Czy wróciłybyście do męża po zdradzie? - Netkobiety.pl

Jeżeli to wszystko wiesz od byłego męża to pogratulować elokwencji i naiwności oczekiwań z kosmosu ,nawet próbowanie pogodzenia takich sprzeczności graniczy z obłędem i jakimś zaburzeniem postrzegania zdolnością do trzeźwego myślenia i oceniania
wyjątkowy cwaniak z niego
Ty lepiej idź do prawnika zajmij się dokończeniem spraw majątkowych ,a od niego się odcinaj tylko sprawa dzieci was wiąże
masz nikłą szansę prawie żadną i bardzo nikłe prawdopodobieństwo na to że eks mąż ma jakieś uczciwe intencje
wygląda na to że po raz kolejny za przeproszeniem zechce Cię w....ać tak jak lubisz czyli bez mydła sorry
nikt chyba nie wspomniał wyżej o metodzie na baranka - rozpędź się i walnij głową w ścianę ,bo dawno nie było tak durnych dylematów ze strony Autorki wątków.Cała masa błędów  powtarzanych notorycznie przez Ciebie a spodziewasz się cudownego rezultatu wbrew doświadczeniu,emocjom intuicji i rozsądkowi ,percepcja za to u Ciebie leży i kwiczy .
Lubisz takie życie z dramatami widocznie ,spokój to nuda i trzeba by było wreszcie wziąć odpowiedzialność za siebie ,przestać uciekać w kolejne absurdy z byłym mężem  ,dziwne i pokrętne korzyści masz z tego wszystkiego ale to też nie jest coś niezwykłego
dla mnie to jesteś patologicznie uzależniona od emocji związanych z byłym to jakiś level hrad ,albo jakiś jednak trolling znudzonego życiem człowieka .

Ale oni już nie są małżeństwem.  W takim razie kogo by miał zdradzać?
On przecież powiedział, że kocha nową partnerkę, a od Kati wymaga by wróciła z dziećmi do domu.
To by mu dało nie tylko spokój ale i komfortową sytuacię do romansowania.

Może w ten sposób chce wykręcić się od alimentów, a sam prowadzić podwójne życie, jak to robił przez co najmniej kilka lat.
Raz w domu, raz u nowej partnerki.
W sumie wtedy będzie miał dużo swobody bo zawsze znajdzie wymówkę na swoją nieobecność i czas na romanse.
Nowa partnerka zapewne krótko go trzmyma dlatego facet tęskni za spokojnym życiem, kiedy mógł romansować na boku.

Możliwe, że na tym tle pojawiły się zgrzyty w tym jego nowym związku.
Chyba wszyscy wiemy, że dla nowej partnerki, ex  żona jest wrogiem nr 1. I zapewne na odwrót.
Katia pisała, że dzieci często jeździły do ojca, a on tam do nich.
Wprawdzie kobieta dostała to czego chciała - facet się rozwiódł i mogła mieć go tylko dla siebie ale niestety, raczej dzieci też nie były zbyt chętne by ją widywać w ich domu, kobieta też pewnei nie była zadowolona, że na weekendy zostaje sama bo jej partner jedzie do dzieci na 2 koniec kraju.
W romansach, które dzieją się w ukryciu nie ma takich problemów. Kochanka najczęściej wie o żonie i rodzinie, a argument "dla dobra dzieci" zwykle działa by nic nie musieć zmieniać.
Facet pewnie chciałby wrócić do tego schematu. Wtedy mieszkałby sobie w domu z dziećmi z małżeństwa i Katią, a do nowej partnerki wpadałby tylko, kiedy by miał ochotę. Albo na odwrót.
A kobiety jeszcze by o niego zabiegały bo traktowałyby to jako jakąś rywalizację.

Powinnaś porozmawiać z psychologiem, masz problem ze sobą, stąd Twoja naiwność i problem z postrzeganiem problemu.

