3-letni związek i sytuacja bez wyjścia? Zależy mi na jej szczęściu. - Netkobiety.pl

Mnie wcale nie dziwi jej postawa. Wcale. Zycie jest jedno i nic nie jest pewne, planowac to sobie mozesz na lata do przodu. Ona chce rodziny, to jest cos co jest ograniczone czasowo, jezeli ma jakiekolwiek problemy z plodnoscia to z czasem moga byc tylko gorsze. Ty najpierw mowisz, ze chcesz, a teraz, ze jeszcze nie. Wiesz w jakiej sytuacji ona bedzie jak za 3 lata powiesz jej 'nie, jednak nie teraz' ? Bedzie starsza, bedzie trudno jej znalezc partnera na dzieci i rodzine szybko, bedzie chciala z nim byc jakis czas i te dziecko to moze miec kolo 40, gdzie nie bedzie miala takiej samej energii ani zdrowia, i zagrozenia dla plodu sa wieksze.

Ja sama nie chce miec dzieci i nigdy nie chcialam, ale wiem jak to jest miec marzenie zycia. Jak wiem dokladnie jakie zycie chce, to po jakiego diabla mam czekac na spelnienie tego marzenia, i to czekac na idealna sytuacje (jak bede miala to i tamto blah blah blah),kiedy zycie jest tylko jedno i zaraz moge kopnac w kalendarz. Czekanie na zycie jakiego sie zawsze chcialo, kiedy jest ona juz pod reka? To cierpienie, dla kazdego. Dla niej tez. Ja chce zyc dosc 'alternatywnie' i moj maz chce tego samego, tak mi mowil i na to sie godzil i gdyby zmienil zdanie nagle i powiedzial, ze pozniej bedziemy tak zyc jak milion warunkow bedzie spelnione? To czulabym sie oszukana., Wolalabym wtedy zeby powiedzial 'zmienilem zdanie, jednak nie chce tego' bo to ma w sobie wiecej szacunku niz wymowki i zwalanie winy na mnie, ze ja naciskam na cos na co sam sie godzil.

Z kolei Ciebie nie rozumiem z tym slubem. Tak, rozumiem co do dzieciaka i rozumiem, ze nie chcesz slubu. Tylko, ze Twoje wymowki sa bez sensu. Prawda jest taka, ze zwyczajnie nie chcesz, a nie, ze oj bo pod naciskiem, oj bo to i tamto. Nie wymyslaj.
Po prostu glupio Ci przyznac, ze zmieniles zdanie i moze wcale nie zechcesz, wolisz udawac, ze pozniej to na 100%.
W innym razie ten slub tak by Ci nie przeszkadzal. Sama jestem po slubie, nie ma zadnej roznicy pomiedzy zyciem przed i po slubie. To tylko slub. Ty wymyslasz zasady specjalnie je wymyslasz, zeby bylo 'racjonalne', ze nie chcesz slubu. Jednak racjonalny nie jestes mimo, ze w przeciwienstwie do niej nie placzesz...jestes po prostu przestraszony i przez to tchurzliwy zeby powiedziec prawde. Bo nie chcesz zle wygladac, dlatego jestes tutaj, chcesz rozgrzeszenia, bo wiesz, ze klamiesz.
Moja rada: Przestan sie wyglupiac bo taki az mlody nie jestes. Czas byc szczerym. Nie chcesz slubu i dzieciaka teraz, nie wiesz czy zechcesz. Wolisz miec to jako niewyrazna wizje przyszlosci bo zmieniles zdanie na temat zycia. Nie ma w tym nic zlego, ale trzeba byc doroslym i przed soba i nia to powiedziec.

Boszsz... jakbym o sobie czytała i swoim poprzednim związku.
Ja poszłam na kompromis, dałam czas. Potem ustaliliśmy że ślub będzie za rok, wybraliśmy datę, wybraliśmy salę weselną ( bo u niego w rodzinie tylko duże wesela wchodzą w grę- ustąpiłam), wybraliśmy zaproszenia.
A potem nastąpiło zdziwienie że z roku zrobiło się pół roku, że trzeba myśleć o dalszych krokach. I facet zwiał. Dosłownie. Wyprowadzał się  jak byłam w pracy. Pech chciał że akurat tego dnia nie miałam nadgodzin i zastałam pod mieszkaniem zapakowany jego rzeczami samochód.

