Co o tym myśleć? - Netkobiety.pl

A jakie tematy poruszasz i o co go oskarżasz? I dlaczego wpadasz w histerię przy tym?

Myślę, że powinnaś popatrzeć na siebie z boku po pierwsze - bo masz zachowania ciut jakby osaczające i do tego coś chyba za łatwo wpadasz w histerię, a po drugie popatrzeć na chłopaka - czy właśnie On do Ciebie pasuje, bo jak trzy lata jesteście razem i prowadzi to do niepewności co do związku, to coś tu nie gra.

Co o tym myśleć? Myśleć, że działasz destrukcyjnie na swój własny związek. Następnie myśleć jak to zmienić i zacząć zachowywać się dojrzale.

Co chcesz osiągnąć pytaniami, czy chce się rozstać? Oczekujesz zapewnień, że mimo tego jak go niszczysz, on nadal chce z Tobą być? Co zrobisz, gdy usłyszysz, że jednak nie wytrzyma i odchodzi? To przypomina mi takie podejście "Nic nie poradzę, że taka jestem, zawsze możesz odejść... Skoro nie odchodzisz, to znaczy, że musisz znosić moje zachowanie".

Rozpocznij zmiany od siebie i swojego podejścia. Naucz się rozwiązywać konflikty konstruktywnie (wpadanie w histerię, panikowanie, krzyk, wywieranie presji nie są konstruktywne). Dorośnij i zacznij postępować jak osoba dorosła. Zakładam, że od dawna nie jesteś już dzieckiem.

Zastanów się też, czy kochasz swojego chłopaka, bo to, w jaki sposób go traktujesz, o tym nie świadczy.

Ile masz lat, Autorko?

25. To jets mój pierwszy zwiazek.

Sama sprawiam ze czyje się nieszczęśliwa.
Myśle sobie ej on powienien zachowywać się tak mówić to i tamto to jest miłość a tego nie robi, nie jestem dla niego taka i taka a powinnam być. I wtedy zaczynam pytać drążyć anazlizowac. Mecze go tym wiem. Ale często nie umiem inaczej

Nie martw się, proszę. To można naprawić. Przede wszystkim pracując nad sobą. Bardzo dobrze, że uzmysłowiłaś sobie, że to nie z przyczyny Twojego chłopaka czujesz się w ten sposób, tylko paradoksalnie z Twojej własnej.

Każdy z nas chciałby czuć się kochany i doceniany. Rozumiem to. Powiedz proszę czym jest dla Ciebie miłość? Co powinien robić chłopak, abyś była pewna jego uczuć?

Chciałabym to naprawić ale trwa to tak długo. We mnie tez siedzi mnóstwo złych emocji, bo zdarzyło mo się cierpieć tym razem z jego winy, nie mojej i moich fantazji.
Nie umiem mu przez to ufać. Nie nie zdradził mnie. Nie w tym rzecz nie ta sfera.

Nie przejmuj się, to całkiem popularne wyobrażenia.
Wszystko da się naprawić, jeśli dwie osoby tego chcą i nad tym pracują.

Zanim dam Ci radę, chciałabym wiedzieć jeszcze jedną rzecz. W jaki sposób Twój chłopak chciałby, abyś okazywała mu swoją miłość? Kiedy czuje się kochany? Jakie ma potrzeby? Czego oczekuje od Waszego związku?

Dobrze, a jak aktualnie Ty okazujesz mu miłość? Już wiemy, że tego, co on uważa za potrzebne, mu nie zapewniasz (tak jak on Tobie), więc co robisz zamiast?

Pomocne może być też przybliżenie powodu, dla którego czujesz się zraniona. Utrata zaufania musiała być bolesna i może to nasiliło Twoje zachowania.

Przepraszam, a sama chciałabyś być ciągle oskarżana o gapienie się na innych facetów, o zdrady, o to, że już swojego partnera nie kochasz? Wątpię, żeby dla Ciebie to było przyjemne, więc się nie dziw, że facetowi zaczyna wybijać.

Skup się raczej na tym dlaczego jesteś taka niepewna i zakompleksiona.

A co on takiego strasznego Ci zrobił?

To nie musi być od razu coś strasznego.
Ale wyobraźcie sobie sytuacjie kiedy poznajecie faceta, jesteście w trakcie budowania relacji, jest fajnie, mówienie mu o swoich lękach, obawach, otwieracie się jednym słowem, ale on po jakims czasie robi dokładnie to o czym mówiliście. Wam jest wtedy ciężko on rozumie przeprasza, wy dajecie wam jeszcze szanse, a on później robi to samo przez cały zwiazek.
I to niby nic takiego, ale liczyliście na to ze on was zrozumie ze waśń kocha i więcej tak nie będzie się zachowywał. A jednak. I dlatego ja orzez to małe coś nie potrafię w żadnej kwestii praktycznie zaufać

Masz stuprocentowa racje.

Tylko weź się ogarnij. Ciężko mi

Po pierwsze, nie każda osoba, tak jak Ty, ma potrzebę ciągłego gadania o uczuciach. U niektórych ludzi wywołuje to reakcję frustracji i zmęczenia, kiedy partnerka wiecznie na coś narzeka i chce potwierdzenia 100 razy na dzień, że jest kochana. Oni wolą pokazać czynami, że im zależy: ugotują obiad, pozmywają, pomogą w czymś trudnym.

Po drugie, Twój mężczyzna nie zmieni swojego charakteru, bo Ty tak chcesz. Nie masz na niego wpływu. On równie dobrze mógłby Ci powiedzieć: sama się zmień.

