zostawił mnie po raz...setny - Netkobiety.pl

Dzięki i proszę bardzo, jak to jest, gdy rozmawia się z osobą inteligentną, różnica kolosalna.
Ja występy na tym wątku już zakończyłam, bo lepiej wyszukanym na tym, gdybym wzięła kilogram grochu i rzucała nim o ścianę. Czasem po prostu nie warto, chociaż trzeba przyznać, że pierwszy raz spotkałam się z takim przypadkiem, żeby autor/ autorka tak reagowali.

Więc mam nadzieje, że więcej twojego wpisu tu nie zobaczę. Alfą i Omegą nie jesteś. A grochem o ścianę rzucaj a raczej zjedz. Panno inteligentna. Aż nadzwyczaj.
Dziękuję za twoje rady...

Edit : nt raka wiem więcej niż Wy wszyscy razem więc darucie sobie teksty o tej chorobie

PROSZĘ o powrót do kulturalnej dyskusji! Przypominam, że nie ma obowiązku przyjmowania rad i korzystania z nich, tak samo, jak nie ma obowiązku doradzania innym.

Oczywiście, że choroby takie jak rak.
Ja w trakcie relacji z toksykiem najpierw dwa lata leczyłam guza przysadki mózgowej.
Po rozstaniu okazało się, że rak płaskonabłonkowy zajął mi całe mnóstwo flaków i narządów. W wyniku leczenia straciłam min. nerkę i inne części niezamienne.
Uważasz, że mój stan emocjonalny i psychiczny w związku z toksykiem nie przyczynił się do rozwoju choroby? Ja jestem o tym przekonana.
Proponuję, żebyś wreszcie postarała się uspokoić i myśleć racjonalnie.
Ulle NIGDZIE nie życzyła Ci żadnego raka, co Ty wymyślasz dziewczyno?
Jeśli będziesz się tak rzucać do każdego bez powodu, to nikt nie będzie chciał Ci odpowiadać.

Stosujesz nadinterpretację.
Zdecydowanie nie odebrałem wpisów forumowiczek w ten sposób w jaki odbierasz.

Odpocznij, zrelaksuj się, jutro wstaniesz i zobaczysz, że będzie ci głupio Teraz jesteś za bardzo rozchwiana emocjonalnie dzisiejszą sytuacją z tym facetem.

O jeny, nie wiedziałam, że aż tyle przeszłaś. Chyle czoła, że w końcu się z tego wykaraskałaś. I mam nadzieje, że spotkałaś człowieka, który na Ciebie zasługuje.

Autorko, na pewno nie to było zamierzeniem Ulle. Uwierz, że ona chciała Tobą porządnie potrząsnąć, bo widząc w jakim bagnie jesteś widziała oczami wyobraźni co może się stać dalej, gdy nie powiesz STOP. Myślała zapewne, że to lepiej dotrze. I nie, oczywiście nie każdy musi być taki sam. Ale uwierz, że ja np chciałabym mieć chociaż połowę siły i stanowczości Izabelli i Ulle jeżeli chodzi o relacje damsko-męskie.
Powracając do tematu - odizoluj się od niego na tyle na ile będziesz umiała. Postaraj się chociaż w minimalnym stopniu stanąć na nogi. Jak się nie odetniesz, będziesz w błędnym kole. Co mi pomogło w trudnym okresie - wyrzucilam z siebie caly ból, płakałam żeby pozbyć się emocji. Dużo czytałam i oglądałam kanały na you toube (dziewczyny z formum się super znają, polecały wiele pozycji). A przede wszystkim - nauczyłam się normalnie jeść, spać i funkcjonować. Po prostu schematyczne działania, robisz bo musisz. A później będzie juz coraz lepiej.

