Proszę o rady, JAK przeprosić żonę? - Netkobiety.pl

A kto powiedział, że to była Tomka kobieta życia... Skoro nawet ochoty na seks nie miał.
A to co się stało tylko przypieczętowało rozpad związku.
Dlatego nie ma już o co walczyć.
Prawdą jest, że w następnym związku nie podniesie ręki na kobietę, bo to tak przeważnie działa.

wieka napisał/a:

A kto powiedział, że to była Tomka kobieta życia... Skoro nawet ochoty na seks nie miał.
A to co się stało tylko przypieczętowało rozpad związku.
Dlatego nie ma już o co walczyć.
Prawdą jest, że w następnym związku nie podniesie ręki na kobietę, bo to tak przeważnie działa.

Czasem jest tak że się orientujesz że coś jest najcenniejsze w momencie gdy stajesz przed realną groźbą utraty tego czegoś lub kogoś...

Autor w tyłku miał swoją zmęczoną żonę oraz w tyłku miał chore dziecko i wybrał się na relaksik z kolegami, bo przecież jemu się należy.
Sam przyznaje, że on dzieciaka tylko widuje i wszystkie obowiązki odwala tylko żona. Pewnie dlatego, że nie ma wyjścia.
Wraca późno z pracy, więc pewnie czasu wolnego z najważniejszą kobietą nie ma, bo jest zmęczony.
Z żoną nie ma żadnej bliskości, nawet są pretensje o większe zapotrzebowanie na seks. Jak długo można ciągnąć biały związek?

Gdzie ty tutaj widzisz priorytet w życiu autora? One są dla niego najważniejsze dopiero, gdy dostał kopa w zad od żony. Wtedy mu klapki z oczu spadły, bo traci bezpieczny grunt pod nogami.

A szanująca się kobieta nie wróci do damskiego boksera i guzik ją będzie obchodziło, że to było tylko raz i nigdy więcej. Takiemu człowiekowi się już nie ufa, a ten policzek działa mega otrzeźwiająco. Możliwe, że jeszcze jakieś uczucia się w niej tlą, ale dla dobra siebie i dziecka nie będzie chciała zagrać w vabank i wybiera bezpieczniejszą opcję w postaci separacji.

wieka napisał/a:

A kto powiedział, że to była Tomka kobieta życia... Skoro nawet ochoty na seks nie miał.
A to co się stało tylko przypieczętowało rozpad związku.
Dlatego nie ma już o co walczyć.
Prawdą jest, że w następnym związku nie podniesie ręki na kobietę, bo to tak przeważnie działa.

Kocham ją, bo chyba nie myslałas, że byłem z kims, kogo nie kocham?
Ona też twierdzi, że kocha, ale jakie jest jej stanowisko, napisałem wyżej
Pod kątem braku ochoty na seks się badam, bo to nie jest tak, że nie miałem ochoty na seks z nią, tylko ogólnie na seks (a w systemie ręcznym też nie jadę).

KoloroweSny napisał/a:

O tym, że ktoś jest najcenniejszy powinno sie wiedziec zawsze a nie w momencie utraty

Bardzo łatwo sypać takimi truizmami, zwłaszcza gdy życie nie jest takie łatwe. Codzienny stres zawodowy i konieczność zapewnienia utrzymania rodzinie spycha z konieczności inne rzeczy na bok. I w zapierdolu codziennego dnia mamy naprawdę mało czasu i skupienia by poświęcić jej pielęgnacji uczucia.

Diarmuid napisał/a:

Autor w tyłku miał swoją zmęczoną żonę oraz w tyłku miał chore dziecko i wybrał się na relaksik z kolegami, bo przecież jemu się należy.
Sam przyznaje, że on dzieciaka tylko widuje i wszystkie obowiązki odwala tylko żona. Pewnie dlatego, że nie ma wyjścia.
Wraca późno z pracy, więc pewnie czasu wolnego z najważniejszą kobietą nie ma, bo jest zmęczony.
Z żoną nie ma żadnej bliskości, nawet są pretensje o większe zapotrzebowanie na seks. Jak długo można ciągnąć biały związek?

Gdzie ty tutaj widzisz priorytet w życiu autora? One są dla niego najważniejsze dopiero, gdy dostał kopa w zad od żony. Wtedy mu klapki z oczu spadły, bo traci bezpieczny grunt pod nogami.

A szanująca się kobieta nie wróci do damskiego boksera i guzik ją będzie obchodziło, że to było tylko raz i nigdy więcej. Takiemu człowiekowi się już nie ufa, a ten policzek działa mega otrzeźwiająco. Możliwe, że jeszcze jakieś uczucia się w niej tlą, ale dla dobra siebie i dziecka nie będzie chciała zagrać w vabank i wybiera bezpieczniejszą opcję w postaci separacji.

