Związek na odległość, "chciwy" facet, zmęczenie - myślę o rozstaniu - Netkobiety.pl

MagdaLena1111 napisał/a:

Do rzeczy Symbi
Cóż takiego emocjonalnego od niego otrzymujesz? Możesz to jakoś skonkretyzować?
Bo wiesz, kobiety, które są uwikłane np. w związki z przemocowcami, też emocje otrzymują.

MagdaLena1111 nie mam jak z Tobą dyskutować, bo uroiłaś sobie,że jestem trollem. 12 lat skonczyłam dawno temu i żal by mi było czasu na tworzenie fikcyjnych tematów.

Przyszłam po pomoc - dobrze jest poczytać co uważają inni, jak to widzą - bo nie są emocjonalnie powiązani z Obecnym. Ja mogę wielu rzeczy nie dostrzegać. Tak, naprawdę są tacy ludzie jak ja. Niestety.

Sama jego uwaga, zainteresowanie tym co uważam na jakis temat (pomijam fakt tego,że męczy mnie czasem jego obecność i w ogóle ludzka obecność  - jakiś czas musze po prostu pobyć sama - no bo najwyraźniej źle to komunikuję.),  czas spędza się z nim tez dobrze - ale tez do pewnego momentu, bo potem mam ochotę się wycofać.
W domu traktuję go jak gościa,więc nie zarzucę go robotą przecież. Jak był - to odkurzył i zamiotł podwórko sam od siebie, a ja miałam wyrzuty, że on cos zrobił, a ja miałam jeszcze ze chwilę wcześniej marzenie,że zostawi mnie na dzień samą. No głupio mi było czuć tę potrzebę pobycia samej.

Czy naprawdę nikt z Was tak nie ma? Ze mimo,ze Wam na kims zależy,  to macie potrzebę wycofania się? Chwilową chociaż?
W tej relacji brakuje mi tego etapu spotykania się, randkowania. Tu było ogromne tempo od samego początku.  Teraz momentami czuję się jakbym męża miała.

Edit - może znaczenie ma też fakt ze od 3 lat mieszkam sama, tylko z dzieckiem? Moze po prostu przyzwyczaiłam się do tego stanu?

Zielony  Domek, nie wiem jaką masz definicję miłości,  ale jak taką jak to wygląda u autorki:
Czyli: brak komunikacji, brak szczerości, odganianie się od partnera jak od namolnej muchy, i wszystko to podane w sosie ofiary faceta, którym to niektóre forumowiczki polewają, to współczuję. 
Gdyby nie to, że autorka ma na forum jakieś istnienie,  podejrzewalabym ją o grube trollowanie.

Czy naprawdę uczucie między dwojgiem ludzi na tym polega, żeby dorosła osba wyręczała drugą osobę dorosłą w wielu poodstawowych czynnościach?
Przecież taka nieporadność całkowicie zniechąca do czerpania innych korzyści z takiej relacji..

Porozmawiane. Okazuje się,że facet nie czyta w myślach i nie wie, że chcę spedzić nieco czasu w samotności,  jeśli mu tego nie powiem. Jak się mamy poznać, to bez mówienia o swoich oczekiwaniach to się nie uda. Okazuje się, że chetnie mnie w czymś wyręczy, w ferie czuł się dziwnie, bo widać niespecjalnie potrafię udawać radosć jak frustracja zżera mnie od środka.

Prawdą jest, że nie komunikowałam jasno swoich potrzeb, jak chcial mi w kuchni pomagać to mowiłam,że nieee, nie trzeba - juz kończę. Ja chyba muszę w sobie się czemuś przyjrzeć, bo z jednej strony cieszę się, ze on jest, a z drugiej - jak zbliży sie za mocno, to zaczynam mieć dosyć. Cos to nie tak chyba?

Dayzee napisał/a:

Porozmawiane. Okazuje się,że facet nie czyta w myślach i nie wie, że chcę spedzić nieco czasu w samotności,  jeśli mu tego nie powiem. Jak się mamy poznać, to bez mówienia o swoich oczekiwaniach to się nie uda. Okazuje się, że chetnie mnie w czymś wyręczy, w ferie czuł się dziwnie, bo widać niespecjalnie potrafię udawać radosć jak frustracja zżera mnie od środka.

Prawdą jest, że nie komunikowałam jasno swoich potrzeb, jak chcial mi w kuchni pomagać to mowiłam,że nieee, nie trzeba - juz kończę. Ja chyba muszę w sobie się czemuś przyjrzeć, bo z jednej strony cieszę się, ze on jest, a z drugiej - jak zbliży sie za mocno, to zaczynam mieć dosyć. Cos to nie tak chyba?

