Czy męski świat się zmienił, Drogie Panie? - Netkobiety.pl

Pewnie odpowiedź będzie nie taka,jakiej się spodziewałaś( i nie od tej osoby), ale co tam, spróbuję

Myślę, że gdyby takie(lub podobne) pytanie padło na jakiś męskim forum, zarzuty byłyby zbliżone, bądź w pewnym stopniu analogiczne. I tu i tam częśćiowo owe zarzuty pewnie by były prawdziwe, ale właśnie...częściowo. Wszyscy narzekają na siebie nawzajem, bo dla jednych co innego jest ważniejsze niż dla drugich albo ludzie się rozmijają w oczekiwaniach. Tak naprawdę zdecydowana większość zarzutów, jakie padają z obu stron sa "jedynie"zarzutami właściwymi dla ludzi, nie zaś konkretnej płci.

Jeśli zatem coś się zmieniło, to zmieniły się zachowania i oczekiwania OBU stron, zwiazane przynajmniej pośrednio z czasami w jakich żyjemy.
Każdy patrzy tylko na siebie, każdy chce mieć jak najlepiej i jak najwygodniej. Dotyczy to też partnera albo partnerki - ideał, wyśniony bez skaz czy wad albo kilku/kilka, gdzie jedno jest od wypłakiwania się czy życoia a drugie od przygód. Jak się znudzi, to się odstawia na bok. Oczekujemy natychmiastowego spełniania się naszych pragnień, chcemy mieć wszystko i jeszcze więcej. Nie patrzmy krytycznie na siebie i swoje wady, gdzie część z takich np. zarzutów może mieć w sobie zierno prawdy. Odmawiamy innym prawa do tego, czego sami oczekujemy, narzucamy innym schematy, jak np ma wyglądać związek.
Mniej pokory w stosunku do życia i różnych sytuacji w nim spotykanych. Brak świadomośći, żę nie ma ludzi idealnych i nieraz nalezy akceptowąć czyjeś wady(w graniach rozsądku). Brak dystansu do siebie i swojej osoby, przekonanie o własnej nieomylności, chęc dominacji czy kontroli - to wszystko nie wynika z płci, ale z indywidualnego charakteru. Warto też zwrócić uwagę, GDZIE natrafiamy na takie a nie inne "osobniki".

To wszsytko sprawia, że oceniamy tak krytycznie drugą stronę, którakolwiek by była oceniana a która oceniająca. Pragniemy po prostu, aby nic a nic nie odbiegało od wymarzonego wzorca czy schematu albo stylu życia, uważając to za słuszne "o bo mi się należy!"

Ot i cała historyja

Nie twierdzę, że wśród kobiet nie ma tych niezbyt mądrych czy materialistek czy skupionych na swoim wyglądzie "celebrytek" czy jeszcze setki innych niefajnych typów. Akurat w moim otoczeniu jest ich niewiele lub w ogóle, może zatem jestem trochę nieobiektywna co do dziewczyn. Są wśród nich takie, które w życiu nie przeczytały książki (oprócz lektur szkolnych, czy innych naukowych na studiach), ale są mądre życiowo, albo takich co przeczytały ich tysiące, a mądrości życiowej zupełny brak oraz nie wychodzą poza schematy. Są takie co mają mnóstwo kompleksów związanych z wyglądem (zazwyczaj wynikające z problemów w dzieciństwie) i się na nim nadmiernie skupiają. Ale wszystkie one potrafią mnie czasem czymś zaskoczyć lub zachwycić. W facetach trudno mi to dostrzec, mimo iż staram się być otwarta i podczas takich spotkań nie oceniać od razu, ale te sytuacje są tak rażące i kłujące w oczy i uszy, że ciężko przejść do porządku dziennego.

Co do miejsc spotkań, to pewnie racja: bo w klubach, pubach, na wakacjach trudno znaleźć wartościowych ludzi, ale, logicznie rzecz biorąc, przecież ja też tam jestem, więc dlaczego nie miało być tam też więcej mnie podobnych?

Co do wieku, to poznaję ludzi raczej w podobnym wieku do mojego, zatem to byli właśnie ci chłopcy z czasów młodości, których uważałam za super. Teraz super, ani nawet "ujdzie w tłumie" nie są. Czyli idziemy w stronę "czasy się zmieniają"? Ale to przecież MY te "czasy" tworzymy, czyżby ludzie wartościowi nie byli w cenie, czy też siedzą przed swoimi ekranami w domach i nie wychodzą na zewnątrz, bo też są rozczarowani?

No i dochodzimy do punktu, że jestem na to za stara (może lepiej "za duża" ), żeby czerpać przyjemność z takich kontaktów. Tu nie mam doświadczenia, wiec tezy nie uargumentuję.