Myślę że najlepsze co możecie teraz zrobić to się rozstać. Dajcie sobie szansę na bycie szczęśliwym wg swoich własnych oczekiwań i planów. Jej brakuje poczucia bezpieczeństwa, nie jest pewna Ciebie na 100% bo jej w tym związku coś zgrzyta skoro nie chcesz się deklarować. To jest frustrujace uczucie, poczucie bezsilności. Coś na zasadzie niby jesteśmy razem ale co będzie jutro? Za tydzień? Miesiąc?  Rok?
To jest takie siedzenie na beczce z progiem gdy ktoś obok bawi się zapałkami. Ta niepewność poraża. Dodatkowo dochodzi przeświadczenie że druga strona coś ukrywa ( lęki, obawy), jest coś o czym nas nie informuje- nie chce ślubu z jakiegoś powodu o którym nie mówi a najbardziej prawdopodobne to brak miłości.
Mój ex potrzebował czasu żeby znaleźć dojście do swojej byłej. Pretekstem była nasza podróż poślubna- bo ona tam była i wie co i jak. Jak dla mnie tlumaczenie z du..y ale każdy pretekt jest dobry. Dużo bardziej bym to szanowała gdybym wprost usłyszała że tęskni za byłą ( swoją pierwszą miłością ze  szczenięcych lat). Ale też mam wrażenie że on sam nie wiedział czego chce, tu niby się deklaruje że tak A z tylu głowy coś się dzieje.

Jeżeli zostaniecie razem to w tym momencie, na tym etapie na którym obecnie jesteście któreś z was będzie nieszczęśliwe. To nie ma sensu. Życie i tak jest trudne żeby je jeszcze komplikować. Rozstanie jest jedynym wyjściem  - to da wam obojgu szansę na popatrzenie na to z dystansu, bez emocji, bez zbędnych nadziei. Ale rozstanie nie przerwa, urlop - bez dawania złudnych nadziei.

Ciekawe jak by to zabrzmiało: chcę założyć rodzinę i mieć dzieci, bo potrzebuję przekazać mój genotyp dalej. Uważam, że razem z Twoim genotypem powstanie płodne i zdolne do egzystencji i dalszego przetrwania oraz rozmnażania, potomstwo.
Czy to jest dobry argument?

I chyba pora, żebyśmy jako gatunek zaczęli zwijać się z tego świata, bo ogólnie odnosząc się do całości rozmowy to zaczyna się pojawiać pogląd, że chęć posiadania potomstwa przez kobietę w najlepszym do tego momencie, jest niedojrzałe.
Jak to, kobieta, która może mieć dzieci, chce je mieć?
Argument, że potem, im starsza tym większe prawdopodobieństwo wad płodu, jest bagatelizowane. A ja uważam, że ta świadomość jest bardzo ważna.

Po prostu zwijajmy się stąd, bo może być już tylko gorzej.

Autorze, nie jesteś złym człowiekiem. Tylko nie chcesz poznać siebie i robisz innym ludziom zamieszanie tym, że co innego mówisz, a co innego robisz.
W Twoim przekonaniu powinieneś ożenic się z tą dziewczyną, bo to dobry materiał na żonę.
Wmawiasz sobie że ją kochasz, a tymczasem gołym okiem widać że nie. Żaden tam rozminięty timing- po prostu dobry materiał na żonę, ale DLA SIEBIE- szukasz lepszego/innego
To że nie jesteś się w stanie nawet przed sobą do tego przyznać to jest słąbe..
jeśzcze się nieraz na tej swojej "schizofrenii" przejedziesz, jeszcze nie raz zranisz różnych ludzi niechcący.
najtrudniej przestać okłamywać siebie.
dziewczyna była z Toba szczera od początku.
nie będę Cię namawiać by szanować jej czas, bo to ona sama jest za to odpowiedzialna.
fatalne byłoby gdybyś się teraz oswiadczył.
Twoja podświadomość odciągałaby ślub, potem dzieci, aż w końcu spotkałbyś na swojej drodze Panią, która ma podobne zyciowe priorytety jak Ty i skończyłyby się męki.. Może zostałaby porzucona rodzina.
W tym momencie robisz za psa ogrodnika, serio.
nie chciałbyś być tak potraktowany.

Ale smutny temat.
Autor rozwali swój związek z osobą którą kocha, bo nie chce TERAZ brać ślubu.

Życzę Tobie, żebyś za 5 lat żałował tego kroku, podczas gdy ona będzie już żoną innego i matką jego dzieci.