Właśnie my kobiety jesteśmy takie naiwne. Ciągła wiara w to, że ktoś zrozumie, że się zmieni. I jakieś milionowe szanse. Ja jestem w pełni świadoma, że będę mieć problem jak kontakt nastąpi. I mam szczerą nadzieję, że do tego czasu przepracuje siebie na tyle, że będę konsekwentna. I bardzo, bardzo bym chciała mieć tą Twoja siłe, uwierz
Autorko zobacz do czego zmierzają takie relacje, przecież normalny związek tak nie wygląda. Ja mimo, że troszkę czasu już mineło nadal sobie nie ufam co do kontaktu. I ja do tej pory siebie nie rozumiem czemu, skoro wiem, że to był toksyk.

Oczywiście, że tak! Ciągle go kochałam, i tęskniłam za nim i chciałam żeby wrócił. Ale te uczucia były w sercu. To były emocje.
A był też i mózg, który te emocje w którymś momencie zagłuszył.
Mimo tego, że mnie wewnętrznie strasznie szarpało po prostu wiedziałam, że muszę to uciąć teraz, albo nigdy. Byłam u kresu wytrzymałości psychicznej i fizycznej również, i autentycznie bałam się, że sobie coś zrobię, albo, że zwariuję, bo po 2 tygodniach bez snu zaczynałam już słyszeć głosy ze ściany.
Wiedziałam, że muszę się ratować i że sposób na ten ratunek jest tylko jeden.

Zależy dla kogo argumentem jest kwestia zdrowia. Dla mnie była. Usłyszałam od terapeutki, że stan napięcia w którym żyję odbije mi się na zdrowiu i nie tylko psychicznym. Nie potraktowałam jej rady jako atak, lecz jak walkę o siebie. To chyba najbardziej do mnie dotarło i wyzwoliło wolę walki o siebie, bo miałam dla kogo żyć, chociaż  był moment wrażenie że się rozpadlam na kawałki. Nie chciałabym wrócić do takiego stanu. To jak reagujesz bardzo dużo mówi o Twoim stanie psychicznym. Hmm ja bym swoje Dziecko wypychała siłą z dołka gdyby je wodą zalewała ,nie patrzylabym czy samo wyjdzie czy się utopi. Dziś akurat kilka godzin wcześniej rozmawiałam na temat uczenia się Dzieci przez własne błędy. Kolega powiedział mi żebym pozwoliła Dziecku na upadek z wysokości to odczuje i się nauczy. Odpowiedziałam,że gdyby Dziecko obiło tyłek to jeszcze nie dramat ale nie mam pewności że   nie przerwie np.rdzeń kręgosłupa a wtedy marna to nauczka i pociecha że zrozumiało.

A może to nie byłby off top, tylko coś, co pomoże pewne kwestie poukładać i zrozumieć autorce?
Mi już samo to, że napisałaś, że odcięłaś się od tamtego faceta pomimo uczuć, tęsknot i nadziei, że się zmieni, dużo pomogło. Czyli że te emocje są jak najbardziej naturalne i nie ma co się za nie winić...

To jest zupełnie inna forma przekazu, choć mówi o tym samym.

U terapeutki byłam może ze trzy razy. Chciałam żeby ktoś z boku spojrzał bezstronnie na moją sytuację. Byłam w sytuacji w której nie wiedziałam "kto tu jest wariatem". Nie wiedziałam nawet ,że jestem w toksycznym związku ale wszystko krzyczało we mnie, że to nie tak, że to co widzę jest tym co widzę, a nie czymś innym. To na co zwróciła mi uwagę terapeutka to stan psychiczny w jakim jestem, napięcie, na pograniczu depresji ale związanej tylko z tą konkretną sytuacją. Dziś jestem jej wdzięczna bo właśnie o zdrowie psychiczne zawalczyłam. Nie waliłam może na oślep jak Reca ale trzęsłam się w środku jak galareta. Konsekwencje tego zostaną,nabawiłam się pewnego paskudnego nawyku z którym walczę ale zdrowia sobie nim nie poprawiam:).Poza tym myślę, że moja psychika już nigdy nie będzie taka silna jak była.To jak dzban który pękł.Reca zawalcz o siebie,tylko tyle i aż tyle!

