30latek-, czyli gra małego palucha Paslawka - Netkobiety.pl

Ross akurat się skończył ban .

humory, nie przejmuj się Adelo Lucek czasem tak ma ,
Lucek Twój potwór jest ok ,ale kto z Shermanem wygra .
Może Panzerkampfwagen VI Tiger,albo IS-2

Ma pracujące zawieszenie więc na nierównościach koła się unoszą i opadają, teoretycznie też mógłby się toczyć, bo gąsienice są pracujące ale, że to plastik nie praktykowałbym Każde ogniwo (a jest ich zdaje się 77 na stronę) składa się chyba z sześciu części połączonych małą kropelką kleju więc delikatne to. Wieża się kręci i w ogóle jest zdejmowana, włazy na wieży się otwierają. Reszta na sztywno.
Czołgi itp. pojazdy nie są specjalnie trudne, figurki, to wyższa szkoła jazdy. Praktykowałem tylko kilka razy i specjalnie zadowolony nie byłem, bo to była taka nieduża skala 1/35. Lucek jednak kusi i może też bym spróbował sił w czymś takim. Nawet kiedyś przeglądałem co tam jest dostępne z Warhammerów albo japońskich Gundamów.

Ale akurat ten z mojego modelu był już całkiem, całkiem tzn. Sherman M4A3E8. Czyli lepsze zawieszenie i szersze gąsienice, a więc mniejszy nacisk na grunt. Niezawodny silnik, dobra armata wystarczająca w większości przypadków. Na standardowy czołg Wehrmachtu i SS jakim do końca wojny pozostał Pzkpfw IV H/J wystarczał w zupełności. Natomiast Pzkpfw V czyli Pantera też była do ugryzienia, bo wojna, to nie pojedynki szeryfów. Pzkpfw VI czyli Tygrys odgrywał głównie rolę psychologiczną Występowały na froncie w ilościach śladowych. Oba czyli Pantera i Tygrys były skomplikowane, drogie w produkcji choć niby Pantera stanowiła skok technologiczny względem Pzkpfw IV, który też nie był tani i prosty w produkcji. Był ramą do której mocowano zewnętrzny pancerz, a Pantera, to już coś w rodzaju samonośnego kadłuba z płyt pancernych. Lepsze ale nie każdy zakład mógł taką produkcję prowadzić z marszu. Zawieszenie i transmisja napędu notorycznie się psuły w Panterach i Tygrysach. W debiucie Panter na froncie wschodnim zdaje się tylko 1/3 czołgów dojechała na pole bitwy, bo reszta się po drodze zepsuła albo w ogóle nie ruszyła.
Sherman zaś to był przyjazny dla załogi w sensie obsługi pojazd, dość łatwy w produkcji w wielu różnych zakładach. Istniało wiele wersji z różnymi kadłubami, wieżami, silnikami, zawieszeniem i przede wszystkim były tam, gdzie ich potrzebowano tj. na froncie. Piechota wiedziała, że obok prawie zawsze może liczyć na prawdziwy czołg z solidną armatą, która może zdrowo pierdyknąć niemieckie gniazdo ckm i poprawić z pół calówki, a do tego głównie wymyślono czołgi.

Ależ wykorzystuje. Są festyny militarne z okazji świąt wszelakich, gdzie zjeżdżają się kolekcjonerzy i czasem na małą przejażdżkę czymś można się załapać. W muzeach WP w Warszawie i Poznaniu są sprawne ekipy rewitalizujące różnoraki sprzęt pancerny i co jakiś czas ogłaszają dni otwarte, pikniki itp. Poza tym są zloty prywatnych kolekcjonerów, gdzie również odpłatnie można się przejechać.

Ja nie ruszałem się poza dzielnicę

Noooo Lucyferze, odpocząłeś trochę?
Mi minął na spacerach, cieszeniu się z deszczowej pogody (bo taką uwielbiam), działaniach domowych, robieniu kapusty kiszonej i eksperymentów z zakwasem żytnim, który mi słabo bąbelkuje. Aaaa jeszcze na obserwacji bocianów z Czech i siedzeniu na netkobitach. I takie tam inne pierdoły. A tobie jak tam?

stalkerzy
bociany też widziałem  rodzime - szybowały korzystając z kominów powietrza ciepłego i zimnego majestatycznie.

Tak ja jestem stalkerką bocianią. Obserwuje czasami kilka gniazd. Wczoraj w jednym w Jasieniu okazało się, że jeden  piskalczek wykluł się dużo później niż reszta. Okazało się, że rodzic wywalił go z gniazda, ale ten bidak się gdzieś zahaczył w gałązkach i po kilku godzinach wrócił do gniazda. Ja starałam się na Facebooku napisać do ludzi z Jasienia, do jakiś wiadomości regionalnych, ale niestety po chyba 2 godzinach rodzic wyrzucił go ponownie skutecznie.

