zostawił mnie po raz...setny - Netkobiety.pl

Nie było SMS o kotkach.
Pisałam wcześniej o co mam do niego żal.

Mówił do mnie kochanie kotek skarbie itp. A gdy ja powiedziałam mu kocham Cię to dał mi przez łeb że wymuszam na nim to samo.
Po 4 latach!!!?
Gdy wczoraj przez telefon sam mwoil mi ajlooooiwjuuuu.
Więc mu powiedzialam że takie zwroty jak kochanie to myślałam że do osób które się kocha. Ot cała historia.
On się przestał do mnie odzywać. Znów zaczął trzymać mnie na dystans, znów dostałam karę. Znów metoda przyciągania odpychania.
Gdzie przez ostatnie 2 tygodnie myślałam że poprawilismy swoje relacje.

A to było pierwsze "kocham Cię" z Twojej strony? On Ci nigdy tego nie powiedział?
Hmm, nie wiadomo, czym dla niego jest Wasz związek.
Sama nie wiem, co Ci powiedzieć, ale według mnie pretensje i zarzuty kierowane w jego stronę nie zaprowadzą do niczego dobrego. Może ktoś bardziej doświadczony związkowo coś podpowie
Jedno jest pewne, emocje bardzo Ci buzują i to jest zły doradca w działaniu. Przykładem jest choćby to wysyłanie w emocjach sms-ów, których potem żałujesz.

Otóż to. Tych dram i pretensji było już tak dużo, że przestały robić na nim jakiekolwiek wrażenie. Teraz z kolei coraz bardziej się pogrążasz, a przy tym coraz bardziej tracisz w jego oczach. Usiłujesz wziąć go na litość, a to w męskich oczach budzi raczej politowanie. W ten sposób NIC nie zyskasz, a na pewno nie może to być szacunek bez którego związek nie może istnieć, oczywiście ten oparty na zdrowych zasadach. Uwierz, faceci nie znoszą takich dramatyzujących partnerek, które wręcz błagają o uwagę i zainteresowanie. To jest raczej odpychająco-irytujące niż wzbudzające pożądanie. Ponadto byliście ze sobą na tyle długo, że on przecież doskonale zdaje sobie sprawę co robi na Tobie wrażenie i - jak widać - doskonale z tego narzędzia korzysta.
Generalnie oboje zachowujecie się fatalnie, z tego nie może wyniknąć nic dobrego. Pisałam już na początku, że najlepiej byłoby, gdybyście się spotkali i konstruktywnie ze sobą porozmawiali, ale coś mi się wydaje, że to Was po prostu przerasta.

Od środy? Nie. Nie widziałam się  z nim. Nawet nie che. Jakie moje dramy? Kuźwa facet że m argra w kotka i myszkę. Raz mnie uwielbia raz odrzuca. Gdy jestem grzeczna dostaje marchewke.. Gdy nie... Mam Kare w postaci 0 uwagi.
Zbliżyl się do mnie sam po rozstaniu 2 tyg temu. Ten czas do środy był super. Kochał mnie wielbil. Gdy napisałam mu kocham cię dostałam w łeb kuźwa,!!!
Nieee nie będę już tego znosić. Nie chcę mnie to nie. Nie odpisałam na to dawaj łapę. Teraz widzę.. Niczego ci nie zabronilem.

Nie mam siły do tego. Nie chcę już. Mimo że boli i to jak.

Zazwyczaj, wszystko jest, tylko naszą interpretacją. Jego, byłaby inna, ale to autorka prosi o pomoc, i nie fakty mają znaczenie, a własnie jej odczucia.. Bo cóż znaczy, że nie jest zimno, gdy ja mam dreszcze, czy, że nie jest gorąco, gdy ja sama czuję, że sauna?

Dla mnie, Reca36, dokładnie opisała, jak sama czuje się w tej relacji. Pisała: "chce być kochana bezwarunkowo a nie na jego zasadach."
Moja droga, to tak samo, jak on. Też chce być kochany, ale nie Twoich zasadach. Po prostu, nie możecie spotkać się pośrodku. Czy zdajesz sobie sprawę, czego od niego oczekujesz? Dokładnie tego samego, co on od Ciebie. żeby druga strona kochała, tak jak my sami tego chcemy.

Masz wszystkie dane, wszystkie informacje, jak on kocha i albo Tobie to odpowiada, albo nie. To Ty podejmujesz decyzję. Nie, nie odpowiada mi, więc odchodzę, nie można nikogo zmusić, do bycia kimś innym, można takim bywać, pod wpływem okoliczności, by zaraz znów wrócić do swoich naturalnych zachowań.