Mi to forum pomaga bo czytam Ludzi , dowiaduję się od nich czego warto posłuchać,poczytać. Często Ulle coś poleca. Nie potrzebuję już bardzo rozumieć ale uczę się i szukam wskazówek jak postępować.
Czas przeczytać wątek Starość z narcyzem!

Ostatnia rzecz ,gdybym Reca dostała w tamtym czasie tyle wskazówek to bym zatrzymała się nad nimi. Oczywiście różne są rady i nie z każdej trzeba korzystać,ale nad częścią bym się zastanowiła. Dziś się dziwię jak intuicyjnie można się bronić i wychodzić na prostą.

Zastanawiałam się, dopóki miałam nadzieję liczyłam że zrozumie,zmieni postępowanie. Chyba każdej osobie to piszę, że jeśli będzie mieć oczekiwania będzie się szarpać sama ze sobą. To chciały Ci przekazać Dziewczyny. Dopóki będziesz pielęgnowała nadzieję, dopóty będziesz działała wbrew sobie. Narcyza nie zmienisz, to narcyz zmieni Ciebie. Przede wszystkim decyzja musi zapaść w Tobie,że koniec to koniec. Nikt tutaj nie zamierza zmuszać Cię żebyś się rozstała. Ty sama musisz ocenić czy ta relacja ma sens,co dobrego Ci daje, czy czujesz się szczęśliwa, spełniona. Po postach mogę tylko ocenić , że nie tak pisze zadowolona z życia Kobieta!!

Nie myśle co on myśli, co robi, czy tęskni. Moje myśli są bardziej w kierunku 'jak bardzo bym chciala zeby ten człowiek zrozumiał, że źle robi i się ogarnął i podjął próby odbudowy' - ale to tylko ze strony serca. Rozum wie, że ten człowiek nie widzi błędów w swoim zachowaniu, a upływający czas pokazuje że przecież jednoznacznie olewa. Rozum wie też, że to co czuje serce jest strasznie bez sensu i trzeba odpuścić.

Reca, kup sobie puzzle. Piszę poważnie.

Dzięki. Przydal się komentarz mężczyzny, drugiej strony. Tak robię i tak będę robić. Dla siebie. Nie dlatego żeby wrócił, choć miło było by usłyszeć "głupi byłem bo pozwoliłem ci odejść"
Sama się sobie dziwie, że jestem dziś taka spokojna. Czuję, że nawet tak mi lepiej, nie czekam, nie patrzę w telefon. Nie sprawdzam jego fb.
Oby tak zostało.

Edit: sorry, że będę tu pisać o emocjach, może aż za dużo, ale muszę.
Właśnie mam kryzys... Długo nie trwał mój spokój.... Zajrzałam na msg napisać do koleżanki i widzę zielone światełko przy nim.... Aż mnie zakuło w żołądku... Łzy w oczach i myśl. Kocham Cię glupku.
Ale to tylko myśl. Słucham się rozumu. Serca już nie posłucham nigdy. Tak musi być.
Tak będzie lepiej dla mnie. Walczę o siebie.
Zawwlcze i udowodnie wam i sobie, że nie jestem tak słaba jak byłam przez te 2 ostatnie lata.

Dokładnie, ja już dawno o tym pisałam.
Autorko, i właśnie m. in. o to nam wszystkim chodzi. Gdybyś nie miała włączonej aktywności na msg/fb (lub, jak piszą inne dziewczyny, wykasowała i zablokowała go), to byś pisząc do koleżanki nie straciła nagle tego spokoju, który Ci od rana towarzyszył i nie byłoby tego ukłucia i łez.
Im mniej bodźców przypominających go, tym łatwiej będzie zapomnieć...
I tym mniej negatywnych/przykrych emocji.
Warto to zrobić, dla siebie

Edit:
Ja "swojego" nie wywalałam ze znajomych i nie blokowałam go (i tak nic nie pisze), ale już dawno temu wyłączyłam widoczność aktywności na msg oraz obserwowanie go na fb i jest o wiele lepiej emocjonalnie Polecam

Potwierdzam... Najlepiej 1000. Ponad to za duzo a mniej to za malo...

