Wierzycie w Boga? - Netkobiety.pl

W sumie fajnie, że zamiast argumentów stosujesz niczym nie poparte stwierdzenia w stylu autorytarnym: "nie ma uniwersalnej moralności" albo mowę tego typu: "Żałosne" bo to dokładnie przedstawia człowieka jakim jesteś.

W takim razie mogę Ci tylko odpowiedzieć, że istnieje uniwersalna moralność a to że jej nie ma to jest tzw. nowoczesny, liberalny mit

Napisałem też z czego to wynika wcześniej.

Dalsze wywody do Snake są zamozaprzeczeniem, bo niby zwierzęta są wolne (są ograniczone przez prawa przyrody) ale człowiek nie jest wolny (ograniczony przez prawa społeczne). Nielogiczność wywodu pogania nielogiczność twojego rozumowania, które nie jest oparte na żadnych solidnych podstawach.

W rzeczywistości te rozważania do niczego nie prowadzą bo powinniśmy rozpatrywać świat taki jaki jest a nie jaki może być. Dlaczego np. ciągle przewija się tutaj myśl, że człowiek tylko wybiera? co zresztą jest prawdą. Ponieważ człowiek żyje w otoczeniu znacznie potężniejszych od siebie sił i nie ma żadnej nawet nikłej szansy na samostanowienie (to jest dla ciebie synonimem wolnej woli). Może jedynie/aż wybrać dobro albo zło. Boga albo diabła, bo nie ma innej alternatywy. Wielu myślicieli, pisarzy i filozofów tak też definiowało egzystencje cżłowieka i jego problemy. Musieli to rozumieć.

Kwestia samostanowienia człowieka wynika z określonej epoki i opiera się na odrzuceniu Boga. Nie wynika więc z "nieistnienia Boga" ale z jego odrzucenia. Tylko trochę dziwne jest to, że jak ktoś kto ledwie może ogarnąć jakąś ograniczoną dziedzinę rzeczywistości (w sensie jednego człowieka, że jeden bada owady, drugi prawa fizyki) chce się równać z Kimś, kto, Sam Jeden, ogarnia wszystko?

To prawda, że w fizyce obserwujemy następujące po sobie łańcuchy zdarzeń, a skutek fizyczny jest zawsze wywołany fizyczną przyczyną. Dowód tzw. praprzyczynowy (jest to dowód logiczny) pokazuje, że przyczyna pierwszego skutku fizycznego musiała być niefizyczna (przy czym jeśli rozpatrujemy teorię BB jako zjawisko fizyczne to musiał mieć on swoją fizyczną przyczynę). Nie ma bowiem możliwości pojawienia się skutku bez przyczyny a i inflacyjny wrzechświat (istniejący zawsze) musiał mieć kiedyś swoją pierwszą niefizyczną przyczynę. To prowadzi do wniosku, że to co niefizyczne góruje nad materią (nawet jeśli tego nie widzimy) oraz że musiała być wola niefizyczna Kogoś, kto przyczynił się do powstania pierwszego skutku fizycznego, przyczyny dla kolejnych skutków.

Kolejnym kamieniem milowym dowodzenia istnienia niematerialnej rzeczywistości, mającej na nas wpływ jest teoria informacji i dowód na to (nie potrafię go w tej chwili przytoczyć ale można to gdzieś znaleźć) żę informacja może istnieć bez medium czy nośnika fizycznego. A z racji swojego "charakteru" wpływać na naszą rzeczywistość. Jest nawet taka teoria, która mówi ze pierwsza warstwa podfizyczna, ma wpisane zasady, jest swoistą mądrością zachowania się materii w określony sposób.

Wyobraźmy sobie jednak człowieka samego, samo się określającego, pozbawionego wszelkich bodźców ze świata, którego on przecież nie wprawia w ruch jak to jest w przypadku np. atomów i ich części poruszających się ciągle drgających dzięki jakiejś energii, albo inaczej, nawet korzystającego z tego ale pozbawionego otoczenia istot myślących i żywych aby nie mógł przekraczać ich woli, wymuszać swoją na nich cokolwiek, aby jego wola nie podlegała żadnych ograniczeniom, Do czego by to doprowadziło? Większość z nas zapewne się domyśla. Byłaby to Stagnacja i Samodestrukcja. To może wolna wola dla siebie ale ograniczona dla innych = rasizm, totalitaryzm, faszyzm

Takie systemy życia (tutaj że człowiek żyje tylko dla siebie) nazywane są utopijnymi a utopia nigdy nie prowadzi do niczego dobrego. Jedynie ludzi oszukuje.