On sobie normalnie żyje, jak chce, ma własne życie i sprawy, a z Tobą bywa.
Ty natomiast chcesz odwrotności, żeby żyć wspólnym życiem, a tylko bywać oddzielnie i to jeszcze jak najrzadziej.

On wyraźnie dał  Ci do zrozumienia, jakiej chce relacji. Dla Ciebie to za mało i to nie zmieni się nigdy. Też jest zaangażowany, bo wraca, a wszelkie próby mają na celu sprawdzenia, czy zrozumiałaś już, że on potrzebuje oddechu, a Ty je mylnie interpretujesz, że wreszcie on zrozumiał, czego Ty chcesz i że będzie już dobrze. Nie będzie dobrze.

Kłótnie, o jego brak zaangażowania, są jak kłótnie z kotem, że nie jest psem. Dla potrzeby chwili, kot nawet i szczekać się nauczy, by zaraz potem, znów pójść swoimi ścieżkami. Koty tak mają:)

Oboje, nie jesteście w stanie dać sobie tego, czego potrzebujecie. Wymagasz od niego tego, czego sama dać mu nie możesz. Sama wiecznie odchodząc, czy grożąc odejściem, by zaraz pisać smsy, sama go tylko znieczulisz, Twój widok na balustradzie nie zrobi już na nim żadnego wrażenia, pomyśli sobie, że i tak zaraz dostanie od Ciebie wiadomość.

Brak decyzji, brak konsekwencji, brak świadomości jakiejkolwiek.
to, że cierpisz teraz, nie jest wystarczającym powodem, żeby zmieniać decyzję, którą się podjęło.
Ale widocznie, to nie decyzja była, a znowu wymuszenie. Ty nie chcesz się rozstać, Ty chcesz, żeby on się zmienił. To się jednak nigdy nie stanie.

Gdy dojdziesz do wniosku: CHCĘ BYĆ, przede wszystkim SOBĄ, TO MI WYSTARCZY. - dasz radę!

Czyli wychodzi na to, że Wasz związek nie jest dla niego związkiem. Tylko... No własnie. Czym? Układem "fwb"?
Zastanawiam się, co bym zrobiła po otrzymaniu takiej wiadomości. I myślę, że nie zasypywałabym go wyrzutami i zarzutami, tylko na początku bym się zdystansowała, żeby na spokojnie przemyśleć to, co się stało i nie działać w emocjach, które bywają zwodnicze, a potem się ewakuowała ze "związku". Ale bez gradobicia i przysłowiowego trzaskania drzwiami ;p Chociaż, kto wie...

Reca, myślę że w dalszym ciągu nie zrozumiałaś co wszyscy chcą Ci tutaj przekazać. Jasne, że każdy oczekuje w jakimś stopniu czułości, chce dawać siebie, kochać i być kochanym. Ale to musi być zdrowe. To że on w danym momencie czegoś nie okazuje /nie mówi nie oznacza od razu, że nie kocha. Ale najeża się, bo zna Cię na tyle dobrze, że wie iż w danym momencie oczekujesz od niego wyznania i czy danego zachowania i to go irytuje. Nie wiem, nie oceniam tego czy kazde z was zachowuje się dobrze czy źle, ciężko też do końca stwierdzić czy z nim jest problem czy nie. To co mi się rzuca w oczy z Twoich wypowiedzi, to ogromna emocjonalność i paniczna wręcz potrzeba akceptacji i ciągłe zapewnienie o miłości, dopiero wtedy czujesz się bezpiecznie. Ale jeśli nie jest to do końca takie naturalne, bezbłędnie też to widzisz i interpretujesz, a tym samym jeszcze mocniej szukasz tego zapewnienia jw. To błędne koło, które wyniszcza was oboje.
Nie zrozum tego źle, ze to obwinianie Ciebie, bo coś spowodowało, że właśnie tak czujesz i postępujesz. Dopóki to nie zostanie naprostowane, ta i każda kolejna relacja będzie tak wyglądać, bo każde już gubi się w tym co ma robić, a czego nie. Pamiętaj, że on też widzi, czuje i interpretuje. Na tej podstawie funkcją potem pewne schematy.

hmmm...nieco brutalnie...byliscie ze soba 4 lata...a to nie tak, ze to ty z nim bylas? Czcze slowka, ktore lykalas i wszystko co robilas, aby tylko byl...
Nie chcial rozmawiac o przyszlosi z toba, bo ona dla niego nie istniala.