Do dzis mam 5 duzych i dwa male obrazy. oprawione w ramki i powieszona na scianach : )

Daj mi numer do siebie, będę Ci pisała wiadomości na dzień dobry i na dobranoc.

To już zależy, co jest dla Ciebie ważniejsze.
Jak lubisz się tak nakręcać takimi emocjami, to spoko.

Myślę, że to zależy od sytuacji. Do mnie on nie pisze nic, do Ciebie też, więc luz. Zresztą u mnie jakoś strasznie nie zawinił ;p Po prostu nieodwzajemnione uczucie
Ale gdyby było na przykład tak, jak u IsaBelli, to bez dwóch zdań blokowanie byłoby wskazane i ani trochę nie dziecinne, wręcz przeciwnie.
Albo jak pisze czy dzwoni do Ciebie natręt, którego masz dość, to się nie zastanawiasz, czy blokowanie jest dziecinne, tylko od razu to robisz. Tak samo pewnie by było w przypadku dręczenia niestworzonymi SMSami przez exa. Na początku można sobie olewać i nawet kasować bez czytania, ale z czasem to już tak irytuje, że bez blokowania się nie obejdzie ;p
Tak więc wszystko zależy od konkretnej sytuacji i od tego, czy rzeczywiście nie chce się kontaktu z daną osobą.

O, Britan, nie wiedziałam, że jest taka opcja A jaki "status kółka" ( ) jest u takiej osoby po wysłaniu wiadomości?

Drugie kółko.
Czyli wiadomość została wysłana z twojego serwera i siedzi w jakimś buforze (serwerze facebooka), ale nie jest dostarczona do serwera klienta końcowego.
Tak mówiąc po ajtikowemu

Jeśli ktoś Cię dodał do ignorowanych to wysyłając wiadomość będzie cały czas drugie kółko. Co ciekawe ta osoba może odczytać Twoją wiadomość i status kółka się nie zmieni.
Dopiero jak ci cokolwiek odpisze to pojawi się czwarte kółko, te z obrazkiem.

Autorka trzyma się dziś źle dziś cholernie za nim tęsknię. Tylko za tym dobrym, który jeszcze tydzień temu mącił mi w głowie, ale był dobry, kochany...
Próbuje stlumic tą tęsknotę złymi wspomnieniami...

Moje myśli : dlaczego on o mnie nie walczy, dlaczego skoro mówił że tak kocha, nie robi nic żeby to uratować...

Co polecacie na dziś do posłuchania...
Ehh

Nie wrócę. Nie odezwę się. Dziś snila mi się trumna. Obudziłam się z płaczem.

Autorko,

Nie czytałam wszystkich wpisów, doszłam do momentu kiedy pisałaś, że się do niego nie odezwiesz a jednak  odezwałaś czyniąc mu wyrzuty.

Otóż moim zdaniem bardzo źle robisz i powinnaś to natychmiast zakończyć, poznać kogoś innego. On nie jest Tobą zainteresowany w sposób w jaki byś chciała, żeby był. Nie chcę abyś poczuła się urażona moją wypowiedzią, ponieważ sytuacja nie jest Twoją winą. Ty chciałaś normalnego szczerego związku. On traktuje Ciebie jak pogotowie seksualne, to jest korzyść którą on czerpie i na tym mu jedynie zależy. Ma seks żadnych innych zobowiązań. Sama pisałaś, że pisaliście i były poruszane kwestie erotyczne choćby przez telefon. Później jak powiedziałaś mu o uczuciach on Ciebie zganił. Jemu zależy wyłącznie na seksie z Tobą i to takim bez zobowiązań. Nic Ci nie zapewnił. Nic dla Ciebie nie musiał bo Ty tego nie wymagałaś i zgodziłaś się na taki stan i to był Twój duży błąd.