Jakoś tak wyszło, ze zaplątał się w krzaczory gniazda i nie spadł. I była w nim taka wola życia, że wrócił do gniazda, ale na niedługo. W sumie i tak chyba nie miałby szans bo duzo większe rodzeństwo wszystko wyjadało zanim jemu się cokolwiek udało złapać. Jak widzisz na zdjęciu on do nich był maleńki.

Szczerze to nie. Obecnie dzień w dzień mam średnio 12 godzin to tu, to tam
Aż normalnie zaraz sobie drinka robię i idę malować.
Po prostu zacząłem się udzielać.

Kapusta kiszona i na zimę Mniam, mniam.

Tam zdaje się ludzie mu pomagają, więc już chyba nie wywali. Pewnie już by to zrobił.

Niom bidulek, ale takie są u bocianów klimaty. Zastanawiałam się, czy to na pewno chodzi o trudy wykarmienia potomstwa. Pomyślałam sobie, że może to jest takie powtarzanie tego co widziały za dzieciaka? Tam gdzie sa młode przy, których jest wyrzucany jeden z nich wydaje im się, że tak się robi, to normalne. Tam gdzie nie było takiego działania rodzice wychowują wszystkie młode? Ciekawe to wszystko.

Ciekawa kwestia, Ajko - czy zwierzęta odizolowane od społeczności powielają jej zachowania. Podobno te sztuki, które nie miały okazji tego zaobserwować, nie umiały... kopulować (czytałam gdzieś o tym).
W dużej mierze to wyrzucanie z gniazda jest instynktowne. To selekcja naturalna. "Bana" dostają osobniki chore i słabe.

Trochę w weekend pojeździłam po naszym pięknym Podkarpaciu i po drodze widziałam wiele bocianich gniazd, w niektórych widać było wychylające się młode łebki
U mnie na podwórzu spod jednego takiego zadaszenia spadło gniazdo z młodymi kosami, jeszcze nagimi. Sąsiad ułożył je z powrotem na miejscu, zabezpieczył deską. Niestety, na drugi dzień rano znalazłam je znowu na ziemi z jednym martwym pisklęciem tam, gdzie poprzedniego dnia były trzy żywe. Szkoda...

Z podwórkowych newsów: zmarła sąsiadka - "dziewczyna" tego sąsiada, na którego pogrzeb jeździłam niedawno. Piła, jak i jej partner, i najprościej w świecie zapiła się na śmierć. Nikt z rodziny się nie zgłosił, chowana będzie na koszt państwa.

Ajko, w moim miejscu zamieszkania mam klimaty jak z Grzesiuka - uwielbiam to. Środowisko jest dość specyficzne, część mieszkańców jest tu zasiedziała od kilkudziesięciu lat, znają się jak łyse konie i wiedzą, co u kogo słychać. Jest tu ławeczka ze stolikiem, gdzie można poplotkować jak w "Ranczo". Mój dom trochę architekturą przypomina barak - trzy drzwi obok siebie, mijamy się z sąsiadami po kilka razy dziennie, zawsze jest okazja zamienić parę zdań. Wnukowie sąsiadki zaglądają mi w okno, bo domek jest parterowy, a ja ich częstuję krupnikiem i ogórkową Pod oknem postawiłam stolik i dwa składane krzesełka, więc popija się tu kawkę, rozmawia, czyta książki.
W śmiałych marzeniach mam dom z podwórkiem tylko dla siebie, ale wtedy zabrakłoby mi tego międzysąsiedzkiego aspektu (ale za to byłby hamak i ja w negliżu na swoich włościach! Ha! ).
Co do wzorców, mnie samej się zdarzyło ze zdumieniem zauważyć, jak inaczej można rozwiązać pewne sprawy niż przywykłam. U mnie na przykład był w rodzinnym domu krzyk o niepomyte naczynia, nawet i czasem lanie, a moja szwagierka z niewzruszonym spokojem wręczyła swojej córce ścierkę i poleciła wykonać swoją zaległą pracę. Bez krzyków, nerwów, spokojnie i stanowczo. Była to dla mnie cenna obserwacja.

P.S. Dzisiaj spałam dobrze.

Ajko, dziękuję za komplement.
Z tymi darami - zauważyliście? - zwykle bywa tak, że ich nie doceniamy, często nie dostrzegamy, bo są dla nas naturalne, łatwo nam przychodzą. Nie chwaląc się, często slyszę, że dobrze się ze mną rozmawia i że mam "gadane", dwie osoby niezależnie od siebie powiedziały mi, że umiem fajnie opowiedzieć banalną rzecz. A ja się wcale o to nie staram, żadna to zasługa, samo wychodzi.
Kurczę, szkoda, że nie płacą za gadanie, bo mam coraz większą ochotę zająć się w życiu czymś, co bardziej by mnie "kręciło" niż dotychczasowe zajęcie.
Ale za pisanie czasem płacą...

