umiałem się jak bronić bo byłem najniższy w klasie .
Dzisiaj nie umiem znaleźć dać sobie radę w pracy ani się utrzymać dorabiam do renty i do dziś nie umiem normalnie zarobić .
Mieszkam z rodzicami bo wcale nie potrafię z marnej renty się utrzymać i marnego dorobku.
Każda fundacja odrzucała mnie z powodu tego ,że jestem niesamodzielny i nie mam żadnego zawodu.
Stwierdzili ,że nic ze mnie nie będzie.
Nie wiem po co są te fundację skoro wola pomagać ludziom z autyzmem, którzy mają IQ w normie lub mają wysokie .
Nie wiem po co powstały te fundację skoro mają pomagać ludziom .
Jak człowiek urodzi się rodzić mocno chory umysłowo tak jak ja to jest traktowany jako odpad genetyczny .
Dla człowieka nigdy już człowiek nigdy nie będzie człowiekiem.
Nie raz przez dziewczynę usłyszałem kilka lat temu jak miałem 18 lat ,że mam brzydki ryj i wyglądam jak pokraka to było w trzeciej klasie szkoły zawodowej i od tak napluła mi w twarz .
Nie wierzę już ,że ludzie są dobrzy .