Czy iść w taką relację ? - Netkobiety.pl

Hejka !
Wiele razy z nim rozmawiałam na temat związków. Kiedy dowiedziałam się o wybrykach mojego męża to on był pierwszym facetem z którym otwarcie mogłam porozmawiać o swoich uczuciach. Ja nie szukam nikogo na stałe, nie mam na to nawet ochoty po tym wszystkim. On swój kilkuletni związek skończył kilka miesięcy temu, również dowiedział się o skoku w bok swojej dziewczyny. Kiedy z nim rozmawiałam na ten temat to kilku krotnie zarzekał się że nikogo nie szuka na stałe. Przynajmniej w najbliższym czasie nie zamierza.

Dzięki dziewczyny za dobre słowa ! Szczerze powiedziawszy bałam się "linczu" po napisaniu tego tematu ale widzę że dziewczyny ogarnięte życiowo są tutaj W poniedziałek w pracy na pewno z nim pogadam! Muszę tylko jakoś wymyśleć jak zacząć rozmowę. Napiszcie proszę co może mogłabym powiedzieć, jak zacząć czy poprowadzić rozmowę, strasznie się stresuję i nie chce wyjść na "nachalną". Może niech więcej dziewczyn się wypowie co myślą o mojej sytuacji hmm ?

W poniedziałek z nim porozmawiam, u nas w pracy jest możliwość aby pozwolić sobie na dłuższe rozmowy Kurczę, nie wiem jak zacząć, czuję że jak zacznę to jakoś pójdzie. Boje się że odmówi, ale wtedy jakoś postaram się obrócić to wszystko w żart. Dziewczyny dodajcie mi otuchy !, potrzebuję tego

Flirt to dobry pomysł 

Spokojnie,  jesteście dorośli,  dawaj znać jak poszło.  Natomiast  sądzę,  że nie id razy się określi,  jak to facet,  potrzebuję czasu

A żebyś wiedziała  hehe

To Twoje życie,  nie bój się "oceniania" bo co komu do Twojego życia...

OK czekam na dalszą  relacje

Nawet jak nie będzie chciał,  olej i żyj dalej  tak by być szczęśliwa

Ja Cię nie oceniam ale zły pomysł.
Bo stare rosyjskie przysłowie mowi: gdie żiwiosz..
Coś się pochrzani i do pokręconego życia prywatnego dodasz jeszcze zamieszanie w pracy.
A jak on powie nie? Niezależnie od twojej atrakcyjności ma prawo. Bo męzczyzna to musi byc na tak?
Może i mężczyźni wchodzą w takie układy ale nie lubią wbrew pozorom takiego wyłożenia kawy na ławę przez kobietę.
Znajdź kogoś spoza pracy . I zobaczysz czy to w ogóle to.

O widzę że Aniuu podobnie napisała.
I jeszcze jedno: jesteś pewna że chodzi o seks jako seks czyli potrzebę  rozładowania? Czy dowartosciowania się po romansie męża.?

Lincz? Jeśli nikogo nie krzywdzisz, sprawiasz sprawę jasno, dając przy tym wybór, to w czym problem? Że jesteś mężatką? Przypominam, że Twój mąż był żonaty i nie byliście wtedy jeszcze w trakcie rozwodu. Na ten moment nawet z punktu widzenia prawa seks z inną osobą już Cię nie obciąży.

Pozostaje za to kwestia co potem i czy aby na pewno nie pojawią się z tego jakieś komplikacje. Czy jeśli ze znajomego strony nie będzie zainteresowania, to będziesz potrafiła nadal z nim pracować? Czy możesz ufać mu na tyle, by mieć pewność, że bez względu na odpowiedź to nie wyjdzie poza Was dwoje, nie stanie się tematem plotek i pożywką dla współpracowników? Co będzie jeśli po drodze zadzieje się między Wami coś niedobrego?
To dlatego pięć razy pomyśl zanim złożysz mu tę propozycję.