Tak naprawdę najcięższy kawałek chleba do zgryzienia na ten moment to czego autor chce na pewno a czego nie na pewno, ten kompromis i decyzja co do związku to gdzieś na drugim planie, kolejny krok dopiero

Co do powodów odwlekania, mogę się mylić i jest to tylko moja teoria ale myślę, że to nie ta dziewczyna. Łapka w górę kto nie widział sytuacji że para jest w "super związku" z "dobra dziewczyna/dobrym chłopakiem" ileś lat, ślub to po co bo to tylko papier a przecież teraz się układa i trzeba żyć chwila a poza tym nie jest się gotowym, po czym zerwanie i z kolejny partnerem wszystko w odpowiednim czasie naturalnie się dzieje samo.

Ale Ty jej nie znasz. Ona sie tu nie wypowiada, wiec na jakiej podstawie wysnuwasz tezy, ze ona go nie kocha?
Sam fakt, ze jeszcze z nim jest swiadczy troche o czyms innym. Dziewczyna jest w zwiazku od 3.5 roku, chce ten zwiazek przeniesc poziom wyzej, wiec o tym mowi. Nigdzie nie ma powiedziane, ze ona szuka tylko goscia, ktory jej zrobi dziecko.

Powinna jasno zadeklarować chce ślubu na już bez wywalania żalu ze nie zrobił tego wcześniej, skoro jej to az tak przeszkadza trzeba było odejść, następnie zamknąć temat i czekac na jego ruch. Nie beczeć, wprowadzać w poczucie winy i robić z siebie męczennicę

Czemu jak kobieta nie rodzi dziecka to od razu musi zakładać ze czas z facetem jest zmarnowany? Dobrze sie ze sobą dogadywali i fajnie spędzali ze sobą czas, ona uznała ze pora zrobić następny krok on chce się wstrzymać jednak boi się ze ją straci i chce isc na ustępstwo. Tylko ona swoim zachowaniem na to nie pozwala

Anetas nam pierwszej stronie pisałaś że ona psuje relacje poprzez 'szantaze' (stawianie ultimatum, jak zwal tak zwal), teraz piszesz że powinna wywalić sprawę jasno i jak nie wyjdzie to zamknąć temat. A czy ona właśnie tego nie robi poprzez ultimatum?

Jasne, na pewno by wolała żeby wyszło spontanicznie samo z siebie ale skoro pierwszy raz chciał się oświadczyć po 3 miesiącach i od tego czasu sprawa się cały czas odkłada to dziwisz jej się że może już nie ufać w datę "kiedyś"?

Rozumiem mniej więcej co chcesz powiedzieć, bo mnie osobiście konkretna data by nie satysfakcjonowala ale może dla niej jest to lepsze niż dalsze wiszenie w próżni kolejne tyle co już sobie wisi?

Co do Twojego drugiego posta to widziałam że autor był zalogowany a rozmowa miała być wczoraj - może coś nam napisze na czym stanęło

Może dlatego ze do tej pory tak jak jej część osób sugerowała podchodziła na luzie, wyrozumiale, skoro jest dobrze nie będę robić afery itd a naciągana guma zwana cierpliwością w końcu pękła. Każdemu w końcu by pękła. I wtedy nie dziwota że nie chce czekać kolejnego roku dwóch tylko, tak jak sama jej sama tu radziłaś, kawa na ławę i zamykamy temat.

Oczywiście jej tu nie ma i nie wiemy ale całkiem prawdopodobna teoria, a przynajmniej jedna z prawdopodobnych

Laski, siedzimy na tym samym wątku, zawalil, obiecał i nie dotrzymał slowa planował czekać do 30 jednak zreflektował się i chłopak chciałby jej zrobić niespodziankę, ona swoimi działaniami go do siebie zniechęca i mu się nie dziwie. Ona sie nakręca zaczyna podawać z zupy preteksty, porównuje się z koleżankami i oświadczyny zamieniły się w koszmar dla autora jak sam zaznaczył boi się, ze ona juz taka nadasana zostanie nawet po ślubie

No tak anetas tylko skoro nadszarpnął jej zaufanie to czy rozsądnym będzie teraz znowu dać mu kredyt zaufania na niespodzianki? To już indywidualna decyzja ale najwidoczniej dla niej nie

Rozjeżdżają mi się trochę Twoje rady "kawa na ławę zamknąć temat" i czekanie na niespodzianki i gdzie wiatr poniesie

Z drugiej strony sam też przyznaje że na ta chwilę ani nie jest gotowy ani nawet nie myśli o zaręczynach. Może za 6 miesięcy a może za 3 lata. Tak więc to nie jest tak jak piszesz że się zreflektował i szybciutko leci planować niespodzianki tylko nawet o tym nie myśli.