On jedyne czego chce to zebys mieszkala z nim i z dziecmi bo tak mu bedzie wygodniej. Nie bedzie musial jezdzic 700 km. On nie chce powrotu i związku z Tobą ale chetnie skorzysta jak ugotujesz wypierzesz mu gacie i ogarniesz dom. Teraz doczytalam ze jestescie po rozwodzie wiec on nie musi sie nawet tlumaczyc ze wychodzi na seksy z inną. Idealny uklad dla niego. Sam powrot do wspolnego mieszkania nie znaczy powrotu do niego. On nadal bedzie kochal te drugą. Tyle ze bedzie miedzy nimi mniej klotni bo beda mieszkac osobno. Efekt - ich relacja paradoksalnie sie poprawi. Oficjalnie on tej babce moze powiedziec ze nie chce z Toba mieszkac no ale nie moze wygodnic z domu matki swoich dzieci. Uspokoi ją ze nie trzeba niczym sie martwic bo jest rozwod nic was nie laczy wiec teoretycznie jak jego partnerce (bo tak ją by trzeba nazwac) mocno na nim zalezy to zgodzi sie na taki uklad zeby on mieszkal z Toba. Dalej beda w zwiazku.

Dokładnie tak. On nie chce powrotu do Kati, tylko powrotu dzieci do ich domu. Oczywiście z Katią bo przecież to ich matka.
Wtedy wszystko będzie wyglądało tak jak przed wyprowadzą, on będzie spędzał czas z dziećmi i nową partnerką, przy czym z niczego się Katii nie będzie musiał tłumaczyć bo po pierwsze są po rozwodzie, a po drugie przecież ma zobowiązania wobec nowej partnerki. Nie będzie też musiał (prawdopodobnie) płacić alimentów ani jeździć w tę i we wte po 700 km.
Katia, zanim podejmiesz decyzję odpowiedz sobie na pytanie czy byłabyś w stanie tak funkcjonować? No chyba, że uda Ci się wrócić i zamieszkać sama z dziećmi w tym domu, a on niech sobie idzie do nowej partnerki.
Nie licz jednak, że jak wrócisz to zaczniecie odbudowywać relację jako para.

Katia, on nie myśli o dzieciach, o Tobie, o niej, on myśli tylko o sobie. O swojej wygodzie.
Rozwiodłaś sie z nim, bo zdradzał i odszedł, teraz on ma partnerkę, dziecko w drodze, a zdradzał wcześniej.
Myśl o sobie i dzieciach. Zaczęliście już nowe życie, bez niego. Ja bym tego nie burzyła, a relacje z dziećmi musi budować sam i wypić piwo, którego nawarzyl.

W tym wszystkim najbardziej mi szkoda dzieci, bo są świadkami jakiegoś durnego przeciągania liny między dorosłymi. Pierwszą rzeczą, jaką warto zrobić, to spuścić z siebie trochę emocji na tyle, aby przestać odwalać takie akcje, które mają ne celu  tylko i wyłącznie dokopanie drugiej stronie. Ten już były mąż jawi się tutaj jako zero, które za nic ma zasady czy uczucia drugiej strony, zatem CO może motywować do jakichkolwiek kontaktów z nim? Sentymenty?

Rozumiem całkowicie starszego syna, który już wie, jakim "ziółkiem" jest jego ojciec. Choć nie wiem, czy ojciec jest tu dobrym słowem..

Świetnie, to teraz niech były  mąż swoją połowę domu jego dzieci,  rzeczywiście przepisze na dzieci. U notariusza.
Dopiero wtedy razem z dziećmi wrócicie do domu Waszych dzieci.
A w razie jakichkolwiek akcji tatusia wystarczy tylko otworzyć drzwi, jednym celnym kopem wypieprzyć tatusia w kosmos i ... dokładnie zamknąć za nim drzwi.
Tylko tyle i aż tyle. Albo sie wtedy zreformuje, albo będzie pozostawał w swoim kosmosie, ale poza domem Waszych dzieci.