Dużo myślę o tej sytuacji, nie jest to łatwe. Prawda jest taka że tak naprawdę chodzi mi tylko o seks, nie chcę robić tego z kimś przypadkowym, nieznajomym, a z kimś kogo znam i komu ufam, przy kim czuje się bezpieczne, On taki jest. Wiem że jak wszystko by wyszło na jaw to byłaby straszna lipa w pracy, aczkolwiek u mnie w biurze różne cuda się działy . Nie wiem co robić, przespałam się z tym pomysłem i tak naprawdę jestem mocno na TAK, jestem tego pewna że wszystko pójdzie okej. Aczkolwiek cały czas mam w głowie tysiące myśli...

Ja chciałam coś dopisać do mojego posta, ale już się nie da.
Niewiele się wcześniej odniosłam do sytuacji w pracy, a to może być potencjalnie problemem.
Weź pod uwagę jakie są wasze relacje w pracy - czy nie ma jakiejś zależności, gdzie możesz być posądzona o stronniczoć, faworyzowanie lub co gorsza molestowanie. Czy jeśli ludzie będą wiedzieli, że coś jest między wami to nie zepsuje to relacji w zespole, nie narazi twojej kariery. Ja spotkałam wielu ludzi w związkach, którzy poznali się w pracy, ale to były równorzędne stanowiska lub w każdym razie brak tych źle widzianych zależności.
No i oby nie okazało się, że jednak przeceniasz umiejętność zdystansowania się do uczuć.. Różnie to bywa. Może być ciężko jeśli będziesz chciała kontynuować a on np sobie kogoś znajdzie.

Mamy takie same stanowiska, pracujemy drzwi w drzwi. Znamy się już 4 lata (od kiedy zaczął pracę u nas). Byłam w sumie pierwszą osobą która się z nim "zakumplowała" w nowym miejscu pracy. A czy byłabym w stanie zdystansować się od uczuć ? myślę że tak, nie szukam związku.

Nie tylko romans może zepsuć atmosferę w pracy. Sama propozycja może.

Pomyślałaś, co zrobisz, jeśli on to odbierze w sposób negatywny? Nie dość, że wyjdziesz na kretynkę, to jeszcze jest duża możliwość, że on to rozniesie po całej firmie i będziesz miała opinię korpo-ekhm (wiadomo, kogo).

Zastanów się, serio. Miejsce pracy nie jest odpowiednim do takich cyrków.

Natalka może pomyśl o zabawkach ??? Są świetne gadżety, wiadomo, że nie zastąpią prawdziwego meżczyzny, ale zawsze pomogą rozładowac niepotrzebne emocje. Wiem jak cierpisz, sam jestem przed rozwodem i brakuje mi sexu, bliskości ale cóż muszę to jakoś wytrzymać.
Dobrze, że tu napisałaś, doradziłaś się a nie poszłaś na całość!!!
Co do sex spotkań, to jest bardzo trudna sytuacja - nie wiesz czy się nie zadłużysz w nim albo on w Tobie po jakimś czasie - wiesz sex to coś więcej niż przyjemności, to jest po części oddanie swojego ciała, powierzeniu mu, a nawet oddanie się.
Nie wiesz jak zareaguje na taką propozycję ???
Masz dobrą pracę ??? Nie szkoda tego spesuć, w razie nie powiedzenia. On jest miły, fajny ale jak dobrze go znasz ??? Może próbować też za jakiś czas to wykorzystać, albo chcieć więcej !!! Co jak jedna osoba się znudzi, bądź nie dogracie się w sexie ???
Musisz przemyśleć wszystkie za i przeciw - jeżeli z tym nie wygrasz - poszukaj gościa w swojej okolicy, może być jakiś portal randkowy - poznacie się bliżej - nie spiesz się i sama zobaczysz. Jak pomimo takiego układu nie będziesz chciała, a popęd będzie bardzo silny polecam wizytę u sexuologa !!!
Przykro mi bardzo z takiej sytuacji, że twój mąż okazał się zwykłym tchórzem - tak samo jak moja nie wierna żona - zamiast próbować rozmawiać, naprawić związek - uciekł z jednego problemu w drugi!!! Już nie raz to powiedziałem, przyjmę każdą najgorszą ale prawdę niż jeb... kłamstwo!!!
Powodzenia

Jak dla mnie nieetyczne.
Rozwodzisz się z mężem, bo miał romans a sama robisz to samo. Bądź co bądź, to wciąż Twój mąż.

I nie jest to rozsądne, bo- co już przedmówcy napisali- kolega z pracy.