Moim zdaniem to Ty nie wiesz jeszcze wszystkiego i jedyny problem widzisz w jego złym traktowaniu Ciebie. On Ciebie moim zdaniem zdradza, choć trudną nazwać to zdradą bo przecież nawet nie tworzycie związku. On spotyka się z innymi kobietami i stąd te delegacje i inne sprawy, ogólny brak czasu. On nadal łowi inne kobiety i spotyka się na seks. Na pewno nie jesteś jedyna z którą sypia.

Dlaczego był taki miły wcześniej i pokazywał ,, uczucia,,? Otóż, żeby był seks fajniejszy i żebyś Ty była chętniejsza, dlatego.

Sex był cudowny zawsze, ale to nie jest typ faceta któremu tylko na tym zależy. Nawrt gdy się klocilismy i mi przeszło, jemu nie... Chciałam choćby buziaka on mówił, że po takich spinach nie ma ochoty. Niee, nie na sexie mu zależało. Tego jestem pewna. A czy zdradza? Nie wiem. Może zdradzał, może ma już inną.

Jak według Was musiałby się zachować mężczyzna w tej konkretnej sytuacji aby pokazać, że mu zależy na niej, zrozumiał, że ją mocno skrzywdził, ale chce się zmienić?
To co teraz on reprezentuje, nawet ja interpretuję jako manipulację i trzymanie autorki na smyczy.

AUTORKO,

Nikt oczywiście nie może narzucić Tobie swojego światopoglądu ani otworzyć Tobie oczu na to co widzą wszyscy tylko nie Ty.

On nie chciał buziaka po kłótni, bo chciał Cię ustawić wedle swoich zasad. To tyle. Nie chciał Cie całować w czasie Twoich żali, bo wtedy pokazałby, że mu zależy na Tobie. On Ciebie nie kocha i nawet Ci to mówi wprost. Nawet nie traktuje Cię jak kogoś, kogo się lubi bo jawnie i wprost na każdym kroku, okazuje Ci brak szacunku.

Jedynym podłożem jest seks. Sama napisałaś, że tutaj po 4 latach było cudownie i byliście dogadani a nawet więcej. Na tym mu zależy i on jedynie po to przychodzi. Nie zależy mu na Twojej osobie wcale. Nie myśli o tym, jak się teraz czujesz a jedynie napiera, że masz się dostosować do luźnych spotkań w celach seksualnych i mu nic nie wymawiać. Czy Ty tego nie widzisz?

Gdybyś zaszła w ciążę to jestem przekonana, że byś go już nigdy nie zobaczyła. Jedynie w sądzie. Nie miałby po co przyjść. Dopiero wtedy miałabyś problem, teraz problem tworzysz sama. Nie jesteś z nim niczym związana, ani dziećmi ani kredytem a na siłę chcesz żeby Cie pokochał.

W ogóle jak to czytam mam wrażenie, że znasz go dwa tygodnie a nie 4 lata jak napisałaś. Po tylu latach związku nie ma zbudowanego między wami niczego. Ty nawet nie możesz mu powiedzieć co czujesz, obawiasz się cokolwiek zrobić jakbyś znała go kilka dni. Więc na czym przez te 4 lata był oparty związek jak nie wyłącznie na seksie?

Ja też spotykałam się rok z facetem codziennie, nawet u niego w domu gdzie mówił, że mieszka sam. Po roku okazało się, że ma żonę i z nią mieszkał. Na moje przyjście chował jej rzeczy.

To że spotykał się z Tobą codziennie i że mówił, że mu zależy nie znaczy że Cie kochał czy lubił i że wasza relacja była prawdziwa.  Teraz nie widzisz tego bo jest to za świeże, ale myślę że wielu rzeczy nie dostrzegasz. Nocowanie dwóch dorosłych  ludzi od 4 lat.... A czemu nic wcześniej Ci nie zaproponował, małżeństwa czy mieszkania wspólnie? Czemu też Tobie nie przeszkadzało to, że on nic dla Ciebie nie musiał? 