Pisze do ciebie, bo ty zamiast zamilknac wywalasz w dalszym ciagu swoje zale. A symptomow, ze nic z tego glebszego nie wyjdzie bylo juz od dawna mnostwo, tylko  ty nie chcialas ich widzec.

On nie jest katem a ty nie jestes jego ofiara. Jestes ofiara wlasej naiwnosci i tego, co sobie dopowiedzialas do tej relacji, w ktorej ja nie widze glebszego zwiazku tylko fajny uklad.

Skoro nie masz sil na ten niby zwiazek to po co szpiegujesz, po co szukasz z nim kontaktu, dlaczego do tej pory nie zablokowalas go gdzie sie tylko da?

Doskonale Cię rozumiem - jako specjalistka od dawania zyliardowych szans i czekania aż "będzie lepiej" i "on zrozumie".  Nie będzie i nie zrozumie, ale dobrze,że Ty zrozumiałaś, co dla Ciebie lepsze. Facet jest jakiś dziwny.  Normalny, dojrzały facet powiedziałby o comu chodzi i czego chce od Ciebie. Nie macie po 12 lat,żeby się w podchody bawić. Wywal dziada na orbitę okołoziemską. Gorąco polecam regułę 0 kontaktu. ZERO. ja nie blokowałam, ale też nie odbierałam i nie odpisywałam.  Trzymaj się.

Jak sobie dałaś z tym radę na dłuższą metę? Dał Ci w końcu spokój?

Nie chcesz blokować - rozumiem to. Ale przygotuj się na to, że on będzie raz na jakiś czas się odzywać i sprawdzać czy jeszcze ma swoją moc. Nie daj się wtedy sprowokować, koniec z wyrzutami i żalami. Nie rozmawiasz już nigdy nie więcej jeśli nie czujesz się na to gotowa lub do momentu póki nie widzisz normalnej rozmowy po drugiej stronie.

Chio na noc już nie liczę. On mnie odsunął od siebie po raz.. Setny. Nie mam już siły nawet myśleć, że się zmieni. Mam dość kar za moją miłość. Nie zablokuje go, bo nigdy tego nie robię. A to nie jest żaden wyznacznik.
Rano czułam się lepiej. Czuję teraz wielką pustkę.

Ja chyba muszę wprawić pogrzeb moim lzom, emocjom, mojemu smutkowi. Wszystkim pamiątkom, zdjęciom. Od środy czuję się jak ktoś by mi siedział na klacie co najmniej słoń. Nic mi się nie chce. Jestem przygnebiona, smutna, zdolowana.
Nie chce już płakać w poduszkę. Odprawie zaraz jakiś marsz pożegnalny dla tego typa.

Dzwonił właśnie. Nie odebrałam. Napisał SMS.
"Buziaki" zaczyna się gierka. Macie rację. Jeśli go nie zablokuje będzie tak w kółko

Pozwolę sobie na zabawę w jasnowidza - jeśli już dziś zablokujesz go i zaczniesz proces zdrowienia od pogodzenia się z tym, że relacja się skończyła, to prawdopodobnie za pół roku lub rok będziesz się zastanawiać dlaczego nie rozprawiłaś się z nim szybciej.

Prawdopodobnie teraz szkoda Ci tych 4 lat, tego że prawdopodobnie inwestowałaś w to więcej niż on, że możliwe iż dałaś się zwieść słodkim słowom, a teraz nie masz z tego nic poza traumą. Nawet jeśli tak jest, to nie ma w tym nic złego. Czasem trzeba dotknąć dna, żeby się odbić. Najważniejsze jest, żebyś mimo potwornego bólu i smutku oderwała ten plaster i już do niego nie wracała. Postanów sobie, że to koniec. Nie pisz, nie dzwoń, nie tłumacz, nie przekonuj, nie chwytaj się słów "I love you", ani obietnic, ani niczego. Ten rozdział należy zamknąć.

Będzie bolało, będziesz przechodziła żałobę, zaprzeczała, łudziła się, gniewała, aż w końcu się pogodzisz i uwolnisz. W tym czasie zacznij uprawiać sport, chodzić na spacery, medytować, spotykać się ze znajomymi, których przez związek zaniedbałaś, zmień perspektywę. I dostrzeżesz co sobie na własne życzenie zrobiłaś. Naprawdę nie może być tak, że dorosła osoba uzależnia się emocjonalnie od kogoś innego. To niezdrowe i niszczące dla dwóch stron. Jeśli człowiek będący z Tobą w relacji ignoruje Twoje potrzeby to z nim rozmawiasz i jeśli mimo to nic się nie zmienia, dystansujesz się.