W końcu trzy- ryzykowne. Bo jesteś matką, masz dzieci. I w końcu jeśli Twój mąż dobrze pomyśli, może zechce wykazać, że to Ty go zdradzalas. I może zechce rozwodu z orzeczeniem o Twojej winie i np. odebraniem Ci dzieci. W każdym razie sytuacja wskazuje na winny- winny, i Ty i on. Oboje siebie warci, bo niewierni.

W końcu element właśnie znowu dzieciowy- kim dla nich będzie Twój kolega? Jak to by miało wyglądać?

Dla mnie z kolei nie jest to nieetyczne, ewentualnie może wykraczać poza zakres przyjętych przez Autorkę jej własnych zasad i wartości. Jeśli nie, to mąż zdradzając Autorkę zwolnił ją z obowiązku dochowania mu wierności i lojalności, w przeciwnym razie jedynym określeniem, jakie mi się nasuwa, jest hipokryzja. Nie jest też jej winą, że znalazła się w takiej sytuacji, w jakiej jest obecnie, a skoro to on zdecydował za ich oboje, a jednak Natalka wciąż ma swoje potrzeby, z mężem się rozwodzi, to już nikogo tym nie krzywdzi. Właściwa kolejność jak najbardziej zostaje zachowana.

Anma racja, sam jestem w takiej sytuacji, czekam na termin rozwodu i nie zamierzam nic kombinować, a tym bardziej spotykać się z kobietami - bo nie problem z poszkodowanego, stać się winnym.
Mógłbym ten czas wykorzystać na nowe relacje, lecz nie da się. Dobrze, że jest to forum - można się przybajmniej wygadać!!! Pozdrawiam

Olinka nikt nie kwestionuje winny i kto rozwalił małżeństwo !!! Dla zdrowego rozsądku, pomijając fakty  m.in. ślubu kościelnego, wiary w takim przypadku należy zachować zdrowy rozsądek. Nie mamy w tym przypadku wyroku sądu - orzeczonego rozwodu. Nie znamy męża Autorki i nie wiemy do czego jest zdolny. Jak mówiłem wcześniej, znane są historie, że status osoby pokrzywdzonej zmienił się...

Nie wiem czy zauważyliście, ale autorka już podjęła decyzję. Teraz musi sobie do tego dolepić jakieś pierdolety, żeby co rano bez zażenowania spoglądać w lustro.

Hej dziewczyny!
Dawno Mnie tu nie było i wkoncu postanowiłam napisać do Was. Brak mojej aktywności spowodowany był setkami myśli które chodziły po mojej głowie ale czas podzielić się z wami moimi przeżyciami Po przeczytaniu waszych wiadomości porzuciłam pomysł mojej "relacji" z kolegą. Ale jak wiecie, życie samo pisze najlepsze scenariusze. Po całym tygodniu zastanawiania się nad całą sytuacją postanowiłam zadziałać, jak pisała jedna z dziewczyn - życie jest za krótkie i zaproponowałam koledze ww. układ. Początkowo wybadalam podczas luźnej rozmowy co myśli o takich relacjach i po krótkim flircie zaryzykowałam i wprost zaproponowałam mu seks na zasadach przyjacielskich. Początkowo był troszkę zmieszany sytuacja i nie chciał od razu dawac odpowiedzi, miał się zastanowić i następnego dnia powiedzieć co o tym myśli. Jeszcze tego samego dnia zadzwonił do mnie wieczorem i zgodził się! Kamień spadł mi z serca, czułam się po prostu wspaniale! Następnego dnia przy kawie omówilismy wszystkie szczegóły i postanowiliśmy spotkać się na weekend w jego mieszkaniu. Na tygodniu ogarnęłam kosmetyczkę, dzieciaki odwiazłam do rodziców pod pretekstem wyjazdu na szkolenie(często wyjeżdżamy na szkolenia weekendowe z firmy więc nie było problemu). Nadszedł piątek, kolega przyjechał po mnie pod blok(miałam ochotę sie wycofać) ale jak go zobaczyłam to stwierdziłam że jak się powiedziało A to trzeba powiedzieć B iposzłam na całość. Wszystko wcześniej omówiliśmy, On miał zająć się kolacja, atmosfera i zabezpieczeniem a ja miałam zabrać dobre wino i pozytywne nastawienie. Po kolacji wypiliśmy przy rozmowie pare kieliszków wina i przeszliśmy do "głównego dania", byłam początkowo troszkę spęta sytuacja ale po chwili rozkręciłam się i poszliśmy na całość! Seks był wspaniały! Dawno nie czułam się tak dobrze przy mężczyźnie, od tamtego momentu nie żałowałam mojej decyzji spędziliśmy fantastyczny weekend, dużo porzadnego seksu z przerwami na posiłek w kuchni i szybki prysznic ale i tam pozwalaliśmy sobie na małe co nieco , długie rozmowy do późnych godzin nocnych również przypadły Nam do gustu. Całe napięcie ostatnich miesięcy całkowicie ze Mnie zeszło, wogóle nie żałuję Mojej decyzji W pracy nic się nie zmieniło, dalej pracujemy bez większych zmian i mam nadzieję że tak pozostanie. Nawet chętniej przychodzę do pracy!