Ja rozumiem jego rozterki i że mógł zmienić zdanie ale uważam też że jej czekanie na coś tam kiedyś może wysokoryzykowne.

Bagiennik w sensie że moje wpisy są przepełnione tymi emocjami?

Ah wybacz coś źle zrozumiałam, zagłębie się w Twój post raz jeszcze Ale właśnie tak się zdziwiłam

No mnie to właśnie dziwi, że dziewczyna autora chce szantażem zmusić do tego ślubu skoro on nie chce, powinna jak się lampka zapalić ze cos jest nie tak. Wy doradzacie jemu, żeby na jej życzenie zniszczyli sobie życie.

Skoro autorowi nie pasuje ślub teraz to niby czemu ma być tak jak ona chce, dlaczego niby jej zdanie ma być w tym temacie ważniejsze? Z mojej strony powinno być tak: obydwoje powinni pragnąc ślubu tu i teraz, żeby to miało miejsce.

Jeśli on na niej wymusi czekanie lub ona ona nim wymusi ślub natychmiast to nigdy nie będą szczęśliwi. No ale załóżmy że wezmą ślub. Zaraz będzie temat dziecka. On będzie chciał poczekać, ona będzie chciała natychmiast i znowu będą szantaże, desperacja i będzie musiało być po jej myśli. Pojawi się temat domu, kredytu. On będzie chciał oszczędzać ona brać od razu kredyt na 30 lat itd itd.

Problemem nie jest podejście autora jak tu niektórzy wmawiają. Problemem jest to, że mają inne wizję świata. Ona gdyby nie była desperatką to by zaraz odeszła, normalna osoba nie wymusza czegoś na drugiej stronie, bo wie że to nie działa. Normalna osoba wie, że żeby związek miał sens to obie strony muszą mieć podobne myślenie, jeżeli ciągle jedna strona będzie musiała szantażem i desperacją wymuszać jakieś poważne decyzje to obydwoje skończą z nerwica lub depresją. On dlatego, że będzie działał wbrew sobie a ona dlatego, że ja zmęczy takie zmienianie drugiej osoby jak produktu w sklepie.

Każdy człowiek jest wolną jednostką. Przecież nawet jak autor się zgodzi na jej żądania to nie znaczy, że od tej pory będą szczęśliwi. Pojawi się kwas, bo autor nie czuje jej decyzji. To że powie pod naciskiem desperacji "tak weźmy ślub" to jedno, ale problemem prawdziwym jest to, że autor tego "nie czuje" i nie będzie działał w zgodzie z sobą.

Rozwiązanie jest jedno. Albo się rozstają bo zmiana drugiej osoby siłą niczym marionetką nie ma sensu. Albo wspólnie rozmawiają i wspólnie dochodzą do decyzji której obydwoje pragną. Powiedzmy że decydują się na ślub za rok - zarówno ona musi pragnąc tego ślubu za rok jak i on.

No i nie gadajcie, za jak są razem jak rodzina to on musi dać jej papier bo ona chce. Nie, równie dobrze skoro jest im razem dobrze to ona nie musi naciskać na ten papier bo on wiele nie zmieni.

Być może ona po prostu chce zagrać ślubem żeby potem wziąć rozwód i coś ugrać dla siebie, typowe zagranie pod ograbianie faceta. No bo niby po co się z nim męczy, dlaczego jest taka zdesperowana skoro Autor nie chce? Dlaczego ona myśli że jak go zmusi to nagle wszystko będzie ok? Przecież takie wymuszanie wyleje szambo kwasu do związku. Obie strony muszą czuć to samo w ważnych decyzjach. Autor dobrze robi że nie daje się ograbić.

Witold chyba jakiś inny wątek czytasz bo ja widziałam sporo rad żeby właśnie NIE niszczyć sobie życia, NIE robić nic wbrew sobie, za to dojść do tego co się chce i szczerze to zakomunikować drugiej osobie.