Nie chodzi o to, że szukam kogoś idealnego (właściwie w ogóle nie szukam nikogo) tylko sobie z boku obserwuje i krąży mi tylko po głowie, że albo urodziłam się nie w tym czasie, albo świat zaczyna schodzić na psy, a ja wypadnę zaraz ze statystyk, bo zbytnio odbiegam od normy i nie mieszczę się w medianie społeczeństwa. A to, że nie ma idealnych, to ja doskonale wiem, akurat siedzę w tym "biznesie" i zdaję sobie sprawę z ilości ludzkich ułomności, zaburzeń psychicznych i nierozwiązanych problemów, które wpływają na naszą codzienność. Zależy mi tylko na tych podstawowych, wręcz plemiennych wartościach, kiedy jakiś odszczepieniec zachowujący się niewłaściwie wyrzucany był z wioski lub przywiązywany do drzewa z czerwonymi mrówkami, aby się oduczył wyskoków. Nie ma już właściwie publicznego piętnowania prostactwa i głupoty tylko pochwała narcyzmu z jednej lub smutna akceptacja rzeczywistości z drugiej i zganianie wszystkiego na "takie czasy"

No tak nie jestem obecnie na clubingu co potwierdza, że ja z tych siedzących przed komputerem i rozczarowanych . Niemniej wróciłam z całodziennej wycieczki i pierwszym w życiu locie w tunelu aerodynamicznym. Polecam, super ekstra uczucie.... tylko zdecydowanie za krótko.

Mnie jest trudno się wypowiedzieć o kondycji panów obecnie królujących na rynku, bo rzadko bywam w okolicznościach pozwalających na taką ocenę. Sam niestety zupełnie nie wykorzystywałem szans. Będąc w średnim wieku i bawiąc się do świtu z zaprzyjaźnionymi kobietami nie wykorzystywałem sytuacji. Żadnej nie zmacałem w tańcu poniżej przyzwoitej granicy choć czasem miałem wrażenie, że nie tylko przyzwolenie ale i oczekiwanie drugiej strony wybiegało daleko więcej No nie moje klimaty. Nigdy żadnej nie bajerowałem choć odwrotnie, prawdopodobnie moje przyjazne i szczere nastawienie prowokowało drugą stronę do dziwnych wniosków, że jest to jakaś forma gry towarzyskiej pod nazwą flirt. Co mnie nieodmiennie zadziwia, bo ogólnie sprowadzało się to do zwyczajnego traktowania kobiety jako miłego i równorzędnego partnera do rozmowy, bo z całą pewnością mogę stwierdzić, że wydusić ze mnie pochlebstwa pod adresem jakiejś przedstawicielki płci pięknej jest prawie niemożliwym. Taka cecha osobnicza, jak to stwierdziła moja małżonka - nie posiadam inteligencji emocjonalnej. Co owszem potwierdzam, bo staje się bezradnym kiedy trzeba komuś powiedzieć parę słów współczucia albo odwrotnie pochlebstw. To znaczy, oczywiście pozostała część inteligencji podpowiada mi właściwe słowa do sytuacji ale z racji, że wewnętrznie odczuwam wypowiedzenie takich słów jako sztuczne i niezgodne z własnym charakterem, to najczęściej milczę Znaczy się choć doskonale wyczuwam potrzebę sytuacji i niezbędne do wyrażenia środki, to nie mogę się przekonać do ich użycia.
Co zabawne w jakiś sposób rozdwoiło się to na moich dwóch synów, z których każdy przyswoił inną część osobowości, rzecz jasna zmieszaną też z częścią od rodzicielki. I tak mam bardzo empatycznego starszego syna, typ faceta, który zaopiekuje się i obroni każdą uciśnioną istotkę. Młodszy za to, to chłodny cwaniak, który wszystko kalkuluje co mu się opłaca, a co nie. No ten, to da kiedyś niejednej kobiecie w kość albo wręcz przeciwnie, doskonale odnajdzie się w obecnym świecie damsko - męskim

Bez przesady z tymi typowymi klubami. Przychodzą tam zupełnie normalni ludzie, a że miejsce służy rozrywce więc i rozrywkowo się zachowują. Czy to świadczy o ich "nienadawalności" się do związku? No nie jestem przekonana. Chodziłam do rzeczonych klubów namiętnie tak mniej więcej do 35 roku życia, a byłam i jestem zupełnie normalna.   W gronie moich znajomych z którymi tam bywaliśmy byli ekonomiści (księgowi w klubach też się zdarzają ), bankowcy, prawnicy, jeden lekarz. Wiadomo, miejsce w którym króluje luz, zabawa i możliwy większy lub mniejszy brak hamulców.