Pamiętaj, że to Ty i Twoje zdrowie jest dla Ciebie priorytetem. Nie znaczy to że można mieć innych gdzieś, ale znaczy to, że jeśli gdzieś dzieje Ci się krzywda, to musisz o siebie walczyć i odejść. Dasz radę. I nigdy nikogo o nic nie błagaj. Ani o uczucie, ani o uwagę, ani o nic. Jeśli nie chce dać, to nie. Nie on jeden jest na świecie. Jeszcze teraz tego nie widzisz, ale jak dojdziesz do siebie i pozwolisz sobie wyzdrowieć, zaczniesz się zastanawiać dlaczego trwało to tak długo.

Spraw, żeby dzisiejszy dzień był pierwszym krokiem w stronę dnia "Ale dlaczego ja właściwie nie zrobiłam tego wcześniej?"

Shoggies dziękuję za ten wpis. Czytam go właśnie po raz 4 i będę wracać do tych słów. Dziś w nocy bardzo źle się czułam. Bolał mnie dosłownie każdy kawałek ciała.
Postanowiłam właśnie dbać o siebie, szczególnie o moje zdrowie,bo czuję ból nawet w sercu.
Jestem dla siebie priorytetem i tak musi być. Dbam o siebie i tylko o siebie.
Pora wstać. Zacząć nowy dzień. Swój dzień.
Pozdrawiam Was

Feniks no mylisz się. Koleżanka wyżej ten nie blokowała i dała sobie radę.
Wykasowalam jego numery telefonów. Wyciszylam fb, moja widoczność, jego. To narazie wystarczy.
Nie chce dawać kolejnych szans. Płacę za to zdrowiem. Po tych paru dniach stresu czuję się jak bym zawału miała dostać a dziś głowa mi pęka. Muszę zadbać o siebie i moje życie.
I tak jest mi ciężko, ale nie chce dłużej tak żyć. Nikog nigdy już więcej nie będę prosić o uczucie, o uwagę i zainteresowanie. Nigdy!

Droga Reco,
wykasowanie jego nr telefonu, niewiele da, skoro przysyła smsy, nr z łatwością odzyskasz,
to nie chodzi, żebyś kogokolwiek przekonywała do tego, że dla Ciebie to koniec, ale siebie samą,
kilka dni, to za mało, żeby samej sobie ufać, dlatego właśnie blokuje się wszystko, przed samą sobą, żeby nie mieć już odwrotu..
a czy jesteś sama na to gotowa, wystarczy prosty test,
gdy skasujesz jego smsa bez czytania,
oznaczać będzie, że niezależnie, co by napisał, Twoja decyzja jest nieodwołalna.
Czy jesteś w stanie, kasować bez czytania?

Przecież nawrt gdy zablokuje w każdej chwili mogę odblokować! Przecież to chodzi o moją silną wolę a nie blokowanie, które za chwilę mogę cofnąć.

Kombinacjami o silnej woli to Ty sobie głowy na razie nie zawracaj.Potrzeba wolnej woli która u Ciebie jest zasypana warstwami emocji i natrętnych myśli.
To co masz w sobie to rodzaj zniewolenia to coś żyje mimowolni i wydaje się być silniejsze od Ciebie to rodzaje różnych obsesji skutek regulowania uczuciami za pomocą  emocji związanych z drugim człowiekiem .
Jesteś miłosną narkomanką (trochę bluszczującą jednak ) i teraz masz zespół odstawienia po prostu potrzebujesz odtrucia nawet w sensie dosłownym wypłukania kortyzolu z organizmu.
Zamiast siedzieć i użalać się nad sobą to ćwicz ,bierz witaminy,magnez i pij dużo wody .
Zero alkoholu ,jakichś neospazmin czy innych badziewi.Z doświadczenia powiem Ci że najlepiej na żywca przeżyć takie odtrucie,jak nie pomoże to idź do fachowca
Podziel sobie dzień na odcinki czasu w których stanowczo nie będziesz gapić się w telefon.
Nie chodź głodna,odpoczywaj ,płacz ,i wywalaj złość to na początek na psychoanalizy i diagnozy niebawem przyjdzie czas wtedy będziesz mogła na ten związek spojrzeć inaczej na razie zadbaj o siebie i nie siedź zbyt wiele w domu sama.
Pisz gadaj rozmawiaj wywalaj emocje bez cenzury inaczej nie zobaczysz jak myślisz i w jaki chory sposób stosujesz samoregulację uczuciami.

