Potraktowal mnie w okropny sposób, nie umiem sobie poradzić - Netkobiety.pl

No niestety to wszystko popłynęło zbyt daleko ale na swoje usprawiedliwienie mam to, że w lipcu z nim rozmawiałam na temat jego znikania cyklicznego - patrząc prosto w oczy powiedział że mogę mu ufać... Serio uwierzyłam, myślałam że człowiek wykształcony, mecenas (!) nir mógłby skłamać.

Wiem, że we wrześniu nie powinnam byla mu wybaczać gdy na jaw wyszło że równolegle spotykal się z inna "na biegi i już od maja z nia nie sypial ale wcześniej tak" a ja mimo to, dalam mu szanse.

Po prostu nie mogę wyjść z podziwu że ktoś jednego dnia rysuje mi serduszka na czole, a kolejnego dnia robi coś takiego. Wg niego sprawa jest wyjasniona i zakończona. I przeszedł z tym do porządku dziennego. Po prostu as trudno w to uwierzyć...

Postblue niestety musze sie zgodzic z ulle, ze zamiast sie skupiac na tym co bylo nie tak z Twoim ex. powinnas sie skupic na sobie bo to Ty masz ze soba wielki problem. Ludzie moga traktowac innych ludzi roznie i na to nie ma sie wplywu ale juz masz wplyw na to jak Ty SAMA pozwalasz sie traktowac. A niestety pozwalasz i pozwalalas sie traktowac partnerom byle jak. Przeszlas juz przez jeden zwiazek w ktorym bylas nieszanowana i na koniec bylas i tak gotowa dac szanse tamtemu facetowi. Nie wypalilo tylko dlatego ze odkrylas ze spotyka sie z inna. Juz wtedy popelnilas blad ze wogole rozpatrywalas powrot do tego kolesia. Wydawac by sie moglo, że 2 nauczki powinny dac Ci do myslenia ale okazuje sie ze nie wyciagnelas zadnej lekcji z tamtego zwiazku. Zaczelas znowu relacje z kims kogo musialas ciagnac za uszy zeby cos ze swoim zyciem robil, placilas za niego, motywowalas do pracy a on odwdzieczyl Ci sie zdrada. Innymi slowy 3 proba ktora znowu oblalas bo wybaczylas mu zamiast dziada pogonic. Tyle tylko ze Twoja psychika miala juz chyba dosc Twoich desperackich zyciowych decyzji i tym razem zamanifestowala to agresja, watpliwosciami i dyskomfortem emocjonalnym. Zamiast słuchac swojego ciala, swojej psychiki Ty sie biczujesz ze bylas niedobra dla tego gościa. To jest przerazajace jak nie widzisz ze sobie sama robisz krzywde. I w tym wszystkim nie martwi Cie to ze idziesz po takiej rowni pochylej tylko roztkliwiasz sie nad "superchwilami" z tym czlowiekiem. Tymczasem plakas powinnas nie nad nim ale nad soba bo naprawde widze Twoja przyszlosc w niezbyt fajnym swietle. Jesli nie zrobisz czegos madrego ze swoim podejsciem do zwiazkow to trafisz na kolejnego a potem kolejnego takiego dupka bo bedziesz podswiadomie sama do takich lgnac. Innymi slowy Twoje kolezanki, z ktorymi tak sie desperacko porownujesz zostana nie tylko narzeczonymi, zonami i matkami ale nawet babciami a Ty bedziesz przerzucac karty kolejnego gufnianego pseudozwiazku. Obudz sie i zadbaj o siebie, wykorzystaj ten czas by sie sama ze soba poukladac a dopiero potem szukac zwiazku zamiast martwic sie teraz na zapas najbardziej tym ze juz nikomu nie zaufasz. Pora chyba na jakas porzadna prace terapeutyczna ktora pouklada Ci emocje i myslenie o pewnych sprawach, np o tym ze facet z magistrem czy nawet doktoratem moze byc a wrecz czesto bywa wiekszym dupkiem niz prosty chlopak ktory ma skonczona szkole zawodowa. Wyksztalcenie nie daje z automatu zdrowej moralnosci, wrecz przeciwnie czasem spryt i intelekt pomaga skuteczniej ukryc paskudny charakter. Jako prawnik i dorosla kobieta powinnas to juz wiedziec a skoro nie wiesz to powinnas zajac sie tymbardziej praca nad soba. Pisze to niezlosliwie, naprawde uwazam ze to najlepsze wyjscie dla Ciebie. Przemysl to prosze.