Czyżby imię Twe to Kubuś (Fatalista)?
Akurat nie wierzę w astrologię i układy gwiazd, ciał niebieskich i innych, ale znam osoby, które się tym kierują zamiast skupić się na swoim rozumie czy instynkcie. Tak naprawdę tylko sobie można najbardziej ufać (chociaż i to nie w 100%) ;P

Tu akurat człowiek z zagranicy, nie mówiący po polsku i na kontrakcie w Polsce. Nie wiem czy będzie miało to znaczenie. Mówił, że zupełnie nie rozumie Polaków, którzy podczas tańców obmacują panny, naruszają ich prywatność i przestrzeń i traktują jak obiekt seksualny, bo taniec to przecież taka piękna czynność, gdzie dwoje ludzi może cudownie współodczuwać muzykę i zwyczajnie dobrze się bawić. A mówił z pasją i zaangażowaniem (chociaż śmierdziało mi to na kilometr - jakiś instynkt mnie tu chwycił). A potem ręcznie przeskanował kształty ciała dziewczyny od góry do dołu, władował w nią język i zaprosił na numerek do swego apartamentu. Nie to, że dziewczyna była zadowolona lub się zgodziła. Wręcz odeszła rozczarowana, bo bidulka chciała tylko zatańczyć, skoro tak się reklamował. Ten Pan zaliczył się również do kategorii - NA TANCERZA, nie to, że był jedynym.

Osobiście do takich typowych klubów nie chodzę nigdy z własnej woli. Parę razy w życiu mnie ludzie zaciągali i każdego z tych przypadkó żałuję. Ścisk, hałas, tumult i wku*w na malksa. Co innego jakieś psokojne miejsce, typu pub, gdzie można SIEDZIEĆ cały czas, zamiast pajacowąć na parkiecie w ścisku, niczym beczce śledzi. Z pewnością takie czy inne miejsca mają swoją specyfikę, ludzie tam przychodzą w okreslonym celu, ale właśnie to powoduje, żę zachowują się różnie i często wręcz żałośnie. Tak, jak Snake wspomniał: ciężko znaleźc miejsce i moment, aby rozmowa przebiegała bez aluzji, dwuznacznośći czy flirtu, dlatego w takich sytuacjach podkręca się atmosfera a ludzie dają się ponieść emocjom. Naprawdę fajnie jest pogadać z osobą płci przeciwnej bez tych wszystkich durnych gierek, uśmieszków czy całego tego teatrzyku. Miło, przyjemnie i po partnersku

Przesadzasz, ponieważ nie ma niczego żałosnego w dobrej zabawie polegającej na wypiciu drinka i pogibaniu się w rytm muzyki. Rozumiem jednak, że nie każdemu może odpowiadać ta forma zabawy (dla mnie z wiekiem również stała się nieatrakcyjna, ale bez przesady że żałosna jako taka). W pubach również jest gwarno i tłoczno, zwłaszcza w tych popularnych, atrakcyjnych lokalach, różnica polega na tym, że wszyscy tam chleją zazwyczaj piwsko siedząc właśnie. Ponadto taki pub jest miejscem w którym akurat trudniej będzie kogoś poznać - w przeciwieństwie do klubu w którym jest bardziej luźny i otwarty klimat - jedyna możliwość zagadania w pubie, to przy barze No to życzę większości powodzenia

Chadzam sporadycznie, bo zwyczajnie lubię tańczyć, ale dawno nie bywałam, bo nie było takich możliwości. Tańcowałam w domu z dziećmi, ale chyba fajniej z przyjaciółmi w tańcbudzie dla dorosłych, stąd ten kierunek. To miejsce, które mi w miarę przypasowało jest akurat i pubem, i ma parkiet (nawet kilka), 2 w 1 więc można pogadać na spokojnie i można też poszaleć. Miejsce o tyle fajne, że gromadzi ludzi w moim wieku i starszych. Młodzików 25-30 lat tam raczej nie uświadczysz, ale 60+ babcie wywijające na parkiecie - owszem - babki te są supcio na luzie - lubię na nie patrzeć lub je zagadać. Co do dziewczyn w tych miejscach właśnie nie mam większych zarzutów, ale faceci jakoś zawodzą strasznie. Może Ci co normalni, to nie łażą po mieście, tego nie wiem. Patrząc po tym forum, te właśnie babki siedziały na mieście, a gadatliwi faceci przy komputerze w środku nocy.

