Czy mężczyzna może się zmienić przy innej kobiecie? - Netkobiety.pl

Biedactwa ci goście, po których non stop partnerki jeżdżą. Polecam w takim razie terapię - taką samą, jak dla Autorki wątku - dlaczego wybieram takie kobiety?

No pewnie lepiej pobic kobiete na oczach wlasnego dzecka bo ta z piastkami wyskoczyla bo kodeks

Od takich "nauczycieli" też lepiej trzymać się z daleka.

Wnioski już chyba są jasne, boję się że mężczyzna którego poznałam może myśleć podobnie.

dokladnie

A czy wierzysz w to , że Twój były zmieni się przy innej kobiecie ?
Wierzysz w to, że ktoś kto stosował przemoc jako metodę rozwiązywania problemów zmieni metodę postępowania , to tak sam z siebie ?

Dla mnie jest to możliwe, ale po dłuższej pracy nad sobą przy pomocy specjalisty, ale nie ze względu na drugą osobę.

A ja uważam, że każdy może się zmienić, jeśli tylko chce.
Tylko na to potrzeba czasu, siły, cierpliwości i poświęcenia.

"Jesli ktos chce" to kluczowa kwestia. Ale czy ktoś, kto twierdzi, że to inni go prowokują bedzie czuł potrzebę i chęć zmiany? Przecież to swiat jest zły, a  nie pan przemocowiec... on się biedny tylko musi bronić!

Ja jestem tylko ciekawa czy te informacje byly jeszcze u kogos potwierdzone? Pytam bo niestety w swoim zyciu widziałam juz kobiety, które ze zlosci na np porzucenie probowaly zniszczyc zycie swoim byłym opowiadajac o nich nie stworzone historie, które kolo prawdy nawet nie lezaly.

nie, nie pomoże
nie w przypadku psychopatow
wręcz takie leczenie nie jest wskazane, bo oni tylko czerpia z niego wiedze jak sie maskowac i lepiej manipulowac ludzmi
to sa ludzie bez emocji i nie uwazaja zeby robili cos zlego
wiec sie nie zmienia

Jest to taki szok poznawczy - jestem małą, drobną kobietką, więc mogę go walić po pysku, drapać, szarpać, a on jak na przyzwoitego dżentelmena przystało ma to przyjmować na klatę. No bo co jego bolą te moje małe piąstki?
Za to faktycznie, szoku w oczach osoby stosującej bezkarnie agresję, kiedy dostanie dokładnie to samo się nie zapomina...

Zadałam tylko pytanie, czy mężczyzna który szarpal poprzednia partnerkę może szarpać kolejna. Zamiast sensownej odpowiedzi, czytam dziwne tłumaczenia mężczyzn, dlaczego to samo podniesliby rękę na kobietę. Ty nie musisz mi się tłumaczyć, jeśli czujesz sie wewnętrznie az tak slaby, że kobieta może zrobić ci krzywdę to Twój problem.
Napisałam o uderzeniu pięścią w ramie, ty dodałeś do całej historii pazury, drapanie szarpanie. Po co to wyolbrzymianie? Czemu ma służyć?
W dalszym ciągu twierdzę, że kobieta która jest Twoja kobieta, rzekomo ja kochasz, w nerwach rzuci się na Ciebie z pazurami jak to określiłes, szybko się zmęczy i podkreślę jeszcze raz że nie zrobi Ci takiej krzywdy jaka Ty możesz zrobić jej.
Ale mogę wnioskować z niej, że nie planujesz nad sobą, kobiety traktujesz na równi z facetami, jak mnie uderzy to oddam. A od tego już cienka granica, do jak mnie zdenerwuje to jej przyleje.

Według mnie pytanie nie ma wiekszego sensu, chociaż mogłoby sytuację wyjaśnić. 
Ale to jakby pytać złodzieja, czy kradnie i mieć nadzieję, że usłyszy się szczerą odpowiedź...

Myślę, że możesz spróbować tylko w jednym przypadku - jeżeli ufasz SOBIE i wiesz, że bedziesz na tyle silna, na tyle twarda, by kierować się rozumem, a nie emocjami by przy pierwszych oznakach stosowania wobec Ciebie przemocy - odejść bez wahania.