Ajko, czasami swojego ględzenia nie lubię i wkurza mnie ta marudna baba
Zapomniałam o YT

Choć podobno mam gadane, to jak czasem czytam Wasze przekomarzanki na forum, zupełnie za Wami nie nadążam Chyba bardziej byście się na YT nadawali niż moja skromna osoba

Ajko, Ty na forum promieniujesz ciepłem i troską o drugiego człowieka. To z kolei mnie przyciąga i chyba nie tylko mnie. No i zwyczajnie mądra z Ciebie dziewczyna.

Ej dziewczyny uświadomiłyście mi, że mam jednak dyskomfort otrzymywania komplementów. Więc jak już taplamy się tak w falach wazeliny, to ja chciałam powiedzieć Adela (i mówię to szczerze). Ty też masz dar gadania, może trochę w nim nieśmiałości, ale to chyba tylko ostrożność. Imponujesz mi jak sobie świetnie radzisz, jak nie czekasz, aż samo do ciebie przyjdzie tylko wychodzisz na przeciw nowemu, nieznanemu. Twoje scenki z ojcem, bardzo wymowne. Niczym perfekcyjny szkic narysowany kilkoma kreskami. Potrafisz swoją łagodnością przywracać równowagę w otoczeniu. Ja jestem ci wdzięczna za fragmenty z twoich sesji pracy z terapeutką, zawsze próbowałam się trochę w nich odnaleźć. Potrafisz fajnie zgrać ludzi.

Symbi . Przytulam .

Ja bardzo często zauważyłam, że odpowiedzi na moje pytania pokazują 2 dno danej sytuacji. Nie zawsze to co ktoś napisze w pierwszym poście, daje możliwość zrozumieć jego sytuację. Na pewno nie jest nigdy moją intencją zaspokoić moją ciekawość. Tylko poznać z czym dana osoba tak naprawdę ma problem, z czego on naprawdę wynika.
Jak ktoś nie chce nie musi odpowiadać.

Najprawdopodobniej my też nie wiemy o co dokładnie chodzi i może niech tak zostanie.

Czasem to bardzo cenne właśnie bywa ,zwraca się wtedy bardziej uwagę  na wielowymiarowość jej istotne znaczenie i różne poziomy świadomego widzenia siebie i drugiej osoby na przykład w relacjach damsko męskich
czy też to że nie istnieje jeden jedynie słuszny punkt widzenia, a w emocjach ludzie ulegają jednostronnemu patrzeniu na swoją sytuację .

No to pisz tutaj jak ci źle. Może przyniesie ci to trochę ulgi i ciepła na serducho. Są tutaj życzliwi ci ludzie. Odzywaj się kochana. Ja twojego postu, który Adeli napisałaś w ramach wsparcia, o twojej drodze wracania do siebie nigdy nie zapomnę. Był dla Adeli, ale dużo mi dał.

B.
P.S. Oprócz szpilek kupiłam złote balerinki z ozdobą, złote sneakersy i kilka sexy koszul nocnych, bo postanowiłam latem pić rankiem kawę na ganku na moim białym wiklinowym siedzisku w eleganckiej bieliźnie nocnej i satynowym szlafroczku.

ha ha ha! jestem prostą wieśniaczką, tyle że z dostępem do Internetu, więc zamiast prasy przeglądam rano nagłówki w telefonie. Nie mam kamerdynera, dzieci duże, to pomagają w obejściu.

nie można być tak okrutnym,nas tu skręca z ciekawości jak Symbi wygląda a Ty piszesz o koszulkach

a ma?

nie ja nie mam, w ogóle nie mam tatuaży .

Wynika z Twojego opisu że Symbi jest do rzeczy babką

acha

Tak wracając na chwilkę do bocków:) : nie na kolankach, ale na skoku Kolanka mają nieco wyżej

Zwyczaj wyrzucania z gniazd młodych bocianów przez rodziców jest zjawiskiem niezbyt częstym, ale się zdarza. Takie zachowania sa instynktowne i mają genetyczne podłoże. Selekcja je utrwaliła, "na wypadek", gdyby akurat było mało pokarmu. Wtedy najmłodsze pisklę ma znikome szanse i dobór wykształcił u dorosłych zachowania agresywne. Wtedy szanse przeżycia starszych pisklaków się zwiększają.
Z kolei u niektórych ptaków drapieżnych dość powszechny jest kainizm, kiedy to z kolei starsze rodzeństwo zabija te młode, które się później wykluły, choć najczęściej dotczy to jednego pisklaka.

Taka dygresja, bo na kosmetykach, spa czy balerinkach to się nie znam

A ma ktoś na pośladku?

No to ladnie. Nie dosyć że na prochach, to jeszcze żem nietenteges