Dziewczyny! Jeśli któraś z was będzie w podobnej sytuacji to nie wahajcie się ani chwili, jeśli wiecie że "ten kolega" jest wart takiego układu to walcie śmiało! Ja nie żałuję Pamietajcie tylko aby omówić wszystko na wstępie, to ważne aby nie wyszedł jakiś kwas.

Dziękuję wszystkim za zaangażowanie się w rozmowę i wypowiedzenie swojego zdania

P. S. Różnica wieku niema żadnego znaczenie, młody kochanek to jest to!

A ja dalej uważam, że będziesz tego bardzo mocno żałowała, zwłaszcza, jeśli coś pójdzie nie tak. Ale Twoje życie - Twoja sprawa.

A Ty już nie jesteś jakoś z nim emocjonalnie związana.. co jak mu się ten układ odwidzi, bo np znajdzie sobie dziewczynę. Czy będzie się wam dalej świetnie pracowało...hmm.

Tez tak myśle, ktoś się potem zaangażuje, a druga osoba powie "sorry, taki był układ, przecież umawialiśmy się, że to tylko spotkania bez zobowiązań.

Hejka!
Nasza "relacja" z góry została ustalona. Żadnego podkochiwania się w sobie, kazdy z nas ma prawo w każdej chwili odpuścić i pójść w swoją stronę. Nie obawiam się tego że z czasem pokocham tego faceta. Patrzę na niego tylko i wyłącznie pod kątem fizycznym, emocjonalnie mnie nie pociąga - różnica wieku nie do zaakceptowania jeśli w grę by wchodził związek. Zresztą Ja mam dzieci, On nie chciałby kobiety z dziećmi z racji swojego młodego wieku - powiedział Mi to na wstępie jak omawialiśmy szczegóły naszych "spotkań". Poki co jest w porządku, w pracy dogadujemy się bez problemu. Czas pokaże jak się sytuacja rozwinie, póki co spotykamy się tylko na seks i liczę że tak zostanie. Ja na pewno nie mam zamiaru angażować się emocjonalnie w tą relacje, On również poki co jestem pewna tej sytuacji! Gdybym zaczęła czuć "coś" więcej do niego to od razu przerywam nasz układ. LIczę tylko na zabawę Jestem pewna swoich uczuć.

Natalko to Twoje doświadczenie i nic nikomu do tego ,z tym że "tyle o sobie wiemy na ile nas sprawdzono" i "nigdy nie mów nigdy","zabrania się zabraniać" takie porzekadełka .
Czas i życie czyszczą przekonania,deklaracje założenia ,pewnie krzywda jakaś wielka to i tak Ci się nie stanie,ale takie układy
to jest zawsze igranie z naturą,biochemią,fizjologią nie ma to tamto ,sprawdzisz się na ile potrafisz nad sobą panować,i swoje granice wytrzymałości,ciekawe doświadczenia to są ,oraz to jaki wpływ masz na kogoś i odwrotnie ,fajnie jest to poobserwować z pewnego dystansu tak jak eksperyment na sobie samym.Nawet takie ustalone niby z góry wzajemne i za obopólną zgodą relacje niosą ryzyko i nie ma 100% gwarancji ,a emocje potrafią zagłuszać intuicje ,niema seksu bez uczuć i emocji to nie jest kliniczna gimnastyka jakaś .
A na pewno wypełnianie braków,pustki seksem czy drugą osobą w jakiejkolwiek relacji i na jakimś poziomie niesie ryzyko urazu,nie ma też co popadać w paranoję z tego powodu,każdy radzi sobie jak potrafi i nikt doskonały w tym nie jest.