Rzeczywistość może sie okazać jeszcze bardziej bolesna niż Ci się teraz wydaje.

Aha i jeszcze jedno. Sama sobie zaprzeczasz. Piszesz, że on nie ma czasu na spotkania a kiedy ja Tobie piszę, że on Cię olewa i nie chce spotkań to go bronisz. Mówisz że 4 lata przecież było dobrze. On nie chce po prostu i mógłby się spotkać jedynie bez zobowiązań w wiadomym celu.

Napisz mu, że ok rozumiesz i zapraszasz go na seks bez rozmów i żadnych zobowiązań to zobaczysz że będzie u Ciebie codziennie siedział.

Gdybym usłyszała takie teksty od kogoś, to od razu bym się najeżyła i zdystansowała. To emocjonalna manipulacja... Wcale się nie dziwię jego reakcjom na "rozmowy" o uczuciach i brakiem chęci na angażowanie się... Takie teksty działają odpychająco, a nie zachęcająco. Przynajmniej na mnie.

Britan, dzięki za wyjaśnienie

Edit:
Reca, to wcale tak nie jest, że gdyby Cię kochał, to walczyłby o Ciebie, gdy mu powiedziałaś, że odchodzisz.
Po pierwsze, to kolejna manipulacja, a po drugie, gdyby kochał, to na tekst, że odchodzisz, zareagowałby zrozumieniem i życzeniem Ci szczęścia, a nie walką. O miłość się nie walczy. Gdyby prawdziwie kochał, to myślałby o TWOIM szczęściu, a nie o SWOIM "ja chcę z nią być".

Założyłam sobie nowego msg. Tam już nie zaglądam. Izoluje się trochę od świata chce pobyć sama.
Jedyne czego chcislam to uczucia które dawalni zbaieral a moje teksty że cieszy się że znów cierpię były pisane emocjami

Autorko,

Tak jak napisałam wcześniej, nikt nie może zmieniać na siłę Twojego światopoglądu. To jest w końcu Twoje życie i decyzje jakie podejmiesz będą dotyczyły Ciebie, nawet jeśli większość się z nimi nie zgadza.

Jednak pozwolę sobie jeszcze raz napisać swoje zdanie na ten temat. Otóż, proszę odpowiedz na pytanie, jeśli mieszkanie ze sobą  nie jest wyznacznikiem udanego związku to co jest?

Co ten człowiek zrobił dla Ciebie? Co Ci zapewnił? Napisz proszę szczerze.

Każdy ma to na co się godzi. Ty według mojej oceny nic od niego nie wymagałaś a więc i on nic nie musiał. Nie zaproponował Ci ani ślubu, ani mieszkania razem ani niczego co spaja prawdziwy związek. Takie pomieszkiwanie i spotkania po godzinach bardziej pasują wybacz, do związku kochanek kochanka a nie partnerzy. Nie masz z nim nic wspólnego, mieszkania, pieniędzy, dzieci, planów. Niczego. To jest związek rodem ze szkoły podstawowej, gdzie chłopak przychodzi do dziewczyny po lekcjach i czasem zostanie na noc kiedy bardziej liberalna mama pozwoli. Jestem przekonana, że także finansowo o Ciebie nie dbał. Nie zdziwiłabym się, gdybyś to Ty płaciła za siebie lub Ty za swoje go zapraszała na te obiady u siebie w domu. Facet  musi mieć kobietę wymagającą, dla której musi się postarać a nie podaną na tacy. I proszę nie mylić z wykorzystywaniem czy utrzymywaniem. Facet musi czuć się potrzebnym zdobywcą.

On mieszka 50 km od Ciebie, pewnie nawet nie znasz jego rodziny, nie chodziłaś z nim na święta. No ale to też nie jest przecież wyznacznik udanego związku, prawda? A co w takim razie jest?