Wyjdziesz z tego wszystkiego, tylko musisz zmienić kierunek swojego myślenia.
Rozejrzyj się wokół i zastanów się, która z twoich koleżanek tkwiłaby w czymś takim. Oczywiście czytając forum można odniesz wrażenie, że większość kobiet dałaby sobą pomiatać, jednak pamiętaj, że tu swoje wątki zakładają głównie takie kobiety, które przede wszystkim nie dają sobie rady same że sobą, pogubione i mające niskie poczucie własnej wartości. One zdają sobie sprawę z tego, że w ich życiu dzieje się coś bardzo złego i nienormalnego, same nie potrafią tego zdefiniować i piszą tutaj. Można odnieść wrażenie, że dużo jest takich kobiet, ale to nieprawda. Większość reaguje normalnie, gdy ktoś wchodzi im na łeb i wiesz co im robi, nie chce być wulgarna.
Chodzi więc o to, żebyś i ty dołączyła do grona kobiet twardo chodzących po ziemi i znających swoją wartość. Pójdziesz na terapię i tam poznasz mechanizmy, które tobą rządzą, tam nauczysz się, jak komunikować się będąc w związku. Na koniec tak się wzmocnisz i zmienisz, że takie odrzuty męskie nie będą miały u ciebie żadnych szans i będziesz dziwiła się, jak mogłaś być z tym pierwszym, a tym bardziej z tym drugim. Tacy jak oni nie będą w stanie niczym cię do siebie przyciągnąć. Żadna zdrowo myślącą kobietą nie pozwoliłaby na tego rodzaju traktowanie i po pierwszym numerze poniżej pasa zwyczajnie wycofała y się z takiej znajomości.
Daj więc sobie szansę i idź na terapię.

On, on, on,on... ciągle on...Autorko sorry , jesteś jak zacięta płyta,  w kółko jedno i to samo. Na dodatek  ta akcja z Twoim tatą, żenada! Ja bym jego rzeczy spakowala  i wysłała  na jego adres lub też oddała potrzebującym.  Ty natomiast zrobiłaś sobie z taty pośrednika , bo a nóż widelec dowiesz się czegoś nowego ( " czy córce nie należą się wyjaśnienia  ?) .. próbowałaś  się do niego dodzwonić,  ale Cię zablokował , więc naslalas  ojca, bo w głębi liczyłas  że on coś wskura. I NIE pisz proszę że chodziło tylko o te jego rzeczy,  że niby taki dylemat co z nimi zrobić , bo nikt Ci nie uwierzy. To był pretekst i tyle.  Lubisz się ponizac  przed facetem, nie dziwne więc że kończysz z ręką  w nocniku...

A po rozmowie z bratem doszedł do wniosku, że jednak nie chce być torturowany.

Może i zachował się jak gówniarz zrywając w taki sposób - a może czuł, że nie ma wyboru, bo znowu staniesz się agresywna i zrobisz awanturę?

Edit
Jakby nie było, nie masz za kim płakać, sobą się zajmij, a nie nim, jego historią rodzinną i problemami.

I przy okazji - nie mogłam się powstrzymać:

A ja myślałam, że człowiek wykształcony, np kobieta prawniczka potrafiłaby zrozumieć, co jej ludzie przez 4 stron próbuja wytłumaczyć - ale nie, Ty w kółko swoje: on, on, on.

I przy okazji - wiesz, po czym poznać studenta prawa? Nie musisz poznawać, sam Ci o tym powie.

Wiesz co, komentarz poniżej poziomu.

Bal się awantury, ale nie miał oporu potraktować kogos jak śmiecia? I dlatego bezwiednie posłuchał brata który zabrał go do siebie i wyłączył mu telefon? I dlatego w zeszły czwartek mówił że kocha i mu zależy ALE MUSI Z BRATEM POROZMAWIAĆ, po czym w piątek potraktowal jak obca osobe?

A co do zawodu - to zostałam momentami potraktowana jak głupia ges, a ja normalnie pracuje zawodowo, on także.

Brakuje mi naszych wspólnych weekendow i rzeczy ktore razem robiliśmy.
Nie mam siły, leżę cały dzień w łóżku. Jestem mu całkowicie obojętna az trudno w to uwierzyć.

Mówiłam, że autorka ma duzy problem.
Autorko poszukalas terapeuty?

Zacznij od psychologa, nawet prywatnie.
Nie musisz czekać na psychiatrę bezczynnie i bez zasięgnięcia porady / pomocy na tej płaszczyźnie.
Poza tym, psychiatra nie bardzo pomoże Ci w przypadku rozstania, czy nieudanego związku. To bardziej działka psychologa, psychoterapeuty.

Czego jeszcze od nas oczekujesz?

