Zmęczony byłą kochanką - Netkobiety.pl

Tylko że to nie kochanka go dręczy to on sam siebie.
Jeżeli kochałby żonę to teraz byłby w 7 niebie, bo czego mi trzeba? Żona o romansie wie. Co może autora dręczyć?
Jeśli nawet kobieta raz na czas bo przecież nie non stop stoi na parkingu to szczęśliwy mąż i przyszły ojciec bez problemu powiedziałby dziękuję Aniu Kasiu czy jak tam kochance na imię. naprawdę dziękuję i życzę Ci najlepszego, jak Ci w życiu źle to niestety kochana musisz to ogarnąć.
O byłoby to pełne dystansu o życzliwości.
Naprawdę można sie na to zdobyć jak ktoś faktycznie przepracował.

Czyli pierwsza porada dla autora przestać pracować w barze?

Tylko, że ja wtedy byłam sama/wolna a to zmienia postać rzeczy diametralnie. Gdyby ten romans toczył przy moim małżeństwie to z niego zostałyby zgliszcza. Taka prawda.
No moglibyśmy zrobić sobie dziecko na pocieszenie. Tylko to nie rozwiązanie.

Ja mam takie nieodparte wrażenie, że autor najnormalniej w świecie zakochał się - powody, tak jak mówi sam, były różne. Jakaś tam niedojrzałość, złe wyobrażenie o świecie, nieświadomość  na czym polega małżeństwo - natomiast kochanka odrzuciła go, co zakończyło się na terapii. Ta terapia otworzyła mu oczy na wiele spraw, m.in. sprawiając, że chciał od tej pory być dobrą osobą, mężem, człowiekiem. Wiedział gdzie popełnił błąd i postawił na szczerość. Nie wątpię w szczere intencje naprawy małżeństwa i skupienia się na żonie. Jednak mało tu o niej; a sporo o kochance, choć minęło tyle lat. Gdyby była to sprawa marginalna, nie skończyłaby roztrząsana na forum. Jest to pewne, że autor ma do niej jakiegoś rodzaju żal. Skoro go odrzuciła wtedy, to jakim prawem teraz walczy, gdy jest za późno? - takie odnoszę wrażenie. I wierzę, że autor nie jest świadom tych uczuć do niej, natomiast o żonie, mimo, że w superlatywach, to pisze rzadko. Roztrząsa emocje kochanki, ale żony nie. Widać, że naprawdę postrzega żonę tak jak mówi, i jest to efekt dojrzenia, terapii i świadomości - w końcu powinien być wdzięczny za jej postawę. Natomiast nie wierzę, że naprawdę ją kocha. Jest z nią z braku laku, bo z kochanką nie wyszło, a to jak ją postrzega i mówi, że jest "świetnie" to powtarzana sobie afirmacja. Wierzę, że miłość była, ale osobiście uważam, że wraz z pojawieniem się drugiej osoby w związku ta pierwsza "traci" na wartości.

Może się mylę, ale coś mi tu mocno nie gra.

Hej dzięki za odpowiedź

Troszkę według mnie nadinterpretowujesz i nadrzucasz swojego osądu.

Tak zona swego czasu była planem B. Nie będę ściemniać. Jeśli wtedy kierowałem się motylkoami w brzuchu i całą tą chemią to faktycznie tak było. Jednak ta chemia to nie jest prawdziwa miłość i miałem okazję to zrozumieć.

Żona wie, że ktoś był bez szczegółów bo po co? Wie również, że o cokolwiek się nie spyta to usłyszy odemnie prawdę. Nie zadała więcej pytań. Jestem szcześliwy ona też. Rozmawiamy, spędzamy czas razem. Jasne, że takich motylków nie będzie bo to jest fizjologicznie niemożliwe, ale wspólne życie to zupełnie coś innego

Czytałem Twoje wypowiedzi nie raz na tym forum i miałem Cię za dość zrównoważoną osobę. To co czytam i Twoje nadinterpetacje to w sumie nie wiem czy bardzije mnie bawią czy budzą żal.Kto jak kto, ale Ty powinnaś wiedzieć, że nic nie jest czarne ani białe.
Ciąża jest w pełni świadomą i chcianą decyzją moją i żony. Tak czas zdrowienia przychodzi etapami i jest procesem ciągłym, a nie z momentu na moment.
Do treści wyssanej z palca nie będę się odnosić bo nie wiesz jakie pomysły przychodzą jej do głowy byle tylko się spotkać pogadać czy zobaczyć

Rehab, zarzucasz Roxann że powinna wiedzieć, że nic nie jest czarno- białe- ale sam swoje doświadczenia zdefiniowałeś jako czarno białe:
czyli relacja z kochanką top objaw nie wiadomo czego, ale czegoś  "czarnego" emocje toi w ogóle z d...y spadły i nie ma co ich rozważać.
To co  z żoną było "białe" i dobre, bo to dobra kobieta i tego trzeba się trzymać.

ale ok.
jesteś w jakimś punkcie, żona zdecydowała o dziecku- pewnie to sposób na zatrzymanie Ciebie, a może bardzo chciała mieć dziecko
ryzykowny ruch ale będziecie rodzicami.

jak ma z tego waszego układu z żoną wyjść cokolwiek dobrego to jak ktoś wyżej napisał musisz się przed nią odkryć i ona przed Tobą

wtedy jedynie jest szansa na prawdziwe zbliżenie- coś co da napęd Wam jako partnerom, a nie tylko rodzicom.
bo z bliskości rodza się silne emocje, takie jak podczas romansu, seksu, kompletne poczucie oddania i bezpieczeństwo, więc może uda się wam wejść na ten szczyt inną drogą, jeszcze raz, jako inni ludzie.
bo z takim zakładaniem opaski na oczy jak teraz robicie oboje, to krążycie nad przepaścią, tylko teraz to już we 3.
Czyli musi to pójść w tym kierunku, że dwójka obcych ludzi poznaje się na nowo- odcinając przeszłość.