Zaproponuj mu to, a zobaczysz jak ... nie pójdzie do notariusza i nie przepisze domu, bo nagle okaże się, że to jego dom.
Niezły komediant z niego.
Z Ciebie w sumie też.

Czy jest sens wracać do tego,co krzywdziło? Partner powinien dawać wsparcie i radość,  a nie ściągać w dół. Przecież to nie miłość autorko,  tylko jakiś strach. Z takim partnerem i tak jesteś sama. W dodatku nie szanowana i nie kochana...

On nie ma dziecka na boku. Rozeszliście się.
Dzięki mężowi miałaś wysoką pozycję społeczną. Kosztem bycia jedynie matką jego dzieci.
Mam takie dziwne wrażenie, że nie bardzo kochasz swoje dzieci i nie bardzo kochasz swojego męża. Chcesz jedynie wrócić do pozycji jaką miałaś i standardu jakiego ta pozycja zapewniała.

No nie wiem czy postawa Autorki, jest aż tak wielką rzadkością u kobiet. Dla wielu pozycja społeczna, którą daje mąż i związany z tym podziw koleżanek, są często najważniejsze.

Katia, po pierwsze to już nie jest Twój mąż, a po drugie nie możesz być pewna (wierzyć mu), że jak wrócisz, to on będzie z Tobą tworzyć związek. Wydaje się wielce prawdopodobne, że chce dla własnej wygody byście z dziećmi wrócili do domu, a to z kim będzie się spotykał, czy wróci do tamtej kobiety czy znajdzie kogoś innego, to wielka niewiadoma.
Nawet przy związku z kimś, kto ma dzieci z poprzedniego związku/małżeństwa nie jest to łatwe i wymaga dużej dojrzałości i wzajemnego zaufania.
Ja związałam się z facetem, który ma 2 dzieci (jedno dorosłe, drugie jeszcze małe) ale poznałam go kiedy był już kilka lat po rozwodzie i nie był w żadnej relacji. Mimo iż ze starszą córką od razu złapałam dobry kontakt, to jednak znacznie ciężej mi było z tym drugim, mniejszym dzieckiem bo ono wymaga znacznie więcej kontaktu z matką, jest więcej rzeczy, które trzeba ogarnąć, więcej uwagi trzeba mu poświęcić itd. Mimo iż te nasze kontakty można uznać za co najmniej poprawne, wciąż da się wyczuć jakieś napięcie na linii ex i ja, mimo że nie rozbiłam tamtej relacji i nie z mojego powodu się rozstali.
Niemniej jednak to, że akceptuję sytuację i staram się by te relacje z jego dziećmi były poprawne wynika głównie z tego jakie wsparcie i miłość mam od niego. Gdybym nie czuła się kochana i szanowana, nigdy w życiu nie zgodziłabym się na to.
Katia, myślę że Ty patrzysz na sytuację tylko ze swojej strony, tego człowieka wciąż nazywając mężem ale prawda taka, że małżeństwem już nie jesteście, a on założył (nawet nieformalnie) nową rodzinę z kobietą, którą kocha i gdzie niedługo pojawi dziecko. Ona zapewne na Ciebie i dzieci będzie patrzyła podobnie, jak Ty na nią i jej dziecko. Ona nie jest kochanką, tylko partnerką. A jej dziecko będzie miało takie same prawo do ojca jak Wasze dzieci.
Raczej nie ma szans by przy małych dzieciach móc ograniczyć kontakt do minimum. Twój ex na pewno będzie do niej chodził by spędzić czas z dzieckiem. Nie sądzę by ona godziła się by je zabierał do Waszego domu. Może kiedyś, jak podrośnie. Możliwe też, że on jednak z czasem z nią zamieszka, a Wasze dzieci będzie tylko odwiedzał i/lub zabierał do niej, jak już to robił z córką.
Takie związki nie są łatwe i myślę, że niewiele osób jest w stanie to tak poukładać by żyć w miarę normalnie bez pretensji, nienawiści czy chęci zemsty.
Z doświadczenia wiem, że zdecydowanie łatwej jest wtedy, kiedy wszyscy zainteresowani znajdą "nowych" partnerów.