Jeśli dalej chcesz pisać coś, z czego wynika coś logicznego, to zmień sposób argumentacji na chociaż jakiś podstawowy poparty na dowodach albo pisz, ze są to twoje wyobrażenia, bo autorytarne stwierdzenia że coś jest lub nie ma, tym bardziej niczego nie dowodzą.

[EDIT]

Kolejną rzeczą, która mi się nasunęła po napisaniu tego postu to brak mojego zrozumienia dla podziału na zwierzęta i ludzi w kwestii wolnej woli. Zwierzęta podlegają przecież tym samym prawom fizycznym, żyją w tym samym środowisku a nawet podlegają prawom społecznym w określonych grupach lub je tworzą, podobnie jak my. Gdyby jednak tak było, była taka różnica, oznaczałoby by to różnicę jakościową oraz istnienie czegoś co człowiek posiada a zwierzęta nie, a nie tylko różnicę ilościową, opartą na tym, że cżłowiek posiada czegoś więcej a zwierzęta mniej (np. rozumu).

Powyższy akapit dla mnie osobiście pokazuje logicznie, że materialistyczy pogląd prowadzi do wniosku, że człowiek nie posiada wolnej woli. Sterują nim liczne determinanty zewnętrzne. Dopiero istnienie części duchowej, niezależnej od determinantów zewnętrznych, implikuje możliwość istnienia wolnej woli. Nie jest nią podświadomość (czyli dusza) bo tą posiadają również zwierzęta. Jest to więc coś innego, tzw. duch (czasami te pojęcia mogą być zamienione w zależości od źródła) czego nie posiadają zwierzęta. Steiner np. pisze o różnych rodzajach świadomości, które jednocześnie egzystują w człowieku. Dusze określa świadomością nocną a ducha świadomością dzienną. Są to jednak dwa różne ciała duchowe, które po śmierci się od siebie oddzielają. Liczne eksperymenty psychologiczne pokazują też że w zależności do tego której świadomosci zadawane sa pytania (badania nad mozgiem) udziela ona roznych odpowiedzi, a także jej dazenia sa inne.

Wiele by pisac ale to, że tak spojny obraz wynika z roznych zrodel (trzeba tylko umiec to dostrzec) potwierdza dla mnie nie tylko zlozona duchowa nature czlowieka ale i inne rzeczy o ktorych tutaj pisalem.

Socjopata wychowany u Mansona, głosił by podobne tezy. Twoi współpracownicy powinni zacząć się martwić.

"I owa świadomość powstrzymuje ludzi..."
"Wolna wola była by wtedy, gdy robisz co chcesz i nie ma to żadnych konsekwencji."
Jak już to napisałem.

Pomodlę się, w tej intencji.

Wybacz, nick 'adda-m' jednoznacznie skojarzył mi się z kobietą. Żeby w przyszłości uniknąć podobnych nieporozumień, właśnie zmieniłam Ci status na męski.

Sytuację oczywiście znam, ale nadal nie potrafię połączyć ze sobą MOJEGO twardego stąpania po ziemi i MOJEJ osobistej wiary z tym, co nosi znamiona pogaństwa, a czego chyba na siłę doszukałeś się w postach Piegowatej, a teraz jeszcze dorzucasz do tego marsz w Gdańsku. Jakaś pokrętna to logika.
Mogę się mylić, ale moim zdaniem walisz trochę na oślep, byleby zahaczyć o temat, który z bliżej nieznanego mi jeszcze powodu próbujesz tu przemycić.