Może sama za bardzo dałaś mu do zrozumienia , że on jest gościem u Ciebie a on tę rolę faceta siedzącego i czekającego aż skończysz np. gotować właśnie przyjął , bo mu zakomunikowałaś, że nie trzeba ? No ale to są rzeczy oczywiste , trochę dziwne , że tego nie widzisz ... Tak jak pisałam , facet weźmie się za coś a Ty piszesz , że czujesz się głupio bo musi coś robić , a kiedy siedzi na kanapie przed tv to jest zły  i masz go dość bo nic  nie robi . Sama sobie zaprzeczasz. 
To samo z sytuacją kiedy rozmawialiście na kompach - przecież niby jasno mu powiedziałaś , że kończysz już bo coś tam to stwierdziłaś , że miał focha bo masz inne zajęcia niż gadanie z nim .
Jakoś słabo u was z komunikacją . Bo on niby rozumie a jednocześnie ma fochy , a Ty chcesz żeby Ci pomagał a wcale go do niczego nie dopuszczasz.

Dayzee napisał/a:

Aneczka_296 napisał/a:

Może sama za bardzo dałaś mu do zrozumienia , że on jest gościem u Ciebie a on tę rolę faceta siedzącego i czekającego aż skończysz np. gotować właśnie przyjął , bo mu zakomunikowałaś, że nie trzeba ? No ale to są rzeczy oczywiste , trochę dziwne , że tego nie widzisz ... Tak jak pisałam , facet weźmie się za coś a Ty piszesz , że czujesz się głupio bo musi coś robić , a kiedy siedzi na kanapie przed tv to jest zły  i masz go dość bo nic  nie robi . Sama sobie zaprzeczasz. 
To samo z sytuacją kiedy rozmawialiście na kompach - przecież niby jasno mu powiedziałaś , że kończysz już bo coś tam to stwierdziłaś , że miał focha bo masz inne zajęcia niż gadanie z nim .
Jakoś słabo u was z komunikacją . Bo on niby rozumie a jednocześnie ma fochy , a Ty chcesz żeby Ci pomagał a wcale go do niczego nie dopuszczasz.

Jego foch z wyjazdem w pt wynikał z tego,że wywnioskował z mojego zachowania, ze coś jest nie tak i może kogoś mam. Siedziałam z telefonem trochę, ale nie mam nikogo innego. Tylko z mojego niejasnego zachwoania wyciągnął taki wniosek.
Druga sprawa - że pokazując mu od początku, że czasem muszę mieć chwilę dla siebie - na pewno przyjąłby do wiadomości, że nie będzie siedział dłużej.  Ale ja NIGDY nie mówiłam jak mam, tylko trzymałam w sobie.

Widzę,że sobie nieraz przeczę - powtorzę:
1. Cieszę się,że jest
A mimo tego,jak jest dłużej to
2. Zaczyna mi być trudno

Czuję potrzebę spędzenia jakiegoś czasu SAMEJ.
Pod tym względem jestesmy inni, bo on zwykle jest sam i nie ma problemu by siedzieć dłużej z innymi ludźmi.

A rozmawiałaś z nim właśnie na temat tego , że potrzebujesz wolnego czasu ? Że są dni kiedy chcesz być sama ? Jak na to zareagował ?

A mi tego faceta żal. Autorka mówi, że go kocha i nazywa swoim partnerem. Dla mnie partnerstwo w kontekście związku to - mniej więcej - dzielenie życia, tymczasem dla autorki co drugi weekend to za dużo. Nie dość, że to ten mężczyzna musi przyjeżdżać, bo autorka ma dziecko, to jeszcze te przyjazdy do "kochającej partnerki" kończą się zaraz jej niezadowoleniem, bo jak on może sądzić, że ona chce mu poświęcić aż tyle czasu. No ogrom, rzeczywiście.

Wg mnie zachowanie autorki jest sprzeczne z jej słowami, a ten facet słucha zamiast obserwować, więc wciąż naiwnie myśli, że to coś poważnego.
No sorry, ale gdyby temat był odwrotny, typu: "on mówi, że mnie kocha, nazywa swoją partnerką, ale ma czas dla mnie tylko raz na dwa tygodnie, do tego to prawie zawsze ja muszę do niego przyjeżdżać, a on i tak najczęściej jest niezadowolony", to by wszyscy zaraz dziewczynę otrzeźwili, że to żaden związek, a ona służy panu tylko do umilania czasu, jak akurat nie ma nic lepszego do roboty. A tu? No biedna ta autorka, jakim prawem można sądzić, że partnerka (hehe) będzie chciała spędzać czas partnerem.

A, no i oczywiście, że brzydko, że jak już autorka przyjedzie, to on nie zadba o jedzenie, ale wg mnie to wciąż mniejszy kaliber niż to, co robi autorka. Zamiast opowiadać panu jakiejś cuda o potrzebie czasu dla dziecka i siebie, niech po prostu poinformuje, że to żaden związek, i niech nie nazywa go partnerem tylko ziomeczkiem, z którym czasem może gdzieś wyskoczyć. Jak on przyjedzie, oczywiście. Ale potem niech już spada.

Dodam jeszcze, że on traktuje mnie jak nikt przed nim. Interesuje się, zabiega... żal by było to tracić

Autorko napisz nam za jakiś czas, jak się sytuacja rozwija - czy coś się zmienia w Waszej relacji na plus, bo ja coś czuję, że happy endu tu jednak nie będzie...