Zdaję sobie sprawę, że nie jestem 20-latką podlotkiem i dzierlatką, i mam bagaż doświadczeń na karku: złych czy dobrych, ale cennych, który kształtują charakter. Jestem też z tych, co mocno stąpają po ziemi. Nie wyrastałam od tych 20 lat w cieplarnianych warunkach tylko mierzyłam się  z trudną rzeczywistością dzień po dniu i potrafię szybko akceptować rzeczywistość jeśli ją zrozumiem. Nie chcę myśleć stereotypowo, że w klubach tego typu, to są "tego typu" ludzie. Ja też tam jestem, i inne fajne dziewczyny też tam są, i może faceci też są fajni, ale może zamiast podchodzić do innych dziewczyn, leżą pod stołem niczym Kopciuszek po północy, bo film im się skończył przedwcześnie. Niestety do tych leżących na ławkach i ziemi nie podchodzę i nie zagaduję, a może to błąd... może trzeba ratować biedne szczeniaczki z opresji i okaże się, że jest nadzieja w narodzie...

Jak ktoś lubi i uważa, że takie miejsca są odpowiednie, to niech się gibie w rytm muzyki i pije te drinki. Dla mnie to ostatnia możliwa opcja na spędzanie czasu. Natomaist niezaprzeczalne jest, że w pewnych miejscach czy sytuacjach ludziom puszczają hamulce, zachowują się po prostu nieco inaczej niż normalnie, udając np kogoś, kim nie są. Jeśli mówimy tu o zachowaniu facetów czy kobiet, szukających towarzystwa płci przeciwnej.

Tak, wolę posiedzieć przy piwku w pubie i się nie ruszać cały wieczór niż odstawiać cyrk na parkiecie, bo akurat na rozruszanie się znajdą się dużo lepsze mozliwości. Generalnie im jest bardzej tłoczno tym gorzej, dlatego wolę mniej uczęszczane miejsca Chyba, że to specyficzny rodzaj klubu czy imprezy, jak choćby szanty, na które lubiałem chodzić swego czasu w jednym z popularnych krakowsich klubów. Absolutnie najgorszym miejscem sa takie kluby, gdzie jest jeden parkiet, ciasno jak cholera a leci muzyka, będąc albo coverem czy remixem albo, jak ja to nazywam czystą rąbaniną.
Dlatego takie miejsca nie są odpowiednie, aby na ich podstawie cokolwiek sądzić o zachowaniach ludzkich, bo w tych miejscach ludzie po prostu przybierają swoiste maski, zachowując się inaczej niż na codzień.
Wakacje w pewnych warunkach robią z ludźmi to samo.

Mniej idealizmu czy marzeń, więcej pokory i akceptacji rzeczywistości Noi poprawka właśnie na pewne miejsca, gdzie gromadzą sie ludzie wcelach rozrywkowych

Czyli jeśli będę szukać to nagle nałożą mi się różowe okulary i będę brać co mi z nieba spadnie: czy to manna czy ptasie g...? Jakoś mi trudno uwierzyć.

To akurat prawda, nawet na tym forum jak jest temat, że kobieta się nudzi, zdradza itd i nie ma jakiejś patologii, że naprawdę ją tłucze albo coś to zawsze ucieka od takiego jak opisalas do takiego co zmaca od razu, przeleci na 1 spotkaniu a najlepiej jak wcześniej potraktował tak z 10 innych co najmniej;d. Po prostu jedno myślisz, drugie czujesz

Każdy z nas ma wiele twarzy. Inaczej zachowujesz się w pracy, inaczej prywatnie, a jeszcze inaczej na wakacjach. Każde miejsce (czy to pracy, czy prywatnego domu, czy rozrywki) służy czemuś innemu.
Sposób spędzania wolnego czasu oraz stosunek do zabawy mówi bardzo dużo o zachowaniu człowieka. Luz, swoboda i umiejętność zabawy, to niekoniecznie odstawianie cyrku. Sądzisz że w oczach kobiety atrakcyjny jest smutny mężczyzna który nie zatańczy w przekonaniu że się tym ośmieszy?

Nie przeczę, że swoboda obyczajowa "nieco" zmieniła się ostatnio, ale wynika to też właśnie z akceptacji/przyzwolenia społecznego na takie zachowania. "Bo już tak jest i nie robimy z tym nic". A co gdyby tak było więcej tych ludzi, którzy nie chcą wpaść w ten marazm obyczajowy i pogoniłoby ich wszystkich - jednych czy drugich. No ale się nie da... bo tak już jest, że kobieta jeśli jest na mieście w środku nocy, to zapewne lekkich obyczajów lub inna desperatka i trzeba brać póki gorąca bez pytania i hamulców. Nie chcę rozpętać tu feministycznej wojny, bo to nie na temat, ale trochę potwierdzacie tą regułę, mimo iż deklarujecie swoją "czystość klubową" i pozornie lepsze podejście do kobiet.

A księciunio na białym koniu to 30 lat temu wylądował w błotnistej fosie i już dawno nikt o nim nie wspomina. Nie wiem skąd ten wątek się pojawił.

