On nie chce mieszkać razem ani się oświadczyć - Netkobiety.pl

rossanka napisał/a:

Bo mają złe żony.

To by było za proste ...

Kobiety często postrzegają mężczyzn jako maszyny bez uczuć.
Życie prywatne, zawodowe, kłopoty zdrowotne, brak wsparcia.
To może położyć najsilniejszego.

W małżeństwie winna jest zawsze kobieta: albo żona, albo teściowa

rossanka napisał/a:

wieka napisał/a:

Zawsze znajdą się tacy...Ale przejmując się tym, ma się raczej niskie poczucie własnej wartości i nad tym by trzeba popracować.
Przecież nie wchodzimy w związki dla ludzi...A dlatego, że jesteśmy istotami stadnymi, w związku z tym chcemy kochać i być kochanymi, od rodziców po dzieci.
A wychodzi różnie...

Poglądy w społeczeństwie jednak są jakie są. Nawet na Netkobietach. Zobacz ilu mężczyzn z wieku produkcyjnego pisze o singielkach i jak pisze: przeterminowana, z kotem, na głowę jej siada, zapija smutki, zostanie sana i żaden jej nie zechce i tym podobne.

Ja jestem taką starą panna, ale kota nie mam, alkoholu nie pije, nie zaniedbałam się i nie rozsyłam to chyba została mi kategoria " tej która ma nie tak pod czaszką i nikt jej nie chciał"

Piszę, żeby tego nie brać do siebie, bo jest bez sensu. Nie myśl co mówią inni, czemu Ty się tym przejmujesz, krzywdzisz tylko siebie.

Generalnie to coraz więcej jest singli, bo wzrosły wymagania, kobiety są samodzielne, jedni i drudzy obawiają się wspólnego życia, odpowiedzialności... Ale i tak rządzi uczucie, tylko im się jest starszym tym z tym gorzej...

Zawsze mnie ciekawiło, jakie to są wzrośniete wymagania?
Że co, że kiedyś wystarczył byle kto, kto nas tylko zechciał?
Czy że teraz ludzie oczekują modeli z zasobnym portfelem i wczasami 2 razy do roku na Bali oraz 300metrowej willi?
To bzdury jakieś.
Chyba, że wioska 50 lat temu i ślub, bo w końcu ktoś się trafił, a ludzie przestaną wytykać palcami, że stara panna.

Farmer napisał/a:

display napisał/a:

Poza tym tzw. Stara panna nie równa się singielka, można być samą ale nie samotna, można mieć pasję, hobby i przyjaciół., dodatkowo samotne kobiety są silniejsze i zaradniejsze bo o wszystko muszą troszczyć się same

Aha, tylko kotów z roku na rok więcej się robi w mieszkaniu, a ilość butelek po winie wzrasta z każdym tygodniem arytmetycznie (a później wykładniczo).

O właśnie o takich osobach pisze. Zaraz kot i alkohol.
Tak postrzegane są panny.
Jakby ludzie w małżeństwach nie popadali w alkohol.
I nie mieli zwierząt.

Panna-to stara panna z kotem, zapijająca smutki wieczornym winem- takie zdanie w społeczeństwie pokutuje i to nie jest wygłaszane przez pokolenia 70plus tylko przez młodych jeszcze 30 i 40 latków.

Nie odczytałeś sarkazmu widzę.

Mówiłam koleżance, ale jeszcze go broni.

To żona. Z żoną się rozwiódł. Koleżanka była potem.

Ale nie przestał pic..koleżanka mówi,że to przez kolegów.

Mi tam wszystko jedno, to nie mój facet. Z resztą stary chłop, sam powinien się ogarnąc. Chyba, że mu to nie przeszkadza.

rossanka napisał/a:

maku2 napisał/a:

To może masz za wysokie oczekiwania?

Chodzi Ci o pieniądze i status?

Mnie się pytasz? Przecież to Twoje oczekiwania.

Ma być wolny
Ma mi być z nim dobrze umysłowo na płaszczyźnie osobowości
Ma mnie pociągać fizycznie i mam nie czuć wstrętu w czasie seksu

rossanka napisał/a:

Ma być wolny
Ma mi być z nim dobrze umysłowo na płaszczyźnie osobowości
Ma mnie pociągać fizycznie i mam nie czuć wstrętu w czasie seksu

To już wiemy dlaczego jesteś sama

rossanka napisał/a:

A koleżanka godzi się na to  więc jest w porządku.

Pomóż koleżance.

Jest was dwóch? Więcej?

Ja też?

Kobietki,

dobija mnie jeden temat. Od 3 lat znam się z moim aktualnym facetem a od 2 jesteśmy razem. Oboje wcześniej byliśmy w związkach, on w długim ponad 6 letnim, ja w krótszym. Ja mam 27 lat, on 32. Jesteśmy ze sobą szczęśliwi, dobrze się dogadujemy, od początku naszej relacji czułam, że z nikim innym wcześniej tak dobrze mi się nie gadało. Od początku spotykania się z nim stawiałam sprawę jasno, że chciałabym poważnego związku a nie przechodzonego i, że nie chce żyć bez ślubu i osobno. Mówiłam mu też, że po około 2 latach powinno się już zrobić następny krok bo nie ma co chodzić ze sobą w nieskończoność. Ostatnio więc zdecydowałam się z nim przeprowadzić rozmowę. Minęły już 2 lata i chciałam widzieć jak on to dalej widzi, bo wcześniej przejawiał tez takie plany jak życie razem czy ślub. Ku mojemu zdziwieniu dowiedziałam się, że mimo szczęścia nie jest pewien czy kiedykolwiek będzie w stanie się oświadczyć, co gorsze nie jest pewnie czy będzie chciał razem zamieszkać. On ma swoje mieszkania a ja wynajmuje pokój w mieszkaniu 4 pokojowym. Wcześniej mieszkał z dziewczyną i bardzo przeżył gdy ona się wyprowadziła. Dlatego teraz mówi, że mimo naszego 2 letniego związku nie chce razem mieszkać i nie wie kiedy będzie gotowy. Podsumowując mimo naszego szczęścia i wcześniejszych ,,planów” gdy zapytałam wprost dowiedziałam się, że on nie chce ani mieszkać razem ani się oświadczyć i nie wie czy to się zmieni. Jestem w rozsypce. Nie wiem co robić. Czy rozstać się i pozwolić sobie na to, że jakoś mi się życie ułoży. Czy zostać i trwać w tym z nadzieją, że mu się zmieni. Nie wiem dlaczego jeśli facet mówi, że jest szczęśliwy to jednocześnie nie chce iść krok do przodu i żyć dalej razem. Jestem coraz bliżej 30 i nie wiem czy jest sens czekać na to że cokolwiek się zmieni czy może on mnie tylko jednak wykorzystuje a ja jestem zaślepiona i tego nie widzę.