Katia, jeżeli w ogóle rozważasz powrót, to dla własnego dobra, zrób to w oderwaniu od Twojej relacji z ex. Bo to, że coś zmieni, że on nagle się ponownie w Tobie zakocha i zrezygnuje z romansów, jest wręcz niemożliwe. Zresztą, już sam fakt, że będzie odwiedzał matkę swojego dziecka, które niebawem przyjdzie na świat, będzie w takiej sytuacji dla Ciebie nie do zniesienia.
Musisz się zastanowić nad za i przeciw, biorąc pod uwagę dobro dzieci na pierwszym miejscu, czy rzeczywiście chcą wrócić do domu, do swojego środowiska, potem pomyśl czy warto jest wracać, jak Twoje perspektywy wyglądają w nowym miejscu i czy tam miałabyś dużo lepiej (w oderwaniu od ex).
No i chyba najważniejsze, a może najtrudniejsze, czy byłabyś w stanie zacisnąć zęby i pogodzić się z tym, że ten człowiek to Twój ex, a nie mąż i zapewne będzie sobie układał życie z tamtą kobietą albo inną. Czy jesteś w stanie od tego w jakiś sposób się odciąć i skupić na sobie i dzieciach, bo jeśli nie to się wykończysz kobieto!
W sumie gdybyś się z niego wyleczyła i potrafiła zdystansować, a tam zarówno Twoje życie jak i dzieci byłoby znacznie lżejsze, to może i gra warta świeczki bo jak sądzę raczej skończyłoby się tym, że Ty i dzieci zostalibyście w domu, a mąż pewnie by zamieszkał z nową partnerką.
No ale z drugiej strony, jeżeli Tobie tu się zaczęło układać, dzieci też się już przyzwyczaiły, to po co wracać do domu i osoby, która sprawiła Ci tyle przykrości i bólu? Do wspomnień? Jeżeli odzyskałaś jakąś równowagę psychiczną, to ten powrót może Cię tylko wpędzić w jakąś nerwicę czy depresję.
Także musisz sama wiedzieć czy jesteś na tyle silna i czy warto ale nie dla niego (w sensie ex) bo to nie ma sensu!
A jak już podejmiesz decyzję to bądź konsekwentna bo dzieciom wystarczy stresu i braku niepewności, jaki im serujecie.
Pomyśl, wracasz, jest przez jakiś czas niby ok, a potem ex idzie do nowej partnerki bo mu się dziecko rodzi i spędza z nią każdą wolną chwilę, a może nawet nocuje. To nawet po silnej kobiecie, ufającej facetowi, by nie spłynęło jak po kaczce.
Dlatego jeśli wciąż go kochasz i liczysz, że będziecie razem, to nie wracaj bo się wykończysz psychicznie.

Drodzy, na nic nasze pisanie i dobre rady - bo i tak widać, że Katia "da kolejną szansę" i "wybaczy". Niestety typ niereformowalny, kobieta, która będzie znów płakać na własne życzenie. Przykre ale prawdziwe. Zastanawia mnie tylko fakt, dlaczego u Autorki aż tak niskie (żadne!) poczucie własnej wartości?... Cały czas nazywa exa mężem, nie może po prostu zejść na ziemię i pogodzić się z faktami że facet wybrał inną kobietę i inne życie. Nie z nią. Straszliwie to smutne i dające fatalny wzorzec dzieciom.