Pisałaś o super udanym seksie o wypadach do hoteli. Więc tutaj on umiał zorganizować wszystko. No ale już być jako partner i rozmawiać z Tobą jak z partnerką nie umie. Bo nie chce.

Gdybyś go zaprosiła i powiedziała, bądźmy razem tak jak do tej pory, uprawiajmy seks a ja nie będę niczego oczekiwać to on by przyszedł. Dlatego przychodzi obecnie pod pracę bo liczy, że uda mu się skorzystać. Tylko dlatego się pojawia, nie z miłości  czy sympatii. Akurat miał chęć i czas to przyszedł. A nóż się uda wpaść do Ciebie na chatę. Zrobi co ma do zrobienia i pójdzie mówiąc, że ma ważne sprawy.

Na słowa o uczuciach i miłości reagował gniewem. Słowo ,, ajlowiu,, to nie kocham. Ty to nad interpretowałaś wszystko. Facet jak mu zależy zrobi wszystko dosłownie. On Ci mówił miłe słówka, aby seks był bardziej udany. To tak jak złodziej, gdyby miał napisane na czole, że kradnie to każdy by uważał. On Ci nie powie, że jest z Tobą dla seksu, będzie grał abyś myślała to co on chce, żebyś myślała. Takie przykłady można mnożyć. Jesteś wg mnie bardzo naiwna, że nie rozumiesz tego, że faceci kobietami od wieków manipulują w ten sposób dla własnych przyjemności. Kochankom faceci też mówią, że nie kochają żon i z nimi nie żyją. A jak się wyda, podkuleni wracają do żon a kochankę przy okazji jeszcze wyzwą od jakichś. On Ci nie powie, że Cie nie kocha, nie powie, że mu nie zależy. Będzie mącił po to, żebyś chciała. Gdyby Ci wprost powiedział, że Cie nie kocha a jedynie zależy mu na seksie to byś nie zgodziła się na taki kontakt. Więc on Ci tego nie powie. A Ty niestety nie widzisz rzeczy oczywistych.

Także facet nic nie musiał a Ty mówisz, ze to nie recepta na udany związek. Więc co jest receptą? Spotkania na noc od czasu do czasu kiedy jemu wygodnie? Jaka jest recepta wg Ciebie?

To był normalny związek. Znam jego rodzinę, przyjaciół mamy wspólnych. Byłam u niego na święta, on u mnie. Jedyna rzecz nie mieszkaliśmy razem. Ja mam pracę tu on tam. I w sumie nigdy nie ciągnęło mnie żeby razem już mieszkać. Często jedno i drugiego spało i na tamten czas tak było dobrze.

Co do sexu. Nigdy nie czułam się wykorzystana. Nigdy nie namawiał mnie, nie stawiał warunków pod tym względem.

On potrzebował mnie poskusznej i to na każdym kroku. Zabierał miłość uczucie chyba tylko po to żebym zebrała o więcej. Przyciągał odpychal i tak w kółko od 2 lat.
Byłabym kłamcą gdybym napisała, że nie tęsknię. Pstrykne w palec i zapomnę.

Jest mi się z tym trudno pogodzić, przegrałam.

Dziś czuję, że byłam dla niego nikim. Mało ważną osobą. Mimo, że słyszałam że my będziemy już nazawsze razem. Jesteśmy dla siebie stworzeni.

Prawdziwy mężczyzna nigdy nie pozwoliłby kobiecie czuć się nie kochaną. A jeśli ciągle miałam prosić o miłość to, co to za miłość? Jedynie na jego warunkach i zasadach.
Dla własnego dobra, dla mojego zdrowia tak będzie lepiej, ale serce pęka. Próbuję zabijać myśli o dobrych chwilach.

Dziś włocze się po lesie, zbieram grzyby słabo trochę je widzę, bo łzy zasłaniają mi wszystko.
Czuję się samotna, opuszczona. Oszukana. I zła na siebie, że tydzień temu znów mu uwierzyłam.

Wam dziękuję, za to, że jesteście. Gdyby nie Wy już bym chyba zwariowała.