Przemocy w kazdej postaci, a nie dopiero wtedy, kiedy pewnego razu wystawi cię za drzwi w srodku nocy, albo pierwszy raz dostaniesz w twarz, ale znacznie, znacznie wczesniej, kiedy pierwszy raz nazwie cię idiotką, obwini za swoje czyny, zrobi z ciebie nieudacznika i kozła ofiarnego...

Ufasz sobie na tyle?...

Nie wierzę, że w takich związkach jest tylko jeden „zły”, ale przecież przmocowiec nie ma racji „z definicji”.
Moim zdaniem jeśli zachowania, nisosące w sobie przemoc i agresję powtarzają się siię w związku więcej niż kilka razy a ten związek nadal trwa (często przy eskalujące przemocy) to dwie osoby „pracują” na podtrzymanie tego układu.
Zresztą nie czarujmy się, że w związku przemocowcem strona obrywająca zawsze jest TYLKO biedną ofiarą. Bardzo często jest to osoba, która wie (świadomie lub częściej nieświadomie) jaki wcisnąć guzik, żeby podpuścić, zmanipulować w celu osiągnięciu swoich „celów” (świadomych lub częściej nieświadomych). Inna sprawa, że osoba, która się przemocy dopuszcza ma łatwą skłonność do uruchamiania emocji a agresja, przemoc,, złe rzeczy są tymi, którym ufa, którym wierzy i które wybiera jako najlepszy środek na rozwiązywanie problemów.

Albo nie zrozumiałaś, albo tylko udajesz durną

bardzo słuszna uwaga. Niestety większość bitych żon usprawiedliwi czymś Misia.. A reakcja powinna być taka - masz problem- to najpierw zrób coś ze sobą i dopiero wchodź w związki..
Teoretycznie jestem w stanie wyobrazić sobie sytuację, że kobieta w jakimś szale rzuca się na faceta i dostaje w twarz... dalekie mi to jest psychicznie-  bo byłam w bardzo emocjonalniej sytuacji i wiem że nie posunęłabym się do tego..
Jeżeli między ludźmi zdarzy się taka sytuacja to raczej mają oboje kaca moralnego, a zwłaszcza facet.. a nie uważa,  że ją czegokolwiek nauczył..
A jak to się powtarza, to mamy już patologiczną sytuację.
powiedzmy że go zapytasz o to wprost- jeśli powie, że to wina ex, zwiewałabym natychmiast..
jeśli powie, że mu wstyd i to nie powinno się zdarzyć- być może dać mu szansę, ale pod warunkami, jak napisała Iceni- bez tolerancji nie tylko dla szarpania, ale także agresji o np żle odłożoną szczoteczkę do zębów.. potrafisz to??? I nie chodzi o to, byś się pilnowała, żeby szczoteczkę dobrze odkładać ..jeśli rozumiesz..

tlumaczenie, ze facet podnosi reke na kobiete z powodu czepialstwa, juz powinno odstreczyc Cie od bycia z nim.Poniewaz nie istnieje zaden powod, z ktorego moglby facet skorzysta cw celu rekoczynow. To niebezpieczna osobowsc i posiada dodatkowo wyjatkowa pewnosc siebie, ktora wyrobil sobie poprzez sukces zawodowy. Jesli imponuje ci chajs , to zostaniesz z nim.Jesli szukkasz szacunku, to kopniesz go w tylek

On tak nie powiedział, powiedzial swobodnie, że się kłócili co chwilę, więc on ten związek zakończył, odebrałam to tak, że to ona się z nim kłócila. Znajoma powiedziała, że jego była mowila co innego.

Dla mnie zalatujesz naiwnoscia pensjonariuszki..albo chciwoscia, tej co to zlapie pana Boga za nogi i bedzie doic

No nie, nawet ja potrafiłbym patrząc głęboko w oczy pięknie i ckliwie zełgać - to jest o tym wstydzie. Żaden to miarodajny test, niestety.

Od najważniejszego końca:

Zawsze i wszędzie staram się kobiety traktować na równi z mężczyznami. Nie daję taryfy ulgowej, bo są słabsze czy niby głupsze jak niektórzy mówią, jakieś bardziej emocjonalne czy wręcz histeryczne. Dopóki się staram znaczy, że nie jest najgorzej. Jak się nie staram, to znaczy, że nie ma dla danego osobnika nadziei i takiego po prostu unikam.
Co do panowania nad sobą. To zależy, można i na zimno.
Co do cienkiej granicy. Faktycznie jest ona cienka i dlatego ogólnie przemoc nie jest dobra, większości problemów nie rozwiązuje.