I właśnie w ten sposób wpędzasz sie zupełnie niesłusznie w poczucie winy. Nie dość, że to ciągłe rozpamiętywanie i rozdrapywanie ran nie przynosi Ci absolutnie niczego dobrego, to jeszcze cąłkowqicie zaburzasz przed samą sobą obraz sytuacji. Było właśnie dokładnie odwrotnie: To Ty się starałaś a on to wszystko zepsuł. Co więcej zaczął to wszystko psuć już od samego początku..
Siedzisz w tym po uszy. Naokoło grzmią wręcz sygnały, świadczące o beznadziejności tego faceta, które uniemożliwiałyby stworzenie z nim normalnego związku a Ty udajesz, że nic się nie stało. Dawno nie widziałęm tutaj takiego zaślepienia.

Wiem, to on wszedł w związek kłamiąc i spotykając sie z inna. Czy tylko jedna? Nie wiem "bo o wszystkim napisał na kartkach".
17 lipca odbyliśmy rozmowę, mówił ze mogę mu ufać. Trzy dni później dostałam od niego cygaro na urodziny, a tej drugiej (lub ja byłam druga, bo ona pierwsza) - napisał że jest u znajomych na urodzinach... Wiec tyle jego slowa maja znaczenia.

Gdyby nie zarchiwizowana część wiadomości z nia to nigdy bym się nie dowiedziała, bo klamal do momentu gdy trzymałam telefon w jego ręku i szukalam tych rozmów. Także tak

Serce mi peka, czuję się wykorzystana, zranionw, potraktowana jak śmieci które wyniósł bez refleksji

Dobicia w wątku co najmniej do 500 postów, zresztą jak w poprzednim podobnym wątku. Autorka kocha być pocieszana. Wszystko można by było zamknąć w 20 postach. Przestałem w to wszystko wierzyć.

A Ty nie jesteś jedyną na świecie, ktora miala fajna relacje i została odrzucona. Dorośnij kobieto bo zachowujesz się jak dziecko, domagające się uwagi.

To napisz o niego. Jedź, znajdź go.

E tam nie bedziesz. Jutro pewnie nie bo jest niedziela ale w poniedzialek juz cos wymyslisz. Jak nie Ty podjedziesz to znowu tate albo kogos innego z rodziny poprosisz zeby go wzial na litosc w Twoim imieniu. Lubisz sie upokarzac w imie "tesknoty za byciem razem" nawet jesli to bycie oparte bylo na klamstwach i Twoim psychicznym wykanczaniu sie. Kreci Cie taki chory masochizm. Spokojnie, plaw sie w tym dalej i badz pewna ze dlugo nie bedziesz musiala cierpiec. Juz tam Cie wyhaczy kolejny dupek ktory lubi takie zaburzone dziewczyny. Zapewni Ci znowu chore jazdy i godnie zastapi tego i poprzedniego "ukochanego".
Szkoda Ci wogole pisac słowa wsparcia bo Ty sie karmisz tym taplaniem sie w nieszczesciu. Wielka pani prawnik, ktorej nie stac na to zeby do psychiatry umowic sie prywatnie tylko bedzie teraz czekala 2 msce zeby sie w tym czasie moc bezkarnie pograzac w chorych emocjach. Psychologa tez nie umowilas bo  "tak ciezko wybrac". Zenada. Jak ja widzialam ze cos sie ze mna dzieje to w tydzien mialam umowionych i lekarza i psychoterapeute. A dlaczego? Bo chcialam sobie pomoc. Ty nie chcesz. Ty chcesz sie upajac swoim cierpieniem po jakims powalonym kolesiu. Bedziesz sie wkolo usprawiedliwiac ze to takie swieeeeze i ma prawo bolec. Twoje chore wybory Cie powinny bolec a nie rozstanie z jakims dziwnym typem.

Lepiej uwierz.

Nie leż w łóżku. Wstań. Rób to samo, co robiliście razem, albo jakieś inne rzeczy.

To, że leżysz i o nim rozmyślasz to jest Twoja decyzja. Mozesz ten czas spędzić inaczej.

Co lubisz robić, a na co ostatnio nie miałaś czasu? Yoga? Fryzjer? Kosmetyczka? Kawiarnia? Spacer? Cokolwiek, ale nie leż w łóżku, bo bezczynność tylko pogarsza sytuację. Jak nie dasz rady wyjść, to chociaż film obejrzyj w tym łóżku, ale nie myśl na siłę o nim.

Tu już padło tyle porad, tyle mądrych słów... nie odpowiadaj na wszystkie "ale mi go brakuje... ale tęsknię... ale bo on mówił...".