Katia pierwszy raz o zdradzie dowiedziała kilka lat temu, co oznacza, że jej bm emocjonalnie się od niej odciął już wtedy, a nawet dużo wcześniej. Mało tego, pomimo jej wybaczenia przez 3 lata w ukryciu kontynuował romans, a potem znalazł inną, i jeszcze inną.
Dlatego pisałam, że gdyby Katia zdecydowała wrócić, to tylko dlatego bo tam byłoby jej i dzieciom lepiej w sensie materialnym czy ogólnie życia w znanym środowisku, ale na pewno nie ze względu na niego.
Ale tą ewentualną decyzję powinna podjąć w porozumieniu z dziećmi i analizując wszystkie za i przeciw. Nie robiąc to z łaski czy na złość.
To co by mogła i jej dzieci zyskać to dom, bo bm by się wyprowadził, prędzej czy później.
Jeśli liczy, że wróci i nagle facet z nią będzie i wszystko jakoś cudem rozwiąże, to bez sensu.
On może bywać, tak samo jak u nowej partnerki, jak może jeszcze innej. On przecież tak funkcjonuje od lat.
Jeżeli jednak ona i dzieci odnalazły się w nowym miejscu to lepszym rozwiązaniem byłaby sprzedaż mieszkania i podzielenie kasą, szczególnie teraz kiedy ceny są jakie są.
Jedyna opcja kiedy kobieta tam wraca, to tylko taka, że godzi się na to że jej bm będzie z inną czy też żyć na 2 fronty lub więcej bo na pewno nie taka, że po perturbacjach stworzą kochającą rodzinę.
Za dużo wydarzyło i za długo trwało, poza tym dziecko w drodze.

Chyba sama nie wierzysz w to, co piszesz i to nie tylko z uwagi na dziecko, które się pojawi, a które już zawsze będzie obecne w jego (jeśli wyrazisz zgodę na powrót, to Waszym) życiu. On jest kompletnie niedojrzałym egoistą, który jedyne co ma na celu, to wygodnie się urządzić, czego zresztą nawet specjalnie nie ukrywa, a Twoim i dzieci szczęściem jedynie wyciera sobie gębę - żeby Cię zmiękczyć i osiągnąć zamierzony cel.
Kocha się zawsze i bez względu na okoliczności, a nie tylko wtedy, gdy tak bywa wygodnie.
Nawiasem mówiąc w całej tej sytuacji najbardziej żal dzieci, bo oboje zafundowaliście im niezły rollercoaster. I niby oboje o nich myślicie, ale traktujecie przedmiotowo jak mebel, który przestawia się z miejsca na miejsce, byleby pasował do własnej wizji.

Skoro jesteście po rozwodzie, a on, pomimo że miałaś prawo, by się tego domagać (bo rozumiem, że sytuacja prawna na to zezwalała) nie wyraził zgody na sprzedaż domu, to powinien spłacić Twoją połowę. Dlaczego do tego nie doszło?

Ale że niby mąż, byleby był? To już chyba nie te czasy, że sam status mężatki cokolwiek znaczy. Zwłaszcza TAKI mąż, jak ten były Autorki.

To dobrze, że przynajmniej nie wyobrażasz sobie sypiać z nim w jednym łóżku. Kto wie gdzie i z kim on po drodze zamoczył i moczy, więc choćby ze względu na choroby powinnaś unikać tego człowieka jak ognia. To typowy ruchacz.
Może nie tyle kochasz tego człowieka, co raczej jesteś uzależniona od chorych emocji, których dostarczał Ci związek z nim. Taka huśtawka emocjonalna, raz super i chodziłaś na haju, by za chwilę zaliczać dół, bo znowu pojawiła się jakaś boczna, więc emocje, co stanie się dalej. Pobujalas się więc  zdrowo i Twój umysł wdrukował sobie, że żyć nie możesz bez tego faceta. To nie miłość, to nałóg, to uzależnienie.
On też Ciebie nie kocha i nigdy nie kochał, skoro nie brzydził się innych kobiet.
Nie wracaj do niego, bo jeśli to zrobisz, to dalej będziesz kręciła się w kółko i w życiu nie uda Ci się zacząć nowego życia. Cały czas będziesz miała z tyłu głowy tego lowelasa. Po prostu nie okradaj się z życia.
On szuka bezpiecznej przystani, chce wywinąć się z alimentów i wieść podwójne życie, tym razem jeszcze bardziej na bezczela niż kiedykolwiek. Będzie ciągle obecny w życiu tamtej kobiety i tak samo jak Tobie, jej też będzie mącił w głowie.
Kobiety potrafią stracić naprawdę wiele lat na ten typ faceta, a wiele z nich marnuje sobie nawet całe życie.
Jeśli chodzą Ci po głowie myśli tego typu, że oto jesteś najważniejszą kobieta jego życia, to szybko puknij się w głowę i przestaw myślenie na inne tory. Nie ma bowiem czegoś takiego, jak kobieta życia dla ruchacza. Jest natomiast tylko to i zapamiętaj, co napisalam- ona wytrzymała ze mną najwięcej, więc do niej sobie pójdę jako do tej dobrej głównej kołdry.
Wejdź troszkę w łeb tego faceta i zacznij myśleć tak jak on, a jeśli to Ci się uda, to ja gwarantuje Ci, że w pięć sekund uwolnisz się od tej rzekomej miellosci do pospolitego jebaki.
Powodzenia i trzymam kciuki za Ciebie.