Tak, przyznaje, że wypadłam z obiegu i może przez ostatnie 15 lat obracałam się tylko w dobrze znanym towarzystwie, co nie znaczy, że tym samym, bo pojawiali się nowi ludzie w moim życiu - młodsi, starsi - różni, ale nie zabijało mnie ich podejście do ludzi i świata, mimo iż nie zawsze było zbieżne z moim. A w obecnych okolicznościach przyrody, to co widzę, w najlepszym przypadku mnie śmieszy, czasem oburza ale też i przytłacza. Stąd wątek.

Ha, ha mam tak samo. Tańczy człowiek i cały czas widzi się " z powietrza" - matko, co za debil...
Chociaż muszę przyznać, że jest jeden wyjątek tzn. jak idę na imprezę z żoną, która jeszcze bardziej niż ja nie znosi tańca. Wtedy uruchamia mi się protokół "jak się bawić, to bawić!". No i wtedy tańczę, piję do upadłego

Kluby są fajne by się bawić, potańczyć.
Z kimś  kogo się zna. 
Ale poznawać kogoś na związek są bez sensu.
Głośno, tryb zabawy, alkohol.

W młodości wszyscy byli jacyś fajniejsi. Potem dochodzą troski, zmartwienia, obowiązki i człowiek się wyciera nie tylko fizycznie ale i mentalnie. Ludzie starsi zwykle też mają już skomplikowane sytuacje cywilne, kiedy dla odmiany jako młodzi dopiero zaczynali swoje historie i byli bardziej naturalni. Jako starsi ludzie mają już niejedno za sobą. Mają też więcej ograniczeń, więcej przekonań lub wymagań. W młodości człowiek wystawiał się na eksperymenty. Starsi więcej kalkulują, coś tam pamiętają, że jakieś cechy miał ktoś kto ich zranił, więc już nie zaryzykują spontanicznej znajomości z kimś kto im w jakiś sposób przypomina ich traumy. Cynizm i powierzchowne podejście do siebie nawzajem, takie z góry jakby jedno czy dwa zachowania już coś mówiły o drugiej osobie i znika zaciekawienie, chęć szczerego poznania się, drzwi się zamykają, bo człowiek już jest „mądrzejszy” o pewne doświadczenia i nie chce lub stosuje mechanizmy obronne, aby się uchronić przed tym i tamtym. Jest więcej uprzedzeń, mniej energii życiowej. I tak dalej, i tak dalej…

Oczywiście, masz rację - nie jest z nimi w porządku, ale to częsta przypadłość nieprzepracowanych problemów. Jak się nie przepracuje, to się z tej spirali nie uratuje i kropka. Świata w tym przypadku nikt nie uratuje, bo tylko wola samego klienta może ten stan i zapętlenie zmienić.

Mnie też. Jak widzę w newsach kto jaką zmienił fryzurę, gdzie bywał, z kim się widział, z kim zerwał, a wszystko na tej samej randze ważności co wojna w Ukrainie, czy morderstwa dzieci przez własnych rodziców, to też mną telepie.

Znowu się zgodzę z tym, że często dziewczyny wierzą w słowa facetów, bo po pierwsze myślę, że mają łatwiejszy dostęp do wyobraźni i szybko obrazują to co słyszą, a poza tym niby jak mają sprawdzić co człowiek wygaduje: od razu zamieszkać, założyć wspólne konto, zajść z nim w ciążę? Takie przykłady, gdzie można kogoś "sprawdzić". No ale tak się nie da, więc zakładają, że przynajmniej połowa z tego co mówi jest prawdą.
Poza tym jeśli kobieta ma udane życie małżeńskie, to nie będzie się pchać w jakieś inne zabawy. Kwestia instynktu, że skoro ten partner mi odpowiada, to po co inwestować w coś innego, szczególnie, że w znacznej większości przypadków to na arkach kobiety w sytuacji rozstania jest utrzymanie, dzieci i odpowiedzialność. Sprawa ma się uważam inaczej z facetami, których odpowiedzialność często nie doświadcza, bo wie, że kobieta zajmie się domem, dziećmi, jego rodziną bliższą i dalszą. a on może robić co chce, bo ma do tego PRAWO, z czystej AKCEPTACJI SPOŁECZNEJ takiego stanu rzeczy.

Mój akurat był wyczerpujący i panowie mieli pełne pole do popisu, aby o coś dopytać, ale komu by się chciało zainteresować się dziewczyną nawet kurtuazyjnie, już nie marzę aby na serio. Wolą, "hej, jak tam" itd. oraz pytania z mojej strony na ich temat, vice versa nigdy.

Evergreen,
Po co napisałaś w tytule pytanie do Drogich Pań, a teraz nie odnosisz się do żadnej kobiecej odpowiedzi i odpowiadasz tylko na posty facetów?