Jako kobieta, która w pewnym monecie swojego życia, zdecydowała o tym, że nie chce mieć już żadnego kontaktu z byłym partnerem, mogę powiedzieć Ci jedno.
Jeśli nie chcesz mieć z kimś kontaktu, to zrobisz wszystko i wykorzystasz każdą możliwość, żeby tego kontaktu nie mieć.
Zablokujesz nie jeden, a setkę, pięć setek numerów, komunikatorów, mesendżerów, tłitów, fejsów i snapów.
Jeśli nie chcesz mieć z kimś kontaktu, to nie milkniesz demonstracyjnie, tylko jasno i wprost oznajmiasz - to koniec, nie chcę mieć z tobą gościu żadnego kontaktu. Proszę, abyś do mnie nie pisał, nie dzwonił, nie przyjeżdżał, nie nachodził mnie, bo jeśli to zrobisz, to będę zmuszona za każdym razem wzywać policję. I jeśli do tego dojdzie - to konsekwentnie to robisz.
Tak się stawia sprawy niechcianych kontaktów.
Mówi Ci to osoba, która przeszła to wszystko w czasach, kiedy telefony nie miały jeszcze opcji dodawania numerów do spamu, albo do czarnej listy.
I której adorator był bardzo mocno zdeterminowany.

I jeśli po tym delikwent pojawia się w Twoich drzwiach, to mu ich zwyczajnie nie otwierasz, tak jak nie otworzyłabyś świadkom Jehowy, lub akwizytorom Amwaya.

Tymczasem Ty zarzekasz się, jak to strasznie nie chcesz, i szukasz sobie ciągle powodów i pretekstów do tego, żeby za wszelką cenę ten kontakt podtrzymać.
Mnie tam nic do tego, ale jeśli nie przyznasz sama przed sobą uczciwie o co Ci tak naprawdę chodzi i czego chcesz, to będziesz się jeszcze długo miotać w pozorowanych ruchach pełzających.

Nie,nie zajmujesz się sobą.. W dalszym ciągu analizujesz i zastanawiasz się co zrobi, co myśli itd.
Ty nie chcesz się z nim rozstać. Ale musisz szczerze i uczciwie postawić sprawę jasno sama przed sobą,co chcesz zrobić. Nic nam do tego, ale musisz być świadoma, że najprawdopodobniej pewne kwestie się nie zmienią. Bo takie historie, że ktoś coś zrozumiał i się zmienił to ja tylko w filmach widziałam. Odpowiedz sobie, tylko sobie, co i jak bardzo Ci nie pasowało, co możesz zrobić w danej sytuacji Ty i co jesteś w stanie zaakceptować u partnera, kiedy nie patrzysz już na niego przez różowe okulary, a możesz się spodziewać powtórki określonych zachowań. I nie chodzi o manipulacje, ale o to gdzie postawisz granice i czy oboje dacie radę jakoś rozsądnie komunikować się ze sobą. I nie łudź się, że Ty dasz radę go zmienić.

Wypisz sobie wszystkie te sytuacje, kiedy Cię ranił, kiedy z jego powodu czułaś się źle, czułaś się nieważna albo upokorzona, wypisz wszystkie nieprzyjemne sms-y, a potem sobie tę listę powieś na lodówce i czytaj za każdym razem, kiedy zaczniesz tęsknić albo się łamać. Uwierz, że pomaga.

Ja nie milczalam. Powiedziałam mu, że wiem że on się nie zmieni, nie patrzy na moje uczucia... Pisałam wyżej. I nie ma nas już. Dawałam mu milion szans choć dla niego to ja była wariatką, która wymyślala. Powiedziałam mu, że dla nas już czas się skończył.
A lody?! Gdyby facet powiedixal Ci, że ma tyle ważnych dziś spraw.. Z taką pogardą i szyderstwem, że jak to?? Jak możesz? Że w ogóle proponujesz lody- też źle byś się czuła. Rozumiem. Powiedziec kochanie skarbie dziś nie dam rady bo to tamto. Ale wysmiac mnie, bo ON ma ważne sprawy!? Ton mowy jst ważny. A tu był wyjątkowy.