Kolejne niczym nie poparte stwierdzenie. Tak nie wygląda dyskusja. Aha dzisiaj mamy różowe niebo, nie wiedziałeś?

zastanów się czy twoje pytanie w ogóle ma sens, wobec osoby, która napisała:

"To prawda, że w fizyce obserwujemy następujące po sobie łańcuchy zdarzeń, a skutek fizyczny jest zawsze wywołany fizyczną przyczyną. Dowód tzw. praprzyczynowy (jest to dowód logiczny) pokazuje, że przyczyna pierwszego skutku fizycznego musiała być niefizyczna (przy czym jeśli rozpatrujemy teorię BB jako zjawisko fizyczne to musiał mieć on swoją fizyczną przyczynę). Nie ma bowiem możliwości pojawienia się skutku bez przyczyny a i inflacyjny wrzechświat (istniejący zawsze) musiał mieć kiedyś swoją pierwszą niefizyczną przyczynę. To prowadzi do wniosku, że to co niefizyczne góruje nad materią (nawet jeśli tego nie widzimy) oraz że musiała być wola niefizyczna Kogoś, kto przyczynił się do powstania pierwszego skutku fizycznego, przyczyny dla kolejnych skutków."

bo chyba nie rozumiesz tego co czytasz

To, co zostało stworzone daje dowody na istnienie Boga.

Tak się zakłada religię. To święta prawda.
Natomiast tego, skąd to się wszystko wzięło, dotąd nam nie wytłumaczono.
Podano, że Wielki Wybuch miał miejsce. A wraz z nim jednocześnie, pojawiły się materia, czas i przestrzeń.
Tylko nie powiedziano, skąd wziął się ten nieskończenie gęsty i nieskończenie mały punt osobliwości.
Tutaj, pozostają domysły, nowe teorie i inne domniemania. Skąd więc religia? A stąd właśnie.

Ewangelista napisał na początku było Słowo. Fizyka doszła do etapu, gdzie mówi o punkcie czy lini osobliwości. Ciekawe. Jeden z noblistów, obserwatorów fal grawitacyjnych powiedział, że kto nie wierzy w Boga jest naiwny.

Wiesz, niektórzy lubią się nabijać z religii i często biorą do tego na warsztat Księgę Rodzaju naśmiewając się, że świat stworzono w 6 dni. Nabijają się z kolesi sprzed paru tysięcy lat, którzy jak potrafili opisali, o dziwo wcale niegłupio, powstanie świata ludziom, którzy w ogóle mało co ogarniali. Nabijają się ale jakby ich właśnie spytać z czego wziął się ten wysokomocny punkcik, z którego wszystko potem, to nie wiedzą. Tak jak nie wiedzą co było wcześniej, a ile ten punkcik sobie tam wisiał, a co to jest w czym ten punkcik sobie trwał. Nie wiedzą co jest poza tym punkcikiem kiedy ma już paręnaście miliardów lat. No bo się o coś rozszerza, to o co?

Paradoksalnie, nikt nikomu niczego nie wciska.
Chcesz wierzyć, ze Twoje życie, to łódka na Styksie, wierz. Takie Twoje prawo.
A ileś set lat temu, obowiązkiem było wyłącznie.
Wiedza i wiara, od dawna są skonfliktowane
Jednakże, kto się czubi...

Od kiedy to kult jest dowodem na to, że tego nie ma? Chyba sam nie dostrzegasz tego, że jesteś indoktrynowany.

Szczena opada, tyle mądrych słów a na końcu, 'banał'. Szok.

I już Cię lubię.

Nie chodzi o to czy jest czy nie ma.
Chodzi o to że  według biblii to pogaństwo.
A Twój post potwierdza że większość polskich katolików tak naprawdę nie wie w co wierzy...

addam - czyli według Ciebie ludzie innych wyznań i niewierzący nie są inteligentni.
Brawo.

Przecież spór ikonodułów i ikonoklastów trwał całe wieki. Co oznacza, że nie możemy tak jednoznacznie określać.

Tu masz sporo racji. Przyczyn tego stanu jest kilka. Najważniejsza to okres zaborów i utrata podmiotowości ojczyzny, wojny, komunizm wykrzywiły polski katolicyzm. Bardziej to religia bogojczyźniana, niż katolicka. Do tego dochodzi pozorność wiary. Ludziom łatwiej przyjąć i uwierzyć w to co widzą. Mam świetny wykład na ten temat na youtube, jakby kto chciał może wrzucić.

Bardzo to typowe co Nathan wypisuje. Typowe dla antyteisty, osoby walczącej z Bogiem. Tylko, że prosiłem tę osobę o to żeby zmieniła swój język i sposób argumentacji.