Dziewczyny, dlaczego od razu zakładacie ze którekolwiek z nas bedzie chciało coś więcej? Ustaliliśmy na wstępie ze nasze spotkania będzie się opierały tylko na jednym, żadne z nas nie szuka związku, on swój zakończył, ja swój oficjalnie jeszcze nie,ale to kwestia czasu. Między nami jest różnica 12 lat, Ja nie szukam faceta do związku tylko do spotkań raz na jakiś czas, wybrałam jego bo nie chciałam obcego. On również nie szuka nikogo na stałe, a układ jaki mu zaproponowałam bardzo mu odpowiada. Oczywiście że jest ryzyko że któreś z nas się w sobie zakocha, lecz niema takiej szansy nawet. Raz- różnica wieku, dwa- ja mam dzieci, trzy-żadne z nas tego nie chce. Co do kwestii mojego życia, tak jest ono w rozsypce ale takie spotkania pomagają mi się zrelaksować i zapomnieć o codziennych problemach. Wracając do kwestii dotyczącej zakończenia naszej "relacji", jesteśmy umówieni że każde z nas kiedy będzie chciało to może to zrobić, bez żadnych konsekwencji.

Zapewne tak jest co jest chyba "normalne" w danych okolicznościach, tzn jeśli chodzi o odczucia, z tymże nie każdy ot tak szybko decyduje na taki krok, mimo, że pewnie wielu, jak nie większości chodzi to po głowie.
Nawet w sąsiednim dziale o zdradach nie raz padało z ust zdradzonych, że brakuje im seksu, że mieliby ochotę na niezobowiązującą znajomość itd., ale jednak do czasu załatwienia wszelkich spraw rozwodowych i przejścia "żałoby" wstrzymują się z tym.
Zresztą nie tylko po zdradach małżeńskich, ogólnie zakończonych związkach wiele osób szuka sobie tak zwanego "klina", nie raz raniąc tym drugą (nieświadomą tego) osobę.
Tu Natalka postawiła sprawę jasno. Jest pewna siebie i kolegi. Widocznie to jest jej sposób na odreagowanie. Takie niezobowiązujące relacje po rozstaniach są chyba raczej domeną facetów ale jak widać i kobiety mogą mieć podobnie.
Nie do końca pochwalam takie rozwiązanie nie tyle z etycznego czy tam moralnego punktu wodzenia, co po prostu uważam, że to igranie z ogniem. Bo tak jak pisał Paslawek, seks to nie gimnastyka i ciężko jest odseparować go od uczuć i emocji.
U Natalki te emocje już pojawiły, mimo, że póki co to tylko ekscytacja i adrenalina ale one uzależniają. Fwb to nie jest zabawa dla wszystkich, wręcz uważam, że dla znakomitej mniejszości o szczególnych predyspozycjach.
Pozostaje tyle mieć nadzieję i życzyć tej dwójce by do tej grupy zaliczała bo inaczej chcąc sobie pomóc, po chwilowej uldze, przyjdzie jeszcze większy dół...

Akurat mi to tu nie zgrzyta bo jak dla mnie to po prostu jest ekscytacja początkową fazą romansu. Tajne spotkanie, zarąbisty seks... człowiek dostaje skrzydeł i ogólnie życie nagle piękniejsze się wydaje.
Pytanie, jak zareaguje Natalka jak już uzależni od tej adrenaliny i będzie myśleć o kolejnym upojnym spotkaniu a facet jej powie sorry, dziś mam inne plany albo odezwie oschle w pracy.

Nie twierdzę, któreś z Was będzie chciało czegoś więcej.

Twierdzę, że jak coś pójdzie nie tak, to narobisz sobie smrodu w pracy, który potem będzie się za Tobą ciągnął. Ja bym się obawiała o swoją przyszłość reputację, po prostu.