Po trzecie, wpływ masz na siebie i na to jak niskie poczucie wartości i kompleksy niszczą Wasz związek. Polecam popracować nad sobą, bo inaczej zatrujesz nie tylko ten związek, ale inne życiowe relacje. Terapia jest tu jak najbardziej na miejscu.

W środe mam wizytę u psychiatry.
Ostatnio kiepsko moim poczuciem szczęścia czy radosci. CUje się zurzyta. Wstaje rano czuje stres. Nic mnie nie cieszy

Zgadzam się z Przedmówczyniami. Twoje problemy mają źródło w niskiej samoocenie. Ciągłe oczekiwanie zapewnień o miłości, niekończące się kłótnie o to samo, ograniczanie partnera, prędzej czy później, doprowadzą do tego, że on odejdzie. W następnym związku prawdopodobnie będziesz postępować tak samo.

To dobrze, że dostrzegasz problem i chcesz znaleźć rozwiązanie. Terapia pomoże Ci poznać siebie i zrozumieć lepiej swoje motywacje.

Co do zranienia, to bez konkretów ciężko coś powiedzieć. Być może jego czyny odbijają się w lustrze Twoich kompleksów i dlatego uważasz to za cios wymierzony w Twoją osobę.

Doraźnie proponuję przeprosić chłopaka za wywoływanie konfliktów i przedstawić jak konkretnie zamierzasz to zmienić. Wykazał się dużą cierpliwością. Weź pod uwagę jego potrzeby i okazuj mu miłość, tak jak tego oczekuje. Nie zmienisz go w innego człowieka. To niemożliwe. Możesz jedynie pracować z kimś, kim on już jest. Zaakceptuj to.

Da się, jeśli obie strony tego chcą.

Przeczytałam ale sorry u mnie wyglada to nieco inaczej. Ja tez się tak nie zachowuje.

Może eh miała, hmm...powiedzmy, niższy poziom rozwoju komórek mózgowych, ale schemat zachowania jest DOKŁADNIE taki sam. Zamiast być z facetem w relacji, uprawiasz terroryzm emocjonalny, bo wydaje Ci się, że jak uczyniłaś go centrum świata, to on Ci jest winien leczenie Twoich kompleksów i schiz.

Niestety, nie jest Ci nic takiego winny (Jezu, nawet terapeuta nie jest). I zapewniam Cię, że nawet jakby 100 razy na dzień mówił Ci jak Cię kocha, to Tobie nigdy to nie wystarczy i znajdziesz sobie nową histerię, bo problem leży w Twojej głowie.

Jeżeli czujesz się zagrożona zdjęciami innych "bab", to z Twoim poczuciem wlasnej wartości jest problem.

Ja bym mojemu powiedziała, zeby oglądał co lubi.

Normalne. A Ty zdecydowanie powinnaś popracować nad swoim poczuciem własnej wartości zamiast czepiać się faceta o jakieś tam zdjęcia w necie.

Bo ma ochotę sobie popatrzeć, daj facetowi oddychać. Jakie zagrożenie stanowią dla Ciebie jakieś randomowe zdjęcia w necie jakichś randomowych kobiet? Ty może nie patrzysz na zdjęcia facetów, ale pewnie lubisz sobie zerknąć na ciuchy albo wyposażenie mieszkań - i to nie oznacza, że od razu chcesz to kupić i zmienić wystrój, nie?

Ma ochotę patrzeć na inne, bo dla facetów to normalne. Tak samo, jak mają porsche, a i tak obejrzą się, jak przejedzie lamborghini albo stara syrenka. Faceci lubią patrzeć. Ogarnij się, zanim faktycznie zniechęcisz go do siebie do końca. Każdy chce móc oddychać. Jak film oglądacie i jest ładna aktorka, to mu oczy zasłaniasz?

Każdy patrzy... chyba  że jest gejem, to wtedy patrzy na innych facetów

Ale skoro zdecydował się być ze mną to po co mu oglądanie innych?

Matko jedyna, jakbym była facetem, to bym z Tobą ani miesiąca nie wytrzymała... ogarnij się, dziewczyno, bo on ucieknie, a po nim wszyscy następni...
Przecież on nie ogląda się za innymi babami w Twoimi towarzystwie, tylko po prostu foty w necie na męskim forum... swoją drogą, skąd Ty tak doskonale wiesz, co on na tym forum ogląda, pełna inwigilacja?

No i? Co w związku z tym, że tam było jakieś zdjęcie? A jakby poszedł do muzeum i gapił się na akty, to też byś mu robiła jazdy?

Po prostu przyjmij do wiadomości, że mężczyźni tak mają, zerknie sobie i tyle, w ogóle nie ma to związku z Waszym związkiem... problem jest wyłącznie w Twojej głowie i nad tym popracuj.

Bo złe się z tym czuje? Bo dla mnie jest to problem? Bo w tem sposób okazuje zainteresowanie innymi kobietami?

Kajlana

Związek, to również dawanie Bardzo trudno oczekiwać od Twojego chłopaka, że dojdzie do wybuchów namiętności.Ponieważ atmosfera, to czynnik rujnujący lub budujący.Jest masa kobiet, która niczym księżniczka wyłącznie pragnie, osuwać się w ramiona rycerza odurzona.Twoja praca w ten związek, to wyłącznie tupanie nóżką.Dojrzałość i mądrość, przyjdzie u Ciebie z czasem..o ile zmienisz nastawienie do życia i nie odrzucisz refleksji.

To ma zacząć udawać, że już żadna kobieta poza Tobą nie jest dla niego atrakcyjna?
Dorosnij albo popracuj nad poczuciem własnej wartości.