Tutaj chyba muszę wziąć gościa w obronę przed kolejną piewczynią teorii że tylko matki mają prawo być zmęczone, a faceci to się tylko opie...ają.
Gdyby bumelował, to jeszcze by się to trzymało kupy, ale Ty po nim jedziesz także za to że tak zapier...ala że nie ma siły i ochoty na seks? Rozpędź się i walnij baranka w ścianę, może pomoże. Akurat tak się składa że pamiętam dentystkę, do której prywatnego gabinetu często chodziłem w wieku lat nastu i na studiach, kilka razy sie zdarzyło że byliśmy z ojcem (piękne czasy gdy on sponsorował mi opiekę dentystyczną; na usprawiedliwienie dodam że moje zarobki nigdy się nie umywały do jego, poza tym wtedy byłem na etapie przedzawodowym ) ostatnimi pacjentami i wychodziliśmy koło 22-23... bywało też że przed zajęciami wpadałem jako pierwszy na 9-10... Do dziś też pamiętam że moja ex-wife siedziała w ciąży w domu (nie zdążyła podjąć pracy przed zajściem w ciążę po studiach) i cała radosna i wypoczęta przywalała się że nie miałem siły remontować mieszkania, bo od rana zapieprzałem w stoczni tak że ciuchy na mnie wisiały (taki byłem chudy), a ok. 19 zasypiałem na kanapie przed telewizorem. Nie bronię całkiem Autora, bo ma za uszami, ale nie spieszmy się z całkowitym wybielaniem jednej i maksymalnym potępianiem drugiej strony, zwłaszcza w kontekście bardzo powszechnego oczekiwania kobiet że facet zapewni całej rodzinie dostatnie życie. Może to jest właśnie pewna cena, bo jeśli pan będzie musiał mocniej zaangażować się w piekę nad dzieciem, to coś za coś: pani będzie musiała ruszyć d... i też zarobić nieco pieniędzy do wspólnego garnuszka.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Diarmuid napisał/a:

Autor w tyłku miał swoją zmęczoną żonę oraz w tyłku miał chore dziecko i wybrał się na relaksik z kolegami, bo przecież jemu się należy.
Sam przyznaje, że on dzieciaka tylko widuje i wszystkie obowiązki odwala tylko żona. Pewnie dlatego, że nie ma wyjścia.
Wraca późno z pracy, więc pewnie czasu wolnego z najważniejszą kobietą nie ma, bo jest zmęczony.
Z żoną nie ma żadnej bliskości, nawet są pretensje o większe zapotrzebowanie na seks. Jak długo można ciągnąć biały związek?

Gdzie ty tutaj widzisz priorytet w życiu autora? One są dla niego najważniejsze dopiero, gdy dostał kopa w zad od żony. Wtedy mu klapki z oczu spadły, bo traci bezpieczny grunt pod nogami.

A szanująca się kobieta nie wróci do damskiego boksera i guzik ją będzie obchodziło, że to było tylko raz i nigdy więcej. Takiemu człowiekowi się już nie ufa, a ten policzek działa mega otrzeźwiająco. Możliwe, że jeszcze jakieś uczucia się w niej tlą, ale dla dobra siebie i dziecka nie będzie chciała zagrać w vabank i wybiera bezpieczniejszą opcję w postaci separacji.

Tutaj chyba muszę wziąć gościa w obronę przed kolejną piewczynią teorii że tylko matki mają prawo być zmęczone, a faceci to się tylko opie...ają.
Gdyby bumelował, to jeszcze by się to trzymało kupy, ale Ty po nim jedziesz także za to że tak zapier...ala że nie ma siły i ochoty na seks? Rozpędź się i walnij baranka w ścianę, może pomoże. Akurat tak się składa że pamiętam dentystkę, do której prywatnego gabinetu często chodziłem w wieku lat nastu i na studiach, kilka razy sie zdarzyło że byliśmy z ojcem (piękne czasy gdy on sponsorował mi opiekę dentystyczną; na usprawiedliwienie dodam że moje zarobki nigdy się nie umywały do jego, poza tym wtedy byłem na etapie przedzawodowym ) ostatnimi pacjentami i wychodziliśmy koło 22-23... bywało też że przed zajęciami wpadałem jako pierwszy na 9-10... Do dziś też pamiętam że moja ex-wife siedziała w ciąży w domu (nie zdążyła podjąć pracy przed zajściem w ciążę po studiach) i cała radosna i wypoczęta przywalała się że nie miałem siły remontować mieszkania, bo od rana zapieprzałem w stoczni tak że ciuchy na mnie wisiały (taki byłem chudy), a ok. 19 zasypiałem na kanapie przed telewizorem. Nie bronię całkiem Autora, bo ma za uszami, ale nie spieszmy się z całkowitym wybielaniem jednej i maksymalnym potępianiem drugiej strony, zwłaszcza w kontekście bardzo powszechnego oczekiwania kobiet że facet zapewni całej rodzinie dostatnie życie. Może to jest właśnie pewna cena, bo jeśli pan będzie musiał mocniej zaangażować się w piekę nad dzieciem, to coś za coś: pani będzie musiała ruszyć d... i też zarobić nieco pieniędzy do wspólnego garnuszka.