Ależ odpowiedź prosta jest właśnie prosta - może. Odpowiedź złożona brzmi - to zależy. No i tu już pytanie do ciebie, która odpowiedź cię satysfakcjonuje.

Nikt nie ma prawa w nerwach rzucać się na kogoś z pazurami, walić go w ramię, policzkować, szczypać czy co tam jeszcze. Jeśli to robi, to musi się liczyć z adekwatną odpowiedzią. W przypadku kobiety, jeśli spotyka ją przemoc fizyczna niesprowokowana własną agresją fizyczną zalecałbym w 99 % przypadków podziękować za dotychczasowe pożycie. Najdalej po drugim incydencie, bo wtedy jest już nikła nadzieja, że to był wypadek. W przypadku faceta, to cóż raczej da sobie radę, pomijając sytuacje kiedy dostaje od wybranki serca kuchennym nożem... Choć i tu są wyjątki, bo jest grupa facetów, która daje się latami bezkarnie lać swym wybrankom.

jesli ktoś JEST przesadnie mily na samym początku, zwiewam, gdzie pieprz rosnie. Tu pan bombarduje milościa, by ją do siebie przywiązac uczuciowo.  Mi by bila wielka czerwona lampa ostrzegawcza. No ale Monia się juz wkręcila, nawet usprawiedliwiala pana w poprzednich postach. Biłaby mi ta lampa juz po jego tekstach o bylej partnerce, że taka zołza, a po słowach kobiet.... nie byloby mnie w tej sytuacji. No ale niektóre kobiety lubia leciec jak cmy do ognia i ''zmieniać'' trolli w potulne misie, co zawsze kończy się nieciekawie dla tych kobiet.  Teraz kolejny temat moni będzie brzmiał" Czy moj facet miał prawo pobic mnie, bo krzywo pokroiłam marchewkę na sałatkę?"

Nie ma żadnych "dziwnych sił". To głównie efekt Twojego podejścia do pewnych spraw, w tym wypadku do tego jak rozumiesz/odczuwasz miłość i jak przekładasz to na zachowanie w związku. Cytuję:

Nie reagowałaś. Zgaduję że uważałaś, że skoro kochasz to należy się pogodzić z takimi zachowaniami partnera, lub bagatelizować je "w imię miłości", którą przedładałaś nad swój komfort wewnętrzny i szacunek do samej siebie?
Nie zastanawia Cię, czemu w wyniku tych szarpanin pojawiały się wyrzuty sumienia, a nie pytania: "czy on mnie w ogóle kocha?" (skoro robił to co robił) oraz "czy ja go kocham?" (człowieka, który mówi że kocha ale jego inne-raniące słowa i czyny stoją w sprzeczności z tą deklaracją)?
Czy masz jakąś definicję miłości? Jakie zjawiska, emocje, słowa są wg Ciebie dla niej typowe, a jakie ją wykluczają?
Jeśli masz taką definicję, to czy agresja fizyczna i psychiczna mogą być wg Ciebie częściami składowymi miłości?
Pewnie odpowiesz przecząco... więc powraca pytanie czemu tak długo tolerujesz negatywne, krzywdzące Cię zachowania które wedle mojej definicji i zapewne większości osób się tu wypowiadających, nie mają z miłością nic wspólnego? Może maksymy w rodzaju "miłość wszystko wybacza, przezwycięża" itp., rozumiesz opacznie?

Nawiązując do tego co napisała Iceni (o tym czy czujesz się wystarczająco silna) moim zdaniem pytanie, które powinnaś zadać (sobie), nie powinno dotyczyć tego faceta, ale właśnie siebie samej.
Czyli: "czy doświadczenia które były moim udziałem, zmieniły mnie na tyle, że jestem pewna że umiem stawiać granice, których przekroczenie oznacza dla mnie zaprzeczenie miłości i w konsekwencji rozstanie?".
Jeśli tak, to możesz spotykać się z każdym, nie będąc zdana na opinie postronnych ludzi, lub znajomych jak jest teraz.
Bo jeśli wstępnie ocenisz faceta niewłaściwie i zacznie dziać się coś złego, będziesz potrafiła odejść od niego bez większego żalu, zdając sobie sprawę że skoro ta "miłość" przysparza Ci tyle trosk, to widocznie nią nie jest.