Język bo ciągle stosuje metodę obrażania innych użytkowników przez stwierdzenia takie jak np. ośmieszanie się, i inne zupełnie bez sensu, bo to nawet nie wynika z kontekstu, ale to są jego "argumenty"

Po drugie pisze stwierdzenia, które nie są poparte żadnymi, dosłownie ŻADNYMI argumentami i to jest co najmniej smutne, żeby nie powiedzieć dosadnie.  Kolejny przedstawiciel smartfonowego pokolenia, który
nawet! nie potrafi czytać ze zrozumieniem tego co mu się zada

A mianowicie, to co napisałem, czyli dowód praprzyczynowy mówi o istnieniu niematerialnego JEDYNEGO BOGA, żródła wszystkiego, i w takiego ja osobiście wierzę, ale nie było pytania w co ja wierzę ale w co wierzą chrześcijanie,
otóż wydawało się, że jest to pytanie retoryczne, a jednak nie, kolega Nathan potraktował to nadzwyczaj serio , wyjasniam więc że zgodnie z teologią chrzescijanstwa oraz trescia PS, chrzescijanie wierza dokladnie w tego samego Boga (sam jestem chrzescijaninem), który siebie okresla jako JESTEM KTORY JESTEM, a wiec JEST TYM KTORY JEST. Po prostu. Niby jacy mogliby byc inni, poza JEDYNYM STWORCA WRZECHRZECZY, w którego rowniez wierzyli Ci, którzy stoja za pojawieniem się czlowieka na Ziemi w obecnej formie, czyli panowie A (zródła mezopotamskie z przed 6 tys. lat). Oni tez wierzyli w TEGO SAMEGO BOGA a potrafili o wiele wiecej niz my, np. przenosic 3000 tys. tonowe! (3000x1000kg!) głazy - patrz Baalbek, czego my nie potrafimy Wierzyli w sensie JEDNEGO ŹRÓDŁA WSZYSTKIEGO, co wynika z samej nazwy JEGO, bez wnikania w szczegóły.

Kłócic się to można o "cechy" Boga, jak każdy z nas to rozumie a nie o same jego istnienie, które jest wymagane nie tylko do faktu pojawienia się Wrzeświata i Wszystkiego ale również do kilku już teorii, gdzie wymaga się istnienia zewnętrznego Obserwatora a raczej SuperObserwatora.

Inny rzeczy to są raczej elementy antyteistycznych ataków i wypierania istnienia Boga niż jakieś wiedzy (na temat chrześcijaństwa) czy logiki. Bóg chrześcijan jest Duchem i nie potrzebuje żadnych materialnych odniesien. Sam Jezus mówi że przyszedł czas, kiedy prawdziwi czciciele Ojca oddają mu cześć w duchu i w prawdzie. Drugą ciekawostką jest to, co Jezus powiedział do żydów, że Prawdziwy jest Tylko ten co Go posłał a wy Go nie znacie (przypominam, że żydzi doskonale znali swojego boga Jahwe, nawet się z nim spotykali). To do przemyslenia... a inne rzeczy, otoczki rózne, elementy tworzą sami ludzie. Niektórym to pomaga to co w tym złego?

Myślę, że tutaj wychodzi ogromna z nas hipokryzja. Podam taki przykład. Jeśli celem treningu jest zdobycie kondycji przez bieganie to biegacz, ten co praktykuje bieganie powinien się skupić tylko na bieganiu, prawda? Wszelkie gadzety w stylu zegarki mierzace trase i parametry, muzyka ze sluchawkami, itp. sa przejawem "głupoty i falszu" w odniesieniu do biegacza. To hipokryta, który nie wie co robi. I takie same argumenty mają antyteisci, czyli walczacy z Bogiem, w stosunku do osob, które się modlą, korzystają z różańca, chodzą do kościoła i na mszę sw. Robią to nie z powodu tego ze się z tym nie zgadzają, bo to bezsens. Robia to bo to ich razi, nie mogą tego znieść jako przeciwnicy walczący aktywnie z Bogiem. Inaczej byłoby to dla nich obojętne i w demokratycznym, tolerancyjnym spoleczenstwie pozwolili by innym (w granicach oczywiscie zasad, moralnosci) robic to co ich uszczesliwia. Nie moga jednak, bo to nie sa ich cechy.