Wiesz ile zarabia stomatolog??? Mam kuzynkę  stomatolożkę, nie przepracowuje się straszliwie, kasy ma wystarczająco na fajne życie.
Jak ktoś chapie od rana do nocy w tak intratnym zawodzie to już chyba tylko można powiedzieć, że mamona przysłoniła cały świat - żonę, dziecko, codzienność domową. Gdzieś jest granica, nieprawdaz? Naprawdę rozumiem ludzi, którzy zapierdzielają ciężko, bo muszą od pierwszego do pierwszego spiąć podstawowe życie, ale w tej sytuacji to pogoń za kasą była ważna.
Jak widać - pieniądze w życiu nie są najważniejsze...

W punkt. Sky is the limit ?

Diarmuid napisał/a:

Autor w tyłku miał swoją zmęczoną żonę oraz w tyłku miał chore dziecko i wybrał się na relaksik z kolegami, bo przecież jemu się należy.
Sam przyznaje, że on dzieciaka tylko widuje i wszystkie obowiązki odwala tylko żona. Pewnie dlatego, że nie ma wyjścia.
Wraca późno z pracy, więc pewnie czasu wolnego z najważniejszą kobietą nie ma, bo jest zmęczony.
Z żoną nie ma żadnej bliskości, nawet są pretensje o większe zapotrzebowanie na seks. Jak długo można ciągnąć biały związek?

Gdzie ty tutaj widzisz priorytet w życiu autora? One są dla niego najważniejsze dopiero, gdy dostał kopa w zad od żony. Wtedy mu klapki z oczu spadły, bo traci bezpieczny grunt pod nogami.

A szanująca się kobieta nie wróci do damskiego boksera i guzik ją będzie obchodziło, że to było tylko raz i nigdy więcej. Takiemu człowiekowi się już nie ufa, a ten policzek działa mega otrzeźwiająco. Możliwe, że jeszcze jakieś uczucia się w niej tlą, ale dla dobra siebie i dziecka nie będzie chciała zagrać w vabank i wybiera bezpieczniejszą opcję w postaci separacji.

Tutaj chyba muszę wziąć gościa w obronę przed kolejną piewczynią teorii że tylko matki mają prawo być zmęczone, a faceci to się tylko opie...ają.
Gdyby bumelował, to jeszcze by się to trzymało kupy, ale Ty po nim jedziesz także za to że tak zapier...ala że nie ma siły i ochoty na seks? Rozpędź się i walnij baranka w ścianę, może pomoże. Akurat tak się składa że pamiętam dentystkę, do której prywatnego gabinetu często chodziłem w wieku lat nastu i na studiach, kilka razy sie zdarzyło że byliśmy z ojcem (piękne czasy gdy on sponsorował mi opiekę dentystyczną; na usprawiedliwienie dodam że moje zarobki nigdy się nie umywały do jego, poza tym wtedy byłem na etapie przedzawodowym ) ostatnimi pacjentami i wychodziliśmy koło 22-23... bywało też że przed zajęciami wpadałem jako pierwszy na 9-10... Do dziś też pamiętam że moja ex-wife siedziała w ciąży w domu (nie zdążyła podjąć pracy przed zajściem w ciążę po studiach) i cała radosna i wypoczęta przywalała się że nie miałem siły remontować mieszkania, bo od rana zapieprzałem w stoczni tak że ciuchy na mnie wisiały (taki byłem chudy), a ok. 19 zasypiałem na kanapie przed telewizorem. Nie bronię całkiem Autora, bo ma za uszami, ale nie spieszmy się z całkowitym wybielaniem jednej i maksymalnym potępianiem drugiej strony, zwłaszcza w kontekście bardzo powszechnego oczekiwania kobiet że facet zapewni całej rodzinie dostatnie życie. Może to jest właśnie pewna cena, bo jeśli pan będzie musiał mocniej zaangażować się w piekę nad dzieciem, to coś za coś: pani będzie musiała ruszyć d... i też zarobić nieco pieniędzy do wspólnego garnuszka.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Diarmuid napisał/a:

Autor w tyłku miał swoją zmęczoną żonę oraz w tyłku miał chore dziecko i wybrał się na relaksik z kolegami, bo przecież jemu się należy.
Sam przyznaje, że on dzieciaka tylko widuje i wszystkie obowiązki odwala tylko żona. Pewnie dlatego, że nie ma wyjścia.
Wraca późno z pracy, więc pewnie czasu wolnego z najważniejszą kobietą nie ma, bo jest zmęczony.
Z żoną nie ma żadnej bliskości, nawet są pretensje o większe zapotrzebowanie na seks. Jak długo można ciągnąć biały związek?

Gdzie ty tutaj widzisz priorytet w życiu autora? One są dla niego najważniejsze dopiero, gdy dostał kopa w zad od żony. Wtedy mu klapki z oczu spadły, bo traci bezpieczny grunt pod nogami.