Ja nie mowie, ze oni maja teraz natychmiast brac slub. Problemem Autora jest to, ze nie potrafi dziewczynie jasno i wprost powiedziec, ze tego slubu nie chce, tylko raz mowi, zeby przestala mowic, raz ze 3 lata, raz ze nie wie ile, raz ze nie jest gotowy, raz ze byl gotowy. Tu jest problem.
Bedac fair, powinien jej powiedziec "Sluchaj Kryska, nie chce slubu, nie czuje tego, jezeli Tobie na tym zalezy, to nie ze mna". I kazde z nich moze sobie ukladac zycie jak chce. Tymczasem Autor w kazdej rozmowie mowi co innego, ma inne scenariusze, inne wizje i tak naprawde nikt nie wie czy chce sie oswiadczyc za tydzien czy za rok. Jednoczesnie ciagle powtarza, ze widzi malzenstwo i rodzine w przyszlosci z ta wlasnie kobieta. Wiec skoro widzi malzenstwo z nia za np. 5-10 lat, to co jest nie tak, ze nie widzi tego w perspektywie roku (gdzie, jak juz pisalam, od zareczyn do slubu spokojnie minie 1-1.5 roku, a do urodzenia dziecka kolejne kilka miesiecy, wiec tak naprawde dziecko moze spokojnie pojawic sie nawet dopiero za te 3 lata).

A co do samego papierka, to w mojej opinii, jezeli jednej osobie zalezy, a para i tak juz razem zyje w kazdym mozliwym aspekcie, to to jest naprawde tylko formalnosc, ktora powinna byc dopelniona w takim wypadku. Bo jezeli i tak zyja razem, a ktos sie rekami i nogami wzbrania przed slubem, chociaz sam slub nie wprowadzi nic nowego do ich zycia, to znaczy tylko i wylacznie to, ze osoba, z ktora zyje nie jest dla niego najlepszym wyborem, tylko alternatywa na przeczekanie do poznania kogos lepszego.

Dla mnie w tym momencie naistotniejszy jest POWÓD, dla którego on zwleka z decyzją lub ją zmienia/waha się. I właśnie o tym powinien jej powiedzieć, bo na obecną chwilę, nawet jeżeli Autor chce tego samego, tylko później, to ona odbiera to zupełnie inaczej: jako brak chęci, gdyż swoją wersję uważa za jedyną słuszną, jako dowód na jego uczucie do niej.

Ale bzdury gadasz. Ja ci mówię że skoro i tak żyją jak po ślubie to nic magicznego się nie stanie, więc równie dobrze nie muszą tego ślubu brać.

Ślub jest wygodny dla kobiety w takiej sytuacji, bo jak jej się odwidzi to ona może zażądać rozwodu, zabrać połowę majątku i wywalczyć duże alimenty. Na ślubie zyskuje kobieta, a facet nic nie zyskuje. Z kolei brak ślubu w tej sytuacji jest wygodny tylko dla faceta, który może w każdej chwili odejść bezproblemowo. Kobieta traci, facet zyskuje.

Więc tak żeby być obiektywny - żadne z podejść nie jest lepsze. Jedno jest dobre dla kobiety, drugie dobre dla faceta. Dlaczego to facet akurat ma ryzykować? Dlaczego akurat kobieta ma ryzykować?

Może w przyszłości wymyślą jakiś system, gdzie nikt nie będzie pokrzywdzony

Ja bym też zwlekała gdyby zamiast uśmiechniętego, zadowolonego z życia partnera dostała nagle rozchwianą emocjonalnie beksę bez powodu. Nikt nie umarł nie? Jak ma problemy ze sobą to niech idzie do psychologa albo zacznie brać tabelki

Anetas sorry ale idąc tokiem Twoich rad to równie dobrze można powiedzieć że autor robi problem z niczego bo jak się hajtnie to nikt nie umrze więc co to za big deal. Podobny level że tak powiem

Co do samych wątpliwości Autora na temat idei samego ślubu, to muszę przyznać, że go rozumię, jeśli nawet powiedziałby wprost, żę dla niego życie bez papierka, jeśli wszystko inne gra, jest odpowiednie. Nie rozumiem i nigdy nie zrozumię tego mitologizowania małżeństwa, dlatego w takich wypadkach konflikt interesów jest nieunikniony. Ludzie widzą w samej instytucji małżeństwa wyższy poziom, formalizację czy po prostu przejaw odpowiedzialności większej, niż gdyby ludzie żyli bez papierka. No, tutaj właśnie można dyskutować..
Choć twierdzenie, żę kobieta wychodzi za mąż głównie po to, że potem może łatwiej facetqa oskubać z kasy przy rozwodzie jest grubym przegięciem w drugą stronę.
Witold, skąd Ty bierzesz te rewelacje?

Wszystko wskazuje jednak na to, żę Autor jeszcze nie zdecydował i własciwie nie wie do końća, czego chce.