Szkoda tylko ze w tym wszystkim przede wszystkim brakuje logiki. W końcu biegacz biegając (nawet z tymi swoimi śmiesznymi gadzedzikami - zegarkiem, słuchawkami z muzyką) osiąga zamierzony cel, czyli kondycję

Tak z ciekawości. Czy możesz podać jakiś konkretny przykład konfliktu wiedzy (nauki?) i wiary? Pytam się trochę tak "podchwytliwie" szczerze od razu mówię, bo ja osobiście zagłębiając się w tematy nauki, wiedzy i wiary
nie znalazłem takiego anijednego konfliktu a to swierdzenie jak taki slogan funkcjonuje społecznie. Wg. mnie to jest zwykłe niezrozumienie tematu albo wręcz coś zupełnie nieprawdziwego, tzw. fałszywe stwierdzenie. No ale konkretny przykład pozwoli się do tego konkretnie odnieść sam jestem ciekawy co z takiej dyskusji wyniknie

Naprawdę?

Chodzi Ci o taki rodzaj konfliktu, że masz przepisy ograniczenia prędkości, przekraczasz tą prędkość i łapie cię policjant. Jesteś więc w konflikcie z przepisami i policjantem. Chciałbyś jeździć z każdą prędkością
bez konsekwencji?

Mi chodzi raczej o to, co jest takiego konkretnego czy jest jakiś konflikt w kwestii wiedzy, nauki a wiary w kwestii istnienia jakieś zjawiska, prawa. Bo jeśli chodzi o bezkarne przekraczanie zasad, niestosowanie się do ogólnie przyjętych zasad moralnych i innych, to zawsze będzie przeszkadzał nam taki system zasad i wartości, który nas będzie powstrzymywał przed niedozwolonym działaniem.

Na powyższym przykładzie z policjantem i prędkością może się wydawać, że przepisy są złe. Jak to? Ograniczają naszą wolność poruszania się! Ale faktycznie chronią one zarówno nas, jak i innych użytkowników drogi.

Tak samo jest z innymi zasadami a każde działanie niesie za sobą określone skutki, niekoniecznie możliwe do przewidzenia przez wszystkich ludzi. Są tacy co to widzą, są tacy co tego nie widzą (większość). Kto np. zastanawia się nad skutkami działań, które wymieniłeś. Dla większości są one przecież doraźnym sposobem osiągnięcia celu.

Tu chyba jest dyskusja o Istnieniu a nie o przekraczaniu zasad. Ja dobrze rozumiem, że odrzucenie istnienia policjanta jest dla nas wygodne bo wtedy nam się wydaje, że nie będzie nikogo kto będzie od nas wymagał przestrzegania zasad i wyciągał konsekwencje, poza nami samymi, nie będzie przede wszystkim konsekwencji. Ale to jest złudne. Bo jest działanie jest konsekwencja. Zawsze.

Jak chcesz porozmawiać o skutkach działań, które wymieniłeś, zawsze można.

No mamy i co w związku z tym? Czy to czasem nie kolejne "zjawisko", które można w różny sposób traktować? Nie zrozumiałaś zupełnie tego co napisałem. Nie widzę też związku tego co tutaj napisałaś z tematem dyskusji

Chodzi Ci o to czy można konkretne działania realizować? Dla każdego cżłowieka, jeśli robi coś świadomie, jego działanie wynika z określonego systemu wartości, który wybiera. Np. powiedzmy, że mężczyzna ma skłonności do podrywania kobiet, umawiania się z nimi, nie może się powstrzymać (taka natura ) Rozumiem, że jako żona takiego mężczyzny w pełni to akceptujesz. W końcu nie jest to wirus i występuje także wśród zwierząt - "świetne" argumenty a najlepiej wzorujmy się na zwierzętach, np. wśród zwierząt naturalne jest to, że jedne zabijają drugie i to własnymi kłami, pazurami, naprawdę mamy się na nich wzorować?

Takie postępowanie, gdzie liczyło się tylko to co ona sam uważa prezentował Simon Mol, który zaraził AIDS kilkadziesiąt kobiet w Polsce. Zrobił to świadomie. Czy wzorował się na zwierzętach? Nie wiem. Za to wiem, że wykorzytał on swoją wolę do robienia czegoś złego, innym. Miał przecież prawo do wspołżycia, do zarażania. Ktoś uważa, że nie miał takiego prawa?

Dogmat?
akurat w religii katolickiej, bo inne rządzą się swoimi prawami.

Skąd mam wiedzieć, jak mają? Wiem, jak jest u nas. Nie mam pojęcia czy u nich jest to dogmatem czy mają coś innego pełniącego tą rolę... Jak ktoś prawosławny albo protestant się wypowie, to chętnie posłucham, jak to technicznie wygląda.