A szanująca się kobieta nie wróci do damskiego boksera i guzik ją będzie obchodziło, że to było tylko raz i nigdy więcej. Takiemu człowiekowi się już nie ufa, a ten policzek działa mega otrzeźwiająco. Możliwe, że jeszcze jakieś uczucia się w niej tlą, ale dla dobra siebie i dziecka nie będzie chciała zagrać w vabank i wybiera bezpieczniejszą opcję w postaci separacji.

Tutaj chyba muszę wziąć gościa w obronę przed kolejną piewczynią teorii że tylko matki mają prawo być zmęczone, a faceci to się tylko opie...ają.
Gdyby bumelował, to jeszcze by się to trzymało kupy, ale Ty po nim jedziesz także za to że tak zapier...ala że nie ma siły i ochoty na seks? Rozpędź się i walnij baranka w ścianę, może pomoże. Akurat tak się składa że pamiętam dentystkę, do której prywatnego gabinetu często chodziłem w wieku lat nastu i na studiach, kilka razy sie zdarzyło że byliśmy z ojcem (piękne czasy gdy on sponsorował mi opiekę dentystyczną; na usprawiedliwienie dodam że moje zarobki nigdy się nie umywały do jego, poza tym wtedy byłem na etapie przedzawodowym ) ostatnimi pacjentami i wychodziliśmy koło 22-23... bywało też że przed zajęciami wpadałem jako pierwszy na 9-10... Do dziś też pamiętam że moja ex-wife siedziała w ciąży w domu (nie zdążyła podjąć pracy przed zajściem w ciążę po studiach) i cała radosna i wypoczęta przywalała się że nie miałem siły remontować mieszkania, bo od rana zapieprzałem w stoczni tak że ciuchy na mnie wisiały (taki byłem chudy), a ok. 19 zasypiałem na kanapie przed telewizorem. Nie bronię całkiem Autora, bo ma za uszami, ale nie spieszmy się z całkowitym wybielaniem jednej i maksymalnym potępianiem drugiej strony, zwłaszcza w kontekście bardzo powszechnego oczekiwania kobiet że facet zapewni całej rodzinie dostatnie życie. Może to jest właśnie pewna cena, bo jeśli pan będzie musiał mocniej zaangażować się w piekę nad dzieciem, to coś za coś: pani będzie musiała ruszyć d... i też zarobić nieco pieniędzy do wspólnego garnuszka.

No pewnie, bo wszystkie kobiety są takie jak twoja ex żona. Siedzą na rzyci i bronią się przed pracą, bo dzieciak? A kto jej dzieciaka zrobił, sąsiad czy listonosz? Trzeba było się bardziej zabezpieczać, a nie po namiętnej nocy mieć pretensje do wszystkich kobiet. Taką żeś wybrał, nikt ci jej z przydziału nie wydał. Te mityczne "zapewni całej rodzinie dostatnie życie" to sobie w buty wsadź. Zdecydowana większość kobiet oraz matek zapierdziela na dwa etaty, niektóre jeszcze robią robótki ręczne w postaci pieczenia tortów, malowania bombek, szydełkują, robią makramy by podreperować budżet kosztem własnego snu. Teraz są takie czasy, że jak dwóch nie pracuje to ledwo starcza do dziesiątego. I mowa tutaj o przeciętnych ludziach z przeciętnymi zarobkami.

Natomiast zdecydowana większość mężczyzn oczekuje od kobiet, że po pracy nic już nie muszą robić, nawet dzieciakami się zajmować. W końcu od tego są baby, no nie? Zrobić jeść, uprać gacie, ogarnąć dzieciaki i być zawsze gotowa na figle. Odmawiacie nam prawo do zmęczenia i liczy się tylko wasza wygoda. Ja tylko jestem ciekawa na ile ten nadmiar pracy naszego stomatologa jest potrzebny, a na ile to zwykła chciwość. Większość stomatologów gra na własnych zasadach, bo tych na NFZ to już ze świecą szukać. Ale nie będę się wypowiadać, bo nie mamy rozeznania jak to u niego wygląda. A ten nawał pracy pewnie pojawił się wtedy, kiedy pojawiło się dziecko.

A co do ostatniego: żona jakoś nie przejmuje się tym, że źródełko gotówki jej ucieknie. Może dlatego, że pracuje lub wie, że jest w stanie poświęcić własny komfort życia nad bezpieczeństwem swoim i dziecka? Nie każdy czuje potrzebę życia w luksusie skoro można za to oberwać twarz lub odgrywać służebnicę niegodną dotknięcia przez pana.