Źle mi. Byłam silna. Dziś mam doła.
Był u mnie. Rozmawialiśmy. Stwierdził że bardzo mnie kocha itp itd.
Ja już chyba nie czuje do niego nic. Obojętność. Za dużo wycierpialam przez ten czas. Gdzie był jak mówiłam mu kocham Cię? Odsuwam się tyle na ile jestem silna.

Byłam, bo zajmowałam się sobą. Dzis myślę o nim. Ciągle siedzi mi we łbie
Wiecie co mnie śmieszy. Jak przyjechał taki biedny zbity pies i jego tekst. Oczywiście, że Cię kocham. Ja się zdenerwowałem tylko, że chciałaś ode mnie wymusić to samo w tamtym momencie.
Tiaaaa. I przez tydzień trzymał mnie dlatego na dystans, odsunął się.
I kolejny tekst.... W trakcie rozmowy... "przecież wiesz, że jak jesteś taka dobra to masz ode mnie wszystko"
Heh czyli taktyka kija i marchewki. Nagroda i kara. On to nawet nie rozumie jak mówię do niego słuchaj sam siebie co Ty mówisz. Jak jestem dobra? Czyli jak robię tak jak Ty chcesz...

Ehh dziś mam zły dzień.

Fajne to zrywanie kontaktu.
Takie nie za częste, akurat wystarczy raz na tydzień się spotkać.

Feniks - bardzo celnie w punkt. W samą dziesiątkę!

Reca, poczytaj sobie o etapach żałoby po rozstaniu czy rozwodzie. Mogę podsunąć tekst mailem, jeśli chcesz. Spotkałam się z graficznym przedstawieniem tego procesu (żałoba po stracie) w kształcie okręgu i pomysłodawczyni Elizabeth Kubler-Ross wyraźnie napisała w swojej książce, że etapy żałoby nie następują w ściśle określonym porządku, one mieszają się ze sobą, powracają, występują w różnej kolejności, aż wreszcie po upływie jakiegoś czasu, dla każdego inny jest to czas, koło żałoby kręci się coraz słabiej i wreszcie znajdujemy ukojenie i godzimy się z sytuacją. Nie dziwi mnie zatem, że wczoraj czułaś sie silna, dziś z kolei masz doła, to zupełnie naturalne i wiele osób na tym forum przeżywa to dokładnie tak samo.
Druga sprawa, że mam wrażenie, że Twój były partner jest narcyzem. Przeżyłam coś takiego, seks był fantastyczny, za to na każdym innym poziomie relacja kulała. Na szczęście dla mnie zostawił mnie. Rozumiem więc, że trudno Ci się pogodzić z rozstaniem, zwłaszcza gdy - być może - był to dla Ciebie pierwszy partner seksualny.
Potrzebujesz się wygadać, sugeruję więc założyć dziennik lub bloga i tam spisywać swoje przeżycia, jest to forma autoterapii. Sama, czytając swoje zapiski, po jakimś czasie na pewno będziesz się dziwić, co Cię ciągnęło do tego człowieka. Dobrym pomysłem jest też napisanie listu(ów) do chłopaka i tam "wywalenie" wszystkich swoich żali. Oczywiście listu(ów) nigdy NIE wysyłasz, możesz go rytualnie spalić i popiół wrzucić do muszli klozetowej. A przede wszystkim uciąć kontakt.

Zawsze warto wrócić do klasyki i obejrzeć sobie ponownie film MATRIX,
przychodzą takie momenty w życiu, że trzeba wybierać, którą tabletkę połykamy,
niebieską, czy czerwoną.
Nie każdy chce poznać prawdę, i nie musi, należy to uszanować,
gdy ktoś wybiera jednak iluzję, nie należy innym dupy zawracać, tylko brać, co dają.

Puść sobie piosenkę "I will survive" w wykonaniu Glorii Gaynor

Jeszcze "Antidotum" Kasi Kowalskiej jest spoko

To co napiszę, uznasz zapewne za straszny banał, ale to prawda - sama sprawdziłam. Daj sobie czas. Nie kontaktuj się z nim. Najlepiej zablokuj. Ten związek to szarpanina. Brak kontaktu - ale totalny brak kontaktu (wywal numer, wywal ze znajomych na fb, zablokuj) Cię uleczy. Tak, "uleczy", bo teraz troszkę "chorujesz" Nie ma innej drogi niż zupełne odcięcie się. Bardzo Ci współczuję, ale nie ma innej drogi.