Nie rozumiem, bo skoro sobie tego nie wyobrażasz, to skąd w ogóle dylemat i cały ten wątek?

Raz jeszcze zapytam, bo z jakiegoś powodu nie odpowiedziałaś: dlaczego mąż nie spłacił Twojej połowy domu, dzięki czemu finansowo byłoby Ci łatwiej?

Przecież jesteście po rozwodzie. To jak podzieliliście wspólny majątek?

Przecież to nie ma żadnego znaczenia czego on chce. Jesteście po rozwodzie i masz prawo do połowy majątku. Jeśli z tego prawa nie korzystasz, to jest to wyłącznie Twoja decyzja, a Ty cokolwiek tu nie napiszesz, to widać jak na dłoni, że łamiesz się, wciąż licząc na wspólne, szczęśliwe życie. O naiwności!

Chyba żyjesz w innej galaktyce....
TY NIE CHCIAŁAŚ ROBIĆ MU KŁOPOTÓW???
zeby podzielić sprawiedliwie majątek przy rozwodzie??!!
Ale już „na złość” mu zrobiłaś - wyniosłas się 700 km dalej z dziećmi.
Szczerze to dziwie się, ze dzieci nie odwiodły Cię od tego pomysłu. Pisałaś, że jedno już pełnoletnie. To przecież jest w klasie maturalnej lub za rok. A Ty zafundowałas zmianę szkoły, przyjaciół, może totalne zmiany planów, może dziecko chciało iść na konkretne studia niedaleko domu, a tu wyprowadzka na drugi koniec Polski.
Gdyby moja matka coś takiego mi oświadczyła ze się wyprowadzamy 700 km dalej to z całym szacunkiem, ale zapytałabym, czy naprawdę mówi poważnie....

Utrzymanie domu i koszty podróży 700 km w te i we wte to też nie mały wydatek.
Jakby jeszcze miał spłacić Katii jej część domu, to ... nie poszaleje.
Z jego punktu widzenia powrót jej i dzieci do domu byłby najlepszym rozwiązaniem. Mógłby prowadzić podwójne życie bez alimentów i to na legalu. No bo chyba nikt nie wierzy, że zachowa wierność Katii. A z partnerką prędzej czy później się pogodzą.
Skoro była tam taka wielka miłość, to najpewniej się pokłócili o jego weekendowe wyjazdy. W takich nowych związkach najczęściej są kłótnie o kontakty z ex. Chyba, że i ją zdradził i o to poszło. Wtedy rzeczywiście sytuacja faceta wygląda nieciekawie i dlatego woli wrócić do Katii by przy niej wieść 'spokojne" życie w końcu ona mu te wszystkie zdrady wybaczała i pewnie dalej by to robiła.