@Nambi, R_Ita2: sorry, ale pjertolicie w pewnej części! Wasze złote myśli przypominają piertolenie inkwizytora sprzed kilku wieków (skierowane do kobiety oskarżonej o czary) w stylu: przyznaj się, co prawda cię zabijemy, ale umrzesz z czystym sumieniem. Kara nie ma sensu jeśli w jej wyniku traci się to co najważniejsze, bo wtedy już jakakolwiek poprawa traci swój sens. Kara nie może przewyższać nagrody za poprawę.
"Będziesz lepszy dla innej kobiety"... Boshhh, a jeśli TO jest kobieta jego życia i do końca życia to ONA będzie mu się tłukła pod czaszką? To za przeproszeniem chooy mu z poprawy jak przepadnie najważniejszy cel podjęcia tej drogi poprawy? Wszystko musi mieć cel, odpowiednią nagrodę, a nie pustą satysfakcję. Satysfakcję czego? Że niby stałem się lepszym człowiekiem gdy jednocześnie straciłem kobietę życia? Wtedy w doopę mogę sobie tę satysfakcję włożyć, bo tyle ona będzie wtedy warta.

I wreszcie ostatni smaczek: on będzie miał odpowiednią motywację tylko wtedy jeśli żona i dziecko są najważniejsze w jego życiu czyli ich odzyskanie jest sensem tej poprawy! A jeśli nie są najważniejsze, to i tak się dostatecznie nie zmieni, bo zabraknie właśnie odpowiedniej motywacji.

I kolejne g... prawda: nie jest regułą że ZAWSZE po pierwszym ciosie przyjdą kolejne. Przyjdą jeśli kobieta uzna że tak ma być, jeśli przejdzie nad tym do porządku dziennego. Ale NIE PRZYJDĄ jeśli kobieta stanowczo powie że to ostatni raz i jeśli jeszcze raz ją uderzy to koniec; zwłaszcza przy takiej reakcji szokowej u faceta. Dlatego stanowczo twierdzę że jeśli on pójdzie na terapię i agresji i skończy z piciem z koleżkami, to to małżeństwo JAK NAJBARDZIEJ jest do uratowania, co więcej: ona po tej jego terapii i przy spełnieniu pozostałych warunków POWINNA mu dać szansę.

@Tomeek-92: walcz o nią, nie przestawaj. Ona nie uwierzy teraz w same słówka, prawdopodobnie też uważa że jak Ci za łatwo wybaczy, to nie zrozumiesz. Dlatego łatwo nie będzie, ale po terapii i czasie powinno być lepiej!

Nowe_otwarcie napisał/a:

@Nambi, R_Ita2: sorry, ale pjertolicie w pewnej części! Wasze złote myśli przypominają piertolenie inkwizytora sprzed kilku wieków (skierowane do kobiety oskarżonej o czary) w stylu: przyznaj się, co prawda cię zabijemy, ale umrzesz z czystym sumieniem. Kara nie ma sensu jeśli w jej wyniku traci się to co najważniejsze, bo wtedy już jakakolwiek poprawa traci swój sens. Kara nie może przewyższać nagrody za poprawę.
"Będziesz lepszy dla innej kobiety"... Boshhh, a jeśli TO jest kobieta jego życia i do końca życia to ONA będzie mu się tłukła pod czaszką? To za przeproszeniem chooy mu z poprawy jak przepadnie najważniejszy cel podjęcia tej drogi poprawy? Wszystko musi mieć cel, odpowiednią nagrodę, a nie pustą satysfakcję. Satysfakcję czego? Że niby stałem się lepszym człowiekiem gdy jednocześnie straciłem kobietę życia? Wtedy w doopę mogę sobie tę satysfakcję włożyć, bo tyle ona będzie wtedy warta.

I wreszcie ostatni smaczek: on będzie miał odpowiednią motywację tylko wtedy jeśli żona i dziecko są najważniejsze w jego życiu czyli ich odzyskanie jest sensem tej poprawy! A jeśli nie są najważniejsze, to i tak się dostatecznie nie zmieni, bo zabraknie właśnie odpowiedniej motywacji.

I kolejne g... prawda: nie jest regułą że ZAWSZE po pierwszym ciosie przyjdą kolejne. Przyjdą jeśli kobieta uzna że tak ma być, jeśli przejdzie nad tym do porządku dziennego. Ale NIE PRZYJDĄ jeśli kobieta stanowczo powie że to ostatni raz i jeśli jeszcze raz ją uderzy to koniec; zwłaszcza przy takiej reakcji szokowej u faceta. Dlatego stanowczo twierdzę że jeśli on pójdzie na terapię i agresji i skończy z piciem z koleżkami, to to małżeństwo JAK NAJBARDZIEJ jest do uratowania, co więcej: ona po tej jego terapii i przy spełnieniu pozostałych warunków POWINNA mu dać szansę.

@Tomeek-92: walcz o nią, nie przestawaj. Ona nie uwierzy teraz w same słówka, prawdopodobnie też uważa że jak Ci za łatwo wybaczy, to nie zrozumiesz. Dlatego łatwo nie będzie, ale po terapii i czasie powinno być lepiej!

Z tej i Twoich kolejnych wypowiedzi w tym wątku wyziera przede wszystkim brak kultury osobistej.