No ale na to pytanie nie da się odpowiedzieć w kontekście boga ogólnie, da się odpowiedzieć w kontekście konkretnych wyznań religijnych, bo nawet jeżeli ktoś uznaje, że wierzy w jakiegoś boga, ale nie wierzy w Kościół, to jednak jest to bóg z jakiegoś konkretnego wyznania religijnego (zanim się rzucą ludzie twierdzący, że tak nie jest - pogrzebcie sami w swojej głowie, jaki jest Wasz bóg).

Mikołaj Kopernik, Giordano Bruno, spalony na stosie za głoszenie teorii niezgodnych z Pismem, Galileusz, który, by nie podzielić losu Bruna, oficjalnie wyrzekł się poparcia dla rewolucji kopernikańskiej.
Na razie, tyle.

To nie jest odpowiedź na postawione pytanie ponieważ nie ma żadnej niezgodności między pracami i odkryciami tych uczonych a dzisiejszą wiarą. Oczywiście wiele się działo w przeszłości ale przecież nie będziemy rozpatrywać "dzisiejszej kultury rolnej wobec poglądów z XII w. Kultura i wiedza kiedyś a dziś się różnią. Była np. kara śmierci, praca dla pana, królestwa, itd. Dlatego ponawiam pytanie jakie są wg. Ciebie niezgodności nauki, wiedzy z wiarą? Wg. dzisiejszej nauki i wiedzy oczywiście. Wg. mnie nie umiesz takiego konkretnego faktu przedstawić, a powtarzasz nieprawdziwe slogany.

Podsumowując, wg. mnie nie ma niezgodności między wiedzą, nauką i wiarą. Jest natomiast odrzucanie określonych zasad, stąd bierze się antyteizm i walka z Bogiem. Trochę to dziwne, ponieważ dzisiaj nie ma przymusu jakiś określonych zasad a jednak ludzie, którzy odrzucają Boga muszą sobie ciągle coś udowadniać. Jest to dla nich problem.

Nie wierzę. Przestałam wierzyć będąc dzieckiem.
I dobrze z tym mi się żyje, zdrowiej dla psychiki.

Jakiś przykład podasz? Czy tak ogólnie Ci się wydaje.
Co do Galileusza, facetowi najnormalniej w świecie zabrakło wiedzy. Nie umiał odpowiedzieć na proste pytania. Jedno z nich brzmiało: jeżeli ziemia jest w ruchu, to jak to mozliwe, że można dokładnie nawigować statki w odniesieniu do gwiazdy polarnej? Ty zapewne stojący za dowodem naukowym. Będąc w komisji kościelnej tez nie mógłbyś przyjąć twierdzenia, bez poważnych luk w dowodzeniu.
Łatwo teraz w XXI wieku, gdy wiele rzeczy już zostało udowodnionych powtarzać mity o ciemnocie i barbarzyństwie Kościoła.

Nie, nie wierzę.

Mimo wszystko mówisz o ostatecznie prymitywnym gatunku.
Sami nie znamy do końca tego, jak funkcjonuje życie na Ziemi (choćby nawet gatunków żyjących na wielkich głębokościach), a co dopiero o "poznaniu kosmosu" mamy. Wbrew pozorom nasza wiedza o wszechświecie jest w dużej mierze teoretyczna i pewnie szybko się ten mit rozwali, ponieważ na kosmos patrzymy z perspektywy... Ziemi

Ślepa wiara w naukę jest tak samo zawodna, jak ślepa wiara w religie

Robimy postępy i idziemy do przodu, ale nigdy w życiu nie byłbym takim optymistą
Cóż ciekawość swoje kosztuje - Realizacja kwestii międzywymiarowych dopiero będzie ciekawa.

Idąc rozumowaniem Excopa należało by odrzucic całą naukę bo czegoś tam nauczano na uniwersytetach w średniowieczu a potem okazało się to bzdurą. Taka argumentacja kupy się nie trzyma, po prostu.