Katiu, Ty do niego wrócisz. Jeszcze coś Cię powstrzymuje, ale ten facet ciągle ma nad Tobą władze i łatwo to wyczytać między wierszami z tego, co piszesz.
Zrobisz mu wielką przysługę, bo facet tnie sobie koszty, jak może, chodzi o alimenty i wasz dom.
A co z dziećmi? Znowu zburzycie im poczucie bezpieczeństwa?

Dokładnie.

Dzieciaki widzą i wyciągają wnioski. Ja mam w rodzinje rozbite małżeństwo. 6 lat temu on puścił ją kantem, wyprowadził się do kochanki, zostawił 2 dzieci, teraz już dorosłych. Ona nie złożyła pozwu o rozwód, on też nie. Nawet sepracji formalnej nie mają. Ona ciągle liczy, że on wróci, woła go do jakichś napraw w domu, czy coś.
Ale dzieciaki z nim nie rozmawiają. Zero kontaktu. Zresztą nawet jak mieli po te 14 lat jak on się wyniósł, to nie podzielili opieki w żaden sposób. Nawet telefonu od ojca nie odbierają już teraz. Z właznej woli, bo sami zobaczyli, jak ojciec popisowo rozwalił im rodzinę.

Tu może być podobnie. Katia niech sobie wraca jak chce. Dzieciaki ocenią to same. I odpowiednio zareagują.

Będzie koncertowo, jak dzieci odpowiednio ocenia i ojca, i matkę. Ojciec rozwalił rodzine, ale matka nie zrobiła zbyt wiele, aby dzieciom zapewnić poczucie bezpieczeństwa i stabilności, tylko przeprowadziła ich 700 km dalej, wyrwała z ich domu i środowiska. A teraz, zeby nie było zbyt nudno, zastanawia się nad powrotem ... i to jeszcze do mieszkania z ojcem ... Komedia, ale mało śmieszna!

Zastanawiam się cały czas, czytając podobne historie, CO musi się wydarzyć w życiu człowieka, aby a on odszedł i zapomniał o kimś, kto nie ma do niego za grosz szacunku czy wręcz nim pomiata..?

Niektórzy w tzw. "imię miłości", a raczej zemsty czy chęci odegrania, nie są w stanie odpuścić i wolą znosić upokorzenia byleby postawić na swoim.
Jak tak czytałam ten wątek, przypomniała mi się historia Hrefiego:
https://www.netkobiety.pl/t111218.html
Może warto byś Katia poczytała jego posty i zobaczyła co taki facet może myśleć o swojej żonie i jak ona wypada w jego oczach w porównaniu z kochanką.
Ona też go straszyła, że jak od niej odejdzie to wywiezie mu dziecko na 2 koniec Polski i zamiast kopnąć do w 4 litery, wolała żyć ze zdrajcą, który jej kompletnie nie szanował.
Ty poszłaś o krok dalej bo to zrobiłaś, kiedy on do kolejnej kochanki się wyprowadził. Teraz jednak zaczynasz się zastanawiać czy nie wrócić do tego bagienka, co jest niepojęte.
Na pewno trudniej się rozstać, kiedy są dzieci ale zasłanianie się ich dobrem by zrobić niewiernemu na złość, to szczyt ... głupoty i egoizmu (sorry).
Gdybyś jednak miała na uwadze dobro dzieci, nie wyjeżdżałabyś, tylko została w domu z dziećmi, a niewiernemu wystawiła walizki.
A jak już się zdecydowałaś na wyjazd, to bezwzględnie powinnaś żądać albo sprzedaży domu albo spłaty Twojej części by i dzieci miały lżej.
A on niech sam ogarnia to jak sobie poukłada życie, w końcu sam naważył tego piwa więc niech je teraz pije.

Ten jej były mąż jest też egoistą, który myśli tylko o sobie. Także pod tym względem się dobrali. A rykoszetem dostają dzieci, choć niby wszystko dla niby ich dobra.

Są jedynie kartą przetargową... o których to zresztą zapomnieli, że też mają uczucia.