Nie umiesz czytać ze zrozumieniem, nie masz bladego pojęcia o przemocy i mechanizmach nią rządzących, ani o psychoteriapii. Inaczej nie naskorobałbyś takich bzdur. W jaki sposób, Twoim zdaniem, autor ma w zaistniałej sytuacji walczyć o żonę? Szabelką? Żona autora niczego nie powinna i niczego nie musi, jeśli chodzi o decyzję, co do dalszego trwania ich małżeństwa. I to niezależnie od tego, czy autor psychoterapię przejdzie czy nie.W dodatku sam sobie zaprzeczasz - najpierw piszesz, że terapia to kara, która nie ma sensu (serio uważasz terapię za karę???), a potem, że jeśli autor przejdzie terapię agresji, to uratuje tym swoje małżeństwo.

Rozwód też nie jest karą. To konsekwencja tego, co się wydarzyło. Autor uderzył i popchnął żonę (przyczyna). Żona podjęła decyzję o rozwodzie (skutek). Pomiędzy tymi wydarzeniami jest związek przyczynowo-skutkowy. Nasze działania mają konsekwencje. Zrozumienie tej zależności to podstawa zmiany własnych zachowań.

Nambi napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

@Nambi, R_Ita2: sorry, ale pjertolicie w pewnej części! Wasze złote myśli przypominają piertolenie inkwizytora sprzed kilku wieków (skierowane do kobiety oskarżonej o czary) w stylu: przyznaj się, co prawda cię zabijemy, ale umrzesz z czystym sumieniem. Kara nie ma sensu jeśli w jej wyniku traci się to co najważniejsze, bo wtedy już jakakolwiek poprawa traci swój sens. Kara nie może przewyższać nagrody za poprawę.
"Będziesz lepszy dla innej kobiety"... Boshhh, a jeśli TO jest kobieta jego życia i do końca życia to ONA będzie mu się tłukła pod czaszką? To za przeproszeniem chooy mu z poprawy jak przepadnie najważniejszy cel podjęcia tej drogi poprawy? Wszystko musi mieć cel, odpowiednią nagrodę, a nie pustą satysfakcję. Satysfakcję czego? Że niby stałem się lepszym człowiekiem gdy jednocześnie straciłem kobietę życia? Wtedy w doopę mogę sobie tę satysfakcję włożyć, bo tyle ona będzie wtedy warta.

I wreszcie ostatni smaczek: on będzie miał odpowiednią motywację tylko wtedy jeśli żona i dziecko są najważniejsze w jego życiu czyli ich odzyskanie jest sensem tej poprawy! A jeśli nie są najważniejsze, to i tak się dostatecznie nie zmieni, bo zabraknie właśnie odpowiedniej motywacji.

I kolejne g... prawda: nie jest regułą że ZAWSZE po pierwszym ciosie przyjdą kolejne. Przyjdą jeśli kobieta uzna że tak ma być, jeśli przejdzie nad tym do porządku dziennego. Ale NIE PRZYJDĄ jeśli kobieta stanowczo powie że to ostatni raz i jeśli jeszcze raz ją uderzy to koniec; zwłaszcza przy takiej reakcji szokowej u faceta. Dlatego stanowczo twierdzę że jeśli on pójdzie na terapię i agresji i skończy z piciem z koleżkami, to to małżeństwo JAK NAJBARDZIEJ jest do uratowania, co więcej: ona po tej jego terapii i przy spełnieniu pozostałych warunków POWINNA mu dać szansę.

@Tomeek-92: walcz o nią, nie przestawaj. Ona nie uwierzy teraz w same słówka, prawdopodobnie też uważa że jak Ci za łatwo wybaczy, to nie zrozumiesz. Dlatego łatwo nie będzie, ale po terapii i czasie powinno być lepiej!

Z tej i Twoich kolejnych wypowiedzi w tym wątku wyziera przede wszystkim brak kultury osobistej.

Nie umiesz czytać ze zrozumieniem, nie masz bladego pojęcia o przemocy i mechanizmach nią rządzących, ani o psychoteriapii. Inaczej nie naskorobałbyś takich bzdur. W jaki sposób, Twoim zdaniem, autor ma w zaistniałej sytuacji walczyć o żonę? Szabelką? Żona autora niczego nie powinna i niczego nie musi, jeśli chodzi o decyzję, co do dalszego trwania ich małżeństwa. I to niezależnie od tego, czy autor psychoterapię przejdzie czy nie.W dodatku sam sobie zaprzeczasz - najpierw piszesz, że terapia to kara, która nie ma sensu (serio uważasz terapię za karę???), a potem, że jeśli autor przejdzie terapię agresji, to uratuje tym swoje małżeństwo.

Rozwód też nie jest karą. To konsekwencja tego, co się wydarzyło. Autor uderzył i popchnął żonę (przyczyna). Żona podjęła decyzję o rozwodzie (skutek). Pomiędzy tymi wydarzeniami jest związek przyczynowo-skutkowy. Nasze działania mają konsekwencje. Zrozumienie tej zależności to podstawa zmiany własnych zachowań.