Racja, obiecuje poprawę. Ale Drogie Panie nie są aż tak aktywne jak Panowie, którzy rozpisują się jak nigdy i Panie nie odnoszą się też za bardzo do moich odpowiedzi tylko komentują głównie Panów. Taka sytuacja.

Ale obietnica to obietnica:
1. Deepandblue - racja, faceci kiedyś byli "fajniejsi" przynajmniej ich postrzeganie było inne. Nie mogę w pełni zgodzić się co do energii życiowej w starszym wieku - może otaczam się w większości dzikimi czterdziestkami i stąd moje poczucie.

2. KoralinaJones - zgadzam się z definicją flirtu, gierki słowne dają też możliwość sprawdzenia dwóch rzeczy: inteligencji i poczucia humoru oraz czasem czy osobnik ma jakieś nieprzepracowane problemy.

3. dobrakobieta90 - nie, najwyraźniej kluby to nie takie środowisko, gdzie szuka się kogoś na dłużej, i ja tam nikogo nie szukam. Ale jakiś przekrój części społeczeństwa jest.

Przepraszam, jeszcze nie wiem jak w jednym wątku odnieść się z cytatami od różnych uczestników, oprócz metody kopiowania i wpisywania na piechotę cytatów. Uczę się w temacie, proszę o cierpliwość.

Też chodzę w towarzystwie, nie sama przecież, ale tylko w damskim, więc może tu błąd. A konwersacje, to się odbywają na tarasach na zewnątrz, których jest tam kilka, przy barze, po kiblem nawet Każdy orze jak może A długich nóg nie posiadam więc nie wiem czego tam się dopatrują te chłopaki we mnie, przecież nie inteligencji, bo na twarzy nie mam napisane. To nawet nieistotne, zagadują i trzepią farmazony jeden za drugim.

Właśnie, niestety to jest brutalna prawda. Może nie powszechnie, ale znowu nie tak rzadko sie to zdarza..

EverGreen Jeśli już podchodzimy do słuszności pewnych zachowań, to możę lepiej rozpatrywać je pod kątem nie akceptacji społęcznej, ale własnych intencji, odczuć czy zasad moralnych. Czy zawsze należy wybrać  i dać się ponieśc chwili, będąc pod wpływem czyichś czułych słówek czy może wyhamować zdając sobie sprawę, co będzie dalej, jak się popłynie? Co do tej odpowiedzialności, to też nie przesadzałbym w jedną stronę, choćby w kontekście opieki nad dziećmi, kiedy nawet rozstanie małżonków pociąga za sobą niczym nie uzasadnioną tendencję do grania dziećmi w batali rozwodowej. Nie ma co przerzucać wszystkich ciężarów i trosk na jedną stronę..

Co do gadki-szmadki, to o ile jest to jedynie dodatek czy taka przyprawa, to jeszcze można to znieść. Gorzej, jak tego tpu stylem rozmowy posługuje się ktoś na codzień i w prawie każdej sytuacji. Pitolenie o wszystkim i o niczym nie jeste wskzane w codziennych sytuacjach. W zdecydowanej większości takie rozmowy z pieprzykiem, pełne dwuznaczności i aluzji to tak asztuka dla sztuki.
Myślę, że prędzej bym wysiadł przy takiej gadce - szamdce niż przy dyskusji o wielkości wydobycia węgla na Śląsku w ostatnim 20-leciu.

wieka Ciężko szukać partnera do tańca, jak tego tańca nie znosi ze względu na..sam taniec..Takie pląsanie zwyczajnie mnie nie kręci. A ruch i sport to wolę pod innymi postaciami

To ja mam jeszcze pytanie o ten taniec, bo widzę, że powyższe podejście intryguje

To dotyczy także wolnych, nastrojowych tańców przytulańców z równie wolną partnerką? Nawet takich, co to wystarczy prawą nóżkę dostawiać do lewej a lewą do prawej i tak w kółko w rytm powolnej, nastrojowej muzyki?

Idź poznawać ludzi do serwisu samochodowego, a potem załóż wątek że sami mechanicy wkoło i że olejem śmierdzi....
Sorry, to jest ten poziom logiki.

Jak idziesz do klubu, to masz realia klubowe. Smuty na towarzystwo, które sama tworzysz i które sobie na własne życzenie dobierasz są strasznie słabe.

Chcesz żeby było ambitniej, to się wybierz na spływ kajakowy albo w Bieszczady na rajd konny tudzież Bieg Rzeźnika.

Ok, zgadzam się, czasami zdradzają również, przeważnie dla adrenaliny czy z innych emocjonalnych przyczyn, coś o tym wiem. Ale to jest naprawdę mniejszość i zazwyczaj nie wpływa to na zniszczenie małżeństwa, jeśli było coś warte.