Myślę, że podejście, w którym myśli się o człowieku jak o istotach „wybranych” przez Boga, jest po prostu wynikiem egocentryzmu i pychy. Chcemy być bardziej wyjątkowi niż jesteśmy i łatwiej nam uwierzyć, że jest głębszy cel naszej bytności na świecie niż to, że jesteśmy maleńkim fragmentem w historii życia w znaczeniu linearnym, ale także miejsca w przestrzeni/wszechświecie niż pogodzić się z tym, że jesteśmy tutaj po to, żeby dalej przekazać życie i dlatego, że ktoś przekazał nam życie wcześniej. Pragniemy być nieśmiertelni przynajmniej na poziomie duchowym ;-)

W temacie wątku, to wierzę w Stwórcę, ale nie takiego, jak to prezentują religie świata, które wyabstrahowały z człowieka to, co najlepsze i umieściły w mitycznej postaci, ale w koncept kogoś/czegoś, co to wystartowało. Nie wiem, czy to był wielki wybuch, ale chyba ograniczenie czasowe mojego umysłu potrzebuje początku i pewnie w tym aspekcie nie różnię się niczym od przeciętnego fanatyka religijnego.
Z całą pewnością jednak nie wierzę w religię, która jest dla mnie:
- produktem ubocznym ewolucji, a dokładnie adaptacją ewolucyjna zapewniająca grupową spójńość
- narzędziem do regulowania stosunków społecznych
- próbą zapanowania nad niepoznawalnym (życie pozagrobowe,  pochodzenie wszechświata)
- iluzją, że do pewnego stopnia sprawuje się kontrolę nad swoim życiem i przyszłością, o ile postępuje się „właściwie” i czci odpowiednie bóstwo 
- propozycją i kreacją Boga, który jest antropomorfizacją ludzkich pragnień, lęków  i niewiedzy

Jednocześnie warto odnotować, że wszystkie wielkie systemy religijne upatrują źródeł moralności w świecie nadprzyrodzonym i dają oparcie i już samo to jest wystarczającym powodem, żeby tego nie ruszać i nie podważać ludzkiej wiary w bogów i bóstwa, bo dzięki temu Ci, którzy z wewnętrznej potrzeby nie czują być moralni wobec innych robią to z powinności bądź strachu wobec swoich bogów oraz dzięki wierze znajdują ukojenie oraz motywację w życiu.

Nie bardzo rozumiem o co Ci chodzi. Ja tylko piszę o tym, że moralność może być czymś, co człowiek ma w sobie, np. wypracowanym na podstawie swoich obserwacji/doświadczeń/wychowania itd itp. wewnętrznym systemem wartości i nie postępuje niezgodnie ze swoimi wewnętrznymi wartościami. Może być także czymś narzuconym z zewnątrz przez system religijny u wtedy dobrze, że jest „coś”, co temperuje naturalną skłonność człowieka do czynienia zła.

To co piszesz pokazuje Twój dziwaczny sposób myślenia. No jak możesz mówić o czymś narzuconym z zewnątrz przez system religijny. Gdy ten systen religijny przez ponad 2 tys lat miał wpływ na to jacy jesteśmy?

Wyboldowałam powyżej skąd MOŻE pochodzić moralność. Jednym z jej źródeł może być system wierzeń religijnych, który został zinternalizowany, wtedy nie jest to norma narzucona przez religię z zewnątrz, ale wyraz wewnętrznych wartości.
Obserwacje to chodzi o sposób postępowania osób znaczących w środowisku, głównie rodziców, „czym skorupka za młodu nasiąknie,..” To wie także kler, dlatego indoktrynacja religijna następuje już od wczesnego okresu życia.
Poza tym uważam, że jest coś takiego jak intuicje moralne, które także pomagają tłumić ludzki egoizm i one są wynikiem tego, źe człowiek od pewnego czasu żyje w społecznościach.

balin, jeśli brakuje Ci merytorycznych argumentów, to po prostu zrezygnuj z dyskusji zamiast obrażać - uwaga o „dziwacznym myśleniu” bardzo obrazuje Twoje nastawienie wobec odmiennych poglądów i brak szacunku dla oponentów w dyskusji. Ponadto przed chrześcijaństwem byli słowiańscy bogowie, a wcześniej pewnie jeszcze inni. Każda religia powstaje, potem upada a na jej miejsce powstaje coś nowego. Jedno się tylko nie zmienia i to jest ludzka potrzeba zawierzenia, że jest coś od nich większego, bo dzięki temu mogą na zewnątrz umieścić swoje lęki i strachy, nadzieję oraz niewiedzę, jak jest naprawdę.