Też sama sobie przeczysz, bo często konsekwencja jest synonimem kary; zwłaszcza w tym wypadku jeśli w wyniku rozwodu utraci kobietę, która w ogólnym rozrachunku okaże się być kobietą jego życia; a jeśli straty z powodu kary przewyższą zyski z odkupienia, to kara nie ma żadnego skutku wychowawczego, jedynie wykańczający sprawcę; o skutecznej funkcji resocjalizacyjnej można zapomnieć (żeby takowa zaistniała, w ukaranym musi się wytworzyć przekonanie że resocjalizacja popłaca).

Tomeek-92 napisał/a:

Ewe131 napisał/a:

Gdybyś ją kochał dbałbys o nią, troszczyłbyś się, by była szczęśliwa, spełniona, by miała też czas dla siebie.  Masz możliwości finansowe, więc zorganizowanie całej tej "otoczki" wymagało tylko czego? Uczucia? Emocji? Empatii?
Jak można mówić, że się kogoś "kocha" i równocześnie nie dbać o tą osobę najlepiej jak się potrafi?
ABSURD!!!

a propos - ochoty na seks nie miałeś, ale skoro kochasz tak bardzo to rozumiemy, że żonę zaspokajałes inaczej? Ustami, dłonią? Czy też nie miałeś ochoty i to też poszedłeś zbadać?

Owszem, na brak pieniędzy nie narzekam, ale nie bardzo wiem, co to ma do rzeczy z dalszą częscią tego, o czym napisalas. Nieważne.

Nie, w inny sposób też jej nie zaspokajałem (możesz sobie pojeździć, jaki ze mnie ujowy mąż, że żony bzykać nie chciałem). Nieistotne, że nie miałem siły i ochoty na to, i tak powinienem.

Kocham, ale Ty i tak będziesz ,,wiedziała lepiej'', co czuje, no nie?

Trochę inaczej poprzednio to opisałeś. Twierdzisz, że nie masz ochoty ani sił na seks, ale go uprawialeś - pozwalałeś, żeby żona pieściła Cię oralnie. Nie mogła jednak liczyć na to, że Ty też zadbasz o jej przyjemność. I to jest to, czego ja nie rozumiem. Nie masz ochoty na seks, to go nie uprawiasz i rozmawiacie o tym. Po prostu mówisz jak jest: "nie mam ochoty, nie mam siły na seks, mimo tego, że Cie kocham, nie wiem co jest przyczyną", zamiast brać, niczego nie dając w zamian.

Tomeek-92 napisał/a:

Nambi napisał/a:

Trochę inaczej poprzednio to opisałeś. Twierdzisz, że nie masz ochoty ani sił na seks, ale go uprawialeś - pozwalałeś, żeby żona pieściła Cię oralnie. Nie mogła jednak liczyć na to, że Ty też zadbasz o jej przyjemność. I to jest to, czego ja nie rozumiem. Nie masz ochoty na seks, to go nie uprawiasz i rozmawiacie o tym. Po prostu mówisz jak jest: "nie mam ochoty, nie mam siły na seks, mimo tego, że Cie kocham, nie wiem co jest przyczyną", zamiast brać, niczego nie dając w zamian.

Od początku pisałem, jak bylo. Żona do tego przymuszana nie była, to była JEJ inicjatywa. To nie ja chciałem tego loda, ona się za to sama z siebie brała. Przy czym brany siła też nie byłem.
Ty napisałaś mi parę dni wczesnej, że tego nie rozumiesz, ja Ci chyba innymi słowy nie umiem tego oddać.

Niewątpliwie mamy tu problem komunikacyjny Odpuszczam.

Tomeek-92 napisał/a:

Chciałbym Ci to jaśniej rozrysowac, ale tutaj nie ma szans.

Przy czym wiem, o co tutaj chodzi: żeby mi dowalic, że jestem ujem.

Eeee....?Ale wiesz, ja uprawiam seks. Mniej więcej wiem na czym to polega

Niepotrzenie zakładasz, że od razu chcę Ci dowalić. Pisałam, że mierzę własną miarą, bo jestem kobietą.

Heh, nie wątpię i nie o to mi chodziło .
Ja nie uprawiam, mam zerowe libido i ktoś kto tego nie zaznal, tego nie zrozumie.
Przy czym jw: ogólnie fizycznie się czuję wyebany.

Chciałbym Ci to jaśniej rozrysowac, ale tutaj nie ma szans.

Przy czym wiem, o co tutaj chodzi: żeby mi dowalic, że jestem ujem.

Tomeek-92 napisał/a:

Chciałbym Ci to jaśniej rozrysowac, ale tutaj nie ma szans.

Przy czym wiem, o co tutaj chodzi: żeby mi dowalic, że jestem ujem.

Kobietom tutaj chodzi o ich prawa, czują wtedy taką solidarną siłę. Dlatego np. Nambi kompletnie nie obchodzi co ty teraz czujesz i jak się czujesz. Chodzi jej o prawa kobiece. Skoro żona tobie loda, no to żeby ona (Nambi) się lepiej poczuła wg tego klucza, ty powinieneś też zrobić dobrze żonie.