Oczywiście, to jest takie początkowe wywąchiwanie się po zadkach, ALE także narzędzie do podkręcenia już istniejącego związku, podtrzymania tego ognia na dłużej. Inaczej wpadamy w rutynę i tworzymy podwaliny do ewentualnej zdrady, chwilowego skoku na bok. Być może trochę sztuka dla sztuki, jak dla mnie ekscytujące, jeśli prowadzone na wysokim poziomie z wieloma dnami.

Racja, daje szybką możliwość bliskości, niewymuszonej intymności, jeżeli oczywiście nie przekraczamy za bardzo granic. A jedność w rytmie i w tańcu, to podobnie jak seks, jara jeśli płynie się z rytmem i z partnerem.

Ehhh... no nie dają się schować nawet w necie... Chodzę do teatrów od 8 roku życia, regularnie. Jeszcze nie udało mi się tam nikogo poznać. Zazwyczaj chodzisz z osobą/osobami towarzyszącymi - wchodzisz, oglądasz, wychodzisz. Nie ma tu kółek dyskusyjnych. Chyba, że na dużych wydarzeniach masz przerwy to pędzisz do kawiarni po płyny - kolejka konkretna więc marnujesz pół przerwy, jak nie więcej, szybko pijesz i dzwonki już wołają na salę. Nie chadzam z resztą, żeby kogoś poznać, bo lubię sztukę na deskach, balet czy taniec współczesny, no ale to jak w kinie. Kto kogoś poznał w kinie? Ręka do góry! Nikt? No cóż... Galerie, muzea i takie tam, też odwiedzam, bo lubię. Zwiedziłam Londyn samotnie przemierzając po mieście, bez osoby towarzyszącej, stałam przy obrazach co poniektórych mistrzów ze łzami w oczach i jakoś rycerz się nie zjawił z chusteczką (dawno to było to fakt, ale to tym bardziej, bo przecież "czasy się zmieniły"). Z survivalowcem jakoś też się kiedyś, jak to się mówiło, bujałam, młoda byłam i może było ekscytująco, ale nie mój target. Co mi zostaje? Odczyty książek, bo czytać lubię? Może, nigdy nie byłam. Nauka na afrykańskich bębnach? Też da radę. Moda na trenerów personalnych i romansów z nimi mnie nie kręci - jak nowoczesna prostytucja.

Nie wychowuję dzieci na palantów z klubów, o których wspominam, liczę, że te nauki w las nie pójdą. Smutna rzeczywistość ta którą przedstawiacie. A jeśli mówimy tu o wieku, to przecież ci chłopcy z miasta, to przecież moi rówieśnicy, więc wychowani w podobnym komunistycznym duchu społecznym, kiedy chodziło się na wszystkie okoliczne imprezy imieninowe do cioć i wujków, sąsiadów, kuzynów czy innych nieznajomych. A tam umiejętności interpersonalne rozwijać się musiały, bo nie dałoby się wytrzymać nawału tych imprez. A w domach w dawnych czasach nie przebywało się ani chwili, trzeba było relacje pielęgnować, aby móc z kimś się poganiać na podwórku. To mamy zatem do czynienia z jakimś zanikiem, wirtualną amputacją umiejętności nabytych w dzieciństwie?