Ja w tym przypadku nie do końca się obawiała o reputację no chyba, że Natalka jest jego przełożoną. Jeśli nie to... no sorry, oboje są teoretycznie wolni, to że ona tuż przed rozwodem to szczegół. Choć rzeczywiście lepiej by było poczekać do finalizacji ale romanse w pracy są tak powszechne, że nikogo już to specjalnie nie rusza. No chyba, że zahacza o kogoś żonatego i najlepiej prezesa. Na niższych szczeblach taka plotka tylko by skutkowała zwiększoną ilością chętnych. Tym bardziej jeśli chodzi o jeszcze młodą rozwódkę, która sama coś tam proponuje.
Czy skorzysta? Jej sprawa. Nawet jak facet plotki ogłosi to moim zdaniem tam wielkiej dramy nie będzie. Koledzy nawet mu trochę może pozazdroszczą a kobiety? W sumie nie wiem. Może też młodego kochanka.
Ja jednak cały czas piszę o sferze emocjonalnej. Natalka nie tak dawno dowiedziała o zdradzie męża, rozwód w toku, wiadomo, że jakoś chce odreagować. Niby fwb lepszy niż depresja czy alko ale równie uzależniający i destrukcyjny.
Ona teraz tego nie wie, nie czuje, ale ta ekscytacja nowym młodym kochankiem jest chwilowa. No może nie taka chwilowa, jak i mu się spodobało to jak pisałam wyżej daję im kilka msc, tak do wakacji. Skończy pandemia, facet wróci do obiegu (myślę, że on pierwszy), co wtedy?
Jak oboje nie zaangażują i potem pójdą w swoją stronę to ok, ale pracować razem będą nadal.. to będzie mega trudne by potem być znów jak kumple. Ale może im się uda. Choć ja osobiście nie znam nikogo by się to udało, chyba, że po latach albo przy baaardzo ograniczonym kontakcie.

Zawsze wydaje mi się dziwne, że ludzie uprawiają seks i boją się zaangażowania emocjonalnego. Ale seks z zaangażowaniem emocjonalnym jest jeszcze lepszym seksem.

Brak dostępności osoby którą pragniemy to jest oczywiście bolesne, nie można mieć w życiu wszystkiego... ale czy nie warto się zakochać nawet jak będziemy trochę cierpieć?

Lepiej kochać i przegrać, niż nie kochać nigdy

Uprzedzenia,bolesna pamięć doświadczeń z przeszłości, lęki irracjonalne,wygoda,urazy,nieufność,przyzwyczajenia do przekonań ,powiązania.

Hejka dziewczyny!

Już od kilku tygodnii cisza w "moim" temacie. Po Moim ostatnim poście postanowiłam porzucić dalsze pisanie postów, że względu na dużą fale jakby hejtu który się na Mnie wylał po mojej wiadomości co do wejścia w ww. relacje. Jednak myślę że warto bym wam napisała jak dalsza sytuacja się rozwinęła wiele dziewczyn pisalo żebym się odezwała za kilka tygodnii/miesięcy i napisała jak się sytuacja potoczyła. Sytuacja nie zmieniła się znacząca, nadal się spotykamy "po cichu". Ukrywamy naszą relacje przed naszymi rodzinami i przedewszystkim współpracownikami. W pracy zaszła delikatna zmiana - kolega pracuje w innym budynku (kilka ulic dalej), został przeniesiony przez kierownictwo w ramach awansu. Spotykamy się bez zmian, w jego mieszkaniu, średnio 1-2 razy w miesiącu i czasem na tygodniu wieczorami . Seks oczywiście jest bez zmian - jest rewelacyjny.! Kilka osób pisalo że predzej czy później "ktoś w kimś" się zakocha. Niema to miejsca. Bardzo często rozmawiamy na temat naszej sytuacji i cały czas mamy "rękę na pulsie". Nasza relacja bardzo nam odpowiada, i Jemu i Mi . Myślę że jak jakas z dziewczyn będzie w przyszłości w podobnej sytuacji to śmiało może wejść w podobny układ. Oczywiście wszystko trzeba ustalić na wstępie

P. S. Jeszcze jedno - wkoncu jestem szczęśliwa rozwódka!