Witam, mam taką sytuacje, która wygląda dosyć dziwnie. Jestem z chłopakiem ponad 6miesięcy razem, mieszkamy ze sobą poza granicami kraju. Na początku jakiś miesiąc pobytu bylo cudownie, razem chodziliśmy do pracy, gotowaliśmy, spacery i te sprawy. Nagle padły oskarżenia w moją stronę o zdradę, mimo że żadnej zdrady ani nic podobnego nie było. Tylko głupie przywitania w pracy, zarówno w stosunku do kobiet jak i mężczyzn. Pierwsza awantura, w której ów chłopak siadł na mnie i zaczął okładać pięściami po całym ciele, interwencja lokatorów oraz groźby pod moim adresem, iż mnie zabije. Pierwsza ucieczka, i zamknięcie się w ubikacji ze strachu. Na następny dzień problem jakby znikł, przeprosin nie było ale rękoczynów również. Myślałam, że ta sytuacja jest jednorazowa. Do czasu...  Kolejna sytuacja była dużo gorsza, wiele gróź pod moim adresem, wyzwisk w stylu -kurwa, szmata, kołtun itp, zamykanie drzwi do domu i nie wpuszczanie do niego. Doszło nawet do tego, że miałam uszkodzony kręgosłup z powodu na to, że mój luby ,,skoczył na mnie''. Przez około 1,5 miesiąca każde schylenie, podniesienie czegoś czy nawet spanie to był potworny ból.. Takich akcji było ze 3 razy więcej... Co o tym myślicie? Co może pomóc na to? Wiem, że jak najszybsze rozstanie to jest najlepszy pomysł ale czy coś jeszcze? Miałyście tak kiedyś, że kogoś tak bardzo kochałyście, wierzyłyście że to będzie ten jedyny, a tak naprawde w przeciagu chwili zmienił się o 180 stopni, krzywdził was słownie i fizycznie?

Czyli nie ma co liczyć na to, że coś się kiedyś zmieni i normalnie będe mogła żyć bez obawy o kolejne pobicie, uderzenie czy słowną obrazę? Ja już sama zresztą w to nie wierzę, a bronić też się nie ma co, bo im bardziej człowiek się broni tym jest gorzej zauważyłam ;/ najlepszy jest brak reakcji i czekanie aż to się skończy ;/

Na to pomoze policja.

Witaj - jest takie powiedzenie ... kto pije,ten pił będzie.....  to samo odnosi się to narwanych mężczyzn.Na początku może być sielsko-anielsko,ale upłynie kilka tygodni,może dni i będzie to samo co z jego poprzednią partnerką. Faceci na dobre nie zmieniają się,a ponieważ już miałaś porywczego faceta,daj sobie z tym spokój,nie powielaj swoich błędów.Przemyśl to sobie .

Poszłam z nim na spotkanie, przez większość wieczoru prawie nic nie mówił, miałam wrażenie że jest zestresowany. Uśmiechał się tylko, a taka rozmowa to nie rozmowa a mój monolog. Ogólnie padło z jego ust kilka dziwnych stwierdzeń, już sama nie wiedziałam czy jest 'cwaniaczek' czy 'zagubiona dusza'. Jakby grał.
Zrezygnowałam z tej znajomości. Macie rację, to nie od kobiety zależy czy facet będzie inny. Jeśli już sobie na szarpaniny pozwalał, będzie pozwalał cały czas, nie ważne z jaką kobietą będzie. Jedną szarpie po pol roku, inna po 4 latach.
Cieszę się, że dowiedziałam sie od znajomej tego, czego się dowiedziałam. Co smiesniejsze na spotkaniu ze mną był taki grzeczny, a z nowości o nim dowiedziałam się, że on już wcześniej miał problemy z agresją, gdy był młodszy lubił 'bic się po dyskotekach'.

Także odpuściłam.

Nie faceci sie nie zmieniaja!. Udaja dla jakiejs chwilowej potrzeby. Wycisnie jak cytryne. Byla agresja to pierwsze symptomy, ze trzeba wiac poki nie stracisz wiary w siebie!.

I bardzo dobrze postąpiłaś, to jak widać z Twojego postu - ten człowiek ma dwie twarze,załapiesz się na jedną,pokaże po czasie drugą,tę wredniejszą. Udawał zestresowanego,zapewne tylko dlatego,abyś to właśnie pomyślała. Gratuluję podjęcią rozsądnej decyzji. Pozdrawiam.