no uwazam ze nastapilo zjebanie powszechne.
Bylejakosc we wszystkim. obłuda i fałsz kosumpcjonizm na maksa. Choć stać nas z zoneczka na prawie wszystko nowe, uwielbiamy 2gie życia starych przedmiotów, lub używane z wyższej jakości i z tym elementem jakies energii ze cos ten przedmiot nasiąknął. Zreszta dziś prawdziwy nowy stoł z litego drewna czy lustro. ktore przetrwa nas nie istnieja, czy skórzany fotel 10letni z krowiej skrory ktora wypasala sie na łakach kilka lat a nie w klatce faszerowanana sterydami ...bedzie leprzy niz ten shit nowka z salonu,  gdzie moze i eko skora przetrwa ale mala sprężyna której nie da sie kupic peknie miesiac po upływie gwarancji noni fotela juz nie rozłozycz albo złozysz. Nawet firmy sprzedajace luksusowe produkty od 10leci dzis przedaja shit z zyciem produktu 4-5 lat. np jezdzilem tydzien nowym Porsche Macan z 2k przebiegu a eko gowno skóra juz miala slady mocnego zużycia,  nie mowiac o latwo rysujacych sie piano black plastikowych wstawkach...lipa.Kiedys w tych autach byla tylko prawdziwa skóra ktora wytrzyma 30 lat tak jak i sam samochod...to było b ekologiczne .
Związki u ludzi...kiedyś długa droga do poznawania, odkrywania , 2giej osoby uczenie sie na własnych probach i błędach trwalo latami jak nie 10lat....dziś. pach pach pach wchodzisz w net i czytasz ogladasz, porównujesz w godziny. Kiedyś chlopak zobaczył kawalek uda to sie spuszczal z wrazenia...dzis...przeglada i o kalafiorek...mhm..oj ta pokraczna...oj tam ta jakąś dziwna dupe ma, pewnie biorwa bez ruchu...daremny supermarket , wgram se nowy inny leprzy nowszy najnowsiejszy najlepsiejszy...
...ta też nie bo sie zna/ kumpuje z synem Edka kredka a to przeciez wrog nr 1 cioci Zosi i takie tam pierdy. Intymność , prywatność, już jest luksusem. Kiedyś odkrywalas człowieka...dziś . Masz pełny dostep do info o niemal każdym. A głupi wrzucaja poporstu wszystko do sieci.
Z fałszywymi kontami dowiesz sie o życiu danej osoby b dużo nie znając jej osobiście jedynie analizując jej konta w social mediach czy fake focie z insta...Jeszcze kopie kopii naśladownictwo na każdym kroku do porzygu. Wygląd, zachowanie. ....ogłupianie i kreowanie społeczeństw , ktore przestaja myslec samodzielnie...albo inaczej myślą że sa inni, otoczeni tymi samymi kopiami samych siebie.
A i jeszcze  porównywanie.
Całe szczęście ze z wiekiem ,człowiek ma na to coraz bardziej wywalone .
Prędkość życia dzis to jest "speed" i to ostro.
Nastolatkom wmawia sie ze musza decydowac o całej swojej przyszłości jak najwcześniej i dorasta. jak najwcześniej....potem sie dziwią ze im odpierdziela pomiedzy 30-40 bo nie było sie jak wyszalec za młodu.

Prawie wszystkie dzieci naszych znajomych chodza na jakies z dupy terapie, zeby wysluchac, jak maja zyc, zeby zyc lepiej od ludzi ktorzy maja podobnie WTF. 

Ogólnie nie jest za ciekawie .

A ile jeszcze można by było dołożyć do tych przedstawionych przez Ciebie przykładów?
Ludziom po prostu odwala, powoli tracą rozum i zwykle normalne myślenie. Niektórzy naukowcy biją wręcz na alarm, bo zjawisko zidiocenia społeczeństw robi się coraz bardziej zauważalne.
Zapanowała LIPA.

Świat jest jaki był, tylko się trochę "zepsułaś" (a może taka byłaś i jesteś, nie znam cię) bo skupiasz się tylko na negatywach u ludzi, albo tylko na negatywnych ludziach. Jakby dawało ci to, jakieś poczucie bycia lepszą.

Akurat materiał na ewentualnego kochanka czy częśto na partnera, obierają soebie Panie wśród rozwodników albo zajętych. Generalnie, im starszy i bardziej obyty, tym lepszy Z jednej strony można powiedzieć, żę trudno się dziwić a z drugiej mamy tabun tych kawalerów czy mało doświadczonych, którzy dalej próbują i żadna ich nie chce Kobieta zaś, która bierze się za dzieciatego, rozwodnika, czy zajętego wkraca na pole minowe. Pole można przejść w miarę bezpiecznie, jak u Ciebie Roxann, ale można nadepnąć na ładunek i buuum!

Ludzie byli są i będą zasadniczo tacy sami.
Populara swego czasu pisarka Geromine de Stael przeszło dwieście lat temu zauważyła, że konkluzja jakoby świat schodził na psy jest tylko i wyłącznie wyrazem starzenia się osoby wygłaszającej taki pogląd, nijak natomiast odnosi się do świata.
Współczesny jej Fredro w swoich pamiętnikach też zawarł nader błyskotliwą analizę tego zjawiska które faktycznie rozgrywa się tylko w psychice obserwatora.

Gdyby faktycznie degradacja ludzkości postępowała w takim tempie jak to twierdzi Autorka i część dyskutantów, to by się świat zawalił w ciągu trzech pokoleń.
A jednak trwa i zasadniczo nawet się nie zmienia.

Gorąco polecam sięgnięcie po pierwsze z brzegu wspomnienia czy pamiętniki z dowolnej epoki, najlepiej spisane przez osobę swojej płci i wieku- tam znajdziecie niemal słowo w słowo sformułowane 'własne' refleksje, które tutaj formułujecie jako nowatorskie i odkrywcze.

Każde pokolenie miało 'stare dobre czasy' i każde pokolenie około 40-tki uznaje, że te dobre czasy minęły a świat zszedł na psy.

Tak więc zły dział. Temat zdecydowanie podpada pod psychologię i autorefleksję 'co jest ze MNĄ nie tak' - a nie z ludźmi wkoło.