Tomeek-92 napisał/a:

Przy czym wiem, o co tutaj chodzi: żeby mi dowalic, że jestem ujem.

Nie jesteś. Gdybyś ją katował kilka razy w miesiącu i nie dawał pieniędzy na dziecko oraz chlał ciągiem, to sam bym Tobie #$%%^&.

Jesteś słabym mężem i ojcem, a nad tym można pracować i naprawić.
Jeśli żona nie chce i pomimo twoich prób do tego nie dąży (porozmawiaj na osobności z jej rodzicami, jeśli to już zrobiłeś, to jeszcze raz), to trzeba iść dalej, mimo, że to wewnętrznie rozdziera.

Zapisałeś się już na terapię? Byłeś już?

Farmer napisał/a:

Tomeek-92 napisał/a:

Przy czym wiem, o co tutaj chodzi: żeby mi dowalic, że jestem ujem.

Nie jesteś. Gdybyś ją katował kilka razy w miesiącu i nie dawał pieniędzy na dziecko oraz chlał ciągiem, to sam bym Tobie #$%%^&.

Jesteś słabym mężem i ojcem, a nad tym można pracować i naprawić.
Jeśli żona nie chce i pomimo twoich prób do tego nie dąży (porozmawiaj na osobności z jej rodzicami, jeśli to już zrobiłeś, to jeszcze raz), to trzeba iść dalej, mimo, że to wewnętrznie rozdziera.

Zapisałeś się już na terapię? Byłeś już?

Dlaczego ma rozmawiać z jej rodzicami? Dlaczego ma obce osoby wplątywać w problemy małżenskie?

Tomeek-92 napisał/a:

Ewe131 napisał/a:

Jak człowiek jest niezdrów, w różnych dziedzinach życia, czy to fizycznej czy psychicznej to wiesz co się robi? Badasz się i szukasz diagnozy z odpowiednim specjalista.

Serio? Pojęcia nie miałem, gdyby nie Twój post umarłbym w niewiedzy.
Przepraszam za ten sarkazm, ale sam w jednym wątku tutaj na forum napisałem, że ten (nasz) naród ma tendencje do unikania lekarzy i badań, a potem zdziwienie, że mają chorobę w zaawansowanym stadium.
Napisałem już też w swoim wątku, że wlasnie szukam przyczyn (badania) tego, co się ze mną porobiło, bo nie tylko o brak libido chodzi, ale o ogólny stan.

Tak, teraz. Nie, wczesniej tego nie robiłem.

wszystko się rozbija o CZAS!

KoloroweSny napisał/a:

Farmer napisał/a:

Nie jesteś. Gdybyś ją katował kilka razy w miesiącu i nie dawał pieniędzy na dziecko oraz chlał ciągiem, to sam bym Tobie #$%%^&.

Jesteś słabym mężem i ojcem, a nad tym można pracować i naprawić.
Jeśli żona nie chce i pomimo twoich prób do tego nie dąży (porozmawiaj na osobności z jej rodzicami, jeśli to już zrobiłeś, to jeszcze raz), to trzeba iść dalej, mimo, że to wewnętrznie rozdziera.

Zapisałeś się już na terapię? Byłeś już?

Dlaczego ma rozmawiać z jej rodzicami? Dlaczego ma obce osoby wplątywać w problemy małżenskie?

Dlatego ten fragment wyciąłem, bo nie chciało mi się tłumaczyć, że sprawy żony i moje to nasze sprawy, a nie tesciów, ciotek i kuzynów.

Zapisałem się już w zeszłym tygodniu, a na pierwszą wizytę idę jutro. Polecana osoba, z dobrymi opiniami. Jestem obs.rany ze strachu, bo nie wiem, czego się mogę spodziewać i jak to przebiegnie, ale idę i nie kombinuje, żeby zrezygnowac (co już pare razy napisałem, że co by nie było i co się nie działo, to z terapii nie rezygnuje).

Tomeek-92 napisał/a:

KoloroweSny napisał/a:

Dlaczego ma rozmawiać z jej rodzicami? Dlaczego ma obce osoby wplątywać w problemy małżenskie?

Dlatego ten fragment wyciąłem, bo nie chciało mi się tłumaczyć, że sprawy żony i moje to nasze sprawy, a nie tesciów, ciotek i kuzynów.

Hm, a po co ten wątek?
Przecież to, co zaszło między Tobą a żoną, to tak naprawdę sprawa między Wami i nikt tutaj Tobie nie powie jak „podejść” Twoją żonę.
Dlaczego jej nie zapytasz, w jaki sposób możesz choćby spróbować zadośćuczynić i przekonać ją do dania Tobie kolejnej szansy? Przecież my jej nie znamy, nie wiemy, gdzie ma ustawione granice. Co może ją przekonać do zaryzykowania kolejnym pobiciem, itd.?