Tak, on ma wywalone. Gdyby nie miał, nie byłabyś teraz sama. Olej dziada.

Nie musisz. Nie zajmuję się obsługą osób fizycznych tylko spółkami i w swojej pracy jestem profesjonalna.
Pozdrawiam.

Ja nie mam problemu w pracy, z relacjami koleżeńskimi, tylko i wyłącznie w relacjach z mężczyznami. Co w tym dziwnego że w pracy wykonuje swoja prace najlepiej jak umiem, a pracodawcy sa zadowoleni...? Nie wiem jaki to ma związek z tematem, pstryczki w kierunku rzekomo braku profesjonalizmu.

Znalazlam wstępnie dwóch terapeutów (bo uważam że psychoterapeuta będzie lepszy niż psycholog) w swojej okolicy, jutro będę dzwonić i się z którymś z nich umowie.

Ps. Z perspektywy czasu żałuję, że wybaczyłam mu miesiące kłamstw i zdrad(a przynajmniej że zrobiłam to tak szybko, bo zadziałały na mnie czuła slowka i kwiaty, wieeec...)
Juz dziś mi lepiej, choć leki i tak nie pozwoliły spać. To on zepsuł - od początku, nie ja. Brak jakichkolwiek znajomych czy dłuższych relacji świadczy tylko o tym jakim on jest człowiekiem.... Dzięki za otarcie oczu, wasza pomoc jest nieoceniona

Tak wiem, jestem desperacko naiwna i nie umiem stawiać granic. Zdaje sobie z tego sprawę, że muszę włożyć w siebie ogrom pracy i nigdy więcej nie dać się tak potraktować. Zapomniałam o szacunku do siebie i nie umialam być konsekwentna, nie umiem pierwsza zakończyć relacji tylko dochodzi do momentu że ja zostaje porzucona w taki właśnie sposób.
Nie umiałam zakończyć relacji jeśli od początku nie była dobra...

Dokładnie, muszę zawalczyć o siebie... Straciłam najlepsze lata życia na takie związki i to mnie boli.

I uważam że po tym jak mnie potraktował, to słuszne mialam zarzuty że nie jestem najważniejsza i traktuje mnie gorzej niz tamte, poprzednie... itd.

Powinnaś w końcu wyciągnąć wnioski z popełnionych błędów.
Skoro nie potrafisz stworzyć z facetem dobrej relacji, oznacza to, że nie jesteś w stanie być konsekwentna. Cały czas przesuwasz tą granicę i dajesz sie krzywdzić.

Dziękuję, sprawdzę

Dobrze. Kiedy zaczynasz terapię?

On mi się codziennie śni... Ja oszaleje.

Uważasz, ze to w sobie pielegnuję? Po prostu za nim tesknię...

Niezrozumiałę jest dla mnie przejście jednego dnia z miłości w totalną obojętność.

Staram się. Naprawdę.

Już nawet myślalam,że udawał to wszystko, bo byłam rozrywką w czasie braku pracy. Tylko czy można być aż tak perfidnym?

Przy właścicielu mieszkania (Gdy je oglądaliśmy w sobotę przed rozstaniem) całował mnie w ręce. Czy można aż tak udawać?

Każdy zapewne chciałby temu zaprzeczyć, powiedzieć: "Nie da się odstawiać takiej szopki! To zwyczajnie niemożliwe!"

Ale niestety tak przecież jest, i to zaskakująco często. Niektórzy ludzie mają do tego nawet pewnie specjalne zdolności, bo wynieśli taki wzorzec postępowania z dzieciństwa, domu rodzinnego czy zawodowej profesji.
Dlatego po pewnym czasie rozsądek musi jakoś się przebić przez tą ścianę niedowierzenia, kiedy uświadomisz sobie, że skoro ktoś jest gotów zakońćzyć z dnia na dzień relację z drugiem człowiekiem jak za ucięciem noża, to zwyczajnie niemożliwe jest, że ta relacja cokolwiek dla niego znaczyła.

Dziękuję Wam, że po raz kolejny postawiliście mnie "do pionu". Bardzo mi pomagacie-  naprawdę.
Aż niesamowite, że obcy ludzie z forum się tak zaangażowali i wykazują tyle empatii i ciepła... Jesteście kochani.

Terapia jest b. dobrym pomysłem. Masz obsesję.

Tak to obsesja...pisanie tego samego, ciągle i wciąż na forum, te same sytuacje i zdarzenia. Skorzystaj z pomocy psychologa. Przy okazji dokładnie opowiedz mu o sobie i swoich zachowaniach gdyż następny nieudany związek może zakończyć się dla Ciebie bardzo źle.