Już 3 strony dywagacji, a autor ulotnił się. Facet ewidentnie poczuł wiatr w żagle a tę konkretnie kobietę traktuje jak bezpieczną przystań. Ona stała się "beksą" jak to niektórzy nieładnie zauważyli nie dlatego, że taka jest, ale dlatego, że podskórnie wyczuwa to, że facet jest miękkim robiony. Nie o to chodzi, żeby on wbrew sobie oświadczył się, tylko żeby jasno określił, że tego ślubu nie chce (bo to jest fakt) i nie kradł jej tych kolejnych lat. Jego za przeproszeniem pierdo... enie o tym, że jeszcze trochę, jeszcze moment, tuż za rogiem, jeszcze jeden zakręt to nic innego jak marchewka, a laska ma być tym osiołkiem, który goni. Zachowanie autora niczym się nie różni od tych facetów, którzy zdradzają, ale jednak nie odchodzą, bo im wygodnie, a ta nowa to taka niepewna i w zasadzie niesprawdzona nigdzie poza łóżkiem. Tu nie ma pola na żaden kompromis, przynajmniej z jej strony - to autor zmienił zasady gry w jej trakcie, a tak się nie robi. Oczywiście wyobrażam sobie, jakby ta dziewczyna pokazała środkowy palec naszemu księciu, co to aktualnie rośnie w piórka i on oczywiście robi wielkie oczy, a w dupce mu się pali i nagle przypomina sobie wszystkie te wielkie uczucia:)

Sama uważam że jak facet nie potrafi się określić to trzeba odejść bo to oznacza ze nie jest do końca zainteresowany, tyle ze on jest i czeka az atmosfera się oczyści aby oświadczyny były czymś przyjemnym niestety nie moze sie doczekac. Trzeba będzie zaraz zamknąć wątek autora i tak dawno tu nie ma

Tylko że autor nie napisał że jest gotowy i zdecydowany i tylko czeka na fajna okazję, a że właśnie nie jest gotowy i czeka dopiero aż go weźmie jakiś zryw że będzie w końcu chciał. Jak dla mnie jest różnica.

W sumie to, jak to było? On się najpierw chciał oświadczać po 3 miesiącach znajomości? No to odważny chłop musiałby być..Jeśli WTEDY jednak poczekał, to w świetle obecnych wydarzeń, możę to i dobrze..

Natomiast zastnawiam się, jak to jest, że jeśli rzeczywiście Autor był czuł tą presję dzień i noc, on nawet, jeżeli mu zależy, będzie czekał aż jej emocje opadną, co w rzeczywistości nie nastąpi PÓKI on się nie oświadczy.
Z pewnością dla dziewczyny ważniejsze będą nawet wymuszone, niż żadne..

Anetas, co za nadinterpretacje! Jeżeli dziewczyna przez 3,5 roku była fajną partnerką, to skąd pomysł, że po ślubie się zmieni i zacznie być wymuszającą wszystko marudą? Jej obecna postawa tyczy się konkretnej sytuacji, a nie całokształtu. Ciężko wymagać od osoby, która znalazła się na życiowym zakręcie, żeby była radosna.
Znam kilka historii, w których po paru latach związku kobieta chciała pójść dalej, a mężczyzna zwlekał, ale wskutek rozmów z partnerką, wobec ryzyka jej odejścia, decydował się jednak na ślub. W żadnym z tych małżeństw nie widzę, żeby kobieta w późniejszym czasie wymuszała na partnerze inne decyzję, widząc ze to działa.

A to, że ślub nic nie zmienia, to tylko opinia niektórych osób, a nie fakt. Dla wielu ludzi to jest taka oficjalna deklaracja, że chcą być ze sobą całe życie, dla jeszcze innych sakrament. Ale no nie traktujmy swoich własnych opinii jako faktów. Jeżeli ona chce ślubu, to jednak ma ku temu powody.

Osobom, które twierdzą, że dziewczyna ucieka się do szantażu, radzę zapoznać się z definicją tego słowa.

Jak przeczytasz wszystkie jego posty to sie dowiesz. Ewidentnie chce szybciej ślubu ze względu na koleżanki, nie miłości do autora. Myślę ze zaczął wątpić w to czy ta dziewczyna pragnie jego czy po prostu szuka kandydata na męża i ojca. To jest kolosalna różnica dla faceta. On ma fakt inne priorytety jednak kocha ją i nie chce jej unieszczęśliwiać. Jej jedynym sensem życia jest założenie rodziny. Niekoniecznie z autorem. I sam stwierdził ze ta wizja jest krzywdząca dla mnie też by byla.